อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 12 วันที่ 17 เม.ย. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 12 วันที่ 17 เม.ย. 56

หลังอาหารมื้ออร่อยในค่ำนั้น ไข่มุกมาส่งจินจูที่ห้องพักและได้ยินเธอคุยโทรศัพท์กับนักสืบเรื่องตามหาใครบางคน ซึ่งนักสืบขอจบงานเนื่องจากไม่มีเบาะแสเพิ่มเติม จินจูร้องไห้อย่างหมดหวังและระบายความทุกข์ใจออกมาทำให้ไข่มุกรู้ว่าเธอกำลังตามหาลูกสาวชื่อยองแอ

“เขาเป็นลูกของฉัน ลูกที่ไม่มีใครรู้...เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วฉันเพิ่งเข้าวงการ หนังเรื่องแรกที่พี่แทยอนกำกับทำให้ชื่อเสียงเราทั้งคู่ดังในชั่วข้ามคืน...ฉันได้มาเล่นหนังร่วมทุนระหว่างไทยเกาหลี แล้วก็ได้พบผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นรักแรกและเป็นพ่อของยองแอ แต่เพราะใครคนหนึ่งทำให้เราถูกแยกจากกัน ชีวิตตอนนั้นเหลือแต่ลูกในท้องที่เป็นความหวังทำให้ฉันยังหายใจอยู่ได้...จนวันที่คลอด เขาบอกว่ายองแอตาย ฉันถูกพากลับเกาหลีทันที”


ไข่มุกนิ่งฟังด้วยความสงสาร น้ำตาพาลจะไหลตามจินจูที่เล่าไปสะอื้นไป

“ฉันเพิ่งรู้เมื่อไม่นานนี้เองว่าที่แท้ยองแอยังไม่ตาย ถึงได้กลับมาประเทศไทยอีกครั้ง ให้นักสืบไม่รู้กี่คนต่อกี่คนออกตามหา แต่ก็ไม่มีเบาะแสอะไรเลย ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้ยองแออยู่ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง”

“ผู้ชายคนนั้น...รักแรกของคุณคือคุณคธาใช่ไหมคะ”

จินจูพยักหน้าแทนคำตอบ ไข่มุกกอดปลอบและผละไปเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะ คธาเข้ามาด้วยท่าทีร้อนใจ ถามจินจูว่าได้รับสายจากนักสืบแล้วใช่ไหม เธอพยักหน้าทั้งน้ำตา คธาเข้ามาโอบกอดด้วยความสงสาร

“เราจะไม่มีวันได้เจอลูกแล้วใช่ไหม คธาคะ...ฉันอยากเจอลูก อยากกอดลูก”

“อย่าเพิ่งใจเสีย ถึงเขาจะไม่สืบต่อ แต่ผมจะช่วยคุณตามหายองแอเอง ไม่ต้องห่วงนะจินจู ลูกของเราต้องปลอดภัย เขากำลังรอเราอยู่”

“ใช่ค่ะ หนูก็เชื่อว่าคุณสองคนต้องได้พบยองแอแน่นอน”

จินจูสบตาไข่มุกแล้วดึงตัวเข้ามากอด...รู้สึกมีกำลังใจอย่างประหลาด

ooooooo

สายวันถัดมา คีรินทร์พาเทศกิจไปจับร้านค้าแผงลอยฝั่งตรงข้ามโรงแรม วันดีโวยวายด่าทอคีรินทร์ไม่ไว้หน้า กระนั้นก็ไม่ทำให้รอดพ้นการถูกจับและเสียค่าปรับทั้งที่ยังขายไม่ได้กำไรสักบาท

ทวยไทยส่งลูกน้องมาจ่ายค่าปรับแทนแม่ค้าทุกคน ไข่มุกสงสัยว่าเขาเป็นใครแต่ซักถามเท่าไหร่ก็ไม่ได้คำตอบอะไร นอกจากอ้างตัวว่าอยากช่วยเหลือสังคม สงสารคนจนโดนรังแก

“อย่ามาโกหกดีกว่า โลกนี้ไม่มีของฟรีหรอก ถ้าไม่หวังผลจะช่วยทำไม บอกมาดีกว่าว่าต้องการอะไร”

“สงสัยมากจริงนะน้อง ไปๆๆ ไปขายต่อกันได้แล้ว เคลียร์จบ แยกย้าย”

พูดจบเขารีบเดินจากไป ไข่มุกยังคาใจบ่นกับวันดีว่าต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ ไม่ใช่ญาติไม่ใช่เพื่อนจะมาช่วยทำไม

“จะสงสัยอะไรนักหนาวะ จะยังไงก็ช่าง มันมาช่วยมาจ่ายค่าปรับให้ก็ดีแล้วจะไปสนใจทำไม คิดมากปวดหัว กลับไปขายส้มตำต่อเร็วเข้า”

สองแม่ลูกเดินตามกันไปโดยไม่รู้ว่าวัฒนาแอบมองอยู่ห่างๆ รอยยิ้มเขาผุดพรายอย่างเจ้าเล่ห์...

กลับมาขายส้มตำได้ไม่นานมีนักข่าวหลายคนมาขอสัมภาษณ์ไข่มุกเรื่องเป็นภรรยาเศรษฐีอย่างคีรินทร์แต่ทำไมยังขายส้มตำ ไข่มุกบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหนี แต่วันดี แฉอย่างมันปากแลกกับเงินที่นักข่าวให้มา

ไม่ทันข้ามวันมีคนตั้งกระทู้ด่าคีรินทร์ในอินเตอร์เน็ตอย่างสาดเสียเทเสีย บอร์ดผู้บริหารไม่พอใจเพราะกระทบถึงชื่อเสียงโรงแรม เขมทัตรู้สึกไม่ดีเช่นกัน ให้คีรินทร์คุยกับไข่มุกอย่างจริงจังสักที

เมื่อเขายื่นคำขาดให้เธอเลิกขายส้มตำหน้าโรงแรมก่อนที่ชื่อเสียงของตนจะป่นปี้มากกว่านี้ ไข่มุกปฏิเสธทันที

“ไม่ได้...ฉันจะขายต่อ ไม่งั้นจะเอาเงินที่ไหนใช้หนี้ แค่ค่ากินค่าอยู่ก็ไม่พอแล้ว”

“อยากหยิ่งไม่ยอมให้ขึ้นเงินเดือนเอง ช่วยไม่ได้ เธอน่ะพูดอะไรไม่เชื่อกันบ้าง ก่อเรื่องตลอด เคยนึกถึงฉันบ้างมั้ย เห็นแก่หน้าไอ้คนนี้บ้างรึเปล่า ยังจะขายส้มตำให้ฉันโดนด่าอีก คิดได้ไง”

“งั้นก็บอกทุกคนไปสิว่าฉันไม่เกี่ยวข้องกับคุณแล้ว ไม่ใช่ภรรยาคุณอีกต่อไป ชื่อเสียงจะได้ไม่เสียไง”

“พูดแล้วไม่เสียใจทีหลังนะ”

“ไม่มีวันเสียใจค่ะ ระหว่างเรามันจบแล้ว”

คีรินทร์อึ้ง ไข่มุกเองพูดแล้วก็ใจหาย สบตาเขาอย่างน้อยใจ

“เธอแน่ใจนะไข่มุก...แน่ใจแล้วเหรอ”

ไข่มุกไม่ตอบ แต่สีหน้าแววตาเด็ดเดี่ยวจนคีรินทร์แอบเจ็บอยู่ลึกๆ เมื่อถูกผู้หลักผู้ใหญ่ถามความคืบหน้าเรื่องจัดการภรรยาอีกครั้งในห้องประชุม คีรินทร์จึงตอบชัดว่าไม่ต้องจัดการอะไรอีกแล้ว เราไม่เกี่ยวข้องกัน เธอไม่ใช่ภรรยาของตนอีกต่อไป วัฒนากับทวยไทยลอบสบตากันอย่างสะใจ ครั้นตกเย็นเลิกงาน วัฒนาเริ่มตีสนิทไข่มุกด้วยการพาเธอไปส่งบ้านแล้วอยู่กินข้าวตามคำชวนของช้อย

คีรินทร์กลับมาได้ยินเสียงหัวเราะจึงเดินเข้าไปในครัว หน้าตึงทันทีที่เห็นวัฒนา

“แกมาที่นี่ทำไม”

“ก็มาส่งคุณมุกตั้งแต่เย็น แต่ติดลมคุยเพลิน ป้าช้อยเลยชวนกินข้าว”

“รวยนะ ใครมาชวนกินข้าวหมด เดี๋ยวจะตัดเงินเดือนมาเป็นค่าข้าว”

ช้อยหน้าเจื่อน มองคีรินทร์อย่างเกรงๆ แล้วเลี่ยงออกมารีดผ้า

“นายก็ด้วย หัดเกรงใจซะบ้าง มานั่งกินข้าวกับเมียคนอื่นทั้งที่ผัวยืนอยู่ทนโท่”

“แต่นายประกาศในที่ประชุมว่าคุณมุกไม่ใช่ภรรยาแล้วนี่ แล้วจะมาบอกว่าเป็นอะไรกันอีกได้ไง”

“ก็พูดไปงั้นแหละ รำคาญไอ้พวกชอบไล่บี้คนอื่น”

“ลูกผู้ชาย...พูดแล้วไม่คืนคำไม่ใช่เหรอคะ” ไข่มุกพูดโพล่ง แววตาตัดพ้อ

“ใช่ แต่ฉันไม่ใช่ลูกผู้ชาย เป็นผู้ชายเฉยๆ คืนคำก็ไม่แปลก...งอนอะไรนาน เสียเวลาจู๋จี๋หมด ยิ้มหน่อยเร็ว”

คีรินทร์เข้ามาโอบไหล่ไข่มุกและไล่วัฒนากลับ อย่าอยู่ขัดคอ เห็นแล้วขวางหูขวางตา ไข่มุกหน้าตึงแกะมือเขาออก

“คุณไม่มีสิทธิ์ไล่คุณวัฒนา เขาเป็นแขกของฉัน”

“แต่นี่บ้านฉัน เธอก็เมียฉัน ทำไมจะไล่คนที่มายุ่งกับเมียคนอื่นไม่ได้”

“มันจบแล้วค่ะ เรื่องระหว่างเราไม่มีอีกแล้ว คุณเองก็ไปประกาศให้ทุกคนรู้แล้วจะมายุ่งอะไรกับฉันอีก พอเถอะคุณรินทร์ ฉันเป็นคนนะคะ ไม่ใช่ของที่เดี๋ยวคุณก็จะเอา เดี๋ยวก็เตะทิ้ง”

“ในเมื่อฉันทำสิ่งดีๆที่นายทำให้คุณมุกไม่ได้จะมาเดือดร้อนทำไม ประกาศโจ่งแจ้งขนาดนั้นก็น่าจะทำตามที่ตัวเองพูดสิ”

คีรินทร์จ้องหน้าวัฒนาอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ปล่อยให้คนที่หลอกฉันไปมีความสุขง่ายๆหรอก นายอย่ายุ่งดีกว่า เดี๋ยวตำแหน่งจะหลุดไม่รู้ตัว”

“คุณเกลียดฉันมากเลยใช่มั้ย” ไข่มุกเสียงเครียดอย่างคับแค้น

“ใช่ แต่ถึงโคตรเกลียดยังไง ฉันก็ไม่มีวันปล่อยเธอ”

“คุณอยากเห็นฉันทรมาน อยากให้เจ็บปวดเสียใจไปอีกนานแค่ไหน บอกมาสิคุณคีรินทร์ แค่ไหนถึงจะสาแก่ใจ”

“จนกว่าเธอจะได้รับโทษอย่างสาสม”

“หยุดเสียทีเถอะรินทร์ จะทำร้ายคุณมุกไปถึงไหน”

“แส่อะไรด้วย” คีรินทร์ผลักอกวัฒนา ไข่มุกแทรกตัวเข้ามาขวาง มองหน้าคีรินทร์อย่างไม่ยอมแพ้ สั่งห้ามเขาทำร้ายวัฒนา “อ๋อ ปกป้อง ห่วงเหลือเกิน...เลือกมาเลยดีกว่าระหว่างฉันกับมัน เธอจะเลือกใคร”

ไข่มุกนิ่งไปอึดใจแล้วหันมาหาวัฒนา...คีรินทร์เจ็บจี๊ดที่ใจ มองตามทั้งคู่เดินออกไปด้วยกันตาขวาง

ooooooo

ภัททิมากับชลลดากลั่นแกล้งไข่มุกด้วยการทำทีมากินส้มตำที่ร้านและแอบใส่แมลงสาบคลุกเคล้าลงไปแล้วร้องเอะอะว่าส้มตำสกปรก จะฟ้องสาธารณสุขมาปิดร้าน จินจูกับคธารู้เห็นการกระทำของสองแม่ลูกแต่แรกและแอบถ่ายคลิปไว้เป็นหลักฐาน จากที่โวยวายเลยกลายเป็นเจื่อนจ๋อยรีบถอยฉากไปอย่างเจ็บใจ

ขณะไข่มุกไหว้ขอบคุณคธากับจินจู วันดีกำลังจะเดินเข้ามาเห็นเข้าก็ตกใจหน้าซีดรีบเดินหลบออกไป พอเย็นนั้นกลับถึงบ้านเช่า วันดียังไม่คลายกังวล ผิดกับไข่มุกที่ชื่นชมสองคนนั้นอย่างสุดปลื้ม

“โชคดีนะแม่ที่คุณคธากับคุณจินจูมาช่วยไว้ ไม่งั้นต้องโดนปิดร้านแน่”

“แม่ว่าไปหาที่ขายใหม่กันมั้ย ไปไกลๆหน่อย”

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 12 วันที่ 17 เม.ย. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ