อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 8 วันที่ 6 ก.ค.61
ดวลจึงรอดพ้นมาได้ เมื่อได้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้น เที่ยงวันสั่งให้เอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาเปิดดู พบว่าลูกน้องของยศผิดจริงจงใจแกล้งดวล เที่ยงวันสั่งลงโทษโดยให้ไล่ออกจากงาน สวาทวิมลกลับตัดสินให้ทุกคนกลับไปทำงานต่อ ไม่ยอมให้ไล่ใครออกแม้เที่ยงวันจะทักท้วงเธอก็ไม่สนใจดวลน้อยใจมากที่คนทำผิดไม่โดนลงโทษ แอบมานั่งน้ำตาซึม เที่ยงวันตามปลอบ ขอให้คิดเสียว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอุปสรรคที่เขาต้องข้ามไปก็แล้วกัน ขอเพียงเขาตั้งใจทำงาน ตั้งใจที่จะมีชีวิตใหม่ก็พอ
“ผมต้องถูกทดสอบอีกเยอะใช่ไหมพี่เที่ยง”
“อืม พี่ก็เหมือนกัน พี่ก็กำลังถูกทดสอบ พี่ต้องผ่านมันไปให้ได้ไม่ว่าจะยากแค่ไหน ดวลก็เหมือนกัน”...
เพื่อตัดปัญหาไม่ให้ความผิดสาวมาถึงตัวเอง สวาทวิมลจ่ายเงินค่าปิดปากให้ยศเอาไปให้ลูกน้องที่มีเรื่องกับดวล 50,000 บาท และให้เขาลาออกไปภายในอาทิตย์นี้
ooooooo
ลำธารกลบเกลื่อนความผิดที่ตัวเองทำไว้ ด้วยการมาเยี่ยมเดือนสิบพร้อมกับดอกไม้และของฝากมากมายอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ดำเกิงหน้าบานเป็นจานเชิงที่เห็นเขามา จัดแจงไล่เที่ยงวันให้กลับได้แล้ว มานานแล้วคนอื่นจะได้เยี่ยมบ้าง เดือนสิบอาสา
จะเดินไปส่งเที่ยงวัน แต่ดำเกิงไม่ยอมให้ไป
สกาวจึงเสนอตัวไปส่งเขาแทนลูก ดำเกิงไม่ยอมให้เธอไปเช่นกัน ในเมื่อเขามาเองก็กลับเองได้ไม่เห็นต้องมีใครไปส่ง เที่ยงวันไม่อยากให้มีปัญหา ลาทุกคนแล้วเดินไปที่ประตู เหลือบมองมาทางเดือนสิบซึ่งมองเขาอยู่เช่นกัน ลำธารไม่พอใจกับสายตาที่ทั้งคู่ส่งให้กันแต่ตัวเองมีความผิดอยู่จึงต้องข่มอารมณ์เอาไว้ การที่ลำธารทำดีผิดปกติยิ่งทำให้สกาวมั่นว่าเขาต้องทำผิดจริงอย่างที่ยุพราว่า...
ลำธารมานั่งได้พักเดียวก็เริ่มยกนาฬิกาขึ้นดูแถมคอยเช็กข้อความจากในมือถือ เดือนสิบทนไม่ไหว ถ้าเขามีธุระก็ไปได้เลยเธอไม่เป็นอะไรแล้ว เขาอ้างมีนัดกินข้าวกับคุณแม่ ไว้วันหลังจะมาเยี่ยมอีก
“เดือนคงจะออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้ ธารไม่ต้องห่วงนะคะ”
ดำเกิงชวนลำธารไปเยี่ยมที่บ้านก็ได้จะได้ให้สกาวทำอาหารที่เขาชอบไว้ให้กิน เขารับคำแล้วขอตัวกลับก่อน ดำเกิงอาสาจะไปส่งเขาให้ สกาวรอจนทั้งคู่ ไปแล้วจึงหันไปบอกลูก
“เดือน อนาคตอยู่ในมือลูกนะเลือกที่จะอยู่อย่างมีความสุขแต่ไร้ซึ่งยศศักดิ์ หรืออยู่กับยศศักดิ์แต่ไร้สุข มีแต่เดือนเท่านั้นที่จะเป็นคนกำหนดชีวิตตัวเอง”...
ค่ำวันเดียวกันดำเกิงแวะไปที่ซุปเปอร์มาร์เกตเพื่อแอบดูดวลว่าเป็นอย่างไรบ้าง เห็นเขาทำงานขยันขันแข็ง ทำตัวดีก็โล่งใจ ไม่ใช่แค่ปฏิบัติตัวดีในที่ทำงาน เมื่อกลับห้องพักดวลเจอวัยรุ่นที่พักห้องเช่าติดกันชวนให้ดื่มเหล้าและเสพยา แม้จะลังเลตอนแรกแต่สุดท้ายจิตใจใฝ่ดีก็เป็นฝ่ายชนะ เขาไม่ขอแตะต้องมันอีก...
แม้ดวลจะทำงานได้อย่างขยันขันแข็ง แต่สวาทวิมลก็ไม่ปลื้ม และยังเตือนเที่ยงวันให้ระวังว่าเด็กคนนี้จะนำความเดือดร้อนมาให้
ooooooo
ลำธารอุตส่าห์ลงทุนมารับเดือนสิบกลับบ้าน แต่คนที่ดีใจเนื้อเต้นกลับเป็นดำเกิง ผิดกับสกาวที่
ไม่ยินดีนักที่เขากล้ากลับมาสู้หน้าลูกสาวของเธอในเมื่อเขาทำผิดต่อลูกถึงขนาดนั้น ดำเกิงไล่ให้สกาวเข้าครัวทำอาหารโปรดให้ลำธารกิน เธอทักท้วงของสดไม่มี
“ผมซื้อมาให้หมดแล้ว เมื่อคืนไปซุปเปอร์ฯ เอ่อ ไปซื้อมาเตรียมไว้หมดแล้ว”
สกาวไม่กล้าขัดดำเกิงอยู่แล้ว รีบเข้าครัวไปทำอาหาร เขาตามไปช่วยเธออีกแรงหนึ่งจะได้เสร็จเร็วๆ เดือนสิบอึดอัดใจที่ต้องถูกทิ้งให้อยู่กับลำธารตามลำพัง...
ดำเกิงเห็นสกาวนั่งใจลอยหั่นผักค้างอยู่อย่างนั้นก็พอจะเดาออกว่าเธอเป็นห่วงลูกจึงปลอบว่าดวลไม่เป็นอะไร ขยันทำงานทำการดี เธอน้ำตารื้นขึ้นมาทันที นี่เขาไปดูลูกมาหรือ เขาโกหกว่าบังเอิญไปซื้อของก็เลยได้เห็นลูกแว่บๆ แล้วเสหยิบกุ้งมาแกะไม่พูดอะไรอีก...
ขณะที่ดำเกิงกำลังอารมณ์ดีที่ได้ต้อนรับว่าที่ลูกเขยคนโปรดถึงบ้าน ดวลยังคงถูกยศซึ่งมีสวาทวิมลหนุนหลังกลั่นแกล้งให้ทำงานหนักแทบไม่ได้พัก ถึงจะเหนื่อยแต่เขาก็สู้ไม่ถอย โดยมีใครบางคนแอบมองอยู่...
ที่บ้านดำเกิงแม้ลำธารจะอึดอัดกับท่าทีเย็นชาของเดือนสิบ แต่เนื่องจากทำความผิดเอาไว้ทำให้เขาไม่แสดงอารมณ์เสียใส่เธอเหมือนที่เคยทำ กลับชวนเธอไปหาอะไรกินที่บางปูตอนเธอหายดี อีกไม่นานนกนางนวลก็มาแล้วเธอชอบไม่ใช่หรือ เดือนสิบกลัวเขาจะเบื่อ
“ก็อย่าทำให้ธารเบื่อสิ”
เดือนสิบไม่ได้อยากทำให้ใครเบื่อ แต่ชีวิตเธอเลือกไม่ได้ มันมีแต่เรื่องน่าเบื่อเข้ามาตลอด ลำธารแนะให้เธอเลือกที่จะเอาตัวออกห่างจากปัญหา ไม่จำเป็นต้องแบกทุกเรื่องในครอบครัวเอาไว้ ทำไม่รู้ไม่ชี้แล้วมีความสุขกับชีวิตของตัวเองบ้าง เดือนสิบมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ธารคิดว่าเดือนควรทำอย่างนี้จริงๆเหรอคะ”...
ฝ่ายเอนแอบตามส่องดวลอยู่สักพักถึงได้เดินเข้าไปหา พอเขาเงยหน้าขึ้นเห็นเพื่อนหันหลังเดินหนี เอนตะโกนเรียกเขาเสียงลั่น ดวลจำต้องหยุดเดินหนีเพราะไม่อยากให้เพื่อนเสียงดังไปมากกว่านี้ เอนพยายามกล่อมให้เขากลับไปอยู่ด้วยกันและจะดูแลเขาเองไม่ต้องทำงานหนักให้เหนื่อย ดวลขอบใจเพื่อนมากแต่ขอ
ยืนบนขาตัวเองดีกว่า ยศเห็นดวลยืนคุยกับเอนคิดว่าเป็นลูกค้า เข้ามาถามว่าหาสินค้าตัวไหนอยู่หรือ
“เปล่า ผมแค่คุยกับเพื่อนผม”
ยศเล่นงานดวลทันที ว่างมากหรืออย่างไรถึงได้ชวนเพื่อนมาคุยในที่ทำงาน ดวลปฏิเสธว่าเปล่า แล้วขอร้องเอนให้กลับไปก่อน เอนไม่ยอมกลับ เขาจึงต้องดันหลังเพื่อนออกไป
ooooooo
ดำเกิงอารมณ์ดีสุดๆไม่ใช่เป็นแค่ลูกมือสกาวหั่นผัก แกะกุ้งเท่านั้น ยังลงมือผัดสะตอด้วยตัวเอง แถมยังพูดคุยกับสกาวด้วยภาษาดอกไม้ซึ่งเธอไม่ได้มีความสุขอย่างนี้มานานแล้วตั้งแต่เกิดวิกฤติกับครอบครัว ทำกับข้าวเสร็จดำเกิงช่วยกันกับสกาว
ยกสำรับมาวางบนโต๊ะ เดือนสิบอาสาจะช่วย
“ไม่ต้องๆ นั่งคุยกันไป...ไปคุณ เดี๋ยวรีบจัดโต๊ะกันดีกว่า”
เดือนสิบมองแม่ที่เดินตามพ่อเข้าครัว ไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่าแม่ดูสดใสและไม่สั่นเกร็งเหมือน
ทุกวัน มันทำให้เธอนึกถึงบรรยากาศในบ้านก่อนที่พ่อจะล้มละลายและก่อนที่ดวลจะติดยา...
สกาวจัดโต๊ะอาหารอย่างมีความสุขโดยมีดำเกิงที่สีหน้ายิ้มแย้มคอยยกกับข้าวมาให้จากในครัว นาน
แค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เห็นเขาอารมณ์ดีแบบนี้ เธออยากจะหยุดเวลานี้ไว้ให้นานๆ แต่แล้วความสุขต้องมลายไปสิ้นเมื่อนาราเดินนำเที่ยงวันเข้ามา ดำเกิงเห็นเขาเท่านั้นสีหน้ายิ้มแย้มเปลี่ยนไปเป็นบึ้งตึงทันที...
ในขณะที่บรรยากาศบ้านดำเกิงกลับมาตึงเครียดอีกครั้ง ดวลเดินออกมาที่หน้าซุปเปอร์มาร์เกตเห็นเอนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับใครบางคน
“ได้สิครับ สำหรับพี่กิ่งจะมาเมื่อไหร่ก็ได้อยู่แล้ว ...ได้ครับ เดี๋ยวเจอกัน”
ดวลรอจนเพื่อนวางสายก็ร้องทักนึกว่ากลับไปแล้วเสียอีก เอนยังไม่ละความพยายามจะลากดวลกลับไปอยู่กับตัวเองให้ได้ พูดดูถูกงานที่เพื่อนทำว่างานหนักเงินน้อยยังจะทนทำอยู่ได้ ไปกับตนดีกว่าตนมีลู่ทางให้ได้เงินเยอะกว่าที่นี่แน่นอน ดวลส่ายหน้าอยู่แบบนี้ก็ดีแล้วไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อนไปมากกว่านี้
“คิดดีๆนะ ชีวิตมึงจะดักดานอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ทำอย่างกับว่าคนที่นี่เขาปลื้มมึงอย่างนั้นแหละ”
แม้จะเป็นจริงอย่างที่เพื่อนพูด แต่ดวลยืนกรานจะทำงานที่นี่ต่อไป...
นาราถึงกับน้ำตาคลอเมื่อโดนดำเกิงด่าว่าสาระแนที่พาเที่ยงวันเข้ามาในบ้าน สกาวเห็นท่าไม่ดีบอกให้เธอกลับบ้านไปก่อน เธอไม่ทันขยับไปไหน ก็โดนดำเกิงด่าว่าซ้ำอีก ครั้งนี้ด่าไปถึงพ่อกับแม่ของเธอ เด็กสาวร้องไห้โฮ เดือนสิบต้องเข้าไปกอดปลอบเธอไว้ ต่อว่าพ่อทำไมพูดแบบนี้
“ก็ดูมันทำสิ ตัวเองมาคนเดียวไม่พอต้องสาระแนพาคนอื่นเข้ามาด้วย”
เที่ยงวันขอยอมรับผิดแต่เพียงผู้เดียว นาราไม่รู้เรื่องอะไรด้วย เขาแวะไปที่โรงพยาบาลพบว่าเดือนสิบกลับบ้านแล้วก็เลยตามมาที่นี่ ดำเกิงพาลด่าเขาไปด้วย เดือนสิบออกโรงปกป้องว่ากำลังอยากพบเขาอยู่พอดี แล้วหันไปขอบคุณลำธารที่อุตส่าห์ไปรับเธอกลับบ้าน เขาคงเหนื่อยแล้วกลับไปก่อนได้เลย ลำธารไม่พอใจ พูดแบบนี้จะไล่กันหรือ เธอยอมรับว่าใช่ เชิญเขากลับได้เลย เธอมีเรื่องต้องคุยกับเที่ยงวัน
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 8 วันที่ 6 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ