อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 2 วันที่ 15 มิ.ย.61
เอนไม่ยอมแพ้ขับรถไปขวางหน้า ลงไปขอร้องดวลให้ฟังตนก่อนแต่พอเห็นหน้าตาบวมบูดของเพื่อนก็ชะงักถามว่าไปโดนอะไรมา ครั้นรู้ว่าเขาถูกพ่ออัดก็โวยวายว่าท่านทำเกินไปขนาดพ่อของตนเลวๆยังไม่เคยทำกับตนขนาดนี้ เขาไม่สนใจเรื่องอื่นสนแค่ทำไมเอนถึงทิ้งเขาแบบนั้น เอนใช้ความเจ้าเล่ห์กล่อมจนดวลยอมให้อภัย แถมยังยอมขึ้นรถไปกับตัวเอง โดดเรียนหน้าตาเฉย นาราถึงกับเซ็งที่ไม่สามารถรั้งตัวดวลไว้ได้...ขณะที่ดวลซึ่งอยู่ที่กรุงเทพฯยอมกลับไปคบกับเอนอีกครั้ง เที่ยงวัน เดือนสิบ และยุพราสนุกสนานกับการได้ถ่ายรูปกับวิวสวยๆของเมืองโยฮันเนสเบิร์ก จังหวะหนึ่ง ยุพราคิดแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ เอารูปคู่ของเดือนสิบกับเที่ยงวันไลน์ไปให้ลำธารดู เดือนสิบรู้เรื่องนี้เข้าก็ตกใจ ไม่กี่อึดใจถัดมา ลำธารส่งอิโมจิเป็นรูปยิ้มกลับมาให้ ยุพราเฮลั่นด้วยความดีใจ นึกแล้วว่าต้องได้ผล แล้วถามเดือนสิบทำไมถึงนิ่งเงียบไป
“บางทีธารอาจจะโกรธก็ได้ ต้องโทร.หา” พูดจบเดือนสิบลนลานออกไปหามุมสงบโทร.หาลำธาร เที่ยงวันอดใจหายไม่ได้ ยุพราไม่วายบ่นไล่หลังเพื่อนเป็นแฟนกับลำธารมาตั้งนานตอบไลน์นับครั้งได้ มารับก็ไม่ค่อยมาไม่รู้จะเป็นแฟนกันเพื่ออะไร...
เดือนสิบเดินลนลานมาหามุมสงบโทร.หาลำธาร แต่เขาไม่รับสาย เธอรอจนสายตัดไปเอง ก่อนจะโทร.อีกครั้ง คราวนี้เขารับสายแต่ไม่ยอมพูด ได้ยินเสียงเดือนสิบแว่วๆ เขาได้แต่จ้องมือถือแต่ไม่กล้าแม้จะยกขึ้นมาแนบหู ก่อนจะตัดสายทิ้งปิดเครื่องแล้วขึ้นนอน เธอตะโกนโหวกเหวกเรียกเขาซ้ำๆอย่างนั้นราวกับคนขาดสติ ยุพราต้องวิ่งมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เที่ยงวันตามมาเช่นกันแต่ยืนดูอยู่ห่างๆ
“ไม่เอาน่าเดือน เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านอีกไม่กี่วันเอง”
“ธารต้องโกรธเดือนแน่ๆ ยุพไม่น่าทำอย่างนี้เลย ยุ่งไม่เข้าเรื่อง” เดือนสิบอารมณ์เสียใส่อย่างที่ไม่เคยทำกับเพื่อนมาก่อน ชีวาตม์มาทันได้ยินพอดี พยายามจะหย่าศึกโดยเรียกให้ขึ้นรถ ยุพราน้อยใจเพื่อนเดินร้องไห้ออกไป เที่ยงวันพยักพเยิดให้ชีวาตม์ตามเธอไป เดือนสิบคิดได้ก็เสียใจที่ไปว่าเพื่อนฟุบหน้ากับฝ่ามือร้องไห้
ชีวาตม์วิ่งตามยุพราจนทัน ปลอบให้ใจเย็นๆ เพื่อนก็เป็นแบบนี้มีทะเลาะกันบ้างเหมือนลิ้นกับฟัน เธอเล่าว่าที่ทำไปเพราะสงสารเพื่อน รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ดีพอ และจะมักทำให้เพื่อนทุกข์ใจ ชีวาตม์เตือน ชีวิตใครก็ชีวิตมัน เราจะไปกะเกณฑ์ชีวิตคนอื่นไม่ได้ เรื่องความรักก็เช่นกันจะไปชี้ผิดชี้ถูกไม่ได้
“แต่เดือนพูดกับยุพแรงไป”
“เพื่อนรักน่ะตัดไม่ตายขายไม่ขาดหรอกครับ ไม่เอาดีกว่า ไม่ร้องไห้นะครับ” ชีวาตม์เอาผ้าเช็ดหน้าส่งให้ อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก รื่นเริงผ่านมาเห็นพอดี รีบเอามือถือมาถ่ายภาพไว้ ยุพราดึงผ้าเช็ดหน้าไปเช็ดน้ำตา ชีวาตม์ขอให้เธอรอเวลาสักนิดแล้วค่อยไปขอโทษเพื่อน จากนั้นชวนเธอกลับไปที่รถบัสได้แล้ว สายมากแล้วเดี๋ยวจะได้เที่ยวไม่ครบ ยุพราอิดออด เขาต้องคว้าข้อมือลากออกไป รื่นเริงที่แอบดูอยู่กดถ่ายภาพไม่ยั้ง
“ยัยกิ่ง...ต้องได้เห็น” ว่าแล้วรื่นเริงส่งรูปที่เพิ่งถ่ายไปให้กิ่งคำดู...
ด้านเที่ยงวันช่วยพูดปลอบใจเดือนสิบที่เอาแต่นั่งร้องไห้เสียใจที่พูดแรงๆกับเพื่อนจนเธอรู้สึกดีขึ้น...
รื่นเริงส่งรูปชีวาตม์กับยุพราไปให้ลูกสาวดู หวังจะเสี้ยมให้เอาเรื่องเขา กิ่งคำกลับเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ชีวาตม์เป็นหัวหน้าทัวร์ก็ต้องดูแลลูกทัวร์ แถมเสนอให้ท่านกลับมาก่อนหากอยู่แล้วไม่สบายใจ รื่นเริงไม่ยอมกลับ จะอยู่เป็นก้างเขา เตือนกิ่งคำให้หัดดูผัวตัวเองบ้างระวังจะถูกคาบไปกิน
ooooooo
ที่คอนโดฯที่พักของเอนในกรุงเทพฯ ดวลเริ่มปวดแผลถูกชกขอยาแก้ปวดเอนกิน เขาไม่มียาแก้ปวดแต่มีของดีกว่านั้นแล้วหยิบยาเสพติดจากลิ้นชักพร้อมเข็มฉีดยาส่งให้ ทีแรกดวลปฏิเสธแต่เจอลูกตื๊อของเอนเข้าไปสุดท้ายก็ยอมให้เขาฉีดยาเสพติดให้ ไม่กี่อึดใจยาออกฤทธิ์ความเจ็บปวดทั้งกายและใจของดวลมลายไปสิ้น...
ขณะที่ดวลถูกชักชวนให้เล่นยาตัวที่แรงขึ้น เดือนสิบซึ่งอยู่ที่โยฮันเนสเบิร์กถูกก้านวงศ์เข้ามายึดที่นั่งที่เป็นของยุพราทำให้สองเพื่อนซี้ไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจกัน ได้แต่แอบมองกันไปมาโดยมีชีวาตม์กับเที่ยงวันคอยลุ้นเอาใจช่วย...
เมื่อมาถึงสถานที่ท่องเที่ยว ชีวาตม์เริ่มหงุดหงิดเพราะอยากให้สองเพื่อนซี้คืนดีกันสักที แต่ก้านวงศ์ตามติดเดือนสิบแจเนื่องจากต้องการทำให้เที่ยงวันเห็นว่าตัวเองสนิทสนมกับเธอมากแค่ไหนโดยไม่ถามเธอสักคำว่าอยากสนิทด้วยหรือเปล่า เที่ยงวันทนไม่ไหว เขาไปเชิญก้านวงศ์ให้ออกไปก่อน
“เฮ้ยอะไรวะ คุณนี่มารยาททรามสุดๆเลย ผมกำลังคุยกับคุณเดือนสนุกๆ”
“ใครสนุก?...คุณหรือคุณเดือน” เที่ยงวันสวนทันควันอย่างไม่ไว้หน้า ก้านวงศ์ทั้งโกรธทั้งอายจนคุมอารมณ์ไม่อยู่ด่าเขาว่าไอ้ขี้ยาแล้วชวนท้าตีต่อย ก่อนเรื่องราวจะบานปลายทีมงานถ่ายแบบเข้ามาเชิญก้านวงศ์ไปเข้าฉากเสียก่อน สองสาวเพื่อนซี้จึงได้โอกาสปรับความเข้าใจกัน แต่ต่างฝ่ายต่างรีๆรอๆ เที่ยงวันต้องเข้าไปช่วยเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยแบบตรงประเด็นไม่เยิ่นเย้อ
สองสาวโผกอดกัน ต่างฝ่ายต่างขอโทษซึ่งกันและกัน ชีวาตม์กับเที่ยงวันแปะมือกันที่ทุกอย่างจบสวย...
ดวลซึ่งอยู่ที่เมืองไทยเริ่มติดใจยาเสพติดตัวใหม่ที่เอนเอามาให้ลอง จึงขอเขาเสพอีกครั้ง...
ที่ร้านขายของที่ระลึกในโยฮันเนสเบิร์ก เที่ยงวัน ชีวาตม์และสวาทวิมลเดินเลือกซื้อของฝากกัน เที่ยงวันยืนมองสร้อยข้อมือเส้นหนึ่งอยู่ที่มุมเครื่องประดับน่าจะเหมาะกับเดือนสิบ อีกอย่างหนึ่ง วันก่อนเธอทำสร้อยข้อมือที่ลำธารให้ขาด เขาตัดสินใจซื้อสร้อยเส้นนี้หวังจะให้เธอใส่แทนเส้นเก่า
สวาทวิมลเริ่มเป็นกังวลเรื่องเที่ยงวันไปชอบ
เดือนสิบซึ่งมีแฟนแล้ว ชีวาตม์เองก็เช่นกันไม่อยากเห็นเขากลับไปเสียใจเหมือนตอนที่ฟานบอกเลิก อาสาจะคุยกับเขาให้เอง สวาทวิมลจึงขอแยกตัวไปซื้อของด้านโน้นปล่อยให้สองหนุ่มได้คุยกัน ชีวาตม์บอกอย่างไม่อ้อมค้อมว่าเดือนสิบมีแฟนแล้วและอยากให้เที่ยงวันเลิกคิดจะจีบเธอ เขากลับไม่สนใจในเมื่อยังไม่ได้แต่งงานกัน เขา
ก็มีสิทธิ์จะจีบเธอ ชีวาตม์ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“เราจะไปรู้ได้ไงว่าเขาจะลงเอยกันหรือเปล่า เห็นว่าไม่ได้สนใจคุณเดือนเท่าไหร่ ถ้าผมไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองวันนี้ วันหน้าอาจจะต้องเสียใจก็ได้”...
ฝ่ายยุพราแนะให้เดือนสิบลองเปิดใจให้
คนอื่นอย่างเที่ยงวันเข้ามาบ้าง เธอจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรในเมื่อเธอมีลำธารอยู่แล้ว ยุพราสวนทันทีจะมีอนาคตกับผู้ชายคนนี้ได้อย่างไรในเมื่อแม่ของเขาไม่ชอบเธอ เดือนสิบเชื่อว่าสักวันท่านจะต้องเมตตาเธอขึ้นมาบ้างแต่อาจต้องใช้เวลา ยุพราไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นลำธาร
“ถ้าเดือนได้แต่งงานกับธารอะไรๆก็คงจะดีขึ้น พ่อคงจะสมหวังแล้วบ้านจะได้กลับมาเป็นบ้านสักที”
ยุพราถึงบางอ้อ ที่แท้ก็ทำเพื่อพ่อนี่เอง...
เที่ยงวันสบช่องเห็นเดือนสิบอยู่คนเดียว เข้าไปหาพร้อมกับมอบสร้อยข้อมือที่ตัวเองซื้อมาให้ เห็นว่าสร้อยเส้นเก่าของเธอขาด เดือนสิบรีบบอกว่าสร้อยเส้นนั้นแฟนของเธอซื้อให้ กลับเมืองไทยเมื่อไหร่จะเอาไปซ่อม เขาคะยั้นคะยอระหว่างที่ข้อมือว่างก็ใส่สร้อยเส้นที่เขาให้ไปพลางก่อน เธอรับไว้ไม่ได้มันไม่เหมาะ
“ทำไมล่ะครับ ของที่ระลึกจากเพื่อนก็รับไว้ไม่ได้เหรอครับ” เที่ยงวันจำใจพูดออกมาทั้งที่อยากเป็นมากกว่าเพื่อน เดือนสิบยิ้มออกมาได้ โล่งใจที่เขาเป็นฝ่ายพูดเองว่าคิดกับเธอแค่เพื่อนก็เลยยอมรับสร้อยเส้นนั้นไว้ มีเสียงกดชัตเตอร์รัวๆ ทั้งคู่หันมองตามเสียงเห็นวาวาตูยืนยิ้มฟันขาว ในมือถือกล้องถ่ายรูปอยู่
รื่นเริงไม่พอใจมากที่เห็นวาวาตูตามมาถึงโยฮันเนสเบิร์ก เล่นงานลูกเขยตัวเองหาว่าเป็นตัวตั้งตัวตีพาเขามาเพราะต้องการเห็นตนเป็นตัวตลกอีก วาวาตูไม่อยากมีปัญหาเดินคอตกออกไป ถึงแม้เขาจะไปแล้วแต่รื่นเริงยังจะเอาเรื่องชีวาตม์ที่เป็นคนเรียกเขามาให้ได้
ก่อนที่ยัยตัวแสบประจำทริปจะเล่นงานคนผิด นภางค์เข้ามาบอกว่าตนเป็นคนขอให้ชีวาตม์ติดต่อให้ วาวาตูตามมาที่นี่เองเพื่อจะให้เป็นตากล้องถ่ายแบบตัวเธอเนื่องจากเขามีมุมมองภาพที่เก๋แปลกตา
“แล้วนี่ช่างภาพของพี่ไปไหนคะคุณวาตม์”...
คนที่นภางค์ถามหากำลังนั่งคุยอยู่กับเที่ยงวันซึ่งพยายามกล่อมไม่ให้เขาแคนเซิลงานนี้เพียงเพราะถูกรื่นเริงเล่นงาน ในเมื่อโอกาสที่เขาใฝ่ฝันอยากได้มาอยู่ตรงหน้าแล้วจะทิ้งไปง่ายๆหรือ วาวาตูตัดสินใจทำตามที่เที่ยงวันแนะ จะลองสู้ดูสักตั้ง...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 2 วันที่ 15 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ