อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 16 วันที่ 26 เม.ย. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 16 วันที่ 26 เม.ย. 56

“ยัง...แต่ไปแน่ ท้องโอ๊กอ๊ากขนาดนี้ ประจำเดือนก็ขาดไปสองเดือนแล้ว ไม่ท้องก็ไม่รู้จะว่ายังไง”

“โอ๊ย ก็ไม่แน่ คิดไปเองหรือเปล่าว่าท้อง”

ขาดคำมณี ภัททิมาแกล้งทำท่าพะอืดพะอมจะอาเจียน ชลลดารีบลูบหลังไหล่เพื่อความแนบเนียน

“คุณแม่ขา ลูกไก่เวียนหัว”

“ถ้าอย่างงั้นก็ต้องรีบจัดงานแต่ง ผมจะรีบจัดการหาฤกษ์ให้”

ชลลดาพอใจโผเข้ามาทำท่าจะกอดเขมทัต แต่เห็นมณีมองตาตั้ง เลยเปลี่ยนเป็นกราบที่อกเขา


“ขอบพระคุณพี่เขมมากนะคะ ที่กรุณาชลกับลูก ลูกไก่...ขอบคุณคุณลุง เอ๊ย คุณพ่อสิลูก”

ภัททิมาพนมมือไหว้กระชดกระช้อย มณีหนักใจ ถามสามีว่าเอาจริงหรือ ยังไม่รู้เลยว่าท้องจริงหรือเปล่า

“ถึงขั้นนี้แล้วจะโกหกไปทำไม คุณเองก็เตรียมจัดงานแล้วกัน”

มณีเงียบไปอย่างหนักใจ คีรินทร์เองก็คิดหนัก แต่สองแม่ลูกลอบยิ้มให้กันอย่างสมใจ ขณะเดียวกันคนที่ท้องจริงอย่างไข่มุกกำลังนอนซม จินจูเข้ามาดูแลด้วยความเป็นห่วงและซักถามจนรู้ความจริงที่ไข่มุกพยายามเก็บเป็นความลับ เนื่องจากอาการของเธอชัดเจนชวนให้สงสัย

“หนูท้อง? แล้วคุณคีรินทร์รู้เรื่องนี้หรือยัง”

“ยังค่ะ...หนูไม่บอกเขา บอกไปเขาก็คิดว่าท้องกับคนอื่นอยู่ดี”

“ผู้ชายอะไรไม่มีเหตุผล คอยดูนะ ฉันจะจัดการให้หนูเอง”

“ช่างเถอะค่ะ แค่ลูกคนเดียว หนูดูแลได้”

จินจูอึ้ง ไม่คิดว่าไข่มุกจะเด็ดเดี่ยวขนาดนี้ บอกให้นอนพักมากๆ เรื่องอื่นค่อยคิดกัน ไข่มุกซาบซึ้งใจลุกขึ้นกอดจินจูอย่างคนหาที่พึ่ง เผอิญมือปัดไปโดนกระเป๋าหล่นข้าวของข้างในกระจาย จินจูจัดแจงให้เธอนอนและห่มผ้าให้ จากนั้นช่วยเก็บข้าวของที่เกลื่อนพื้น ปรากฏว่าในจำนวนนี้มีสร้อยไข่มุกของตัวเองที่ถอดให้ลูกสาวไว้เมื่อแรกเกิด!

ooooooo

จินจูดีใจมากแอบเก็บสร้อยนั้นมาให้คธาดูเพื่อยืนยันว่าไข่มุกคือยองแอ คธาจำได้แม่นเพราะเป็นสร้อยที่เขามอบให้เธอแทนหัวใจ

“แล้วคุณไปเจอที่ไหน”

“คุณคะ...สร้อยนี้เป็นของไข่มุก”

“ถ้างั้นยองแอ...” คธาดีใจจนพูดไม่ออก จินจูเองก็น้ำตาคลอด้วยความตื้นตันยินดี

“เราตามหาลูกแทบตาย ที่แท้ยองแออยู่ใกล้เรามาตลอด คุณเชื่อแล้วใช่มั้ย...เชื่อฉันแล้วนะคะ”

“ผมเชื่อมาเสมอว่าวันนึงพวกเราจะต้องได้พบลูก แล้วเราก็ได้เจอเขาจริงๆ เราสามคนพ่อแม่ลูกได้เจอกันแล้ว”

ทั้งคู่โอบกอดกันแน่น ยิ้มแย้มอย่างมีความสุข... เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว จินจูจึงเป็นธุระพาไข่มุกไปหาหมอเพื่อตรวจให้แน่ใจว่าท้อง แต่ไม่ยอมบอกถึงความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกเพราะเกรงว่าไข่มุกจะช็อกกับความจริงซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก

วันที่จินจูพาไข่มุกมาโรงพยาบาล คีรินทร์ก็พาภัททิมามาตรวจเช่นกัน ชลลดามากับลูกด้วยช่วยหาทางสับเปลี่ยนปัสสาวะของคนที่ท้องจริงมาให้ภัททิมา ส่วนไข่มุกนั้นท้องแน่นอนอยู่แล้วแต่ไม่ยอมปริปากว่าท้องกับคีรินทร์

เมื่อมาเจอกันในห้องน้ำ ภัททิมาคุยอวดและเย้ยหยันไข่มุกอย่างผู้ชนะ “ไม่ใช่แค่ฉันกำลังจะแต่งงานกับ รินทร์นะ แต่เรามีลูกด้วยกันแล้ว หวังว่าทุกอย่างระหว่างเธอกับรินทร์คงสิ้นสุดกันที ต่อไปก็เลิกตอแยกับผัวฉัน เธอยังสาวหาผู้ชายใหม่สักคนไม่ยากหรอก”

ไข่มุกยืนนิ่งช้ำใจ ภัททิมาหัวเราะใส่หน้าอย่างสะใจแล้วเดินออกไป ชลลดามองไข่มุกด้วยหางตา บอกว่ามี เรื่องอยากคุยด้วย

“เธอท้องใช่มั้ย คิดรีดเงินจากคีรินทร์เท่าไหร่”

“หนูไม่เคยคิดจะเอาเงินใคร”

“ขอให้จริงเถอะ เพราะถึงยังไงคีรินทร์ไม่มีทางเชื่อแน่ว่าเป็นลูกเขา แต่ถึงใช่คนอย่างเธอก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นเมียเขาหรอก มีแต่ทำให้เขาขายหน้าอายคนไปทั่ว ฉันเห็นใจเธอนะ แต่ลูกขอทานอย่างเธอมาจากดงน้ำเน่าอยู่ในที่ของตัวเองเถอะ อย่ามายุ่งกับพวกเราเลย”

“ไม่ต้องห่วง หนูไม่คิดไปยุ่งไปวุ่นวายอะไรด้วยแน่”

“ฉันดีใจมากที่ได้ยินแบบนี้ พูดแล้วจำใส่กะลาหัวไว้ด้วยนะยะ”

ชลลดาก้าวออกไปสวนกับจินจูที่เดินเข้ามา จินจูปรี่มาถามไถ่ไข่มุกอย่างระแวง

“เป็นอะไรหรือเปล่า เห็นเข้ามานานเลยมาตาม... เขามาพูดอะไรไม่ดีหรือเปล่า”

“ไม่มีอะไรค่ะ” ไข่มุกตอบหน้าเศร้า ไม่อยากเล่าเพราะไม่มีประโยชน์ ได้แต่เก็บความขมขื่นไว้เงียบๆ

ภัททิมาถือใบตรวจออกมาอวดคีรินทร์ที่รออยู่ด้านนอก คล้องแขนและหอมแก้มเขาอย่างดีใจสุดๆ ชลลดาเดินยิ้มแย้มตามมายืนใกล้ๆ คีรินทร์เห็นผลตรวจแล้วยืนนิ่งพูดไม่ออก

“ดีใจจนอึ้งเลย โถ...อยากได้ลูกมากสิคะ ลูกชายหรือลูกสาวดีน้า”

ภัททิมาน้ำเสียงเริงร่า ไข่มุกเดินผ่านมาเห็นพวกเขาก็ทำท่าจะเลี่ยงไปเงียบๆ แต่จินจูที่มาด้วยกันหยุดมองอย่างเจ็บใจแทน กระซิบถามไข่มุกเพื่อความมั่นใจ

“หนูแน่ใจนะว่าจะไม่บอกเขาว่ากำลังจะเป็นพ่อคน”

“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ เขากำลังจะเป็นพ่อของลูกคุณภัททิมาอยู่แล้ว”

คีรินทร์เห็นไข่มุกก็ผละจากภัททิมาอย่างไม่ไยดี ตรงเข้าไปถามไข่มุกด้วยความเป็นห่วง

“หมอว่าไงบ้าง โอเคไหม ดูท่าทางเธอเพลียๆนะ”

ภัททิมาขยับตามมาแทรก เอาใบตรวจแกว่งไปมาตรงหน้าไข่มุก “ดีใจกับฉันหน่อยสิ สองเดือนแล้วนะ...ลูกแม่”

ไข่มุกมองคีรินทร์อย่างช้ำใจมาก ภัททิมาได้ทีหัวเราะเยาะหยันและจงใจตอกย้ำให้คีรินทร์รังเกียจไข่มุก

“มาตรวจแผนกสูติคงไม่ใช่ตรวจร่างกายประจำปีแน่...ของเธอกับพิพัฒน์กี่เดือนแล้วล่ะ”

“จะท้องกับใครก็ไม่ใช่เรื่องของเธอ” จินจูตอบโต้อย่างโกรธแทน

“ไม่ใช่เรื่องพวกเราอยู่แล้ว ขออย่ามามั่วว่าท้องกับลูกเขยฉันแล้วกัน” ชลลดากรีดเสียงใส่ทั้งคู่

คีรินทร์มองไข่มุกอย่างหมางเมิน “ก็ดี...ถ้าท้องจริงก็ดีใจด้วย”

“คุณคีรินทร์...ระวังจะต้องเสียใจทีหลัง” คำพูดของจินจูทำให้คีรินทร์ชะงักด้วยความสงสัย แต่ไข่มุกชิงตัดบทก่อนที่เขาจะซักถาม

“พอเถอะค่ะ หนูอยากกลับโรงแรม”

จินจูมองไข่มุกอย่างเห็นใจพาเดินไปพร้อมกัน คีรินทร์มองตาม ทั้งรักทั้งแค้นไข่มุก และไม่มีกะจิตกะใจยินดียินร้ายกับผลตรวจของภัททิมา

ooooooo

เช้าวันต่อมา มณีอ่านผลตรวจการตั้งครรภ์ของภัททิมาแล้วอึ้งไปอย่างไม่คาดคิด เขมทัตสังเกตสีหน้าท่าทีของภรรยาก็รู้ว่าผลเป็นอย่างไร

“คราวนี้ทุกคนคงแน่ใจได้แล้วนะคะ ว่าลูกไก่ท้องจริง กำลังจะมีหลานคนแรกของครอบครัว หรือคุณพี่ยังต้องการให้ตรวจอะไรอีกไหมคะ” ชลลดาลอยหน้าลอยตาอย่างผู้ชนะ

มณีถอนหายใจยาว ถามเขมทัตว่าจะเอายังไงดี จะท้องโย้ในงานแต่งอวดแขกหรือเปล่า

“งั้นก็ต้องรีบจัดงานให้เร็วที่สุด”

“คราวนี้ขอจัดให้ใหญ่โตสมหน้าสมเกียรติด้วยนะคะคุณพี่ คนเขาจะได้ไม่เอาไปนินทาว่าแต่งสะใภ้ทั้งที สยามกรุ๊ปยังขี้เหนียว อ้อ นอกจากจะต้องเตรียมเรื่อง งานแต่ง คุณพี่มณีคงต้องเตรียมหาของรับไหว้หลานแล้ว จะเอาโซ่ทองสักกี่กิโลดีคะ”

ชลลดาหัวเราะอย่างเหนือกว่า มณีพูดไม่ออกได้แต่ค้อนปะหลับปะเหลือกด้วยความหมั่นไส้...ทางด้านไข่มุกที่มีจินจูคอยดูแลเป็นอย่างดี วันเดียวกันนี้เธอบอกจินจูว่าหลัง จากถ่ายหนังจบเธออยากไปอยู่ในที่เงียบๆ รอเจ้าตัวเล็กคลอด

“ทำไมถึงไม่บอกคีรินทร์ ถึงจะเป็นคนเจ้าชู้แต่ฉันดูออกนะว่าเขาจริงใจกับหนู”

“รู้หรือไม่รู้ก็เท่านั้น...เขากำลังจะแต่งงาน จะมีลูก กับคนอื่น เขาไม่ต้องการหนูกับลูกหรอก หนูไม่อยากให้ เขาลำบากใจ”

“หนูถามเขารึยัง อย่าคิดไปเอง ฉันไม่อยากให้หนูผิดพลาดเหมือนฉัน”

“ไม่เหมือนหรอกค่ะ คุณกับคุณอาคธาถูกคนอื่นกีดกัน แต่กับเขา หนูเป็นแค่พวกสิบแปดมงกุฎ มีแต่หลอก ลวงเขา หนูตัดสินใจแล้วค่ะ เขาไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องเด็ก”

“ถ้างั้นไปอยู่กับฉันที่เกาหลีไหม ไปคลอดลูกที่โน่นกัน ให้ฉันได้ดูแลหนูนะ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณจินจู คุณดีกับหนูมาก แต่หนูทิ้งแม่วันดีไปไม่ได้หรอกค่ะ”

จินจูนิ่งไป มองไข่มุกด้วยความสงสาร แล้วหลังจาก นั้นก็ตัดสินใจชวนคธาไปหาวันดีที่สถานีตำรวจ วันดีไม่เห็นไข่มุกก็กล่าวหาทั้งคู่ว่ากีดกันไม่ให้มาหาแม่ แต่พอเห็นจินจูยื่นสร้อยพร้อมจี้ไข่มุกมาตรงหน้าก็ตกใจหน้าซีดเผือด

“คุณเคยเห็นสร้อยเส้นนี้ไหม บอกฉันมาตรงๆ”

วันดีไม่ตอบแต่ยื่นมือออกจากลูกกรงหวังแย่งสร้อย แต่จินจูเร็วกว่ารีบถอยห่างออกมา

“เอามานะ นี่มันสร้อยของนังมุก”

วันดีเอื้อมสุดแขนแต่ก็ไม่ถึงสร้อย โวยวายเขย่าลูกกรงอย่างลนลาน

“สร้อยของฉันที่ให้ลูกสาวตอนเขาเกิด เธอบอก เองนะว่าสร้อยนี้เป็นของไข่มุก ถ้างั้นไข่มุกก็คือยองแอ ลูกสาวฉันใช่มั้ย”

วันดีส่ายหน้าดิกไม่ยอมรับ คธาจึงข่มขู่จะให้ศาลช่วยพิสูจน์ ถึงตอนนั้นอาจเจออีกคดีคือลักพาตัวลูกคนอื่น วันดีฟังแล้วตาเหลือกด้วยความกลัว

“แล้วเธอจะไม่มีวันได้เจอหน้าไข่มุกอีก” จินจูสำทับจริงจัง วันดีถึงกับปล่อยโฮอย่างอัดอั้น

“อย่านะ...อย่า ฉันก็รักเด็กคนนี้ แล้วถ้าฉันบอก จะได้อะไร”

“จะได้ทุกอย่างที่ต้องการ ว่ามาเลย” จินจูสบตาคธาอย่างมีหวัง และจดจ่อรอฟังวันดีที่ตั้งท่าต่อรองด้วยความโลภ...

หลังจากเจรจากับวันดีเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่กลับมาหารือกันที่โรงแรมเพื่อหาวิธีนุ่มนวลที่สุดบอกไข่มุกว่าเธอคือยองแอ...ซอนซาแอบได้ยินโดยบังเอิญ คิดไม่ถึงว่าที่แท้ไข่มุกก็คือลูกสาวของจินจูกับคธา

ooooooo

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 16 วันที่ 26 เม.ย. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ