คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 8 วันที่ 30 เม.ย. 56
ร่างไร้สติของภูวนัยถูกนำเข้าห้องไอซียูทันที จากการตรวจพบว่าเขาถูกยิง 3 จุด ที่ท้องและที่หัวไหล่ ส่วนที่ศีรษะมีแผลแตกยาว หมอต้องรีบผ่าเอาหัวกระสุนออกเป็นอันดับแรกไผ่ไปถึงโรงพยาบาล ตรงไปที่ประชาสัมพันธ์แจ้ง ความประสงค์มาเยี่ยมชายถูกยิงที่สะพานพระราม 8 พนักงานแจ้งว่ายังไม่ออกจากห้องผ่าตัด ไผ่ถามทางแล้ววิ่งไปทันที ไปถึงเห็นชาติกล้า จ่าวีระ กับราชัย นั่งกันอยู่ก่อนแล้ว
“ทำไมมากันเยอะแยะอย่างนี้?” ไผ่รีบหลบ
นอกจากไผ่ต้องหลบพวกชาติกล้าแล้วยังต้องคอยหลบตำรวจที่เดินไปมา ใจคอไม่อยู่กับตัวกลัวชุดสีกากีจับใจ เมื่อหลบเข้าไปในห้องตรวจห้องหนึ่ง เห็นเสื้อกาวน์ของหมอก็ฉุกคิดอะไรได้ คว้าเสื้อกาวน์ใส่มีหน้ากากอนามัยคาดปากจมูก จึงค่อยใจชื้น เดินผ่านพวกตำรวจไปแถวห้องผ่าตัด คอยฟังข่าวภูวนัย
“ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วนะคะ” พยาบาลบอกสองจ่ากับชาติกล้าที่นั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องผ่าตัด ชาติกล้าถามว่าเข้าเยี่ยมได้หรือยัง “ยังค่ะ ถึงคนไข้จะพ้นขีดอันตรายแล้วแต่ก็ยังต้องอยู่ในห้องไอซียู”
ชาติกล้าขอบคุณพยาบาลแล้วหันไปชวนสองจ่าให้กลับไปพักผ่อน และตามล่าคนที่ทำหมวดภูดีกว่าเพราะพยาบาลบอกแล้วว่าภูวนัยปลอดภัยแล้ว ถึงอยู่ก็เข้าเยี่ยมไม่ได้
“แต่พวกเราเป็นห่วงหมวดเขาน่ะครับ” ราชัยยังไม่ยอมกลับ
“หมวดภู...อย่าให้รู้นะว่าใครทำ” วีระคำรามเมินหน้าไปทางอื่น
ส่วนไผ่พญาใส่เสื้อกาวน์มีหน้ากากอนามัยคาด ปิดปากปิดจมูก เดินเข้าไปยืนมองภูวนัยที่นอนไม่ได้สติ มีเครื่องช่วยหายใจและอุปกรณ์ต่างๆ ห้อยระโยงระยาง เธอพึมพำอย่างสะเทือนใจ
“ทำไม...ทำไมนายถึงเป็นแบบนี้ได้” ไผ่กุมมือเขาบอกเบาๆ “นี่ฉันเองนะ...นายได้ยินฉันไหม...”
ไผ่เหลือบเห็นคนเดินมา เธอตกใจรีบมุดเข้าซ่อนตัวใต้เตียง
คนที่เดินเข้ามาคือชาติกล้านั่นเอง! เขามองซ้าย มองขวาอย่างระแวดระวัง ตรงไปที่เตียงจ้องหน้าภูวนัยแววตาเหี้ยม พึมพำ “ไอ้ภู...ทำไมแกไม่ตายวะ”
ไผ่ตกใจแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร พยายามโผล่มาดูเห็นชาติกล้าหยิบปืนเก็บเสียงออกมา ไผ่ยิ่งตกใจผลุบกลับไปใต้เตียง ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เหลือบเห็นที่กดเรียกพยาบาลห้อยอยู่ เธอคว้าไปกดทันที ภูวนัยที่กำลังจะเหนี่ยวไก เห็นพยาบาลเข้ามา เขารีบเก็บปืน พยาบาลถามว่ามีอะไรหรือ แล้วมองเขาเชิงตำหนิถามว่า
“อ้าว...แล้วนี่คุณเข้ามาได้ยังไง...ยังเยี่ยมไม่ได้นะคะ”
“เออ...ได้ครับ...แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาเยี่ยมใหม่” ชาติกล้าจำต้องออกไปอย่างเสียดายโอกาสมาก
ไผ่ที่ซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง ถอนใจโล่งอกกับนาทีชีวิตของภูวนัย
ooooooo
ชาติกล้ายังไม่ยอมไปไหน ออกมาหลบอยู่แถวนั้นจนเห็นปลอดคนจึงเข้าไปที่ห้องไอซียูอีกครั้ง เจอไผ่กำลังจะออกมาพอดี ต่างผงะตกใจ
ไผ่รู้เจตนาของชาติกล้า คิดหาทางช่วยทั้งตัวเองและภูวนัย อาศัยเสื้อกาวน์กับหน้ากากอนามัยที่ใส่อำพรางใบหน้า ถามว่าพยาบาลไม่ได้บอกหรือว่าห้ามเยี่ยม ชาติกล้าโกหกว่าตนลืมของไว้จะกลับมาเอา
เพื่อหาทางกันชาติกล้าออกไป ไผ่ถามว่าเขาเป็นอะไรกับคนไข้ ชาติกล้าบอกว่าเป็นเพื่อน ไผ่ทำท่าพอใจบอกว่า
“งั้นก็ดีเลยค่ะ เดี๋ยวช่วยไปเซ็นเอกสารยินยอมตรงโน้นก่อนได้ไหมคะ ไม่นานหรอกค่ะ”
ชาติกล้าไม่อยากซักถามกันมากจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเซ็นเอกสาร แต่พยาบาลบอกว่าไม่มีเอกสารอะไรและตอนนี้หมอก็ไม่อยู่แล้ว ทำให้เขาเอะใจรีบย้อนกลับไปที่ห้องไอซียู ปรากฏว่าภูวนัยหายไปแล้ว! เขารีบออกมามองหาเห็นหลังไผ่เข็นเตียงภูวนัยอยู่ไวๆ จึงวิ่งไล่ตามไป
ไผ่เข็นเตียงภูวนัยหนีสุดฤทธิ์ จนไปเจอห้องดับจิตจึงเข็นเตียงหลบเข้าไป โชคดีเจอคนมารับศพ ไผ่ฉวยโอกาสโมเมเอาร่างไม่ได้สติของภูวนัยใส่โลงขึ้นรถออกไปตัวเองตามไปด้วยอ้างกับเจ้าหน้าที่ขนศพว่าเป็นญาติ
ชาติกล้าตามมาเห็นท้ายรถขนศพ เขาสบถอย่างหัวเสีย
“โธ่เว้ย!!!”
พาภูวนัยหนีรอดออกมาได้แล้ว ไผ่โทรศัพท์ไปหาลำไยที่โรงแรมบอกให้รีบมาพบตนที่วัดเพื่อหาทางช่วยภูวนัยต่อไป
ระหว่างที่ซุ่มรอลำไยนั้น ไผ่ใจคอไม่ดีเมื่อมีหลวงพี่กับสัปเหร่อมามองๆ โลงศพที่วางไว้ข้างศาลา สัปเหร่อบอกหลวงพี่ว่าเดี๋ยวตนจะตามเด็กวัดมาช่วยยก แล้วแยกกันไป
ไผ่รีบพรวดไปที่โลงพยายามจะเอาร่างภูวนัยออกมาแต่ทำไม่ได้ ระหว่างนั้นหลวงพี่เดินกลับมาอีกที ไผ่รีบหลบหมอบอยู่ข้างโลง ใจร้อนรุ่มๆว่าทำไมแม่ไม่มาสักที ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงลำไยมาถามหลวงพี่ว่าศาลาสี่อยู่ไหน
หลวงพี่ถามว่าเป็นญาติของนายผจญหรือ ลำไยอึกอัก หลวงพี่ไม่ติดใจเดินผละไปเพราะอยู่ลำพังกับสีกาในที่ปลอดคนดูไม่ดี ไผ่จึงโผล่มาบอกลำไยให้ช่วยกันพาภูวนัยหนี
ooooooo
เมื่อพลาดโอกาสที่จะเด็ดชีวิตภูวนัยถึงสองครั้ง ชาติกล้าจำต้องกลับไปรายงานวศินว่าเขากำจัดภูวนัยไม่สำเร็จ
“ลื้อปัญญาอ่อนรึไง ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาอั๊วก่อนวะ” วศินทุบโต๊ะปังอย่างโกรธจัด
“ท่านไม่รู้จักมันเหมือนผม...ไอ้ภูมันเหมือนหมาบ้า ผมเกรงว่าถ้าปล่อยไว้ มันจะกลายเป็นน้ำผึ้งหยดเดียว”
วศินถามว่าเลยคิดจะปิดปากใช่ไหม ถามว่ากลัวอะไร ภูวนัยก็แค่ตำรวจเล็กๆคนหนึ่ง ต่อให้รู้ทั้งเรื่องของชาติกล้าและเรื่องของตนหรือรู้มากกว่านี้ ก็ทำอะไรไม่ได้ ด่าแล้วถามว่า “แล้วลื้อมาหาอั๊วทำไม คงไม่ได้ให้อั๊วลงไปยุ่งด้วยใช่ไหม”
“ไม่ต้องหรอกครับท่าน ผมมีแผนของผมอยู่แล้วครับ ผมแค่มาบอกท่าน เพื่อให้ท่านรับรองในสิ่งที่ผมกำลังจะทำ”
“ลื้อจะทำอะไร”
“ในเมื่อเรารับบทคนดี มันก็ต้องมีคนที่รับบทเป็นผู้ร้ายใช่ไหมครับ” ชาติกล้าแววตาเจ้าเล่ห์เลือดเย็น
ได้ฟังและเห็นแววตาของชาติกล้า วศินก็อ่านใจเขาออกว่าคิดจะทำอะไร
ooooooo
แม้ข่าวของภูวนัยจะเป็นข่าวใหญ่แต่ที่ฟาร์มสุขก็ไม่มีใครรู้ จนกระทั่งพรรณรายมาบอก ทุกคนจึงติดตามข่าวจากทีวี เห็นชาติกล้ากำลังให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์อย่างตึงเครียดอยู่หน้า ป.ป.ส.
นักข่าวถามชาติกล้าว่าจริงหรือที่หัวหน้า ป.ป.ส.เป็นคนค้ายาเสียเอง ชาติกล้ามองหน้านักข่าวคนนั้น พูดอย่างไม่พอใจว่า
“ถามให้ดีหน่อยนะครับ หัวหน้า ป.ป.ส. ปัจจุบันคือผม ส่วนหมวดภูวนัยเป็นแค่อดีต ส่วนเรื่องค้ายาหรือเปล่า เรายังให้คำตอบไม่ได้ แต่ในเบื้องต้นเราพบว่าหมวดภูวนัยมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้กำกับมารุต ซึ่งเป็นสายให้กับพวกค้ายาที่แฝงตัวเข้ามาอยู่ในกรมตำรวจ”
ทุกคนที่ฟาร์มสุขฟังข่าวนี้ถึงกับช็อก
การให้สัมภาษณ์นักข่าวของชาติกล้า ทำให้เพื่อนร่วมงานไม่พอใจ ชาติกล้าเองก็รู้จึงพูดกับทุกคนเมื่อกลับเข้ามาในห้องทำงานว่า
“ผมรู้ว่าทุกคนคงไม่เชื่อเรื่องที่หมวดภูมีส่วนเกี่ยวข้องกับพายัพ” ราชัยกับวีระโพล่งไปว่าใช่ พวกตนไม่เชื่อเด็ดขาดเพราะหมวดภูตั้งใจจับพวกพายัพมาตลอด ชาติกล้าสวนไปเยาะๆว่า “แล้วเคยจับได้หรือเปล่าล่ะ”
อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 8 วันที่ 30 เม.ย. 56
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะโดย บทประพันธ์ เล่าเต็งคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ บทละคร โดย อภิวัฒน์ เล่าสกุล
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะนำแสดงโดย : ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ - ไปรยา สวนดอกไม้
ติดตามชมคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ