อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 13 วันที่ 28 ก.ค.61

อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 13 วันที่ 28 ก.ค.61

ลัคนัยไม่ได้คัดค้านคำพูดเตือนสติของมาลินีแต่ก็เย็นชาจนเหมือนชนกใจไม่ดี แม้เขาจะเอาใจใส่เธอเหมือนเดิมแต่เธอคิดว่าเขาทำตามหน้าที่และคำสัญญาเท่านั้น

“นายจะโกรธเกลียดฉันจนไม่มองหน้ากันก็ไม่เป็นไร ขอแค่อย่าคิดว่าที่ฉันทำมันคือการเอาคืน ฉันไม่มีทางเอาคืนนายด้วยวิธีนั้นเด็ดขาด คุณแม่ทั้งคนฉันเองก็ห่วงท่านไม่น้อยกว่านายแล้วก็เสียใจมากด้วยที่ไม่ได้บอกนายตั้งแต่แรก ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ ขอโทษนะลัคกี้...ขอโทษ...ขอโทษจริงๆ”

“พอแล้วครับ...ไม่ต้องขอโทษผมแล้ว ผมเชื่อครับว่าคุณไม่ได้มีเจตนาจะเอาคืนผม”



“นายเชื่อฉันจริงๆเหรอ”

“ถ้าจะทำคุณคงไม่พาแม่ผมไปรักษาหรอก...จริงไหม นิ่งซะนะครับคุณนก ผมไม่โกรธแล้ว ทำใจให้สบาย”

เหมือนชนกชะงัก เกือบได้ยิ้มกว้างถ้าจะไม่ได้ยินประโยคต่อมา

“เพราะถ้าคุณไม่สบายใจมันจะส่งผลเสียกับลูกของเรา”

พิมลแขเฝ้าสังเกตอาการของลัคนัยกับเหมือนชนกตลอด ความรู้สึกผิดจากเรื่องเก่าๆทำให้เธออยากไถ่โทษสักครั้ง และเช้าวันหนึ่งก็สบโอกาส...อดีตนางงามยกอาหารเช้าฝีมือลัคนัยไปให้เหมือนชนก

เหมือนชนกมองถาดอาหารอย่างเฉยเมย ไม่ยอมแตะเพราะน้อยใจคนทำ ที่เธอเข้าใจว่าตั้งใจทำให้ลูกมากกว่าเธอ พิมลแขส่ายหน้าอ่อนใจและแก้ต่างให้ลัคนัยอย่างใจเย็น

“เขาทำให้แม่ของลูกต่างหากล่ะคะ ดูเมนูก็รู้ว่าในถาดนั่นของบำรุงคุณทั้งนั้น ไหนจะงา ไหนจะเต้าหู้ ของพวกนี้มีแคลเซียมเยอะคุณจะได้ไม่เป็นตะคริวง่ายไง”

พิมลแขรู้ดีว่าคนท้องแก่ต้องทรมานแค่ไหนกับอาการตะคริว เหมือนชนกก็รู้ดีแต่ฟอร์มจัดไม่ยอมรับความเอาใจใส่ของสามี อดีตนางงามเห็นดังนั้นเลยอธิบายให้ลูกเลี้ยงสาวเข้าใจความรู้สึกของลัคนัยตอนนี้

“นัยเพิ่งผ่านเรื่องร้ายอาจยังทำใจไม่ได้ก็จริง แต่เขาไม่เคยไม่ห่วงคุณนะคะ เขาแสดงให้คุณเห็นผ่านการกระทำ แล้วคุณล่ะคะ...จะไม่ทำให้เขาเห็นบ้างเหรอว่าคุณเองก็ห่วงเขามากแค่ไหน”

คำพูดเตือนสติของพิมลแขทำให้เหมือนชนกคิดได้ ยอมกินอาหารเช้าจนหมดและออกไปหาลัคนัยที่บริษัทพร้อมข้าวของฝากติดมือมากมาย คุณหนูขี้วีนตั้งใจจะง้อสามี แต่กลับต้องเปลี่ยนใจเมื่อดันแอบได้ยินลัคนัยคุยกับนุชนารถเรื่องนิ่มนวลว่าคงลืมไม่ได้ง่ายๆ

เหมือนชนกเข้าใจผิดคิดว่าลัคนัยโกรธมากและไม่มีวันอภัยเธอเรื่องนิ่มนวล นับจากวันนั้นเธอจึงเปลี่ยนท่าทีเป็นเย็นชาและหมางเมินจนลัคนัยน้อยใจเพราะคิดว่าเธอคงทรมานใจที่ตั้งท้องลูกของเขา

ลัคนัยพยายามไม่ถือสาและเอาใจใส่เธอทุกอย่างเหมือนเดิมแต่เหมือนชนกก็ปฏิเสธและทำร้ายจิตใจเขาทุกทางจนไพพรรณทนไม่ไหวต้องดุเตือนสติ

“ที่ไม่ให้คุณนัยดูแลเพราะโทษตัวเองใช่ไหมคะ”

“นกทำให้แม่กับลูกเขาต้องพรากจากกัน แล้วยังจะมีหน้าทำตัวเป็นภาระให้เขาอีกเหรอคะ”

“โธ่เอ๊ย...อย่าคิดแบบนั้นค่ะ ไม่เอาค่ะคุณนก... แม่คุณนัยเพิ่งเสียก็ต้องให้เวลาเธอทำใจหน่อยนะคะ”

“แค่เขาเข้าข้างพิมลแขนกยัง...แล้วเรื่องแม่เขามันหนักยิ่งกว่า ฮือ...เขาจะมีวันให้อภัยนกได้เหรอ”

“คุณนก...เชื่อไพนะคะ คุณนัยน่ะรักคุณ เธอต้องให้อภัยคุณได้แค่ต้องให้เวลาเธอ แล้วอะไรๆมันจะดีขึ้น ...เลิกคิดแบบนั้นนะคะคุณนก...เชื่อไพนะคะ”

ooooooo

พิมลแขคลอดลูกสาวไม่นานหลังจากนั้น เหมือนชนกไม่ยอมไปเยี่ยมเพราะยังทิฐิ ทุกคนในบ้านเลยยกโขยงไปกันเอง แม้แต่มาลินีก็ขอตามไปด้วยแถมถือวิสาสะตั้งชื่อให้ทารกหญิงตัวน้อย

“ตอนยัยนกคลอดออกมาหน้าเหมือนพ่อไม่มีผิด ฉันเลยตั้งชื่อว่าเหมือนชนก แต่เด็กคนนี้กลับ...เหมือนพี่สาวไม่มีผิด...ตั้งชื่อว่าเหมือนขนิษฐ์เป็นไง”

นอกจากชื่อจริง มาลินียังตั้งชื่อเล่นให้เหมือนขนิษฐ์ว่าหนูนิด ทุกคนในบ้านโดยเฉพาะธวัชกับพิมลแข

ซาบซึ้งใจมากที่มาลินีละทิฐิและเมตตาตั้งชื่อให้ลูกสาว ลัคนัยก็อยากเห็นหน้าหลานเลยชวนเหมือนชนกมาด้วยกัน คุณหนูขี้วีนยังทำใจไม่ได้และขอให้พากลับบ้าน

“คุณจะไม่ไปยินดีกับคุณพ่อคุณหน่อยเหรอ”

“ไม่ไป! ไม่มีอะไรต้องยินดี”

ลัคนัยจะค้านแต่เหมือนชนกไม่ฟังแหวลั่น

“บอกเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าฉันรู้สึกไม่ดีมันจะส่งผลกับลูก นายกำลังทำฉันรู้สึกไม่ดี...รู้เอาไว้!”

“ขอโทษด้วยครับ...ที่ผมทำให้คุณรู้สึกไม่ดี”

เหมือนชนกเจ็บแปลบที่อก ไม่ได้ตั้งใจหัวเสียใส่เขา แต่อารมณ์สับสนและอ่อนไหวตามประสาคนท้องทำให้พาลหมดทุกสิ่งไม่เว้นแม้แต่น้องสาวคนละแม่ตัวน้อยที่เพิ่งลืมตาดูโลก...

วิสาขาแสดงความยินดีกับธวัชและพิมลแขจากใจจริง สถานะแบบเพื่อนกับอดีตสามีทำให้เธอไม่อึดอัดใจอย่างที่นึกกลัวแต่แรก ตรงกันข้ามกลับอบอุ่นด้วยซ้ำที่มีคนเข้าใจตัวตนของเธอ

ความสัมพันธ์กับอดีตสามีจบลงด้วยดีแต่วิสาขากลับต้องเครียดเมื่อพัชราปรึกษาเรื่องจับคู่สาวให้วงศ์เวศน์ เพราะความรู้สึกผิดที่แอบมีใจให้ลูกชายคนเดียวของเพื่อนรักทำให้วิสาขาอาสานัดบอดให้วงศ์เวศน์ หมอหนุ่มเสียใจมากแต่ยังยิ้มกว้างตอบรับนัดบอดแต่โดยดี...

ธวัชไม่ละความพยายามจะให้เหมือนขนิษฐ์ได้ผูกสัมพันธ์กับเหมือนชนกเลยอุ้มไปหา

“มาดูน้องสิลูกว่าเหมือนเราตอนเด็กๆแค่ไหน จำรูปตอนเด็กของตัวเองได้ไหม ลองอุ้มน้องไหม ซ้อมไว้ก่อนไง ไปคลาสคุณแม่มาแล้วนี่ อุ้มแบบที่พ่ออุ้มก็ได้”

แต่นอกจากเหมือนชนกจะไม่แลแล้วยังเผลอทำรุนแรงจนเหมือนขนิษฐ์ร้องไห้จ้า!

พิมลแขรีบมาดูลูกสาวด้วยความเป็นห่วงแต่เธอก็ไม่ได้โทษเหมือนชนกว่าเป็นต้นเหตุ นั่นยิ่งทำให้เหมือนชนกรู้สึกผิดจนต้องปลีกตัวไปนั่งสงบสติอารมณ์ พลัน...ก็สัมผัสได้ถึงแรงถีบที่ท้อง

“อุ๊ย...ถีบแม่ทำไมฮึ ทุกทีไม่เห็นดิ้นแรงยังงี้...หรือว่าอยากปลอบใจแม่ อยากบอกแม่ใช่ไหมว่าแม่ยังมีหนูอยู่...แต่พ่อเขาคงเกลียดแม่แล้ว...แต่ลูกเข้าใจแม่ใช่ไหม”

 เหมือนชนกเก็บเรื่องลัคนัยไปคิดจนฟุ้งซ่านและฝันร้ายถึงวันคลอดที่ลัคนัยมาแย่งลูกจากเธอ เสียงกรีดร้องกลางดึกทำให้ลัคนัยตกใจมากพยายามปลอบภรรยาคนสวยให้สงบแต่ท่าทางมึนตึงของเธอทำให้เขาเครียดหนักเพราะคิดว่าเธอคงทรมานใจที่ตั้งท้องลูกของเขา

ooooooo

ลัคนัยน้อยใจเหมือนชนกที่หมางเมินและเย็นชาโดยเฉพาะทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูก กระนั้นเขาก็เตรียมพร้อมให้เธออย่างดีแม้แต่หนังสือสำคัญการหย่าที่เขาเตรียมไว้ให้แบบไม่เต็มใจนัก

วิสาขาตื่นเต้นมากจะได้เป็นคุณยายในเร็ววัน แต่วงศ์เวศน์กลับเหมือนตกนรกเพราะเธอหลบหน้าไม่ไปไหนมาไหนด้วยเหมือนเคย แถมยุให้เขาเดตกับน้องแพรลูกสาวเพื่อนสนิท สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวบุกไปเคลียร์กับเธอ

“ทำไมน้าต้องทำกับผมแบบนี้ น้าก็รู้ว่าผมไม่ได้ชอบน้องแพร”

“มันเป็นความหวังดีของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กไง”

 “เด็ก...ในสายตาของน้าผมคงดูอ่อนด้อยจนน้ารำคาญ คิดโยนผมให้ใครก็ได้โดยไม่คิดถึงใจผมว่าจะรู้สึกยังไง”

“น้ารู้ว่าเวศน์โกรธที่น้าวุ่นวายชีวิตเวศน์ เอาเป็นว่าน้าขอโทษ น้าจะไม่ยุ่งกับเรื่องของเวศน์อีก”

ท่าทีห่างเหินของวิสาขาทำให้วงศ์เวศน์ร้อนรน “แต่ผมอยากให้น้าวุ่นวายกับชีวิตผม น้าคนเดียวเท่านั้น...เป็นเหมือนเดิมได้ไหมครับ เป็นคนที่ไปปีนผา ดูหนัง คนที่ทำให้ผมยิ้มตลอดเวลา”

วิสาขาอึ้งไปอึดใจก่อนเอ่ยเสียงเรียบ “มีผู้หญิงแบบนั้นอยู่แน่นอน คนที่เหมาะสมทั้งอายุและยืนกับเวศน์โดยไม่อายใคร...น้าเป็นแม่ของยัยนกและกำลังจะเป็นยายของหลาน น้าอยากให้ลูกหลานของน้าภูมิใจในตัวน้าที่วางตัวเหมาะสม น้าเชื่อว่าแม่ของเวศน์ก็อยากให้เวศน์วางตัวให้เหมาะสมเหมือนกัน”

ธวัชตัดสินใจวางมือจากกรีนดรีมเพื่อให้เวลากับพิมลแขกับเหมือนขนิษฐ์ เหมือนชนกกับลัคนัยถูกเรียกตัวไปพบเพื่อรับมอบอำนาจประธานบริษัทร่วมกันโดยมีวิสาขาเป็นพยานแต่ลัคนัยปฏิเสธ

“ผมว่าให้เป็นชื่อคุณนกคนเดียวดีกว่าครับ เธอเป็นทายาททางตรง ผมอยากให้สิทธิ์ขาดเป็นของเธอคนเดียว”

อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 13 วันที่ 28 ก.ค.61

ละคร เกมเสน่หา บทประพันธ์โดย กันยามาส
ละคร เกมเสน่หา บทโทรทัศน์โดย คนปั้นฝัน
ละคร เกมเสน่หา กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ละคร เกมเสน่หา ผลิตโดย บริษัท ละครไท จำกัด
ละคร เกมเสน่หา ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ