อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 2 ก.ค.61
เที่ยงวันเห็นสายตาผิดหวังของชีวาตม์ ดวล และยุพรา ขอร้องให้เชื่อเขาด้วยว่าไม่ได้กลับไปใช้ยา...สวาทวิมลฝันร้ายว่าเปิดประตูห้องเที่ยงวันเข้าไปเจอเขานอนหายใจพะงาบๆใกล้ตาย พลางร้องเรียกเธอเสียงแผ่วให้ช่วยเขาด้วย เธอสะดุ้งตื่นลุกพรวดขึ้นนั่ง ทำให้ทูลที่นอนอยู่ข้างๆพลอยตื่นไปด้วย เขาเขย่าตัวถามเธอว่าเป็นอะไร สวาทวิมลได้สติถึงได้รู้ว่าเป็นแค่ความฝัน แต่แล้วฝันร้ายกลับกลายเป็นจริงเมื่อชีวาตม์โทร.มาแจ้งว่าเที่ยงวันต้องการความช่วยเหลือ เนื่องจากถูกตำรวจจับฐานมียาเสพติดไว้ในครอบครอง...
เที่ยงวันถูกตำรวจควบคุมตัวไว้ในห้องขัง ด้วยความเครียดทำให้นอนไม่หลับทั้งคืน เอาแต่คิดถึงเรื่องยาเสพติดที่แช่มเอายัดใส่มือ ถ้าเขาปฏิเสธตั้งแต่แรกคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นึกแล้วเจ็บใจตัวเอง ตำรวจเดินนำชีวาตม์เข้ามา เที่ยงวันลุกขึ้นเกาะกรงขัง ยืนยันว่าตัวเองไม่ได้เสพยาอีกแล้วขอให้เขาเชื่อใจตนด้วย
“ผลตรวจปัสสาวะนายผ่านนะเที่ยง แต่นายมียาเสพติดไว้ในครอบครอง นายคิดอะไรของนาย ทำไมนายมีของแบบนี้อีก” ชีวาตม์มองเที่ยงวันด้วยสายตาตำหนิ เขาอธิบายว่าแช่มเอามายัดใส่มือให้ ชีวาตม์ว่านั่นไม่ใช่ข้ออ้าง เขาคืนมันได้หรือไม่ก็ขว้างทิ้งไป ทำไมถึงไม่ทำ เขาเถียงไม่ออกได้แต่ก้มหน้า
“พ่อกับแม่นายขึ้นเครื่องมาแล้ว คงจะทันเรือรอบสายๆ”
“พี่วาตม์ คุณเดือนเป็นยังไงบ้าง”
ชีวาตม์เป็นธุระจัดการทุกอย่างให้แล้ว รถจากโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานีจะมากับเรือเที่ยวแรกแล้วจะรับเดือนสิบไปส่งกรุงเทพฯเลย ยุพรากับดวลจะไปกับรถ ส่วนตนเองจะอยู่จัดการเรื่องเที่ยงวันให้เรียบร้อยก่อน เขาขอร้องให้ชีวาตม์ไปส่งเดือนสิบให้ถึงที่หมายและฝากดูแลทั้งเธอและดวลให้ด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงเขา ถ้าไม่เป็นเพราะเขาเธอคงไม่ต้องเป็นอย่างนี้ ชีวาตม์ไม่เห็นมันจะเกี่ยวกับเขาตรงไหน เป็นความโชคร้ายของเธอเอง
“เลิกเอาทุกอย่างในโลกมาเป็นความผิดของตัวเองสักที”
“ยังไงคนทั้งโลกก็โยนความผิดทุกอย่างให้ผมอยู่ดี หรือไม่จริง...พี่วาตม์เองก็ต้องรีบกลับบ้านด้วย พี่วาตม์ไปเถอะไม่ต้องห่วงผม”
พูดถึงบ้านขึ้นมา ชีวาตม์อดหนักใจไม่ได้ ไม่รู้ว่ากลับไปต้องเจอกับอะไร...
ด้านรื่นเริงเห็นลูกเครียดเรื่องชีวาตม์จนละเลยไม่ดูแลตัวเอง เริ่มรู้สึกว่าเธออาจจะยุลูกมากเกินไป เธอต้องการแค่ความบันเทิงที่เห็นคนมีเรื่องกันแต่ไม่ได้หวังจะเห็นลูกสาวเคร่งเครียดขนาดนี้...
ขณะที่ยุพรากับดวลเตรียมตัวจะพาเดือนสิบกลับไปรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯ เอนเปิดประตูเข้ามาเห็นสภาพคนป่วยคิดไปไกลถึงไหนต่อไหน ถามดวลว่าหมอฉีดยาเอดส์ให้พี่เดือนหรือเปล่า ยุพราปรี๊ดแตกเดือนสิบไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด ไม่ต้องมาสาระแนตัดสินคนอื่นด้วยสายตาแบบนั้น
“เอ่อ ผมขอโทษครับ...โชคดีฉิบหาย ดีแล้วดวล พี่โอเล่เรียกมึงกลับไปถ่ายงานต่อ”
“โทษที กูไปไม่ได้ว่ะ กูจะพาพี่เดือนกลับกรุงเทพฯ พ่อกับแม่รออยู่”
เอนยังพยายามกล่อมให้ดวลล้มเลิกความตั้งใจจะกลับบ้าน แต่เขายืนกรานจะพาพี่สาวกลับกรุงเทพฯไม่ว่าจะกลับไปเจออะไรก็จะยอมรับโทษแต่โดยดี ยุพราพอใจกับความมุ่งมั่นของเขา
ooooooo
ที่โรงพักบนเกาะพะงัน ทันทีที่เจอหน้าลูก สวาทวิมลเข้าไปตบหน้าหัน พร้อมกับต่อว่าทำไมถึงกลับไปหายาเสพติดอีก เขาน้อยใจมากที่แม่ไม่ถามความจริงจากเขาสักคำก็ตัดสินลงโทษ
แต่แล้วความจริงก็ปรากฏเมื่อตำรวจเอาภาพจากกล้องวงจรปิดที่ซ่อนไว้ในช่องแอร์ซึ่งตำรวจไปค้นเจอในบังกะโลที่เที่ยงวันไปพักมาเปิดให้ทุกคนดู เป็นภาพของเที่ยงวันกับเดือนสิบตั้งแต่มาเข้าพัก มีภาพเดือนสิบนอนเพียงลำพังในห้อง ภาพไล่มากระทั่งถึงตอนที่เที่ยงวันอยู่คนเดียว แล้วแช่มตามมายัดยาใส่มือเขา
ภาพช่วงสุดท้ายเผยให้เห็นภาพเที่ยงวันตกใจที่เดือนสิบมาเคาะห้องจึงยัดยาใส่กระเป๋ากางเกง ภาพทั้งหมดไม่มีภาพไหนแสดงให้เห็นว่าเที่ยงวันตั้งใจซื้อยาหรือเสพยาเลย แถมยังสอดคล้องกับคำให้การของเขาอีกด้วย ตำรวจแจ้งว่าแช่มติดกล้องแอบถ่ายไว้ หวังจะเอาภาพคู่รักไปขายเป็นคลิปลามก ทำให้โดนข้อหานี้อีกกระทง สวาทวิมลมองมือตัวเองที่ตบหน้าลูกด้วยความรู้สึกผิด ทนายความเข้ามารายงาน
“ทางตำรวจให้ประกันตัวได้ชั่วคราวแต่ยังไงคุณเที่ยงก็ยังต้องไปสู้คดีในชั้นศาลนะครับ เพราะอย่างไรเสียก็มียาเสพติดในครอบครอง”
ทูลโล่งใจไปเปลาะหนึ่งอย่างน้อยก็มีหลักฐานพวกนี้ สวาทวิมลขอให้ทนายความช่วยลูกของเธอให้ถึงที่สุดอย่าทิ้งเขาเด็ดขาด...
กว่าทนายความจะจัดการเรื่องประกันตัวเที่ยงวันเสร็จ พระอาทิตย์ตกดินไปนานแล้ว ทั้งทูลและสวาทวิมลเหนื่อยกันมากเพราะเดินทางจากกรุงเทพฯมาตั้งแต่เช้า ป้าชุ่มเดินน้ำตานองหน้าเข้ามาขอโทษเที่ยงวันที่ลูกของเธอทำให้เดือดร้อน เขาอยากช่วยเธอถามว่ามีทนายหรือยัง ป้าชุ่มไม่อยากได้ทนายอยากให้ลูกติดคุกเพราะทำแต่เรื่องร้ายกาจเอาไว้ แถมยังค้ายาอีกต่างหาก
นอกจากจะขอโทษเที่ยงวันแล้วป้าชุ่มจะเข้าไปกราบขอโทษพ่อกับแม่ของเขา แต่ทูลรั้งตัวไว้ขอร้องอย่าทำแบบนี้ ป้าชุ่มละอายใจที่เลี้ยงลูกไม่ดี อยากจะตายหนีอายให้รู้แล้วรู้รอด
“ฉันสั่งสอนมันมายังไงทำไมมันถึงได้เป็นคนเลวร้ายแบบนี้ ฉันมันไม่ดีเอง พวกคุณอย่าโกรธลูกฉันเลยนะ ฉันเลี้ยงมันมาไม่ดีเอง” ความรักที่ป้าชุ่มมีต่อลูกต่อให้ลูกจะเลวอย่างไรก็ยังรักทำให้เที่ยงวันสะเทือนใจ เหลือบมองไปทางแม่ซึ่งมองเขาตอบแล้วต่างก็หลบสายตากันไป ทูลเห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้ แน่ใจว่าเที่ยงวันเข้าใจในความรักของสวาทวิมลที่มีต่อเขา
ooooooo
ขณะที่เรื่องของเที่ยงวันคลี่คลายไปในทางที่ดี เรื่องภายในครอบครัวของเดือนสิบไม่โชคดีอย่างนั้น แม้ชีวาตม์จะจัดการพาเดือนสิบกลับมารักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯได้อย่างเรียบร้อย แต่เมื่อดำเกิงปรากฏตัวขึ้นทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด เขาเห็นสภาพยับเยินของเดือนสิบก็หันไปผลักดวลกระเด็น
“เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้ดวล มึงมันเกิดมาล้างผลาญครอบครัว” ดำเกิงจะเข้าไปซ้ำ สกาวพุ่งมา
กอดเอวไว้ “ปล่อย ฉันจะฆ่ามันให้จบเรื่องจบราวสักที”
ดวลท้าทายให้พ่อฆ่าได้เลย ดำเกิงยิ่งโกรธจะเข้าไปเอาเรื่องให้ได้ ชีวาตม์ต้องลากดวลออกจากห้อง เขาดูอับจนหนทางจนชีวาตม์อดสงสารไม่ได้ถามว่าจะไปไหนต่อ
เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
“พรุ่งนี้เอนจะกลับมา ผมว่าจะไปอยู่กับมัน”
ชีวาตม์รู้เรื่องเอนจากยุพรามาหมดแล้วก็ยิ่งเป็นห่วงดวลแถมเที่ยงวันยังฝากฝังเอาไว้อีกต่างหาก เขาจึงต้องพาดวลกลับไปพักที่บ้านด้วย และนั่นยิ่งทำให้สถานการณ์ระหว่างเขากับกิ่งคำยิ่งแย่ พอบ่างช่างยุอย่างรื่นเริงรู้ว่าดวลเป็นน้องชายของเดือนสิบก็โวยวายว่า
นี่เขาคิดจะเอาขี้ยาเข้ามาในบ้านหรือ แล้วหันไปบอกให้กิ่งคำในฐานะเจ้าของบ้านไล่มันออกไปจะให้ชีวาตม์เอาไอ้ขี้ยามากลบเกลื่อนความผิดที่หายไปกับชู้ไม่ได้
“ผมก็เป็นเจ้าของบ้านเหมือนกัน ดวลเป็นแขกของผม กรุณาให้เกียรติด้วย...ไปดวลไปพักเถอะ” ชีวาตม์ลากแขนดวลขึ้นข้างบน ไม่อยากให้รื่นเริงทำเสียเรื่องไปมากกว่านี้ กิ่งคำโวยวายเรียกให้สามีกลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ชีวาตม์ได้แต่ถอนใจเฮือก เขาเหนื่อยเกินกว่าจะมีปากเสียงด้วยก็เลยไม่ยอมหันกลับ
“ดูมัน! มันต้องไปทำอะไรเลวๆไว้แน่ มันถึงไม่กล้าสู้หน้าแก แม่เอาหัวเป็นประกันเลย มันกับอียุพราต้องได้กันแล้วแน่ๆ” คำพูดยุแยงของรื่นเริงทำให้กิ่งคำคล้อยตามได้ไม่ยาก...
ชีวาตม์เดินนำดวลมายังห้องพักแขก บอกให้เขาพักผ่อนได้แล้วเหนื่อยมาทั้งวันแล้วและอย่าไปใส่ใจกับคำพูดคนอื่น ดวลอดถามไม่ได้นี่ตนทำให้เขาเดือดร้อนหรือเปล่า ชีวาตม์โกหกว่าเป็นปกติของที่นี่ไม่ต้องคิดอะไรมาก ดวลโทษตัวเองที่ทำให้เดือนสิบกับเที่ยงวันต้องมาเดือดร้อน สงสัยเขาจะเป็นตัวซวยอย่างที่พ่อว่า ชีวาตม์ขอร้องอย่าพูดแบบนั้น เขาจะเป็นอย่างที่ใครว่าหรือไม่มันอยู่ที่ตัวเขาเอง
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 2 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ