อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 11/2 วันที่ 18 เม.ย. 56


อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 11/2 วันที่ 18 เม.ย. 56

“หนูอยากสอบได้ ไม่ใช่เพราะหนูอยากเป็นคนเก่ง แต่หนูไม่อยากให้คุณท่านสิ้นเปลืองเงินค่าเรียนของหนู ตั้งสามปีนะคะ”
“คิดมาก คุณย่าท่านมีทั้งน้ำใจมีทั้งเงินล้นเหลือ ท่านรักน้องติ๋วเมตตาน้องติ๋ว น้าเนียนกับน้องติ๋วก็รับใช้ดูแลท่านอย่างดี”
“เอ้อ ค่ะ เอ้อ คุณเทิดศักดิ์คะ ไม่แปลกใจบ้างหรือคะ ว่าทำไม ลุงสินของพี่แดงน้อย ถึงได้เผื่อแผ่ความรักมาให้พวกเรา ราวกับว่าเราเป็นสายเลือดเดียวกับแกจริงๆ”

“พี่ก็แปลกใจมาก แกมีแดงน้อยเป็นหลานที่แสนรักอยู่ทั้งคน ทำไมแกถึง…”
“แสดงอาการว่ารักเราเท่าๆ กับพี่แดงน้อยใช่ไหมคะ”


“นี่น้องติ๋วก็คิดเช่นเดียวกับพี่หรือ”
“ค่ะ สีหน้าแววตาของลุงสิน รู้สึกเหมือนกับคำพูดที่แกพูดออกมาหนูติ๋วขนลุก”
“พี่รู้สึกว่าลุงสินผูกพันกับพี่มาก พี่รู้สึกอบอุ่นตอนที่แกโอบกอดพี่ไว้” เทิดศักดิ์ ว่า
สองคนมองหน้ากัน พึมพำออกมา
“แปลกแท้ๆ”
แล้วเทิดศักดิ์ก็ต้องเบรคกระทันหัน หัวสองคนมาโขกกัน เมื่อเห็นควายเดินตัดหน้ารถช้าๆ
“อุ๊ย”
“แย่จริง พี่ขอโทษคุยเพลิน เกือบชนควาย”
สองคนยิ้มให้กัน เทิดศักดิ์ยกมือขึ้นทำท่าจะจับมือเนื้อทอง แต่แล้วในที่สุดก็จับกุมไว้
“เอ้อ” เนื้อทองดึงออก “ขอโทษนะคะ รีบกลับบ้านกันเถิดค่ะ”
เทิดศักดิ์พยักหน้า นึกได้ว่าเผลอตัว ขับรถพุ่งออกไป
“พี่มันบ้า พี่ขอโทษด้วย พี่จะไม่เผลอใจแบบนี้อีก”
เนื้อทองหันไปมองนอกรถ เห็นใบหน้าของแดงน้อยลอยเด่นอยู่ตรงหน้า เนื้อทองยิ้มอย่างมีความสุข

สนปรึกษาหารือ คิดการทำเรื่องชั่วช้าอยู่กับช้อย บนเรือน
“นางเด็กติ๋วมันหยามหน้าข้า ด้วยการไปกับลูกชายข้าต่อหน้าต่อตา”
“ดูท่าว่าคุณสนจะเอาคุณเทิดศักดิ์ไม่อยู่ สำหรับเรื่องนี้ซะกระมังเจ้าคะ”
“มันกำลังกลับมาจากการไปสอบชิงทุน คงถึงตอนค่ำๆ”
“แต่มันกลับมากับคุณเทิดศักดิ์นะเจ้าคะ”
“ข้าจะต้องรีบป่วย เอ็งไปดักรอคุณเทิดศักดิ์ที่โรงรถ บอกว่าข้าท้องร่วงใกล้เป็นห่าลง”
“ถ้าคุณเทิดศักดิ์ไม่เชื่อเล่าเจ้าคะ”
“เอ๊ะ นางช้อย”
“เจ้าค่ะ แล้วยังไงต่อดีเจ้าคะ”
สนกระซิบช้อยพยักหน้า
“ไอ้แช่มมันพร้อมแล้วใช่ไหม”
“เจ้าค่ะ”
สนยิ้มพยักพเยิดอย่างพอใจ

จู่ๆ ขณะที่รถเทิดศักดิ์แล่นมาตารมทาง แล้วออกาการวิ่งตะกุกตะกัก
“สงสัยว่ารถจะยางแตก ทำไมวันนี้ช่างมีแต่อุปสรรคขวากหนาม”
“มียางอะไหล่ไหมคะ หนูติ๋วช่วยเปลี่ยนค่ะ”
“ขอบใจมากค่ะ”
สองคนลงจากรถ

ด้านเนียนกระสับกระส่ายมารอเนื้อทอง เพราะมืดแล้วยังไม่มาสักที แช่มแอบมองมาที่โรงรถมีทีท่ามึนเมา
“ความจริง แม่ของนางติ๋วมันยังสวยไม่สร่าง มันน่า”
เรียมเดินมาหาเนียน
“เนียน มารอหนูติ๋วหรือ”
“ค่ะ ผิดเวลาไปมากเลยนะคะ”
“ไปกับเทิดศักดิ์ ไม่ต้องเป็นห่วงดอก”
“คุณนายเรียม มาตามหาเนียนมีอะไรให้เนียนทำหรือคะ”
“อยากจะมาขอโทษ เรื่องที่นอนของหนูติ๋ว”
“เอ้อ”
“ฉันมั่นใจว่าหนูอี๊ดเป็นคนทำ ทำแล้วหลายตัวหลบไปไม่ยอมสู้หน้าฉันกลัวจะซักไซ้” เรียมมั่นใจ
“อาจเป็นคนอื่นก็ได้ค่ะ” เนียนว่า
“คนอื่นที่ไหนมันจะขึ้นไปในห้องบนเรือนคุณแม่ได้ นอกจากพวกเรากันเอง เนียนรอหนูติ๋วไปเถิด ฉันจะไปตามหาหนูอี๊ด ต้องเค้นเอาความจริงให้จงได้ ไม่เช่นนั้นแกจะนิสัยแย่ลงเรื่อยๆ เนียนคงไม่อยากเห็นแกเป็นเด็กน่าเกลียด ใช่ไหม”
เรียมเดินออกไป เนียนมองตาม ถอนใจ ไม่อยากให้ลูกสาวเป็นเด็กไม่น่ารัก แช่มแอบฟังได้ยินหมด
“วันนี้คงกินนางเด็กติ๋วลำบาก แม่มันมาเฝ้ารออยู่ตรงนี้ สู้ไปแข่งกับคุณนายเรียมตามหานางคุณหนูตัวร้ายนั่นดีกว่า”
แช่มพึมพำเดินสะเงาะสะแงะหลบออกไป ทิ้งให้เนียนนั่งรอเนื้อทอง และเนียนก็เริ่มห่วงทานตะวันขึ้นมา
“หนูอี๊ดหลบไปไหนนะ”
เนียนเริ่มกังวลกับทานตะวัน

ที่แท้ทานตะวันมานั่งหลบมุมที่ท่าน้ำ ท่าทีหงุดหงิดมาก คืนนั้นเดือนค่อนข้างมืด
“กะอีแค่ทำให้ที่นอนด็กติ๋วมันโดนเผา ทำไมคุณแม่กับคุณย่าต้องจะเอาเรื่องเอาราวกันด้วย นางเนียนนางติ๋ว ฉันเกลียดแกเหลือเกิน”
ทันใดมีร่างใครคนหนึ่ง ซึ่งเอาผ้าคาดหน้าไว้ กระโดดมาด้วยท่าทางเมาๆ มาตะครุบตัวทานตะวันไว้ใช้อีกมืออุดปากไว้แน่น

ทานตะวันตกใจสุดขีด ดิ้นขลุกขลักพยายามจะร้องแต่ร้องไม่ได้
ด้านเอกมาพบเรียมตรงมุมหนึ่งในบ้าน ขณะที่เรียมกำลังตามหาทานตะวัน

“คุณนายเรียมลงมาทำอะไรตอนค่ำๆแบบนี้มันอันตรายนะขอรับ”
เรียมถอนใจ “ก็เพราะว่าฉันรู้ว่าตอนนี้บ้านเรามันอันตรายน่ะสิ ฉันถึงต้องมาตามหาหนูอี๊ด นายเอกเห็นหนูอี๊ดไหม”
“เห็นขอรับ เห็นเธอลงจากเรือนคุณนายสน เมื่อตอนเย็นๆ ผมเข้าใจว่าเธอคงจะขึ้นเรือนคุณท่าน หรือไม่ก้อเรือนท่านขุนไปแล้ว”
“ไม่ได้ไปทั้งสองเรือน ฉันชักร้อนใจซะแล้ว”
“ผมก็ร้อนใจขอรับ ท่านขุนท่านสั่งให้ผมคอยลาดตระเวนในตอนค่ำๆ เพื่อป้องกันเหตุร้าย ผมจะรีบไปตามหาคุณหนูขอรับ”
“ฉันไปกับนายเอกด้วย ถ้าหนูอี๊ดเป็นอะไรไปไม่เพียงฉันเท่านั้นจะขาดใจตาย เนียนน่ะคงยิ่งกว่าฉัน ฉันจะมองหน้าเนียนไม่ได้ไปตลอดชาติ”
เรียมทุกข์ร้อนใจเหลือแสน รีบตามเอกไป

แช่มใช้มือปิดปากทานตะวันข้างหนึ่ง อีกข้างลากตัวทานตะวันเข้ามาพุ่มไม้ทึบใกล้ท่าน้ำ อี๊ดดิ้นรนทุบตีเตะถีบ โดนแช่มตีเอาแรงๆ
“เงียบนะ นังคนสวย ทำท่าทางดีดดิ้นดีนัก”
แช่มโถมตัวใส่จนทานตะวันล้มลง แล้วเอาตัวเองทับไว้ ทานตะวันตกใจจนตาเหลือก

เนียนออกตามหาทานตะวัน ห่วงใจแทบขาด ปากก็พึมพำเบาๆ
“หนูอี๊ดของแม่อย่าเป็นอะไรนะลูก หนูอี๊ดของแม่ต้องไม่เป็นอะไร”
เนียนก็ได้ยินเสียงอะไรดังตุ้บตั้บแว่วๆ มา เนียนเงี่ยหูฟัง ก่อนจะอุทานออกมา
“หนูอี๊ด”
เนียนพุ่งตัวออกไปทางเสียงทันที

แช่มปลุกปล้ำไปทุบตีทานตะวันไป
“บอกว่าอย่าดิ้น บอกว่าให้อยู่นิ่งๆ”
จนในที่สุดทานตะวันสลบหมดสติ
“นางคุณหนู หมดฤทธิ์สักที ทีนี้แหละ”
แช่มทำท่าจะปลดกระดุมเสื้อผ้าทานตะวัน เนียนพรวดออกมาเห็นภาพตกตะลึง ปากไวเท่าความคิดเนียนพรวดเข้าไปโดยไม่คิดชีวิต คำรามราวกับแม่เสือ
“มึงจะทำอะไรลูกกู”
แช่มเองก็ตกใจมาก ที่จู่ๆ เนียนก็โผล่มา เนียนเข้ามาถึงตัวแช่มแล้ว ถีบแช่มเต็มแรงจนแช่มหงายเงิบ ผละมาจากทานตะวัน เนียนปราดไปโอบกอดกันลูกสาวคนเล็กเอาไว้
“มึงไปให้พ้นลูกกูนะ”
แช่มตั้งสติได้ เตะเนียนโดยแรง เนียนแม้โดนเตะก็ยังปราดเอาตัวมากันทานตะวันไว้
“อีแก่มึงอยากเจ็บตัวใช่ไหม เอาสิ กูจะปล้ำมึงด้วยทั้งแก่ๆ นี่แหละ”
แช่มจิกหัวเนียนตบฉาดใหญ่ เนียนยังผวามากันทานตะวันไว้อีก พลางตะโกนสุดเสียง
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
แช่มทุบตีเนียนไม่ยั้ง แต่เนียนก็ยังกันท่านตะวันไว้แบบยอมตายถวายชีวิต

เรียมกับเอกมองหาทานตะวันอยู่ มีเอกถือไฟฉายส่องอยู่ได้ยินเสียงตะโกนให้ช่วย
“เสียงเนียน”
“ทางโน้นครับ”
เอกวิ่งฉายไฟไปด้วย เรียมวิ่งตามไปติดๆ

แช่มกำลังตบตีเนียนอย่างเมามัน เนียนกอดปกป้องลูกสาวเอาไว้แน่นไม่ยอมให้โดนทำร้าย
“อีแก่มึงแหกปากตะโกนเรียกคนมาช่วยรึ นี่แน่ะ นี่แน่ะ”
ทันใดแสงไฟฉายสาดส่องมายังทั้งสามคน แช่มตกใจ
“เฮ้ย”
เอกกระโดดมาที่แช่ม
“หยุดนะ..ไอ้สารเลว”
เรียมหวีดร้องสุดเสียง
“หนูอี๊ด เนียน”
เอกพุ่งเข้าไปชกต่อยแช่ม ที่พยายามจะหนี
“มึงเป็นใคร บังอาจมาทำร้ายคนถึงบ้านหลังนี้ อย่าหนีนะ กูขอดูหน้ามึงให้ได้ว่ามึงเป็นใคร”
แช่มถอยหนีไปสู้ไป ไม่ยอมให้เอกดึงผ้าปิดหน้า จึงเสียเปรียบ โดนรุกไล่ไปถึงริมน้ำ เรียมร้องไห้ไปด้วยพยายามประคองทั้งเนียนและอี๊ด
“หนูอี๊ด โธ่หนูอี๊ด เนียน เนียน ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ”
“คุณหนูสลบไปแล้วเจ้าค่ะ รีบ ปฐมพยาบาลเจ้าค่ะ”
สองคนพยายามปฐมพยาบาลอี๊ด

เรือของขุนภักดีแล่นมาตามลำน้ำ ใกล้ถึงท่าน้ำ ท่านขุนเห็นแสงไฟฉายที่เอกโยนทิ้งตอนโดดไปเล่นงาน
แช่ม และได้ยินเสียงหวีดร้องของเรียม กับเสียงด่าทอของเอก
“อะไรกันน่ะ เข้าไปดูสิ” ขุนภักดีสั่งคนขับเรือ
คนขับเรือหันหัวเรือเข้าไปท่านขุนลุกขึ้นชะเง้อมอง

แช่มวิ่งไปทางริมฝั่ง ที่เรือของขุนภักดีกำลังหันหัวเรือเข้ามา เอกปราดมาพยายามจับตัวไว้
“กูต้องจับมึงให้ได้ไอ้คนชั่วช้าสามานย์ มึงกล้าดีอย่าหนีสิวะ”
เอกจับแช่มได้พอดี
ขุนภักดีตะโกนมาถาม “มีอะไรกันน่ะ”
“ท่านขุน” เอกกะแช่มอุทาน
“นี่มึงรู้จักท่านขุนด้วยรึ” เอกเริ่มเอะใจ
เรียมตะโกนบอก “พี่เทพจับมันให้ได้มันมาทำร้ายหนูอี๊ด”
“ไอ้ผีนรก มึงเป็นใครกันบังอาจมาทำร้ายลูกกู เอาปืนมาสิ” ขุนภักดีสั่งคนเรือ
แช่มฉวยโอกาสที่เอกหันไปสนใจท่านขุน กระโดดลงน้ำพลางตะโกนตอบ
“ข้าเป็นลูกน้องเสือหนักโว๊ย”
เอกกระชากได้เพียงผ้าปิดหน้า แต่ตัวแช่มกระโจนหายลงไปในน้ำแล้ว
“ลูกน้องเสือหนัก” ขุนภักดีสะดุดหู
“มึงโกหก” เอกด่า
เนียนกับเรียมตะโกนออกมาพร้อมกัน
“ไม่จริง”
เอกกระโจนตามลงไปในน้ำ สวนทางกับขุนภักดีที่กระโดดลงบนฝั่ง ปราดมาที่เนียนกับเรียม และทานตะวัน ท่านขุนยิงปืนไล่แช่ม แต่ห่วงทานตะวันมากกว่าจึงวิ่งมาดู
“หนูอี๊ดเป็นอะไร”
“ไอ้คนชั่วนั่นมันจะปล้ำหนูอี๊ด”
ขาดคำขุนภักดีไม่ฟังอีร้าค่าอีรม ตบหน้าเนียนฉาดใหญ่
“เลวที่สุด มึงบอกชู้มึงส่งคนมาปล้ำลูกกู กูจะฆ่ามึงอีเนรคุณ”
ท่านขุนจะตบซ้ำ เรียมผวามากันไว้ ท่านขุนกระชากเรียมเซออกมา เรียมผวากลับไปบังเนียน
“ฆ่าเรียมด้วยอีกคนสิ พี่เทพหูเบา ไม่ใช้เหตุผล ไม่เห็นดอกรึว่าลูกสาวเราสลบไปแล้ว ยังไม่รีบช่วยลูก”
ท่านขุนจึงปราดไปช้อนตัวทานตะวันขึ้นมา ก่อนไปไม่วายหันมาด่าเนียนซ้ำ
“ลูกกูเป็นอะไร กูจะฆ่ามึงให้ตาย ไล่ออกจากบ้าน ทั้งแม่ทั้งลูก”

เรียมประคองเนียนที่ระบมไปหมดทั้งตัวพาออกไป
เทิดศักดิ์จอดรถเรียบร้อยลงจากรถพร้อมเนื้อทอง เห็นผู้คนวิ่งกันสับสนไปมา

“มีอะไรกันอีกแน่ๆ น้องติ๋ว”
เนื้อทองเริ่มใจเสีย แมวเห็นสองคนพอดี มองเนื้อทองอย่างสงสาร
“เร็วเข้าเถิดเจ้าค่ะ คุณเทิดศักดิ์ รีบไปช่วยเนียนเร็วเจ้าค่ะ”
“แม่” เนื้อทองเข่าอ่อน
“รีบไปน้องติ๋ว”
แมววิ่งนำ เทิดศักดิ์ดึงแขนเนื้อทองวิ่งตามไปทันที

สนกับช้อยหัวเราะกันคิกคักรู้ว่าเกิดเรื่องแต่ยังไม่กระจ่างว่าผิดคน
“คุณสนเจ้าขา เสียงเอะอะโวยวายวุ่นกันไปทั้งบ้าน ไอ้แช่มมันทำงานสำเร็จเจ้าค่ะ”
“นั่นไงไอ้แช่ม เปียกมะล่อกมะแล่กเหมือนลูกหมาตกน้ำมาทีเดียว ไปเรียกมันมาสิ”
ช้อยหันไปมองแช่ม น่วมทั้งตัวเพราะโดนเอกเล่นงาน เปียกปอนไปหมด
“ไอ้แช่ม นั่นเอ็งเอานางเด็กติ๋วลงไปปล้ำในน้ำมาเรอะ”
“นังติ๋วมันเล่นงานเอ็งซะอ่วมขนาดนี้เลยรึ”
“ไอ้เอกต่างหากขอรับ”
สนกะช้อยตกใจ “อะไรนะ”
ช้อยปราดไปตบแช่มทันที
“บอกมานะมึงทำงานพลาดใช่ไหม”
“กระผม เอ้อ ปล้ำผิดคนขอรับ”
สองคนร้อง “หา”
“กระผมปล้ำ คุณหนูอี๊ด คือกระผมเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กติ๋ว”
แช่มโกหกหน้าด้านๆ
“วิบัติแล้วไง” สองนายบ่าวสบถ
สนตบแช่มฉาด ซ้ำช้อยช่วยตบแถมอีกฉาด

ฝ่ายทองจันทร์ และกบ กำลังปฐมพยาบาลทานตะวันอยู่ เนียนนั่งก้มหน้าร้องไห้ ขุนภักดีกำลังสอบสวนเนียนมีเรียมกับเอกกำลังพูดจาปกป้อง ทุกคนอยู่บนเรือนของทองจันทร์
“มึงรับสารภาพมาซะดีๆ ว่ามึงโกรธที่กูไปจับชู้ของมึง มึงเลยวางแผนให้มันมาปล้ำลูกกู อีเนรคุณ อีขุนไม่ขึ้น อีเลี้ยงไม่เชื่อง ไอ้เอกไปเอาแส้ม้ามากูจะโบยมันบนเรือนนี้แหละ”
ขุนภักดีกดหัวเนียนให้หมอบลงกับพื้น
เรียมบอกเสียงแข็ง “ถ้าพี่เทพจะโบยเนียน ก็โบยเรียมด้วยค่ะ”
“เรียมบ้าไปแล้วรึ ทำไมต้องลุกขึ้นมาปกป้องนางคนชั่วมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
“เพราะเนียนไม่ได้เป็นดังที่พี่เทพว่าน่ะสิ เนียนไม่มีวันทำร้ายหนูอี๊ด”
“นี่เรียมเชื่ออีนางแพศยามากกว่าผัวตัวเอง”
เทิดศักดิ์ แมว และเนื้อทองมาถึงพอดี เนื้อทองถลามากอดแม่เอาไว้
“แม่จ๋า”
“คุณพ่อกำลังจะลงโทษอะไรน้าเนียนอีกหรือครับ” เทิดศักดิ์ไม่พอใจ
“พ่อเขาว่าเนียนมันบอกให้ไอ้เสือหนักส่งลูกน้องมาทำร้ายหนูอี๊ด”
“ใครบอกครับ”
“ไอ้คนชั่วนั้นมันตะโกนบอก พ่อได้ยินกับหู ไอ้เอกกับคุณแม่เรียมก็ได้ยิน” ขุนภักดีว่า
“พวกคนชั่วมันหัวไวนักในการป้ายสีให้คนอื่นเขาเป็นแพะรับบาป คุณพ่อเชื่อคำโจรหรือครับ”
ท่านขุนโกรธกริ้ว “นี่แกบังอาจมาสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำรึ แกกำลังหน้ามืดตามัว เพราะอยากทำตัวเป็นลูกเขยนางแพศยา”
“ผมเพียงแต่ขอร้องคุณพ่อว่า อย่าฟังความข้างเดียว หนำซ้ำยังฟังความของคนชั่ว ท่านผู้อำนวยการโรงเรียนนายร้อยท่านเพิ่งสอนผมมาว่าคนที่มีอำนาจ ยิ่งมากเท่าไหร่ ยิ่งต้องมีเมตตามากเท่านั้น หาไม่เช่นนั้นบ้านเมืองผู้คนในความดูแล จะปั่นป่วนจนหาความสงบไม่ได้”
ขุนภักดีนิ่ง ทองจันทร์ยิ้ม เอกก็ยิ้ม
“แล้วแกจะให้พ่อทำอย่างไร”
“นายเอก น้าแมว น้ากบ ไปเรียกคนทั้งบ้าน มาหน้าลานเรือนคุณย่า” เทิดศักดิ์สั่ง
“เรียกมาทำไม” ท่านขุนฉงน

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 11/2 วันที่ 18 เม.ย. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager