อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 4 ก.ค.61

อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 4 ก.ค.61

ดวลหิวไส้กิ่วจึงตัดสินใจลงมาหาอะไรกิน รื่นเริงมาเห็นเข้าก็หาว่าเขาขโมยของ ฉวยตะหลิวได้จะฟาดใส่ เขาคว้ามือเธอไว้ได้ทัน ระหว่างที่ยื้อแย่งตะหลิวกันไปมารื่นเริงเหยียบน้ำผลไม้ที่หกอยู่บนพื้นลื่นหงายหลัง

“คุณป้าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ดวลเข้าไปช่วยพยุงรื่นเริงแต่เธอขืนตัวไว้

กิ่งคำได้ยินเสียงโครมครามวิ่งลงมาดู คิดไปเองว่าดวลทำร้ายแม่จนลงไปกองกับพื้นก็เข้าไปเอาเรื่อง เที่ยงวันกับชีวาตม์เข้ามาห้ามไว้ทันถามว่ามีเรื่องอะไรกัน กิ่งคำฟ้องว่าไอ้ขี้ยาทำร้ายแม่ของเธอ เขายืนกรานว่าไม่ได้ทำร้าย แค่หิวจะลงมาหาอะไรกิน รื่นเริงยังไม่ทันฟังความให้ครบถ้วนก็ตราหน้าว่าเขาเป็นขโมยคิดจะขโมยของในตู้เย็น ชีวาตม์ออกหน้าว่าอนุญาตเขาเองให้ลงมาหาอะไรกินได้



เพื่อตัดปัญหาเที่ยงวันจึงพาดวลออกมา โดยมีชีวาตม์ตามมาส่ง ดวลขอโทษที่ทำให้ชีวาตม์ต้องเดือดร้อน เขาขอร้องอย่าโทษตัวเอง เขารู้จักคนในบ้านตัวเองดี และมั่นใจว่าดวลไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วหันไปบอกเที่ยงวันให้พาดวลไปได้แล้ว เที่ยงวันขอบคุณเขามากที่ช่วยดูแลดวลให้

“พี่วาตม์ขึ้นไปปรับความเข้าใจกับคุณกิ่งเถอะครับ” เที่ยงวันเห็นชีวาตม์รีๆรอๆก็เร่งให้ไปคุยกับกิ่งคำให้รู้เรื่องก่อนที่ทุกอย่างจะบานปลาย ชีวาตม์ถึงได้ยอมกลับเข้าบ้าน แต่แทนที่จะได้คุยปรับความเข้าใจกัน เขากลับเจอกิ่งคำแต่งตัวสวยจะออกจากบ้าน ทำให้มีปากเสียงกันอีก ครั้งนี้ชีวาตม์ต่อว่าเธอรุนแรง กิ่งคำทั้งน้อยใจทั้งเสียใจคว้ากระเป๋าถือกับกุญแจรถเดินออกไปเลยไม่สนใจเสียงเรียกให้กลับมาคุยกันก่อนของเขา...

ในเวลาต่อมา เที่ยงวันพาดวลมาที่บ้าน ทูลจำเขาได้ว่าเคยถูกจับเรื่องขโมยของในซุปเปอร์มาเกตของตนแต่ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เพราะไม่อยากให้สวาทวิมลไม่พอใจ ได้แต่บอกว่าเคยเจอเขาตอนที่เป็นนักศึกษามาดูงานที่สาขาบางนา เที่ยงวันอยากให้ดวลมาทำงานกับเรา สวาทวิมลอ้าปากจะปฏิเสธแต่ทูลชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“ดีสิเที่ยง เด็กดีๆอย่างนี้น่าสนับสนุนนะ”

ดวลละอายใจเหลือเกิน บัดนี้คนที่เขาเคยเกเรใส่กลับหยิบยื่นโอกาสให้เขา นั่นทำให้เขาตั้งใจมั่นจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น ทูลบอกให้ดวลไปพักได้แล้วพรุ่งนี้จะพาไปดูงาน สวาทวิมลไม่พอใจแต่ก็ไม่อยากขัดลูกขัดสามี...

ทางด้านกิ่งคำมีที่ให้ระบายอารมณ์มากมาย แต่กลับเลือกจะไปหาเอนที่ห้องพัก อีกทั้งยังเป็นฝ่ายออกปากขอยาเสพติดที่เขาเคยให้เธอลองวันก่อน พอยาออกฤทธิ์ กิ่งคำกับเอนก็ไปจบกันที่เตียงนอน...

ขณะที่กิ่งคำกำลังมีความสุขอยู่กับเอน ชีวาตม์นอนไม่หลับกระสับกระส่าย รู้สึกผิดที่พูดจารุนแรงใส่กิ่งคำ เขาไม่น่าพูดแบบนั้นกับเธอ

ooooooo

สายวันรุ่งขึ้น เที่ยงวันพาดวลมาที่ซุปเปอร์-มาร์เกตซึ่งทูลกับสวาทวิมลรอท่าอยู่ก่อนแล้ว ดวลอายมากที่ต้องกลับมาสถานที่แห่งนี้อีก ที่ที่เขาเคยขโมยของแล้วถูกจับได้ สวาทวิมลไม่ชอบใจเลยที่ลูกพาดวลมาทำงานในที่ของเธอแต่ก็ไม่กล้าแสดงออก ทูลเห็นดวลมีสีหน้าไม่สบายใจเข้าไปโอบไหล่ให้ผ่อนคลายความเครียด

“เป็นไงหนุ่มน้อย พร้อมจะทำงานไหมเราน่ะ”

“พร้อมครับ ท่านครับผมขอโทษที่เคย...”

“ไม่เอาน่า เรื่องมันแล้วไปแล้ว แล้วก็เรียกฉันว่าคุณลุงก็ได้ไม่ต้องเรียกท่านอะไรหรอก” ทูลพยายามเป็นกันเองกับดวล เที่ยงวันจะให้เขาทำงานที่นี่ ส่วนที่พักตนหาห้องพักแถวๆนี้ไว้ให้ ต่อไปเขาจะต้องดูแลตัวเอง ดวลรับคำ จะตั้งใจทำให้ดีที่สุด ไม่ให้พี่เที่ยง คุณลุงและคุณป้าผิดหวัง สวาทวิมลเบือนหน้าหนีไม่พอใจที่เขามาเรียกอย่างสนิทสนม ทูลฝากให้ยศ ผู้จัดการสาขาเป็นคนดูแลและช่วยสอนงานให้ดวล...

ขณะที่ดวลกำลังเริ่มชีวิตใหม่ ชีวาตม์ไม่เป็นอันทำอะไรโทร.ถามเพื่อนๆของกิ่งคำว่าเจอเธอบ้างไหม หายไปตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่กลับ ปรากฏว่าไม่มีใครเจอเธอสักคน รื่นเริงโวยวายลงมา

“ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไปฉันเอาแกตายแน่ไอ้วาตม์ คอยดูเถอะ”

ชีวาตม์ทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของแม่ยาย เสียงแข็งใส่จะทำอะไรตนหรือ รื่นเริงทำไม่รู้ไม่ชี้ ตีเนียนแบมือขอเงินเขาสองหมื่นบาทหน้าตาเฉย แล้วให้เขาไปเคลียร์กับกิ่งคำเอาเองตอนเธอกลับมา ชีวาตม์ไม่ได้พกเงินมากขนาดนั้น มีให้เธอแค่หมื่นบาทเศษ รื่นเริงรีบดึงเงินไปจากมือเขา ก่อนจะเดินตัวปลิวออกไปเลย เขามองตามเหนื่อยใจ นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อความมั่นคงของครอบครัว...

กิ่งคำนั่งอยู่บนเตียงกำลังทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ เอนขยับตัวตื่นเห็นเธอนั่งเหม่อเข้ามากอดเอวอย่างออดอ้อน เธอตัดสินใจถามเขาทำไมต้องตามจีบเธอ เขาตอบอย่างไม่อ้อมค้อมว่าเป็นเพราะเธอมีเงิน เธออยากรู้ว่ามีเหตุผลแค่นั้นหรือ เขาย้อนถามว่าอยากได้อะไรจากเขา ความรักหรือแค่ความสุขแบบจัดเต็ม

“เราก็รู้กัน...เข้าใจตรงกัน ก็วินวินนะครับ พี่มีเงินผมมีสิ่งที่พี่อยากได้แบบหาที่ไหนไม่ได้แล้ว ผมว่าที่บ้านพี่คงให้แบบผมไม่ได้ใช่ไหมครับ” คำพูดของเอนแทงใจดำกิ่งคำเต็มๆ...

ระหว่างที่ยศกับเที่ยงวันกำลังช่วยกันสอนงานให้ดวลที่ดูจะตั้งอกตั้งใจเรียนรู้ สวาทวิมลต่อว่าทูลว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้ลากไอ้ขี้ยานั่นมาไว้ใกล้ลูก เขาต้องปรามเธออย่าพูดแบบนี้ เธอเองก็ไม่ชอบไม่ใช่หรือถ้ามีใครมาเรียกเที่ยงวันว่าขี้ยา ไม่ว่าทูลจะพยายามกล่อมให้เห็นใจและให้โอกาสดวลแค่ไหน แต่สวาทวิมลก็ยังไม่เลิกตั้งแง่รังเกียจ แถมยังคิดหาทางจะกำจัดให้เขาไปไกลๆ จากเที่ยงวันอีกด้วย

ooooooo

กว่ากิ่งคำจะกลับเข้าบ้านก็สายมากแล้ว เจอชีวาตม์นั่งหน้าตึงรออยู่ เธอแอบดีใจคิดว่าเขาคงจะรอง้อเธอเหมือนเคยแต่เธอคิดผิด เขากลับขอให้เธอช่วยระวังเรื่องการให้เงินรื่นเริงใช้จ่าย อย่าให้มากเกินไป เธอไม่พอใจหาว่าเขางกกับแม่ของเธอ เขาไม่ได้งกแค่สงสัย เธอไม่รู้หรือว่ารื่นเริงติดการพนันงอมแงม

“คุณแม่ไม่ได้ติดการพนัน แค่ไปเล่นไพ่สังสรรค์กับเพื่อนๆ”

ชีวาตม์แยกออกว่าอย่างไรสังสรรค์อย่างไรผีพนันเข้าสิง กิ่งคำไม่พอใจก็เลยมีปากเสียงกันอีก...

เพียงเลี่ยงการปะทะคารมที่เริ่มรุนแรงขึ้น ชีวาตม์ตัดสินใจเดินหนีขึ้นรถขับออกไป กิ่งคำน้อยใจเขามาก หยิบยาเสพติดที่เอนให้ขึ้นมากิน หวังว่าความสุขที่ได้รับจากมันจะช่วยให้ลืมเรื่องทุกข์ใจ...

เที่ยงวันแวะไปดูดวลอีกครั้ง เขาเดินมาหาท่าทางอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด แต่กลับมีรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า ค่อยๆทรุดตัวลงนั่งเพราะยืนทั้งวันขาแข็งไปหมด เที่ยงวันเป็นห่วงถามว่าไหวไหม ถ้าไม่ไหวจะหางานอื่นให้ทำ เขายืนยันว่าไหว ขอบคุณที่ให้โอกาส สัญญาจะตั้งใจทำงาน เที่ยงวันจะแวะไปดูเดือนสิบชวนเขาไปด้วย

“อย่าดีกว่าครับพี่ ผมตั้งใจว่าถ้าเงินเดือนออกผมจะเอาเงินไปให้แม่ ผมรอให้ครบเดือนดีกว่า ฝากพี่เที่ยงบอกแม่ด้วยนะครับ”...

เมื่อมาถึงห้องพักฟื้นผู้ป่วย เที่ยงวันถ่ายทอดสิ่งที่ดวลพูดให้สกาวฟัง ท่านดีใจมาก ขอบคุณเขายกใหญ่ที่ช่วยเหลือลูกของท่านทั้งสองคน จังหวะนั้นเดือนสิบค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น พอเห็นหน้าเขาก็ถามหาดวลว่าเป็นอย่างไรบ้าง ครั้นรู้ว่าน้องชายได้งานทำที่ซุปเปอร์มาเกตของครอบครัวเที่ยงวัน เธอดีใจไม่แพ้แม่

เที่ยงวันเห็นเดือนสิบอุดอู้อยู่แต่ในห้องพักฟื้นจึงพานั่งรถเข็นไปที่สวนหย่อมของโรงพยาบาลเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ เขาชวนให้เธอลองลุกเดินบ้าง เธอเดินได้แค่ก้าวเดียวทำท่าจะล้ม เขาต้องช่วยประคองไว้ ลำธาร เข้ามาเห็นทั้งคู่อยู่ใกล้ชิดกันก็ไม่พอใจ ต่อว่าเธอเสียๆ หายๆแล้วผละจากไปโดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ

เดือนสิบจะวิ่งตามแต่ดันสะดุดขาตัวเองล้ม เที่ยงวันรีบเข้าไปพยุง ยิ่งทำให้ลำธารโกรธ เดินต่อไปไม่เหลียวหลังกลับมาอีก เดือนสิบถึงกับปล่อยโฮ เที่ยงวันมองเธอสงสารจับใจ...

ด้านยศดูแลดวลอย่างดีตามที่ได้รับมอบหมายจากทูลและเที่ยงวัน นอกจากจะสอนงานให้ทุกอย่างแล้ว ยังพาไปหาห้องเช่าราคาถูกใกล้ที่ทำงานอีกด้วย ดวลรู้สึกโชคดีที่ได้เจอแต่คนดีๆที่พร้อมจะช่วยเหลือ

ooooooo

อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 4 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสิน
ละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ