อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 15 วันที่ 25 เม.ย. 56
เมื่อเชื่อมั่นว่าวันดีปิดบังความจริงเรื่องชาติกำเนิดของไข่มุก จินจูจึงพยายามเผชิญหน้าและคาดคั้นวันดีที่ยังต้องอาศัยอยู่ในโรงแรม“คุณวันดี...ทำไมต้องหลบหน้าฉัน”
“หลบอะไร พูดไม่รู้เรื่อง ถอยไป...ขวางทาง” ว่าแล้วหันหลังจะหนีแต่ต้องชะงักเพราะคธาเดินมาดักไว้ วันดีเหลียวมองทั้งคู่อย่างหวั่นหวาด
“วันนั้นที่เราไปหาคนชื่อวันดีแล้วเจอคุณ ทำไมไม่บอกว่าเป็นคุณแต่กลับโกหกว่าวันดีไปต่างจังหวัดอีก”
“วันนั้นผมก็อยู่ด้วย แล้วยังจำได้ด้วยว่าคุณพูดอะไรบ้าง”
“ฉันเจ้าหนี้เยอะ นึกว่าจะมาทวงหนี้ ก็บอกปัดๆไป หลบไปได้แล้วจะกลับห้อง”
“ไข่มุกไม่ใช่ลูกของคุณใช่ไหม” จินจูจู่โจมจนวันดีชะงัก คิดหาทางออกอย่างรวดเร็วด้วยการโมโหกลบพิรุธ
“อ๋อ นี่คิดจะตู่เอาลูกคนอื่นล่ะสิ นังมุกน่ะฉันคลอดมาเองจะไม่ใช่ได้ยังไง”
“มีอะไรกันเหรอคะ เสียงดังมากเลย” ไข่มุกแทรกเข้ามาตรงกลาง
“ก็นัง...ยายซุปตาร์สุดที่รักของเอ็งน่ะสิ ไม่มีปัญญามีลูกเองหรือไง ถึงจะมาแย่งลูกคนจนๆ หน้าตาก็ดีไม่น่าขี้โกงเลย”
“ไม่ใช่นะครับ” คธาปฏิเสธและจะอธิบายแต่วันดีไม่เปิดโอกาส สวนทันควันว่า
“ไม่ใช่อะไร เข้าข้างกันน่ะสิ หรือจะบอกว่าเป็นพ่อนังมุกอีกคน พวกโรคจิต” ว่าแล้วก็ดึงแขนไข่มุกจากไปอย่างเร็ว ทิ้งจินจูกับคธายืนอึ้งอยู่ตรงนั้น
วันดีลากไข่มุกมาหยุดหน้าลิฟต์ มือหนึ่งกดลิฟต์และอีกมือจับแขนไข่มุกไม่ยอมปล่อย พูดพล่ามว่าสองคนนั้นจะมาแย่งลูก สั่งให้อยู่ห่างๆพวกโรคจิต สงสัยอยากมีลูกมากจนเป็นบ้า
“คิดมากน่าแม่ เขาแค่เอ็นดูหนู”
“เอ็นดูจะเอาเอ็งไปน่ะสิ ไปเก็บของ ไม่ต้องอยู่มันแล้ว กลับบ้านดีกว่า ไม่ต้องเป็นแล้วนางเอกอะไรเนี่ย ห้าแสนที่ได้พอไปทำทุนแล้ว”
“แม่จ๋า...แต่เงินอีกตั้งล้านนะ แถมหนังก็กำลังถ่ายทำอยู่ ถอนตัวปุบปับแบบนี้เขาจะทำยังไง เดือดร้อนกันตาย”
“เรื่องของมันสิวะ ไม่ได้เดือดร้อนด้วยนี่”
“แต่หนูจะต้องเอาเงินไปจ้างทนาย คดีแม่จะต้องใช้เงินอีกเท่าไหร่ไม่รู้ ห้าแสนจะพอรึเปล่า”
วันดีอับจนหนทาง คว้าตัวไข่มุกมากอดแล้วร้องไห้ “สัญญาได้ไหมว่าเอ็งจะไม่ทิ้งแม่ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามทิ้ง อย่าเห็นคนอื่นดีกว่า”
“แม่เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
“สัญญาสิวะ แม่เลี้ยงเอ็งตั้งแต่เล็ก ลำบากขอทาน ตำส้มตำหาเลี้ยง ถึงไม่มีตังค์แต่ก็ยังส่งให้เรียนหนังสือ ตอนนี้เอ็งได้ดีแล้วห้ามทิ้งกันนะนังมุก จะดูแลแม่ไปจนกว่า จนตายใช่มั้ย บอกมาสิ”
“ยังไงหนูก็ไม่มีวันทิ้งแม่หรอก อย่าร้องไห้เลยนะ หนูสัญญานะแม่ เราจะไม่ทิ้งกัน”
วันดีสะอึกสะอื้นกอดไข่มุกแน่น ไข่มุกกอดปลอบทั้งที่ยังงงไม่หาย ด้านคธากับจินจูพากันไปปรึกษาแทยอนเพราะมั่นใจว่าไข่มุกคือยองแอ จินจูอยากพิสูจน์ด้วยการตรวจดีเอ็นเอดูแต่ไม่รู้จะทำได้ยังไงโดยที่เขาไม่รู้ตัว
“จะผิดกฎหมายน่ะสิ ถ้าจะตรวจเจ้าตัวต้องเต็มใจ จินจู...พี่รู้ว่าเธอร้อนใจมาก แต่งานนี้ต้องใจเย็นที่สุด ใจร้อนไม่ได้เป็นอันขาด”
คธาเห็นด้วยกับแทยอน บอกจินจูว่าเรารอมาได้ยี่สิบปี รออีกหน่อยจะเป็นไรไป จินจูมองทั้งคู่แล้วถอนใจก่อนตกปากรับคำว่าจะใจเย็น ไม่ใจร้อนผลีผลามอีก
ooooooo
คีรินทร์กับไข่มุกยังมองหน้ากันไม่ติดโดยไม่รู้ว่าชลลดาอยู่เบื้องหลังทำให้ทั้งคู่บาดหมางเพื่อหาทางให้ภัททิมาได้แต่งงานกับคีรินทร์ในเร็ววัน
ขณะที่เจ็บปวดกับเรื่องรักแต่คีรินทร์ก็ไม่ละทิ้งงาน เขาซ้อนแผนจนรู้ว่าวัฒนาเป็นตัวการช่วยเหลือให้นุชนารถได้เข้ามาทำงานในโรงแรมแล้วก่อเรื่องมากมายแทบจะฆ่าคนตาย ความผิดครั้งนี้หนักหนาทำให้วัฒนาโดนไล่ออก
“นายมีเวลาเก็บของสามชั่วโมง ต่อไปห้ามเข้ามาในบริเวณโรงแรมอีกเด็ดขาด ไม่งั้นคราวหน้าฉันจะให้นั่งรถตำรวจออกไป”
“นายไล่ฉันออกไม่ได้ ฉันทำประโยชน์ให้โรงแรมนี้ตั้งเท่าไหร่ เพลย์บอยควงผู้หญิงไปวันๆอย่างนายมีปัญญาทำแบบฉันหรือไง ที่โรงแรมเจริญขนาดนี้ก็เพราะฉัน”
“เพราะทีมของเราต่างหาก ใช่...นายอาจจะเก่ง แต่คนเก่งกว่าในโรงแรมยังมีอีกเยอะ แถมพวกเขายัง ไม่เคยหักหลังใครเหมือนนาย อย่าสำคัญตัวผิดเลยไอ้วัฒน์ เดี๋ยวไปรับเงินที่บัญชีสามเดือนแล้วออกไปได้เลย”
“ไม่! ฉันไม่ยอม แกไล่ฉันออกไม่ได้ บอร์ดไม่ยอมแน่”
“บอร์ดให้อำนาจตัดสินใจอยู่ที่ฉัน แล้วฉันก็ตัดสินใจไปแล้ว ไปเก็บของซะ”
วัฒนาโมโหเงื้อหมัดจะต่อยคีรินทร์ เดชกับลูกน้องพุ่งเข้ามารั้งไว้เสียก่อน วัฒนาแค้นจัดสะบัดไปมาพลางชี้หน้าด่าคีรินทร์
“นี่ไง นายก็ดีแต่ให้คนอื่นมาช่วย ไม่มีปัญญาสู้กันตัวต่อตัว ไอ้ขี้ขลาด”
“ปล่อยเขา” คีรินทร์สั่งลูกน้องวัฒนาเป็นอิสระก็ทำท่าจะชกคีรินทร์แต่โดนสวนหมัดเดียวถึงกับล้มลงไปกองที่พื้น
“ฉันไม่ทำไม่ได้แปลว่าทำไม่ได้ จำเอาไว้...ออกไปได้แล้ว” คีรินทร์สำทับเสียงเข้มแล้วชี้มือไปที่ประตูห้อง วัฒนาแค้นมากแต่ทำอะไรไม่ได้ โดนเดชกับลูกน้องลากถูลู่ถูกังออกมา
“ปล่อยนะโว้ย ปล่อยกู...ไอ้บริษัทเฮงซวย ไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอกเว้ย กูจะกลับมาล้างแค้นพวกมึงให้หมด” วัฒนาตะโกนลั่น ซ้ำพาลเอากับภัททิมาที่เสนอหน้าเข้ามาอย่างอยากรู้อยากเห็น “มองอะไร ยายซิ้มโบ๊ะ”
“อ๊าย...ว่าใครฮึ ปากเน่ามากๆ” ภัททิมาจะเข้าไปตะกุยหน้าวัฒนาแต่เดชกระชากเขาออกไปเสียก่อน เจ้าหล่อนเลยหันมาทางคีรินทร์ที่เดินหน้าเคร่งออกมา “บอสขา...คุณวัฒน์เป็นอะไรคะ เมาค้างเหรอ”
“เปล่า อาการของคนโดนไล่ออกจากงานน่ะ แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่”
“ก็มาเป็นผู้ช่วยเลขาเหมือนเดิมไงคะ ช่วยทั้งที่ทำงาน ทั้งที่บ้าน ออลอินวัน” ภัททิมายิ้มยั่ว คีรินทร์ไม่เล่นด้วย ส่ายหน้าอย่างเอือมๆ
ooooooo
ขณะที่ไข่มุกซ้อมฉากบู๊ต่อสู้กับเหล่าร้ายตามบท จู่ๆเธอมีอาการวิงเวียนประคองตัวไม่อยู่พลาดตกจากคานเหล็กสูงแต่โชคดีที่คีรินทร์วิ่งเข้ามารับร่างเธอได้ทัน
ด้วยความเป็นห่วงทำให้คีรินทร์ลืมเรื่องบาดหมางไปชั่วขณะ แต่พอไข่มุกบอกว่าเวียนหัว เขาก็เปลี่ยนท่าทีเป็นเย็นชา
“เวียนหัว...ทำอย่างกับท้อง อ๋อ หรือว่าท้องกับไอ้พิพัฒน์ ไวไฟจริงๆนะเธอเนี่ย”
“ฉันไม่...” ไข่มุกชะงักเหมือนนึกอะไรได้ เผลอจับท้องตัวเอง คีรินทร์เห็นแล้วยิ่งโมโห ผลุนผลันจากไปอย่างหัวเสีย ภัททิมาเห็นดังนั้นก็แจ้นไปฟ้องชลลดาด้วยมั่นใจว่าคีรินทร์ยังมีเยื่อใยกับไข่มุก
หลังจากนั้นไม่นาน สองแม่ลูกก็พากันไปเฉ่งไข่มุกถึงห้องพัก ด่ากราดจนวันดีเป็นเดือดเป็นแค้นแทนลูกสาว
“หน็อย...ทำสำออยอ่อยนายรินทร์นักใช่มั้ย ฉันเตือนแกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกยุ่งกับผัวลูกฉัน เขาจะแต่งงานกันรอมร่อ ยังหน้าไม่อายออเซาะกันกลางวันแสกๆ”
“อ้าว ไหงพูดงั้นล่ะ นังมุกมันเป็นเมียมาก่อน ลูกสาวคุณนายนั่นแหละที่มาแย่ง หน้าหนาอย่างกับซีเมนต์ทั้งแม่ทั้งลูก”
“นี่ว่าฉันเหรอ นังแก่ขอทาน ลูกแกต่างหากที่แกล้งทำผิดคิว กะอ้อนล่ะไม่ว่า...เชอะ” ชลลดาผลักไข่มุกเซถลา วันดีทนไม่ไหวกระโจนเข้าสู้อย่างไม่กลัว
“ขอทานก็สู้คนนะโว้ย วันนี้จะตบให้ลืมบ้านเลขที่เลย”
สองสาวใหญ่ตบตีเตะถีบกันอุตลุด ภัททิมาเข้ามาช่วยแม่ตัวเองแต่โดนลูกหลงจนจุกแอ่ก ชลลดาเห็นท่าสู้วันดีไม่ได้ก็ประกาศกร้าว
“ฉันจะไปแจ้งความเอาแกกลับเข้าคุกให้ได้”
“เอาเลยโว้ย แน่จริงเรียกมาเลย ฉันไม่กลัวหรอก โดนจับก็โดนสิวะ”
“ฉันเอาจริงแน่ แกอย่าหวังว่าจะรอด” ชลลดาพูดขึงขังแล้วกลับออกไปพร้อมลูกสาว ไข่มุกสีหน้าไม่สู้ดีถามวันดีว่าไม่กลัวเขาจริงหรือ?
“กลัวสิวะ แต่เสียหน้ายอมไม่ได้โว้ย!”
ooooooo
ชลลดาพูดจริงทำจริง เธอแจ้งตำรวจมาจับวันดีข้อหาทำร้ายร่างกายและพยายามฆ่า กอปรกับวันดีมีคดีเก่าติดตัวอยู่ ตำรวจจึงถอนประกันและจะนำตัวไปควบคุมอย่างเดิม แต่เวลานั้นวันดีกำลังมีปากเสียงกับจินจูที่มาคาดคั้นว่าไข่มุกคือยองแอ
วันดีไม่พูดความจริงและยอมให้ตำรวจควบคุมตัวไปโดยดี ทิ้งจินจูยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างคับแค้นใจ และอีกครู่ต่อมาเธอก็ได้คธาปลอบใจ แทยอนแอบมองทั้งคู่หน้าเศร้าเพราะยังรักจินจูอยู่ ซอนซาผ่านมาเห็นจึงต่อว่าเขาด้วยความน้อยใจ
“เมื่อไหร่พี่แทยอนจะเลิกรักเขาซะที ฉันรอพี่มายี่สิบกว่าปี ทั้งรักทั้งซื่อสัตย์ ทำไมไม่มองกันบ้าง พี่เห็นฉันเป็นตัวอะไร”
“เธอเป็นน้องสาวที่น่ารักของฉัน...ตลอดมาและตลอดไป”
“พี่จะไม่มีวันเปลี่ยนมารักฉันได้เลยเหรอ”
“เธอก็รู้คำตอบอยู่แล้ว...จะถามทำไมอีก”
แทยอนเดินจากไป ซอนซาน้ำตาไหลด้วยความเสียใจ พอหันไปอีกทางก็เห็นจินจูกับคธาจับมือกันเดินออกมา แววตาเธอเปลี่ยนเป็นแค้นเคือง มองทั้งคู่อย่างอิจฉาริษยาและพึมพำกับตัวเอง
“อย่าหวังว่าจะมีความสุขได้นาน คนที่ทำให้ฉันเจ็บ... ต้องเจ็บกว่าสองเท่า”
ทางด้านไข่มุก หลังจากฉุกใจคิดคำพูดคีรินทร์ที่ว่าเธอท้อง จึงแอบไปซื้อแผ่นทดสอบตั้งครรภ์ด้วยตัวเอง ปรากฏว่าผลที่ออกมาคือเธอท้องจริงๆ สร้างความวิตกกังวลเป็นอย่างมากและต้องเก็บเป็นความลับ เพราะเธอยังต้องเล่นหนังตามที่เซ็นสัญญาไปแล้ว
คีรินทร์ยังว้าวุ่นและไม่สบอารมณ์เพราะคิดว่าไข่มุกกับพิพัฒน์เป็นผัวเมียกันจริงอย่างที่ชลลดาบอก แต่พอเห็นเธอวิงเวียนอาเจียนขณะถ่ายทำหนังก็อดเป็นห่วงไม่ได้ หาโอกาสคุยกับพิพัฒน์ทั้งที่ไม่ชอบหน้า
“พักนี้ไข่มุกเป็นอะไร ดูไม่ค่อยสบาย ทำไมไม่บอกให้พักบ้าง แล้วนี่พาไปหาหมอหรือยัง”
“ไม่รู้ ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่”
คีรินทร์อารมณ์ขึ้นกำหมัดแน่นอยากชกเต็มแก่ แต่แล้วทำท่าฟึดฟัดอย่างขัดใจ
“เป็นแฟนประสาอะไร ไม่รู้สักอย่าง ถามจริงเหอะ ไม่ใส่ใจเขาบ้างหรือไง”
“ก็...เอ่อ...ก็เจอกันบ้าง งานเขายุ่ง ผมก็ยุ่งด้วย”
“นายต้องดูแลเขาให้มากกว่านี้ ถ้าทำได้ผมขึ้นเงินเดือนให้สิบเปอร์เซ็นต์ เอาไว้ให้แฟนคุณ ดูแลกันหน่อย ไม่งั้นผมลดขั้นแน่”
“ได้ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง รับรองว่าดูแลอย่างดีเยี่ยม แฟนผมทั้งคนจะให้คนอื่นห่วงได้ไง” พิพัฒน์รับสมอ้างอย่างชอบใจ แต่คีรินทร์ลอบมองไม่ไว้ใจนัก
พอกลับถึงบ้านในเย็นนั้น คีรินทร์บ่นให้หนูนาที่ร่ำร้องคิดถึงไข่มุกฟังว่าเขาคงไม่มาที่นี่อีก เขามีแฟนใหม่แล้ว อีกหน่อยก็ลืมเรา
“จริงหรือ พี่ไข่มุกบอกเหรอคะ”
“ไม่ต้องบอกก็รู้”
“รู้มาผิดหรือเปล่าคะ หนูนาไม่เคยเห็นเขามีแฟนที่ไหนเลย มีก็แต่พี่รินทร์คนเดียว”
“เด็กอย่างเราจะไปรู้อะไร ผู้ใหญ่เขาไม่บอก...ไม่ได้หมายความว่าไม่มีสักหน่อย”
“แต่ยังไงหนูนาก็คิดถึงพี่ไข่มุก”
“พี่ก็...คิดถึงเหมือนกัน” คีรินทร์ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา แล้วกอดน้องสาวหน้าเศร้าไปด้วยกัน
ooooooo
ชลลดาคิดหนักเพราะไม่ว่าจะทำวิธีไหนก็บังคับคีรินทร์ให้แต่งงานกับภัททิมาไม่ได้สักที เลยคิดใช้ไม้ตายวางแผนให้ภัททิมาแกล้งท้อง ทำเป็นวิงเวียนและอาเจียนให้คนในบ้านเห็น แล้วหาโอกาสพูดกับเขาและพ่อแม่ แต่ท่าทางมณีไม่ปักใจเชื่อ
“ชลก็ไม่ได้อยากเร่งรัด แต่ลูกไก่ท้องโตแบบนี้จะให้ทำยังไง ถ้าไม่แต่งลูกสาวชลจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“ท้องจริงหรือเปล่ายะ กลัวว่าเป็นท้องลม...อยากได้สมบัติคนอื่นมากกว่า นี่ไปให้หมอตรวจมาหรือยัง”
“ยัง...แต่ไปแน่ ท้องโอ๊กอ๊ากขนาดนี้ ประจำเดือนก็ขาดไปสองเดือนแล้ว ไม่ท้องก็ไม่รู้จะว่ายังไง”
อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 15 วันที่ 25 เม.ย. 56
ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตาละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ