อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 9 วันที่ 11 เม.ย. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 9 วันที่ 11 เม.ย. 56

แม้ไม่ได้บาดเจ็บเพราะจินจูช่วยไว้แต่ไข่มุกก็เคล็ดขัดยอกเล็กน้อยบริเวณเอว คืนนั้นคีรินทร์เอาผ้าอุ่นมาประคบให้แล้วตั้งใจจะนวดยาซ้ำอีกครั้งแต่เธอไม่ยอม

“ขอบคุณมาก แค่เคล็ดนิดหน่อยเอง ไม่เห็นต้องอะไรขนาดนี้”

“มันอาจช้ำในก็ได้ กันไว้ก่อน วันนี้ขวัญเธอหายไปเยอะ เดี๋ยวเรียกกลับให้”

“จะเรียกยังไงคะ”

“อยากรู้ใช่ไหม แบบนี้ไง” คีรินทร์ยื่นหน้าจะหอมแก้มไข่มุก แต่เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะทำให้เขาชะงัก


นุชนารถถือชามใส่น้ำร้อนเข้ามาเปลี่ยนของเดิม พูดเสียงแข็งว่าน้ำร้อนที่สั่งได้แล้ว

“วางไว้ตรงนั้น เดี๋ยวผมจัดการเอง” พูดจบคีรินทร์หันกลับจะจู๋จี๋กับไข่มุกต่อ แต่นุชนารถยังยืนเฉยไม่ขยับ เขาเหลือบมองเธออีกครั้งพร้อมกล่าวขอบคุณเป็นการไล่ทางอ้อม

“นุชไปเองได้ค่ะ ไม่ต้องไล่ เดี๋ยวนี้คุณรินทร์ใจร้ายกับนุชมากเลยนะ รู้ตัวบ้างไหม”

“คุณก็เหมือนกัน เดี๋ยวนี้อะไรก็ไม่รู้ หงุดหงิดง่ายมาก มันน่าเบื่อรู้ไหม”

นุชนารถน้ำตาคลอมองคีรินทร์ที่ประคบประหงมไข่มุกอย่างเจ็บแค้นใจ แล้วเดินกระแทกเท้าออกไปจากห้อง

“งอนไปโน่นแล้ว ไม่ตามไปดูเหรอคะ เดี๋ยวได้เป็นเรื่องอีกหรอก” ไข่มุกสีหน้ากังวล

“เพราะเอาใจมากถึงได้เป็นเรื่อง แต่ตอนนี้เขาต้องเข้าใจว่าฉันแต่งงานแล้ว ผู้หญิงเจ้าอารมณ์ปล่อยให้อยู่คนเดียวซะบ้าง”

“เชอะ พอเก่าแล้วเป็นสนิม ทำเป็นว่าเขา”

“มีแซวหรอ แบบนี้ต้อง...” คีรินทร์โผเข้ากอด... ไข่มุกหลบวูบและอ้างว่าจะตัดคะแนนถ้าทำรุ่มร่าม

เช้าวันใหม่ ไข่มุกยิ้มแย้มไปทำงานตามปกติ แต่แล้ว สักพักก็แตกตื่นเมื่อเห็นวันดีเดินทะเล่อทะล่าเข้ามาพูดคุยกับ รปภ.เพื่อขอพบลูกสาว ไข่มุกรีบมาเจรจาแล้วลากวันดีไปคุยมุมหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าวัฒนายืนมองอยู่ห่างๆ ด้วยความสงสัย

“แม่มาที่นี่ทำไม” ไข่มุกเปิดฉากพลางมองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวัง

“ถ้าไม่มีเรื่องจะมาเหรอวะ ข้าไปต่อรองกับไอ้พวกนักเลงที่ยึดรถเข็นกับครกไป พอเห็นนังวันดีเอาจริงมันก็กลัวเหมือนกันเว้ย ยอมลดค่าไถ่ของเหลือแค่หมื่นห้า แต่ต้องได้เงินวันนี้ ยังไงเอ็งเอามาให้แม่ก่อน”

“ดีนะเงินเดือนฉันเพิ่งออกวันนี้ ต่อไปแม่อย่ามาที่นี่อีก ฉันเอาไปให้แม่ที่บ้านเอง”

“ทำไมจะมาไม่ได้วะ โรงแรมออกใหญ่โต สวยมากน่ามาอยู่จริงๆ ถ้าอยู่บ้านผัวเอ็งไม่ได้ ให้แม่อยู่นี่ก็แล้วกันนะ”

“จะทำอย่างนั้นได้ยังไงแม่ เดี๋ยวได้ความแตก ได้เงินแล้วแม่กลับเถอะ เดี๋ยวฉันต้องทำงานต่อ”

“เดี๋ยวสิวะนังนี่ ไล่ข้าลูกเดียว น้ำท่าไม่มีให้กินสักแก้ว”

“รีบไปเหอะ ได้ตังค์แล้ว ไปซื้อกินที่อื่นสิบแก้วเลย”

ไข่มุกรั้งแม่ออกมาหน้าโรงแรม วัฒนารีบสั่งลูกน้องให้ตามวันดีไปเพราะสงสัยว่าเธอเป็นใครและเกี่ยวข้องอะไรกับเมียคีรินทร์ แต่เขาตามไปจนถึงบ้านกลับถูกวันดีไล่ส่ง ไม่ตอบคำถามอะไรทั้งนั้น จึงเบนเป้าหมายไปที่เม่นเมื่อทราบว่าทั้งคู่เป็นผัวเมียกัน

เม่นกำลังอยากเหล้า พอมีคนใจดีก็เลยไม่ขัดศรัทธา แถมตอบทุกคำถามอย่างไม่มีเม้ม

“เอ็งนี่ใช้ได้ เจอกันแป๊บเดียวเลี้ยงเหล้าไอ้เม่นแล้ว...คนที่นังวันดีไปหาที่โรงแรมจะมีใคร มันก็ลูกข้ากับนังวันดีสิวะ”

“ลูกพี่เหรอ เป็นไปได้ยังไง นั่นเมียคุณคีรินทร์เจ้าของโรงแรมนะ”

“นั่นแหละ นังคุณนายชลลดาจอมงกเอาตัวไปขัดหนี้ แล้วให้ไปแต่งกับเศรษฐีแทนลูกมัน”

“พี่แน่ใจนะ เราพูดถึงคนเดียวกัน”

“ปัดโธ่...นังวันดีมีลูกสาวคนเดียว สวยๆขาวๆ สูงยาวเข่าดี”

“คุณลูกไก่เนี่ยนะ”

“ลูกไก่ลูกเป็ดอะไร...มันชื่อนังไข่มุก” เม่นพูดไปหัวเราะไปโดยไม่รู้เลยว่าคนฟังไม่ขำด้วยสักนิด

เมื่อวัฒนาทราบเรื่องจากลูกน้องก็รีบส่งข่าวถึงนุชนารถ...กลายเป็นเรื่องทันที! นุชนารถร้อนใจและแค้นใจบุกไปหาไข่มุกถึงโรงแรม เป็นเวลาที่เธอสอนเต้นเสร็จกำลังจะกลับบ้านพอดี

นุชนารถไม่พูดพล่าม คว้าแก้วน้ำสาดใส่จนไข่มุกผงะตกใจ ถามว่าทำแบบนี้ทำไม?

“แค่นี้น้อยไป สำหรับแกมันต้องน้ำกรด”

“ถึงคุณเกลียดฉัน ก็ต้องให้เกียรติกันบ้างในฐานะภรรยาคุณคีรินทร์”

“พูดไม่อายปาก ฉันไม่เรียกตำรวจมาลากคอแกก็บุญหัวแล้ว”

“ตำรวจ...คุณพูดอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง”

“แกร้ายกว่าที่คิดเยอะ ทำใสซื่อให้คุณรินทร์หลง ถึงคราวแกใช้กรรมบ้างแล้ว”

ไข่มุกไม่อยากตอแยให้เกิดเรื่อง ตัดบทเสียงแข็ง “วันนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องแต่อย่าเสียมารยาทแบบนี้อีก คุณสงบสติอารมณ์ซะ เลิกหึงบ้าๆบอๆสักที ฉันลิกงานจะกลับบ้านแล้ว”

“กลับสลัมสิไม่ว่า นึกเหรอว่าจะเจอนังวันดีแม่แก...นังไข่มุก”

ไข่มุกชะงักก้าวขาไม่ออก นุชนารถแสยะยิ้มเหยียดหยัน แววตาสะใจ

ooooooo

หลังจากนั้น ไข่มุกกลับมานั่งเครียดต่อหน้าชลลดากับภัททิมาที่บ้าน เธอใจคอไม่ดีเป็นห่วงวันดีที่โดนคนของนุชนารถจับตัวไป

“นังนั่นเลือดเข้าตาขนาดจับแม่แกไปขู่เลยเหรอ นี่ หึงคลั่งโรคจิตชะมัด หรือมันจะฆ่าแม่แกก่อนแล้ว พาลมาเล่นเราคะคุณแม่” ภัททิมาพูดหวาดๆ ไข่มุกฟังแล้วยิ่งใจเสียร้องไห้กระซิก

“อย่าแช่งกันขนาดนั้นเลยค่ะคุณลูกไก่ คุณนายต้องช่วยแม่หนูนะ แม่หนูกำลังแย่”

“โอ๊ย...พอแล้ว คนยิ่งเครียด นี่แกร้องเพราะแม่จะตายหรือกลุ้มใจต้องจากผัวเศรษฐียะ ฉันไม่รับรู้ด้วย แม่ใครจะตายก็ช่วยกันเอง”

“อ้าว...เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากคุณนายต้นคิดนะคะ”

“แล้วใครที่มันพลาดให้นังพยาบาลโรคจิตจับได้ แกจะแก้ตัวไงก็ช่าง แต่อย่าให้เรื่องมาถึงฉันกับลูก ไม่งั้นไม่ใช่แค่แม่แกที่ต้องตาย แต่แกก็ต้องตายด้วย”

ไข่มุกอึ้ง นึกถึงวันดีที่ถูกจับตัวแต่ไม่รู้ว่าพาไปไว้ที่ไหน ซึ่งก่อนหน้านี้นุชนารถให้เธอพูดโทรศัพท์กับแม่...วันดีร้องขอความช่วยเหลือ เข้าใจว่าตัวเองถูกนักเลงทวงหนี้จับไป เธอพยายามขอร้องนุชนารถแต่ไม่เป็นผล

“คุณจะบ้าไปถึงไหน อย่าทำอะไรนะ ปล่อยแม่ฉันเดี๋ยวนี้ แม่ไปเกี่ยวอะไรด้วย”

“เกี่ยวที่มีลูกเป็นแก๊งต้มตุ๋นอย่างแกไง ฉันนึกแล้วไม่ผิดว่าแกมันดูแปลกๆ นี่ถ้ายังจับไม่ได้มีหวังคุณรินทร์หมดตัวแน่”

“เรื่องนี้ฉันจะรับผิดชอบเอง แต่ต้องปล่อยแม่ฉันก่อน”

“ยอมรับแล้วใช่ไหม ฉันจะปล่อยหรือจะฆ่านังแก่นั่นมันก็อยู่ที่แก”

“อย่าเล่นกันถึงชีวิตเลย ปล่อยแม่ฉันแล้วฉันจะยอมไปจากคุณคีรินทร์เอง”

“ไม่ได้ แกต้องรับสารภาพต่อหน้าทุกคนไม่งั้นแม่แกตาย”

คิดแล้วไข่มุกยิ่งเครียด หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ เธอคงต้องจากคีรินทร์ไปจริงๆ คืนนั้นเธอเอาใจเขาสารพัด จนเขาออกปากว่ามาแปลกแต่ก็น่ารักที่สุดในโลก เขาเลือกคนไม่ผิดจริงๆที่ได้เธอเป็นเมีย

“ฉันก็ดีใจมากที่ได้คุณเป็นสามี เป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิต ฉันจะไม่มีวันลืมเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเลยค่ะ”

“คุณพูดอะไรแปลกๆ แล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วย”

“ไม่รู้สิ อยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง วันนี้ฉันมีอะไรพิเศษมอบให้คุณ หลับตาสิคะ”

“อะไรของเธอ วันนี้มาแปลกจัง มีต้องหลับตาด้วย”

“ก็ฉันอายนี่นา”

“ก็ได้ อยากรู้เหมือนกันว่าจะพิเศษแค่ไหน” ชายหนุ่มหลับตา...ไข่มุกจูบที่ริมฝีปากเขานิ่งนาน...คีรินทร์ถึงกับตาค้างพูดอะไรไม่ออก ไข่มุกค่อยๆถอนจูบ ยิ้มทั้งน้ำตาเหมือนอาลัยรัก สวมกอดเขาแนบแน่นอย่างไม่เคยทำมาก่อน...

ooooooo

เช้าขึ้นทุกคนพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหาร คีรินทร์อารมณ์ดีเป็นพิเศษ ยิ้มแย้มมีความสุขตักอาหารให้ไข่มุกอย่างเอาใจ เขมทัตสังเกตเห็นลูกสะใภ้นั่งนิ่ง สีหน้าเหมือนมีเรื่องกังวล ถามไถ่อย่างห่วงใยว่าไม่สบายหรือเปล่า ไม่เห็นกินอะไรเลย

“เปล่าค่ะ คือหนู...” ไข่มุกพูดไม่ออก เหลือบมองนุชนาถส่งสายตาเชือดเฉือน มองเลยไปทางชลลดาและภัททิมาก็โดนทั้งคู่จ้องตาดุ เธอรีบหลบสายตา อึดอัดจนบอกไม่ถูก

“เมียแกท่าทีพิกลนะตารินทร์ เห็นนั่งซึมกะทือตั้งแต่เช้า”

คีรินทร์เห็นจริงอย่างมณีว่า รีบพูดเอาใจเมีย “ตักให้ตั้งเยอะแล้ว หรือต้องให้ป้อนขอรับ...คุณลูกไก่”

ไข่มุกรวบรวมความกล้าพูดหนักแน่นว่า “ไม่ใช่ลูกไก่ค่ะ จริงๆแล้วฉันชื่อไข่มุก”

ทุกคนนิ่งอึ้ง นุชนารถยิ้มสะใจ รอดูฉากสำคัญต่อไปอย่างใจเย็น

“อ๋อ...ชื่อเล่นอีกชื่อว่าไข่มุก แบบนี้ชื่อไม่ซ้ำกับญาติคุณเหรอ” คีรินทร์เอ่ยขึ้นอย่างร่าเริง

“ไม่ซ้ำค่ะ แต่สลับ...เราสลับตัวกันเพื่อแต่งงานกับคุณ ฉันเข้ามาอยู่ในบ้านนี้เพื่อแต่งงานกับคุณคีรินทร์แทนคุณลูกไก่”

“แล้วเธอเป็นใคร นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาพูดเล่นกัน ถ้าเธอพูดจริงแล้วคุณชลทำไมถึงยอม” เขมทัตพูดโพล่ง ขณะที่มณีวางช้อนกระทบจานเสียงดัง จับจ้องไข่มุก ชลลดาและภัททิมาด้วยสีหน้าขึงขัง

“จะไม่ยอมได้ไง...มันนั่นแหละตัววางแผน”

ชลลดาถูกมณีหมายหัวถึงกับร้องไห้โฮบีบน้ำตาอ้อนเขมทัต “คุณพี่ขา...ชลผิดไปแล้ว ชลพลาดเสียท่าเอง ไปเข้าบ่อนจนติดหนี้ ไอ้พวกแก๊งที่นั่นอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดส่งตัวแม่นี่มาเพื่อคอยดูดเงินจากบ้านนี้”

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 9 วันที่ 11 เม.ย. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ