อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/3 วันที่ 16 เม.ย. 56

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/3 วันที่ 16 เม.ย. 56

“ขอโทษครับ ผมทำลุงเจ็บสองครั้งแล้ว เอ้อ...ลุงเป็นอะไรครับ”
หนักยิ้มเศร้าๆ
“ลุงโดน โดน เอ้อ...ลุงฟันต้นไม้แล้วพลาดโดนมีดของตัวเองน่ะ”
“แย่จัง เอ๊ะ ผมลืมเล่าไปเสือหนักก็โดนยิงครับ โดนยิงแถวไหล่คล้ายๆ ลุงนี่แหละ ครับ ผมกับเทิดศักดิ์งี้หน้าซีดเกือบลมใส่ตอนเห็นเขาผ่าเอากระสุนออกจากบ่า เลือดทะลัก เขาทำหน้าตาเฉยไม่ร้องสักแอะ”
หนักไม่พูดว่าอะไร ล้มตัวลงนอน เงียบๆ แดงน้อยจึงปิดไฟจะเข้านอนตาม

ทองจันทร์ นั่งอยู่บนเรือนมีทานตะวันนั่งอยู่ใกล้ๆ คอยประจบเอาใจ ชวนคุยเรื่องแดงน้อย

“คุณย่าว่าพี่แดงน้อยเป็นยังไงคะ”
“เป็นผู้ชายกิริยาหน้าตาท่าทางดีน่ะสิ”
“นั่นปะไรคะ”
“แต่…”
“อะไรหรือคะ”
“ที่มาที่ไปหมายถึงหัวนอนปลายเท้า ไม่ชัดเจน ไม่เหมาะสมกับหนูดอก”
ทานตะวันจ๋อย เห็นเนื้อทองเข้ามากับกบและแมว มานั่งคุกเข่า ก้มหน้าไม่มองมาทางทานตะวันที่ตาเขียวใส่
“ย่าหลานเขาจะคุยกันตามลำพัง มาเสนอหน้าทำไม”
“ย่าให้กบกับแมวไปตามยัยติ๋วมาเสนอหน้าเองแหละประการแรก ห้องนอนเขาอยู่บนเรือนนี้ ประการที่สอง นาฬิกาที่ซื้อมาให้เขาใช้ตอนเรียนครูก็ ยังไม่ได้ให้” ทองจันทร์บอก
“คุณย่า” ทานตะวันงอน ลุกขึ้น
“หลานจะไปไหนจ๊ะ” ทองจันทร์ถาม
“จะไปหาที่นอนที่หลับแล้วไม่ฝันร้ายค่ะ”
“ที่ไหนรึ”
“เรือนแม่สนค่ะ”
ทานตะวันเดินสะบัดตัวปึงปังออกไป
“คล้ายแม่สนเข้าไปทุกวันแล้วหลานฉัน ส่วนพ่อเทิดศักดิ์ก็คล้ายแม่เรียมเข้าไปทุกที เฮ้อ สลับแม่กันเสียดีไหมนี่”
ทองจันทร์บ่นแล้วหยิบนาฬิกาออกมาวางตรงหน้าเนื้อทอง กบแมวยื่นหน้ามาส่องใกล้ๆ บอกพร้อมกัน
“สวยจริงๆ”
“แต่ไม่ใช่ของพวกแกดอก ยัยติ๋ว รับไปสิ”

เนื้อทองก้มลงกราบอย่างอ่อนช้อย กบกะแมวยินดีไปด้วย
ส่วนสนกอดทานตะวันไว้ สีหน้ากระหยิ่มสะใจ เสี้ยมเด็กสาวทันที

“หนูอี๊ดได้นาฬิกา มันก็ได้นาฬิกา อีกหน่อยหนูอี๊ดอยากมีรถขับ มันก็ได้รถขับด้วย ถึงคราวแบ่งมรดกมันต้องมีส่วนเท่าๆกับหนูอี๊ดด้วยแน่ๆ”
“แม่สนต้องรีบช่วยหนูอี๊ดนะคะ ช่วยไวๆ ที่สุด”
“วันนี้แม่สนก็ฟาดอีกเนียนจนหลังเหวอะไปแล้วไงคะ แม่สนทำไปนั่น มันคือล้างแค้นให้หนูติ๋วด้วยนะคะ”
“ทำยังไงจะให้อีสองแม่ลูกนี่ ไม่มีตัวตนในบ้านนี้คะ แม่สน”
สนยิ้มกริ่ม “แน่นอนค่ะ นี่แม่สนไม่ได้เพื่อตัวเองนะคะ แม่สนทำเพื่อหนูอี๊ดแม่สนเห็นใจหนูอี๊ด แม่ก็ไม่รักพ่อก็เริ่มรักน้อยลง ย่าก็ไปหลงลูกบ่าว”
ช้อยเดินเข้ามานั่งตรงหน้าสน สีหน้าไม่สนุกกับเรื่องที่ไปทำสักเท่าไหร่
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ดีมาก ฉันจะรับฟังข่าวดีพรุ่งนี้เช้า”
“ข่าวดีอะไรคะแม่สน” ทานตะวันสนใจ
“รอดูด้วยตาตัวเอง พรุ่งนี้เช้าเถิดค่ะ มามะ ไปนอนได้แล้ว ช้อยแกจัดที่นอนให้คุณหนูอี๊ดด้วย”
“พูดถึงที่นอน ได้ยินนางกบนางแมวมันบอกว่า คุณแม่จัดการให้อีติ๋วใหม่หรูหรามาก อยากเห็นจริงๆ”
“แม่สนเห็นแล้วค่ะ หรูหรากว่าของหนูอี๊ดอีกนะคะ” สนเสี้ยมทันควัน
“หนูเกลียดคุณแม่”
สนกอดทานตะวันทำเป็นลูบหลังลูบไหล แต่แอบยิ้มเยาะสบตาช้อย ช้อยยิ้มตามไปแกนๆ สนพึมพำเบาๆ “สมน้ำหน้า”
ช้อยไม่รับมุก “สมน้ำหน้าช้อยเรื่องอะไรกันคะ”
สนตาเขียวปั๊ดใส่ช้อย

ด้านขุนภักดีรู้สึกไม่ดี ไม่สบายใจเรื่องที่เกิดขึ้น รู้สึกว่าทำกับเนียนเกินไป ลงมาเดินทอดอารมณ์ในสวน
นึกถึงภาพเนียนนอนหมอบลงไปเองเชื้อเชิญให้ตีให้ตาย
ขุนภักดีเครียดขึ้นมา คิดแค้นไปถึงเสือหนักขึ้นมาทันที
“ไอ้เสือหนัก กูเป็นหนี้เวรหนี้กรรมมึงมาแต่ชาติปางก่อนหรือ มึงถึงตามทำร้ายทำลายจิตใจและครอบครัวกูไม่จบไม่สิ้น กูขอสาบานว่าถ้าฆ่ามึงไม่ได้ ให้ชาติหน้ากูไปลงนรก”
ท่านขุนทอดถอนใจไม่หยุดหย่อน

ขณะนั้นแทนหิ้วตะกร้ามีฝาปิดมาใบหนึ่ง แทนมองซ้าย มองขวาแล้วค่อยๆ เดินมาหยุดที่หน้าต่างห้องนอนเนียน หย่อนตะกร้าลงไปในห้อง

เนียนนอนหันหลังให้หน้าต่าง นอนไม่หลับ ครุ่นคิดถึงแดงน้อยกับหนัก
“แดงน้อยของแม่ เมือไหร่หนอลูกจะมาให้แม่ได้เห็นเป็นขวัญตาขวัญใจอีก แม่รอเวลาที่จะได้ทำหน้าที่แม่ หาอาหารให้ลูกกินอยู่ทุกเวลานาที”
เนียนยิ้ม นึกถึงหน้าตาของแดงน้อย โดยไม่รู้ว่าตะกร้าที่วางลงบนพื้นห้องตรงหน้าต่าง และแทนกำลังเอามือเอื้อมมาแง้มเปิดฝาตะกร้า
พอตะกร้าเปิดออก เห็นงูเห่าชูคอขึ้นมา

กบเดินมาจากเรือนทองจันทร์ เห็นแทนมาจากทางหน้าต่างห้องเนียนแบบลับๆ ล่อๆ หันซ้ายหันขวา กบแอบหลบมุมเรือน มองดูแทน
“ไอ้แทนมันไปทำอะไรแถวห้องเนียน ดูท่าทางมีพิรุธ”
แทนเดินผ่านกบไปโดยไม่เห็น เดินผ่านเลยไป
“ไม่ได้การแล้ว” กบสังหรณ์ใจประหลาด

งูเห่าเลื้อยออกจากตะกร้า เลื้อยไปๆ ขณะที่เนียนนอนลืมตายิ้มพรายนึกถึงแดงน้อย ขยับตัวนิดหนึ่ง

กบมาบอกเอกเรื่องแทนที่ทำลับๆ ล่อๆ สองคนมาดักแทนที่หน้าห้อง

“พวกมันเอากันอีกแล้วหรือนี่” เอกบ่นอย่างระอาเหลือ
แทนเดินมาจะเข้าห้อง เห็นเอกกับกบยืนหน้าห้องชะงัก แทนทัก
“มาทำอะไรกันน่ะ พี่เอก นางกบ”
“มาจับผิดคนเลว” กบบอก
“พูดบ้าๆ” แทนแก้ตัว
“แกไปทำอะไรด้อมๆ มองแถวห้องนอนเนียน” เอกถาม
“ไป ไป เอ้อ...ไปตามหาแมวของคุณท่าน นางสีสวาทไงล่ะ” แทนว่า
“เจอไหมล่ะ” กบถาม
“มันกระโจนเข้าหน้าต่างห้องเนียนไปแล้วน่ะสิ”
เอกกับกบมองหน้าแทน
“งั้นเรา...ไปปลุกเนียนเอาแมว ไปไว้เรือนให้คุณท่านกันเถิด” เอกว่า
แทนหน้าเสียส่ายหน้า
“ช่างมันเถิด มันเข้าห้องเนียนมันก็นอนกับเนียนได้ เนียนเขาคลุกข้าวให้มันกินนี่นา”
“แต่ฉันอยากเอามันไปเรือนคุณท่านคืนนี้ แกไม่ไปช่างปะไร สีสวาทเป็นอะไรไปละแกเอ๊ย เจอโบยแน่ๆ”
แมวสีสวาทวิ่งออกมาจากห้องแทนพอดี และวิ่งผ่านหน้าเอกกับกบด้วย
“บรรลัยละสิ” แทนตกใจ
“นั่นไงสีสวาทไม่ได้อยู่ในห้องเนียนดอก มันอยู่ในห้องแกต่างหาก” กบจ้องหน้าถาม
“แกเอามันไปซ่อนไว้ทำไม บอกมานะว่าเอามันไปซ่อนทำไม” เอกคาดคั้น
กบขู่ “หาไม่ฉันจะฟ้องคุณท่าน”
แทนรีบวิ่งไปทันทีตามจับสีสวาท
“สีสวาท สีสวาท มานี่ กลับมานี่”
สีสวาทไม่ฟังวิ่งไปอย่างเดียว
เอกกะกบมองหน้ากัน แล้ววิ่งตามแทนไป

เนียนนอนยิ้มพลิกตัวกลับมา งูเลื้อยมาข้างมุ้ง เนียนตลบมุ้งจะออกไป งูเลื้อยเข้ามาพอดี เนียนเห็นงู ตื่นตะลึงตกใจมาก
งูส่ายหัวไปมาจ้องจะฉกเนียน

ระหว่างนั้นแมวสีสวาทวิ่งมาทางหน้าต่างห้องเนียน โดยมีแทนวิ่งตามมาติดๆ เรียก “สีสวาทๆ” โดยมีกบเอก
ตามแทนมาอีกที
“สีสวาทกลับมานะ กลับมาอย่าไป อย่าไป”
“ไอ้แทน ไอ้คนโกหก บอกมานะว่าแอบทำอะไรชั่วๆ มา” เอกร้องขู่ตามไป
“แกไม่รอดคืนนี้แน่ไอ้แทน”
สองคนพยายามข่มขู่แทนให้พูด

ฟากขุนภักดีที่เดินวนเวียนอยู่ในสวน ได้ยินเสียงเอะอะ แว่วมา
“นี่มันเกิดเหตุอะไรกันอีกเล่า”
ขุนภักดีรีบเดินไปตามเสียงเอะอะนั้นไป

เนียนนิ่งขึง ขณะที่งูส่ายหัวจ้องฉกเนียน เสียงคำสอนของหนักดังขึ้นมาในความคิด
“เนียน น้องจำไว้นะ เราเป็นชาวนา เราต้องเจองูเห่าวันยังค่ำ อย่ากระดุกกระดิก อย่ากระพริบตา จ้องตามันไว้ แล้วมันจะไม่กล้าทำร้ายเนียน มันจะกลัวแล้วจากไปเอง”

เนียนทำตามหนักสอนเต็มที่
จังหวะนั้นแมวสีสวาทตัวโปรดของคุณนายทองจันทร์กระโดดผลุงขึ้นไปที่หน้าต่างห้องเนียน แทนตกใจสุดขีด

“อย่าเข้าไปสีสวาท อย่า”
สีสวาทกระโดดเข้าไปแล้ว แทนกลัวทองจันทร์ดุมาก ลืมตัวกระโดดตามเข้าไป
เอกกะกบตามมาถึงหน้าต่าง เสียงโอดโอยทั้งของแทนและเสียงขู่แมวดังสลับไปกันไปมา เอกกับกบผวามาถึงหน้าต่าง มองอย่างตื่นตะลึง
“งูเห่า”

งูเห่าฉกร่างแทนซ้ำๆ เนียนกรีดร้องอย่างตกใจ แมวสีสวาทขู่ฟ่อท่าทีตกใจ งูเลื้อยไปขดที่มุมห้อง เอกกับกบถึงบ้างอ้อ
“ที่แท้มันเอางูมาเพื่อให้กัดเนียนนี่เอง”
“สมน้ำหน้าโดนงูกัดเสียเอง” กบแค้น
เห็นแมวสีสวาทกระโดดออกมา กบรีบตะครุบกอดไว้
เสียงแทนร้องโอดโอย “ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
ขุนภักดีปราดมาถึง ตกใจไม่น้อยเพราะเหตุเกิดที่ห้องเนียน แล้วให้นึกห่วงเผลอตัวตะโกนถาม
“เนียน เนียน เนียนเป็นอะไรน่ะ”
ขุนภักดีทะยานมาที่หน้าต่าง มองเข้าไปในห้อง เอกกับกบแหวกทางให้

เนียนกรีดร้องไม่เลิกเนื้อตัวสั่นเทา แทนนอนหายใจระรวยระริน พิษงูกำลังวิ่งเข้าไปทั่วร่างกาย งูยังขดตัวอยู่เหมือนตกใจเช่นกันที่มุมห้อง
ขุนภักดีกระโดดเข้ามาในห้องโดยอัตโนมัติ ช้อนร่างเนียนอุ้มไว้
“มันกัดเนียนตรงไหน”
เนียนหยุดกรี๊ดแต่ตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก ไม่สนใจแทน ที่ร้องขอความช่วยเหลือ

สองคนกบกับเอกตกตะลึงเช่นกัน แต่สบตากัน ยิ้มน้อยๆ แล้วก็สะดุ้งเมื่อโดนด่า
“มึงจะยิ้มหาอะไรกัน”
ท่านขุนอุ้มร่างเนียนที่หมดสติไปแล้ว พลางสั่ง
“ไอ้เอกรีบหาคนมาตีงู กูจะพาเมีย เอ๊ย เนียนไปดูว่าโดนงูกัดที่ตรงไหน นางกบ ไปเรียกคนทั้งบ้านมาช่วยกันหาหยูกหายาหาสมุนไพร ไวๆ เข้า แล้วรีบตามกูไปที่เรือนคุณแม่”

ขุนภักดีอุ้มเนียนพรวดออกไปจากที่นั่น

บนเรือนทองจันทร์เวลาต่อมา ทองจันทร์ แมว เรียม และเนื้อทองตกใจมาก
“แม่เนียน เป็นอะไรคะ”
“เนียนโดนงูเห่ากัด” ขุนภักดีบอก
“แม่ ๆๆ แม่จ๋า แม่อย่าเป็นอะไรนะ”
“พี่เทพขาช่วยเนียนให้ได้ อย่าให้เนียนตายนะคะ”
ทองจันทร์ตกใจ “คุณพระคุณเจ้าช่วยเนียนด้วย เวรกรรมซ้ำซากอะไรของมันนักหนานะ”
ขุนภักดีมีสีหน้าหวาดกลัว ปากพร่ำเรียกเนียนตลอดเวลา
“ท่านขุนเจ้าขา ช่วยแม่หนูด้วยเจ้าค่ะ อย่าปล่อยแม่หนูตายนะเจ้าคะ สงสารแม่หนูเถิดเจ้าค่ะ หนูจะไม่ขอลืมพระคุณท่านไปจนวันตาย”
ท่านขุนรีบพลิกตัวเนียนค้นหาบาดแผลที่งูกัด
“เนียน เนียน” ขุนภักดีพยามยามเรียกเนียน “ช่วยกันหาสิว่าโดนกัดตรงไหน ช่วยหากันหน่อยว่าโดนกัดตรงไหน ใครก็ได้รีบหายาแก้พิษมาไวๆ”
“เจ้าค่ะ เรามีรางจืดแก้พิษเจ้าค่ะ”
แมววิ่งไปโดยพลัน เนียนขยับตัว ร้องคราง
“อืมม”
เรียมกะทองจันทร์ดีใจนัก “เนียน”
เนียนปรือตามองมา
“งูกัดตรงไหน ฉันจะดูดเอาพิษงูออกให้” ขุนภักดีก้มลงไปเพื่อจะใช้ปากดูดพิษ
เนียนได้สติ เห็นท่านขุนก้มหน้าลงมาชิดส่งสายตาห่วงใยมาก รอคำตอบ
เนียนตกใจมาก “ท่านขุน”
“อย่ามัวมาเรียกชื่อฉัน บอกมาว่าโดนงูกัดตรงไหน”
“ไม่ ไม่...” น้ำตาไหลพรากตื้นตันท่านขุนห่วงใย แต่ยังพูดไม่จบ
กบวิ่งพรวดขึ้นมาอุ้มสีสวาทในมือ
“ไม่ได้กัดเนียน ดอกเจ้าค่ะ แต่แว้งกัดคนที่มันเอางูมากัดเนียนเสียเองเจ้าค่ะ”
ทุกคนถามพร้อมกัน “ใคร”
“ไอ้แทนมันแอบปล่อยงูเข้าไปในห้องเนียนหวังจะให้กัดเนียน แต่เวรกรรมตามสนอง งูกัดปากมัน ตอนนี้มันกำลังจะตายเจ้าค่ะ”
ทองจันทร์โล่ง “โล่งอก”
“เนียนคงตกใจจนเป็นลมน่ะเจ้าค่ะ” กบว่า
เรียมดีใจมาก “สาธุ”
เนื้อทองผวาไปกอดแม่อย่างดีใจ
“แม่จ๋า แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว”
ส่วนท่านขุนลุกพรวดออกไปทันที
“กูจะไปฆ่ามันซ้ำ”
ขุนภักดีเดินพรวดออกไปๆ ไม่สนใจเนียนอีกต่อไป เรียมประคองเนียนให้ลุกนั่ง
กบวิ่งตามท่านขุนไป
“เล่ามาให้ครบถ้วนกระบวนความ สิว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ทองจันทร์ถาม
เนียนละสายตาจากการมองท่านขุน กอดลูกสาวแน่น หันมาทางเรียมและทองจันทร์เพื่อบอกเล่าเรื่องร้าย

ทางด้านสนกับทานตะวันนั่งรอฟังข่าวดี
“ข่าวดีกำลังจะมาค่ะ หนูอี๊ดคงหมดเสี้ยนหนามตำชีวิตสักทีอีเนียนกำลังจะตาย”
“ดีใจจังเลย ขอบคุณมากนะคะแม่สน หนูหงุดหงิดอีเนียนมานานมากแล้ว”
จังหวะนั้นช้อยวิ่งหน้าตั้งเข้ามา
“แย่แล้ว มันกำลังจะตายแล้วเจ้าค่ะ”
สองคนมองหน้ากัน
“รู้แล้วว่าอีเนียนกำลังจะตาย แล้วทำไมจะแย่”
สนโผมากอดทานตะวัน
“แย่เพราะคนที่จะตายคือไอ้แทนเจ้าค่ะ”

สองคนตกใจมาก
แทนนอนแน่นหน้าอก หายใจรวยริน จวนจะขาดใจตายแล้ว มีแผลที่ปากพิษงูกำลังพุ่งเข้าสู่หัวใจ มีเอก และคนในบ้านกำลังมุงดู เอกกำลังคาดคั้นถามคนบงการ

“ปากปลาหมอขนาดงูมันยังรู้ว่าต้องกัด ปากเนียนเคยทำอะไรให้มึงเจ็บช้ำสักหน่อยรึก็ไม่เคย บอกมานะว่าใครสั่งมึงให้เอางูไปฆ่าเนียน”
แทนพยายามจะพูด “อี... ส…”
“อี ส...หน้าไหน สั่งมึง”
ขุนภักดีแหวกคนเข้าไปยืนจังก้า แทนตัวสั่นไปหมดพยายามยกมือจะไหว้ แต่ไม่ไหว
“มึงเอางูเห่าไปฆ่าคนของกูทำไม”

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 10/3 วันที่ 16 เม.ย. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager