อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 14 วันที่ 28 เม.ย. 56

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 14 วันที่ 28 เม.ย. 56

“พี่แดงน้อยน่ะรวยมาก แต่ชอบทำตัวเป็นเศรษฐีบ้านนอก” ทานตะวันว่า
“เดี๋ยว ช้อย แกกำลังจะบอกให้หนูอี๊ดนั่งรถแดงน้อยไปดูร้าน”
“เจ้าค่ะ นั่งไปหักหน้า ไปฉีกหน้านังเนียนมัน เอาคุณสนไปด้วยเจ้าค่ะ กันคุณแดงน้อยอิดเอื้อน”
สนเขกหัวช้อยอีกที
“ช้อยพูดผิดหรือเจ้าคะ เขกหัวอีกแล้ว”
“เขกหัวชื่นชมว่าแกหัวดีหัวแหลมมาก”
สนดึงแขนทานตะวันไปทันที

ส่วนแดงน้อยกับเนียน สองคนพูดเรื่องที่ดินกันต่อ
“เรามาพูดถึงที่นาของน้าเนียนกันต่อ ตกลงว่าน้าเนียนยกให้ใครไปครับ ผมจะได้กลับไปบอกแม่แพรให้แกไปบอกยายอ่อนอีกต่อหนึ่ง ว่าต้องไปติดต่อกับคนคนนั้น”
“น้าว่า อย่าเพิ่งไปบอกอะไรยายอ่อนเลยค่ะ รอเอาไว้ให้ คนที่น้ายกให้เขารู้ตัวก่อน เถิดค่ะ”

“ใครคนนั้นคือน้องติ๋วใช่ไหมครับ”
“เอ้อ ไม่ใช่หรอกค่ะ”
“อ้าว ถ้าไม่ใช่น้องติ๋ว แล้วยังจะมีใครที่น้าเนียนรักมาก ถึงขนาดยกที่นาให้ตั้งสิบไร่”
“เอ้อ ต้อง ขอโทษที่น้าบอกตอนนี้ไม่ได้ บอกได้แต่ว่าคนคนนั้นสมควรได้รับที่นานี้คะ คือน้ายกให้เขาไปก่อนที่จะมีหนูติ๋วด้วยซ้ำ”
“ถ้าน้าเนียนบอกว่ายังบอกไม่ได้ ผมก็ไม่ติดใจเซ้าซี้แล้วครับ จะกลับไปบอกแม่แพรตามนี้”
“ฝากบอกพี่แพรด้วยว่าน้าคิดถึงมาก อยากเจอเหลือเกิน”
“ผมพาไปหาแม่แพรได้ครับ”
“อย่าดีกว่าจ้ะ” เนียนปฏิเสธ
“เอ้อ น้าเนียนครับ ผม อยากไปยินดีกับน้องติ๋วเรื่องมีโรงเรียนเป็นของตัวเอง น้าเนียนไปกินข้าวแล้วไปหาน้องติ๋วกับผมนะครับ”
เนียนคิด ยังไม่ทันคิดออกหรือตอบได้ ทานตะวันกับสนพากันเข้ามา ทานตะวันมาจับมือแดงน้อยกุมไว้
“พี่แดงน้อยขา หนูอี๊ดอยากนั่งรถออสตินคันสวยน่ารักไปดูร้านเสริมสวยของหนูค่ะ”
“แม่ก็อยากไปกับน้องอี๊ดด้วยคนจ้ะ พาเราไปทีนะจ้ะ”
สนปรายตาเขียวปั้ดไปมองเนียน ที่เริ่มกระเถิบออก แดงน้อยมองหน้าเนียน
“เอ้อ คือ น้าเนียนกับผม...”
“เชิญค่ะ คุณหนูอี๊ด คุณสน คุณแดงน้อยเชิญค่ะ”
ทานตะวันมองเนียนด้วยความหมั่นไส้
“ยื้อยุดฉุดกระชากลากถูพี่แดงน้อย เอาไว้ใกล้ตัวมากไปแล้วนะยัยเนียน”
“งานการไม่มีให้ทำหรือไง หรือว่าเหลิงสำคัญตนว่าเป็นคนโปรดคุณแม่กันซะแล้ว” สนด่า
เนียนหันกลับก้มหน้างุดรีบเดินจากไป แดงน้อยมองตามเนียนไม่สบายใจ
“ผมขอคุยกับน้าเนียนตามลำพังเอง เพราะแม่ผมเป็นเพื่อนกับน้าเนียนท่านฝากธุระมาบอกน้าเนียนครับ ขอโทษด้วยนะครับ น้าเนียน เชิญครับ ผมจะพาไปส่งที่ร้าน”
“แมกซิม ขอบคุณมากค่ะ พี่แดงน้อย” ปรายตามองเนียนแล้วแหวใส่ “พอชั้นเดินจากไป อย่าได้มาแอบมองตามหลังชั้นทีเดียว รำค๊าญรำคาญ แอบมองอยู่ได้”
ทานตะวันฉุดมือแดงน้อยซึ่งดูอึดอัดมาก แต่ก็รีบไป มีสนยืนยิ้มเยาะ สมน้ำหน้าเนียน
“กูจะทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลองไม่ให้มึงทำอะไรได้ตามต้องการอีเนียน”

สนพึมพำแล้วรีบเดินตาม
ไม่นานต่อมารถออสตินของแดงน้อยจอดหน้าร้านเสริมสวยที่กำลังตกแต่งภายใน มีป้ายติดว่า ทานตะวัน บิวตี้ ซาลอน

สามคนลงมาจากรถ สนมองให้นึกหมั่นไส้ ทานตะวันมัวแต่ฉอเลาะแดงน้อย
“ร้านหนูหรูมากใช่ไหมคะ ราคาแพงมากที่สุดในเมืองนี้ด้วยนะคะ”
ทานตะวันเลยไม่ทันเห็นทีท่าสน ที่ในใจเดือดปุดๆ
“เงินที่ควรเป็นส่วนแบ่งของลูกกูทั้งนั้น มันเอามาผลาญกันสนุกมือ ทั้งอีอี๊ดอีติ๋ว ชังน้ำหน้าพวกมึงนัก”
“ว่าไงคะ พี่แดงน้อย”
“ครับ สวยหรูดูดีมาก”
จังหวะนี้ พิสมัยคนดูแลงาน ดูแลร้านแทนทานตะวันออกมาต้อนรับ
“สวัสดีค่ะ คุณทานตะวัน มาดูงานแต่งร้านหรือคะ”
“ใช่ พิศมัยยะ นี่แม่สน นี่พี่แดงน้อย” ทานตะวันแนะนำ
“สวัสดีค่ะ เชิญชมด้านในค่ะ ตกแต่งไปแยะแล้ว อีกไม่นานเกินเดือนคงเสร็จค่ะ”
“ไปกันค่ะ พี่แดงน้อ”
สนมองอยู่ข้างหลังแอบค้อน ด่างึมงำ
“อีเด็กนี่มันบ้าผู้ชาย จับมือถือแขนหน้าไม่อาย เป็นลูกสาว จะฟาดให้ข้อมือซ้น”
แดงน้อยค่อยๆ คลายมืออี๊ดออก
“น้องอี๊ดครับ พี่ต้องไปรายงานตัวที่ศาลากลางตอนบ่าย ครับ” แดงน้อยบอก
“แหม...หนูตั้งใจว่าจะกินอาหารกลางวันกับพี่แดงน้อย”
สนพึมพำ “สมน้ำหน้า”
“ขอตัวก่อนนะครับ คุณแม่สน แล้วพบกันนะครับ น้องอี๊ด”
“แล้วนี่เราสองคนมิต้องเดินกลับกันหรือคะ” สนว่า
“ผมจะแวะบอกเทิดศักดิ์ให้มารับ คุณแม่สนกับน้องอี๊ดที่นี่นะครับ”
แดงน้อยถอยไปที่รถ สนกระซิบเสี้ยม
“นี่ถ้าเป็นอีเด็กติ๋วกับนางเนียน แดงน้อยไม่มีปฏิเสธ ถึงไหนถึงกัน แม่สนแค้นแทนหนูอี๊ดเหลือเกิน ทำไมมีหนูอี๊ด แล้วทำไมต้องมีเด็กติ๋ว”
“ทำไมมีแม่สนแล้วต้องมียัยเนียน” ทานตะวันต่อคำให้
สองคนร้อง “เฮ้อ” เซ็งสุดๆ มองตามแดงน้อยที่ขับรถห่างออกไป

ด้านเทิดศักดิ์ขับรถมาจอดที่หน้าโรงเรียนของทานตะวัน แดงน้อยขับรถมาจอด เทิดศักดิ์เขม้นมองว่ารถใคร
เนื้อทองเดินออกมาจากในโรงเรียน เทิดศักดิ์ลงจากรถ แดงน้อยก็ลงมาจากรถเช่นกัน
“พี่เทิดศักดิ์ พี่แดงน้อย” เนื้อทองทักทาย
เทิดศักดิ์กับแดงน้อยมองหน้ากัน เทิดศักดิ์เริ่มไม่สบายใจที่เห็นแดงน้อยมาหาเนื้อทอง
“แดงน้อย รถสวยนะ”
“ขอบใจ ไม่ใช่รถกันซื้อเองหรอก กันไม่มีปัญญา ลุงสินให้เป็นของขวัญสำหรับการมารับตำแหน่งนายอำเภอที่นี่”
สองคนอุทาน “นายอำเภอ” ออกมาพร้อมกัน
“ดีใจด้วยค่ะ ท่านนายอำเภอคนใหม่”
“ดีใจกับแก ดีใจกับตัวเองและทุกคน ที่มีนายอำเภอหล่อมากเข้าขั้นพระเอกหนัง อย่างนี้ต้องฉลอง”
“ที่ไหนเล่า” แดงน้อยยิ้มๆ
“ตามข้าพเจ้ามา”
“ตามไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะไปนั่งรถคันไหน” เนื้อทองว่า
“น้องติ๋วไปนั่งกับเทิดศักดิ์เถิดครับ”
เทิดศักดิ์ยิ้มพยักหน้าส่งสายตาขอบใจให้แดงน้อย แล้วแดงน้อยก็นึกอะไรออก
“ตายจริง กันลืมสนิท”
“ลืมอะไรหรือคะ พี่แดงน้อย”
“บอกให้แกไปรับ คุณแม่สนกับน้องอี๊ดกลับบ้าน”
เทิดศักดิ์ยิ้มแห้งๆ
“งั้นน้องติ๋วไปกับพี่แดงน้อย ไปร้านที่พี่เคยพาไปนะคะ พี่ไปส่งแม่สนกับน้องอี๊ดแล้วจะตามไปสมทบ”

เนื้อทองเดินมาที่รถของแดงน้อย เทิดศักดิ์เลยขับรถออกไปแบบเซ็งๆ
สองคนนั่งหงุดหงิดอยู่ในร้านเสริมสวยของทานตะวัน เพราะนั่งรอนานแล้ว

“ทำไม พี่เทิดศักดิ์ไม่มารับเรากลับบ้านสักทีคะ แม่สน”
“นั่นสิคะ แม่สนก็นั่งจนกระดูกก้นจะงอกไปออกงานวัดเป็นคนมีหางแล้วนะคะ”
“เฮ้อ...เบื่อ”
สองคนบ่นบ้า หงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ

ฟากขุนภักดีนั่งรถออกมาจากศาลากลางเมืองสุพรรณ มีเอกเป็นคนขับ
“นั่นรถคุณเทิดศักดิ์ขอรับครับผม”
เทิดศักดิ์เห็นรถท่านขุน
“รถคุณพ่อ”
เทิดศักดิ์บีบแตรลั่น ยื่นหน้าไปโบกมือเรียก รถสองคนจอดซ้อนกัน
“มาหาพ่อหรือ เทิดศักดิ์”
“เอ้อ จะไปที่อื่นครับ พอดีเจอคุณพ่อ คุณพ่อจะกลับบ้านหรือครับ แวะรับคุณแม่สนกับน้องอี๊ดที่ร้านเสริมสวยทานตะวันด้วยนะครับ”
“อ้าว แล้วลูกจะไปไหน”
“ไปเลี้ยงฉลองนายอำเภอคนใหม่ครับ”เทิดศักดิ์บอก
ขุนภักดีรู้ทันที “แดงน้อย”
“ครับ”
“งั้นพ่อไปฉลองด้วย ไอ้เอกแกไปรับลูกชั้นกับคุณสน”
ขุนภักดอารมณ์ดี นึกสนุกครึกครื้น รีบลงจากรถ ไปนั่งรถเทิดศักดิ์ ที่ยิ้มย่องดีใจ
เอกเลยขับไปรับสนกับทานตะวัน

สองคนนั่งรอจนโมโหชักเดือดดาลแล้ว พิศมัยใจคอไม่ดี
“ทำไมลูกเทิดศักดิ์ไม่มารับแม่สักที นี่แม่สนทนไม่ไหวแล้วนะ”
“หรือว่า มัวไปหานังติ๋วพามันไปพลอดรัก แม่สนระวังเถิดนะคะมันได้มาเป็นลูกสะใภ้แม่สนแน่ค่ะ”
“แม่สนไม่มีวันเอาอย่างมันมาเป็นสะใภ้แน่คะ”
“นั่นสิคะ ลูกโจรใจทรามแท้ๆ แต่ทำไมแม่ไม่ยอมรังเกียจมันนะคะ”
“คุณแม่คนเดียวที่ไหนกันคะ คุณย่าเลิกราตามคุณแม่ไปด้วย แถมตอนนี้คุณพ่อก็เย็นลงแยะ หนูอี๊ดไปสามปี คุณพ่อไม่มีด่ามันสักแอะ มิหนำซ้ำ...”
“อะไรหรือคะ” ทานตะวันอยากรู้มาก
“แอบมองอีเนียนกับนังติ๋วบ่อยๆ ค่ะ”
“ว้าย”
สนใส่ไฟอีก “สงสัยอยากจะคืนดีกับมันค่ะ”
“โอ๊ย หนูทนไม่ได้ หนูไม่ยอมแน่ๆ”
พิศมัย กระซิบรายงาน
“รถท่านข้าหลวงมาแล้วค่ะ”
“คุณพ่อมารับเราแล้วค่ะ” สนดีใจ
รถที่เอกขับจอดรออยู่ สองคนรีบเดินไป เอกรีบลงมา
“ไหนคุณพ่อ”
“ท่านไม่ได้มา แต่ท่าน ให้กระผมมารับขอรับ” เอกบอก
“อยากจะเอาร่มหวดให้หน้าแกแหก ทำไมมาช้าอย่างนี้”

ทั้งสองก้าวขึ้นรถไป
สองคนหน้างอ ตาคว่ำ ถามซักเอากับเอกไม่เลิกรา

“คือว่า คุณแดงน้อยคงจะบอกคุณเทิดศักดิ์ คุณเทิดศักดิ์มาบอกท่านขุนท่านขุนก็เลยมาสั่งผม มันเลยล่าช้าขอรับ”
“สั่งกันเป็นทอดๆ ชั้นสองคนกับแม่สน เลยนั่งหน้าแห้งเป็นปลากรอบตากแห้ง”
“แล้วทำไมมันถึงต้องสั่งต่อกันเป็นทอดๆ”
“ผมทราบแค่ว่าคุณเทิดศักดิ์จะไปฉลองนายอำเภอคนใหม่ ท่านขุนเลยเฮฮาตามไปด้วยขอรับ”
ทานตะวันกะสนสบตากัน เป็นเชิงถามว่ายังไงกันนี่
“มีใครไปบ้าง” ทานตะวันถาม
“ผมไม่ทราบดอกขอรับ”
“แต่ชั้นว่าแกทราบ หนูอี๊ดขา แม่สนว่าเราไปฉลองนายอำเภอคนใหม่กันดีไหมคะ”
“ดีมากค่ะ นายเอก พาเราไปเดี๋ยวนี้”
“ขอรับ แต่ผมไม่ทราบว่าจะพาไปที่ไหน” ความจริงเอกพอเดาได้ว่าไปไหน
“แกอย่ามาทำเป็นไม่รู้ แกรู้แต่แกทำเซ่อใส่ชั้น”
“พี่เทิดศักดิ์พานังติ๋วไปด้วยใช่ไหม” ทานตะวันคาดคั้น
“ไม่ทราบขอรับ คุณหนู”
“จะไปหรือไม่ไป” สนขู่
“ไปขอรับผม”
เอกยิ้มเจ้าเล่ห์ สีหน้าเหมือนคิดแผนร้าย

ทั้งหมดนั่งกินอาหารกันอยู่ในร้านอาหารชื่อดังของสุพรรณบุรี ขุนภักดีอารมณ์ดีมาก
“ทีนี้พวกเรามีกันครบทีมจับไอ้เสือหนัก มันจะรอดพ้นเงื้อมมือเราสามคนได้ให้มันรู้ไป ไอ้คนชั่ว”
“ครับ คุณพ่อ ผมว่ามันไม่พ้นมือเราแน่” เทิดศักดิ์ผสมโรง
“ว่าแต่ว่ามันจะยอมให้เราจับเป็นหรือจับตายมัน เท่านั้นเอง”
ตลอดเวลาที่พูดถึงหนัก เนื้อทองเอาแต่ก้มหน้าไม่สบายใจ เทิดศักดิ์กับแดงน้อยมองหน้าเนื้อทองเลยหยุดพูด ท่านขุนเองก็รู้สึก
“เลิกพูดถึงมันไปก่อน” ขุนภักดีหันมาถามเนื้อทอง “โรงเรียนไปถึงไหนแล้ว”
“เอ้อ ตัวอาคารเสร็จแล้ว เจ้าค่ะ กำลังทาสี เจ้าค่ะ”
“ได้ดีกันหมดทุกคน อีกหน่อยคนแก่ก็ทยอยกันตาย แต่ก่อนตาย ก็อยากให้อะไรอะไรมันไม่ติดค้างไปถึงชาติหน้า”
ขุนภักดีพูดเหมือนปลง พร้อมกับนึกไปถึงเนียน

เอกพาสองคนตระเวนไปตามร้านต่างๆ ทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่ เจ้าของร้าน ส่ายหน้าปฏิเสธ
“ท่านผู้ว่าไม่ได้มาร้านนี้ค่ะ”
“จะบ้าอยู่แล้วนะ แม่สนขา นายเอกมันพาเราไปมาหลายร้านไม่ใช่สักร้าน”
“นี่มันมืดค่ำแล้ว ข้าวก็ยังไม่ได้กิน หมายใจจะไปกินด้วยสักหน่อย”
“กินมันร้านนี้เลยดีไหมขอรับ” เอกบอก
“ไม่กิน ชั้นจะกินร้านที่คุณพ่อกับพี่เทิดพี่แดงน้อยกิน”
“ถ้าอย่างนั้นเชิญขอรับ หาต่อไป”
สนกับทานตะวันมองหน้ากัน โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ทุกคนอิ่มแปล้ ขยับตัวกลับ ท่านขุนเป็นคนจ่ายเงิน
“วันนี้พ่อขอเป็นเจ้าภาพ”
“ขอบคุณมากครับ”
เนื้อทองไหว้ตามไปด้วย เจ้าของร้านส่ายหน้าไม่รับเงิน
“เป็นเกียรติที่ท่านมาใช้บริการร้านเรา ผมขอถือโอกาสดูแลท่านและลูกหลานขอรับ”
“คอรัปชั่น นี่เขาเรียกว่าคอรัปชั่น ชนิดอ่อนๆ สอนให้คนโลภอยากกินฟรี โดยเฉพาะข้าราชการ จะฉวยโอกาสเอาเปรียบพ่อค้าวานิชต่อมาเกิดเป็นความเกรงใจ ใช้บริการต่างตอบแทนบ้านเมืองเสียหาย ชั้นไม่นิยม บอกว่าค่าอาหารครั้งนี้ราคาเท่าไหร่ จ่ายตามความเป็นจริง” ขุนภักดีเอ็ดตะโร
เจ้าของร้านหน้าซีด
“กระผมไม่ได้ตั้งใจขอรับ กระผมเพียงแต่ภาคภูมิใจ ที่ท่านมาร้านกระผม”
“จำเอาไว้ให้แม่น อย่าไปเสนออะไรแบบนี้ให้ข้าราชการคนไหนที่นี่อีก มันคือบ่อเกิดของคอรัปชั่น ทุจริต เริ่มจากกินอาหารฟรี ต่อไปกินปูนหินดินทรายเหล็กฟรีไม่มีที่สิ้นสุด”
“ขอรับ ท่านข้าหลวง”
“ดีมาก ไหนใบแจ้งค่าอาหาร”
เจ้าของร้านส่งให้มือไม้สั่น
“ยัยติ๋ว เธอบวกสิ ถูกต้องไหม”
เนื้อทองบวกดู “ถูกต้องเจ้าค่ะ”
ขุนภักดีส่งเงินให้เจ้าของร้าน
“ชั้นพาน้องติ๋วกับคุณพ่อกลับบ้านเอง แกได้บ้านพักแล้วใช่ไหม”
“ได้แล้ว แล้วเจอกัน สวัสดีครับ คุณพ่อ” แดงน้อยไหว้ลา
“ตามสบาย พบกันที่ ศาลากลางวันพรุ่งนี้”
ทั้งหมดพากันกลับออกไปจากร้านดังกล่าว มีเจ้าของร้านตามไปส่งแบบใจหายใจคว่ำ
“จำไว้นี่คือขุนภักดีภูบาล ไม่มีวันยอมกินฟรีของใครทั้งนั้น”

เทิดศักดิ์หันไปบอก
พอรถของพวกเทิดศักดิ์ และแดงน้อยพ้นไป เจ้าของร้านกำลังจะเดินกลับเข้าร้าน รถของท่านขุนที่เอกขับเข้ามาจอด ทานตะวันกับสนลงมาจากรถ

“ร้านสุดท้ายในเมืองนี้แล้วใช่ไหมนายเอก” ทานตะวันถาม
“ขอรับ”
“ทำไมแกพาชั้นมาร้านนี้เป็นร้านสุดท้าย” สนโมโห
“ผมมาตามรายทาง ละเรื่อยมาขอรับ มิได้เจตนาเฉไฉ”
สองคนหน้างอง้ำมากขึ้น เอกตามลงมาด้วยไม่หวั่นเกรงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ถ้าพวกเขามาที่นี่ แปลว่าแกแกล้งชั้นกับคุณหนู”
เอกพึมพำ “อุตส่าห์ถ่วงเวลาแทบตาย ไปหรือยังนะ”
“ไปเรียกเจ้าของร้านมาเดี๋ยวนี้”
เจ้าของร้าน หันมาเจอหน้าทานตะวันถึงกับสะดุ้ง เพราะหน้าเหมือนเนื้อทองที่เพิ่งจากไปแหม่บๆ
“เฮ้ยผะ ผีหลอก” เจ้าของร้านชี้หน้าทานจตะวัน

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 14 วันที่ 28 เม.ย. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager