อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 13 วันที่ 28 ก.ค.61
แผลจากถูกไฟสปอตไลต์ล้มใส่ทำให้ใบหน้าของก้านวงศ์เสียโฉม นั่นเท่ากับอนาคตการเป็นนายแบบดับวูบไปด้วย ก้านวงศ์ทนไม่ได้ที่จะอยู่แบบนี้ คว้าปืนขึ้นมายิงตัวตาย...วันนี้เงินยวงกับคณะแพทย์อาสามารักษาคนในชนบทห่างไกล หนึ่งในแพทย์ที่มากับคณะก็คือหมอตาม เธอยืนดูเขาตรวจรักษาคนไข้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอารมณ์ดี พลอยทำให้คนไข้ยิ้มไปกับเขาด้วย เธอประทับใจในตัวเขาโดยไม่รู้ตัว หลังเขาตรวจคนไข้คนสุดท้ายเสร็จ เงินยวงเข้ามาคุยด้วย ทำให้ได้รู้ว่าสิ้นเดือนหน้าเขาไม่มาทำงานที่โรงพยาบาลอีกแล้ว เนื่องจากสมัครไปเป็นแพทย์อาสาช่วยผู้ป่วยโรคเอดส์ที่ประเทศคองโก
เงินยวงไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงรู้สึกใจหล่นวูบเมื่อทราบข่าวนี้...
เสร็จจากดูแลดวลที่โรงพยาบาล เที่ยงวันขับรถมาส่งเดือนสิบที่บ้าน เธอชวนเขาเข้าไปกินข้าวในบ้านตอบแทนที่อยู่เป็นเพื่อนเธอทั้งวัน เที่ยงวันยังไม่ทันจะว่าอะไร สวาทวิมลโทร.มาตามเสียก่อน เขาอิดออดไม่อยากไป อยากอยู่กับเดือนสิบให้นานที่สุด แต่ไม่สามารถขัดใจแม่ได้
เดือนสิบเข้ามาในบ้านต้องแปลกใจเมื่อพบว่าลำธารกำลังนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับพ่อและแม่ของเธอ ร้องทักว่ามาทำไม เขามาคุยกับดำเกิงเรื่องการแต่งงานของเรา เดือนสิบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ขึ้นเสียงใส่จะบ้าไปแล้วหรือ เราจบกันแล้วและเขากำลังจะแต่งงานกับมิถุนาไม่ใช่หรือ เขาไม่แต่งกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว
“เลยกลับมาหาเดือน ธารรู้อะไรไหม ธารเลวที่สุด เดือนไม่เคยนึกเลยว่าธารจะเลวได้ขนาดนี้” ด่าเสร็จเดือนสิบเดินหนีขึ้นบ้านไม่สนใจเสียงเรียกให้มาคุยกันก่อนของพ่อ...
ระหว่างดำเกิงเดินมาส่งที่รถ ลำธารแอบทำข้อตกลง หากดำเกิงทำให้เดือนสิบแต่งงานกับตนได้ ตนยินดีช่วยเหลือเรื่องการเงินของเขาและเราอาจทำกิจการบางอย่างร่วมกัน นั่นทำให้ดำเกิงทุ่มสุดตัวเพื่อทำให้เดือนสิบเปลี่ยนใจ ถึงขนาดขู่จะยิงตัวตายถ้าลูกไม่ตกลงแต่งงานกับลำธาร เธอไม่มีทางเลือกจำใจรับปาก แต่มีข้อแม้ พ่อต้องให้ดวลกลับมารักษาตัวที่บ้าน
ooooooo
เมื่อได้ไฟเขียวจากดำเกิง เดือนสิบจัดการเอาดวลออกจากโรงพยาบาลกลับมาอยู่บ้าน สกาวเป็นห่วงลูกสาวมากแอบถามว่าตัดสินใจดีแล้วหรือที่จะแต่งงานกับลำธาร เธอไม่มีทางเลือกถ้าไม่ทำอย่างนั้นทุกคนก็จะไม่มีความสุข สกาวขอร้องให้เธอคิดถึงความสุขของตัวเองบ้าง
“แต่นี่คือความสุขของเดือนจริงๆค่ะ เดือนจะมีความสุขก็ต่อเมื่อทุกคนมีความสุข ถ้าดวลหายดี แม่ก็มีความสุข ใช่ไหมคะแม่ ให้มันเป็นไปแบบนี้แหละดีแล้ว เดือนตัดสินใจแล้วค่ะแม่”
สกาวดึงเดือนสิบมากอด รู้ดีว่าลูกต้องฝืนใจมากแค่ไหนแต่ไม่รู้จะช่วยได้อย่างไร...
ทางด้านกิ่งคำใช้เงินที่มีอยู่ไปกับการเสพยาจนหมด ไม่มีเงินเป็นค่ายาให้เอน จึงอ้อนวอนเขาให้ยาเธอก่อนได้ไหมตอนนี้อยากยามาก แล้วจะไปหาเงินมาใช้ให้...
วันนี้คุณแพรพยาบาลพิเศษที่ดูแลรื่นเริงหยุดงาน ส่วนชีวาตม์มีทริปเดินทางไปต่างประเทศ ยุพราจึงอาสามาดูแลรื่นเริงแทน ทีแรกรื่นเริงไม่ไว้ใจเกร็งไปหมดเพราะเคยก่อคดีกับยุพราไว้เยอะกลัวถูกเอาคืน แต่พอได้เห็นความจริงใจที่เธอมีให้ ทำให้รื่นเริงคลายความกังวล...
เที่ยงวันรำคาญที่แม่พยายามยัดเยียดฟานให้ทั้งที่รู้ว่าเขามีเดือนสิบ เล่นงานแม่ไม่ได้เขาจึงเล่นงานฟานแทน เธอน้อยใจหันหลังกลับ เขารู้ว่าทำตัวไม่ดีรีบตามจนทันกันที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ขอโทษที่พูดจา
ไม่ดี เธอร้องไห้โฮ เขาต้องดึงเธอมากอดปลอบใจ โดยไม่ทันเห็นเดือนสิบที่ตั้งใจมาปรึกษากับเที่ยงวันและส่งข่าวเรื่องที่ต้องแต่งงานกับลำธารให้เขารู้ แต่เมื่อเห็นภาพนี้แล้วเธอคิดว่าคงไม่จำเป็นต้องคุยอะไรกับเขา...
กิ่งคำแอบย่องเข้าบ้านรื้อค้นทรัพย์มีค่าของชีวาตม์หวังจะเอาไปขายมาซื้อยา แต่ไม่ได้อะไรมากนักเพราะเธอขนไปหมดตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ขนเสร็จเดินผ่านห้องรื่นเริง กิ่งคำหยุดมองแม่ที่นอนป่วยผ่านช่องประตูที่แง้มไว้ ยุพรามาเจอกิ่งคำก็ดีใจมาก อีกฝ่ายกลับตกใจ “แกเข้ามาทำอะไรที่นี่ อย่าบอกนะว่าวาตม์กับแก”
“อย่ามัวแต่คิดอกุศลเลยค่ะ คุณวาตม์วานฉันมาดูแลคุณแม่คุณ เข้าไปหาท่านสิคะ ท่านรอคุณทุกวัน”
รื่นเริงได้ยินเสียงคนคุยกันก็ลืมตามองเห็นลูกมาดีใจมากพยายามส่งเสียงเรียกแต่มันแทบฟังไม่ได้ศัพท์ กิ่งคำได้แต่ยืนนิ่งไม่ยอมเข้าไป ชีวาตม์กลับมาเอาพาสปอร์ตที่ลืมไว้เจอกิ่งคำยืนอยู่ดีใจสุดๆโผเข้าไปกอด ขอร้องเธออย่าไปไหนอีก แล้วจูงมือเธอเข้าไปหาแม่
กิ่งคำละอายใจทนอยู่ต่อไปไม่ไหววิ่งหนี รื่นเริงเสียใจที่ลูกไม่เหลียวแลชักตาตั้ง ชีวาตม์จะวิ่งตามกิ่งคำก็เลยเปลี่ยนใจอยู่ช่วยรื่นเริงแทน...
ลำธารพาเดือนสิบไปกราบแม่กับป้าที่บ้าน นอกจากจะไม่ต้อนรับขับสู้เธอแล้ว ยังสั่งให้เธอนั่งกับพื้นเป็นการแบ่งชนชั้นอย่างชัดเจน แถมพูดจาดูถูกต่างๆนานา แทนที่ลำธารจะปกป้องกลับวางเฉย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเดือนสิบคงจะน้อยใจแต่ตอนนี้เธอไม่เหลือความรู้สึกใดๆ เงินยวงได้แต่มองเธอด้วยความสงสาร...
ฝ่ายเที่ยงวันโทร.ติดต่อเดือนสิบไม่ได้จึงแวะมาหาที่บ้าน ดำเกิงต้องการแกล้งเขาจึงบอกว่าเดือนสิบไปบ้านลำธารเพื่อคุยเรื่องแต่งงานกัน เขายังไม่ปักใจเชื่อคำพูดของดำเกิงจึงหันไปถามสกาวว่าจริงหรือ เธอพยักหน้ายอมรับ เที่ยงวันตกใจแทบสิ้นสติ
ooooooo
ขาไปลำธารมารับถึงบ้าน แต่ขากลับเขาไม่ยอมมาส่งอ้างแม่กับป้าจะใช้รถ เดือนสิบจึงต้องนั่งแท็กซี่กลับเอง เมื่อมาถึงบ้านตัวเอง เที่ยงวันที่นั่งรออยู่หน้าประตูรั้ว ลุกพรวดขึ้นด้วยความดีใจ
“ทำไมไม่รับสายผมเลยล่ะครับคุณเดือน คุณอาบอกว่าคุณเดือนจะ...แต่งงาน” เที่ยงวันกลั้นใจพูด
เดือนสิบไม่ตอบได้แต่น้ำตารื้น นั่นยิ่งทำให้เขาใจเสีย ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เธอส่ายหน้าช้าๆ
“ไม่จริงใช่ไหมคุณเดือน เราจะแต่งงานกันไม่ใช่เหรอ” เที่ยงวันใจคอไม่ดีเมื่อเธอเอาแต่เงียบ อยู่ๆเธอถอดสร้อยข้อมือที่เขาให้คืน บอกว่าจะแต่งงานแล้ว ถึงเวลาต้องคืนให้เขา เที่ยงวันเริ่มสติแตกโผกอดเธอไว้ ดำเกิงกับสกาวได้ยินเสียงเอะอะออกมาดู ดำเกิงไม่พอใจที่เขามากอดลูกสาว ผลักอกเขาอย่างแรง แล้วพาเดือนสิบเข้าข้างใน ปิดประตูใส่อีกต่างหาก เที่ยงวันตะโกนเรียกชื่อเดือนสิบราวกับคนเสียสติ
ooooooo
เงินยวงเล่าให้แม่กับป้าฟังว่าหมอตามชวนเธอไปเป็นอาสาสมัครช่วยผู้ป่วยโรคเอดส์ที่ประเทศคองโกเป็นเวลา 2 ปี บุญหยาดบ่นอุบทำไมนานขนาดนั้น
“แล้วบ้านป่าเมืองเถื่อนหรือเปล่า จะอันตรายไหม ถึงจะไปกับหมอตามก็เถอะ ป้าไม่อยากให้ไปเลย”
“ยวงดูแลตัวเองได้ค่ะป้าหยาด ยวงอยากไปช่วยคนที่เขาเจ็บป่วยจริงๆ คุณแม่ให้ยวงไปนะคะ”
ยี่สุ่นได้แต่มองหน้าลูกสาวไม่ได้พูดอะไร...
ตั้งแต่รู้ว่าเดือนสิบจะแต่งงานกับลำธาร เที่ยงวันจิตตกขั้นรุนแรง วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่นอนซึม ปล่อยเนื้อปล่อยตัว สวาทวิมลยืนมองเขาแล้วหันไปบ่นกับทูล ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปลูกอาจหันไปหายาเสพติดอีก
“ไม่เอาน่าคุณ ลูกอยู่กับเราเขาจะปลอดภัย ให้เขาเจอเรื่องแบบนี้ตอนที่เรายังมีกำลังปกป้องดูแลเขาได้ก็ดีนะ วันหนึ่งตอนเราสองคนไม่อยู่แล้ว เขาก็ต้องดูแลตัวเอง ถือซะว่าวันนี้เป็นภูมิคุ้มกันให้กับเขาแล้วกัน”
“ฉันสงสารลูก เจ็บใจนัก เที่ยงดีกับเขาออกปานนั้น ยังมาทำกับเที่ยงได้”
ทูลขอร้องสวาทวิมลอย่าไปโทษคนอื่น ตอนนี้หน้าที่เราคืออยู่กับลูก เป็นกำลังใจให้ลูก ให้เขาเห็นว่าเราเป็นพวกของเขา ให้เขาไว้ใจเรา สวาทวิมลเซ็งนี่เท่ากับเธอต้องมารับมือกับเรื่องอย่างนี้อีกรอบ ฟานเดินเข้ามาพอดี ถามว่าเที่ยงวันเป็นอย่างไรบ้าง
“อย่างที่เห็นแหละจ้ะ เหมือนตอนที่ฟานไป” สวาทวิมลเผลอตัว ทูลต้องสะกิดเตือนเธอให้ระวังคำพูด สวาทวิมลเป็นห่วงลูกมากขอร้องฟานช่วยเขาด้วย เขากำลังย่ำแย่สุดๆ...
เดือนสิบพบว่าตั้งแต่ยอมรับปากแต่งงานกับลำธารตามที่พ่อต้องการ ทุกอย่างในบ้านเริ่มดีขึ้น พ่อดูจะอ่อนลงไปมาก แถมยังช่วยแม่ยกอ่างไปเปลี่ยนน้ำสำหรับเช็ดตัวดวล ดำเกิงเดินถืออ่างน้ำสวนกับนาราที่วิ่งพรวดเข้ามา แม้จะกลัวเขาเล่นงานแต่เธอพยายามใจดีสู้เสือขออนุญาตดูแลดวลด้วย สัญญาจะไม่ก่อเรื่องอีก
“ก็...ฝากด้วยนะ ถ้าว่างก็มาช่วยๆกันนะ” คำพูดของดำเกิงทำให้นาราดีใจโผกอดเขาจนน้ำในอ่างกระฉอก สกาวหลุดขำ ขณะที่เดือนสิบเห็นบรรยากาศในบ้านดีขึ้น นี่แสดงว่าเธอตัดสินใจถูกแล้ว...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 13 วันที่ 28 ก.ค.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ