อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 10 วันที่ 18 ก.ค.61
เดือนสิบกับเที่ยงวันนัดแนะให้กิ่งคำออกมาคุยกันเรื่องตามหาดวล เธอออกตัวว่าไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรของเอนนัก แต่ถ้าได้ข่าวอะไรจะรีบบอก เดือนสิบขอแอดไลน์กับเธอเอาไว้เผื่อมีอะไรจะได้ติดต่อกันได้ แล้วกุลีกุจอหยิบมือถือแต่ปรากฏว่าลืมทิ้งไว้บนโต๊ะกินข้าวที่บ้าน...ทางฝ่ายดวลเห็นเอนถูกเฮียเปียวซ้อมตามเนื้อตัวเขียวช้ำก็ยิ่งกลัว จึงโทร.เข้ามือถือของพี่สาวจะให้มารับ แต่พี่ดันไม่ได้เอามือถือติดไปด้วยทิ้งไว้ที่บ้าน ดำเกิงรำคาญเสียงเรียกเข้ามือถือของลูกสาว สั่งสกาวรับสายแทนลูก พอได้ยินเสียงดวลเท่านั้นเธอดีใจมากรีบหันหลังให้ดำเกิง พยายามพูดเสียงเบาที่สุด
“ดวล...ดวลเหรอลูก อยู่ที่ไหนลูก รอแป๊บนะ”สกาวจะเดินไปคุยสายที่อื่น แต่ดำเกิงย่องมาทางด้านหลังดึงมือถือไปแนบหู ดวลคิดว่าพูดกับแม่อยู่คร่ำครวญว่ากลัวมากอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว
“อย่างมึงยังต้องกลัวอะไรอีกเหรอไอ้ดวล”
ดวลตกใจไม่เข้าใจทำไมแม่ถึงส่งมือถือให้พ่อ สกาวพยายามแย่งมือถือคืนแต่ดำเกิงยื้อไว้ไม่ให้ แถมพูดจาดูถูกลูกสารพัด และยังเย้ยเขาอีก ในเมื่อเก่งมากนักก็อย่ามาร้องไห้กลับบ้าน สกาวตกใจตะโกนแทรก
“ดวลกลับมาลูก กลับมาบ้านก่อน”
“เอาเถอะ ไม่มีที่ไปแล้วก็กลับมาก็ได้นะ” ดำเกิงยิ้มกริ่มอย่างผู้ชนะที่ลูกต้องอ้อนวอนขอกลับบ้าน แต่ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อดวลวางสายไปก่อนหน้าแล้ว สกาวถึงกับทรุดฮวบที่ยังคุยกับลูกไม่ทันรู้เรื่อง...
คำพูดแดกดันของดำเกิงทำให้ดวลเกิดทิฐิอยากเอาชนะ จากนี้ไปเขาจะทำให้เห็นว่าเขาไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกอย่างที่พ่อดูถูก ตัดสินใจยอมเป็นเด็กส่งยาให้เฮียเปียว
ooooooo
กิ่งคำพาเดือนสิบกับเที่ยงวันไปที่ที่เอนเคยไปแต่ไม่เจอแม้เงา เธอจนปัญญาไม่รู้จะไปหาเขาที่ไหน เที่ยงวันเชื่อว่าเอนจะต้องติดต่อกับเธอ คงไม่ทิ้งแหล่งเงินของตัวเองง่ายๆ กิ่งคำโทษยุพราว่าเป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้
“คุณกิ่งคะ เดือนรับรองได้ค่ะ ยุพกับคุณวาตม์ไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกันแน่นอนค่ะ”
“ช่างเถอะ ตอนนี้วาตม์ก็คงจะเบื่อฉันแล้ว ฉันไม่มีใครต้องแคร์แล้ว”
“แม่คุณล่ะครับคุณกิ่ง แม่เหลือแต่คุณนะครับถ้าคุณเป็นอะไรไปแม่คุณจะทำยังไง”
รื่นเริงขยับจากเล่นไพ่ในวงเพื่อนๆไปเล่นพนันในบ่อน แรกๆเธอเล่นไพ่ชนะแทบทุกตา แต่เล่นได้ไม่เท่าไหร่ก็เริ่มเสีย ในที่สุดก็หมดเงินหน้าตัก เธอขอยืมเงินจากเพื่อนที่ไปด้วยกันแต่เพื่อนไม่มีให้ คนคุมบ่อนเห็นเธอมีเงินถุงเงินถังมาเล่นจึงอ่อยเหยื่อด้วยการให้เงินเธอสามหมื่นบาทฟรีๆเป็นทุนให้เล่นต่อ เงินที่ได้จากเขาทำให้รื่นเริงชนะไพ่หลายตาติดกัน ได้เงินกองโต...
ขณะที่รื่นเริงตกหลุมพรางที่คนคุมบ่อนขุดล่อ เอนมีงานส่งยาให้ดวลทำ คราวนี้เขาไปด้วยแต่คุมอยู่ห่างๆ แถมยังบอกดวลอีกด้วย หากถูกตำรวจจับห้ามซัดทอดเขาเด็ดขาด ดวลอ้าปากจะท้วงแต่ถูกเอนผลักออกไปเสียก่อน พอดวลตั้งหลักได้หันมองอีกทีเอนหายไปแล้ว ตั้งแต่ถูกพ่อตัวเองดูถูก ความกลัวของดวลลดน้อยถอยลงแทบไม่เหลือ เขาจึงส่งยาให้ลูกค้าที่แจ้งรหัสลับได้ถูกต้องสำเร็จตามที่ได้รับมอบหมาย...
ทางฝ่ายเดือนสิบกลับถึงบ้านเจอใบ notice จากธนาคารแปะไว้หน้าประตูรั้วจึงหยิบติดมือมาด้วย ดำเกิงเห็นหน้าลูกก็หงุดหงิดใส่ วันนี้วันหยุดไม่ใช่หรือ แล้วหายไปไหนมาทั้งวัน เธอไปตามหาน้อง สกาวรีบบอกว่าน้องโทร.มาบอกว่าอยากกลับบ้าน แต่ถูกดำเกิงว่าประชดประชัน ลูกก็เลยวางสายไปเลย เขาไม่กล้าอยู่สู้หน้าลูกสาวทำท่าจะลุกหนี เดือนสิบจึงเอาใบ notice ยื่นให้
“อาจจะถึงเวลาที่เราต้องปล่อยบ้านหลังนี้ไปแล้วนะคะพ่อ”
ดำเกิงไม่ยอมปล่อยเด็ดขาด จะต้องช่วยกันรักษาบ้านหลังนี้เอาไว้ เดือนสิบไม่เข้าใจจะรักษาไปเพื่ออะไรในเมื่อเราไม่มีเงินชำระหนี้ ไม่ช้าแบงก์ก็ต้องมายึดอยู่ดี ดำเกิงหนีไม่พ้นยกเรื่องเดิมๆขึ้นมาพูด ถ้าเดือนสิบได้แต่งงานกับลำธารเราก็ไม่ต้องมาลำบากกันแบบนี้ เราคงมีลู่ทางทำมาหากินกันบ้าง
“ทั้งๆที่เขาทำกับหนูแบบนี้เหรอคะ” เดือนสิบเริ่มของขึ้นที่พ่อพูดเอาแต่ได้ สกาวเห็นท่าไม่ดี กลัวเรื่องราวจะบานปลายรีบดันลูกให้เข้าห้อง ดำเกิงมองใบ notice สีหน้าเคร่งเครียดไม่รู้จะทำอย่างไรดี
ooooooo
การส่งยาเสพติดเมื่อคืนทำเงินให้ดวลกับเอนเป็นกอบเป็นกำ เอนจึงชวนเพื่อนซี้ไปหาที่อยู่แห่งใหม่ บอกให้ดวลเก็บของ เขาจะไปรอข้างนอก พอพ้นประตูห้องเอนหยิบซองใส่ยาเสพติดขึ้นมาดู นึกถึงกิ่งคำขึ้นมาทันที คว้ามือถือขึ้นมาโทร.หา
กิ่งคำกำลังกินข้าวอยู่กับชีวาตม์เห็นสายเรียกเข้ามือถือตัวเองเป็นชื่อเอน รีบขอตัวขึ้นห้อง โกหกเขาว่า สราโทร.มา จ้ำพรวดๆเข้าไปรับสายในห้องนอน
“มีอะไร โทร.มาทำไม นึกว่าไม่โทร.หากันแล้วซะอีก”
เอนอยากเจอลูกเมียบ้างแต่ถ้ากิ่งคำไม่ว่างก็ไม่เป็นไร เธอรู้ว่าเขาไม่ได้พิศวาสเธอขนาดนั้น แต่ที่รับนัดเพราะอยากจะช่วยเที่ยงวันตามหาดวลและเธอเองก็อยากได้ยาเสพติดจากเอน ครั้นวางสายจากเขาเธอรีบโทร.หาเที่ยงวัน บอกสถานที่นัดพบกับเอนให้รู้
“งั้นกิ่งไปก่อนนะคะคุณเที่ยงแล้วคุณเที่ยงค่อยตามไป กิ่งไม่อยากให้เขาเห็นคุณเที่ยงมากับกิ่ง ตกลงตามนี้นะคะ...ไม่เป็นไรค่ะ กิ่งอยากทำ แล้วพบกันนะคะ” กิ่งคำวางสายแล้วรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไม่รู้ว่าชีวาตม์แอบฟังอยู่ ได้ยินเต็มสองหูว่าเธอนัดพบกับเที่ยงวันก็เสียใจมาก...
ฝ่ายเที่ยงวันวางสายจากกิ่งคำ หันกลับมาอีกทีต้องชะงักเมื่อเจอแม่ยืนมองอยู่ เขาไม่กล้าสบตาด้วย เดินไปหยิบกุญแจรถ สวาทวิมลมองตามลูกที่เดินไปขึ้นรถอย่างเหนื่อยใจ...
ไม่นานนักกิ่งคำมาถึงห้องเช่าแห่งใหม่ของเอน โดยมีเที่ยงวันจับตามองอยู่ในรถตัวเองที่จอดห่างออกมา ครั้นจ่ายเงินค่ายาเสพติดให้เอนเรียบร้อย กิ่งคำขอตัวกลับ เป็นจังหวะที่ดวลเดินออกมาพอดี ถามเอนถึงของที่จะให้ส่ง เขาหยิบห่อของเล็กๆห่อหนึ่งส่งให้
“อ่ะนี่ วันนี้น้อยนิดนึงนะโว้ย เด็กวัยรุ่นน่ะ”
กิ่งคำเดินมาขึ้นรถสักพักดวลเดินออกมาเรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้างให้ไปส่งยังจุดหมายปลายทาง เธอยังไม่ทันจะออกรถ เที่ยงวันวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาเปิดประตูด้านข้างที่นั่งคนขับ ขอให้ช่วยตามดวลไปทีรถของเขาถูกรถคันอื่นจอดขวาง โดยไม่ฟังคำตอบรับหรือปฏิเสธ เที่ยงวันรีบก้าวขึ้นไปนั่ง กิ่งคำไม่มีทางเลือกจำต้องขับรถตามดวลไป เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชีวาตม์กับยุพราเห็นโดยตลอด
ชีวาตม์ถึงกับน้ำตาไหล ยุพราเร่งให้ตามไป เขาส่ายหน้าไม่อยากไปเห็นภาพบาดตา แล้วโผกอดเธอปล่อยโฮ ครั้งนี้เธอไม่อาจผลักไสเขาได้อีก กอดตอบปลอบใจเขา...
ดวลเริ่มส่งยาได้อย่างคล่องแคล่ว หลังได้รหัสลับที่ถูกต้อง ห่อยาก็ถูกส่งมอบให้ผู้ซื้อ เที่ยงวันแอบมองพฤติกรรมของเขาแล้วอดหนักใจแทนไม่ได้ ดวลทำงานเสร็จรู้สึกภูมิใจที่หาเงินได้เอง เดินผ่านร้านเสื้อผ้าเห็นกางเกงยีนส์ตัวสวยในหุ่นโชว์แม้ราคาจะสูงแต่เขาอยากให้รางวัลกับตัวเองจึงเข้าไปเลือกซื้อ เที่ยงวันเข้ามาทางด้านหลัง พยายามพูดเตือนสติว่าเงินที่หามาด้วยความตายและความทุกข์ของคนอื่นไม่น่าภูมิใจสักนิด
“มันเป็นเวรเป็นกรรมนะดวล ถ้าดวลเสพมันก็เดือดร้อนแค่ตัวดวล แต่ขายเนี่ยมันเป็นเหมือนการยื่นความตายให้คนอื่น ดวลไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ” คำเตือนของเที่ยงวันทำได้แค่สะกิดให้รำคาญ ดวลจึงเดินหนีออกจากร้าน เที่ยงวันตามไปจะพาเขากลับบ้านให้ได้
สองคนยื้อยุดฉุดกันไปมา ดวลเห็นท่าไม่ดีร้องขอให้ รปภ.ของห้างฯมาช่วย โกหกว่าถูกเที่ยงวันลวนลาม มาถามราคาตัวเขา พอเขาไม่เล่นด้วยก็มายื้อยุดเขาไว้ รปภ.เชื่อคำโป้ปดช่วยแกะมือเที่ยงวันออกจากดวลซึ่งวิ่งหนีไปทันที เที่ยงวันจะตามแต่ รปภ.รั้งตัวไว้ เขาพยายามสะบัดหนีก็ไม่หลุด ก็เลยปล่อยหมัดตรงเข้าครึ่งปากครึ่งจมูก รปภ.หงายเงิบ แล้วจะวิ่งตามดวลแต่เป็นห่วง รปภ.จึงย้อนกลับมาดู เห็น รปภ.เลือดกำเดาไหล
เที่ยงวันรู้ทันทีว่าความซวยมาเยือนเข้าให้แล้ว...
การต้องไปประกันตัวลูกจากโรงพักทำให้สวาทวิมลหมดความอดทน เล่นงานลูกชายเป็นชุด แถมพาลเล่นงานเดือนสิบที่ตามมาถามข่าวดวลอีกด้วย ทูลเห็นศรีภรรยาฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว จัดแจงชวนเดือนสิบไปดูต้นไม้ที่สวน ปล่อยให้แม่ลูกเคลียร์กันเอง แต่ดูเหมือนจะเป็นทะเลาะกันมากกว่าจะเคลียร์กัน...
เรื่องที่ประดังเข้ามาไม่หยุดทำให้เดือนสิบเริ่มท้อ บ่นกับทูลหรือเธอจะปล่อยน้องไปตามทาง เที่ยงวันที่ตามมาสมทบไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้นเด็ดขาด ทูลช่วยพูดให้เธอกลับมาฮึดสู้อีกครั้ง
“หนูเดือนดูครอบครัวลุงนะ กว่าเราจะดึงเที่ยงกลับมาได้ไม่ง่ายเลย แล้วดูเที่ยงตอนนี้สิ มันคุ้มค่าแค่ไหน ลุงได้ลูกที่ดีกว่ากลับมา มันคุ้มซะยิ่งกว่าอะไร”
“เราจะช่วยกันนะครับ คุณเดือนห้ามท้อเด็ดขาด” เที่ยงวันยืนยันหนักแน่น
ooooooo
เอนมีงานส่งยาเสพติดมาให้ดวลทำอีก ครั้งนี้เป็นลอตใหญ่ไม่ใช่เล็กๆน้อยๆเหมือนที่ผ่านมา และจะได้ค่าจ้างส่งของถึงสี่หมื่นบาท ดวลตั้งใจว่าได้เงินงวดนี้แล้วจะเลิกส่งยา แล้วไปหางานดีๆทำ กลัวถูกจับ
“เรื่องของมึง มึงไปเตรียมตัวไป เดี๋ยวกูเอาของ มาให้”...
การส่งยาครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมา ขณะที่ดวลรอผู้ซื้อมารับของ มีมอเตอร์ไซค์มาจอดตรงหน้า บอกรหัสลับได้ถูกต้อง เขาจึงส่งของให้ คล้อยหลังครู่เดียวมีมอเตอร์ไซค์อีกคันหนึ่งแล่นมาจอด บอกรหัสลับกับเขาอีก ดวลงงมากก็เอาไปแล้วไม่ใช่หรือ คนซื้อโวยวายพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาโทร.หาลูกพี่
“ลูกพี่...เฮียเปียว ลูกค้ามันกล้าเบี้ยวลูกพี่น่ะ”
ดวลเห็นไม่ชอบมาพากล สวมวิญญาณน้องหมาโกยแน่บ กลับไปหาเอนที่ห้องพัก เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง เอนถึงกับหน้าเสีย ต่อว่าเขาว่าทำไมไม่ดูให้ดีก่อน เขาจะไปรู้ได้อย่างไรว่าจะมีคนมาสวมรอยแบบนี้
“แล้วจะทำไงวะเนี่ย ไอ้เฮียเปียวเล่นงานตายแน่เลย เก็บของเลยมึง เราต้องไปกันแล้ว” พูดไม่ทันขาดคำ เฮียเปียวกับสมุนพังประตูเข้ามาไม่พูดพล่ามทำเพลงซ้อมดวลก่อนเลย เอนเอาตัวรอดคนเดียวโยนความผิดให้ดวล อ้างตัวเองไม่รู้เรื่องด้วย ดวลรู้ดีขืนอยู่ต่อต้องตายแน่ ตัดสินใจวิ่งหนีโดยมีสมุนของเฮียเปียววิ่งไล่ ระหว่างที่ซ่อนตัว ดวลนึกถึงเที่ยงวันขึ้นมาได้รีบโทร.ตามให้มาช่วย...
หลังจากฟังเรื่องราวจากปากดวลแล้ว เที่ยงวันต้องส่งเขาไปอยู่ในที่ที่พวกค้ายาตามมาทำร้ายไม่ได้ จึงไปขอร้องให้เงินยวงกับหมอตามช่วยรับดวลเข้าไปอยู่ในบ้านโอบอุ้ม เพราะที่นี่ขึ้นตรงกับศาลเยาวชน เรื่องความปลอดภัยจึงไม่ต้องเป็นห่วง...
เมื่อถึงวันมอบตัว เที่ยงวันกับเดือนสิบพาดวลมายังบ้านโอบอุ้มโดยมีเงินยวงกับหมอตามมารอรับ พวกเด็กผู้ชายในนั้นเดินผ่านมาเห็นดวลซึ่งเป็นเด็กใหม่ก็มองด้วยความสนใจ เขาหลบสายตาทุกคนยกเว้นเด็กสาวคนหนึ่ง เขาเหลือบมองเธอและเธอก็มองเขาตอบ แม่อรซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของที่นี่ไล่เด็กสาวคนนั้นที่ชื่อทับทิมให้กลับไปเข้าห้องหญิงได้แล้ว มาอยู่ที่ห้องชายได้อย่างไร เธออ้างว่าเอาเอกสารจากครูมาส่ง
“ส่งแล้วก็รีบกลับไปห้องหญิงสิ” แม่อรไล่น้ำเสียงราบเรียบไม่ดุ ทับทิมมองดวลอีกครั้งก่อนจะเดินกลับไปยังห้องหญิง ดวลแอบมองเธอจนลับสายตา โอ๊คกับบอมบ์ตัวแสบประจำที่นี่เห็นเขามองทับทิมก็หมั่นไส้
“ที่นี่เราแบ่งแยกชายหญิงชัดเจนและเข้มงวดผู้ปกครองสบายใจได้นะคะว่าไม่มีเรื่องน่ากังวล...คงต้องส่งเด็กตรงนี้แล้วนะคะ วันนี้หมดเวลาให้คนภายนอกเข้ามาส่วนชั้นในแบบนี้แล้วค่ะ” แม่อรชี้แจง ดวลใจหายโผกอดเดือนสิบไว้แน่น เที่ยงวันสัญญาจะพาเธอมาเยี่ยมเขาอาทิตย์หน้า ขอให้เขาตั้งใจบำบัด
ooooooo
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 10 วันที่ 18 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ