อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 19 เม.ย. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 19 เม.ย. 56

ภายในห้องโถงของโรงแรม คีรินทร์มอบช่อ ดอกไม้ให้แทยอนท่ามกลางสาวๆที่เข้ารอบสิบคนและนักข่าวอีกจำนวนหนึ่ง นุชนารถยืนมองอยู่รอบนอก แววตาทั้งรักทั้งแค้นคีรินทร์ และมองเลยไปยังไข่มุกอย่างอาฆาต หาทางกำจัด

“ยินดีต้อนรับผู้เข้าประกวดทุกท่านที่มาเก็บตัว ฝึกซ้อมนะครับ ทางโรงแรมของเราจะดูแลให้ดีที่สุด ขอบคุณที่ไว้วางใจโรงแรมของเรา” คีรินทร์กล่าวและโปรยยิ้มแจกทุกคน

ภัททิมายิ้มหวานก้าวออกมาควงแขนเขาอย่างประกาศตัวเต็มที่ “อุ๊ย มารอรับลูกไก่เหรอคะคุณรินทร์ขา แหมน่ารักจริงๆ แฟนใครไม่รู้”


คีรินทร์ไม่ชอบใจดึงแขนออกพลางกระซิบเตือนหญิงสาว “อย่าให้มากไป เดี๋ยวก็โดนตัดสิทธิ์หรอก ผมเป็นตัวแทนโรงแรมมารอรับทุกคนต่างหาก”

ภัททิมาหน้าเหวอ...กีกี้ แองจี้ และแพรวพากันหัวเราะสะใจ สาวผู้เข้ารอบรับดอกไม้คนละช่อจากคีรินทร์ กีกี้ทำสะดิ้งหอมแก้มเขาหนึ่งฟอด จินจูกับซอนซาเดินเข้ามาเห็นพอดี

“ขอบคุณเรื่องดอกไม้ไงคะ ที่รักของกีกี้ ยังไงก็รักตลอดไป”

นักข่าวถ่ายรูปกันวูบวาบ แพรวกับแองจี้เดินเข้ามาพร้อมกันเพื่อรับดอกไม้จากคีรินทร์และทำท่าจะหอมแก้มเขาอย่างกีกี้บ้าง แต่คีรินทร์หลบวูบจนสองสาวเกือบจะหอมกันเอง

คีรินทร์ถือดอกไม้ช่อสุดท้ายไปทางไข่มุก แต่ยังกั๊กไม่ส่งให้ พูดประชดว่า “เหมือนเราไม่ได้เจอกันมานานเลยนะ”

“ต่างคนต่างก็มีทางเดินของตัวเองแล้วคงเจอกันยาก” ไข่มุกตอบนิ่งๆ

“ใช่สิ จะได้เป็นดาราแล้วนี่ เธอคงลืมเรื่องเก่าๆของเราไปหมดแล้ว”

“คุณต่างหากที่ลืมก่อน ไม่ใช่ฉัน...ขอดอกไม้ด้วยค่ะ”

คีรินทร์ส่งให้ทั้งที่ยังเคืองระคนน้อยใจ จากนั้นเป็นการถ่ายรูปรวมกัน ไข่มุกยืนอยู่ตรงกลาง คีรินทร์เบียดคนอื่นมายืนข้างๆ ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ฉีกยิ้มถ่ายรูปคู่หน้าบาน โดยไม่รู้ว่าด้านล่างเวทีที่มีนักข่าวถ่ายรูปกันเต็มไปหมดนั้นนุชนารถเดินมามองทั้งคู่หน้าเหี้ยม แววตาวาวโรจน์น่ากลัว

ถึงเวลาผู้เข้าประกวดจับสลากห้องพักที่ต้องอยู่ห้องละสองคน ปรากฏว่ากีกี้จับได้ห้องเดียวกับไข่มุกแต่เธอรีบสับเปลี่ยนเพราะรังเกียจ โดยแอบติดสินบนกัสจังด้วยเงินสามพันบาท ทำให้ไข่มุกต้องไปอยู่ห้องเดียวกับภัททิมา

แค่เพียงย่างก้าวเข้าห้อง ไข่มุกก็ถูกภัททิมามองหัวจดเท้าอย่างเหยียดๆ ก่อนหันไปเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าแขวนเข้าตู้ และเอาข้าวของออกมากองบนเตียงเต็มไปหมด ไข่มุกไม่อยากมีเรื่องถามเธอดีๆว่าจะนอนเตียงไหน กลับได้คำตอบที่เห็นแก่ตัวว่า

“นอนเตียงนี้ แล้วก็เตียงนั้น คงไม่คิดนะว่าคนอย่างแกจะมานอนห้องเดียวกับฉัน แต่เอาเถอะ เมื่อกองประกวดให้อยู่ด้วยกันได้ นอนที่พื้นหน้าห้องน้ำละกัน แต่เธอลงไปใช้ห้องน้ำที่ล็อบบี้ ฉันไม่ชอบใช้ร่วมกับใคร”

ไข่มุกไม่พอใจแต่ไม่ตอบโต้ เดินไปหยิบของบนเตียงด้านในออกมากองบนเตียงด้านนอกที่ภัททิมานั่งอยู่

“จะทำอะไรยะ ฉันบอกว่าจะเอาสองเตียงมาติดกัน หูแตกรึไง”

“ถึงแม่ฉันจะเคยเป็นหนี้แม่คุณ แต่ตอนนี้ถือว่าชดใช้กันหมดแล้ว และเราก็มีความเป็นคนเหมือนกัน ฉันจะนอนเตียงนี้ ของคุณต้องอยู่เตียงคุณ อย่ามาล้ำที่กัน”

“หนี้สินของแม่แกอาจหมด แต่ของแกยังไม่หมด ฉันเห็นนะ แหมทำเป็นไม่สน แต่แอบเล่นหูเล่นตากับคุณรินทร์ตลอด อย่าคิดว่าจะหลบตาเรดาร์ตัวแม่อย่างฉันไปได้”

ไข่มุกทั้งเซ็งทั้งระอา เอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋า พูดโดยไม่มองภัททิมา

“ขอพักก่อนเถอะคุณลูกไก่ อย่าเพิ่งอะไรตอนนี้เลย เราใช้ห้องร่วมกันก็แบ่งเขตคนละครึ่งห้อง ห้องน้ำฉันก็จะใช้เพราะมีสิทธิ์ใช้ ถ้าไม่ชอบใช้ร่วมกับใครคุณก็ลงไปใช้ที่ล็อบบี้แทน”

“เอ๊ะนังนี่...แกนั่นแหละลงไป ทั้งห้องน้ำทั้งผัวฉันไม่ใช้ร่วมกับใครเด็ดขาด อย่าคิดใช้โอกาสนี้ตีสนิทแล้วคิดรีเทิร์น ฉันหวง คนนี้ของฉัน อย่าคิดแตะเด็ดขาด ไม่งั้นเอาแกตายแน่”

ไข่มุกถอนใจอย่างเบื่อหน่าย ไม่อยากอยู่ต่อปาก ต่อคำ เดินออกจากห้องอย่างเหนื่อยล้า...ถึงเวลาต้องไปเรียนการแต่งหน้า ก็ไม่วายโดนสามสาวกิ๊กของคีรินทร์รังแครังคัดเอาอีก พอจะลงลิฟต์มาที่ล็อบบี้พร้อมคณะกรรมการ ไข่มุกก็โดนภัททิมากีดกันอ้างว่าลิฟต์เต็มให้เดินลงไปเองแค่สิบกว่าชั้นคนระดับล่างอย่างเธอคงไม่ลำบาก

แน่นอนว่าไม่ลำบาก แต่มันทำให้ไข่มุกเกือบถูกนุชนารถรัดคอตายคาบันได ถ้าไม่ใช้วิชาหมัดมวยต่อสู้หนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด

ไข่มุกสีหน้าตื่นตระหนกวิ่งหนีมาถึงบริเวณล็อบบี้แต่ยังเหลียวหน้าเหลียวหลังไม่วางใจกลัวนุชนารถตามมา คีรินทร์เห็นแล้วแปลกใจ เดินมาถามกึ่งบ่นเธอว่าไปไหนมา ปล่อยให้คนอื่นรอ

“ต๊าย...ไปสู้กับใครมา หัวหูกระเจิงกระเซิงฟูฟ่องเชียว” กัสจังกรีดเสียงเข้ามาอีกคน ไข่มุกอึกอักแล้วตัดสินใจไม่บอกใครเพราะเกรงจะเป็นเรื่องใหญ่ทำให้คนอื่นแตกตื่น

ขณะเดียวกันนั้น นุชนารถยืนหน้าถมึงทึงอยู่ต่อหน้าวัฒนา สองมือบิดผ้าพันคอไปมา วัฒนาเห็นแล้วขยาด ได้ยินเธอกล่าวอาฆาตไข่มุกก็ยิ่งไม่ค่อยไว้ใจ

“คราวนี้หนีไปได้ คราวหน้ามันไม่รอดแน่”

“นี่กะว่าจะฆ่าทุกคนเพื่อเอาไอ้รินทร์กลับมาให้ได้เลยหรือไง อย่าให้มันถึงตายเลยน่า”

“ห่วงคุณรินทร์เหรอ”

“ห่วงทำไม ผมห่วงตัวเอง ต้องให้มันโดนปลดก่อนถึงตายได้ แล้วคุณล่ะยังไง จะเอาไงต่อ”

นุชหัวเราะสลับกับร้องไห้ราวคนจิตไม่ปกติ เค้นเสียงออกมาอย่างดุดันน่ากลัว “คนที่เขารักคือนังไข่มุก มันต้องตาย แล้วคุณรินทร์จะได้รู้ว่าเวลาเจ็บมันเป็นยังไง ฉันจะฆ่ามัน จะฆ่ามันให้ตาย”

ooooooo

ทวยไทยยังไม่เลิกก่อกวนป่วนคีรินทร์ด้วยการส่งลูกน้องมาจ้างม็อบพ่อค้าแม่ค้าอย่างต่อเนื่อง วันดีเห็นแก่เงินเข้าร่วมด้วยทุกครั้ง หนำซ้ำวันนี้ยังซื้อไข่มาขว้างใส่รถคีรินทร์ตามคำสั่ง แต่เพราะหาไข่ไก่ไม่ได้จึงโยกมาใช้ไข่นกกระทาแทน

คีรินทร์หงุดหงิดเดือดดาลแล่นมาเล่นงานไข่มุกที่กำลังเตรียมตัวออกกำลังกายขณะเก็บตัวในโรงแรม

“แม่เธอน่ะตัวแสบ วันนี้เอาไข่นกกระทามาปารถฉัน เหม็นหึ่งไปหมด”

“ก็แล้วไง ไม่ได้ปาฉันสักหน่อย”

“แม่ยายทำ ลูกสาวต้องรับผิดชอบ”

“ฉวยโอกาส...แม่ยายอะไร คุณไม่ใช่ลูกเขยแล้ว”

“แน่ะ งอนๆ อยากให้ทบทวนเรื่องลูกเขยอีกก็ไม่บอก”

ไข่มุกค้อนใส่ ออกวิ่งต่ออย่างไม่สนใจ คีรินทร์วิ่งตามประกบข้าง

“ฉันจะออกกำลังกาย คุณไปทำงานได้แล้ว”

“เห็นเธอแล้วฉันอยากออกกำลังกายด้วย สนใจครูฝึกตัวต่อตัวมั้ย”

“ไปฝึกว่าที่ภรรยาคุณเถอะ”

“รายนั้นเป๊ะเว่อร์ เผลอๆเก่งกว่าฉันอีก” พูดไปแล้วเห็นเธอหยุดกึกเลยหยอกเย้า “ฮั่นแน่ คิดอะไร ฉันหมายถึงออกกำลังกายซะหุ่นเป๊ะเว่อร์ ไม่ต้องไปดูแลหรอก”

คีรินทร์ทำเนียนกอดไข่มุก แต่โดนเธอถองด้วยศอกจนร้องโอ๊ย กระนั้นก็ยังไม่วายวิ่งตามไปถึงห้องซ้อม เห็นชิงช้าที่เจ้าหน้าที่เซ็ตขึ้นมาเพื่อให้สาวๆถ่ายมิวสิกวีดิโอซ้อมร้องเพลงกับคธาเพื่อนำไปตัดต่อส่งโปรโมตทางทีวีก็นึกสนุกอยากย้อนวันวานกลับไปเป็นเด็ก จึงขอลองเล่นก่อนใคร

ปรากฏว่าเขากระโดดขึ้นไปแกว่งเล่นได้ครู่เดียว ก็ร่วงลงมากระแทกไข่มุกที่ยืนอยู่ไม่ไกล ทั้งคู่ล้มไปด้วยกัน ต่างคนต่างมองหน้ากันนิ่งด้วยความรัก

“เธอ...เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ”

“ไม่เป็นไรก็ดี ชิงช้าเฮงซวยอะไรก็ไม่รู้ ของไม่มีคุณภาพชัดๆ อยู่กับเธอเจ็บตัวทุกที”

คีรินทร์กลบเกลื่อนความรู้สึกเดินออกไปอย่างหัวเสีย นุชนารถแอบดูผลงานตัวเอง อุตส่าห์แอบมาคลายน็อตที่ชิงช้าออกแต่ต้องผิดหวัง ไข่มุกเดินมาสำรวจชิงช้าและเห็นน็อตตัวหนึ่งหล่นอยู่กับพื้น หยิบมันขึ้นมาพิศดูด้วยความสงสัย

“แปลก...อย่างกับมีรอยขันออกเลย”

นุชนารถเห็นแล้วยิ่งแค้น ยกมือทุบผนังดังปัง ไข่มุกสะดุ้งเฮือกหันซ้ายหันขวาแล้วเผ่นหนีออกมาอย่างหวาดกลัว

“คราวหน้าฉันไม่พลาดแน่ แกเตรียมตัวทำศพได้เลยนังมุก” นุชนารถคำรามในลำคอ แววตาแข็งกร้าวคล้ายจิตวิปริต!

ooooooo

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 13 วันที่ 19 เม.ย. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ