My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ลมไพรผูกรัก ตอนที่ 7(จบตอน) วันที่ 10 ก.ค.61
ส่วนทางด้านกลุ่มบรรจง บุ้งกับออดเดินยาม ทหารสองคน ลุงจอมและบรรจงหลับอยู่ ทั้งหมดถูกจู่โจมทำร้ายแล้วจับมัดมือมัดเท้ามัดปากจนกระดิกไม่ได้เช้าวันรุ่งขึ้นพนัสได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าไฟไหม้ป่าที่แก่งกวางทองใกล้จุดที่อิสร์อยู่ พนัสรีบแจ้งหน่วยควบคุมไฟป่า ลุงปืนกับลุงไผ่ช่วยกันตัดทางไฟ ลุงไผ่บอกว่าเหมือนคนเอาน้ำมันมาราด
แต่พอดับไฟได้จุดหนึ่งก็ได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่ามีไฟไหม้อีกประมาณสิบจุดพร้อมกันแต่ยังไม่ทราบพิกัดแน่นอน เมื่อเกิดไฟป่าพร้อมกันเป็นสิบจุด พนัสจึงโทร.ขอความช่วยเหลือจากอคินให้เอาเครื่องบินบรรทุกกระเช้าน้ำมาช่วยดับไฟ
อคินขึ้นเครื่องไปด้วยตัวเองเห็นไฟป่าที่ลุกลามแล้วเขาบอกอิสร์ว่ามันเป็นฝีมือมนุษย์จุดเพื่ออะไรบางอย่างไม่ใช่ไฟธรรมดาแน่ เหมือนจุดเพื่อดึงความสนใจหรือจะป่วนอะไรมากกว่า ถามอิสร์ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่หรือเปล่า
เมื่อดับไฟป่าได้แล้วก็มีชาวบ้านแจ้งมาว่าไฟไหม้บ้านให้ไปช่วยด่วน
อิสร์เอะใจว่าพวกบรรจงหายไปไหน จึงตามไปดูพบทุกคนถูกทำร้ายและจับมัดมือเท้าปากแน่นหนา คนที่อาการหนักกว่าเพื่อนคือบุ้ง
ขณะที่พวกเจ้าหน้าที่ถูกปั่นจนป่วนง่วนอยู่กับการดับไฟนั้น ไกรสรก็เร่งให้คนของตนทำทุกอย่างที่นี่ให้เสร็จวันนี้ พรุ่งนี้จะได้ไปสนุกกันจุดอื่นต่อ
หลังจากปอนด์คุยและร้องเพลงกล่อมอิสร์แล้ว รุ่งขึ้นตื่นมาเห็นเจ้าบ๊อบบี้คาบตุ๊กตาหมีมากัดฟัดเหวี่ยงจนเละเทะ ปอนด์ตกใจเกิดลางสังหรณ์เป็นห่วงอิสร์จึงรีบขึ้นรถตู้ไปที่ทับสักทันที
ไปถึงที่ทำการทับสักไม่มีใครอยู่เลย มีเจ้าหน้าที่บางส่วนกลับมาจึงรู้ว่าพวกเขาไปช่วยชาวบ้านดับไฟแต่ผู้ช่วยอิสร์กลับเข้าป่าไปไม่ทราบว่าไปที่ไหน ไปทำอะไร
อิสร์ย้อนกลับถามพวกน้าๆว่าคิดว่าพวกมันจะอยู่แถวนี้ไหม พอออดบอกว่าลงเนินไปทางใต้เดินไปครึ่งชั่วโมงตรงนั้นมีไม้พะยูงสองต้น พวกมันน่าจะ...ออดพูดไม่ทันจบอิสร์ก็พุ่งไปทันที บรรจงบอกตนไปด้วย...
อิสร์ไปไม่นานก็ได้ยินเสียงเลื่อยยนต์พอใกล้เข้าไปก็เห็นไกรสรยืนบัญชาการตัดไม้อยู่ อิสร์บอกทหารว่าตนจะล่อให้มันยิงก่อนค่อยถล่มพวกมัน เพราะถ้าเรายิงก่อนจะเป็นการทำเกินกว่าเหตุ
แล้วอิสร์ก็กระโดดออกไปตะโกนให้ไกรสรสั่งลูกน้องให้วางอาวุธพวกเจ้าหน้าที่ล้อมไว้หมดแล้ว แต่ไกรสรยิงทันที พวกพนัสตามมาได้ยินเสียงปืน พัฒน์บอกว่าเสียงปืนจากที่ต่ำให้ลงไปอีก
ปอนด์ตามทหารไป แต่ครู่เดียวทหารก็บอกให้เธอกลับเพราะอันตรายมาก ปอนด์ทำเป็นยอมกลับแต่แอบตามไปจนได้
เมื่อไกรสรเป็นคนลั่นกระสุนก่อน ทหารและพวกอิสร์จึงระดมยิงทันทีลูกน้องไกรสรถูกยิงที่ขาคนหนึ่งมือคนหนึ่ง ทัศน์บอกไกรสรว่าทหารส่งกำลังมาเพิ่ม ถ้านายถูกจับทุกอย่างจบเห่ ไกรสรจึงยอมถอย
ทหารบอกอิสร์ว่าปืนเราสู้พวกมันไม่ไหวเราควรเอาตัวพวกคนงานตัดไม้ที่โดนยิงไปก่อนเดี๋ยวพวกมันจะหนีไปกันหมด ตนจะบอกพวกที่ตามมาสมทบให้ไปตีวงดักไอ้ตัวหัวหน้ามันเอง อิสร์มองกองไม้พึมพำ
“ทำไมพวกมันทำงานกันเร็วขนาดนี้!!”
อิสร์รอครู่เดียวก็บอกว่ารอไม่ไหวแล้วให้ทหารสองคนอยู่เฝ้าพวกนี้ตนจะตามรอยพวกมันไปไม่ให้หลุดเท่านั้นไม่ทำอะไร แล้วออกไปเลย ระหว่างทางพบร่องรอยพวกนั้นอิสร์ตามไปไม่ลดละ
พวกไกรสรหนีไปไม่นานก็เจอพวกที่ตามมาสมทบ ไกรสรสั่งให้รีบไปเอาไม้ออกเพราะพวกนั้นคงมัวแต่พาแรงงานต่างด้าวสองคนส่งตำรวจอยู่ อิสร์แอบฟังแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมือถือแบตหมด
แล้วอิสร์ก็เผยตัวออกไปเผชิญหน้าไกรสร
เมื่อเห็นเขาเลี่ยงไปฉี่ อิสร์กระโดดชกแล้วแย่งปืนไกรสรมาได้ แต่อิสร์ก็ถูกทัศน์ยิงที่ขาทรุดลง อิสร์ยิงซ้ำที่อกทัศน์ล้มลง แต่ไม่เป็นอะไรเพราะใส่เสื้อเกราะ ทัศน์เล็งจะยิงอิสร์แต่มีกระสุนจากที่อื่นพุ่งเข้ามาโดนข้อมือทัศน์แตกปืนกระเด็น
ที่แท้หัวหน้าพนัสตามมาทัน ขณะกำลังจะเข้าไปจับตัวก็ถูกลูกน้องไกรสรที่ตามมายิงสกัดและชิงตัวไกรสรไปและประคองทัศน์หนีไป มันยิงสกัดจนพวกป่าไม้ต้องถอย ชาติถูกยิงเฉี่ยวที่แขนล้มลง แต่สมุนของไกรสรที่มาช่วยก็ถูกทหารอีกสิบคนที่ตามมายิงถล่มมันจึงรีบถอย
“อย่าให้ไอ้ไกรสรหนีไปได้” อิสร์บอกพนัส พนัสกับเจิมและสองลุงจึงวิ่งไปดัก อิสร์ก็ทั้งคลานทั้งกลิ้งทำทุกอย่างเพื่อจะตามไกรสรไปให้ได้
อิสร์ตามไปแต่ถูกสมุนไกรสรที่ตามมาสมทบขว้างระเบิดใส่หลายลูกติดๆกัน อิสร์กับทหารกระเด็นไปคนละทาง ต้นไม้โค่นหักขาดกระเด็นดินฟุ้งกระจายควันตลบ แต่พวกพนัสทุกคนปลอดภัยทุกคนถามหาอิสร์
เมื่อไม่เห็นจึงเดินย้อนกลับไปเจออิสร์นอนนิ่งอยู่หน้ามีบาดแผลหัวแตกสะเก็ดระเบิดบาดแขน กลางอกตะกรุดฉีกห้อยร่องแร่ง พนัสช็อกประคองอิสร์ขึ้นมา อิสร์ขยับปากเรียก หัวหน้า...แต่ไม่มีเสียง ทหารเรียกฮอมารับด่วน พอดีปอนด์วิ่งเข้ามาร้องไห้ถามหาอิสร์เห็นพนัสประคองอยู่ก็ถลาเข้าไปร้องเรียกอิสร์ไม่ขาดปาก
พอดีฮอมารับอิสร์ไป ปอนด์จับมืออิสร์ตามไป
ooooooo
เมื่อถึงโรงพยาบาลเข้าห้องผ่าตัด อิสร์ยังสลบอยู่รอบตัวมีอุปกรณ์ช่วยชีวิตเต็มไปหมด ปอนด์ได้รับอนุญาตให้เฝ้าอิสร์ในห้องได้คนเดียว ปอนด์นั่งมองอิสร์ด้วยสีหน้าสงบ เข้มแข็ง เชื่อมั่นศรัทธาเขามาก
โอม อาร์ม กับปิ๊กเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอดเวลา อาร์มถามโอมว่าพ่อจะมาไหม โอมบอกว่ามาได้วันจันทร์หน้า ส่วนแม่ไม่รู้จะมาได้หรือไม่แต่อาจส่งของมาให้ ไม่นานครูจันทรากับป้านิดก็มาถึง ทุกคนมองหน้ากันเงียบๆ แต่พยายามให้ความหวังและกำลังใจกัน ทั้งที่เห็นสภาพของอิสร์แล้ว...หนักใจมาก
ปอนด์ออกมาสวัสดีทักทายเพื่อนๆของอิสร์พูดให้กำลังใจทุกคนอย่างเข้มแข็ง
วันต่อมาหมอออกมาแถลงข่าว “สรุปว่า...อาการของเจ้าหน้าที่จากอุทยานแห่งชาติทับสัก นายอิสระ รัชชพลกุล เวลานี้ยังไม่พ้นขีดอันตราย...แต่ขอยืนยันว่าทางเราจะพยายามทุกอย่างอย่างรอบคอบและดีที่สุด”
นักข่าวหันมาถามพนัสว่าอยากจะบอกอะไรกับสังคมบ้าง
“อยากจะบอกว่า นอกจากอิสระ รัชชพลกุล แล้ว ยังมีเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติทับสักที่ถูกทำร้ายบาดเจ็บจากเหตุการณ์ครั้งนี้อีกสามนาย คือนายบรรจง จงใจ นายออด ศรีสะอาด และนายไหมฟ้า ศรีดอยคำ ซึ่งก็อยู่ในขั้นสาหัสเช่นกัน”
พนัสยังเล่าว่ามีการจงใจเผาป่าถึง 7 จุด บางจุดลามไปไหม้บ้านชาวบ้านด้วย อาวุธที่ใช้ก็เป็นอาวุธสงครามรวมทั้งระเบิดร้ายแรงที่ทำอันตรายนายอิสระด้วย นอกจากนี้พนัสรายงานถึงการตัดไม้และเตรียมลำเลียงออกจากพื้นที่ว่า คนงานที่เราจับได้เป็นชาวต่างชาติทั้งหมด ส่วนมือปืนคนไทยที่ถูกยิงบาดเจ็บเราจับได้ปลอดภัยดีและกำลังสอบสวนขยายผลต่อไป
พนัสบอกว่าทั้งหมดนี้ทำเป็นขบวนการ เป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลมีอำนาจเงินมหาศาลแต่ไม่เคยสาวไปถึง บอกทุกคนว่าเราจะต้องร่วมมือกันเอาผิดกับคนร้ายให้ได้ ช่วยกันรักษาทรัพยากรป่าไม้ของเรา เรียกร้องว่า
“ขอให้มาช่วยกันครับ ช่วยเรารักษาผืนป่าที่ยังสมบูรณ์และสวยงามที่มีระบบนิเวศวิทยาสมดุลดีงามนี้อย่าให้ใครมาทำลายได้ครับ ขอบคุณครับ”
พ่ออิสร์ไม่ทันมาแต่แม่อิสร์มาก่อน มาเจอปอนด์ก็ทักทายเหมือนรู้จัก พอปอนด์รู้ว่าเป็นแม่อิสร์ก็ดีใจจนร้องไห้ แม่อิสร์บอกว่าตนติดตามและรู้ข่าวคราวของอิสร์ตลอดมาเพราะโทร.คุยกับโอมและอาร์มตลอด แต่ไม่ได้คุยกับอิสร์เพราะโทร.มาทีไรเขาก็ไม่คุยด้วย
เมื่อแม่เข้าไปเยี่ยมอิสร์ ทั้งแม่และอิสร์ต่างดีใจตื้นตัน อิสร์ยอมรับว่าที่เขาไม่คุยกับแม่เพราะไม่รู้จะพูดอะไร ส่วนแม่ก็ชี้แจงให้ฟังว่าที่แม่ไม่ได้มาเยี่ยมลูกเลยเพราะน้องอิสร์ที่เกิดกับสามีใหม่เป็นเด็กพิเศษเขาต้องการให้แม่ดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา ที่แม่มาก็ฝากเขาไว้กับคนอื่นแม่ก็ไม่ค่อยสบายใจต้องรีบกลับไป
อิสร์บอกให้แม่กลับไปดูแลน้องเถิด ตนหายแล้วจะชวนกันไปเยี่ยมแม่เอง แม่ลูกยิ้มอย่างเข้าใจกัน
ooooooo
ทัศน์ถูกตำรวจจับเรื่องตัดไม้ทำลายป่า เขายอมรับว่าตนทำคนเดียวไกรสรไม่เกี่ยว ไกรสรดูทีวีเห็นทัศน์รับผิดคนเดียวและปกป้องตนก็โล่งใจว่าปลอดภัยแล้ว
คณากลับจากทะเลเห็นไกรสรให้สัมภาษณ์ปฏิเสธว่าตนไม่เกี่ยวกับเรื่องตัดไม้ทำลายป่า ด่าทัศน์ว่าตนเลี้ยงดูมาตลอดไม่คิดว่าจะเป็นคนเลวอย่างนี้ คณาไม่พอใจเข้าร้านเกมตั้งสติพิมพ์เปิดโปงไกรสรที่จะได้เป็นผู้แทนอย่างหมดเปลือก ว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการตัดไม้ทำลายป่าครั้งนี้ และที่ทัศน์ยอมรับผิดแต่เพียงผู้เดียวนั้นเป็นการโกหกทั้งสิ้น
เฮียเจ้าของร้านกาแฟที่มีรูปหาเสียงของไกรสรติดอยู่ ลุกขึ้นฉีกรูปทิ้งอย่างโกรธแค้น
สามเดือนต่อมาเมื่อมีการเลือกตั้งไกรสรแพ้ไม่เป็นท่า เขาแค้นมากหันกลับไปเล่นยาจนถูกเจ๊ชบาด่า
ส่วนกรรชิตก็ถูกเปลี่ยนหน้าที่ไปแผนกอื่นและให้ปอนด์มาทำหน้าที่แทน เขาอึ้ง ไม่พอใจแต่พูดไม่ออก
วันนี้ดวงตากับต้อมสามีใหม่มาบอกข่าวดีพนัสว่า แก้ว-ขวัญ ได้รับเลือกเป็นนักกีฬารักบี้ตัวจริงรุ่นเล็กและสิ้นเดือนนี้จะไปแข่งที่สิงคโปร์ ต้อมบอกว่าตนกับดวงตาจะไปเชียร์และถ่ายคลิปมาให้ดูด้วย พนัสขอบคุณที่มาส่งข่าวและฝากลูกตนด้วย ต้อมยินดีขอให้พนัสให้กำลังใจลูกๆ ตนกับดวงตาจะดูแลเด็กๆไปจนโตด้วยกัน
แต่แล้วก็มีเหตุร้ายเกิดขึ้น ขณะที่พนัสสอนพวกเด็กๆทำไร่นาสวนผสม และเด็กกำลังเรียนกันอย่างสนุกนั้น ไกรสรในสภาพเมายาก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปยิงกลางอกพนัสล้มลงแล้วหนีไป
อิสร์กับปอนด์กำลังไปที่ไร่พอดี เด็กๆตกใจร้องไห้ไม่รู้จะทำอย่างไร พออิสร์ไปถึงรีบเข้าไปหาพนัสถามว่าใครยิงหัวหน้า พนัสในสภาพสาหัสเลือดท่วมตัวแต่ยังห่วงใยป่าและชาวบ้าน ฝากอิสร์เหมือนเป็นคำสั่งเสียว่า
“ฝากชาวบ้านรอบๆทับสัก ช่วยให้เขาทำสำเร็จ คนกับป่าต้องอยู่กันได้อย่างเป็นมิตร พึ่งพาอาศัยกัน ให้คนในชุมชนมีความรู้สึกเป็นเจ้าของป่า ให้ชาวบ้านรักป่ามากกว่าพวกเราให้ได้...สิ่งสำคัญคือความรู้ ให้ความรู้ชาวบ้าน ถ้าเขามีความรู้ เขาจะไม่ทำอย่างที่เขาทำ เพราะเขาไม่รู้ ไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้มันเกี่ยวกับเขา ครอบครัวเขา ลูกหลานเขา ตัวเขาเอง ไม่ได้อนุรักษ์ป่าเอาไว้บูชาเท่ๆ แต่อนุรักษ์ป่า...เพื่อให้พวกเขารอด”
พูดจบพนัสก็หลับตาสนิท สีหน้าสงบ มือที่จับมืออิสร์ตกลง อิสร์ร้องไห้เหมือนเด็กๆแต่พอนึกอะไรได้เขาก็ลุกเดินไปในสภาพเลือดพนัสเปื้อนตัว ปอนด์ตกใจวิ่งตามถามว่า
“พี่อิสร์...พี่อิสร์จะไปไหน”
อิสร์ตรงไปที่รถพนัส หยิบปืนและหมวกกันน็อก บอก...
“หัวหน้า ยืมปืนหน่อยนะ...ยืมหมวกกันน็อกยืมรถด้วยนะ หัวหน้ายังอยู่แถวนี้ใช่ไหม ถ้าอยู่ก็มาด้วยกัน” แล้วขี่รถพนัสออกไป ปอนด์ตกตะลึงตะโกนสุดเสียง
“พี่อิสร์ พี่อิสร์...”
ooooooo
อิสร์ขี่รถตามรอยรถของไกรสรขึ้นไป เมื่อเผชิญหน้ากันต่างท้าดวลกันอย่างลูกผู้ชาย แต่ไกรสรใส่เสื้อเกราะจึงไม่ระคายผิว
แต่ไกรสรก็หนีกรรมไม่พ้น เมื่อเขาตกไปในกับดักที่สั่งลูกน้องทำดักเสือ จะขึ้นก็ไม่ได้ อิสร์จะยิงแต่นึกได้
“เฮ้อ...มึงตายไปหัวหน้ากูก็ไม่กลับมา”
ทันใดนั้นมีเสียงเสือคำราม แล้วแม่เสือก็กระโจนข้ามอิสร์ไปตะปบหัวไกรสรจนหนังหัวเปิดแล้วกินหน้าไกรสรทันที ลูกเสือสองตัววิ่งมาดู ส่วนอิสร์ช็อกกับภาพสยองนั้น
เมื่อจัดงานศพพนัสแล้ว ทั้งคนในสำนักงานและผู้สนิทคุ้นเคย โดยเฉพาะลูกแฝดสองคนมาโปรยอังคารที่ยอดเขาสูง แก้วเอ่ยขณะโปรยอังคารพ่อว่า
“พ่อครับ พ่อรักที่นี่มากที่สุด รักมากจนยอมเสียทุกอย่างในชีวิตตัวเองไป...” ขวัญกล่าวต่อว่า “แล้วสุดท้ายก็เสียแม้แต่ชีวิตตัวเอง เพื่อทำทุกอย่างที่จะรักษาทับสักไว้ให้ดีที่สุด”
“หัวหน้าครับ” อิสร์เอ่ย “ขอให้หัวหน้ามีความสุขเบิกบานสบายร่มเย็น ขอให้หัวหน้าได้อยู่ที่นี่ ในอุทยานแห่งชาติทับสัก อยู่ดูแลคุ้มครองป่าที่หัวหน้ารักตลอดไปนะครับ”
สุดท้ายดวงตาพยายามเข้มแข็ง เหมือนพูดกับพนัสว่า
“พนัส...เห็นไหมล่ะว่าฉันคิดถูกที่ไปจากคุณนานแล้ว ไม่อย่างนั้นตอนนี้ฉันคงทนไม่ได้ ทนไม่ได้...”
ดวงตาร้องไห้โฮออกมาจนต้อมต้องดึงไปกอดปลอบ
อังคารของพนัสถูกโปรยปลิวไปตามป่าเขา หุบเหว และสายน้ำของทับสัก ทุกคนมองอังคารที่ล่องลอยไปเงียบๆ ต่างคิดไปตามความรู้สึกของตัวเอง
ooooooo
ต่อมา ทับสักเปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ นักท่องเที่ยวเริ่มรู้จักและพากันมาทับสักเพราะเป็นข่าวโด่งดังเป็นที่สนใจ และเมื่อได้มาเห็นทับสักที่สวยงามอุดมสมบูรณ์ก็ยิ่งมาเที่ยวกันมากขึ้น...มากขึ้น
ชาติต้องอยู่ดูแลศูนย์เรียนรู้จนไม่อาจปลีกตัวไปไหนได้ เก๋ตัดสินใจจะมาอยู่ช่วย “ลุงชาติ” ดูแลศูนย์เรียนรู้
“ดีมาก” ชาติชมตาเป็นประกายยินดี
ครูจันทรากับป้านิดก็เพิ่งมาทับสักครั้งนี้ ต่างชื่นชมความพยายามรักษาป่าของทุกคนที่นี่ อิสร์บอกว่า
“วีรบุรุษของฉัน...หัวข้อเรียงความของครู เวลานี้ผมมีหัวหน้าพนัสเพิ่มมาอีกคนแล้วครับ”
“อยากให้อิสร์เข้าใจอีกนิดนะ” ครูจันทราเอ่ย “ถ้าเรายกความเป็นวีรบุรุษให้กับคนที่สละชีพแล้ว หรือเสียชีวิตไปแล้วเท่านั้นมันจะกลายเป็นการไปขีดวงว่าคนจะเป็นฮีโร่ได้นี่ต้องเป็นคนพิเศษ เป็นคนที่อุทิศชีวิตทำอะไรที่ยิ่งใหญ่เหลือเกินเท่านั้น แต่ครูอยากให้เราคิดว่า การทำอะไรดีๆให้โลกไม่ใช่หน้าที่เฉพาะของพวกคนพิเศษ หรือคนที่ดีงามกว่าสูงส่งกว่าใครๆ เป็นหน้าที่ของคนธรรมดาทุกคนไม่ว่าเราจะเป็นใคร”
เช้านี้อิสร์ตื่นมาเล่าความฝันให้ปอนด์ฟังว่าเห็นหัวหน้า ตนพยายามตามจะพูดด้วยแต่ตามไม่ทัน
ฝนตกพร่ำๆปอนด์ชมว่ากลิ่นฝนหอมจัง อิสร์บอกว่ามันคือกลิ่นป่าที่เปียกฝนถ้าแห้งแล้งจะไม่มีกลิ่นนี้
“ถ้ามีลูก ชื่อป่าฝนก็ดีเหมือนกันนะคะ”
“จริงด้วย ป่าฝน เป็นชื่อผู้หญิงก็ได้ผู้ชายก็ได้ว่าไหม”
“ค่ะ...ถ้าเป็นผู้ชายชื่อเล่นก็ป่า...ถ้าเป็นผู้หญิงชื่อเล่นก็ฝน”
ทั้งสองยิ้มให้กันอย่างมีความสุข อิสร์ก้มหอมปอนด์อย่างอ่อนโยน ปอนด์หอมตอบอย่างแสนรัก
ooooooo
จบเรื่อง “ลมไพรผูกรัก”
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ลมไพรผูกรัก ตอนที่ 7(จบตอน) วันที่ 10 ก.ค.61
ลมไพรผูกรัก บทประพันธ์โดย อุธิยาลมไพรผูกรัก บทโทรทัศน์โดย ปราณประมูล
ลมไพรผูกรัก กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
ลมไพรผูกรัก ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
ติดตามชมละคร ลมไพรผูกรัก ได้ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ