อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 13 วันที่ 26 ก.ค.61
“แล้วพี่เอาอะไรมาตัดสินว่าผมเลว”“เธอทำอะไรไว้บ้าง อย่านึกว่าฉันไม่รู้ คอยดูซักวันหางมันโผล่” ว่าแล้วโอเล่ผละจากไป เอนมองตามแอบยิ้มสมใจที่กำจัดเขาไปพ้นทาง...
ที่ด้านหน้าออฟฟิศ เที่ยงวันกับเดือนสิบมาดักรอเอนอยู่ ทันทีที่เขาก้าวออกมาทั้งคู่ปรี่เข้าถามหาดวลอยู่กับเขาหรือเปล่า เขาส่ายหน้า ไม่ได้เจอกันตั้งแต่มีเรื่องคราวก่อนแล้ว
“ดวลมันออกมาแล้วเหรอพี่เดือน”
“ดูดีใจจังเลยนะ ดวลเขาคบกับเธอได้ยังไง”
เอนเสียงเครียดใส่ทำไมถึงพูดแบบนั้น เดือนสิบโทษว่าเป็นเพราะเขา ดวลถึงได้มีสภาพแบบนี้ เขาขอร้องอย่ามาโทษกันดีกว่า โลกความจริงก็โหดแบบนี้ มันอยู่ที่ใครจะแข็งแรงกว่า เดือนสิบด่าเขาว่าเลวมากพูดแบบนี้ออกมาได้อย่างไร เอนเผลอหลุดปาก ถึงตนจะเลวแต่ก็ไม่ติดยาเหมือนน้องชายของเธอ
“เอนไม่เล่นยาเหรอ แล้วทำไมดวล...”
“ก็มันโง่เล่นเอง ผมแค่มีของ พวกพี่มีครอบครัว มีพร้อมทุกอย่างแต่ผมไม่มีอะไรเลย ผมต้องรักตัวเอง ไม่รักแล้วใครจะมารัก ผมไม่ทำร้ายตัวเองหรอก” เอนนึกย้อนไปถึงอดีต ตอนนั้นที่เขายังเรียนหนังสืออยู่โรงเรียนเดียวกับดวล เขามักจะแอบดูครอบครัวของดวลที่ดูอบอุ่นด้วยความอิจฉา ดวลมีทุกอย่างทั้งเพื่อนดี เรียนดีและเป็นคนดี เขาจึงคิดจะดึงดวลให้ลงมาอยู่ในจุดที่เขาอยู่คือไม่มีใครสนใจแม้แต่พ่อแม่
ครั้งแรกที่เจอดวล เอนเห็นดำเกิงขับรถมารับเขาหลังเลิกเรียนโดยมีสกาวกับเดือนสิบนั่งมาด้วย ดำเกิงออกจะหงุดหงิดเมื่อดวลออกมาช้าแต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร ดวลเองก็ไม่ได้รู้สึกถึงความหงุดหงิดนั้น
“ทำไมออกมาช้านักล่ะ รถมันจะติดเอานะ” ดำเกิงต่อว่าพอเป็นพิธี
“ขอโทษครับพ่อ วันนี้มีคัดตัวนักกีฬา” ดวลว่าแล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านหลังคู่กับพี่สาวซึ่งถามว่าคัดตัวเป็นอย่างไรบ้าง เขายังไม่รู้เหมือนกัน สกาวส่งกล่องผลไม้ให้ลูกๆที่นั่งอยู่ด้านหลัง
“กินผลไม้ก่อนนะ เดี๋ยววันนี้พ่อจะพาไปหาอะไรกินกัน”
ดวลส่งเสียงเฮลั่นด้วยความดีใจ เอนมองครอบครัวสุขสันต์ของดวลด้วยความริษยา
ooooooo
เอนจับตามองครอบครัวสุขสันต์ของดวลทุกวันทั้งตอนมาส่งและมารับเขา ครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรัก เอื้ออาทรและห่วงใยกัน ทำให้เส้นริษยาของเอนแตกซ่าน และวันหนึ่งก็สมใจเมื่อดำเกิงขับรถมาส่งดวลที่โรงเรียน แล้วมีเจ้าหน้าที่ไฟแนนซ์ 2 คน ปรี่มากระชากประตูฝั่งคนขับออกแล้วดึงกุญแจรถไป
“คุณดำเกิงใช่ไหมครับ คุณขาดส่งงวดรถมาเกินเวลาที่กำหนดแล้ว เราคงต้องทำการยึดรถคุณนะครับ”
ดำเกิงหน้าซีดเผือด เด็กนักเรียนที่เดินผ่านไปมามองเขาเป็นตาเดียวกัน ดวลอับอายมากรีบเดินหนีเข้าโรงเรียน ขณะที่เอนแอบยิ้มสะใจ...
เดือนสิบบ่นอุบ ถ้าดวลไม่คบเพื่อนเลวๆแบบเอนก็คงไม่ต้องลงเอยอย่างนี้ เที่ยงวันไม่เห็นด้วย ถ้าดวลเข้มแข็งพอ ต่อให้เจอใครหรืออะไรมาชักนำให้เข้าสู่ทางมืด ก็คง ไม่หลงเดินทางผิด เธอคิดพิจารณาแล้วเป็นจริงอย่างที่
เขาว่า เธอมัวแต่เสียใจจนลืมมองในมุมกลับ ขอบคุณที่เขาช่วยเตือนสติ
“ผมพูดไว้ในอนาคตสำหรับลูกของเรา...ผมพูดจริงๆนะครับ ผมจริงจังกับคุณเดือน ผมมองไปถึงอนาคตของเรา ไม่ได้มองแค่วันพรุ่งนี้”
“แต่ ปัญหาของเดือนเยอะเหลือเกินกลัวว่า...”
เที่ยงวันขอร้องเธออย่าเอาเขาไปเปรียบกับใคร ถ้าปัญหาเธอเยอะเขาอยู่นี่พร้อมจะช่วยเหลือและเราจะผ่านมันไปด้วยกัน เธอดีใจมาก นี่เขาจะรอให้เธอเคลียร์ปัญหาก่อนหรือ เขาพยักหน้า นานแค่ไหนก็จะรอ เธอขอบคุณเขาที่ไม่คิดจะทิ้งกัน แล้วยกสร้อยที่เขาให้ซึ่งสวมไว้ที่ข้อมือให้ดู เขายิ้มดีใจที่เธอยอมสวมมันสักที...
ดำเกิงเห็นสกาวหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าเดินออกจากบ้านร้องถามว่าจะไปไหน เธอจะไปอยู่บ้านพี่น้อยเพื่อจะได้ช่วยกันตามหาดวลอีกทางหนึ่ง เขาทั้งน้อยใจและโมโห สกาวไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“เออ จะไปไหนก็ไปเลย ตอนสบายก็อยู่ด้วยกัน พอหมดตัวพอลำบากแม่งก็ทิ้งกันไปหมด ไปเลยไปให้หมดเลย ไอ้พวกเห็นแก่ตัว ปล่อยฉันให้ตายอยู่นี่คนเดียวนี่แหละ” ดำเกิงนั่งกุมหัวด้วยความเครียด สกาวยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหิ้วกระเป๋ากลับขึ้นห้อง ดำเกิงมองตามโล่งใจ ด้านสกาวเจ็บใจตัวเองที่ตัดใจทิ้งเขาไปไม่ได้ ซบหน้ากับหมอนร้องไห้อย่างอัดอั้น...
เดือนสิบกับเที่ยงวันมาตามหาดวลที่ไนต์คลับของเฮียหมู แต่ไม่มีนางโชว์คนไหนปริปากบอกอะไร ได้แต่หัวเราะคิกๆว่าป่านนี้ดวลอาจได้ดิบได้ดีไปแล้วก็ได้ เที่ยงวันรู้สึกสะกิดใจกับคำพูดของนางโชว์ที่พูดไปหัวเราะไป ขณะที่เดือนสิบพยายามขอความเห็นใจจากทุกคน
“ฉันจะกลับไปใช้ชีวิตปกติได้ยังไง ในเมื่อไม่รู้ว่าน้องชายฉันเป็นตายร้ายดียังไง”
เที่ยงวันรู้ดีว่าพวกนี้คงให้คำตอบอะไรไม่ได้จึงชวนเดือนสิบกลับ ในเมื่อถามพวกนางโชว์แล้วไม่ได้อะไรคืบหน้า เที่ยงวันจึงลองถาม รปภ.ของไนต์คลับถึงที่อยู่ของเฮียหมู แต่ไม่ถามเปล่ายัดเงินจำนวนหนึ่งให้ด้วย ทีแรกเขาลังเล เที่ยงวันจัดแจงกระชากเงินคืน รปภ.ยื้อไว้
“คอนโดฯเฮียหมูอยู่ไม่ไกลหรอกครับ”
ooooooo
เฮียหมูแต่งตัวเสร็จจะไปทำงานแวะทักทายดวลที่เสพยาจนเมาไม่ได้สติอยู่ที่โซฟา เขย่าตัวก็แล้วเรียกก็แล้วดวลไม่ตอบสนอง เขาเขย่าตัวเด็กหนุ่มแรงขึ้นอีก
“ดวล...ดวล เฮ้ยตื่นๆ”
ดวลปรือตามอง แล้วเกิดเกร็งตาเหลือก เฮียหมูตกใจแทบช็อกพยายามเขย่าตัวแต่ไม่ได้ผล เขายังคงชักเกร็ง เฮียหมูรีบโทร.หาใครบางคนให้ช่วยหาคนให้หน่อย มีเด็กมาตายที่ห้องพักของตน อยากให้มากำจัดศพ
“กูจ่ายเต็มที่มึงไม่ต้องห่วง กำจัดศพให้เกลี้ยงนะอย่าให้กูซวยแล้วกัน”...
เหมือนมีลางส่งถึงกัน สกาวกำลังนั่งสวดมนต์อยู่ในห้องพระ มีเสียงของหล่น เธอสะดุ้งโหยงใจหายวาบ ดำเกิงร้องบอกเธอว่าแค่หนังสือหล่นไม่มีอะไร นั่นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น...
ไม่นานนัก คนเก็บศพสองคนมาถึงห้องพักเฮียหมู จับชีพจรดวลแล้วพบว่ายังไม่ตาย แนะให้พาไปส่งโรงพยาบาล เฮียหมูส่ายหน้า ขืนไปส่งที่นั่นตนได้โดนคดียาเสพติดแน่ ไล่ให้รีบเอาตัวไป แล้วโยนเงินให้คนเก็บศพห้าหมื่นบาท พลางบ่นอุบยังไม่ทันได้เคี้ยวไอ้หนุ่มคนนี้ยังต้องมาเสียเงินค่าเก็บศพอีก
“พวกมึงรีบจัดการเหอะ เดี๋ยวศพเสือกแข็งขึ้นมาจะยัดกระเป๋าไม่ลง”
“ขออีก 5 หมื่นเถอะเฮีย มันยังไม่ตายเท่ากับพวกฉันต้องเก็บมันก่อนกำจัดศพนะเฮีย ไม่งั้นไม่ทำ”
เฮียหมูจำใจต้องเพิ่มเงินให้คนเก็บศพทั้งสองคนอีกห้าหมื่นบาทตามที่ขอ...
เที่ยงวันกับเดือนสิบก้าวออกจากลิฟต์ ตรงไปยังห้องพักของเฮียหมูตามที่ รปภ.ให้ที่อยู่มา สวนกับคนเก็บศพสองคนที่ช่วยกันลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เที่ยงวันมองเหลียวหลังรู้สึกแปลกชอบกลแต่ก็ไม่ติดใจอะไร เดินตามเดือนสิบไปกระทั่งถึงห้องเป้าหมาย เคาะประตูเรียก เฮียหมูเปิดประตูรับเห็นทั้งคู่ก็ตกใจแต่เก็บอาการเอาไว้ เดือนสิบมาตามน้องชาย เขาเห็นบ้างหรือเปล่า เฮียหมูส่ายหน้าไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
เธอไม่สนใจบุกเข้าไปค้นหาดวลในห้อง เฮียหมูไม่ห้ามเพราะเขาไม่อยู่ที่นั่นแล้ว เธอผิดหวังที่ไม่เจอตัวน้อง กำลังจะออกจากห้องต้องชะงักเมื่อเจอรองเท้าของน้องวางอยู่ โวยวายลั่นนั่นมันรองเท้าของดวล
“รองเท้ามันลืมไว้ตอนหนีไปคราวก่อนไง” เฮียหมูแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
“ไม่...ดวลใส่รองเท้าคู่นี้ออกมาจากบ้าน” เดือนสิบทักท้วง
เที่ยงวันสงสัยในเมื่อรองเท้าอยู่แล้วดวลหายไปไหน ก่อนจะนึกถึงกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ขึ้นมาได้ รีบคว้ามือเดือนสิบออกมา ก่อนที่ดวลจะถูกเอาตัวขึ้นรถไปฆ่า เดือนสิบกับเที่ยงวันมาช่วยไว้ทัน เล่นงานคนเก็บศพกระเจิงแล้วช่วยกันยกกระเป๋าเดินทางออกจากกระโปรงท้าย เมื่อเปิดกระเป๋าดูเจอดวลในสภาพย่ำแย่
ooooooo
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 13 วันที่ 26 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ