อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 7 วันที่ 7 ก.ค.61
“แคมเปญนี้ประสบความสำเร็จเพราะไอเดียฉัน ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาฉวยโอกาสเอาหน้าไปอย่างหน้าด้านๆ ฉันกลับมาเพื่อทวงสิทธิ์ ไม่ได้กลับมาเพราะคำพูดของใคร!”เหมือนชนกตอกไม่ไว้หน้าเพราะเคืองไม่หายแต่ลัคนัยไม่ถือสา อยากอธิบายเรื่องเมื่อคืน
“ผมขอโทษนะครับที่ไม่ได้บอกความจริงกับคุณแต่ผมไม่เคยคิดจะกลับไปหาแขอีก”
“นี่ยังคิดว่าฉันจะโง่เชื่อคำพูดของนายอีกเหรอ”
“ถึงผมจะปิดบังเรื่องแขแต่นอกจากนั้นผมไม่เคยโกหก คุณก็รู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีให้คุณมันไม่ใช่เรื่องโกหก”
แววตาจริงใจของเขาทำให้เหมือนชนกหวั่นไหวแต่ใจแข็งไม่ยอมรับ “นายคงคิดว่าฉลาดมากสินะที่ปั่นหัวฉันได้ เชื่อจริงๆเหรอว่าที่ผ่านมาฉันชื่นชมขยะอย่างนาย หน้าโง่มันหน้าตาอย่างนี้นี่เอง!”
ลัคนัยชะงัก เหมือนชนกก็รู้สึกผิดแต่ทิฐิทำให้อยากเอาชนะเขามากกว่า
“ฉันจะทำงานนี้ให้สำเร็จและเขี่ยนายกับผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นออกจากชีวิตพ่อฉันให้ได้!”
ในที่สุดวันแถลงข่าวความสำเร็จของโครงการพิเศษออกแบบเฟอร์นิเจอร์โดยใช้ขยะรีไซเคิลก็มาถึง โดยจะมีพิธีมอบเงินประมูลให้มูลนิธิการกุศลในงานด้วย เหมือนชนกมาถึงงานพร้อมวุฒาที่มาในฐานะตัวแทนจากเอสเจโพลิเมอร์ ท่าทางผยองจนลัคนัยที่มาเตรียมตัวพูดในงานอดหมั่นไส้ไม่ได้
ธวัชควงคู่มากับพิมลแขซึ่งมาร่วมงานในฐานะพรีเซนเตอร์หลักของโครงการ วุฒาอดค่อนแคะถึงเรื่องอดีตไม่ได้จนอดีตนางงามทนไม่ไหวต้องหลบไปพักในห้องแต่งตัว ลัคนัยก็ไม่อยากเผชิญหน้ากับวุฒา ต้องการสมาธิเพื่อท่องบทพูดจึงหลบไปพักอีกห้อง แต่เหมือนชนกกลับระแวงและเข้าใจผิดคิดว่าลัคนัยกับพิมลแขแอบไปพลอดรักกัน
พิมลแขแสยะยิ้มเมื่อเห็นเหมือนชนกทำท่าด้อมๆมองๆหน้าห้องแต่งตัว อดไม่ได้ต้องแกล้งทัก
“คุณคิดว่าจะเจออะไรเหรอคะถึงกับมาเดินตามหาแบบนี้”
“พอดีว่านี่มันเป็นงานการกุศล ฉันไม่อยากให้มีเรื่องคาวๆในงานนี้”
“เหตุผลนั้นแน่เหรอคะ นึกว่าหวงก้างซะอีก”
เหมือนชนกเถียงไม่ออก พิมลแขเห็นดังนั้นก็มั่นใจว่ามาถูกทาง
“หรือไม่จริงคะ...คุณเห็นฉันกับนัยหายไป คุณก็ตามมาดู ที่จริงถ้าพวกเราทำเรื่องคาวๆจริงคุณก็น่าจะดีใจนะ เพราะนั่นหมายความว่าฉันยอมออกไปจากชีวิตพ่อคุณ แต่สิ่งที่คุณทำมันตรงกันข้าม”
พิมลแขคร้านจะต่อปากต่อคำกับว่าที่ลูกเลี้ยงสาวแต่เมื่อเหลือบเห็นลัคนัยจากเงากระจกในห้องก็เปลี่ยนใจ
“ฉันดูออกนะว่าคุณหึง...หรือว่าคุณรักนัย!”
เหมือนชนกไม่รู้ตัวว่าถูกแกล้งยั่ว โพล่งลั่น
“ฉันไม่ได้รักลัคนัย...ไม่มีวัน!”
“อย่าปากแข็งหน่อยเลยค่ะ พักหลังฉันเห็นว่าคุณเริ่มใจอ่อนให้เขา ถ้าไม่ใช่เพราะรักเขาแล้วจะเพราะอะไร”
“ก็เพราะว่าเกลียดไงล่ะ...ทั้งหมดที่ฉันทำไปมันเป็นแค่เกม!”
ลัคนัยยืนตัวชาแต่ยังข่มใจทนฟังเหมือนชนก
“คิดเหรอว่าฉันจะดีกับคนอย่างนั้นจริงๆ ใฝ่สูง ไม่รู้จักเจียม เป็นแค่เด็กกำพร้ามาขออาศัยบ้านฉันยังกล้าสะเออะคิดมาเป็นอะไรกับฉัน อยากโง่หลงตัวเองก็ต้องโดนหลอกใช้อย่างงี้แหละ ต่อให้พยายามรีไซเคิลตัวเองยังไง เขาก็เป็นได้แค่ขยะสำหรับฉัน”
พิมลแขสะใจมากที่เสี้ยมสำเร็จ ยิ่งเห็นสีหน้าซีดเผือดของลัคนัยยิ่งสาแก่ใจ
“นี่คุณจะบอกว่าคุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับนัย หรือว่าแคร์เขาเลยสักนิดนึงเลยเหรอ”
“รู้สึกสิ รู้สึกขยะแขยงและสมเพชไง!”
เหมือนชนกพูดอย่างถือดีก่อนจะหน้าเจื่อนเมื่อลัคนัยปรากฏตัวพร้อมส่งบทพูดให้พิมลแขและผละไปไม่เหลียวหลัง พิมลแขมองมาทางว่าที่ลูกเลี้ยงสาวแล้วยิ้มเยาะ
“ก็...ถือว่าเราหายกันก็แล้วกันนะคะ”
ooooooo
พิมลแขย่ามใจเรื่องเหมือนชนกได้ไม่นานก็หน้าเสียเมื่อเห็นใบหน้าถมึงทึงของลัคนัย
“นัยคะ...แขไม่ได้อยากทำให้คุณต้องรู้สึกแย่นะคะ แค่อยากให้คุณได้รู้ความคิดของเหมือนชนก”
“ผมรู้แข ผมรู้อยู่แล้วว่าที่คุณนกเปลี่ยนมาดีกับผมมันเพราะอะไร”
“ทั้งๆที่รู้คุณก็ยัง...”
“ผมเชื่อว่าคุณนกเขาจะไม่พูดแบบนี้ถ้าหากวุฒาไม่เข้ามายุ่งเรื่องนี้”
“นี่คุณยังจะเข้าข้างคุณนกทั้งๆที่เธอดูถูกคุณขนาดนั้น คุณก็ยังจะรักผู้หญิงคนนี้อีกเหรอคะ”
“แล้วคุณล่ะ...ยังจะรักผู้ชายอย่างผมอีกเหรอ...
คนที่ต่อให้ผิดหวังจากผู้หญิงคนอื่นก็ยังไม่กลับมาหาคุณ”
คำพูดตอกกลับแบบไม่เกรงใจของลัคนัยทำให้พิมลแขเจ็บหนักต้องหลบไปร้องไห้ในห้องน้ำ วิสาขาแอบตามมาและตัดสินใจเปิดอกคุยกับอดีตนางงาม โดยเฉพาะเรื่องลัคนัยกับอีกฝ่ายที่ทำให้ทุกอย่างยุ่งเหยิง
“ฉันก็นึกแล้วว่าสักวันเรื่องอดีตของเธอกับนัยต้องถึงหูตาเฒ่า แค่ไม่นึกว่าเรื่องจะแตกในจังหวะแย่ที่สุดแบบนี้”
พิมลแขนิ่วหน้าก่อนอ้าปากค้างเมื่อสำเหนียกได้ว่าวิสาขารู้เรื่องระหว่างเธอกับลัคนัยมาตลอด
“แปลกใจล่ะสิว่าทำไมฉันไม่รีบบอกผัวเก่าฉัน...จะได้ดิสเครดิตเธอ”
“คงเพราะว่าคุณเป็นห่วงนัยไม่อยากให้คุณวัชไม่ไว้ใจเขา”
“นั่นก็เรื่องนึง แต่ก็ไม่สำคัญมากเท่ากับที่ฉันไม่บอกเพราะฉันเชื่อในความซื่อสัตย์ของหลานฉันและยิ่งถ้าคนคนนั้นคือคุณวัช นัยไม่มีทางทรยศและหักหลังคนที่มีบุญคุณกับตัวเองอย่างเด็ดขาด”
วิสาขาไม่ได้อาลัยอาวรณ์ธวัชนักเพราะรู้สถานะตัวเองดี แต่ที่ทนไม่ได้ต้องคุยกับพิมลแขเพราะสงสารลัคนัยกับเหมือนชนกที่กลายเป็นเหยื่อจากความโลเลของอดีตนางงาม
“ตั้งแต่วันที่เธอเลือกจะก้าวเข้ามาในชีวิตคุณวัช เธอก็หมดสิทธิ์จะได้นัยคืนแล้ว...อย่ามัวแต่หวังลมๆแล้งๆเลย...ไม่งั้นก็จะคว้าได้แต่ลม!”
แรงกดดันจากวิสาขารวมทั้งท่าทีเย็นชาของลัคนัยทำให้พิมลแขตัดสินใจได้ หวนคืนดีกับธวัชและยอมให้เขาจัดงานแต่งงานเร็วที่สุด ธวัชดีใจมากและถือโอกาสตอนขึ้นพูดบนเวทีงานแถลงข่าวประกาศแต่งงานกับพิมลแข!
ooooooo
เหมือนชนกโกรธมากแต่ไม่หักหน้าพ่อกลางงานแถลงข่าว ทุกคนมองมาด้วยสายตาเป็นห่วงโดยเฉพาะลัคนัยที่อยากปลอบใจแทบขาดแต่เธอคงไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้เวลานี้
ธวัชกับวิสาขาก็หนักใจมากเมื่อเห็นอาการเหมือนชนกแต่แข็งใจไม่ปลอบเพราะยังไม่ถึงเวลา คุณหนูขี้วีนต้องเรียนรู้จะยอมรับความจริงและอยู่กับมันให้ได้!
วุฒาเสียหน้ามากที่เกมพลิก ลัคนัยกับพิมลแขไม่ถูกประณามแถมธวัชประกาศแต่งงานกลางงานแถลงข่าว เมื่อสมจินตนารู้เรื่องก็โมโหมากที่ลูกชายทำอะไรไม่คิด เล่นงานธวัชกับลัคนัยจนบริษัทอาจเสียหายเพราะถูกยกเลิกสัญญาคู่ค้า วุฒาขอแก้ตัว สมจินตนายอมให้โอกาสอีกครั้งและครั้งนี้...เขาจะพลาดไม่ได้!
มาลินีสงสารเหมือนชนกมาก ย้ำไม่ให้ทิ้งงานที่บริษัทและออกจากบ้านเด็ดขาด หาไม่พิมลแขกับทอแสงอาจฉวยจังหวะนี้แย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสิทธิโดยชอบธรรมของเธอ
เหมือนชนกรับปากยายแต่ต้องหงุดหงิดเมื่อวิสาขาย้ายออกจากบ้านธวัช แถมทอแสงยังพาพิมลแขมาป่วน เปลี่ยนโน่นขนนี่เข้าบ้านจนเหมือนชนกแทบคลั่ง
“ถ้านกยังอยู่ที่นี่...ใครจะมาย้ายข้าวของในบ้านนี้ตามอำเภอใจไม่ได้!”
ทอแสงหมั่นไส้เหมือนชนกมานานตอกไม่ไว้หน้า
“เสียใจด้วยนะคะ คงทำตามนั้นให้ไม่ได้ ของเก่าไปของใหม่ก็ต้องมาและที่สำคัญพ่อของคุณอนุญาตแล้ว”
“ก็ได้...งั้นอยากจะทำอะไรก็ทำเอง คนอื่นห้ามยุ่ง”
“นี่...จะอวดดีมากไปแล้วนะ ถือว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงของบ้านงั้นเหรอ ยัยแขกำลังจะเป็นแม่ใหม่ของเธอนะ”
อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 7 วันที่ 7 ก.ค.61
ละคร เกมเสน่หา บทประพันธ์โดย กันยามาสละคร เกมเสน่หา บทโทรทัศน์โดย คนปั้นฝัน
ละคร เกมเสน่หา กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ละคร เกมเสน่หา ผลิตโดย บริษัท ละครไท จำกัด
ละคร เกมเสน่หา ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ