อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 21 เม.ย. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 21 เม.ย. 56

ทุกคนหารือกันไม่กี่อึดใจก็ได้คำตอบเป็นเสียงเดียวว่า พยานหลักฐานชัดขนาดนี้พวกตนขอเสนอให้ปลดทวยไทยออกจากบอร์ดกรรมการบริหาร

“จะปลดกันง่ายๆได้ไง คุณกลัวผมได้ถือหุ้นใหญ่ที่นี่ล่ะสิ ถึงให้ลูกชายสร้างเรื่องกะจะเขี่ยผมออก” ทวยไทย โวยวาย

“ผมมีศักดิ์ศรีพอ ไม่ทำแบบนั้นแน่ แล้วผมก็ไม่เคยกลัวใคร โดยเฉพาะคนหวังทำลายโรงแรมที่ผมสร้างมาทั้งชีวิต” เขมทัตตอกหน้าจนทวยไทยอึ้งงันไปครู่หนึ่ง ก่อนจะสบถออกมาอย่างพาลๆ


“โธ่เว้ย...โรงแรมห่วยๆ มีเพลย์บอยโง่ๆบริหาร ก็ตามใจ...ถ้าไม่เห็นฝีมือคนอย่างผม ขายหุ้นให้หมดก็ได้วะ อย่ามาง้อก็แล้วกัน”

ทวยไทยออกจากห้องอย่างฉุนเฉียว วัฒนาใจเสียรีบเดินตามมาขอร้องให้ใจเย็นก่อน ทำแบบนี้เหมือนยอมแพ้ง่ายๆ

“โง่...มันโง่กันทั้งพ่อทั้งลูก มาไล่กันแบบนี้ผมไม่หน้าหนาอยู่หรอก ไอ้คีรินทร์นี่นึกว่าดีแต่ยุ่งเรื่องผู้หญิง ที่แท้มันแสบเหมือนกัน”

“ทิ้งกันกลางทางแบบนี้แล้วผมจะทำยังไง”

“เรื่องของคุณ เอาตัวรอดเองละกัน ผมไม่เอาแล้วโรงแรมซังกะบ๊วย”

ทวยไทยเดินหนี วัฒนามองตามอย่างผิดหวัง หันกลับมาเกือบจะชนนุชนารถ อารามตกใจรีบลากแขนเธอไปหลบมุม ถามว่ามาทำอะไรที่นี่ อยากให้มีคนเห็นหรือไง

“โทร.หาตั้งหลายครั้งแต่คุณไม่รับสาย ฉันมีเรื่องให้ช่วย”

นุชนารถต้องการเป็นแม่บ้านเพื่อเข้าถึงตัวไข่มุกแล้วหาโอกาสจัดการเพราะแค้นที่เธอเป็นต้นเหตุทำให้ คีรินทร์เปลี่ยนไป ไม่สนใจไยดีเธอเหมือนแต่ก่อน เมื่อวัฒนาช่วยได้นุชนารถก็เริ่มวางแผนทำร้ายไข่มุกด้วยการแอบตัดส้นรองเท้าข้างหนึ่งทำให้เสียการทรงตัวขณะซ้อม โชคดีที่คีรินทร์พุ่งเข้าไปรับไว้ทัน

เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ไข่มุกระวังตัวแจ แน่ใจว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เมื่อกลับเข้าห้องพักก็เจอรูปถ่ายตัวเองกับคีรินทร์ซุกบนเตียงนอน แต่ใบหน้าของเธอมีรอยไฟไหม้เป็นรูโหว่หายไปครึ่งหนึ่ง พลิกดูหน้าหลังมีข้อความ “คีรินทร์...ที่รักของฉันคนเดียว” ไข่มุกหน้าเสีย นึกรู้ว่าเป็นฝีมือนุชนารถแน่ๆ

เช้าวันใหม่ เธอลงมาวิ่งออกกำลังกายเหมือนทุกวัน ขนาดระวังตัวก็ยังไม่วายโดนนุชนารถเข้ามาล็อกคอหมายเอาชีวิต ไข่มุกดิ้นรนสะบัดอย่างแรงจนอีกฝ่ายเซถลา

“เธออีกแล้ว...จะจองล้างจองผลาญอะไรกันนักหนา รูปบนเตียงฝีมือเธอใช่มั้ย ฉันไปทำอะไรให้ถึงต้องโกรธเกลียดกันนัก”

“เพราะแกเป็นคนสำคัญของรินทร์ ไม่มีแก เขาก็ต้องกลับมาหาฉัน”

“เข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้มีความหมายอะไรกับคุณคีรินทร์เลย เราไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีกแล้ว เลิกตามฆ่าฉันได้แล้ว”

“โกหก...ฉันดูออกว่าแกยังมีใจให้รินทร์ อย่ามาสะตอ ถ้าแกไม่ถอนตัวจากการประกวดแล้วไปจากเขา ชีวิตแกไม่เป็นสุขแน่”

“ไม่!! การประกวดครั้งนี้สำคัญกับฉันมาก ยังไงก็ไม่ยอมถอนตัวแน่ แต่เรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณคีรินทร์เลยด้วย”

“ถ้าแกยังอยู่ รินทร์ก็จะไม่กลับมาหาฉัน...อยากท้าทายใช่มั้ย ลองดูก็ได้ แล้วจะรู้ว่าตำแหน่งนางเอกต้องแลกมาด้วยชีวิตของแกเอง”

นุชนารถพุ่งเข้าใส่จะบีบคอไข่มุก พลันได้ยินเสียงกัสจังมาแต่ไกลก็ชะงัก ไข่มุกได้โอกาสสะบัดตัววิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

หนีรอดมาได้ ไข่มุกออกไปหาวันดีที่แผงลอยหน้าโรงแรมเพื่อขอข้าวกินสักกล่อง กลายเป็นว่าวันดีหงุดหงิดใส่อย่างอารมณ์เสีย

“ข้าวก่งข้าวกล่องอะไร ไม่มีแล้ว มันเลิกแจกหมดแล้ว สงสัยไอ้เจ้าของงบหมด พูดแล้วหงุดหงิด”

“ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องเซ็งๆ หนูก็ไม่รู้จะชนะการประกวดไหม หนูถอนตัวกลับมาขายส้มตำกันดีกว่ามั้ยแม่”

“เฮ้ย...ไม่ได้ หัวเด็ดตีนขาดเอ็งก็ห้ามกลับ ยังไงก็ต้องชนะ ผัวเก่าก็โหลยโท่ย เอามาไม่ได้สักบาท ตอนนี้มีโอกาสคว้าเงินแสนเงินล้านอย่ามาทำใจเซาะ สู้มันไปซิวะ”

“แต่ว่ามีบางคนเขา...เขาไม่อยากให้หนู...”

“ใครมันอยากให้คนอื่นเกินหน้า ยิ่งพวกประกวดแบบนี้มันเล่นกันสารพัด อย่าทำเป็นพวกอ่อนแอ อัดมาก็อัดกลับ อย่ายอมแพ้ง่ายๆ”

ไข่มุกพูดไม่ออก ไม่กล้าเล่าเรื่องนุชนารถให้ฟัง แม่ค้าร้านข้างเคียงเดินเข้ามากระซิบวันดี

“นี่เห็นเขาว่าจะเรียกพวกเราคุยอีกบ่ายนี้ ไม่รู้เรื่องอะไร”

“จริงเหรอวะ สงสัยได้มีม็อบแจกข้าวกล่องกันอีกแล้วนังมุก” วันดีกระดี๊กระด๊าหายเซ็งเป็นปลิดทิ้ง

ครั้นถึงเวลานัดหมาย คีรินทร์มาพร้อมคุณนายละเมียดเจ้าของพื้นที่และเจ้าหน้าที่เทศกิจเพื่อเจรจากับพ่อค้าแม่ค้าแผงลอย

“โรงแรมไม่เคยคิดรังแกใคร ทุกคนมีสิทธิ์ค้าขาย แต่ก็ต้องไม่ละเมิดสิทธิ์คนอื่น ผมว่าเราควรร่วมมือกัน”

บรรดาพ่อค้าแม่ขายฟังคีรินทร์แล้วพอใจ แต่วันดีอยากให้เขาช่วยขยายให้ชัดเจนกว่านี้หน่อย

“จะมีการจัดระเบียบแบ่งพื้นที่บนฟุตปาทเป็นสองด้าน ให้ขายของแค่ด้านเดียว ชาวบ้านคนอื่นจะได้เดินบนฟุตปาทได้ ไม่ใช่ขายของกันจนเต็มไปหมดคนต้องลงไปเดินบนถนน เราจะใช้สีแบ่งเขตคนเดินกับขายของ ตรงส่วนร้านจะพ่นเป็นล็อกๆ ขอให้ทุกคนร่วมมือเพื่อความเป็นระเบียบ สรุปง่ายๆว่าขายได้แต่ต้องมีระเบียบนะครับ”

ทุกคนปรบมือเฮฮาอย่างรับได้...พอเจรจาเสร็จต่างก็แยกย้ายไปทำมาค้าขายกันต่อ ไข่มุกซึ่งยืนฟังอยู่ด้วยเดินมาหาคุยกับคีรินทร์

“ไม่นึกเลยว่าคุณจะเปลี่ยนใจ”

“ฉันไม่ได้เปลี่ยนใจอะไร เรื่องขายของถึงขั้นนี้แล้วจะให้ไปไล่ที่ก็สงสารคนค้าขาย สู้ทำให้เป็นระเบียบ ทำเป็นจุดขายโรงแรมอีกอย่างดีกว่า”

“ยังไงก็ขอบคุณแทนทุกคนด้วยนะคะ”

“ฉันก็ขอบใจเธอเรื่องที่มาบอกว่าเป็นม็อบจัดตั้ง ไม่งั้นเรื่องไม่จบดีแบบนี้หรอก ที่เล่นงานตัวหัวหน้ามันได้ส่วนหนึ่งก็เพราะเธอ”

นุชนารถยืนมองทั้งคู่อยู่อีกฝั่งถนนด้วยสีหน้าแววตาอาฆาตแค้น แล้วฉวยโอกาสตอนเดินสวนกันกลางถนนแอบใช้มีดแทงไข่มุกแต่เผอิญมีชายคนหนึ่งวิ่งมาเบียด มีดเลยแทงเข้าที่เขาเต็มๆ นุชนารถรีบปล่อยมีดแล้วเดินสวนข้ามไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่ชายคนนั้นทรุดฮวบลงต่อหน้าต่อตาคีรินทร์กับไข่มุก

ไข่มุกหน้าซีดหน้าเสีย มองเห็นนุชนารถยืนยิ้มตาวาวแล้วเดินหายไปในกลุ่มคน นึกรู้ว่าเธอต้องการฆ่าตนเองแน่ คีรินทร์เข้าใจว่าไข่มุกหวาดกลัวกับเหตุการณ์ไม่คาดคิด จึงพาเธอกลับเข้าห้องทำงานแล้วให้ลูกน้องหายาหอมยาดมมาด่วน

“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ฉันไม่เป็นไร”

“หน้าซีดขนาดนี้ไม่เป็นไรได้ไง ไม่นึกเลยว่าจะเห็นกันจะจะต่อหน้าต่อตาแบบนี้ ใครมันแทงเขา ทำไมตอนข้ามถนนฉันไม่เห็นมีอะไรผิดสังเกตเลย มันแทงกันตอนไหน”

“ผู้ชายคนนั้นจะตายไหมคะ”

“ไม่รู้ แต่ท่าทางจะโดนเข้าเต็มๆเหมือนกันนะ ทำไมสังคมมันแย่ขนาดนี้...เธอหน้ายังซีดอยู่เลยนะ ทำไมยาดมช้าจัง”

“ฉันไม่ได้เป็นไรแล้วค่ะ”

คีรินทร์เข้ามาเช็ดเหงื่อที่ใบหน้าไข่มุกให้อย่างเป็นห่วง ทั้งสองคนสบตากัน แต่แล้วคีรินทร์ชะงักขยับออกห่าง ไข่มุกหน้าเสียไปนิด รู้ว่าเขาไม่ให้อภัยง่ายๆ เรื่องที่เธอหลอกลวงสลับตัวมาแต่งงานกับเขา

สักครู่ คีรินทร์เหมือนนึกอะไรได้ เดินไปหยิบรองเท้าไข่มุกที่เก็บไว้เมื่อวันก่อนมาให้ดู หญิงสาวเห็นร่องรอยบ่งบอกว่ามีการเลื่อยที่ส้น ก็ยิ่งหน้าเสียไปกันใหญ่

“มีคนจงใจทำให้ส้นรองเท้าหัก”

“ใช่ แต่คงไม่ชำนาญเท่าไหร่ ไม่งั้นคงไม่ทิ้งร่องรอยให้จับได้แบบนี้หรอก”

ไข่มุกหวาดหวั่น แน่ใจว่าเป็นฝีมือนุชนารถ แต่ไม่ยอมพูดออกมา

“ไปทำอะไรใครไว้เปล่า ถึงได้มีคนตามมาล้างแค้น”

ไข่มุกคิดหนักอย่างสับสนและหวาดกลัว “หรือว่า...ฉันควรจะถอนตัวจากงานนี้”

“แม่เธอคงยอมหรอก เงินตั้งล้านห้า...แกล้งแอ๊บอะไรอีก มุกนางเอกอ่อนแอยอมคนสมัยนี้เขาไม่ใช้กันแล้ว...อ้าว ไม่ขำซะงั้น เครียดอะไรนักเธอเนี่ย”

คีรินทร์พูดเรื่อยเจื้อย กระทั่งเห็นไข่มุกนั่งนิ่งสีหน้าเป็นกังวลก็เริ่มเอะใจ ลอบมองอย่างเป็นห่วงปนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

ooooooo

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 21 เม.ย. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ