อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 14 วันที่ 22 เม.ย. 56
ความโหดเหี้ยมครั้งล่าสุดของนุชนารถทำให้ไข่มุกเครียดจัดถึงกับนอนไม่หลับทั้งคืน พอเช้าขึ้นเจอคธาก็ร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้นก่อนจะบอกว่าตนไม่อยากแข่งขันอีกแล้ว“ทำไมล่ะ” คธาต้องการเหตุผล
“หนูไม่ไหวแล้ว สู้ใครเขาก็ไม่ได้ เป็นแค่ลูกแม่ค้า ไม่มีการศึกษา หนูควรเจียมตัวไม่ต้องคิดอยากจะแข่งตั้งแต่แรก”
“ทุกอย่างที่คุณบอกมาไม่ใช่เหตุผลที่น่ายอมแพ้เลย”
“งั้นอะไรคือเหตุผลล่ะคะ”
“ใจไงล่ะ ถ้าใจคุณยอมแพ้แต่แรก ก็ไม่มีทางชนะแล้ว”
จินจูเดินเข้ามาได้ยินเรื่องราว เธอมองหน้าไข่มุกและยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ถามว่าทะเลาะกับคีรินทร์อีกหรือ
“หนูเหมือนไม่ใช่ไข่มุกที่ฉันเคยรู้จักเลย ไข่มุกคนเดิมเป็นเด็กเข้มแข็ง ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แล้วไข่มุกคนนี้เป็นอะไรไป”
“หนูคิดว่าควรจะถอนตัวตอนนี้ดีกว่า ไม่สิ ที่จริงไม่ควรมาแข่งแต่แรกมากกว่าค่ะ”
“เอาเถอะ จะทำอะไรฉันไม่ห้ามทั้งนั้น แต่อยาก เตือนเอาไว้...ในชีวิตเรามีโอกาสดีๆผ่านมาไม่เยอะ ถ้ามาแล้วปล่อยให้ผ่านไป ฉันรู้สึกเสียดายแทน รู้ไหม... ฉันคิดและหวังว่าจะได้เล่นหนังกับหนูสักเรื่อง หวังว่าหนูคงไม่ทำให้ผิดหวังนะ”
จินจูกล่าวทิ้งท้ายแล้วจับมือให้กำลังใจไข่มุกที่รับฟังอย่างครุ่นคิดสับสน เมื่อคีรินทร์รู้เห็นว่าเธอมีปัญหาไม่สบายใจจึงพาไปคลายเครียดและให้กำลังใจโดยไม่ฟังเสียงทัดทานของภัททิมากับกีกี้ที่ข่มขู่จะฟ้องกองประกวดเพราะมีกฎห้ามออกนอกสถานที่ จินจูเฝ้ามองอยู่รอบนอกแต่ได้ยินชัดว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นคีรินทร์พร้อมรับผิดชอบด้วยตัวเอง
คีรินทร์พาไข่มุกไปที่คอนโดฯ ทั้งคู่พูดคุยกันด้วยดี โดยเฉพาะคีรินทร์ที่ใจเย็นมากเพราะลึกๆแล้วเขารักเธอยิ่งกว่าใครในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดของเขา
“ฉันเป็นห่วงเธอนะ มีอะไรอยากให้ช่วยหรือเปล่า”
ไข่มุกน้ำตารื้นก้าวเข้าไปยืนพนมมือแทบอกเขา “ฉันขอโทษที่โกหกคุณ ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไป ฉันไม่ได้อยากให้คุณต้องเสียใจเลย”
“ทำไมก่อนหน้านี้เธอไม่บอกไม่อธิบายสักคำ เธอลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน ทำไมล่ะไข่มุก ทำไมต้องให้ฉันรู้จากคนอื่น ทำไมเธอไม่เป็นคนบอกเอง”
ไข่มุกเงยหน้าทั้งน้ำตา คีรินทร์เห็นแล้วใจอ่อนยวบ โอบกอดและจูบหน้าผากเธอแผ่วเบา เช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน
“ฉันอยากพูด อยากบอกความจริงกับคุณ แต่ไม่รู้จะบอกยังไง”
“ช่างเถอะ เรื่องเก่าๆทำลืมไปบ้างก็ได้ ถ้าเธอขอโทษจะโกรธอีกก็เกินไป”
ขณะที่สองคนปรับความเข้าใจกันอยู่นั้น สาวๆ ของคีรินทร์กำลังเป็นเดือดเป็นแค้นไข่มุก แย่งกันโทร.หาคีรินทร์จนทะเลาะกันเอง แล้วฟ้องแทยอนจะให้เอาผิดไข่มุกโทษฐานออกนอกสถานที่ แต่จินจูแทรกขึ้นว่า
“ฉันเห็นพอดี คุณคีรินทร์บอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะรับผิดชอบเอง เพราะฉะนั้นก็ปล่อยเป็นหน้าที่เขา จะไปว่าไข่มุกไม่ได้”
ชลลดามองเขม่น ตอบโต้จินจูอย่างไม่พอใจ “นี่ไง เข้าข้างกันอีกแล้ว เด็กของคุณทำอะไรไม่เคยผิดเลยนะ”
“ไม่ได้เข้าข้าง ฉันพูดเรื่องจริง ถามลูกสาวคุณสิ ภัททิมาก็ได้ยิน”
ภัททิมาพยักหน้าให้ชลลดาที่หันขวับมา แทยอน ฟังอยู่ด้วยแต่แรกตัดบทว่าให้รอสองคนนั้นกลับมาแล้วค่อยถามดีกว่า ตอนนี้สาวๆควรแยกย้ายไปซ้อม อย่าสนใจเรื่องของคนอื่น ภัททิมากับกีกี้ยังอิดออด จู่ๆชลลดาเหมือนนึกอะไรได้ เข้ามาคว้าแขนลูกสาวให้ตามไปตบไข่มุก แต่ไม่วายกำชับกรรมการห้ามตัดคะแนนลูกของตน
ชลลดากับภัททิมามุ่งหน้าไปคอนโดคีรินทร์ แล้วก็เจอเขากับไข่มุกอย่างที่คาดคิดจริงๆ สองแม่ลูกรุมตบตีไข่มุกโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของคีรินทร์ จนกระทั่งเขาต้องออกแรงฉุดกระชากแล้วไล่กลับ
“มาบุกรุกแล้วยังทำร้ายเมียผมอีก ออกไปเลย”
“ลูกไก่ก็เมียคุณนะคะ...รินทร์ขา”
“ใช่ และเป็นเมียที่ต้องแต่งงานจดทะเบียนอย่างถูกต้อง ไม่ใช่นางบำเรอแบบนังนี่” ชลลดาพูดขึงขัง แต่ก็ไม่ทำให้คีรินทร์กลัวเกรง ตอบเสียงดังฟังชัดว่าตนยังไม่ตัดสินใจว่าจะแต่งกับใครทั้งนั้น “ก็เอาสิ ถ้าไม่แต่งฉันจะแฉให้ขึ้นหน้าหนึ่งทุกฉบับเลย ลองไหมล่ะคุณคีรินทร์”
ชลลดาประสานสายตาคีรินทร์อย่างท้าทาย พอกลับมาโรงแรมสองแม่ลูกตั้งท่าฟ้องแทยอนเต็มที่ โดยทุกคนไม่รู้ว่านุชนารถในชุดแม่บ้านยืนแอบฟังอยู่ไม่ไกล
“ทุกอย่างเป็นความผิดผมเอง ขอโทษครับ”
คีรินทร์เปิดฉากปกป้องไข่มุก
“ความผิดนังมุกด้วย ไปนอนกกถึงคอนโด ถ้ามีข่าวออกไปกองประกวดเสียหายนะคะ คนทำผิดต้องโดนลงโทษ อย่าให้ใครว่าได้ว่าลำเอียง” ชลลดาเอ่ยปากพร้อมกับปรายตาไปทางจินจู
“คุณคีรินทร์ก็บอกแล้วว่าเป็นเพราะเขา ความรับผิดชอบก็ต้องอยู่ที่เขา ไม่ใช่ไข่มุก”
“เอ๊ะ ชักจะเข้าข้างกันเกินไปแล้วนะ ฉันไม่ยอม ยังไงก็ต้องถอดยายนี่ออก ทั้งทำผิดกฎ ทั้งทำเรื่องเสื่อมเสีย เป็นฉันตัดทิ้งไปตั้งแต่วันแรกแล้ว”
ชลลดาฮึดฮัดตอบโต้จินจูเสียงแข็ง แทยอนสบตาจินจูที่ส่งสายตาขอร้องมาแล้วตัดสินว่า
“เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัว แล้วก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรที่จะเสียมาถึงทางกองประกวด คุณคีรินทร์ก็ออกปากรับผิดชอบแล้ว ผมว่าให้เรื่องมันแล้วๆไปดีกว่า”
“ไม่ได้ ฉันไม่ยอม ฉันทนให้ลูกอยู่กับนังมุกไม่ได้”
“ถ้าคุณทนไม่ไหวก็ให้ลูกสาวถอนตัวออกก็ได้ ผมจะบอกกองประกวดให้”
ชลลดาหุบปากแทบไม่ทัน ไม่พอใจแทยอนแต่ต้องข่มไว้เพราะกลัวมีผลต่อการประกวดของลูกสาว... นุชนารถมองไข่มุกไม่วางตา แววตาวาววับด้วยความอิจฉาและโกรธมาก
กลับเข้าห้องพัก ภัททิมาร้องไห้โวยวายต่อว่าไข่มุกเรื่องยุ่งเกี่ยวกับคีรินทร์ทั้งที่เขาเป็นสามีของตน และตอนนี้ตนอาจท้องลูกเขาอยู่ก็ได้
“ฉันไหว้ล่ะ แกก็อย่ายุ่งกับผัวฉันเลยนะ คุณรินทร์เจ้าชู้ใช้ผู้หญิงเปลืองก็จริง แต่เขาสัญญาไว้แล้วว่าจบงานนี้เราจะแต่งงานกัน อย่าไปยุ่งกับเขาเลยนะ เขาได้บอกหรือเปล่า เธอคงไม่รู้สินะ ผู้ชายก็งี้แหละ กับผู้หญิงอื่นก็ไม่กล้าพูดถึงความสำคัญของเมีย ตัวจริงมีแค่คนเดียว ทางผ่านอื่นๆก็แค่ของเล่น น่าสงสารนะไข่มุก เลิกยุ่งกับเขาซะ ฉันไม่อยากเป็นเมียหลวง”
ภัททิมาลงทุนพนมมือไหว้และบีบน้ำตานองหน้า ไข่มุกเห็นแล้วอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก แต่เมื่อเธอได้กำลังใจจากจินจูอีกครั้งก็ฮึดสู้เรื่องการประกวด ไม่ถอนตัวอย่างเด็ดขาด นุชนารถแอบได้ยินก็ยิ่งแค้น หาทางกำจัดไข่มุกให้จงได้ แต่แล้วเป้าหมายของเธอกลับเปลี่ยนไป หลังจากได้ยินภัททิมาคุยอวดบรรดากิ๊กของคีรินทร์เป็นคุ้งเป็นแควว่า
“เราสองคนกำลังจะแต่งงานกัน ฉันจะเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายคนเดียวของคุณรินทร์ พวกแม่ๆเรากำลังหาฤกษ์ รอประกวดชนะได้เป็นนางเอกเมื่อไหร่ก็แต่งกันเลย ตอนแรกก็ว่าจะจัดเล็กๆเงียบๆ แต่ถ้าไม่เชื่อกันสงสัยต้องจัดให้อลังการ ประมาณปิดสนามกีฬากันเลย... คุณแม่มณีคงเห็นด้วย เขาอยากให้แต่งสมศักดิ์ศรีภรรยาตัวจริงเสียงจริง ทุกคนรู้ไว้ด้วยนะว่าคีรินทร์เป็นของฉัน หน้าไหนก็ไม่ต้องมาคิดแย่ง มีแต่ฉันเท่านั้น...ฉันคนเดียว”
พวกกีกี้ถึงกับพูดไม่ออก ส่วนนุชนารถที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองทำร้ายผิดคนก็จ้องภัททิมานัยน์ตาราวโรจน์ ประหนึ่งว่าพร้อมแล้วที่จะหยิบยื่นความตายให้ศัตรูหัวใจ!
ooooooo
นุชนารถแฝงตัวเข้ามาในกองประกวดเหมือนเป็นทีมงานคนหนึ่งแล้วแอบปล่อยสลิงขณะภัททิมากำลังโชว์คิวบู๊ ทำให้เธอหล่นวูบลงมา แต่ไม่บาดเจ็บเพราะจินจูพุ่งออกไปรับไว้ทัน
ภัททิมาร้องไห้โฮอย่างขวัญเสีย ชลลดากอดปลอบลูกสาวพลางเหลียวหาคนที่แกล้งปล่อยสลิง แทยอน คาดว่าอาจเป็นเพราะเครื่องควบคุมเสีย แต่แพรวพูดโพล่งว่าเห็นไข่มุกเดินไปตรงเครื่องควบคุม
“ฉันเปล่านะคะ ไปเข้าห้องน้ำมาต่างหาก” ไข่มุกปฏิเสธ
“อย่ามาโกหก...แกจงใจใช่มั้ย อิจฉาที่ลูกฉันดีกว่าล่ะสิ ไม่ใช่ฝีมือแกแล้วใครจะทำ”
“ถ้ายังไม่รู้จริงอย่ากล่าวหาใครลอยๆ เครื่องอาจจะขัดข้องก็ได้ เราต้องเอาไปตรวจสอบก่อน”
จินจูพูดอย่างเป็นกลางแต่ภัททิมาค้อนขวับไม่พอใจ ร้องไห้ฮือๆ คร่ำครวญว่ามันทำเธอเกือบตายยังเข้าข้างกันอีก
เมื่อย้ายตัวเองมาในห้องแต่งตัว ภัททิมาเจอพิพัฒน์อย่างจัง พิพัฒน์ทำท่าจะรื้อฟื้นความหลังแต่สาวเจ้าไม่เล่นด้วย กรีดร้องขับไล่จนเขาต้องหลบไปหลังม่านเพราะกลัวชลลดาเข้ามาเห็น
ขณะที่ภัททิมาพูดโยกโย้ปิดบังแม่เรื่องเจอพิพัฒน์... คีรินทร์กำลังปลอบใจไข่มุกเพราะเชื่อว่าเธอไม่ทำร้ายใครลับหลัง คนอย่างเธอถนัดสู้ซึ่งหน้าอย่างถูกต้องมากกว่า
“คุณเชื่อทั้งๆที่ฉันเคยเป็นสิบแปดมงกุฎหลอกคุณเนี่ยนะ”
“พูดเรื่องเก่าอีกแล้ว...โจรยังกลับใจได้ เธอยังไม่ถึงขั้นนั้น ยังพอเชื่อได้แหละน่า”
“แต่คนอื่นไม่คิดอย่างคุณ เขาเชื่อว่าฉันเป็นคนทำ”
“คุณจินจูเชื่อ ฉันเชื่อ จะต้องการอะไรอีก บอกไว้เลยนะ...เธอเห็นค่าแค่คนสำคัญก็พอ คนอื่นจะคิดยังไงอย่าไปแคร์ เชื่อฉันสิ”
คีรินทร์รวบตัวไข่มุกเข้ามากอดหน้าตาเฉย ชลลดาผละจากภัททิมาผ่านมาเห็น แอบมองทั้งคู่อย่างเดือดดาล หาทางบีบคีรินทร์แต่งงานกับลูกสาวตนให้ได้ แต่ไม่ว่าชลลดาจะบังคับเคี่ยวเข็ญอย่างไรก็ไม่เป็นผล จึงต้องไปพึ่งเขมทัตในวันถัดมา โดยเผชิญหน้าพวกเขาทั้งครอบครัว
เขมทัตหนักใจเพราะชลลดายกเอาเรื่องในอดีตที่สามีของเธอเคยช่วยชีวิตเขาไว้มาพูดอีก
“พี่เขมต้องจัดการให้ชลนะคะ ลูกไก่ต้องได้แต่งเร็วที่สุด ถ้าไม่ได้แต่งพี่ยุทธตายตาไม่หลับแน่ๆค่ะ พี่เขมจำสัญญาที่ให้ไว้ไม่ได้เหรอคะ”
“น้อยๆหน่อยย่ะ เรื่องเก่าเอามาทวงบุญคุณอยู่ได้” มณีแว้ดขึ้นมา
“เปล่า...ไม่ได้ทวง แค่อยากให้ลูกของเราได้สานความฝันความหวังของคุณยุทธ”
“แต่ผมไม่แต่ง” คีรินทร์ยืนกรานเสียงแข็ง ชลลดามองตาขวางพร้อมเอาเรื่อง เขมทัตเห็นท่าไม่ดีรีบไกล่เกลี่ย
“ตอนนี้ให้ลูกไก่ทุ่มเทกับการแข่งขันให้เต็มที่ก่อนดีกว่า จบแล้วค่อยพูดเรื่องนี้กันอีกที”
ชลลดาจำต้องนิ่งไป ทั้งที่ขัดใจเป็นอย่างมาก
ooooooo
หลังจากทำให้ใครต่อใครเข้าใจไข่มุกผิดครั้งหนึ่งแล้ว คืนนี้นุชนารถยังทำให้ไข่มุกตกเป็นจำเลยอีกครั้งหลังจากเธอแอบเข้าไปใช้หมอนกดหน้าภัททิมาขณะนอนหลับหมายเอาชีวิต แต่ไม่สำเร็จเพราะไข่มุกได้ยินเสียงพรวดพราดเข้ามา
นุชนารถวิ่งสวนออกไปแต่ไข่มุกไม่เห็นหน้า ภัททิมาลืมตาเห็นไข่มุกก็ทึกทักว่าเป็นคนร้าย ชลลดารู้เรื่องจึงโวยวายต่อหน้าผู้เข้ารอบและกรรมการ
“คุณแทยอนต้องปลดมันออกนะคะ นังนี่ทำร้ายลูกฉันยังไม่พอ นี่ถึงกับคิดจะฆ่า ถ้าไม่ไล่ฉันแจ้งความแน่ ให้ตำรวจมาลากคอมันไปกลางงานประกวด”
“ก่อนจะกล่าวหากัน ไหนครับหลักฐาน” คีรินทร์แทรกขึ้นมา ภัททิมาน้อยใจถึงกับน้ำตาคลอ พูดไปสะอื้นไปอย่างน่าสงสาร
“ลูกไก่เปิดหมอนออกก็เห็นหน้ามัน ถ้าไม่ใช่นังมุกแล้วจะเป็นใครล่ะคะ”
“ชัดรึยัง” ชลลดากระแทกเสียง คิดว่าเอาผิดไข่มุกได้แน่ ที่ไหนได้ คีรินทร์ยังสอบสวนต่อไปว่าในห้องมีคนอื่นอีกหรือเปล่า พอไข่มุกพูดความจริงว่าเห็นมีคนวิ่งออกไปแต่ไม่รู้ว่าใคร ภัททิมาก็ปรี๊ดแตก
“โกหก! แกนั่นแหละที่เอาหมอนกดหน้าฉัน บีบคอฉัน ลูกไก่กลัวค่ะแม่ กลัวจริงๆ”
ชลลดาโอบกอดลูกสาวพร้อมกล่าวเสียงดังอย่างสุดทน “ขนาดนี้แล้วยังจะหาหลักฐานอะไรกันอีก”
“ถ้าเป็นอย่างที่คุณไข่มุกว่ามีคนอื่นอีก แล้วคนนั้นเป็นคนทำร้ายคุณลูกไก่ คุณไข่มุกกลับมา คนนั้นก็หนีไป คุณลูกไก่ถึงเห็นแต่คุณไข่มุก อย่างนี้ก็เป็นไปได้นี่ครับ”
คธาวิเคราะห์เป็นฉากๆอย่างเห็นภาพ คีิรินทร์ได้ทีกระทุ้งคณะกรรมการว่าแบบนี้จะให้ไข่มุกออกจากกองประกวดได้ยังไง
“โอ๊ย...จะให้ลูกฉันตายคาห้องก่อนหรือไง ถึงจะยอมไล่มันออกน่ะ”
“ถ้าหลักฐานไม่ชัดเจนผมคงให้ไข่มุกออกจากการแข่งขันไม่ได้ แต่เพื่อความสบายใจ ให้ทั้งสองคนแยกพักคนละห้องแล้วกัน คงไม่มีปัญหาอะไรต่อนะครับ” แทยอนสรุป
ชลลดาหน้าตึงแต่ไม่มีทางเลือก ขอไปนอนกับลูกสาวเพื่อความปลอดภัย แล้วคืนนี้เองสองแม่ลูกก็วางแผนกันดิบดีเพื่อเล่นงานไข่มุกในเช้าวันถัดมา แต่แผนการนั้นตื้นเขินเกินไป คีรินทร์จับได้ว่าภัททิมาเอาเศษแก้วใส่กระเป๋าเครื่องสำอางตัวเองแล้วโทษไข่มุก ร้องแรกแหกกระเชอว่าโดนแก้วบาดเลือดเต็มมือเจ็บไปหมด
“เจ็บแล้วทำตัวเองทำไม อย่ามาแอ๊บน่าสงสาร จะสร้างเรื่องใส่ร้ายไข่มุกไปถึงไหน” คีรินทร์พูดโพล่งจนภัททิมาหน้าเสีย แทยอนได้ยินเสียงเอะอะเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายถามว่ามีเรื่องอะไรกันอีก ภัททิมาอึกอักอ้ำอึ้งทำให้คีรินทร์ยิ่งแน่ใจ “ครั้งแรกบังเอิญ ครั้งที่สองฝันไป ครั้งที่สามเขาเรียกจงใจ เรื่องบ้าอะไรมันจะเกิดกับคนเดียวสามครั้ง พอเหอะ คนอื่นเขาไม่ได้โง่ จริงมั้ย”
หลายคนเออออ กีกี้ได้ทีพูดจาทับถมภัททิมาเป็นการใหญ่ กัสจังก็เอาด้วย แล้วประสานเสียงหัวเราะเยาะหยัน แต่ต้องหุบปากกันทันใดเมื่อแทยอนคาดโทษทั้งภัททิมาและไข่มุก
“พอที...ถ้าคุณสองคนมีเรื่องกันอีก ผมจะตัดสิทธิ์ทั้งคู่”
ภัททิมาก้มหน้านิ่งอย่างเจ็บใจ ส่วนไข่มุกก็จ๋อยไปเหมือนกัน คีรินทร์เห็นดังนั้นจึงตามมาปลอบ และไม่วายบ่นภัททิมาว่าเหลือเกินจริงๆ
“เธอนี่มันหญิงอึดของแท้ แต่พวกผู้หญิงนี่น่ากลัวชะมัด เรื่องเยอะ เดี๋ยวใส่ร้ายป้ายสี เดี๋ยวทะเลาะตบตีไม่ได้หยุดได้หย่อน ดีนะที่เธอไม่เป็นแบบนั้น ไม่งั้นปวดหัวตาย”
ไข่มุกทำท่าจะเล่าเรื่องนุชนารถเลยพูดไม่ออก คีรินทร์เห็นเธอเผลอก็ขโมยหอมแก้ม แถมจะซ้ำอีกรอบถ้าเธอไม่เบี่ยงหนีเพราะกลัวใครมาเห็น
“ใครจะเห็น...ป่านนี้กลับห้องไปโบ๊ะครีมกันหมดแล้ว น่า...หอมอีกที ไม่ได้หอมตั้งนาน คิดถึง”
“คิดถึงผิดคนหรือเปล่าคะ ไหนคุณลูกไก่ว่าจะแต่งกับคุณ”
“โม้เอาเองน่ะสิ กล่าวหาอย่างนี้ฉันเสียหาย มาให้ลงโทษซะดีๆ” คีรินทร์แกล้งไข่มุก ซุกหน้าหอมแก้มอย่างหมั่นเขี้ยว แต่เดี๋ยวเดียวก็จริงจังด้วยเสน่หา เคลื่อนหน้าเข้ามาหมายจุมพิตริมฝีปากเธอ แต่โชคไม่เข้าข้างถูกกะเทย กัสจังขัดจังหวะอย่างไม่ตั้งใจ
อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 14 วันที่ 22 เม.ย. 56
ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตาละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ