อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 7 วันที่ 5 ก.ค.61
พิมลแขยอมรับงานพรีเซนเตอร์โครงการพิเศษของกรีนดรีมแบบไม่เต็มใจนัก แต่ทอแสงไม่รู้เรื่องเพราะเข้าใจเองว่าลูกสาวคนเดียวรับงานเพราะหวนคืนดีกับธวัช“ดีแล้วที่แกรับงานนี้ ฉันจะได้กระพือข่าวบอกสื่อว่าเรื่องของแกกับคุณวัชน่ะเคลียร์แล้ว แถมตอนนี้ยัยลูกสาวตัวแสบยังยอมไฟเขียวแล้วด้วย”
“แต่เป็นไฟเขียวให้สู้กันแบบใหม่ต่างหากค่ะ เหมือนชนกยอมแขเพื่อเรียกคะแนนจากพ่อตัวเองคืนเท่านั้น”
“ถ้างั้นแกไปรับปากทำงานกับมันทำไม”
“แขจำเป็นต้องเล่นตามเกม ตอนนั้นถ้าแขไม่เล่นก็จะแพ้เกมนี้ทันที”
“นังเด็กมีปัญหา ไม่รู้จะหวงพ่อไปถึงไหน จะทำอะไรก็ทำ ขอแค่แกอย่าโง่จนทำให้คุณวัชหลุดมือก็แล้วกัน”
ทอแสงตั้งใจจับลูกเขยอย่างธวัชให้อยู่หมัดแต่พิมลแขกลับไม่ยินดียินร้ายจนเธอระแวง
“อย่าบอกนะว่าแกยังลังเลเรื่องคุณวัชและยังหวังโง่ๆกับไอ้ลัคนัย...อย่าแม้แต่จะคิด! อยู่กับคนที่เขารักแกเขาจะไม่มีวันทำร้ายแก แต่ถ้าอยู่กับคนที่แกรักเขาข้างเดียวแกจะไม่มีวันสุขเพราะเขาจะไม่เห็นค่าแกเลย... เลิกโง่ซะทีนะแข”
“แม่ไม่เคยรักใคร แม่ไม่เข้าใจหรอกค่ะ!”
พิมลแขปักใจและไม่ล้มเลิกความคิดจะคืนดีกับลัคนัย เช่นเดียวกับเพ็ญพรรณีที่อยากเรียกร้องความสนใจจากวุฒาตามไปเซอร์ไพรส์เขาถึงกองถ่ายภาพประชาสัมพันธ์โครงการของกรีนดรีม
ทีมผู้บริหารของกรีนดรีม ทั้งธวัช ลัคนัยและเหมือนชนกมารวมตัวที่กองถ่ายแต่เช้า โดยมีวุฒาตามมาในฐานะคู่ค้าและเพราะอยากใกล้ชิดเหมือนชนก พิมลแขมาถ่ายแบบตามหน้าที่พรีเซนเตอร์โครงการและถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นวุฒา เพ็ญพรรณีไม่รู้เรื่องแต่อยากขโมยซีนควักมือถือตัวเองมาถ่ายคลิปสดบริเวณกองถ่าย
เหมือนชนกหัวเสียถลาไปขวางเพ็ญพรรณี
ไม่ให้ทำตัวเกะกะ
“โอ๊ย...รบกวนอะไรกันคะ เราคนกันเองช่วยเหลืออะไรกันได้ก็ต้องช่วยกัน”
“แต่ฉันว่ามันไม่ใช่ ฉันแยกความแตกต่างได้นะระหว่างคนกันเองกับคนที่พยายามยกตัวเองเทียบชั้นกับเรา และถึงเธอไลฟ์สดให้มันก็ไม่ช่วยอะไรเพราะแฟนๆของเธอไม่ใช่กลุ่มลูกค้าเรา...มันคนละเกรดกัน!”
เพ็ญพรรณีเจ็บใจมาก เมื่อเห็นลัคนัยเดินมาหาเหมือนชนกก็อดแขวะไม่ได้ “ปากก็บอกว่าเพนมันคนละเกรดแต่คนที่คุณนกลดตัวมาสนิทด้วยก็เกรดเดียวกับเพน ลืมไปแล้วเหรอคะ...เกรดที่คุณเคยเรียกว่าเป็นขยะ”
เหมือนชนกชะงักเพราะคำพูดแทงใจดำแต่ลัคนัยไม่ทันสังเกตสวนกลับแทนเธอ
“เพน...ระรานคนอื่นก็ไม่ทำให้ตัวเพนดูดีขึ้นหรอกนะ กลับไปดีกว่า อย่าทำให้อะไรมันบานปลายเลย”
“ไม่ต้องมาเตือนเพนหรอกค่ะ เตือนตัวคุณนัยเองเถอะ ลืมไปแล้วเหรอ...เมื่อก่อนเขาดูถูกคุณขนาดไหน จู่ๆพอต้องพึ่งคุณก็เปลี่ยนมาทำดีด้วยหน้าตาเฉย ระวังเถอะ...คุณน่ะกำลังโดนเขาหลอกใช้!”
คำพูดของเพ็ญพรรณีทำให้เหมือนชนกหน้าชาแต่ลัคนัยไม่สนและไม่เชื่อ เอ็ดเสียงเข้ม
“ถอนคำพูดซะเพน คุณนกไม่ใช่คนแบบนั้น เธอไม่มีวันหักหลังถ้ารู้ว่าใครดีกับเธอด้วยใจจริง”
“หึ...เพ้อฝัน! คนอย่างเขาน่ะเหรอจะเลือกคนอย่างเรา พอคุณหมดประโยชน์ก็จะซึ้งที่เพนพูด”
ลัคนัยสะเทือนใจ ยอมรับว่ากลัวคำพูดของเพ็ญพรรณีจะเป็นจริง
เหมือนชนกมองมาด้วยความสงสารหลุดปากปกป้องเขา “เธอพูดถูก ถ้าไร้ประโยชน์ฉันก็ไม่คบ! แต่ว่าคนอย่างลัคนัย...ถ้าเป็นขยะเขาก็เป็นขยะรีไซเคิลเกรดเอที่วนกลับมาสร้างประโยชน์ได้ตลอด...จนฉันไม่อายเลยที่จะยืนข้างๆเขา เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าขยะบางอย่างก็มีค่ามากเราไม่ควรไปดูถูก เขาทำให้ฉันต้องเปลี่ยนความคิดตัวเองใหม่”
เพ็ญพรรณีอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อ เหมือนชนกไม่ยี่หระทิ้งท้ายเสียงเย็น
“แต่กับบางคนเป็นได้แค่ขยะพิษที่เราควรจะอยู่ห่างๆหรือไม่ก็ต้องรีบเอาไปทำลาย”
“คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นเขาใช่ไหม ได้! งั้นฉันจะบอกอะไรให้...เธอไม่รู้ตัวเหรอว่าเธอน่ะกำลังถูก...”
วุฒายืนฟังตลอดสะดุ้ง กลัวเพ็ญพรรณีคู่ขาคนล่าสุดหลุดปากเรื่องระหว่างตนกับเธอ เขาเกือบได้ลงไม้ลงมือกลางกองถ่ายแล้วถ้านุชนารถซึ่งประกบเขาตามคำสั่งของสมจินตนาจะไม่ลากตัวเน็ตไอดอลสาวออกไป
ooooooo
วุฒาลากเพ็ญพรรณีไปเอาเรื่องและขู่ไม่ให้ปากมากหากไม่อยากถูกแฉเรื่องวงศ์เวศน์ เน็ตไอดอลสาวจะไม่ยอมถูกเฉดหัวทิ้งง่ายๆสวนกลับ
“แล้วไง...ในเมื่อคุณนอนกับเพนนีจริงๆ ถ้านังนกมันรู้...”
“มันก็มีหลายวิธีนะที่จะไม่ให้รู้ เช่น ทำให้ตัวปัญหามันหายไป หายไปจากวงการ...หรือหายสาบสูญดี”
เพ็ญพรรณีหน้าซีด วุฒาไม่สะทกสะท้านขู่กำชับ
“คนที่ฉันเลี้ยงจะต้องรู้จักเจียมตัว ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน!”
ลัคนัยสังเกตถึงความผิดปกติระหว่างวุฒากับเพ็ญพรรณีจึงตามไปคาดคั้นนุชนารถ เลขาสาวของสมจินตนาไม่อยากแฉความลับเจ้านาย เพราะสมจินตนามีบุญคุณกับเธอ ลัคนัยเห็นท่าทางอ้ำๆอึ้งๆก็เข้าใจ ยอมไม่เซ้าซี้แต่เตือนให้เธอคิดให้ดีว่าความกตัญญูควรมีก็จริงแต่ต้องใช้ในทางที่ถูกต้องด้วย
พิมลแขแยกไปนั่งพักตามลำพัง วุฒาตามจนเจอและไม่รีรอจะแหย่ถึงเรื่องเก่าๆ อดีตนางงามหน้าเสียแต่เขาไม่สนใจขู่จะแฉเรื่องเธอเคยเป็นแฟนกับลัคนัย
“ฉันว่าอย่าพูดถึงเรื่องเก่าๆจะดีกว่า เรื่องมันก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว”
“ถามจริงๆ ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอที่คุณสองคนต้องกลับมาเจอกันสภาพนี้” พิมลแขทำเมิน วุฒายิ่งอยากตอแยเพื่ออยากเอาชนะ “ผมเป็นห่วงแทนจริงๆนะ มือขวาที่ตัวเองไว้ใจกับผู้หญิงที่รักเคยสนิทแนบแน่นกันมาก แถมทั้งสองคนยังปกปิดเอาไว้ ถ้าคุณวัชรู้เขาจะทำหน้ายังไงนะ”
คำขู่ของวุฒาทำให้พิมลแขแทบนั่งไม่ติดต้องพยายามข่มใจตอกกลับ
“รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเลือกคุณวัช เพราะว่าคนอย่างคุณวัชใจกว้างและมีเหตุผลพอ”
“หึ...บางทีที่มีเหตุผลก็เพราะว่ายังไม่รู้เรื่องยังไงล่ะ พวกคุณเองก็รู้ถึงได้ไม่บอกความจริง แล้วไอ้เรื่องแบบนี้ยิ่งเกิดกับคนใกล้ตัวมันยิ่งกลืนไม่เข้าคายไม่ออก คิดไว้รึยังว่าถ้าเรื่องมันเกิดปูดจะทำยังไง...”
ไม่ใช่แค่พิมลแขที่ตกใจเมื่อเห็นวุฒา ทอแสงที่ตามลูกสาวมาทำงานก็หวั่นใจกลัวเขาแฉเรื่องในอดีต วุฒามองสองแม่ลูกด้วยความสะใจ แกล้งทำมึนไม่รู้เรื่องแต่ไม่วายแย็บกับเหมือนชนกว่ารู้จักพิมลแขตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเพราะอดีตนางงามเป็นคนสวยใครๆก็ตามจีบ...โดยเฉพาะลัคนัย
ธวัชกับเหมือนชนกมีอาการอึ้งไม่ต่างกัน แต่ฝ่ายหลังเป็นเดือดเป็นร้อนมากกว่าจนอยากคาดคั้นลัคนัยให้รู้เรื่อง ลัคนัยไม่รู้ตัวว่าถูกตามหามัวคุยกับพิมลแขเรื่องวุฒาขู่จะแฉเรื่องเขากับเธอเคยเป็นแฟนกัน
“ผมไม่กลัว ผมจะไม่ให้คนอย่างนั้นมาปั่นหัวผมได้”
“แล้วคุณจะทำยังไงคะ ถ้าเขาเปิดเผยเรื่องของเรา เขาอาจทำให้คุณเสียทุกๆอย่างที่มีเลยนะคะ”
ลัคนัยหน้าเจื่อน พิมลแขยิ่งคลั่งสติแตก “แขกลัวค่ะ...กลัวจะทำให้คุณเดือดร้อน ถ้าอนาคตของคุณต้องพังเพราะเรื่องนี้แขคงรับไม่ได้ แขยอมให้เขาทำร้ายคุณแบบนั้นไม่ได้...จริงๆนะคะ” พูดจบก็โถมตัวกอด “ที่แขเคยทำกับคุณมันก็มากพออยู่แล้ว ถ้าวันนี้ชีวิตคุณต้องมาพังเพราะเรื่องของแขอีก...”
“แข...ขอบคุณนะครับที่คุณเป็นห่วงผม ผมไม่เป็นอะไร แล้วคุณก็ไม่ต้องไปกลัวเขา ผมเชื่อว่าน้าวัชท่านเป็นคนมีเหตุผลและท่านรักคุณมากพอ”
“แต่ถึงมีเหตุผลแค่ไหน ถ้าคุณวัชรู้ก็จะไม่มีวันมองเราสองคนเหมือนเดิมได้อีก”
“มันจะไม่มีทางเป็นอย่างนั้น คุณต้องเชื่อผม ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง!”
ooooooo
คำพูดแปลกๆของวุฒาทำให้เหมือนชนกกับธวัชสงสัยในตัวลัคนัยกับพิมลแข โดยเฉพาะธวัช... เซอร์ไพรส์มากที่วุฒาเป็นเพื่อนสมัยเรียนกับลัคนัยและพิมลแขจนต้องแอบสังเกตท่าทีระหว่างทั้งสองเงียบๆ
ทอแสงประสาทเสียมากเมื่อรู้จากลูกสาวว่าวุฒาขู่จะแฉเรื่องอดีต พิมลแขปลอบให้แม่ใจเย็นเพราะเชื่อว่าลัคนัยจะจัดการได้อย่างที่รับปากแต่ทอแสงไม่เชื่อ
“แกน่ะโดนมันหลอกแล้ว แกเคยทิ้งมันนะ ทีนี้มันจะมาปกป้องแกเหรอ”
“ก็ที่แขต้องทิ้งนัยมันเพราะใครคะ ถ้าแขไม่เลิกกับนัยทุกอย่างมันก็ไม่เป็นอย่างนี้ แม่ยังจะโทษว่าแขอีกเหรอ”
“อ๋อ...ทียังงี้แกโทษฉันเหรอ แล้วตอนแกเสวยสุขได้ดิบได้ดีเพราะคุณวัชล่ะ มันก็เป็นเพราะฉันถูกไหม”
พิมลแขหน้าชา ทอแสงถอนใจเหนื่อยหน่ายก่อนลดน้ำเสียงเกรี้ยวกราด พยายามใช้ไม้อ่อน
“ลูก...เราจะเสียทุกอย่างไปไม่ได้นะ จะหวังพึ่งลัคนัยก็ไม่ได้ด้วย เราต้องทำอะไรสักอย่างนะ”
“ไม่ใช่ว่าแขไม่อยากทำแต่แม่จะให้แขทำยังไง...”
เหมือนชนกว้าวุ่นใจเรื่องลัคนัยกับพิมลแข หัวใจที่หวั่นไหวทำให้ระแวง กลัวเขามีความหลังกับพิมลแข วิสาขาเห็นลูกสาวซึมก็ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เหมือนชนกก็ปากแข็งแต่ไม่วายถามแม่ถึงเรื่องค้างคาใจ
“คนเราถ้าบริสุทธิ์ใจทำไมต้องปิดบัง...จริงไหมคะแม่”
“คนเราปิดบังกันมันก็มีหลายสาเหตุ เช่นเขาอาจกลัวเราระแวง ไม่สบายใจหรือไม่เห็นว่ามันจำเป็นต้องบอกก็ได้ ถ้านกจะตัดสินโดยไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงก่อนมันก็ดูใจแคบไปนะ”
“แล้วถ้าเขาไม่บอก จะให้เราตัดสินจากอะไรล่ะคะแม่”
“จากการกระทำของเขาที่มีต่อเรา การกระทำมันบอกถึงหัวใจคนได้ดีเสมอนะลูก”
วิสาขาสงสัยว่าเหมือนชนกอาจระแวงความสัมพันธ์ในอดีตระหว่างลัคนัยกับพิมลแข แต่ไม่ทันอธิบาย ลูกสาวคนเดียวก็เต้นเป็นเจ้าเข้าเมื่อวุฒาส่งภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรมมาให้ดู
ภาพจากกล้องวงจรปิดเป็นภาพของพิมลแขที่ถูกวุฒาหลอกอีกทีให้ไปพบที่โรงแรมโดยอ้างว่าจะคุยเรื่องอดีต พิมลแขยอมไปเพราะไม่อยากให้ลัคนัยเดือดร้อนซึ่งก็เข้าทางวุฒาที่เชื่อว่าลัคนัยต้องตามพิมลแขมาที่โรงแรม
ลัคนัยได้รับข้อความบอกสถานที่จากพิมลแข เมื่อเปิดดูก็พบว่าเป็นโรงแรมของวุฒาจึงรุดไปช่วย แล้วก็ติดกับวุฒาที่ตั้งใจเก็บภาพจากกล้องวงจรปิดที่ลัคนัยกับพิมลแขอยู่ด้วยกันตามลำพังไปให้เหมือนชนกดู!
ooooooo
เหมือนชนกเก็บกดความโกรธไว้ภายใต้ใบหน้านิ่งเฉย เธอลองให้โอกาสลัคนัยบอกความจริงเรื่องที่โรงแรมแต่เขากลับโกหกว่าไปทำธุระอื่น...นั่นทำให้คุณหนูขี้วีนตัดสินใจได้ว่าจะเอาคืน!
พิมลแขไม่รู้ตัวจะถูกแฉ มัวนั่งหน้าเศร้าเพราะเรื่องถูกวุฒาหลอกเมื่อคืน แถมถูกลัคนัยปฏิเสธอย่างจริงจังว่าไม่มีวันกลับไปรักกันได้ ทอแสงเห็นอาการลูกก็เดาว่าคงเสียใจเรื่องลัคนัย
“ฉันเลี้ยงแกกว่าจะโตมาได้ดิบได้ดีมีทุกอย่างอย่างวันนี้ต้องเหนื่อยขนาดไหน แล้วแกจะคิดโง่ๆเอาชีวิตของแกมาทิ้งเพราะไอ้ลัคนัยเนี่ยน่ะเหรอ”
“เพราะแขนี่ล่ะ แขอ่อนแอ แขถึงต้องเสียคนที่ดีที่สุดไป”
“คุณวัชต่างหากคือคนดีที่สุดสำหรับแก”
“แต่นัยคือคนที่เคยรักแขที่สุด แขทำร้ายเขาทุกอย่างแต่เขาก็ยังช่วยแข ปกป้องแข เขาอภัยให้แขแต่เขาก็ไม่กลับมาเพราะเขารักคนอื่นไปแล้ว ไม่มีคนที่รักแขอีกแล้ว...ไม่มี!”
“คุณวัชไง...เขารักแก”
“หึ...รักเหรอคะ...คุณวัชเขาก็แค่หลง...หลงภาพที่แขกับแม่ช่วยกันสร้างขึ้นมา ถ้าเขารู้อดีตของแขเขาก็ต้องรังเกียจเหมือนกัน ความลับมันไม่มีในโลก อีกไม่นานเขาก็ต้องรู้...แม่เตรียมใจไว้ได้เลย!”
หนึ่งในความลับของพิมลแขแตกเร็วกว่าที่คิดเพราะบ่ายวันเดียวกันนั้น เหมือนชนกก็เริ่มแผนเอาคืนด้วยการใช้มือถือของลัคนัยส่งข้อความหลอกล่อให้พิมลแขมาพบโดยอ้างว่าเขาจะคืนดีด้วย ส่วนลัคนัยเธอขอให้ไปซื้อช่อดอกไม้และมาเจอกันในห้องอาหารหรูที่เธอจะพาธวัชกับวิสาขามากินข้าว
พิมลแขดีใจเนื้อเต้นที่ได้ข้อความง้องอนของลัคนัยจึงรุดมาตามนัด ก่อนจะได้เซอร์ไพรส์เมื่อคนที่รออยู่ไม่ได้มีแค่ลัคนัยแต่มีธวัช วิสาขาและเหมือนชนก!
ลัคนัยมึนตึ้บ ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก “แข...ทำไมคุณถึงมาที่นี่”
“แขมาตามที่คุณนัดไงคะ คุณบอกว่าถ้าแขยังรักคุณ คุณพร้อมจะเริ่มต้นใหม่...เรากลับมารักกันเหมือนเดิมนะคะนัย แขรักคุณ...แขพร้อมจะแก้ไขทุกเรื่องที่เคยทำไม่ดีกับคุณ ขอแค่คุณให้โอกาสแขอีกครั้ง”
ธวัชหน้าซีด ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็นและได้ยิน แต่เหมือนชนกก็ช่วยตอกย้ำเรื่องนี้
“พ่อได้ยินแล้วใช่ไหมคะว่าคนที่พ่อไว้ใจทั้งสองคนรวมหัวกันโกหก...หักหลังพ่อ!”
แผนแฉลัคนัยกับพิมลแขสำเร็จตามคาด วุฒาคิดไว้แล้วว่าการกระตุ้นด้วยภาพจากกล้องวงจรปิดจะสร้างความร้าวฉานในครอบครัวธวัชได้ เหมือนชนกไม่ได้รู้ตัวว่ากลายเป็นเครื่องมือยุแยงของวุฒา มัวสะใจที่แผนเป็นไปตามที่คิด
อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 7 วันที่ 5 ก.ค.61
ละคร เกมเสน่หา บทประพันธ์โดย กันยามาสละคร เกมเสน่หา บทโทรทัศน์โดย คนปั้นฝัน
ละคร เกมเสน่หา กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ละคร เกมเสน่หา ผลิตโดย บริษัท ละครไท จำกัด
ละคร เกมเสน่หา ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ