อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/5 วันที่ 17 เม.ย. 56


อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/5 วันที่ 17 เม.ย. 56

“ไม่เห็นจะมีอะไร มีแต่แปลงดอกไม้ แล้วมันมาจุดธูปไหว้ดอกไม้ทำไม”
“หรือว่ามันจะมาขอหวย ก ข หรือหวยจั่บยี่ขิก เจ้าคะ”
“นางบ้า เงินทองของมันผลาญเท่าไหร่ไม่มีวันหมด มันมาขอหวยไปให้พ่อแม่เอ็งมั้ง”
“มันต้องมีลับลบคมในฝักแน่ๆ เจ้าค่ะ มันสุมหัวกัน กำจัดคุณสน ใช่แล้วเจ้าค่ะ” ช้อยสรุป
“ไฮ้ ไม่ได้การ ข้าต้องรีบลงมือก่อนมันละสิ”
“ใช่เลยเจ้าค่ะ”

สนมองเรียมเขม็ง มองไปมองมา
“เมื่อก่อนตอนที่พี่ขุนรักใคร่ไหลหลงข้า ทำไมข้าไม่กำจัดอีเรียมนะ”
“มาถึงตอนนี้ก็ยังไม่สายเจ้าค่ะ”
สนคนบาปหนามองหน้าบ่าวใจชั่ว ช้อยพยักหน้ายิ้มให้


ไม่นานต่อมาเนียน เรียม และเอกเดินกลับบ้าน มีสนช้อยแอบสะกดรอยตามห่างๆ
“นายเอก ฉันกับเนียนจะเดินกลับบ้านเอง”
“แล้วกระผมเล่าขอรับจะให้กลับไปไหนขอรับ”
“วัด” เรียมบอก
“ฮ้า กระผมยังไม่ตายนะขอรับ จะเสือกไสให้กลับไปวัด”
“ไปกราบนิมนต์ท่านพระครูองค์ใหม่มาฉันเพลที่บ้านวันเกิดลูกสาวฉัน”
เอกกระซิบ อย่างรู้กัน “ลูกสาวเนียนด้วยใช่ไหมขอรับ”
“พี่เอก ระวังปากคำด้วย ฉวยใครมาได้ยินละแย่ทีเดียว” เนียนเอ็ด
“รีบไปสิ” เรียมเร่ง
เอกพยักหน้ารับคำแล้วแยกไป สองคนเดินต่อไปกลับบ้าน
สนจึงเลิกตาม
“ไม่ต้องตามมันแล้ว มันกลับบ้าน”
“เอ้อ...” ช้อยมองซ้ายมองขวา “คุณสนเจ้าขา” แล้วทรุดตัวนั่งลงกอดขาสนหมับ
“เอ็งจะปล้ำข้ารึนางช้อย มากอดแข้งกอดขา น่าบัดสี”
“คือว่า ช้อยยังสารภาพเรื่องลูกชายของช้อยไม่จบเจ้าค่ะ”
“ว่ามา”
“คือว่า มันหนีทหารอยู่เจ้าค่ะ”
“ช่างหัวมันปะไร”
“มันกลัวโดนจับได้เจ้าค่ะ”
“กล้าหนีแล้วจะกลัวทำไม”
“แต่ถ้ามันมีหลุมหลบภัยดีๆ มันก็ไม่ต้องหนีดอกเจ้าค่ะ”
“เอ็งก็พามันไปลงหลุมหลบภัยนั่นสิ”
“แต่หลุมหลบภัยนั่น มันอยู่ในบ้านคุณสนเองนะเจ้าคะ” ช้อยเข้าเรื่องซะที
“นางช้อย”
“ก็ไหนว่าอยากกำจัดคุณนายเรียมไงเจ้าคะ”
สนชะงัก คิดตาม ช้อยยิ้มออก

ท่านพระครูรูปใหม่ กำลังพรมน้ำมนต์ให้ทุกคนอยู่บนเรือนใหญ่ ที่กำลังพนมมือก้มหัวให้ ทานตะวันแต่งตัวสวยงามนั่งระหว่างท่านขุนกับเรียม ทองจันทร์ เนื้อทองนั่งข้างเนียน กบ กะ แมว เอกถือบาตรน้ำมนต์ให้ท่านพระครู
สนนั่งอยู่กับช้อยและแช่ม เทิดศักดิ์เพิ่งเข้ามา สนพยักหน้าเรียก
“มานั่งข้างแม่สิ เทิดศักดิ์”
เทิดศักดิ์ มองไปที่สนชะงักสายตาที่แช่ม ซูมเข้าที่แช่มมีหน้าตาไม่น่าไว้ใจมาก
“ผมนั่งข้างน้าเนียนก็ได้ครับ”
สนชักสีหน้าไม่พอใจ เนียนกับเนื้อทองรีบก้มหน้า
พระครูรดน้ำมนต์มาที่ทองจันทร์ เรียม ทานตะวัน และท่านขุน สะบัดน้ำมนต์ใส่ ทานตะวันปัดน้ำมนต์ออก อย่างรำคาญที่น้ำมาตกใส่หัว
“โยม นั่นน้ำมนต์ไม่ใช่น้ำกรด ตกใส่หัวแล้วจะโชคดี อย่าไปสะบัดโชคดีออกจากหัวสิ”
“ขอประทานอภัยท่านพระครูแทนลูกสาวด้วยขอรับ เขาไปเรียนหนังสือที่บางกอกเสียนานห่างวัดไม่รู้ประเพณีนะขอรับ” ขุนภักดีเอ่ยแก้ให้ลูกสาว
“รีบกราบขอโทษท่านพระครูสิหนูอี๊ด” ทองจันทร์บอก
อี๊ดชักสีหน้า
“เร็วสิคะ” เรียมเร่ง
อี๊ดจึงจำใจก้มลงกราบแบบไม่เต็มใจ

เวลาเดียวกันหมอเสน่ห์กับหนักนัดเจอกัน ในมุมลับตาผู้คน หมอเสน่ห์มองถุงเงินที่หนักส่งให้อย่างแปลกใจ รับมาเปิดดูตกใจ
“เงิน”
“ใช่เงิน ข้าให้เอ็งไปทำกิน มีข้อแม้ว่าต้องทำกินโดยสุจริต ห้ามใช้วิชาอาคมชั่วร้าย ไปหลอกลวงทำร้ายทำลายผู้อื่นเด็ดขาด” หนักบอก
“ทำไมต้องให้เงินฉันไปทำกิน ก็เราตัวติดกันกินอยู่ด้วยกันมานานนับสิบปีแล้ว”
“นับแต่นี้ต่อไป เราจะแยกกันอยู่ เอ็งไปตามทางของเอ็ง ข้าไปตามทางของข้า”
“แต่ว่า..ฉัน ห่วงลูกพี่”
“ห่วงชีวิตที่ยังเหลือของเอ็งให้ดีดีกว่า เอ็งไม่ได้ปล้นฆ่าใคร เอ็งยังอยู่ไปได้อีกยาวนาน แต่เวลาของข้า มันเหลือน้อยมาก อย่าเอาชีวิตมาผูกติดกับข้า”
“โธ่ ลูกพี่มีพระคุณกับฉัน ยังไม่ทันได้ตอบแทน”
“เอ็งได้ตอบแทนแน่ วันใดที่รู้ว่าชีวิตข้าหาไม่แล้ว จงไปที่บ้านท่านขุนเปิดเผย ความจริง เรื่องนางสนว่ามัน ทำความเลวร้ายอะไรไว้กับน้องสาวข้าบ้าง”
หนักตบบ่าพยักหน้าให้เสน่ห์ แล้วหันกลับออกเดินจากไปเสน่ห์ขยับจะตาม
“อย่าตามข้ามา”

เสน่ห์จึงหยุด ได้แต่มองตามน้ำตาคลอ ยกถุงเงินมากอดไว้ ด้วยความซาบซึ้ง
ด้านท่านพระครูเดินมาให้น้ำมนต์ที่เนียนกับเนื้อทอง เอกนั่งรับน้ำมนต์อยู่ด้วย

“เอ แม่หนูคนนี้ เมื่อกี้เพิ่งรดน้ำมนต์ไปแล้วปัดออกนี่นา”
“เอ้อ คนละคนเจ้าค่ะ”
“ท่านขุนกับคุณนายเรียมมีลูกสาวแฝดรึ”
“ไม่ใช่เจ้าค่ะ นั่นลูกเนียน ต้นห้องของอิฉัน หนูอี๊ดเป็นลูกสาวคนเดียวของท่านขุนกับแม่เรียมเจ้าค่ะ แต่ว่าหน้าตาเขาเหมือนกันโดยบังเอิญเจ้าค่ะ” ทองจันทร์บอก
“บังเอิญมาเหมือนเอาฝ่ายต้นห้องทั้งสองคน ไม่เหมือนคุณนายเรียมสักนิด แต่ยังพอมีเค้าที่ตรงปากที่เหมือนท่านขุน”
คำพูดของท่านพระครูกระแทกเข้าหน้าเรียมที่เงียบสนิท และเข้าที่หน้าเนียนซึ่งก้มหน้างุด เอกแอบยิ้ม ขณะที่เนื้อทองมีสีหน้าแปลกใจ
“วันเกิดคนนี้ใช่ไหม” ชี้ไปที่ทานตะวัน
“เจ้าค่ะ แต่เอ้อ...เอ้อ วันเกิดคนโน้นเหมือนกันเจ้าค่ะ” เรียมชี้ไปทางเนื้อทองด้วย
“มานั่งคู่กันสิ จะได้ให้พรพร้อมกัน”
สนหน้างอ
“อีเรียมเอาอีกแล้ว”
ทองจันทร์พยักหน้าเรียกเนื้อทอง
“ท่านพระครูเรียกยังไม่รีบมานั่งคู่กันอีก”
เด็กสาวสองคนจึงมานั่งคู่กันตรงหน้าพระครู ซึ่งท่านหยิบพระจากย่ามมาวางให้ เนื้อทองก้มลงกราบ
ทานตะวันรีรอ ถูกท่านขุนสั่ง
“หนูอี๊ด กราบท่านสิ”
ทานตะวันทำตาม
“ตกฟากพร้อมกันเลยนี่นา” ท่านพระครูว่า
สนหันมากระซิบช้อย อย่างทึ่ง
“พระท่านรู้ได้ยังไง”
“แต่ดวงชะตาต่างกันมาก คนหนึ่ง คาบช้อนเงินช้อนทองติดปากมา แต่อีกคนหนึ่งคาบเวรคาบกรรมมาด้วย แต่สุดท้าย...”
“เป็นอย่างไรหรือเจ้าคะ” ทองจันทร์สนใจมาก
“เป็นสุข ด้วยกันนั่นแหละ แต่ใครจะสุขสมกว่าใครนั่นอาตมาระบุไม่ได้เป็นเด็กดีทั้งสองคนนะ ใครทำดีก็มีสุขมาก ใครทำไม่ดีก็มีทุกข์มากจำใส่ใจไว้ให้ดี” ท่านพระครูสอนสั่งอบรมเด็กสาว ที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นฝาแฝดกัน
“สาธุ” ทุกคนเปล่งเสียงพร้อมกัน
ทานตะวันหน้างอ ส่วนนเนื้อทองหน้าสงบนิ่ง

หนักใส่หมวกหลุบหน้าพายเรือมาด้อมๆ มองที่ท่าน้ำ แอบมองเข้าไปในตัวบ้านทางท่าน้ำ หนักเตร่เข้าไปที่
ท่าน้ำ
“หาใครรึลุง” บ่าวชายถาม
“ไม่หาใครดอก แค่จะเอาของขวัญวันเกิดมาให้คน”
“ที่แท้ก็แขกมางานวันเกิดคุณหนูอี๊ด เชิญเลยลุง”
“ขอบใจ แต่ไม่เข้าไปดอก รับของขวัญนี่ไปให้เจ้าของวันเกิดด้วย”
หนักส่งถุงเล็กๆ ให้สองถุง
“สองถุง ทำไมมีสองถุง”
“เกิดสองคนจะให้ถุงเดียวได้ยังไง มาฝากของไว้แค่นี้แหละ”
แล้วหนักก็พายเรือจ้ำอ้าวออกไปโดยเร็ว เทิดศักดิ์ที่เดินมาพอดีเห็นท้ายเรือไวๆ
“ใครมาทำอะไรรึ”
“ใครไม่ทราบขอรับ เอาของขวัญวันเกิดมาฝากไว้สองชิ้นขอรับ..นี่ขอรับ”
เทิดศักดิ์รับของมามองอย่างแปลกใจ

ขุนภักดีและครอบครัวกินอาหารเสร็จแล้ว พวกบ่าวไพร่รวมทั้งเนียนกับเนื้อทองกำลังเก็บสำรับ ช้อยพูดอะไรเบาๆ กับแช่มเหมือนจะบอกว่าใครเป็นใคร อะไรเป็นอะไร
“รู้เรื่องหมดแล้วใช่ไหม ไอ้แช่ม”
“รู้แล้วแม่ จะให้ลงมือเมื่อไหร่”
“รอคำสั่งคุณสน รีบเก็บของแล้วกลับไปรอที่เรือนคุณสน”
แช่มรับคำทำทีเก็บของกำลังถอยลงไป เทิดศักดิ์ถือของขวัญสวนมาพอดี แช่มสะดุ้งโหยง เพราะสายตาของ
เทิดศักดิ์ที่จ้องมาคมกริบมาก ขณะถาม
“แกเพิ่งมาทำงานใหม่รึ”
ทำให้ขุนภักดี เรียม ทองจันทร์ เอก และคนอื่นๆ หันมามองแช่มเป็นตาเดียว
ท่านขุนถามซัก “นั่นสิไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แกชื่ออะไร”
“แช่มขอรับ”
“ใครรับแกเข้ามาทำงาน ทำไมไม่มีใครบอกฉันหรือคุณนายเรียม” ทองจันทร์แปลกใจ
ช้อยมองหน้าสน
“สนเองค่ะ คุณแม่ สนตั้งใจว่าจะหาโอกาสบอกคุณแม่พี่ขุนกับคุณพี่เรียมแต่ยังไม่สบโอกาสค่ะ”
“มันชื่อแช่ม เป็นญาติฝ่ายบิดาของคุณสนน่ะเจ้าค่ะ” ช้อยบอก
สนทำตาเขียวใส่ช้อย ที่ช้อยพูดมั่วเอง สนคำรามในคอ
“อีช้อย”
“ต๊าย นี่แปลว่านายแช่มคนนี้เป็นญาติกับแม่สนคนนี้ หน้าตาเหมือนกุ๊ยหน้าโรงหนังจังเลยค่ะ”
ช้อยแทบกระโดดตบทานตะวันที่ด่าลูกตน คำรามเบาๆ
“อีเด็กผีทะเล”
สนตาเขียวใส่แช่มที่รีบถอยออกไป เทิดศักดิ์จึงเดินไปหาเนียนกับเนื้อทองส่งของให้
“น้าเนียนครับ มีคนฝากของขวัญวันเกิดมาให้น้องติ๋วครับ”
ทุกคนงง แต่เนียนก็สะกิดให้เนื้อทองรับไว้
“เขาฝากมาให้น้องอี๊ดด้วยครับ”
เทิดศักดิ์เดินไปส่งให้ เนื้อทองรั้งมือไว้
“ใครกันคะ”
“พี่ไม่ทราบ เขาพายเรือมาฝากไว้กับคนงานของเราที่ท่าเรือ”
ทานตะวันปัดถุงของออก
“โธ่เอ๊ย ไอ้พวกชาวบ้านอยากประจบคุณพ่อ เอาของกะเลวกะราดที่ไหนมาให้ใครจะเอาของมัน”
ถุงตกลงพื้น ของในถุงกลิ้งออกมาเป็นสร้อยข้อมือเพชรส่งประกายวิบวับแวววาม ทุกคนตกใจ
“ของปลอม” สนบอก
ทองจันทร์หยิบมามอง เรียมมองอีกคน อุทานพร้อมกัน
“ของจริง”
“เพชรขาวจั๊วะน้ำงามมาก” ทองจันทร์บอก
ทุกคนมองไปทางถุงของเนื้อทอง ทานตะวันปราดเข้าไปดึงออกมา ทุกคนมองตกใจ เพราะเป็นแบบเดียวกันเป๊ะ
“อะไรกันนี่” สนงง
“ใครกันนะ” ขุนภักดีคาใจ
ทานตะวันมองสร้อยเพชรของเนื้อทองที่ทองจันทร์หยิบมาเทียบ ไม่พอใจมากๆ

เนียนและเนื้อทอง ตลอดจนคนอื่นๆ งงไปทั้งแถบ
สองแม่ลูกนอนอยู่ในห้อง สร้อยข้อมือเพชรวางตรงหน้าสองคนแม่ลูก เนียนนึกได้

“รึว่าจะเป็น...”
“ใครจ้ะแม่เนียน” เนื้อทองสงสัย
“ช่างเถิด เอาเก็บรักษาไว้ให้ดี คนที่เขาเอามาให้เขาคงมุ่งมั่นว่าต้องการให้เต็มที่”
“ทำไมเขาต้องให้หนู แถมยังให้คุณหนูอี๊ดเหมือนกันกับที่ให้หนูด้วยน้ากบน้าแมวบอกว่ามันแพงมากใช่ไหมจ๊ะแม่”
เนียนพยักหน้า ดึงเนื้อทองมากอด พึมพำ
“แต่มันถูกกว่าน้ำใจของคนให้จ้ะ ขอให้ลูกรักของแม่อายุมั่นขวัญยืนทุกข์ภัยพาลอย่าได้แผ้วพาน นะจ๊ะทูนหัวของแม่”
“ขอบคุณมากจ้ะแม่”
เนื้อทองหลับไปแล้วเนียนนั่งลูบหัวลูก
“พี่หนักจ๋า เนียนรู้ว่าของขวัญนั่นเป็นของพี่ ขอบคุณพี่ที่สุดจ้ะ”
เนียนยิ้มเศร้าๆๆ

ทานตะวันไม่พอใจที่ทำไมต้องมีของเหมือนกันกับเนื้อทอง รีบมาฟ้องสน
“ทำไมหนูต้องมีของเหมือนนังเด็กติ๋วด้วย มันคงดีใจเอาไปนอนกอดทั้งคืน สัญชาติคนไม่เคยมี”
“ใช่เจ้าคะ...คนที่ให้ทำไมถึงตีราคาคุณหนูอี๊ดลดลงไปเท่ากับเด็กติ๋วนั่น” ช้อยสอพลอ
“ถ้าหนูอี๊ดไม่อยากได้ให้แม่สนเก็บไว้ให้ก็ได้นะคะ”
เทิดศักดิ์เดินเข้ามา สีหน้าไม่สบอารมณ์นัก
“ของคนอื่นเขาให้ด้วยใจ ทำไมไม่เก็บเอาไว้เองคะน้องอี๊ด”
“รู้ได้ยังไงคะ ว่าให้ด้วยใจ หนูเก็บเอาไว้ก็ได้ แต่ไม่ใส่ดอกกลัวไปใส่ตรงกันกับเด็กติ๋ว เสียศักดิ์ศรีลูกท่านขุน ภักดีภูบาลหมด แม่สนขาหนูอี๊ด กลับก่อนนะคะ” ทานตะวันกระซิบสน “อย่าลืมที่หนูขอไว้นะคะ”
สนพยักหน้าแต่ไม่กล้าแสดงมาก เพราะเทิดศักดิ์จ้องตาเป๋ง ทานตะวันเดินออกไป เทิดศักดิ์เตือนสติสน
“คุณแม่สนครับ ผมอยากจะขอร้องว่า อย่าไปสอนให้น้องอี๊ดทำอะไรที่ไม่น่ารัก”
“ถ้าเด็กมันไม่น่ารัก ลูกเทิดศักดิ์ของแม่ก็ยิ่งดูน่ารัก ใครๆ ก็รักไม่ดีหรือ”
“คุณแม่พูดราวกับว่า ผมกับน้องอี๊ดไม่ใช่พี่น้องกัน เรามีพ่อคนเดียวกันนะครับ ผมถามจริงๆ คุณแม่หวังดีกับน้องอี๊ดจริงๆ หรือว่าแสร้งทำ”
“หยุดนะ แม่ไม่ใช่ผู้ต้องหา อย่ามาฝึกสอบสวนแม่ สมอีกหน่อยเป็นนายร้อยติดดาว แม่ทำอะไรผิดมิคิดเอาแม่เข้าคุกรึ”
“แน่นอนครับ ผมมีหน้าที่ทำตามกฎหมาย”
เทิดศักดิ์พูดจบเดินหนีเข้าห้องไป สนอึ้งช้อยเงียบกริบ
“ฟังคุณเทิดศักดิ์พูดแล้ว ช้อยเสียววาบไปถึงก้นกบก้นหอยเจ้าค่ะ”
สนนิ่งเงียบไปไม่สบายใจแต่ยังดันทุรัง
“ให้มันรู้ไปว่ามันจะอกตัญญูผู้บังเกิดเกล้า”

ขณะที่ทานตะวันเดินกลับเรือน แช่มนั่งอยู่ตรงทางผ่าน มองมาด้วยสายตากระเหี้ยนกระหือรือ ทานตะวันหันมาเจอ
“ว๊าย ไอ้บ้าหน้าโง่ แกมานั่งเกะกะอะไรที่นี่”
“ผม ไม่รู้ว่าที่นี่นั่งไม่ได้ ขอประทานโทษด้วย”
แต่สายตาแช่มยังคงเดิม
“แกอย่ามามองฉัน จำไว้ เห็นฉันที่ไหนให้แกก้มหน้าเอาไว้ ไอ้ทะลึ่งถ้าไม่ติดว่าแกเป็นญาติแม่สน ฉันให้คุณพ่อไล่แกไปจากบ้านแล้ว แกมันดูไม่น่าไว้ใจสักนิด ไปให้พ้น”
ทานตะวันเดินไป แช่มถอยหลบแอบมองตามสายตาขุ่นเคือง
“อีคุณหนู อย่านึกว่ามึงแน่”

เนียนมาแอบดูขุนภักดี รู้สึกอยากขอบพระคุณแต่รู้ว่าทำไม่ได้ ได้แต่แอบมอง ท่านขุนกำลังจะลงเรือไปทำงาน เอกคอยดูแลอย่างเคย
“ถึงจะมีถนนดีๆ มีรถนั่งแต่ยังติดเดินทาง ทางน้ำ มันเร็วดี ไม่จอแจ”
“ขอรับ ท่านขุน”
“เรื่องศพไอ้ผีนรกไม่มีญาติ เอามันไปไว้ที่ไหน”
“โกดังเก็บศพที่วัดร้างกลางดงโน่นขอรับ” เอกบอก
“อยากจะโยนศพมันให้แร้งกากินนัก”
เอกแอบหัวเราะ ทันใดสองคนก็สะดุ้ง มีเสียงเอะอะของทานตะวันดังขึ้น

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/5 วันที่ 17 เม.ย. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager