อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 10 วันที่ 13 เม.ย. 56
วัฒนารออยู่ที่บ้านเช่า...แปลกใจเมื่อเห็นลูกน้องสองคนประคองคีรินทร์ที่หลับไม่ได้สติลงจากรถเข้ามาพร้อมนุชนารถ“ทำไมรินทร์หมดท่าแบบนี้”
“เขาไม่ค่อยสบายเลยฉีดยานอนหลับอย่างแรงให้ ไม่ต้องกลัวหรอกน่า เขาไม่ตื่นมาเห็นคุณหรอก”
“ถ้างั้นพาเข้าข้างในก่อน เดี๋ยวผมพาไปเอง”
นุชนารถบ่นบ้านหลังเล็กไป วัฒนาบอกว่าไม่เน้นความหรูหราแต่ลับตาคนรับรองไม่มีใครหาเจอแน่
“เจ้าเนี่ยเสน่ห์แรง ใครเจอก็รัก ไข่มุกคงรักมากถึงไม่ยอมเลิก”
“ฝันไปเถอะ ก็เพราะเขาเป็นแบบนี้ฉันถึงต้องจัดการให้เด็ดขาด รินทร์ต้องเป็นของฉันคนเดียว”
“แล้วคุณจะทำยังไงต่อ ต้องฉีดยาดองมันไว้ตลอดชีวิตแบบนี้เหรอ”
“ไม่...ฉันมีวิธีแล้วกัน” นุชนารถเดินนำเข้าบ้าน วัฒนามองตามครุ่นคิด รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดพราย คิดใช้นุชนารถ และไข่มุกทำลายชื่อเสียงคีรินทร์
ด้านไข่มุกที่หมดปัญญาช่วยเหลือคีรินทร์ เธอย้อนกลับมาที่บ้านเพื่อบอกเขมทัตแต่เขาไม่อยู่ไปดูงานที่เกาหลีแทนลูกชายซึ่งหายตัวไป จึงบอกเล่าให้พวกมณีฟังว่านุช–นารถทำร้ายคีรินทร์และจับตัวไป ทุกคนไม่เชื่อและยังหาว่า ไข่มุกสร้างเรื่องแถมช่วยกันขับไล่จนเธอต้องหนีออกมาอย่างทุลักทุเล
ไข่มุกกลับไปหาวันดีแต่ก็โดนดุด่าซ้ำอีก เธอเดินร้องไห้ออกจากซอยมาโดยไม่รู้ว่าวัฒนาแอบมองและทำทีเคลื่อนรถมาจอดเทียบทักทาย
“คุณลูกไก่...เอ๊ย คุณไข่มุก ต้องเรียกแบบนี้สินะ”
“คุณรู้เรื่องหมดแล้ว...” หญิงสาวหน้าเจื่อน
“ไม่นึกเลยว่าเรื่องจะชุลมุนขนาดนี้ นายรินทร์โกรธ คุณมากนะ คนอย่างเขาไม่ชอบโดนหลอก โดยเฉพาะลูกสาวขอทาน...ขอโทษนะ ผมไม่ได้พูดเอง นายรินทร์มันว่า”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“แต่ผมเห็นใจคุณนะ ถ้าไม่ลำบากคงไม่มาหากินแบบนี้ รินทร์คงเซ็งมาก นี่ไม่เข้าที่ทำงานหลายวันแล้ว เห็นว่าที่บ้านก็ตามตัวกันอยู่ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน”
ไข่มุกอึกอักมองหน้าวัฒนา ชั่งใจว่าจะบอกดีหรือไม่...ที่สุดก็ไว้ใจเพราะเขาปากหวานว่าเรายังเป็นเพื่อนกัน วัฒนาแสร้งทำมึนไม่รู้เรื่องนุชนารถพาคีรินทร์ไป
“นึกไม่ถึงเลยว่านุชนารถจะกล้าเล่นขนาดนี้”
“เขาฉีดยากล่อมประสาทจนคุณรินทร์เบลอไปหมด เดินไม่ไหวเลย”
“ตอนนี้ที่ต้องทำคือช่วยนายรินทร์ออกมาก่อน”
“แต่ไม่รู้เขาเอาคุณรินทร์ไปไว้ไหนน่ะสิคะ”
“เดี๋ยวผมให้คนช่วยสืบ อีกไม่นานต้องได้เรื่องแน่”
“ขอบคุณมากนะคะ มีคุณอีกคน เราต้องช่วยคุณรินทร์ได้แน่”
“นายรินทร์เป็นเพื่อนสนิทผม ยังไงก็ต้องช่วย อีก อย่างผมทำเพื่อคุณด้วย”
“เพื่อฉัน?”
“ผมอยากเห็นคุณมีความสุข อะไรที่ผมทำให้ได้บอกนะ เต็มใจทำให้ทุกอย่าง” วัฒนาสบตาและยิ้มอย่างมีความหมาย ไข่มุกถึงกับวางหน้าไม่ถูก
ooooooo
กีกี้กับภัททิมารบรากระแทกแดกดันกันเพราะ ต่างก็เป็นห่วงคีรินทร์ที่หายตัวไป นุชนารถกลับเข้ามาเพื่อดูลาดเลาเห็นเข้าก็มองหมั่นไส้ทั้งคู่ คิดอยู่ในใจว่าคีรินทร์ต้องเป็นของตนคนเดียวเท่านั้น
มณีเพิ่งเห็นนุชนารถ ลองถามว่าคีรินทร์อยู่ด้วยกันหรือเปล่า นุชนารถตีหน้าซื่อส่ายหน้า
“ไม่นี่คะ นุชเพิ่งกลับมาจากบ้านญาติ คิดถึงและเป็นห่วงหนูนาเลยแวะมาดู เดี๋ยวต้องรีบกลับไปแล้วค่ะ ญาติยังอาการไม่ค่อยดีเลย”
“ว่าแล้ว นังนั่นใส่ร้ายนุชจริงด้วย ดูซิแสนดีนักหนาอุตส่าห์คิดถึงหนูนา”
มณีเชื่อสนิท นุชนารถแอบยิ้มเยาะที่ทุกคนไม่รู้ ความจริง แล้วทำทีไปหาหนูนาในห้อง หนูนาเห็นพี่เลี้ยงกลับมาก็ดีใจจะโผเข้ากอด แต่โดนสาวเจ้าตีหน้ายักษ์ตวาดใส่จนยิ้มค้าง
“ออกไปห่างๆ รำคาญ”
“ทำไมเดี๋ยวนี้พี่นุชแปลกๆ ไม่ใจดีเหมือนเดิม พี่นุชเอาตัวพี่รินทร์ไปใช่ไหม พี่ไข่มุกไม่โกหกหรอก”
“ถ้าเอาไปแล้วแกมีปัญญาทำอะไรมั้ย อย่าสู่รู้จุ้นจ้าน เหมือนมันหน่อยเลย”
“ทำไมพี่นุชพูดแบบนี้”
“เออ...ฉันจะพูดกับแก รู้ไว้ด้วย อีกไม่นานฉันจะมาเป็นเจ้าของบ้านนี้ จะไม่มีพยาบาลจนๆที่ต้องทนเลี้ยงเด็กง่อยอย่างแกอีกต่อไปแล้ว” หนูนาร้องไห้ด้วยความเสียใจ นุชนารถเดินเข้ามาเขย่าตัวอย่างไม่ปรานี “หยุดร้องนะ ฉันเบื่อแก เกลียดแก ต้องทนแกสารพัด พอกันทีชีวิตงี่เง่า บ้านนี้รอนายคนใหม่อย่างฉันอยู่”
หนูนาสะอื้นฮักๆ นุชนารถไม่สนใจ กลับไปที่บ้านเช่า แล้วพาคีรินทร์ที่อยู่ในสภาพเบลอยาไปสำนักงานเขตเพื่อจดทะเบียนสมรส เจ้าหน้าที่เห็นฝ่ายชายท่าทีแปลกๆ ถามว่าเป็นอะไร
“ไม่สบายนิดหน่อยค่ะ แต่เขาว่าฤกษ์ดีเลยอยากจดทะเบียนวันนี้”
“โธ่...ไม่สบายอุตส่าห์มา รักแท้จริงๆ ไหวแน่นะครับคุณ”
“สบายอยู่แล้วค่ะ เดี๋ยวดิฉันช่วยพี่เขาเอง” นุชนารถตอบเองคนเดียวและรับปากกาจากเจ้าหน้าที่มาใส่มือคีรินทร์พลางกระซิบสั่งให้เซ็นจะได้กลับบ้าน แต่มือเขาอ่อนแรงกำปากกาไม่ได้ เธอเลยจับมือให้
“เดี๋ยวๆ จะมีภรรยาต้องเซ็นเองครับ” เจ้าหน้าที่ท้วงติง นุชนารถชักสีหน้าไม่พอใจ พอปล่อยมือจะให้คีรินทร์ เซ็นเองปากกาก็หล่น ตาปรือลืมไม่ขึ้น แล้วสัปหงกลงกับโต๊ะ เจ้าหน้าที่ถึงกับส่ายหน้า
“ถ้าง่วงขนาดนี้ ไว้จดวันหน้าดีกว่าครับ”
นุชนารถค้อนใส่เจ้าหน้าที่ มองคีรินทร์อย่างผิดหวัง จำต้องพาเขากลับบ้านเช่า วัฒนารู้เรื่องได้ทียุแหย่ตามแผนของตน
“มันไม่น้อยไปหน่อยเหรอแค่จดทะเบียน ทีเมียปลอมนายรินทร์ยังควักให้ตั้งสิบล้าน เมียจริงอย่างคุณต้องได้มากกว่าถึงจะถูก”
“มันแน่นอนอยู่แล้ว ต่อไปทุกอย่างของรินทร์ก็คือของฉัน”
“พอจดเสร็จ ให้นายรินทร์เซ็นเช็คสักสิบห้าล้านเป็นค่าสินสอดและปลอบขวัญ ที่เขาชอบทำให้คุณเสียใจ”
“คุณนี่ความคิดเข้าท่า ไม่ต้องห่วงนะ ฉันได้เป็นเมียตามกฎหมายของรินทร์เมื่อไหร่คุณไม่เหนื่อยฟรีแน่”
หลังจากวัฒนากลับไปแล้ว นุชนารถเข้ามาหาคี–รินทร์ข้างใน ป้อนอาหารอ่อนๆให้เขาซึ่งเริ่มพูดจารู้เรื่อง
“นุชทั้งรักทั้งเอาใจสารพัด คุณก็ต้องทำตัวให้น่ารัก แล้วนุชจะลดยาให้ ถ้าไปไม่ไหวจริงๆจะให้เจ้าหน้าที่มาจดทะเบียนที่บ้านก็ได้นะคะ”
“นุช...เลิกทำเรื่องไร้สาระเถอะ คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร”
“เพื่อชีวิตคู่ของเราไงคะ นุชรักรินทร์มากนะ”
“พอได้แล้ว ก่อนที่ผมจะไม่เหลือความรู้สึกดีๆให้กับคุณ”
“คุณไม่เคยเห็นค่านุช ได้แล้วก็จะทิ้ง นุชไม่มีวันยอมเป็นเมียเก็บของคุณไปตลอดชีวิตแน่”
“ผมเคยพูดสักครั้งไหมว่าจะทิ้งคุณ”
“แต่คุณก็ไม่เคยคิดจะให้นุชเป็นเมียออกหน้าเป็นเมียมีทะเบียน คุณมีสองทางเลือก ถ้ารวมกันเราอยู่ ถ้าทิ้งนุช เราตายพร้อมกัน”
คีรินทร์โกรธ ปัดชามอาหารในมือเธอหล่นแตก นุชนารถจ้องหน้าเขาด้วยความโมโห สะบัดสะโบกออกมา แล้วเตรียมตัวออกไปหาซื้อยามาสำรองเอาไว้ แต่ยังไม่วายกลับแอบดูเขาอีกที คีรินทร์แกล้งนอนหลับตานิ่ง กระทั่งหญิงสาวออกไปแล้ว เขาพยายามหลบหนีแต่ก็ไม่รอดถูกลูกน้องวัฒนาลากกลับมาขังไว้ในห้องอย่างเดิม
ไข่มุกเห็นนุชนารถโดยบังเอิญที่ร้านขายยา เธอแอบสะกดรอยตามไปเกือบถึงบ้านเช่า แต่แล้วก็คลาดกันอย่างน่าเสียดายเพราะนุชนารถไหวตัว...วัฒนาป้วนเปี้ยนดักเจอไข่มุกอีกครั้ง เห็นเธอนั่งมองไอโฟนอย่างจดจ่อก็จงใจพูดให้สะเทือนใจ
อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 10 วันที่ 13 เม.ย. 56
ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตาละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ