My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 5 วันที่ 18 มิ.ย.61

My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 5 วันที่ 18 มิ.ย.61

เมื่อมาถึงบ้าน แหวนพลอยมองมาร์คถามว่าทำไมไม่อยู่ทีมฉัตรชัยแล้วหรือ ปู่กับวิโรจน์ก็มองมาร์คอย่างไม่ไว้ใจ ปู่ถามว่ามาเป็นไส้ศึกหรือเปล่า มาร์คบอกว่าตนไม่ได้เป็นไส้ศึก ตนแค่อยากเรียนอยากเต้น

ปู่กระซิบปรึกษาแหวนพลอยกับวิโรจน์ว่าเราโหดไล่มันทำไม วิโรจน์เห็นด้วย เกิดมาร์คเปลี่ยนใจไม่อยู่กับเราอีกก็แย่ แหวนพลอยบอกว่าเราต้องทำให้มาร์คอยู่กับเราให้ได้ ทั้งสามจึงเปลี่ยนท่าทีเป็นอ่อนโยน หว่านล้อม ออกไปเต้นสร้างบรรยากาศสนุกสนานพลางร้องเชิญชวนมาร์คให้มาอยู่ด้วยกัน

จุ๊บมองไปที่โต๊ะอาหารเห็นหมูก้อน ไข่เจียว หมูยอ ไก่ย่างวางอยู่เพียบก็ชวนไปกินข้าวกัน ทุกคนชวนมาร์คเต้นไปที่โต๊ะอาหารกินข้าวกัน หยิบจานชามขึ้นมาเคาะเป็นจังหวะอย่างสนุกสนาน



แล้วขวัญกมลก็มาขัดขึ้นถามเสียงขุ่นว่าเคาะจานชามทำไม จะเรียกเปรตมากินข้าวหรือ ทำให้บรรยากาศเสียไปทันที

เมื่อขวัญกมลพามาร์คเดินออกมาจากห้องครัว แหวนพลอย ปู่ วิโรจน์ จ่อยกับจุ๊บตามออกมาด้วย ขวัญกมลถามมาร์คว่าจะย้ายมาอยู่ทีมพัสกรหรือ มาร์คมองหน้าบอกว่า “ถ้าเขาส่งผมเรียน”

ขวัญกมลเริ่มยุแหย่ทันที บอกว่าพัสกรใจดีใครขออะไรก็ให้ ถามว่ามาร์คมีครอบครัวหรือเปล่า มาร์คบอกว่าพ่อแม่ไปรับจ้างทำงานก่อสร้างที่กรุงเทพฯ ตนอยู่กับยาย

“ยายแก่แล้วใช่ไหม ถ้าเธอเป็นอะไรไป ใครจะดูแลล่ะ คือฉันไม่ได้แช่งนะ การมาอยู่ทีมนี้ค่อนข้างเสี่ยง อันตราย ชีวิตเธอเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้”

ปู่ฟังแล้วไม่พอใจ ขวัญกมลบอกว่าตนพูดในฐานะคนที่มีประสบการณ์เลวร้าย แล้วเล่าความสยดสยองที่เกิดระเบิดที่หงส์เหินให้ฟัง มองเด็กทีละคนพูดอย่างตั้งใจขู่ว่า

“ถ้าบึ้มเดียวตายไปเลยมันไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าต้องสูญเสียอวัยวะ แขน ขา หน้า แล้วต้องมาหัดเดิน หัดคลานกันใหม่ มันทรมานน่าดู” พูดแล้วยิ้มให้กำลังใจว่า “แต่พวกเธอคงพร้อมเสี่ยงกันอยู่แล้วใช่ไหมจ๊ะ เพื่อความฝันนี่นา ความฝันที่สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด ฉันเอาใจช่วยละกันนะ ขอให้ทุกคนรอด ขอให้ปลอดภัยอย่าได้เจอะเจอเรื่องร้ายๆอย่างฉันเลย สู้ๆ”

มาร์ค จ่อยกับจุ๊บถามปู่ว่าเราจะไม่ตายง่ายๆอย่างเขาว่าใช่ไหม ปู่บอกว่าไม่มีอะไร เขาดูละครมากไปเราจะไม่ตาย มองขวัญกมลแล้วบ่น

“นังนี่มันรักคุณพัสกรจริงเหรอวะ”

ooooooo

แหวนพลอยถามขวัญกมลว่าเธอเป็นอะไร ทำไมไปพูดให้เด็กๆกลัวอย่างนั้น ถามอย่างไม่พอใจว่า

“คุณไปพูดกับเด็กแบบนั้นทำไม ทำให้เด็กกลัวทำไม อยากให้พวกเขาถอนตัว หรือคุณไม่อยากให้

คุณพัสกรเต้น ไม่อยากให้เขามีความสุขในสิ่งที่เขารักหรือ?” ถามว่าเธอจะทำให้ทุกคนกร่อย จ๋อย ซึม เซ็งซังกะตายไปถึงไหน เห็นคนอื่นมีความสุขไม่ได้หรือไง เลยต้องโผล่มาขวาง มาทำลาย มาทำให้วงแตก

ขวัญกมลเลยเล่นใหญ่ ถามแหวนพลอยว่าเธอมีความสุขที่ได้ใกล้ชิดกับพัสกรมากใช่ไหม ด่า “หน้าด้าน” ตบหน้าตัวเองแล้วโวยวายว่าแหวนพลอยตบหน้าตนทำไม ขวัญกมลยังทำร้ายตัวเอง เอาน้ำฉีดตัวเอง แล้วโวยวายว่าถูกแหวนพลอยทำร้าย ร้องขอความช่วยเหลือราวกับจะตาย

พัสกรได้ยินเสียงวิ่งออกมาดู พอเห็นพัสกรออกมา ขวัญกมลก็ตีโพยตีพายว่าแหวนพลอยบ้าไปแล้ว ตนก็แค่เตือนให้ระวังว่าคนร้ายมันอาจจะมาอีก แหวนพลอยก็คิดว่าตนแช่งทำลายกำลังใจเด็กๆเลยโกรธ ตบ เอาน้ำสาดตน แหวนพลอยทึ่งกับมารยาของขวัญกมล บอกพัสกรว่า “ถ้าเชื่อนี่โง่เลยนะ”

พัสกรมองทั้งสองหนักใจเหนื่อยใจตัดบทว่า

“ใครทำอะไร...ก็รู้แก่ใจ” แล้วประคองขวัญกมลให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสีย ตนไม่อยากให้เธอป่วยอีก

แหวนพลอยคิดว่าพัสกรเข้าข้างขวัญกมล ถอนใจเซ็งแล้วเดินไปอีกทาง ไปนั่งนับตัวเลขที่สวนหลังบ้าน เต้เข้ามาถามว่านับเลขข่มอารมณ์หรือ ถามว่า

“หงุดหงิดอยู่ใช่ไหม โยนมาให้พี่ก็ได้ พี่รับเอง”

เมื่อแหวนพลอยเล่าให้ฟัง เต้กลับยุว่าพัสกรต้องอยู่ข้างขวัญกมลอยู่แล้ว อย่าโกรธขวัญกมลเลย เธอรักพัสกรมาก พัสกรเองก็เหมือนกัน เขาต้องดูแลกันอยู่แล้ว เขาเกิดมาเพื่อกันและกัน คนนอกไม่มีวันแทรกเข้าไปได้หรอก พูดอย่างรู้ใจแหวนพลอยว่า ถ้าไม่ไหวก็ถอยออกมาเถอะ อย่าทำร้ายตัวเองต่อไปเลย อย่างเธอหาใหม่ได้อยู่แล้ว บอกว่าตนยังอยากอยู่ใกล้เธอตลอดเวลาเลย

เต้พูดจนแหวนพลอยสงสัยว่าเขามาจีบตน

ooooooo

พัสกรพาขวัญกมลไปเดินตลาดนัดให้เธอสบายใจ ได้ยินเสียงประกาศให้ร่วมงานปิดทองฝังลูกนิมิต ในงานนอกจากออกร้านขายของมีการละเล่นมากมายแบบงานวัดแล้ว ยังมีประกวดร้องเพลงและเต้นด้วย

พัสกรสนใจมาก ขวัญกมลถามว่าเขาจะส่งเด็กเข้าประกวดหรือ ติงว่ามันไม่เหมาะกับฝีมือระดับลูกศิษย์เขาเลย พัสกรบอกว่าจะให้เด็กไปลองสนามจะได้คุ้นกับบรรยากาศการแข่งขัน พูดอย่างมีความหวังว่าดีไม่ดีอาจจะได้สมาชิกเพิ่มด้วย ถามว่า “คุณไม่ว่าอะไรใช่ไหม”

“ขวัญจะไปว่าอะไรได้ล่ะคะ ตามสบายเถอะค่ะ” ตอบงอนๆแล้วหันมองแม่ค้าขายพวงมาลัย บอกพัสกร

ว่า “ขวัญคงได้แต่สวดมนต์ ภาวนาให้พัสปลอดภัย” แล้วเดินไปที่แม่ค้าขายพวงมาลัย “เหมาหมดเลยนะจ๊ะ ไม่ต้องใส่ถุงพลาสติกนะ ฉันซื้อทั้งตะกร้านั่นเลย คงต้องใช้เยอะหน่อยเผื่อจะช่วยแฟนฉันได้”

เมื่อกลับถึงบ้านพัก พัสกรยื่นรูปโรงเรียนให้มาร์คดู บอกว่าครูของครูแนะนำโรงเรียนที่เหมาะกับมาร์คมาให้ มาร์คดีใจถามว่าตนจะได้เรียนโดยไม่ต้องบวชจริงๆหรือ จะมีคนส่งเสียใช่ไหม

“ครูจะรับผิดชอบเรื่องการเรียนของเธอเอง รวมทั้งค่าใช้จ่าย ค่ากินอยู่ทั้งหมด ขอให้เธอมาเต้นกับทีมเราอย่างเต็มประสิทธิภาพ”

มาร์คดีใจมากไหว้ขอบคุณพัสกร จ่อยกับจุ๊บเฮดีใจที่มาร์คมาร่วมทีม  บอกว่าขาดอีกสองคนไม่ยากแล้ว

เหมือนโชคช่วย ขณะที่มาร์ค จ่อย กับจุ๊บซ้อมเต้นกับพัสกรอยู่ริมทุ่ง ตองใบกับวันชัยเดินผ่านมาเห็นเด็กๆ เต้นกันอย่างสนุกสนานจึงแวะไปเจอมาร์คเพื่อนเก่า

พัสกรถามว่าสองคนนี้อยู่ทีมฉัตรชัยไม่ใช่เหรอ วันชัยบอกว่าตนหนีออกมาแล้ว ตองใบบ่นไม่พอใจว่า

“เขาไม่เห็นสนใจพวกผมเลย ให้วอร์มอยู่นั่นแหละ ให้ผมเรียนกับครูด้วยได้ไหม”

ในที่สุดทีมหงส์เหินก็ได้สมาชิกเพิ่มอีกสองคน ครบห้าคนตามกติกาพอดี!

ooooooo

ในวันไปประกวดที่งานวัด กวงเช่ารถตู้เก่าๆ มาพาทีมไปแข่งขัน พวกเด็กๆได้กำลังใจจากปู่และวิโรจน์ บอกให้มีสติ เต้นตามที่ซ้อมมา อย่าลืมยิ้มหวานให้กรรมการด้วย เต้แบกเป้ใบใหญ่ขึ้นรถไปด้วย

บรรยากาศคึกคักมั่นใจมาก ปู่กับวิโรจน์อวยพรให้โชคดี ขวัญกมลมองตามรถที่แล่นออกไปพึมพำ

“โชคดี...ขอให้โชคดีกันทุกคน ขอให้ไม่มีใครมาปาระเบิดเวที แล้วก็มีคนตาย มีคนบาดเจ็บกระทบ กระเทือนสมองแบบที่ฉันเป็น!”

ที่เวทีประกวดในงานวัด ทีมของฉัตรชัยเต้นโชว์แล้วได้รับเสียงปรบมือเกรียวกราว พอพิธีกรประกาศทีมต่อไปเป็นทีม “หงส์เหิน สะเทิ้นฝัน” ฉัตรชัยก็สะดุดกึกถามว่าตนไม่ได้หูฝาดนะ มองไปบนเวทีเห็นมาร์ค ตองใบ กับวันชัย ก็แค้น คำราม

“ไอ้พัส!!!” แล้วฉัตรชัยก็พุ่งไปหาพัสกรที่ยืนอยู่ข้างเวที ตะคอก “มึงแย่งเด็กกูไอ้พัส...กูจ่ายให้ญาติๆมันไปตั้งหลายพัน...ไอ้พวกนี้มันเซ็นสัญญากับกูแล้ว กูจะฟ้องให้หมด”

พัสกรกับเต้ถามว่าใครกันแน่ที่ผิดสัญญา เด็กๆ

รู้แล้วว่าเขาไม่จริงใจ มาร์คแฉว่าเขาไม่ได้คิดจะปั้นตนจริง เพียงแต่อยากจะแกล้งครูพัสกรเท่านั้น เขาไม่ได้ตั้งใจจะส่งเด็กต่างจังหวัดขึ้นเวทีในนามของโรงเรียนเขาอยู่แล้ว พัสกรชี้ว่าเขาไม่ให้ใจเด็กแต่แรกก็ไม่มีเด็กคนไหนให้ใจกับเขาหรอก

ฉัตรชัยผลักอกพัสกรแต่พัสกรหลบทัน

แหวนพลอยรีบกันเด็กๆออกห่าง กุ๊งกิ๊งจับฉัตรชัยร้องห้ามอย่ามีเรื่องกัน พิธีกรบนเวทีประกาศว่า “ใครต่อยกัน ปรับแพ้นะครับ แพ้นะ”

“ไม่ กูไม่ยอมแพ้” ฉัตรชัยตะโกน สะบัดตัวจากกุ๊งกิ๊งร้องท้า “เอาสิวะ ขึ้นไปเต้นเลย กูก็อยากเห็นว่าทีมเดนตายมีแต่คนปองร้าย ต้องหนีหัวซุกหัวซุน จะสู้ทีมชิลด์ๆไร้ศัตรูอย่างกูได้ยังไง” ฉัตรชัยจ้องหน้าตองใบ วันชัยและมาร์คชี้หน้าเรียงตัว “แล้วพวกมึงจะเสียใจตอนโดนระเบิดถล่มเข้าสักวัน”

ooooooo

เมื่อขึ้นเวที เด็กๆให้กำลังใจกันให้เต็มที่เลย เอาให้มันรู้ไปว่าไผเป็นไผ แหวนพลอย เต้ และกวง ยืนอยู่ในหมู่คนดู แหวนพลอยบอกกวงให้ถ่ายคลิปไว้หมดทุกเม็ดเลยนะ

ฉัตรชัยกับเจบียืนอยู่ พอเด็กๆเริ่มเต้นก็ช่วยกันโห่ไล่ ทั้งยังแช่งพัสกร มาร์ค ตองใบกับวันชัยว่าไม่ได้ตายดีแน่ แล้วผละไปก่อนที่พิธีกรจะประกาศผล

เต้รีบออกจากคนดูลิ่วไปห้องน้ำ ครู่หนึ่งก็ออกมาในคราบหญิงสาวหิ้วถุงกระดาษติดมือมาด้วย ตรงไปที่รถ มองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวังแล้วไสกล่องขนมไปที่พื้นใต้ท้องรถ

“มึงทำร้ายขวัญก่อนนะ ไอ้พัส” เต้ในคราบหญิงสาวพึมพำเหี้ยม

ผลการประกวดปรากฏว่าทีมหงส์เหิน สะเทิ้นฝันชนะเลิศ ทุกคนดีใจมาก เต้กลับมาในสภาพเดิมแต่เป้เบาลง บอกแหวนพลอยที่ยืนอยู่ใกล้ๆว่า

“ไอ้พัสมันต้องทำได้อยู่แล้ว”

“ใช่ค่ะ แหวนพลอยก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”

เมื่อรับรางวัลแล้วจะกลับ แหวนพลอยถามว่า

รถอยู่ไหน ทำไมจอดไกลจัง

ขณะเดินไปที่รถ เต้บอกพัสกรว่าไม่ไหวแล้วส้มตำทำพิษ ถามหาห้องน้ำอย่างรีบด่วน พัสกรก็ไปด้วย

แต่ขณะที่ทั้งสองกำลังล้างมือก็ได้ยินเสียงระเบิดกัมปนาทขึ้น พัสกรวิ่งสุดชีวิตไปที่รถ พอมองไปเห็นไฟลุกท่วมรถแล้ว เขาพยายามวิ่งไปที่รถ เต้รั้งไว้ พอดีถังแก๊สระเบิด ทั้งชาวบ้านและพัสกรกับเต้กระเด็นล้มลง พัสกรยังพยายามจะวิ่งไปที่รถเพื่อช่วยเด็กๆ

“คุณพัสกร!!!” เสียงแหวนพลอยเรียกจากข้างหลัง พอพัสกรหันไปเห็นแหวนพลอย กวง จุ๊บ จ่อย มาร์ค ตองใบ และวันชัยถือถุงขนมเดินกินกันมา พัสกรวิ่งไปหาแหวนพลอย

“เธอไม่เป็นอะไร?” แหวนพลอยบอกว่าตนไม่เป็นไร พัสกรบอกว่าตนโอเค ถามเด็กๆว่าทุกคนปลอดภัยไหม กอดเด็กๆไว้แน่นพูดอย่างดีใจสุดๆ “ทุกคนปลอดภัย...ทุกคนปลอดภัย...”

ooooooo

รุ่งขึ้นสารวัตรนิรุตต์กับหมวดนะไปเก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุ วิเคราะห์เวลาและเหตุการณ์แล้วเชื่อว่าคนร้ายประกอบระเบิดมาก่อนแล้ว และโชคดีที่พัสกรกับเต้ไปเข้าห้องน้ำและพวกเด็กๆไปซื้อขนมกินกันจึงไม่มีใครเป็นอะไร

จู่ๆฉัตรชัยก็มาทำเป็นตกอกตกใจร้องว่าบึ้มอีกแล้วเหรอ! พัสกรพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อตะคอก

“มึงใช่ไหม มึงทำใช่ไหม ไอ้เลว...เกลียดกูก็เล่นกูคนเดียวสิวะ มึงคิดจะฆ่าเด็กๆได้ไง เด็กๆไม่รู้เรื่องอะไรด้วย!! มึงทำได้ไงวะ” พัสกรกระชากคอเสื้อฉัตรชัยเขย่าอย่างแรง ฉัตรชัยหายใจไม่ออกพยายามร้อง

“มันจะฆ่าผม...มันจะฆ่าผม”

ทุกคนเข้าไปดึงพัสกรออกมา ตำรวจจึงพาฉัตรชัยไปยังห้องสอบสวน ฉัตรชัยยืนยันว่าตนไม่ได้ทำ ตนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพัสกรจะมาแข่งขันที่เวทีนี้ หมวดนะแย้งว่าระดับเขาจะจ้างใครมาสอดส่องการเคลื่อนไหวของพัสกรก็ได้

“โอ๊ย...ไม่เห็นต้องใช้ใคร ยายเด็กติ่งแหวนพลอยมันคอยไลฟ์ชีวิตไอ้พัสลงเฟซแทบจะ 24 ชั่วโมง”

นิรุตต์ถามว่าเขารู้ความเคลื่อนไหวของพัสกร ฉัตรชัยอ้างว่าก็เหมือนอีกสองหมื่นกว่าคนที่คลิกเข้าไปดู

“แต่อีกสองหมื่นกว่าคน ไม่ได้มีปัญหากับคุณพัสเหมือนคุณ คุณฉัตรชัย ตอนนี้คุณไม่มีพยานที่มีน้ำหนักเลย คุณจะอ้างว่าตอนเกิดเหตุคุณอยู่กับใครก็ได้ แต่ทุกคนเป็นพวกคุณมันไม่น่าเชื่อถือ ผมว่าคุณรับสารภาพตอนนี้ดีกว่า โทษหนักจะได้เป็นเบา” สารวัตรนิรุตต์หว่านล้อม

“ผมต้องการทนาย” ฉัตรชัยตัดบทยิ้มกวนๆ นิรุตต์หงุดหงิดที่ไม่ได้เรื่องอะไรเลย

ที่ห้องสอบสวนโรงพักอุบลฯ กุ๊งกิ๊งยืนยันกับพัสกรและเต้ว่าตนไม่ได้ทำ ฉัตรชัยก็ไม่ได้ทำ จะให้ไปสาบานที่ไหนก็ได้ พัสกรบอกว่าไม่ต้องขนาดนั้นหรอกเดี๋ยวตำรวจก็ตรวจสอบได้

“นี่พัสคิดว่าเราทำจริงๆหรือไง”

“เราไม่รู้หรอกว่าควรไว้ใจหรือไม่ไว้ใจใครอีกแล้ว ให้ตำรวจเป็นคนจัดการเหอะ” พัสกรตัดบท

กุ๊งกิ๊งประชดว่าเชิญตามสบาย แต่เตือนพัสกรว่าระวังตัวไว้ มัวแต่สนใจคนที่ไม่ได้ทำ คนร้ายตัวจริงมันจะลงมือซ้ำแล้วจะรู้สึก

กุ๊งกิ๊งเดินออกไปอย่างฉุนเฉียว พัสกร เต้ มองหนักใจ เต้ปลอบใจพัสกรว่า

“มันคงไม่แย่ไปกว่านี้แล้วล่ะ”

ooooooo

พอเกิดระเบิดพ่อจ่อยก็มาลากจ่อยกลับบ้านไม่ยอมให้อยู่เรียนเต้นอีก จ่อยไม่ยอมไป แหวนพลอยบอกพ่อจ่อยให้รอคุณพัสกลับมาก่อน พ่อจ่อยถามว่า “รอให้ถูกระเบิดตายก่อนน่ะหรือ ไม่เอาเว้ย”

ขวัญกมลรอโอกาสอยู่แล้ว สำทับทันทีว่าตนเคยเตือนจ่อยแล้วว่ามันเสี่ยง ตอนนี้คนร้ายกลับมาแล้ว ต่อไปก็เหมือนรอวันตาย

“โว้ย!” แหวนพลอยร้องอย่างสุดทน บอกให้ขวัญกมลช่วยหุบปากตัวเองได้ไหม ประชดว่า “ถ้าพูดแล้วไม่สร้างสรรค์ก็ไปนั่งร้องไห้รอคุณพัสมาปลอบริมบึงโน่น เชิญค่ะ!”

ขวัญกมลโทษว่าคนที่ทำให้คนร้ายตามพัสกรมาถูกคือเธอ! เพราะเธอชอบแชร์ ชอบไลฟ์ ชอบอัดคลิปพัสกรลงโซเชียล คนร้ายเลยรู้ว่าพัสกรอยู่ไหน ทำอะไร แค่มี 4 จีมันก็รู้ทุกอย่าง โทษว่า...

“ฉันกับพัส เราอุตส่าห์หนีมาอยู่ที่นี่ แต่เธอก็ไปป่าวประกาศไปเรียกคนร้ายมันกลับมา”

แหวนพลอยอึ้ง พูดไม่ออก พ่อจ่อยลากจ่อยออกไปบอกว่า “พล่ามกันต่อไปนะ กูไม่อยู่แล้ว...ไป!” แหวนพลอยตามไปขอร้องให้รอคุณพัสกรกลับมาก่อน ก็ถูกพ่อจ่อยผลักจนล้ม จ่อยสะบัดมือจากพ่อวิ่งมาดูแหวนพลอย

พ่อตามมาลากถามว่าไม่กลัวตายหรือไง

“กลัว แต่จ่อยจะสู้ จะสู้กับทุกคนที่นี่”

“มีแต่เด็ก สตรี คนชรา จะไปสู้อะไรกับใครได้วะ”

“แล้วถ้ามีทหารจากหน่วยรบพิเศษด้วยล่ะ” เบนถามแทรกขึ้น

“กับคนที่มีอาชีพเป็นผู้พิทักษ์ป่าอย่างผมมาอยู่ด้วยล่ะครับ” อิสร์ถามต่อ ทั้งสองบอกว่าพวกตนจะมาเป็นบอดี้การ์ดให้ลูกลุง ช่วยเชื่อใจพวกเราด้วย พ่อจ่อยมองทั้งสองงงๆว่าเป็นใคร?

เบน อิสร์และพัสกร ช่วยกันสำรวจรอบบ้าน วางแผน จัดเวรยามเฝ้าทางเข้าออกสามจุดตลอด 24 ชั่วโมง พัสกรบอกว่าตนติดตั้งกล้องวงจรปิดกับสัญญาณกันขโมยรอบบ้านแล้ว เบนบอกว่าเกาะกลุ่มกันให้แน่นจะรักษาความปลอดภัยได้ง่ายกว่า

แต่แล้วตองใบกับวันชัยก็ขอกลับบ้าน วันชัยบอกว่าตนอยากประกวดแต่มันน่ากลัว พัสกรเดินเข้าไปหาทั้งสองพูดอย่างอ่อนโยนว่าครูเข้าใจ ไม่เป็นไร พ่อจ่อยเรียกจ่อยให้กลับ จ่อยบอกพ่อไปทันทีว่า

“จ่อยจะอยู่!! เราได้รางวัลมาแล้ว เราชนะทีมฉัตรชัยด้วย อีกนิดเดียวเราก็จะได้ไปยังบลัดคอนเทสต์แล้ว แล้วเราก็ต้องชนะเหมือนกัน”

จุ๊บโพล่งว่าตนก็จะอยู่เพราะไม่รู้จะไปไหน มาร์คก็ยืนยันเด็ดเดี่ยวว่าตนจะอยู่ ตนอยากเต้น เรียนหนังสือ และมีครูที่ดีจริงๆ

พัสกรมองจุ๊บกับจ่อยอย่างซาบซึ้งใจ จ่อยเข้ามากอดพัสกรไว้ ตองใบกับวันชัยมองเพื่อนๆอย่างรู้สึกผิด แต่พัสกรก็ดึงทั้งสองเข้าไปกอดด้วย เต้เหมือนจะซึ้งใจด้วย แต่พอเหลือบมองขวัญกมลเห็นเธอกังวล ผิดหวัง

ooooooo

คืนนี้ พัสกร เบน และอิสร์นั่งปรึกษากันที่มุมสวน พัสกรบ่นว่าอุตส่าห์หลบมาอยู่ที่นี่มันก็ยังตามมา เบนเสนอให้พัสกรเลิกเสียอย่าสู้ต่อไปเลย

มันอันตราย แต่อิสร์ว่ามาถึงขั้นนี้แล้วจะถอยได้ยังไง บอกพัสกรว่า

“ไปต่อสิ กูจะไปกับมึงเอง...มึงก็รู้ ว่ากูอยู่ข้างมึงเสมอ มึงสู้ กูก็สู้” แล้วอิสร์ก็ถามพัสกรว่าจะเลือกใคร “ระหว่างคนที่มึงต้องดูแลกับคนที่ดูแลมึง” พัสกรไม่ตอบแต่กลับบอกว่าพรุ่งนี้เช้ามีไข่กระทะ อิสร์ส่ายหน้าบ่นเซ็งๆว่าดูมันตัดบท พอเห็นพัสกรไปประคองขวัญกมลไปพักก็ฟันธงว่า “มันเลือกแล้วว่ะ”

คืนนี้พัสกรเดินตรวจตราบริเวณบ้าน และแหวนพลอยก็เดินตรวจประตูหน้าต่างว่าปิดดีแน่นหนาไหม พอเจอกันต่างก็คิดว่าจะทำอย่างไร ทัก? ไม่ทัก? สุดท้ายก็พูดขึ้นพร้อมกันว่า

“เธอเป็นยังไงบ้าง” / “คุณพัสกรโอเคไหม”

อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 5 วันที่ 18 มิ.ย.61

มนตราลายหงส์ บทประพันธ์โดย ศตรัศมิ์
มนตราลายหงส์ บทโทรทัศน์โดย ปลายสี
มนตราลายหงส์ กำกับการแสดงโดย ฉัตรชัย นาคสุริยะ,นัฐพงศ์ วงษ์กวีไพโรจน์
มนตราลายหงส์ ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี บราเธอร์ จำกัด
มนตราลายหงส์ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ