อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 วันที่ 24 ก.ค.61
หมออนุญาตให้รื่นเริงกลับมาพักฟื้นต่อที่บ้านได้ ชีวาตม์ต้องจ้างพยาบาลพิเศษมาคอยดูแลเพราะเธอช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แม้สติรับรู้ก็มีไม่เต็มร้อย ยุพราที่แวะมาเยี่ยมถามชีวาตม์ว่าติดต่อกิ่งคำได้หรือยัง เขาส่ายหน้า มองไปที่แม่ยายด้วยความเวทนา ยุพราอยากรู้ว่าจากนี้ไปเขาจะทำอย่างไรต่อ“ผมจะดูแลคุณแม่จนกว่าจะหาย แต่ถ้าไม่หายก็ดูแลกันไปจนกว่าจะตายจากกันไปข้างหนึ่ง”
“คุณพูดจริงเหรอ แต่ที่ผ่านมาเขาทำ...”
“มันเป็นอดีต ผ่านไปแล้วช่างมันเถอะ ตอนนี้คงต้องให้คุณพยาบาลอยู่ช่วยเป็นหลัก จนกว่าจะตามกิ่งกลับมาดูแลคุณแม่ได้”...
คนที่ชีวาตม์พูดถึงไม่สามารถดูแลใครได้แม้แต่ตัวเอง กิ่งคำปล่อยตัวทรุดโทรมเมายาทั้งวัน ห้องพักสกปรกไม่เคยเก็บกวาดทำความสะอาด...
ฟานกลายเป็นแขกประจำบ้านสวาทวิมล วันนี้ก็เช่นกัน ฟานแวะมาหาเที่ยงวันแต่เช้า เดือนสิบโทร.มาชวนเขาไปซื้อของ แต่เขาไปด้วยไม่ได้เนื่องจากรับปากฟานไว้แล้วว่าวันนี้จะไปทำธุระที่ที่ดินเป็นเพื่อน แต่ถ้าเดือนสิบอยากเจอเขา เขาจะได้ขอยกเลิกนัดกับฟาน
“ไม่เป็นไรค่ะเดือนแค่ลองโทร.ถามดูเผื่อคุณว่าง วันนี้เดือนว่าจะพาแม่ออกไปซื้อของเข้ามาทำอะไรกินกันที่บ้านน่ะค่ะ ถ้าคุณเที่ยงไม่ว่างวันหลังก็ได้นะคะ ไปเป็นเพื่อนคุณฟานเธอดีกว่าค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ”
“งั้นก็ได้ครับ ขอบคุณนะครับที่เข้าใจผม ถ้าเสร็จแล้วผมจะแวะไปหานะครับ” เที่ยงวันวางสายแล้วเดินกลับไปนั่งที่โซฟาร่วมวงกับฟาน พ่อและแม่ ฟานเกรงใจถ้าเที่ยงวันไม่ว่าง เธอไปเองก็ได้ สวาทวิมลชิงพูดขึ้น
“ไม่ว่างที่ไหนล่ะจ๊ะ เที่ยงเขาเต็มใจอยู่แล้วล่ะจ้ะ”
“ให้เที่ยงไปเป็นเพื่อนดีกว่านะฟาน เผื่อขาดเหลืออะไรเที่ยงจะได้ช่วยฟานได้”
“แล้วหนูเดือนเขามีธุระอะไรให้เที่ยงช่วยเหลือหรือเปล่าล่ะ ให้พ่อไปเป็นเพื่อนฟานก็ได้นะ”
สวาทวิมลตวาดแว้ดจะต้องให้มันยุ่งยากทำไม ให้เที่ยงวันพาฟานไปก็ดีอยู่แล้ว เที่ยงวันเห็นแม่เล่นงานพ่อชิงตัดบทจะเป็นคนพาฟานไปทำธุระเอง จากนั้นฟานกับเที่ยงวันพากันออกไป สวาทวิมลรอจนลูกลับสายตาหันมาถลึงตาใส่ทูลที่จุ้นจ้านไม่เข้าเรื่อง...
สกาวไม่สบายใจนักที่ต้องออกไปซื้อของเข้าบ้านกับเดือนสิบโดยทิ้งดวลไว้ตามลำพังกับดำเกิง คอยมองขึ้นไปบนชั้นสองที่ห้องของลูกด้วยสีหน้าเป็นกังวล ดำเกิงเหมือนจะอ่านใจเธอออก
“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ฆ่ามันหรอก ถ้าจะฆ่าฉันจะรอเธอกลับมาก่อน”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” สกาวสบายใจขึ้นเมื่อเห็นว่าดำเกิงยังมีอารมณ์ขัน รีบเดินตามเดือนสิบไปขึ้นรถ สวนกับนาราที่เดินเข้ามาทักทายดำเกิง ขออนุญาตขึ้นไปหาดวลที่ห้อง แล้วเดินลิ่วไปเลยโดยไม่รอฟังคำตอบ
“นี่มันเลี้ยงลูกประสาอะไรวะ เดินขึ้นห้องผู้ชายเฉยเลย” ดำเกิงบ่นอุบ
ooooooo
ดวลยืนมองตัวเองในกระจกเงาหน้าอ่างล้างมือ ดีใจที่ได้กลับมาอยู่บ้านอีกครั้ง เขาบังเอิญเจอซองยาไอซ์ ที่ตัวเองซ่อนไว้ในกล่องยาสีฟัน รู้สึกเหมือนได้เจอเพื่อนเก่า มองอ้อยอิ่งก่อนจะตัดใจโยนทิ้งลงชักโครกกดน้ำตาม ห่อพลาสติกใส่ยายังไม่ทันจะไหลลงท่อเขารีบฉวยมันขึ้นมา
ยาเสพติดทำให้ดวลหวั่นไหวอยากจะเสพมันเป็นการทิ้งทวนก่อนจะเลิกอย่างจริงจัง เสียงนาราเคาะประตูห้องน้ำตะโกนโหวกเหวกว่าดวลอยู่ในนี้หรือเปล่า ทำให้เขาชะงัก ตะโกนตอบว่าเข้าส้วมอยู่ เธอผละออกห่างจากประตูเร่งให้ออกมาเร็วๆ แล้วเดินไปหยิบโน่นหยิบนี่ขึ้นมาดู ครั้นพบนิตยสารที่ถูกใจ เธอหยิบไปนั่งที่พื้นเอนหลังพิงเตียงเปิดภาพสวยๆในนั้นดูฆ่าเวลาระหว่างที่รอดวลออกจากห้องน้ำ
ดวลมองยาไอซ์ในมืออย่างพิจารณา พลันภาพความเดือดร้อนจากการเสพยาผุดขึ้นมาในความคิดของเขา ทำให้เขาตัดใจโยนซองยาทิ้งชักโครกอีกครั้ง คราวนี้เขากดน้ำมองมันไหลลงท่อ แล้วรีบอาบน้ำหวังให้ความเย็นของน้ำไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว...
เที่ยงวันดูร้อนรนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนฟานอึดอัดต้องเป็นฝ่ายออกปากหากเขามีธุระ เธออยู่ต่อเองได้ หลังพักเที่ยงเซ็นเอกสารก็เสร็จแล้ว เรื่องของเธอมันไม่ได้สำคัญอะไร เขายืนยันว่าเรื่องของเธอสำคัญสำหรับเขาเสมอ ฟานมองเขาอึ้งๆ นี่เป็นอีกมุมหนึ่งที่เธอไม่เคยนึกฝันว่าจะได้เจออีก
“เที่ยง เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ”
“เที่ยงไม่เปลี่ยน นี่แหละคือเที่ยงตัวจริงๆคนเลวร้ายที่ฟานเคยเจอนั่นไม่ใช่เที่ยง แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้วเหลือแต่เที่ยงคนนี้” เที่ยงวันยิ้มให้อย่างอ่อนโยน รอยยิ้มนี้ทำให้ฟานตกหลุมรักเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอกำลังต้องการที่พึ่งทางใจอยู่พอดี...
ขณะที่ความหวังจะกลับมาเป็นแฟนกับเที่ยงวันของฟานดูจะสดใส ผิดกับอนาคตการเป็นนายแบบของ ก้านวงศ์ที่เริ่มเป็นขาลงทำให้งานน้อยลง แถมยังถูกโอเล่ตัดหางปล่อยวัด เขาจึงต้องไปของานจากนภางค์...
ความหวังที่จะได้กลับมาคบหากับเที่ยงวันของฟานเมื่อครู่เป็นอันต้องพังไม่เป็นท่า เนื่องจากเขาจัดเธอให้เป็นแค่เพื่อนเท่านั้น
ooooooo
ดำเกิงยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้านตอนที่พ่อของนาราเข้ามาถามว่านาราอยู่ที่นี่หรือเปล่า เธอไม่ได้เอามือถือมา เลยตามตัวไม่เจอ เขายังพูดไม่ทันจบดำเกิงชิงตัดบทชี้ขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน บอกว่านาราอยู่ที่ห้องดวลให้เขาขึ้นไปเองได้เลย พ่อของนาราลังเลให้ขึ้นไปเองจะดีหรือ
“ยุ่งจริงโว้ย ตามมา” ดำเกิงเดินนำพ่อของนาราเข้าบ้านด้วยความหงุดหงิด...
ฝ่ายดวลนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกจากห้องน้ำ เห็นนารานั่งหลับเอาหัวพิงข้างเตียงกอดนิตยสารเอาไว้ใกล้หล่นเต็มที เขาอดยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอไม่ได้ เข้ามานั่งข้างๆพยายามดึงนิตยสารออกจากมือ แต่เธอตื่นเสียก่อน เป็นจังหวะเดียวกับประตูห้องเปิด ดำเกิงเห็นดวลในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งใกล้ชิดกับนารา ยังไม่ทันถามว่าอะไรเป็นอะไร ด่าลูกตัวเองหยาบๆคายๆ ดวลพยายามอธิบายก็ไม่ฟัง
“เห็นอยู่ตำตาแบบนี้ มันจะมีอะไรได้อีก ไอ้ดวลไอ้เวรเอ๊ย ในบ้านก็ไม่เว้น” ไม่พูดเปล่าดำเกิงเดินเข้าหาดวล พ่อของนาราพยายามขอร้องให้ฟังเด็กๆก่อน เขาก็ไม่สนใจลุยใส่ลูกไม่ยั้ง ดวลต้องผลักพ่อออกห่างจนท่านล้มกลิ้ง แล้วคว้าเสื้อผ้าที่กองอยู่แถวนั้นวิ่งออกจากห้อง
“ดวล อย่าไป” นาราตะโกนไล่หลัง แต่ดวลไม่ฟังวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว...
ทางด้านสกาวกับเดือนสิบกำลังจะกลับบ้านเห็นดวลวิ่งสวนออกไป สกาวตกใจมาก บอกให้เดือนสิบกลับรถ แต่ตามไม่ทันดวลหนีไปแล้ว เมื่อได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เดือนสิบตำหนิพ่อน่าจะฟังดวลพูดก่อน
“ใครจะไปรู้ เห็นมันยืนแก้ผ้าอยู่อย่างนั้น”
“ดวลไม่ได้แก้ผ้า ดวลเพิ่งออกจากห้องน้ำค่ะ ทุกอย่างมันเป็นความผิดของหนูเองหนูไม่น่าขึ้นไปหาดวลเลย หนูผิดเอง” นาราคร่ำครวญทั้งน้ำตา ดำเกิงกลับซ้ำเติมรู้ว่าตัวเองผิดก็ดีแล้ว เธอถึงกับปล่อยโฮ พ่อของนารารับปากจะไม่ให้ลูกมารบกวนคนบ้านนี้อีก
“แต่ผมอยากให้คุณดำเกิงฟังลูกบ้าง เหตุการณ์วันนี้ถ้าคุณใจเย็นแล้วสอบถามลูกก่อนไม่ว่าผลจะเป็นยังไง อย่างน้อยเราก็ได้รู้ความจริงไม่ใช่มานั่งเดาแล้วก็เสียใจภายหลัง” คำพูดของพ่อนาราไม่ได้ทำให้ดำเกิงรู้สึกผิดต่อการกระทำของตัวเองแม้แต่น้อย...
เย็นนี้สวาทวิมลชวนฟานมากินข้าวด้วย เพราะหวังจะใช้เธอเป็นเครื่องมือกำจัดเดือนสิบไปให้พ้นจากเที่ยงวัน ขณะกำลังกินข้าวกันอยู่เดือนสิบโทร.มาขอให้เที่ยงวันช่วยเธอด้วยดวลหนีไปแล้ว เขาวางสายจากเธอจัดแจงจะลุกจากโต๊ะอาหาร สวาทวิมลไม่ให้ไปอ้างมีแขกอยู่
“รักษามารยาทหน่อยเที่ยง หนูฟานอุตส่าห์มากินข้าวด้วย”
“แต่เดือนกำลังเดือดร้อน ผมต้องไป”
สวาทวิมลยื้อลูกไว้สุดฤทธิ์ บอกให้ปล่อยเดือนสิบแก้ปัญหาเองสักเรื่องไม่ได้หรือ ทูลรู้ใจลูกบอกให้รีบไป เดี๋ยวเดือนสิบจะรอนาน เขาขอบคุณพ่อมาก เผ่นแนบทันที สวาทวิมลมองสามีอย่างเคืองจัด
ooooooo
ลำธารงัดไม้เด็ดออกมาใช้ เอาเอกสารบริษัทในนิวยอร์กที่ตอบรับเขาเข้าทำงานให้แม่ดู บอกว่าจะลาออกจากกระทรวงย้ายไปอยู่อเมริกา ยี่สุ่นไม่ยอมให้ไป
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 วันที่ 24 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ