อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 12/6 วันที่ 23 เม.ย. 56

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 12/6 วันที่ 23 เม.ย. 56

“มาแอบดูลูกชายฉันบ้างสิ คิดถึงเขาใจจะขาด ยังจะหลานอีกสองคน แดงน้อยกับหนูติ๋ว”
“แกกล้าดีเกินไปแล้ว ฉันจะเรียกให้เทิดศักดิ์มาจับแก”
“เขาขับรถไปแล้วกับแดงน้อย แกกล้าดีนักก็ไปเรียกตำรวจมาจับฉัน พอเขาจับฉัน ฉันก็จะประจานว่า ฉันคือชู้ของแก มีลูกกับแกหนึ่งคน คือเทิดศักดิ์ เชิญแกไปเลยสิ เชิญ คุณนายสนคนสวยใจทราม”
หนักถลันเข้ามากระชากสน ดันให้ไป แต่สนกลับไม่ไปหันมาวิงวอนหนัก

“เสือหนักไหว้ละ แกกับไปเสียเถิด อย่าให้ใครมาพบเจอเห็นแกได้ไหม”
“เห็นก็ช่างมันปะไร แกมันโกหกพกลมเก่งจะตาย แกก็บอกมันสิว่าฉันเป็นอะไรกับแกดีล่ะ เป็นญาติเป็นพี่ เป็นพ่อเป็นอะไรก็ได้ยกเว้น เป็นชู้ เป็นพ่อเทิดศักดิ์”

สนตะแบง “แกอย่ามาตู่ เทิดศักดิ์ไม่ใช่ลูกแก เขาคือลูกท่านขุน”
“โกหก แกลืมยายอ่อนแล้วรึ ยายอ่อนมันรู้ว่าแกไม่ได้ท้องกับท่านขุน แกจ้างยายอ่อนให้ไปจากบ้านท่านขุน เพราะกลัวจะปูดว่าลูกของแกคือลูกชู้ ชู้คนนั้นคือฉัน ไงละนางคนเลว แกจะเลวไปถึงไหน หา โชคดีที่ลูกฉันเป็นคนดีไม่เลวร้ายเหมือนแก”
สนต้องยอมจำนน “ก็ได้ แต่ฉันขอละ อย่าบอกใครว่าแกเป็นพ่อของลูกฉัน”
“หมามันยังรักลูก เสือหนักน่ะศักดิ์ศรีดีกว่าหมามากนัก เสือมันกินเนื้อสัตว์อื่น แต่ไม่มีวันกินเนื้อลูกของมันดอก ฉันไม่ทำร้ายลูกพยัคฆ์เสือใหญ่ ถึงร้ายกาจอาจหาญปานไหน ก็ไม่ทำร้ายลูกเมีย แต่เมียชั่วอย่างแกเสือหนักไม่รับปาก”
“อย่างนั้นก็กลับไปสิ”
“ยังก่อน ฉันจะรอแอบดูลูกใส่ชุดนายร้อยตำรวจตรีจนกว่าจะสาสมใจ”
สนร้องลั่น “ไม่นะ ไม่ได้”
หนักทำนั่งขึงไม่รู้ไม่ชี้ สนแทบบ้าตาย กบเดินมาพอดี หนักรีบเดินไปให้เห็นแต่สนหลบ
“ใครน่ะ”
“ฉันเป็นญาติคุณนายสน มาเยี่ยมลูกชายคุณนาย อยากเห็นหน้าหลาน” หนักบอก
“อ๋อ คุณเทิดศักดิ์ไปบางกอก ต้องรอมืดๆ แล้วละน้า”
หนักแนะนำตัว “น้าสินจ้ะ”
“จ้ะน้าสิน ขอตัวก่อนนะ จะรีบไปรับใช้คุณท่าน”
กบเดินออกไปแล้ว หนักจึงเดินย้อนกลับมาหาสนที่แอบอยู่ สนถอนหายโจเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก
“จะให้ฉันรอลูกที่ไหน ไปที่เรือนท่านขุนดีไหม” หนักแกล้งถาม
“อย่านะ รีบไปเรือนฉันให้ไวที่สุด”

หนักหัวเราะครื้นเครงเบิกบานเป็นที่สุด ในขณะที่สนกำลังจะบ้าตาย
เทิดศักดิ์มาส่งแดงน้อยถึงร้านกาแฟแล้ว

“ผมพานายอำเภอในอนาคตมาส่งให้แล้วครับ ลุงโพล้งแม่แพร”
โพล้งกับแพรรีบมาถามแดงน้อยเรื่องการไปบ้านภักดีภูบาล เพราะอยากรู้เรื่องเนียน
“ไปพักผ่อนที่บ้านเทิดศักดิ์มา สนุกสนานมากสินะ แดงน้อย”
“ไหนเล่าเรื่องของเนียนกับหนูติ๋วให้แม่แพรฟังสิ เขาสบายดีอยู่หรือ”
แดงน้อยพูดไม่ออก สบตา เทิดศักดิ์
“ลุงโพล้ง แม่แพรครับ ขอตัวกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับ”
“สวัสดี” สองคนรับไหว้พร้อมกัน
แพรงง “เลยลากลับเอาดื้อๆ ซะอย่างงั้น”
“ผมขอตัวไปสั่งเสียเทิดศักดิ์ก่อนนะครับ”
แดงน้อยเดินตามเทิดศักดิ์ออกไป มีแพรกับโพล้งมองตาม สองคนสงสัย
“ตอนที่เราถามทุกข์สุขของเนียน ดูสองคนนั่นแปลกๆ นะตาโพล้ง”
“ถึงว่าละสิ เทิดศักดิ์สบตาแดงน้อย แล้วตัดบทลากลับทันที ยังไงกันหว่า”
“ฉันว่าต้องเป็นเรื่องไม่สู้จะดีแน่นอน” แพรว่า
สองคนพยักหน้ากันหงึกๆ

สองคนคุยกันอยู่ข้างรถ แดงน้อยบอกเทิดศักดิ์
“กันรู้สึกเป็นห่วงแม่เนียนกับน้องติ๋วอย่างบอกไม่ถูก เกรงว่าทั้งสองคนนั่นจะ..เอ้อ...”
เทิดศักดิ์ยื่นมือให้เพื่อนจับพูดต่อให้
“จะโดนลงโทษอีก กันรับรองด้วยเกียรติ์ของตำรวจไทย ว่าจะพิทักษ์ปกป้องสองคนนั่นเต็มความสามารถ แกลืมแล้วหรือว่า กันรักน้องติ๋วมากและหวังจะแต่งงานกับเธอ กันปกป้องเธอสำเร็จมาแล้ว”
แดงน้อย พยักหน้าเศร้าๆ
“กันรู้ ก็ขอฝากฝังแกด้วยก็แล้วกัน สามปีที่จากไปกลัวว่ากลับมาแล้วอะไรอะไรอาจเปลี่ยนแปรไปในทางร้ายๆ ได้”
“คนที่จะก่อเหตุร้ายได้หนึ่งคนคือน้องอี๊ด แต่น้องอี๊ดก็จากไปสามปีเหมือนกัน ดูแลตัวแกเองเถิดแดงน้อย ตั้งสติตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดสมดังที่ใจแกปรารถนา”
“ขอบใจ แต่กันยัง เอ้อ..” แดงน้อยเกรงใจเพื่อน
“ไม่ต้องกังวล กันรู้ว่าคุณแม่สนเกลียดสองคนนั่นมาก กันก็ปรามเอาไว้แล้วทั้งยัยช้อยด้วย กันเองก็กำความลับของคุณแม่และยัยช้อยเอาไว้ด้วยคงจะไม่กล้าดอก”
“ขอบใจมากเพื่อนรัก กันเลยขอลาแกตรงนี้ โชคดีนะเพื่อน”
“โชคดีเช่นกัน เขียนจดหมายถึงกันบ้าง”
เทิดศักดิ์ยื่นมือให้แดงน้อยจับอีก แดงน้อยจับตอบ จากนั้นสองคนก็โอบกอดกัน น้ำตาคลอ

ด้านทองจันทร์กินข้าว มีเนื้อทองกับเนียนดูแล ทองกินไปช้าๆแล้วหยุดชะงักมองสองคนที่ดูซึมๆ
“ฉันอิ่มแล้ว”
“คุณท่านรับประทานนิดเดียว นะเจ้าคะ”
“หรือว่าหนูกับแม่แม่เนียนทำอาหารไม่ถูกปากเจ้าคะ”
“ฉันกินข้าวคนเดียวมันไม่สนุก มันอับเฉาโรยรา มันกินไม่ลง”
“แมวไปเชิญคุณหนูอี๊ดมารับประทานด้วยนะเจ้าคะ” แมวว่า
“อย่าทีเดียวเชียวนะ ขืนมานั่งกินด้วย ฉันยิ่งกินไม่ลง ชังน้ำหน้านัก เนียน มานั่งกินกับฉัน ยัยติ๋วมานั่งกินกับย่านะ”
เนียนกะเนื้อทองมองหน้ากัน
“มันจะไม่ดีนะเจ้าคะ” เนียนเกรงใจตามประสา
เนื้อทองก็ด้วย “เกิดใครมาเห็นเข้า”
ทองจันทร์หงุดหงิด “ทำยังกับพวกแกไม่เคยกินข้าวกับฉัน”
“แหมคุณท่านเจ้าขา ก็ตอนนั้นคุณแดงน้อยเธอมากินด้วยนี่เจ้าคะ กรณียกเว้นเจ้าค่ะ”
“ฉันไม่มีกรณีใดๆทั้งสิน ต่อไปนี้ฉันต้องการกินข้าวกับเนียนและหนูติ๋ว สองคนแม่ลูกเข้าใจฉันไหม ไม่รู้หรือว่าฉันเหงา”
เนียนกะเนื้อทองมองหน้ากัน แล้วบอก “เจ้าค่ะ” พร้อมกัน
“เขยิบเข้ามานั่งข้างฉันซ้ายขวา”
แมวเขยิบด้วย
“เขยิบมาทำไมนางแมว จะมาร่วมวงไพบูลย์รึ”
“เปล่าเจ้าค่ะ แค่จะเขยิบมาจัดอาหารให้เจ้าค่ะ”
“แล้วไป แกน่ะได้รับเกียรติเป็น ขาไพ่กิตติมศักดิ์ของชั้นแล้วนี่นา”
ทองจันทร์ยิ้มย่องขึ้นมา ดูสนุกสนานหัวเราะเอิ๊กอ๊ากขึ้นมาใหม่ ตักโน่นตักนี่กินอย่างมีความสุข เนียนกับเนื้อทอง
ยิ้มย่องสบายใจตามไปด้วย

สามคนพ่อแม่ลูกเดินมาหยุดหน้าเรือนทองจันทมร์ มีกบตามมาด้วยได้ยินเสียงทองหัวเราะมีความสุข
ทานตะวันหน้าเซ็งๆ
“นั่นคุณแม่หัวเราะร่าเริงอะไรกันนะ”
“แว่วว่าหาเพื่อนรับประทานอาหารได้สองคนเจ้าค่ะ” กบบอก
ทานตะวันฉงน “ใคร”
“แว่วว่าน่าจะเป็นเนียนกับหนูอี๊ดเจ้าค่ะ”
ทานตะวันโมโห “แย่มาก”
เรียมยิ้มแย้ม ดีใจ “ดีออกจะตายไป คุณแม่จะได้ไม่เหงา”
“หนูไม่อยากขึ้นไปกราบลาคุณย่าแล้วค่ะ คุณพ่อ คุณแม่”
“ทำไมรึ” ขุนภักดีแปลกใจ
“ขึ้นไปให้สองคนนั่นมันเยาะเอาสิคะ ว่ามันกำลังขึ้นหม้อของคุณย่า” ทานตะวันหน้าคว่ำ
“อย่าทำตัวมีปัญหา มีข้อแม้สิลูก หนูจะไปตั้งสามปี คุณย่าท่านคงคิดถึงหนูแย่” เรียมว่า
“คุณย่าน่ะหรือจะคิดถึงหนู ไม่ได้ยินคุณย่าหัวเราะหรือคะ คุณย่ามีหลานใหม่มีต้นห้องคนใหม่แล้วค่ะ”
ขุนภักดีเตือน “หนูอี๊ด ธรรมเนียมไทย ไปลามากราบนะลูก คุณย่าไม่มีวันรักคนอื่นมากกว่าหลานตัวเองดอก”
“แต่มีเรื่องกันทีไร คุณย่าเข้าข้างมันทุกที”
“คุณย่าจะเข้าข้างหนู ทุกคนจะเข้าข้างหนู ถ้าหนูทำในสิ่งที่ถูกต้อง ไปสิคะ ลูกอี๊ด ไปกราบลาไปกราบขอพรคุณย่า”
เรียมแตะแขน ท่านขุนจูงทานตะวัน ทั้งสามพากันขึ้นไปบนเรือน

แมวมองตามหลังทำหน้าเบื่อทานตะวัน
ฟากแพรน้ำตาไหลพราก หลังฟังเรื่องเนียนจากแดงน้อยจบ

“โธ่เนียนเอ๊ย ทำไมเวรกรรมไม่จบไม่สิ้นสักทีหนอ แถมยังลุกลามไปถึงรุ่นลูกรุ่นเต้า แดงน้อยเอ๊ย จำไว้นะหลาน แม่เนียนคนนี้มีพระคุณต่อหลานเป็นที่สุด กลับมาจากเมืองนอกอย่าได้ละเลยทอดทิ้งเขาทีเดียว”
“เขาเหมือนจะมีบุญแต่โดนกรรมบังมานานหนักหนายี่สิบกว่าปีแล้ว ลุงอยากให้เขามีความสุขสมหวังสักที”
“ลุงโพล้งกับแม่แพรหมายความว่า อยากให้แม่เนียนพบลูกชายสักที ใช่ไหมครับ”
สองคนสะดุ้งโหยงร้อง
“ไฮ้”
“น้าเนียนบอกผมเองว่าพลัดพรากจากลูกชาย ตอนเขาสามสี่ขวบ ลูกชายแม่เนียนหน้าตาเหมือนผมไม่มีผิด”
สองคนมองหน้ากัน นึกหวาดเสียว
“แล้วยังไงอีก” รีบซักพร้อมเพรียง
“คุณย่าของเทิดศักดิ์บอกว่า ถ้าจับผมน้องติ๋วแม่เนียนไปเดินตลาดตามลำพังสามคน คนต้องนึกว่าแม่พาลูกชายลูกสาวมาเดินตลาด เพราะหน้าตาพิมพ์เดียวกันเป๊ะ แปลกมากใช่ไหมครับ”
“แปลกที่สุด” สองคตนว่า
“อ้อ..แล้วที่แม่แพรบอกว่าน้าเนียนมีพระคุณต่อผมที่สุด ผมอยากทราบครับ”
“กับมาแล้วค่อยทราบเถิดนะ” แพรตัดบท
แดงน้อยไม่ติดใจต่อไป แต่สองคน หนักอกหนักใจ

ด้านหนักนั่งรอเงียบๆ ช้อยที่โดนสนบังคับให้เอาอาหารมาให้หนักกินลับๆ ล่อๆ กลัวมาก
หนักเห็นทางหางตาไวๆ หนักกระชากปืนออกมา
“ใครน่ะ”
ช้อยทำอาหารตกกระจาย
“ว้าย”
“แกทำอะไรน่ะ”
“ฉัน ฉัน เอ้อ ฉัน คุณสนให้ฉันเอาอาหารมาให้ เสือ..เอ้อ แก เอ๊ย..คุณกินจ้ะ”
หนักมองพื้น “จะให้ลงไปเลียกินเหมือนหมางั้นรึ ไปบอกนายแกนะว่า แม้แต่น้ำหรือต้นไม้ใบหญ้าบ้านแกของพวกแก ฉันก็ไม่แตะ เพราะพวกแกมันงูสารพัดพิษ เห็นแกกับงูอยู่คู่กันฉันตีพวกแกก่อนงูจะบอกให้ ฉันรู้ทันว่า นายกับแกแอบใส่ยาพิษในอาหารหวังจะให้ฉันตาย ไม่โง่กินเข้าหรอก แกนั่นแหละทำแผนนายแกเสียหายหมด”
หนักหัวเราะดุๆจ้องหน้าช้อย ช้อยระย่อส่ายหน้า
“เปล่านะจ้ะ”
“พิสูจน์ไหมล่ะ”
หนักปราดไปคว้าช้อย แล้วกดช้อยลงที่พื้น
“ไม่นะ อย่านะ กลัวแล้วจ้ะ”
“กินสิ กินเข้าไป ถ้าแกไม่กล้ากินก็สารภาพว่ามียาพิษในนั้น ใช่ไหม ถามว่าใช่ไหม”
หนักจิกหัวช้อยเงยขึ้นมา จ้องตาช้อย
“จริงจ้ะ”
หนักเหวี่ยงช้อยออกไป สีหน้าดุดันมาก
“ชาติชั่ว”
ช้อยกลัวจนตัวสั่น ยกมือพนมไหว้

ฝ่ายทองจันทร์ส่งซองเงินค่อนข้างหนาให้ทานตะวัน
“นึกว่าจะไม่มาลาย่าเสียแล้ว”
ทานตะวันกำลังกราบลงบนตัก สีหน้าค่อยสดชื่นขึ้นมาบ้าง เรียมกับท่านขุนนั่งยิ้ม
“ต้องมาสิครับ คุณแม่ ไม่มาได้ยังไง”
“แต่หนูอี๊ดมัวแต่จัดข้าวของค่ะ คุณแม่” เรียมแก้ตัวให้
เนียนกับเนื้อทองนั่งห่างออกมาก้มหน้าสถานเดียว แมวกะกบแอบกระซิบกระซาบ
“โดนบังคับให้มาน่ะไม่ว่า”
“มาช้าดีกว่าไม่มานะ อีกสามปีกลับมาย่าจะอยู่ถึงไหม”
“ถึงสิคะ คุณย่า แข็งแรง ด่าเป็นไฟขนาดนี้อายุยืนค่ะ”
กบแมวหัวเราะกันอีก เรียมกะขุนภักดีหัวเราะไปด้วย ทองจันทร์หันมาทำตาเขียวใส่กบแมว
“แกสองคนหัวเราะอะไรรึ”
สองคนเงียบกริบ
“ขอบพระคุณมากค่ะ คุณย่า ซองหนามาก ถึงแสนไหมคะ” ทานตะวันประจบ
“แสนนั่นมันใช้จนเรียนจนจบแล้วหลานเอ๋ย นี่ก็หลักหมื่น ให้พ่อเขาเอาไปแลกเป็นเงิน ฝาลัง ก่อนไปเรียนนะหลานนะ”
“เงินฟรังก์ครับ คุณแม่ ไม่ใช่เงินฝาลัง”
แมวกับกบหัวเราะคิกคัก ทองจันทร์หันมาทำตาเขียวใส่อีกครั้ง
ขุนภักดีที่ปรายตามองสองแม่ลูกหลายครั้ง ในที่สุดก็ตัดสินใจพูดลอยๆ
“ค่อยยังชั่วกันแล้วรึ”
สองคนตกใจ ไม่มีใครกล้าตอบ
“ถามใครรึ พ่อเทพไม่ออกชื่อแล้วใครจะรู้ว่าถามใคร” ทองจันทร์ว่า
เรียมรีบตัดบทให้ “พี่เทพถามเนียนกับหนูติ๋วจ้ะ ตอบสิจ๊ะ”
เนียนกะเนื้อทองบอก “เจ้าค่ะ”
“เจ้าค่ะ กลัวพิกุลจะหล่นจากปาก เจ้าค่ะแปลว่าค่อยยังชั่วหรือแย่ลง” ขุนภักดีหงุดหงิด
เนียนกับเนื้อทองมองหน้ากัน อีกครั้ง เรียมพยักหน้าให้เนียน ประมาณว่าตอบสิ
“ค่อยยังชั่วเจ้าค่ะ”
เรียมยิ้ม กบกะแมวแอบยิ้ม ทานตะวันแอบค้อน
“ถามช้าดีกว่าไม่ถาม” ทองจันทร์ยิ้มๆ

ทุกคนวางหน้าไม่ถูก แต่บรรยากาศโดยรวมก็ดีขึ้น
ที่เรือนสน หนักกำลังชี้หน้าด่าสนเป็นการใหญ่

“ความจริงฉันมาเพื่อคุยเรื่องน้องสาวฉัน แต่แกมันเลวหาสิ่งใดมาเปรียบไม่ได้แท้ๆ คิดจะให้ฉันตายให้ได้”
“ใช่..ฉันต้องทำทุกวิถีทางให้แกตายให้ได้ ถ้าสบโอกาส แกนั่นแหละรนหาที่ตาย ถ้าวันใดที่ฉันเกิดจนตรอกขึ้นมา ฉันจะไม่สนใจใดๆ ทั้งสิ้น แม้แต่ชื่อเสียงที่จะเสียหายของลูกชายว่ามันมีพ่อเป็นไอ้เสือหนัก”
“คนอย่างแกมันไม่เคยรักใคร แม้แต่ลูก แกรักแต่ตัวแกเอง เออแฮะ ฉันฆ่าแกให้ตายตอนนี้ดีกว่า จะได้หยุดยั้งเรื่องราวเลวร้ายที่แกจะสร้างขึ้นมาอีก”
หนักเดินย่างสามขุมเข้าหาสน สนถอยกรูด
“อย่านะ”
“ความจริงฉันไปบวชเรียนปลงแล้ว แต่แกนี่แหละ กระตุ้นฉันให้คิดว่าชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต เพื่อความสงบสุขของบ้านหลังนี้ แกสมควรตาย”
สนถอยกรูด แต่มองไปแล้วร้องอย่างดีใจ
“ลูกเทิดศักดิ์”
นั่นทำให้หนักหยุด
“ลูกของฉัน”
“แกรีบหลบไปก่อนนะ”
แต่เทิดศักดิ์เห็นเสียแล้ว
“นั่นใครอยู่กับคุณแม่สน”
หนักพูดเบาๆ กับสน “ฉันไม่บอกเขาหรอกว่าฉันคือพ่อของเขา แกแนะนำเขาสิว่าแกกับฉันเป็นญาติกัน”
เทิดศักดิ์ปราดมายืนข้างแม่ มองหนักแบบเขม้นมอง
“เทิดศักดิ์จ้ะ นี่นี่...”
“ลุงสินนี่นา ลุงสินของแดงน้อยใช่ไหมครับ”
“ใช่แล้ว เทิดศักดิ์ ลุงเป็นญาติของแม่เทิดศักดิ์”
“ลุงเขาเป็นคนสวนแตง ผ่านมาก็เลยแวะมาเยี่ยมเราจ้ะ”
เทิดศักดิ์รีบยกมือไหว้หนัก

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 12/6 วันที่ 23 เม.ย. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager