อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 11 วันที่ 21 ก.ค.61

อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 11 วันที่ 21 ก.ค.61

ขณะที่ดวลเริ่มทนกับสภาพในบ้านโอบอุ้มไม่ได้ เอนถูกเฮียเปียวตามจิกให้เอาเงินค่ายาเสพติดที่ดวลปล่อยให้ถูกฉกไปต่อหน้ามาคืน เขาไม่รู้จะไปหาคืนได้อย่างไรเพราะดวลถูกส่งเข้าไปอยู่ในสถานบำบัด ตำรวจคุมเข้มเต็มไปหมด เฮียอยากรู้ถ้าอย่างนั้นเขาจะไปหาเงินใช้หนี้ตนอย่างไร โอเล่โทร.เข้ามือถือเอนพอดี

“เฮีย...ผมรู้แล้วว่าผมจะหาเงินได้จากที่ไหน”...

ในเวลาเดียวกัน ยุพรานั่งกินข้าวอยู่กับเดือนสิบและเที่ยงวัน  เห็นเขาเอาแต่นั่งกินข้าวเงียบๆไม่พูดไม่จาก็สงสารจับใจ คิดหาทางช่วยให้เขากับชีวาตม์ปรับความเข้าใจกัน...



โอเล่โทร.ตามเอนไปถ่ายแบบให้กับนภางค์

ซึ่งเขาทำงานเต็มที่เป็นที่พอใจของทุกคนโดยเฉพาะนภางค์ที่ดูจะชื่นชมเขาออกนอกหน้า เขาเองก็รู้ว่าเธอปลื้ม จึงคิดจะเกาะเธอแทนกิ่งคำที่ดูจะไม่เร้าใจเขาอีกแล้ว

โอเล่ไม่ค่อยชอบการกระทำของเขา เตือนให้ใช้ความสามารถ  อย่าใช้เรือนร่างเพื่อให้ได้งาน เพราะมันไม่มี ศักดิ์ศรีและไม่น่าคบหาด้วย เอนมองตามผู้จัดการส่วนตัวของตัวเองที่ผละจากไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก

“เฮอะ ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้เว้ย รอก่อนเถอะ ดังเมื่อไหร่ ผมก็ไม่คบกับพี่เหมือนกัน”

ooooooo

เชิญจิตเห็นลำธารเงียบหายไปก็เลยชวนมิถุนาบุกมาที่บ้านยี่สุ่นเพื่อทวงถามถึงฤกษ์แต่งงาน ลำธารอ้างว่าคุยกับมิถุนาเรียบร้อยแล้ว เธอกลับบอกว่าเขาพูดเองเออเอง  เธอไม่เกี่ยวอะไรด้วย เชิญจิตไม่พอใจ ตกลงจะเอาอย่างไรกันแน่ ถ้าจะมาทำเป็นเด็กเล่นขายของ แบบนี้คนในสังคมจะตำหนิตระกูลของตนเอาได้

“อย่าให้เป็นเรื่องเลยนะคะ เดี๋ยวดิฉันจะคุยกับตาธารก่อน” บุญหยาดอาสาจะเป็นกาวใจให้ ลำธารไม่คุย ยืนยันคำเดิมว่าไม่แต่ง มิถุนาขู่ถ้าไม่รับผิดชอบมีเรื่องแน่ แล้วเอาคลิปฉาวที่ถ่ายตอนมีอะไรกันให้ยี่สุ่นดู ลำธารพยายามตะครุบมือถือของมิถุนาแต่ไม่ทัน ยี่สุ่นกับ

บุญหยาดได้เห็นคลิปนั้นแว่บหนึ่งก่อนที่ลำธารจะคว้ามือถือไปจนได้ เชิญจิตเพิ่งได้รู้ได้เห็นคลิปนี้ตกใจมาก มองหน้าลูกสาวสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

“เป็นไงคะ นี่ถ้าคนที่กระทรวงเห็นคงจะสนุกนะคะ” มิถุนายิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า ลำธารกลัวมากร้องห้ามเสียงหลงไม่ให้ทำอย่างนั้น เชิญจิตไม่เข้าใจทำไมต้องถ่ายคลิปอุบาทว์นี่ไว้ด้วย

“นีน่ามองแว่บเดียวก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัว ต้องจัดการด้วยวิธีแบบนี้แหละค่ะ”

“งั้นหนูก็ส่งเข้ากระทรวงเลยนะจ๊ะ ลงโซเชียลด้วย เอาให้รู้กันทั้งประเทศไปเลย น้าล่ะเอือมระอากับลูกชายน้าเหลือเกิน ห่วงก็แต่หนูนีน่าจะต้องมาเสียหายไปกับตาธารด้วย”

เชิญจิตทั้งโกรธทั้งอับอาย สั่งให้ลูกสาวกลับบ้านแล้วเดินออกไปเลย มิถุนาเดินตามแม่มาถึงรถที่จอดอยู่โวยลั่นทำไมแม่ถึงยอมกลับง่ายๆ พวกมันแค่ขู่ไม่กล้าทำอย่างปากพูด เชิญจิตหันมาตบหน้าลูกฉาดใหญ่ น้ำตาไหลพรากด้วยความผิดหวัง เสียใจและอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี...

แม้จะกำจัดผู้หญิงหน้าไม่มียางอายอย่างมิถุนาไปพ้นจากลูกชายได้ แต่ยี่สุ่นเตือนเขานี่ไม่ได้หมายความว่าท่านจะยอมรับเดือนสิบ ลำธารที่นั่งยิ้มอยู่ถึงกับหุบยิ้มแทบไม่ทัน...

ในขณะเดียวกัน ที่บ้านโอบอุ้มจัดให้ชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงทำความสะอาด เด็กทุกคนจะต้องช่วยกันทำความสะอาดทั้งภายในและภายนอกตัวบ้าน ดวลไม่อยากยุ่งกับใครจึงปลีกตัวมากวาดใบไม้เงียบๆคนเดียว ครั้นเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้งต้องชะงักเมื่อเห็นทับทิมนั่งยิ้มอยู่ที่มุมลับตาคน เขาไม่อยากมีปัญหาหันหลังเดินไปทางอื่น เธอวิ่งมาดักหน้า แนะนำตัวเองว่าชื่อทับทิม อยากเป็นเพื่อนกับเขา

“แต่เราไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ อย่ามายุ่งกับเรา

เราจะเดือดร้อน”

ทับทิมตาแดงจะร้องไห้ทำให้ดวลรู้สึกผิดก็เลยยอมคุยด้วย เธอพาเขาไปยังมุมปลอดคน หยิบบุหรี่ให้ เขาส่ายหน้าตั้งใจจะเลิกทุกอย่างให้หมด เธอแค่นหัวเราะแล้วจุดบุหรี่สูบ จากนั้นเล่าประวัติแสนรันทดของตัวเองให้ฟัง ดวลสงสารเธอจับใจอยากทำให้รู้ว่าเขาเองเป็นพวกเดียวกับเธอก็เลยขอบุหรี่สูบ เธอส่งตัวใหม่ให้ เขาส่ายหน้าขอสูบนิดเดียวพอ เธอจึงส่งบุหรี่ที่ตัวเองสูบให้เขารับไปสูบต่อแล้วจุดตัวใหม่ให้ตัวเอง

โชคร้ายมาเยือนเมื่อครูพี่เลี้ยงมาเจอทั้งคู่ ครั้งนี้ถือเป็นโทษหนัก ไม่ใช่ดวลเท่านั้นที่ถูกเรียกมาตำหนิ ทางบ้านโอบอุ้มเรียกเดือนสิบมาพบในฐานะผู้ปกครองของเขา โดยมีเที่ยงวันเข้าร่วมฟังด้วย ดวลไม่เข้าใจ

แค่สูบบุหรี่ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แม่อรอธิบายว่ามันเป็นกฎข้อต้นๆของการบำบัดคือห้ามยุ่งเกี่ยวกับ

สิ่งเสพติด เที่ยงวันซักว่าไปเอาบุหรี่มาจากไหน เขาไม่อยาก ให้ทับทิมเดือดร้อนจึงยอมรับว่าเป็นของตัวเอง

ทั้งแม่อรและครูต่างรู้ว่าเป็นของทับทิมเนื่องจากดวลเพิ่งมาใหม่ไม่มีทางรู้ว่าจะไปหาของพวกนี้จากไหน ครูแนะให้เอาทับทิมออกไป เก็บไว้ไม่ได้อีกแล้วก่อเรื่องตลอด รวมทั้งโอ๊คกับบอมบ์ด้วย แม่อรเห็นครูพูดมากจึงขอให้ออกไปก่อน เงินยวงขอร้องแม่อรอย่าเพิ่งด่วนตัดสิทธิ์ดวล ท่านพยักหน้ารับคำหนักใจอย่างบอกไม่ถูก

ooooooo

เที่ยงวันเห็นดวลเริ่มจะไม่ไหว จึงพามาคุยกันนอกรอบโดยมีเดือนสิบร่วมคุยด้วย เขาบ่นว่าที่นี่

ไม่ปลอดภัย  อยากกลับไปอยู่บ้าน ทำไมถึงไม่ให้เขากลับ ผลักไสให้มาอยู่ที่นี่ทำไม หรือทุกคนไม่อยากมีปัญหาถึงได้ผลักไสเขามาให้พ้นตัว เดือนสิบโกรธบอกให้เขาเลิกโทษคนอื่นสักที ตัวเองทำตัวเองทั้งนั้น

“คุณเดือน ใจเย็นก่อนครับ” เที่ยงวันพยายามปราม แต่เธอสติแตกไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

“ทุกวันนี้ที่เดือดร้อนกันไปซะทุกคนก็ไม่ใช่เพราะดวลเหรอ” เดือนสิบเห็นสีหน้าน้องทำให้สติกลับคืนมาขอโทษเขาด้วยเธอไม่ได้หมายความอย่างนั้น ดวลเสียใจมาก วิ่งหนีไปเลย เดือนสิบถึงกับร้องไห้โฮ...

เดือนสิบรับรู้ถึงความคับข้องใจของน้องชาย

จึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับแม่อรและเงินยวงขอให้ช่วยเอาเด็กเกเรออกไป ในเมื่อไม่พร้อมจะเข้าบำบัดก็ควรจะจำหน่ายไปให้หมด ขืนเก็บไว้จะรบกวนเด็กที่ตั้งใจจะมาบำบัด เที่ยงวันต้องปรามให้เธอใจเย็นๆก่อน เธอเย็นไม่ไหว ขืนเป็นแบบนี้ดวลต้องแย่แน่ๆ

“พี่เดือนต้องให้เวลาดวลอีกนิดนะคะ ดวลกำลังปรับตัว”

การได้คุยเปิดอกกับแม่อรและเงินยวงครั้งนี้ทำให้เดือนสิบได้รู้ว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนที่นี่ รวมทั้งแม่อรยกเว้นเงินยวงกับหมอตามเท่านั้น เป็นอดีตผู้ติดยาเสพติดที่มีความตั้งใจจะช่วยเหลือเด็กๆให้ตัดขาดจากยานรก

แม่อรเล่าให้ฟังว่าตัวเองติดยาตั้งแต่ยังไม่เป็นนางสาว มีลูกตั้งแต่อายุ 15 ปี ลูกของเธอก็เดินรอยตามเธอโดยติดยาอย่างหนัก ตายคาเข็มฉีดยาตอนอายุได้แค่ 17 ปีแถมท้อง 7 เดือน

หมอช่วยชีวิตหลานของแม่อรไว้ได้ เนื่องจากแม่เด็กใช้ยาเสพติดและเด็กคลอดก่อนกำหนดทำให้แกไม่ปกติ แม่อรตัดขาดยาเสพติดได้ตั้งแต่วินาทีที่ได้อุ้มหลาน แม้จะทรมานและเกือบตายหลายหน แต่เธอไม่เคยหวนไปหามันอีก เธอเลิกเสพยาได้ทั้งที่อยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ  เพื่อนกลุ่มเดิม  สังคมเดิม  มีคนเดินขายยาในชุมชนของเธอมากกว่าคนขายของกินเสียอีก

“แค่มีความรักรอเขาอยู่ เขาจะกลับมาได้แน่ๆ แม่อรทำบ้านโอบอุ้มขึ้นมาก็เพื่อแบ่งปันความรัก เด็กจะเป็นยังไงมาจากไหนก็แล้วแต่ แม่อรจะให้ความรักเป็นตัวดึงเขากลับมา ถ้ามีความรักรอเขาอยู่ เขาจะกลับออกมาจากวังวนของยาเสพติดได้แน่ๆ ยาเสพติดมันแพ้ความรักค่ะ” แม่อรสรุป...

ทางด้านสกาวสงสารดวลมากที่ต้องเจออุปสรรคสารพัดให้ฝ่าฟัน อยากไปหาลูกที่บ้านโอบอุ้มเพื่อเป็นกำลังใจให้ เดือนสิบไม่เห็นด้วยที่ท่านจะไปเห็นดวลในสภาพแบบนั้น เที่ยงวันกลับเห็นตรงกันข้าม

“พรุ่งนี้วันเยี่ยมพอดี ไปสิครับ”

ooooooo

ดวลกำลังจะไปห้องอาบน้ำ ทับทิมมาดักรออยู่เพื่อบอกลา พรุ่งนี้แม่จะมาเอาตัวเธอออกจากที่นี่ไปไว้สถานที่ดัดสันดาน ทันใดนั้นมีเสียงโอ๊คดังขึ้นด้านหลัง

“กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับอีทับทิม”

ทับทิมกับดวลหันมองตามเสียงเห็นโอ๊คกับบอมบ์เดินกร่างเข้ามาหาเรื่อง ดวลพยายามจะไม่ยุ่งด้วยเพราะไม่อยากมีปัญหา แต่สองตัวแสบทั้งด่าว่าทั้งดูถูกจนเขาทนไม่ไหวเข้าไปตะลุมบอนด้วย แม่อรกับครูได้ยินเสียงเอะอะเข้ามาห้าม พร้อมกับไล่ทับทิมกลับไปชั้นผู้หญิง เธอไม่ยอมกลับชวนดวลหนีไปด้วยกัน ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปมีหวังถูกโอ๊คกับบอมบ์เอาตายแน่ ดวลลังเลอยู่อึดใจก่อนจะวิ่งตามทับทิมไป

“ดวลอย่าไปนะ ทุกอย่างกำลังดี เชื่อแม่อรนะดวล” แม่อรตะโกนไล่หลัง ดวลไม่ฟังอะไรทั้งนั้นวิ่งหนีฝ่าความมืดไปกับทับทิม...

อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 11 วันที่ 21 ก.ค.61

ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสิน
ละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ