อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 4 วันที่ 20 มิ.ย.61
ครั้นกินมื้อเที่ยงเสร็จ เที่ยงวันมาส่งเดือนสิบที่ออฟฟิศ เจอลำธารมาหาเธอพอดี เขาไม่พอใจที่แฟนตัวเองออกไปกินข้าวกับชายอื่นเดินหน้าเครียดออกไป เดือนสิบต้องวิ่งตามไปง้อ เที่ยงวันได้แต่มองตามสงสารเธอเหลือเกินที่ต้องมาคอยรับอารมณ์ผู้ชายที่ไม่ไยดีเธอแม้แต่น้อย...ทางด้านดวลหนีออกจากบ้านมาพร้อมกับนาฬิกาหรูที่แม่ทิ้งไว้ให้ ไม่รู้จะไปหายาเสพที่ไหนจึงแวะไปหาเอนที่ห้องพัก พอได้เสพยาเข้าไปเขารู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ลืมเรื่องทุกข์ใจทางบ้านไปสิ้น...
ดำเกิงมัวแต่สนใจการซื้อขายหุ้นในคอมพิวเตอร์กว่าจะรู้ว่าดวลหายไปก็ค่ำมากแล้ว เขารู้ว่าสกาวต้องเป็นคนปลดโซ่ปล่อยให้ลูกหนีไปก็โกรธมาก ยิ่งเห็นว่าเธอเอานาฬิกาหรูที่ตัวเองซื้อให้มอบให้ลูกติดตัวไปด้วยก็โมโหสุดขีดด่าเธอเสียๆหายๆ ทำแบบนี้เท่ากับส่งลูกไปตาย
“อยู่อย่างนี้ดวลมันก็ตายเหมือนกันนั่นแหละ” สกาวโต้ไม่ยอมแพ้ ดำเกิงสติแตกที่เธอขึ้นเสียงบีบคอไว้แน่น สกาวพยายามดิ้นหนีแต่ไม่สำเร็จ...
รถของลำธารแล่นมาจอดหน้าบ้าน เดือนสิบเห็นนารากับพ่อมายืนเกาะรั้ว แถมยังมีเพื่อนบ้านอีกจำนวนหนึ่งยืนจับกลุ่มมองเข้าไปในบ้าน รู้ทันทีว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีรีบลงจากรถ นาราวิ่งมาบอกเดือนสิบว่าเสียงคุณลุงดังลั่นซอยเลย ต้องมีเรื่องแน่ๆ เดือนสิบรีบไขประตูรั้วเข้าไป
ooooooo
นาราเห็นลำธารนั่งเฉยอยู่ในรถ วิ่งมาเคาะ กระจกเรียก ให้เข้าไปช่วยพี่เดือนหน่อย ไม่รู้มีเรื่องอะไรหรือเปล่า เขาอิดออดไม่ยอมขยับ เธอเปิดประตูเข้าไปลากเขาลงจากรถดันหลังให้ตามเดือนสิบเข้าไป
ดำเกิงยังคงบีบคอสกาวที่ดิ้นรนหนีตายอยู่กับพื้น เดือนสิบพยายามกระชากมือพ่อออกจากคอแม่อย่างเต็มกำลัง ลำธารเห็นภาพน่าสมเพชของครอบครัวแฟนสาวแทนที่จะสงสารเขากลับรังเกียจมากขึ้น นาราเห็นเขาเอาแต่ยืนนิ่งกระตุกแขนให้เข้าไปช่วย เขาก็ไม่ยอมขยับ โชคดีที่พ่อนาราเข้ามาดึงมือดำเกิงออกได้ทัน
เดือนสิบมองลำธารอย่างสิ้นหวัง นี่หรือคือผู้ชายที่เธอจะฝากชีวิตไว้ ดำเกิงไม่ได้รู้สึกผิดที่ทำร้ายสกาว แม้เขาจะเลวร้ายแต่ก็อาจทำให้ดวลรอด แต่ความโลกสวยของสกาวต่างหากที่จะทำให้ดวลตาย เธอถึงกับปล่อยโฮ ดำเกิงหันมาขอโทษลำธารที่ต้องมารับรู้เรื่องในบ้านของตน เดือนสิบเห็นเขาไม่หือไม่อือก็ชิงตัดบท
“ธารจะกลับแล้วค่ะพ่อ”
ลำธารลาพ่อกับแม่เดือนสิบแล้วออกไปเลยไม่พูดกับเธอสักคำ เดือนสิบยิ่งน้อยใจน้ำตาไหล ดำเกิงเล่นงานสกาวอีกว่าสิ่งที่เธอทำไม่ได้แค่ทำลายดวล แต่ทำร้ายเดือนสิบด้วยแล้วผละจากไป เดือนสิบสงสารแม่จับใจเข้าไปกอดปลอบใจ...
เที่ยงวันไม่ได้มีแต่พ่อกับแม่เท่านั้นที่คอยดูแลและเป็นกำลังใจเลิกยาเสพติดสำเร็จ ยังมีหลวงพ่อที่ครอบครัวเขาให้ความเคารพอีกรูปหนึ่งที่คอยสั่งสอน คอยพูดเตือนสติและใช้ธรรมะช่วยยกระดับจิตใจให้เขา ค่ำนี้เที่ยงวันและครอบครัวนำข้าวของเครื่องใช้มาถวายท่านและถือโอกาสเยี่ยมเยียนไปในตัว ท่านเตือนเขาว่าอย่ากลับไปเกี่ยวข้องหรือเข้าใกล้ยาบ้าๆนั่นอีก เขารับคำหนักแน่น...
เอนเห็นนาฬิกาหรูที่ดวลเอาออกมาโชว์ถึงกับร้องว้าว เพราะรู้ดีว่านาฬิกานั่นซื้อยาเสพติดได้หลายห่อ
“ของหรูซะด้วย อย่างนี้เพลินกันอีกพักใหญ่เลย”
ooooooo
หลังจากเรี่ยวแรงกลับมาบ้างแล้ว ดวลกับเอนก็ออกมาท่องราตรีกันที่ผับเจ้าประจำของฝ่ายหลัง กิ่งคำกับสรามาเที่ยวที่นี่เช่นกัน เอนถูกใจเธอเป็นทุนเดิมแถมยังเห็นเธอเป็นบ่อทองเคลื่อนที่จึงเข้าไปตีสนิท
แม้กิ่งคำจะหวั่นไหวไปกับคำหวานของเอนแต่เธอยังปฏิบัติตัวอยู่ในกรอบ พยายามทิ้งระยะห่างระหว่างเขากับเธอไว้ ไม่เหมือนสราที่พร้อมจะกระโจนตามเอนไม่ว่าจะขึ้นนรกหรือลงสวรรค์
เอนชวนกิ่งคำกับสรามานั่งที่โต๊ะเดียวกัน สราพยายามจะวอแวกับดวลแต่เขาไม่สนใจออกจะรำคาญด้วยซ้ำจึงเดินเลี่ยงไปนั่งที่อื่น เอนเสนอตัวจะเลี้ยงข้าวไม่รู้ว่าทั้งคู่กินอะไรกันมาหรือยัง กิ่งคำกินมาเรียบร้อยแล้ว จังหวะนั้นรื่นเริงโทร.มาตามให้ไปรับชีวาตม์ที่สนามบินด้วยกัน เธอพยายามปฏิเสธแต่ไม่สำเร็จ
“เราต้องรีบไปธุระต่ออ่ะสรา แม่โทร.ตามยิกๆเนี่ย ไปก่อนนะแกไม่อยากถูกด่า”
“โธ่...เสียดายจังครับ นึกว่าจะได้ทานข้าวกับพี่กิ่งสักมื้อ...งั้นผมไปส่งที่รถนะครับ” เอนแตะหลังกิ่งคำเบาๆนั่นทำให้เธอยิ่งประหม่า แต่พยายามทำเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไร...
ไม่ใช่แค่เดินมาส่งที่รถ เอนพยายามจะนั่งรถไปเป็นเพื่อนกิ่งคำอีกด้วย เธอบอกว่าไม่ต้อง เธอมีธุระต้องรีบไป เขาออดอ้อนนี่เราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า แล้วสารภาพว่าชอบเธอมากอยากคุยด้วย กิ่งคำใจเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่กล้าสบตาด้วยกลัวจะใจอ่อนรีบตัดบท
“ไม่รู้สิ พี่ไปนะคะ” กิ่งคำรีบขึ้นรถขับออกไป...
ด้านดวลอุตส่าห์หลบมานั่งโต๊ะอื่น สรายังตามมาวอแวไม่เลิก เห็นเขาสวมแว่นดำพยายามจะถอดแว่นออกให้ เขาไม่ยอมถอด สองคนมีปัญหากัน สราไม่พอใจตบดวลหน้าหัน เขาโกรธมากตบคืนจนเธอล้มกลิ้ง เอนกลับมาทันเห็นเหตุการณ์ รีบเข้าไปช่วยพยุงสราให้ลุกขึ้น ด่าเพื่อนว่าเป็นบ้าอะไร
“เขาตบกูก่อน” ดวลแก้ตัว สราโวยวายจะเอาเรื่อง เอนต้องเข้าไปออดอ้อนออเซาะเรื่องถึงจบลงได้...
ที่สนามบินสุวรรณภูมิ เนื่องจากเครื่องชีวาตม์ล่าช้า ยุพรามาถึงตามจุดที่นัดแนะกันไว้ก็รีบรับพาสปอร์ตจากเขาแล้วรีบไปเพราะรถของบริษัทจอดรออยู่ คลาดกับรื่นเริงและกิ่งคำที่มารับชีวาตม์หวังจะเซอร์ไพรส์ แบบไม่ให้รู้ตัว เขาตกใจไม่น้อยที่เห็นเมียกับแม่ยายมารับ แต่ก็โล่งใจที่ยุพราไปแล้ว รีบแตะหลังทั้งคู่ให้กลับ
ด้วยความโก๊ะของชีวาตม์ดันหยิบพาสปอร์ตตัวเองติดไปกับพาสปอร์ตลูกค้า ยุพราเห็นเข้าก็เป็นห่วงกลัวเขาต้องใช้ รีบวิ่งเอากลับมา กิ่งคำกับรื่นเริงเห็นเธอก็ชะงัก ขณะที่ชีวาตม์เหงื่อตกทั้งที่อากาศไม่ร้อน...
ครั้นกลับถึงบ้านรื่นเริงยุกิ่งคำให้เอาเรื่องชีวาตม์ให้ได้ นี่ถ้าตนไม่บังคับให้ลูกไปจับผิดเขาก็จะไม่ได้เห็นกับตาว่าเขามีชู้ เขาพยายามอธิบายว่ายุพราแค่มาเอาพาสปอร์ต กิ่งคำไม่ฟังคำอธิบายใดๆเข้าไปทุบตีเขาอุตลุด เขาขอร้องให้หยุดก็ไม่ฟัง จึงเหวี่ยงเธอลงไปกองกับพื้น
“ผมไม่มีอะไรต้องอธิบายนะกิ่ง ผมบริสุทธิ์ใจ แต่ถ้ากิ่งจะไม่ยอมเชื่อใจผมก็หมดปัญญาจริงๆ” ชีวาตม์ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดเรี่ยวแรง กิ่งคำเห็นเขาเอาจริงก็เลยหยุดอาละวาด...
ดวลใช้ยาเสพติดอย่างหนักเพื่อให้ลืมการกระทำของตัวเองที่เริ่มจะเหมือนพ่อเข้าไปทุกที เสพยาเข้าไปมากทำให้เขาประสาทหลอนเห็นพ่อตามมาหัวเราะเยาะใส่หน้า ดวลร้องไห้สลับกับหัวเราะราวกับคนบ้า...
แม้จะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ชีวาตม์ก็เป็นฝ่ายตามง้อจนภรรยาให้อภัย แต่มีข้อแม้ว่าเขาต้องมีเวลาให้เธอบ้าง เพลาๆงานลงหน่อยจะดีมาก เขาเองก็อยากทำงานให้น้อยลง แต่การที่บริษัทของเรามีกำไรเป็นกอบเป็นกำเพราะเขาออกทริปเอง ลูกค้าก็เลยไว้ใจ ทำทริปวีไอพีบ่อยๆ
“ผมทำทุกอย่างเพื่อเรานะกิ่ง...กิ่งครับ เรามีลูกกันไหม” คำพูดของชีวาตม์ทำเอากิ่งคำตกใจไม่น้อย
ooooooo
เนื่องจากเมื่อคืนไม่ทันได้คืนพาสปอร์ตให้ เพราะชีวาตม์รีบร้อนพาภรรยากับแม่ยายกลับไปเสียก่อน ตอนสายยุพราจึงชวนเดือนสิบเอามันมาคืนให้เขาถึงที่ทำงาน เขาขอโทษทั้งคู่ด้วยที่ทำให้ต้องเดือดร้อน
“ไม่เป็นไรค่ะ เลี้ยงข้าวตอบแทนก็ได้นะคะ” ยุพรายื่นข้อเสนอ ชีวาตม์แสดงท่าทางอึกอัก เดือนสิบไม่อยากรบกวนถ้าเขาไม่ว่างก็ไม่เป็นไร ชีวาตม์ยังต้องคบหากับสองสาวเรื่องงานก็เลยต้องพาพวกเธอไปเลี้ยงข้าวอย่างที่ยุพราเสนอแนะ...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน เอนเห็นสายมากแล้วดวลยังไม่ยอมลุก เข้ามาปลุกก็ไม่ตื่น เขาเอะใจเปิดกล่องสำหรับใส่ยาเสพติดกับอุปกรณ์การเสพออกดูเห็นยาหายไปจำนวนมากก็ตกใจ
“ฉิบหายแล้ว ไอ้ดวล...ไอ้ดวลตื่นสิวะ” เอนเขย่าตัวดวลแต่ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 4 วันที่ 20 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ