อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 3 วันที่ 14 เม.ย. 56


อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 3 วันที่ 14 เม.ย. 56

ไวเท่าความคิด ไผ่เดินตามหาม่านหมอก เจอเธอนั่งปาก้อนหินอยู่ริมน้ำ ทำทีเข้ามาทักว่าเห็นหายไปนึกว่าผจญแอบพาเธอหนีอีกแล้ว

พูดแล้วสังเกตปฏิกิริยาของม่านหมอก เห็นชะงักก็อำหน้าตายว่า

“ดีนะที่เธอเจอคุณตะวัน...ไม่อย่างนั้นนายผจญคงจะพาเธอไปไหนต่อไหนแล้ว...ฉันเห็นด้วยนะที่คุณภูไล่คนอย่างนั้นออก”

ม่านหมอกบอกว่าผจญไม่ใช่คนแบบนั้น พอไผ่พูดมากเข้าก็ตัดบทว่า “นี่คุณจะพูดอะไรก็พูดมาเลย”


เข้าทางไผ่พอดี ถามม่านหมอกว่ารู้ไหมว่าสภาพบ้านผจญเป็นอย่างไร แล้วดราม่าว่า ผจญเป็นลูกชายคนโตที่หาเลี้ยงครอบครัว พ่อเขาตาบอด แม่ก็เพิ่งถูกควายขวิดไปเมื่อสองวันก่อน เล่าเป็นตุเป็นตะว่า

“ฉันถามผจญว่าแล้วไม่กลับไปดูแลพ่อกับแม่หรือ เขาบอกว่า เขาต้องทำงานเพื่อส่งเงินไปรักษาพวกท่าน” ไผ่นิ่งไปนิดหนึ่งแล้วทำเสียงตื่นเต้นเหมือนฉุกคิดได้ว่า “ฉันว่านะ...ผจญเขาต้องจนตรอกไม่รู้จะหาเงินยังไงก็เลยคิดจะจับตัวเธอไปเรียกค่าไถ่แน่เลย ดีแล้วที่คนอย่างนั้นโดนไล่ออก เฮ้อ...กลุ้มใจแทนพ่อแม่เขาจริงๆ ครอบครัวก็เป็นอย่างนี้ ยังจะมาก่อเรื่องก่อราวอีก”

เห็นม่านหมอกนิ่งไป ไผ่ตบบ่าปลอบ “ดีแล้วที่เธอไม่เป็นไร...ไม่ต้องคิดมากเรื่องนายผจญนะ” พูดแล้วเดินออกไป แต่แอบสังเกตม่านหมอก เห็นเธอหน้าเครียด ก็แอบลุ้น

ด้วยความรู้สึกผิด ม่านหมอกไปสารภาพกับภูวนัย

ว่าตนเป็นคนแอบขึ้นรถกระบะไปเอง ผจญไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าตนจะหนีก็พร้อมจะหนีเสมอ ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นช่วย

“ก็ดี...อานึกว่าหมอกจะบอกไม่ให้อาไล่ผจญออก เพราะเขาเพิ่งออกไปเมื่อเช้า” ม่านหมอกสวนไปทันทีว่าอาก็รู้ว่าผจญไม่เกี่ยว ภูวนัยพูดหน้าตาเฉยว่า “ไม่รู้...

ก็ไม่เห็นมีใครบอกอานี่”

ม่านหมอกบอกให้ไปตามผจญกลับมา ภูวนัยเกี่ยงว่าเรื่องนี้เกิดเพราะเธอก็ต้องหาทางแก้ไขเอง ม่าน–หมอกจึงจะไปตามผจญกลับ ภูวนัยพูดเหมือนไม่ใส่ใจว่า

“ก็แล้วแต่...เพราะในเมื่อเขาไม่ได้ทำผิด อาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไล่เขาออก” พูดแล้วทำท่าจะเดินไป แต่แล้วก็ชะงัก...

“มา! เดี๋ยวฉันขับรถให้เอง” ไผ่วิ่งเข้ามาอาสายิ้มร่าอย่างสมใจ ภูวนัยมองหน้าไผ่อย่างสงสัยว่าเกี่ยวอะไรด้วย

ไผ่ชมม่านหมอกว่า คิดแล้วว่าเธอไม่ได้มีจิตใจเลวร้ายอะไร ม่านหมอกตอบหน้านิ่งๆว่า ที่ตนทำไม่ได้สงสารหรือเห็นใจนายผจญ แต่เมื่อตนทำก็กล้ารับ เท่านั้นเอง

ooooooo

ในที่สุดทั้งสองก็ตามไปเจอผจญเดินฝ่าแดดเปรี้ยงอยู่ริมถนน ม่านหมอกลงไปบอกให้ผจญกลับไปทำงานเดี๋ยวนี้ ผจญบอกว่าภูวนัยไล่ตนออกแล้ว

“ฉันเป็นคนทำผิด แล้วเขาจะไล่นายออกได้ยังไง” ม่านหมอกทำเสียงดุ ผจญยิ้มดีใจ ก็โดนอีก “ยิ้มอะไร ที่ฉันทำอย่างนี้เพราะสงสารพ่อแม่นายหรอกนะ”

ผจญบอกว่าพ่อตนตายไปนานแล้ว แม่ก็สบายดี เพราะพี่ชายดูแลท่านอยู่ ม่านหมอกโกรธจี๊ดที่ถูกไผ่หลอก

แต่ไม่ทันเอาเรื่องกับไผ่ เสียงรถอีกคันก็มาบีบแตรลั่น พร้อมเสียงตะโกน “นี่...เป็นเจ้าของถนนรึไง!”

พรรณรายนั่นเอง! ไผ่นั่งอยู่ในรถจึงเลื่อนรถหลบ พรรณรายเห็นม่านหมอกอยู่กับผจญก็แส่อีกตามเคย

“อ้าว...นั่นหมอกนี่ มาทำอะไรแถวนี้จ๊ะ อย่าบอกนะว่ามาตามผู้ชาย”

“ถ้าจะพูดอย่างนั้นก็ใช่ค่ะ เพราะผจญเขาเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง แต่คงไม่ใช่การตามจิกตามจีบผู้ชายอย่างที่คุณทำหรอกค่ะ” ม่านหมอกเฉือนกลับไปอย่างเจ็บแสบ พรรณรายแทบเต้น ไผ่เดินมาตัดบทชวนม่านหมอกรีบไปกันเถอะ

พอเห็นไผ่ พรรณรายก็หาเรื่องอีกจนได้ ปรามว่าเธอจะสอนเด็กก็สอนไปแต่อย่ามายุ่งกับภูวนัยของตน ไผ่ตอบยียวนว่าตนไม่ทำอะไรนอกเหนือหน้าที่อยู่แล้ว พรรณรายจึงหันไปปรามม่านหมอกให้พูดกับตนดีหน่อยเพราะอีกไม่นานตนก็จะมาเป็นแม่บุญธรรมของเธอแล้ว ถ้าขืนก้าวร้าวกับตนระวังจะไม่มีที่ซุกหัวนอน

เลยปะทะคารมท้าทายกันขึ้น พรรณรายขู่ไผ่ว่าอย่าสาระแนนัก ตนจะบอกให้ภูวนัยไล่เธอออกเมื่อไรก็ได้ ไผ่เลยท้าให้ไปฟ้องเลยตอนนี้ภูวนัยอยู่ที่บ้าน แต่พอพรรณรายฮึดฮัดไป ไผ่บ่นตัวเองว่า “ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเล้ย...”

พรรณรายเข้าไปในบ้านก็โวยวายเรียกหาภูวนัย ม่านเมฆเดินบ่นออกมาว่าหนวกหูจริงๆถามว่าจะมาหาใคร พรรณรายแหวใส่ว่า “มาหาพ่อเธอน่ะสิ”

“ถ้าอย่างนั้นน้าคงต้องตายก่อน เพราะพ่อผมอยู่บนสวรรค์”

พรรณรายกระชากคอเสื้อม่านเมฆถามว่า “ภูอยู่ไหน!” ไผ่พรวดเข้ามาแยกพรรณรายออกถามว่าจะรังแกเด็กหรือ พรรณรายพาลกระแชงหาเรื่องกับทุกคน จนภูวนัยมาเจอสั่งให้เธอหยุด ถามว่ามีเรื่องอะไรกันหรือ พรรณรายฟ้องฉอดๆว่าคนรอบข้างเขาทำอะไรไม่เห็นหัวตนเลย โดยเฉพาะ “ยัยครูคนนี้” ไม่มีมารยาทหรือความเกรงใจกันเลย

ระหว่างนั้นม่านหมอกตามเข้ามา ทนฟังพรรณรายอาละวาดไม่ไหว ช่วยกันชี้แจงความจริงแก่ภูวนัย ก็ ถูกพรรณรายหาว่ารุมตน ยุภูวนัยให้ไล่ “ยัยครู” นี่ออกไปเลย ภูวนัยถามว่าด้วยความผิดอะไร เธอบอกว่าฐานที่ดูถูกตน

“ไม่ได้!” ภูวนัยเสียงเข้ม “ผมคงไล่ใครออกด้วยเรื่องไร้สาระแบบนี้ไม่ได้” ซ้ำร้ายยังบอกเธอให้กลับไปเสีย วันนี้ตนมีงานยุ่ง พรรณรายตะบึงตะบอนกลับไป ไผ่นึกแปลกใจว่าวันนี้ทำไมภูวนัยเข้าข้างตน

เมื่อช่วยกันจัดการคู่ปรับร่วมกันไปแล้ว หมอกก็หันมาจัดการกับไผ่ที่โกหกเรื่องพ่อแม่ของผจญ ไผ่พูดสบายๆว่า

“ฉันก็แค่อยากให้เธอรู้สึกผิดที่ทำให้คนคนนึงถูกไล่ออกโดยไม่ได้ทำอะไรผิดไง”

“เอาเถอะ...ถือว่าหักลบกับความดีที่คุณเพิ่งไล่ยัยหน้าลิงนั่นไปก็แล้วกัน”

ม่านหมอกถือว่าเจ๊ากันไปไม่เอาเรื่อง ไผ่เป่าปากโล่งใจที่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

ooooooo

ปลายฟ้าทำงานที่โรงพยาบาล เมื่อใกล้เวลาพัก ชาติกล้าเข้ามาหาเธอ ปลายฟ้ามองอย่างแปลกใจที่จู่ๆเขาก็มา

“ก็ผมติดข้าวเย็นคุณอยู่ไง” ชาติกล้าบอก ปลายฟ้านึกได้ถามหยอกว่าเตรียมเงินมาพอหรือเปล่า “เมื่อกี้ผมเอาบ้านเข้าแบงก์แล้ว คิดว่าคงพอ”

ปลายฟ้ามองขำๆชวนว่าซื้อของไปนั่งกินที่ฟาร์มกับภูวนัยไหม ชาติกล้าหน้าตึงทันที อ้างว่าตนติดมื้อเย็นกับเธอไม่ใช่ภูวนัย แล้วอ้อน “วันนี้ผมอยากกินข้าวกับฟ้า...สองคน”

“ชาติ!” เสียงภูวนัยทักขึ้น

ทั้งสองหันมองเห็นภูวนัยยืนอยู่...บรรยากาศคุกรุ่นทันที ส่อเค้าสงครามรักสามเส้ากำลังจะปะทุแล้ว!

ooooooo

ภูวนัยเดินรี่เข้ามาหาทั้งสอง ปลายฟ้าถามว่ามาได้ยังไง เหมือนรู้ว่าตนกำลังคิดถึงอยู่พอดี

“ภูมาเอายาน่ะ พ่อแกลืมไว้ไหนไม่รู้” ตอบแล้วถามชาติกล้า “แกมาได้ไงเนี่ย”

ชาติกล้าไม่อยากบอกว่ามาหาปลายฟ้า เลยปดว่าเป็นความลับของทางราชการ ภูวนัยคิดว่าคงเกี่ยวกับเรื่องยาเสพติดจึงไม่ถามต่อ แต่ปลายฟ้าขัดขึ้นว่า

อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 3 วันที่ 14 เม.ย. 56

คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะโดย บทประพันธ์ เล่าเต็ง
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ บทละคร โดย อภิวัฒน์ เล่าสกุล
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะนำแสดงโดย : ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ - ไปรยา สวนดอกไม้
ติดตามชมคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ