อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 8 วันที่ 5 มิ.ย.61
แล้ววันนี้ทุนอูก็ตะลึงพรึงเพริด เพราะขณะที่เขายืนหัวเสียเรื่องเมย์ทูเออยู่นั้น นุนุในชุดเจ้าหญิงแสนสวยก็เดินมาหา ทุนอูอุทาน “นุนุ?!”“ต่อไปนี้ไม่มีนุนุอีกแล้วค่ะ จะมีแต่เจ้าหญิงก้อนแก้ว เจ้าหญิงแห่งแสนปุระเท่านั้น” และให้ทุนอูเรียกตนว่าเจ้าก้อนแก้ว ทุนอูถามว่าเรียกได้จริงๆหรือ “ดิฉันยังไม่ได้ลืมเรื่องในอดีต ดิฉันแค่ยอมรับในสิ่งที่คุณทำเพื่อแสนปุระและเพื่อดิฉัน ขอบคุณที่ทำทุกอย่างเพื่อช่วยดิฉันและท่านพี่จากทหารไทย...ที่ท่านพี่ออกตัวปกป้องท่านจากชาวบ้าน เพราะท่านพี่ยอมรับในตัวท่านแล้ว ท่านชนะใจท่านพี่แล้ว”
ทุนอูบอกว่าคนที่ตนอยากชนะใจที่สุดคือเธอ
เจ้าก้อนแก้วบอกว่า “ดิฉันเชื่อว่าท่านทำได้”
“ฉันจะช่วยแสนปุระ จะทำให้ชาวบ้านยอมรับ เพราะฉันรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ทำให้เธอไม่กล้าเปิดใจกับฉัน ทั้งที่เธอก็คงรู้สึกไม่ต่างกับฉัน...ใช่ไหม ฉันจะทำให้ได้ ก้อนแก้ว ฉันสัญญา”
ทุนอูดึงเจ้าก้อนแก้วเข้าไปกอด เจ้าก้อนแก้วกอดตอบรับโดยปริยายว่าตนยอมเปิดใจกับเขาแล้ว แต่จู่ๆดีนก็เดินเข้ามาพูดเย้ยเสียงดังว่า “โอ้ว...นี่ผมมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า” เจ้าก้อนแก้วผละออกจากทุนอู มองดีนตะลึงที่เจอกัน ดีนยิ้มอย่างเป็นต่อ ถาม “ไม่ดีใจหน่อยเหรอที่ผมกลับมา”
ooooooo
เจ้าแก้วอินถามดีนว่าเงินถูกโอนเข้าบัญชีเขาไปหมดแล้วทำไมถึงยังใม่ส่งอาวุธมาอีก ดีนตะแบงว่านอกจากเงินแล้วที่เราตกลงกันไว้ยังมีอีกอย่างที่ตนต้องได้ด้วยพลางเดินเข้าหาเจ้าก้อนแก้ว
ทุนอูดึงดีนออกมาทันทีตวาด “อย่าแตะต้องเจ้าก้อนแก้ว” แต่ดีนยังไม่หยุด ทุนอูพุ่งเข้าชกหน้ามันทันที ดีนเอาคืน แต่ถูกเจ้าก้อนแก้วเอาปืนจ่อสั่งให้พอได้แล้ว ดีนตะคอกถามเจ้าก้อนแก้วว่าเธอจะเอายังไง
“เราทำได้ทุกอย่างเพื่อแสนปุระ เราจะไปกับคุณ” ทุนอูช็อก แต่เจ้าก้อนแก้วยังพูดกับดีนอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “หลังพระอาทิตย์ตกดิน คุณมารับเราไปได้เลย!”
ฝ่ายเบนถูกเรียกตัวเข้าค่ายรับภารกิจจากพันเอกธนาและพันโทเอกชัย เบนยอมรับว่าการตัดสินใจคราวที่แล้วเพราะประเมินสถานการณ์ผิดพลาด พันเอกธนาบอกว่าเขาทำดีที่สุดแล้ว แม้จะไม่ได้ตัวเจ้าแก้วอินกับเจ้าก้อนแก้วแต่เราก็ได้ตัวผู้การมงคล มันจะเป็นผลดีต่อการวางแผนต่อต้านยาเสพติดในอนาคต
พันโทเอกชัยแจ้งว่าแสนปุระสั่งนำเข้าอาวุธสงครามมาแล้ว เป็นไปได้สูงที่จะใช้ไทยเป็นทางผ่าน แต่รายละเอียดยังไม่ทราบแน่ชัด เบนเชื่อว่ามงคลคงจะรู้ทุกอย่าง พันเอกธนาจึงให้เบนไปเจรจากับมงคล ย้ำว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความลับเด็ดขาดจนกว่าภารกิจของเราจะสำเร็จเข้าใจไหม
“เข้าใจครับผม!!!”
เบนเข้าไปหามงคลในห้องควบคุมตัว มงคลถามทันทีว่าเมธัสเป็นยังไงบ้าง เบนบอกว่าตนมีข้อเสนอ ถ้าตกลงตนจะพาไปเจอเมธัส มงคลถามว่าจะให้ตนบอกสิ่งที่รู้เกี่ยวกับแผนการของแสนปุระหรือ พูดอย่างปลงแล้วว่า คดีนี้ยังไงตนก็ไม่พ้นโทษประหารช่วยหรือไม่ช่วยผลก็ไม่ต่างกัน
เบนบอกว่าใช่ แต่สิ่งที่เขาจะได้คือโอกาสที่จะแก้ไขและทำในสิ่งที่ถูกต้อง ถามว่า
“คุณไม่อยากให้ลูกชายคุณภาคภูมิใจในตัวคุณเป็นครั้งสุดท้ายบ้างเหรอ”
ขณะนั้นเองอวัศยาวิดีโอคอลมาบอกว่าตอนนี้ตนอยู่โรงพยาบาลรอฟังข่าวเมธัสอยู่ ยังไม่รู้ว่าจะปลอดภัยหรือไม่ มองหน้ามงคลบอกว่า
“อาคะ...ธัสเคยฝากหมอกเอาไว้เรื่องนึงนานมาแล้ว ธัสสั่งให้บอกกับอาเมื่อถึงเวลา และมันอาจจะเป็นวันนี้...ธัสฝากบอกว่าธัสรักอานะคะ รักมาก ถึงแม้ว่าอาจะไม่เคยมีเวลาให้เพราะอาต้องทำงาน เพราะงานของข้าราชการคือประชาชน ธัสเข้าใจและภูมิใจในตัวอามาก”
มงคลฟังแล้วน้ำตาไหล
“และที่ธัสเลือกเป็นตำรวจเหมือนพ่อมี 2 เหตุผล หนึ่ง ธัสอยากทำให้อาภูมิใจ...สอง ธัสอยากมีเวลาได้อยู่ใกล้พ่อ ธัสอยากให้อาเห็นในสิ่งที่ธัสตั้งใจทำและธัสก็หวังว่าสิ่งที่ธัสได้ทำไปตลอดชีวิตราชการจะทำให้อาภูมิใจในตัวลูกชายได้บ้าง ธัสฝากไว้เท่านี้ค่ะ”
มงคลร้องไห้น้ำตาอาบหน้า รู้สึกผิดต่อเมธัสมาก หมดศักดิ์ศรีความเป็นตำรวจตำแหน่งใหญ่โตไปสิ้น...
ooooooo
ที่คุ้มเจ้าแก้วอิน...เจ้าแก้วอินถามเจ้าก้อนแก้วว่าตัดสินใจแบบนี้จริงหรือ เจ้าก้อนแก้วถามว่าเรามีทางเลือกหรือ เจ้าพี่ไม่ต้องห่วง ทุกคนเสียสละเพื่อแสนปุระกันมากพอแล้ว ถึงเวลาที่ตนต้องเสียสละบ้าง
ในที่สุดเจ้าแก้วอินก็เดินมาส่งเจ้าก้อนแก้วให้แก่ดีนที่รออยู่หน้าห้อง ทุนอูถือปืนพุ่งเข้าขวางไม่ยอมให้เจ้าก้อนแก้วไปกับดีนเด็ดขาด เจ้าก้อนแก้วบอกให้ทิ้งปืน ท่านห้ามเราไม่ได้หรอก ชีวิตเรา เราตัดสินใจแล้ว เรา ขอโทษด้วย ทุนอูถามว่าเธอไม่เข้าใจหรือว่าดีนแค่ต้องการย่ำยีศักดิ์ศรีของแสนปุระ กับแค่อยากเอาชนะตน
“หึๆ แกก็พูดถูก ฉันคิดอย่างนั้นแล้วแกจะทำไม” ดีนอุ้มเจ้าก้อนแก้วไปทันที ทุนอูจะพุ่งเข้าหาดีน ถูกทหารแสนปุระล็อกตัวไว้ได้แต่ดิ้นร้องโวยวาย เจ้าแก้วอินเดินเข้าไปชี้ที่ธงของแสนปุระถามว่า
“ท่านเห็นธงแสนปุระตรงนั้นไหม มันไม่เคยถูกชักขึ้นสู่ยอดเสามานานหลายสิบปีแล้ว ถ้าการเสียสละของก้อนแก้วจะทำให้แสนปุระเปลี่ยนแปลง เรายอม!”
“บ้าไปแล้วเหรอ ยังไงฉันก็ไม่ยอม!” ทุนอูถูกทหารจับตัวไว้แน่น ดีนอุ้มเจ้าก้อนแก้วเดินผ่านเย้ยทุนอูไปอย่างสาแก่ใจ ทุนอูมองเจ้าก้อนแก้วร้องเรียกปานหัวใจสลาย...
“ปล่อยๆ...ก้อนแก้ว...ก้อนแก้ว...”
ooooooo
ทุนอูทนไม่ได้โวยวายกับเจ้าแก้วอินว่าปล่อยน้องสาวไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร เจ้าแก้วอินถามอย่างไร้กังวลว่าท่านคิดหรือว่าน้องสาวตนจะยอม เอารากไม้ให้ดูบอกว่านี่คือรากไม้พิษของแสนปุระ พิษรุนแรงกว่าพิษคางคกหลายเท่า และเชื่อว่าน้องสาวตนต้องทำสำเร็จ
เจ้าก้อนแก้วถูกดีนอุ้มเข้าไปในห้อง ดีนหื่นห่ามเข้าหาทันที ก้อนแก้วบอกว่าเขาต้องออกคำสั่งส่งอาวุธมาก่อน ดีนไม่ยอม ก้อนแก้วแกล้งยั่วว่าเขากลัวอะไร เบนเคยพูดไว้ว่าเขาก็แค่ขี้ยากระจอก!
ดีนหยิบมือถือมากดให้ดูเบอร์คนที่จัดการทุกอย่างให้ เพียงแค่ตนสั่งไปว่า Let’s Go! อาวุธจะถูกจัดส่งมาตามแผนในเจ็ดวัน เจ้าก้อนแก้วบอกว่าอีกเจ็ดวันเป็นวันชาติของแสนปุระพอดี ยุให้กดเลย ดีนกำลังหน้ามืดกระซิบข้างหูว่า พิมพ์เองสิจะได้สบายใจว่าไม่ถูกหลอก
เจ้าก้อนแก้วลงมือพิมพ์ปล่อยให้ดีนซุกไซ้อย่างหน้ามืด พอพิมพ์และกดส่งเสร็จ เจ้าก้อนแก้วก็ทำทีอ่อยแต่ที่แท้เธอถอดปิ่นปักผมที่เคลือบรากไม้พิษปักเข้ากลางหลังดีนและกดลงไปอย่างแรง ดีนรู้ตัวจะยกเลิกการส่งอาวุธ แต่ยาออกฤทธิ์แล้ว พอเจ้าก้อนแก้วปล่อยมือจากปิ่นปักผม ดีนก็หงายผลึ่งชาไปทั้งตัว
“แกจะค่อยๆตายเพราะระบบไหลเวียนโลหิตล้มเหลว” เจ้าก้อนแก้วพูดอย่างเลือดเย็น
ทุนอูมาถึงถีบประตูพรวดเข้าไปถามเจ้าก้อนแก้วว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ดีนที่กำลังจะแย่พยายามวิ่งหนี
เจ้าแก้วอินตามมาพอดีจะตามไป ทุนอูให้เจ้าแก้วอินดูแลก้อนแก้ว “ส่วนไอ้ดีน ฉันจะไปฆ่ามันเอง!!!”
ดีนวิ่งหนีไปในป่ายาออกฤทธิ์ปากเริ่มเป็นสีม่วงและตาเริ่มพร่า แต่ยังกระเสือกกระสนวิ่งหนีตาย
ทุนอูวิ่งตามทัน ดีนยังปากกล้าท้าว่า “พวกมึงไม่มีวันฆ่ากูได้หรอก” ทุนอูบอกว่าตนอดทนมานานแล้ว วันนี้จะยิงให้ตายเหมือนหมา ดีนประกาศว่า “กูขอตายด้วยตัวเอง” แล้ววิ่งไปโดดแม่น้ำเลย ทุนอูโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงที่ไม่ได้ฆ่าดีนด้วยมือตัวเอง
อติศักดิ์นำทหารบุกเข้าไปถึงที่ตั้งฐานที่มั่นของทุนอูที่ถูกทิ้งร้าง
“พวกแสนปุระมาแอบตั้งฐานที่มั่นบริเวณนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมถึงไม่มีใครรู้ เรื่องนี้จะต้องรายงานให้หน่วยเหนือทราบ” มีทหารเข้ามาบอกให้ไปดูอีกทาง
อติศักดิ์เดินไปเห็นมีคนนอนตายอยู่ พอทหารพลิกร่างนั้นขึ้นก็ผงะด้วยความตกใจ
ooooooo
วันต่อมา เมื่ออติศักดิ์กลับถึงคอนโด เข้าไปในห้องไม่เห็นนิลา เขาเดินออกไปที่ระเบียงจึงเห็นนิลานั่งกอดเข่าคุดคู้อยู่ที่ระเบียง รู้อยู่แก่ใจดีว่าเธอรอฟังข่าวพ่ออยู่ เขามองเธอด้วยความเห็นใจและสงสาร
พอเห็นอติศักดิ์กลับมา นิลารีบมาถามว่าเจอพ่อไหม อติศักดิ์อึ้งไม่กล้าพูดตรงๆบอกว่า “อื้อ...เจอ” นิลาดีใจจนน้ำตาคลอขอบคุณเขาไม่ขาดปาก บอกว่าดีใจที่สุด ถามว่าพ่อปลอดภัยดีไหม คราวนี้อติศักดิ์ไม่ตอบ แต่ชวนออกข้างนอกกันดีกว่า นิลาแปลกใจรีบไปแต่งตัวออกไปจะได้ฟังข่าวพ่อต่อ
แต่พอออกไปเห็นคนมองกันมากเธอก็ลืมเรื่องพ่อไปชั่วขณะ ถามอติศักดิ์ว่าพวกเขามองตนทำไมจะจับตนไหม อติศักดิ์บอกไม่จับหรอกเขามองเพราะสวยต่างหากแล้วตัดบทชวนรีบไปกันเถอะ นิลาสงสัยว่าทำไมวันนี้ถามอะไรเขาก็ไม่ค่อยพูด ถามพ่อเป็นไงมั่งก็ไม่บอก ถามว่าร้านอาหารอยู่ไกลไหม
“ไม่ไกลแต่ฉันจะพาเธอไปอีกที่นึงก่อน” แล้วอติศักดิ์ก็พาเธอไปที่ริมแม่น้ำกก บอกว่าเป็นแม่น้ำเดียวกับที่แสนปุระแล้วจึงถามว่า “เธออยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าพ่อเธอเป็นยังไง” นิลาดีใจถามว่าหรือพามาพบพ่อแถวนี้ อติศักดิ์ไม่ตอบ แต่เอาห่อผ้าไหมออกมาจากเป้ยื่นให้ บอกเสียงแผ่วว่า “พ่อเธออยู่ในนี้”
นิลาช็อก อติศักดิ์ขอโทษที่ตนไปไม่ทัน ครู่หนึ่งนิลาจึงรับห่อผ้าไปกอดร้องไห้อย่างหนักจนทรุดนั่งกับพื้น อติศักดิ์สงสารจับใจกอดปลอบ แล้วอติศักดิ์กับนิลาก็ร่วมกันลอยอังคารผิ่วไปในแม่น้ำกกที่ไหลเข้าไปในแสนปุระ เหมือนส่งพ่อกลับบ้าน...
ooooooo
ฝ่ายอวัศยากับเบนแม้จะเปิดใจให้กันแล้ว แต่ยังต้องระวังไม่ให้ใครเห็นว่าคบกัน วันนี้เบนจึงปลอมเป็นรูมเซอร์วิสเอาอาหารมาส่ง แต่เป็นอาหารที่เบนทำเองทั้งหมด ทั้งสองหยอกล้อแง่งอนกันตามประสาคนรักที่เพิ่งเปิดใจกัน
เบนให้อวัศยาชิมอาหารมองปลื้มทั้งที่เธอกินอาหารอย่างตั้งใจและแหวนหัวเสือที่เธอใส่ติดนิ้ว ชิมแล้ว อวัศยาบอกว่าอร่อย เบนยิ้มหน้าบานเสนอว่า
“ถ้าชอบ ซื้อลิขสิทธิ์อาหารฝีมือพี่ไว้ได้นะ พี่จะขายให้น้องหมอกคนเดียว” อวัศยาถามว่าอารมณ์ไหนหรือวันนี้ทำตัวน่ารักเชียว เบนถามว่าไม่ชอบหรือ อวัศยาบอกว่าชอบ อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวันเลย เบนที่ทำตัวห้าวๆมาตลอดแต่พอทำลายกำแพงหัวใจแล้วเขาก็หวานและอ้อนได้อย่างไม่น่าเชื่อ อวัศยาชวนทานด้วยกัน เขาอ้อนว่าตนเอาช้อนกับส้อมมาชุดเดียว
อวัศยาจึงป้อนให้ เมื่อปากเลอะก็เช็ดให้ หยอกกันไปกินอาหารกันไปประสาคนรักอย่างมีความสุข
จนครู่หนึ่งอวัศยาถามว่าทำไมวันนี้ถึงมาแต่เช้า เบนบอกว่าวันนี้ทุกคนได้หยุดเป็นกรณีพิเศษหนึ่งวัน
อวัศยารู้ทันทีว่าหลังจากวันนี้ไปเขาจะมีภารกิจใหญ่ เบนบอกอย่างรู้ทันว่าตนเลยมาอยู่กับเธอไง
เบนพาอวัศยาขึ้นภูไปชมทิวทัศน์ ชี้ให้ดูจุดที่แสนปุระเคยตั้งกองประจำการอยู่ เบนชี้ชวนให้ดูโน่นดูนี่แล้วขโมยหอมแก้มเธอ พูดอารมณ์ดีว่า
“ดีเหมือนกันนะที่ต้องหลบซ่อนตัวจากสายตาคนอื่น...มันทำให้เราได้อยู่สองต่อสองในที่ลับตา ทำอะไรก็สะดวก”
อวัศยาจู่โจมหอมแก้มเบนฟอดใหญ่พูดกลั้วหัวเราะว่า “จริงด้วยค่ะ สะดวกจริงๆ”
“เฮ้ย...เฟี้ยวนะเรา” เบนร้องแล้วจี้เอว เธอวิ่งหนีหัวเราะเสียงใส...จนเย็น เบนบ่นว่าไม่อยากกลับเลย ชี้ไปที่ยอดเขาหนึ่ง บอกว่า
“พี่ต้องขึ้นไปยอดเขานั้น ไปเคลียร์พื้นที่เพื่อให้คนไทยสามารถขึ้นไปชมทิวทัศน์สวยๆของประเทศเราได้แต่บนนั้นอันตรายมาก ทั้งชัน ทั้งลื่น ทั้งสัตว์ร้าย พี่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง”
อวัศยาบอกว่าตนเชื่อว่าเขาทำได้ ตนก็อยากไปชมทิวทัศน์บนนั้นเหมือนกัน เบนจะทำให้ดีที่สุด แต่ถ้าตนทำไม่สำเร็จ เธอก็อย่ารอ ถอดแหวนออกเสีย อวัศยา บอกทันทีว่าไม่ถอด
“หมอก...พี่อยากให้หมอกมีความสุข”
“หมอกมีความสุขที่ได้เห็นแหวนของพี่อยู่บนนิ้วของหมอกค่ะพี่เบน หมอกมีความสุขที่ได้อยู่จุดนี้ แล้วไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง หมอกก็จะอยู่ตรงนี้ รอให้พี่มาพาหมอกขึ้นไปดูความสวยงามของเมืองไทยบนยอดเขานั้น
พี่ไปทำหน้าที่พี่ให้ดีที่สุด ไม่ต้องห่วงหมอกหมอกอยู่ได้ หมอกเข้มแข็งพอ”
“ขอบคุณมากนะหมอก...ขอบคุณ” เบนดึงอวัศยาไปกอดอย่างซาบซึ้ง
ooooooo
เบนมาส่งอวัศยาที่หน้าโรงพยาบาล ต่างนิ่งเงียบไปเมื่อรู้ว่าถึงเวลาเผชิญความเป็นจริงแล้ว โทรศัพท์เบนดังขึ้น อวัศยาถามว่าถูกตามแล้วใช่ไหม
“ครับ เขาส่งข้อความมาบอกว่าผู้การมงคลยอมให้ข้อมูลกับเราแล้ว...หมอก พี่จะทำภารกิจครั้งนี้ให้สำเร็จ จะไม่ทำให้หมอกผิดหวัง”
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 8 วันที่ 5 มิ.ย.61
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ผลิตโดยบริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัดละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทประพันธ์โดย มณีจันทร์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ