อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 9 วันที่ 13 ก.ค.61
“ก็ให้มองกันไปเลย จะได้รู้ว่าอีนังแม่ใจแตกนี่แหละเป็นแม่เจ้าบ่าว หลานฉัน...ฉันเลี้ยงของฉันมาอย่างดี ฟูมฟักอย่างกับไข่ในหิน รักเหมือนดวงใจ แต่สุดท้ายไอ้ขยะที่แกทิ้งไว้ก็มาย่ำยีดวงใจของฉัน”ลัคนัยหน้าซีด เหมือนชนกมองเจ้าบ่าวด้วย
แววตาเห็นใจ ไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ มาลินีพาลพาโลใส่ทุกคนที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะลัคนัยหลานเขยคนใหม่ที่เธอไม่เต็มใจยอมรับ
“เอาไปนังนิ่ม เอาเลือดชั่วของแกคืนไป ฉันไม่เคยต้องการมัน...เอาคืนไป!”
มาลินีกระชากตัวลัคนัยมาคืนนิ่มนวล ลัคนัยน้ำตาไหลอยากจับมือแม่แต่นิ่มนวลสะบัดตัวออก
“นัย...แม่ขอโทษ แม่ไม่น่ามาเลย แม่ขอโทษ แม่ผิดเอง!”
นิ่มนวลร่ำไห้ทรุดตัวกับพื้นอย่างน่าเวทนา ลัคนัยจะประคองแม่แต่มาลินีถลาไปทุบตี
“แม่แกมาแล้วแกก็กลับไปกับแม่แกไป ไปจากชีวิตฉัน ไปจากชีวิตหลานฉัน!”
เหมือนชนกสงสารลัคนัยจับใจประกาศกร้าว
“ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้นแหละค่ะ”
ทุกคนชะงักแต่เหมือนชนกไม่สนใจเดินไปประคองนิ่มนวลโดยไม่นึกรังเกียจ
“ขอบคุณนะคะที่คุณแม่ยอมมา...ตามคำขอของนก”
มาลินีอ้าปากค้าง เหมือนชนกต้องยืนยันตามแผน
ที่คิดสดๆร้อนๆ
“ยายคะ...นกเป็นคนขอให้คุณแม่นัยมาเองเพื่อเป็นของขวัญแต่งงานให้เขา”
ลัคนัยอึ้งมากแต่คงไม่เท่ามาลินีที่ผลุนผลันจากไป เหมือนชนกมองตามเครียดๆก่อนหันหาลัคนัย
“ขอโทษนะที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้บอกคุณ...อยากเซอร์ไพรส์น่ะ”
คำประกาศของเหมือนชนกทำให้สถานการณ์ดีขึ้น ลัคนัยยืนนิ่งปล่อยให้เจ้าสาวจูงมาหาแม่
“มาสิ...มารับของขวัญแต่งงานจากฉัน คุณแม่ที่นายตามหามานาน”
นิ่มนวลโผกอดลูกชายเป็นครั้งแรกนับแต่จากกัน ลัคนัยมีความสุขมาก ส่งยิ้มกว้างให้เหมือนชนก
“ขอบคุณนะครับ...คุณนกคนดี”
ooooooo
งานแต่งงานที่ชวนอึดอัดกลายเป็นงาน
รวมตัวครอบครัวของลัคนัย การปรากฏตัวของนิ่มนวลและความพยายามจะไกล่เกลี่ยสถานการณ์ของ
เหมือนชนกทำให้ลัคนัยมีความสุขมาก
วิสาขากับธวัชพลอยปลื้มใจเพราะรู้ความเป็นมาของลัคนัยตลอด เหมือนชนกเองแม้เพิ่งรู้ความจริงทั้งหมดก็อดซึ้งไปกับลัคนัยไม่ได้และไม่รีรอจะมอบพวงมาลัยให้แม่สามีหมาดๆ
นิ่มนวลรับไหว้ลูกสะใภ้และมอบของขวัญล้ำค่าตอบแทน
“ลูกชายแม่คนนี้คือของล้ำค่าที่สุดในชีวิตแม่...แม่ยกเขาให้หนูนะลูก”
“ค่ะ...หนูจะรักษาของล้ำค่าของคุณแม่ชิ้นนี้เอาไว้ดีๆเลย”
เหมือนชนกพูดตามที่ใจคิดโดยไม่รู้ตัว ลัคนัยมองมาด้วยความซึ้งใจแต่ไม่วายสงสัยเหตุผลที่เธอ
รับสมอ้างเรื่องนิ่มนวล เหมือนชนกอึกอักไม่อยากบอกว่าเพราะสงสาร พยายามบ่ายเบี่ยงแต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้น ถูกเขาไล่ต้อนตอนอยู่กันตามลำพังในห้องหอ
“บอกเหตุผลที่คุณช่วยผมอีกครั้งได้ไหม ที่งานผมได้ยินไม่ถนัด”
“ก็...เพราะนายเป็นศัตรูของฉัน ถ้านายชิงแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มฉันก็ไม่สนุกน่ะสิ”
“ถึงจะเป็นแค่เกมแต่ก็เป็นเกมที่ผมไม่เสียใจเลยที่ตัดสินใจลงเล่น เพราะอย่างน้อยวันนี้คุณก็มีน้ำใจช่วยศัตรูอย่างผมเอาไว้ ไม่แน่วันข้างหน้าคุณอาจ...”
ลัคนัยเว้นจังหวะหวังให้เธอซึมซับความในใจ
ที่อยากบอก เหมือนชนกตกในภวังค์อ่อนหวานเกือบจะเคลิ้มอยู่แล้วถ้าไม่รู้สึกตัวเสียก่อนว่านั่งสบตากับเขาบนเตียง!
“ฉัน...จะรับคำขอบคุณของนายไว้ก็แล้วกัน”
“เพื่อเป็นการตอบแทนคุณ คืนนี้ผมจะทำให้คุณผ่อนคลาย”
น้ำเสียงกรุ้มกริ่มของเขาทำให้เหมือนชนกเขินจัด ยิ่งเขาขยับใกล้ยิ่งอายม้วน แต่พลัน...สามีหมาดๆก็ผละตัวออกไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งเธอให้มองตามอึ้งๆที่เขามาทำให้อารมณ์ค้าง!
บรรยากาศในห้องหอไม่แย่นัก แม้คู่สามีภรรยาหมาดๆจะไม่ชอบหน้ากันแต่ไม่ออกมานอกห้องหอ ธวัชกับวิสาขายังไม่แยกย้ายแต่นั่งจิบไวน์กันอย่างผ่อนคลายหลังจากหนักใจเรื่องมาลินีและความรั้นของเหมือนชนก
สถานการณ์ระหว่างธวัชกับวิสาขาดีขึ้นมาก ความผูกพันและความเข้าอกเข้าใจที่มีให้กันมานานทำให้เรื่องเลวร้ายกลายเป็นฝุ่นผง ทั้งสองพูดคุยด้วยอารมณ์ดีๆเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี โดยไม่รู้เลยว่าพิมลแขแอบมองห่างๆจากระเบียงห้องนอน...น้อยใจอย่างบอกไม่ถูกที่เห็นสามียิ้มแย้มกับอดีตภรรยา
ธวัชไม่รู้เรื่องภรรยาน้อยใจ กลับถึงห้องก็จะกอดให้หายคิดถึงแต่ก็ต้องเปลี่ยนใจกะทันหันเมื่อเห็นเธอนอนหันหลังให้และส่งสายตาไปทางเรือนหลังเล็ก...เรือนหอของลัคนัยกับเหมือนชนก!
ooooooo
ค่ำคืนแรกหลังแต่งงานผ่านพ้นไปแล้ว เหมือนชนกตื่นมาเจอตัวเองในชุดแต่งงานเหมือนเดิม พ่วงด้วยลัคนัยที่ฟุบหลับปลายเตียงทั้งที่มือยังจับเท้าเธอไว้!
ลัคนัยสัมผัสถึงความเคลื่อนไหวบนเตียง ค่อยๆลืมตามาเจอภรรยาหมาดๆที่มีสีหน้าเอาเรื่อง เหมือนชนกทำโมโหกลบเกลื่อนความประหม่าไล่เขาออกจากห้อง
แต่นอกจากลัคนัยจะไม่ทำตามยังดึงข้อเท้าเธอมาใกล้
“จำได้ไหมครับที่ผมเคยบอกว่าจะทำให้คุณกลืนคำพูดตัวเอง จะรอวันที่คุณลืมความเกลียด เปลี่ยนเป็นคำขอร้องอ้อนวอนและเรียกร้องอ้อมกอดจากผม มันคือกติกาของผมครับ ดังนั้นผมจะไม่เล่นนอกเกมเด็ดขาด ผมจะรอจนกว่าคุณจะลบความเกลียดจากใจ จะไม่หักหาญน้ำใจคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจเอง”
พูดจบลัคนัยก็ส่งสายตาหยาดเยิ้มให้ เหมือนชนกหัวเสียมากอยากทุบคนตรงหน้าให้หายแค้นแต่ต้อง
อึ้งแทนเมื่อเขาคว้าผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นๆมาประคบเท้า ความอ่อนโยนของสามีหมาดๆทำให้เหมือนชนกใจอ่อนยวบ ยอมนั่งนิ่งๆให้เขาดูแลและยอมสงบศึกกับเขาต่ออีกหนึ่งวัน
ธวัชให้สาวใช้ยกอาหารเช้าไปให้คู่แต่งงานใหม่ เหมือนชนกลงมารับทั้งชุดแต่งงาน เช่นเดียวกับลัคนัย ทำให้ทุกคนในบ้านรู้หมดว่าเมื่อคืน...เจ้าบ่าวเจ้าสาวไม่ได้เข้าหอ!
พิมลแขยิ้มมีความหวังแต่พลันต้องนิ่วหน้าเมื่อสาวใช้เก็บเข็มกลัดหรูมาให้ ธวัชมองแวบเดียวก็รู้ว่าเป็นของวิสาขาจึงส่งข้อความไปบอก อดีตนางงามเห็นสามีรู้ใจอดีตภรรยาก็หงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากปึงปังจากไป...
เพ็ญพรรณีไม่ได้ไปร่วมงานแต่งของลัคนัยกับเหมือนชนก แต่ไปดักรอวงศ์เวศน์เช้าวันถัดมา พยายามอ้อนวอนขอให้เขาคืนดีเพราะตัวเองไม่เหลือใคร
แต่ก็ถูกพัชราขัดขวาง
วงศ์เวศน์ไม่อยากให้มีเรื่องช่วยไกล่เกลี่ย
แต่นอกจากพัชราจะไม่ยอม เพ็ญพรรณียังโพล่งใส่หน้าอีกฝ่ายว่าเป็นคนเล่นงานวุฒาจนเป็นคดีฉาวพัชรายักไหล่ยอมรับ
“ไม่ใช่ฉันแล้วจะใคร คนที่สร้างความเดือดร้อนให้ลูกเพื่อนฉัน ฉันยังทำมันขนาดนั้น แล้วคนที่สร้างความเดือดร้อนให้ลูกฉัน คิดว่าควรจะโดนอะไร เลิกมาวอแวกับลูกฉัน...ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”
“คนตัดสินใจคือเพนนีกับคุณเวศน์ ไม่ใช่ใคร! วันที่เขาเสียใจจากฉันเขาอาจจะฟังคุณ แต่ถ้าฉันทำให้เขาสุขสมเมื่อไหร่คำพูดของคุณก็จะกลายเป็นแค่เสียงนกเสียงกา”
“จะไม่เลิกยุ่งกับลูกฉันใช่ไหม...ก็ลองดู! ดังนั้นต่อไปนี้ถ้าชีวิตฉิบหายก็เป็นเพราะตัวเธอเองโทษใครไม่ได้”
ขู่จบพัชราก็สั่งวงศ์เวศน์ขับรถจากไป ทิ้งเพ็ญพรรณีให้เต้นผางคนเดียว
“อีแก่! แกทำอะไรฉันไม่ได้หรอก เราจะได้เห็นดีกัน”
ooooooo
เหมือนชนกทำหน้ามุ่ยเมื่อเห็นว่าของขวัญแต่งงานส่วนใหญ่ไม่ใช่ของใช้จำเป็นแต่เป็นชุดนอนวาบหวิว ลัคนัยส่ายหน้าขำๆก่อนยิ้มกว้างเมื่อเห็นของขวัญจากนิ่มนวล
บัตรของขวัญพักรีสอร์ตหรูกลางหุบเขาทางภาคเหนือทำให้ลัคนัยยิ้มกว้างกว่าเดิมจนเหมือนชนกอดแซวไม่ได้
อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 9 วันที่ 13 ก.ค.61
ละคร เกมเสน่หา บทประพันธ์โดย กันยามาสละคร เกมเสน่หา บทโทรทัศน์โดย คนปั้นฝัน
ละคร เกมเสน่หา กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ละคร เกมเสน่หา ผลิตโดย บริษัท ละครไท จำกัด
ละคร เกมเสน่หา ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ