อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 5 วันที่ 24 มิ.ย.61
ถึงกับร้องไห้โฮ เที่ยงวันเสียใจไม่แพ้เธอเช่นกันจะเข้าไปปลอบ แม่ยิ่งสติแตกจะเข้าไปเอาเรื่อง เดือนสิบเห็นท่าไม่ดีรีบพาเขากลับ ตอนนี้เธอตระหนักแล้วว่าทุกข์ที่เขาไม่สามารถก้าวพ้นไปได้นั้นสาหัสเพียงใด...เที่ยงวันตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เดือนสิบฟังว่าหลังจากอุบัติเหตุวันนั้น เขาเหมือนตกนรกทั้งเป็น ครั้งแรกที่เขาไปเยี่ยมเมฆที่โรงพยาบาล แกรู้ว่าเขาเป็นใครเพราะแม่ของแกเอารูปเขาจากในมือถือให้ดู เขาขอโทษแกสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น รู้สึกผิดต่อแกมากแทบไม่กล้าอยู่สู้หน้า แต่เมฆกลับบอกว่า
“ช่างมันเถอะครับ ผมไม่ได้ตายสักหน่อย มันเป็นอุบัติเหตุ”
แม่ของเมฆมาเห็นเที่ยงวันกับพ่อและแม่ยืนคุยอยู่กับลูกตัวเองก็ปรี๊ดแตกไล่ตะเพิดไปให้พ้น ยังมีหน้ามากันอีกไม่อายเด็กบ้างหรือ ถ้าไม่เป็นเพราะเที่ยงวันเมายาแล้วขับรถ ลูกของตนก็คงไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เที่ยงวันสะเทือนใจมากทนอยู่ตรงนั้นต่อไปไม่ไหว วิ่งออกไปทั้งน้ำตา ทูลเป็นห่วงรีบวิ่งตาม
ooooooo
เที่ยงวันวิ่งมาถึงมุมปลอดคนก็ตีอกชกตัวลงโทษตัวเองกับสิ่งที่ทำลงไป ทูลรีบเข้ามากอดลูกไว้ไม่ให้ทำร้ายตัวเอง เขาคร่ำครวญว่าอยากตายให้รู้แล้วรู้รอดจะได้ไม่ต้องทำให้คนอื่นเดือดร้อน เขามันคนไร้ค่า ทูลขอให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วทำตัวเองให้มีค่าถึงจะถูกต้อง
“เมื่อเรารู้ตัวว่าทำผิดไปแล้วก็กลับตัวสิลูก เลิกยาซะแล้วหันกลับมาทำตัวให้มีประโยชน์กับคนอื่น เที่ยงทำได้ พ่อรู้ลูกทำได้” ทูลกระชับอ้อมกอดเที่ยงวันไว้แน่น...
เดือนสิบฟังเรื่องราวของเที่ยงวันแล้วก็ถึงบางอ้อ เพราะอย่างนี้นี่เองเขาถึงพยายามจะช่วยดวล เขาเห็นดวลแล้วเหมือนเห็นตัวเอง ทำให้เขารู้ว่าดวลทุกข์แค่ไหนและที่ทุกข์มากกว่าก็คือคนรอบข้าง เดือนสิบสรุปว่าคงเหมือนเขาว่ายน้ำข้ามฝั่งมาได้ ก็เลยพยายามช่วยคนอื่นให้ข้ามมาด้วย เขาถามเธอว่าเคยได้ยินเรื่องนทีสีทันดรไหม เดือนสิบพอจะเคยได้ยินมาบ้างว่าเป็นแม่น้ำทั้ง 7 สายที่ล้อมรอบเขาพระสุเมรุ
“ใช่ แม่น้ำแต่ละสายมีภูเขาคั่น เมื่อว่ายน้ำข้ามไปได้ก็ต้องปีนภูเขาข้ามไปอีกแล้วก็ต้องข้ามน้ำข้ามเขาอย่างนั้นไปอีกจนครบ 7 ครั้งจึงจะถึงเขาพระสุเมรุซึ่งเชื่อกันว่าเป็นสรวงสวรรค์...ทุกคนต่างก็มีห้วงทุกข์เป็นของตนเอง มีแต่จิตใจที่เข้มแข็งที่จะพาเราข้ามนทีสีทันดรของเราไปให้ถึงเขาพระสุเมรุนั่นแหละครับ”
“ค่ะ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจจริง”...
ครู่ต่อมาเดือนสิบกับเที่ยงวันกลับไปที่ห้องพักฟื้นของดวล พบว่าลำธารนั่งหน้าหงิกรอท่ามากว่า 2 ชม.แล้ว เดือนสิบขอโทษขอโพยเขายกใหญ่ที่ปล่อยให้รอ ชวนเขาไปหาอะไรกินกัน เขาโกรธเกินกว่าจะกินอะไรลงจึงขอตัวกลับก่อนแล้วลุกออกไปเลย ไม่มองหน้าเธอไม่แม้แต่จะไหว้ลาสกาว เดือนสิบเข้าไปจับแขนเขาไว้จะขอเดินไปส่งที่รถ เขาเบี่ยงตัวหลบเดินผ่านเธอไปเลย เดือนสิบรีบวิ่งตาม
เที่ยงวันมองตามไม่เข้าใจทำไมคนรักกันถึงกระทำต่อกันแบบนี้ ดวลเองก็ไม่ค่อยพอใจนัก ไม่รู้ว่าพี่สาวตัวเองไปรักคนแบบนี้ได้อย่างไร เขาไม่เคยให้เกียรติพี่เดือนเลย สกาวขอร้องไม่ให้ไปยุ่งเรื่องของพี่
“แม่...เพราะดวลใช่ไหม”
สกาวไม่ตอบได้แต่ก้มหน้า ฝ่ายเดือนสิบเดินตามลำธารจนทันพยายามง้อสุดฤทธิ์แต่ไร้ผล สถานการณ์แย่ลงเมื่อเที่ยงวันตามมาสมทบ สองหนุ่มมีปากเสียงกัน ลำธารไม่พอใจขึ้นรถขับออกไป เดือนสิบวิ่งตามพยายามร้องเรียกให้เขากลับมาคุยกันก่อนแต่เขาขับรถต่อไปไม่สนใจ เที่ยงวันกลัวเธอจะได้รับอันตรายตามไปคว้าตัวไว้ เธอตวาดใส่เขาไม่ต้องมายุ่งกับเธออีก เที่ยงวันพยักหน้ารับรู้ เดินคอตกจากไป
เดือนสิบรู้ตัวว่าพูดกับเขาแรงไป ขยับจะเรียกแต่กลับเปลี่ยนใจ ปล่อยให้เขาเดินต่อไป...
รื่นเริงโรคจิตเข้าขั้นเสี้ยมให้กิ่งคำตามไปเอาเรื่องชีวาตม์เพราะสืบมาได้ว่าพรุ่งนี้เขานัดประชุมกับยุพราที่ออฟฟิศ กิ่งคำยังขยาดไม่หาย ครั้งที่แล้วชีวาตม์โกรธเธอจะเป็นจะตาย
“แกก็แค่โผล่ไปให้อีนังนั่นมันรับรู้ว่าตาวาตม์มันมีเจ้าของ เข้าใจไหม”...
ด้านดำเกิงยังคงทำตัวมีปัญหาไม่เลิกไม่แล้ว ทั้งที่อยู่บ้านไม่ได้ไปไหนแทนที่จะช่วยหยิบจับทำอะไรบ้าง กลับไม่แตะต้องอะไรสักอย่าง เดือนสิบต้องกลับมาจัดการเก็บบ้านช่องทั้งที่ต้องทำงานและต้องไปเฝ้าน้อง อีกทั้งค่ารักษาพยาบาลของดวล ท่านก็ไม่สนใจ ผลักภาระมาให้เธอรับผิดชอบ
เดือนสิบมองเงินในสมุดบัญชี ไม่รู้จะพอเป็นค่าใช้จ่ายในการรักษาดวลไปอีกนานแค่ไหน...
ตกดึกดวลจะหนีออกจากโรงพยาบาลเนื่องจากทนอาการอยากยาไม่ไหว แต่พอเห็นแม่ที่นอนเฝ้าไข้อยู่ข้างเตียง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่เหลือเพียงน้อยนิดกลับรั้งเขาไว้
ooooooo
มิถุนามาแผนเหนือเมฆ เมื่อได้ฟังลำธารเล่าเรื่องที่น้องชายของเดือนสิบเข้ารับการรักษาอาการติดยา แนะให้เขาไปอยู่เคียงข้างเดือนสิบคอยเป็นกำลังใจให้ เพราะเธอตระหนักแก่ใจดีว่าเขาไม่มีวันทนเรื่องแบบนี้ได้ ถึงแม้เขาจะทนได้แต่ยี่สุ่นก็คงไม่ทน และที่สุดเขาจะต้องหันมาหานางฟ้าผู้อารีอย่างเธอ
ครั้นขับรถออกจากบ้านเชิญจิตได้สักพัก ลำธารนึกอะไรขึ้นมาได้เบนรถจอดข้างทาง โทรศัพท์ไปขอให้เงินยวงรับดวลไว้เป็นคนไข้ในความรับผิดชอบ...
ฝ่ายเที่ยงวันนำเรื่องของเดือนสิบไปปรึกษากับชีวาตม์ แต่กลับได้รับคำแนะนำให้ตัดใจเพราะเธอมีแฟนคาอยู่ทั้งคน เขาตัดใจไม่ได้ ยิ่งเห็นลำธารปฏิบัติกับเธอก็อดสงสารไม่ได้ ชีวาตม์เตือนว่านั่นไม่ใช่ปัญหาของเขา คนเป็นแฟนกันคงต้องรู้ทางกัน คนนอกอาจมองแล้วขัดหูขัดตา แต่คนรักกันจะมองข้ามเรื่องแบบนี้ไป
เที่ยงวันจ๋อย นี่เขาเป็นแค่คนนอกเท่านั้นเองหรือ ชีวาตม์รู้สึกผิดที่พูดออกไปแบบนั้นรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา หยิบของที่ระลึกจากแหลมกู๊ดโฮปให้ เป็นน้ำกู๊ดโฮปในขวดสีสันสดใสใบเล็กๆหนึ่งใบ
“นี่จะเอาไปฝากผู้ใหญ่ ให้นายก่อนแล้วกันเผื่อจะมีหวังกับเขาบ้าง” ชีวาตม์คะยั้นคะยอให้รับไว้ เที่ยงวันเบือนหน้าหนี ยิ่งเศร้าหนักกว่าเดิม...
ลำธารทำตามที่มิถุนาแนะนำโดยพาเงินยวงไปพบกับสกาวและดวลเพื่อเสนอความช่วยเหลือ ดวลกลับไม่ชอบใจนักเพราะรู้แก่ใจดีว่าลำธารรังเกียจเขา และที่สำคัญเขามาอยู่ที่นี่หลายวันแล้วทำไมถึงเพิ่งมาเสนอความช่วยเหลือก็ยิ่งตั้งแง่ใส่
“ขนาดแม่พูดปากจะฉีกถึงรูหู ผมยังไม่รู้เลยว่าจะเลิกได้หรือเปล่า อย่ามาเสียเวลากับผมเลยดีกว่า”
“ไม่เอาลูก...พูดอะไรอย่างนั้น” สกาวปราม จังหวะนั้นเดือนสิบเพิ่งกลับจากทำงานเปิดประตูเข้ามาเจอลำธารกับเงินยวง ทั้งแปลกใจและดีใจปนกัน จากนั้น เดือนสิบ ลำธารและเงินยวงออกมาคุยกันนอกห้องพักฟื้น เงินยวงบอกเธอว่าเรื่องนี้ต้องใช้เวลาและความสมัครใจ เมื่อไหร่ที่ดวลพร้อมก็จะเลิกได้ด้วยตัวเอง เราทำได้แค่เป็นกำลังใจและพูดโน้มน้าวเขาเท่านั้น เดือนสิบขอบคุณเงินยวงมากที่ช่วยเป็นธุระเรื่องน้องให้
“ยวงขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะมาคุยกับดวลบ่อยๆ”
เดือนสิบยิ้มให้ด้วยความซาบซึ้งใจ เมื่อได้อยู่ตามลำพังกับลำธาร เธอรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เขาเป็นฝ่ายทำลายความเงียบด้วยการฟ้องเธอว่าดวลไม่ให้ความร่วมมือ ไม่รู้จะช่วยเหลือได้สักแค่ไหน
“ถ้าชีวิตคุณไม่ต้องมีน้องแบบนี้คงจะดีไม่น้อย ผมสงสารคุณนะ เชื่อผมนะเดือน คุณต้องวางเรื่องของดวลซะ แล้วชีวิตคุณจะดีขึ้นรวมทั้งเรื่องของเราด้วย” ว่าแล้วลำธารดึงเดือนสิบมากอดปลอบใจ แต่กลับทำให้เธอรู้สึกแย่กว่าเดิม อีกมุมหนึ่งไม่ห่างนัก เที่ยงวันหอบของเยี่ยมจะมาให้สกาวกับดวล ต้องหยุดกึกเมื่อเห็นภาพลำธารกอดเดือนสิบ มันช่างบาดใจจนทนไม่ไหว หันหลังเดินกลับ
ooooooo
ตั้งแต่มีปัญหากับเดือนสิบ เที่ยงวันเอาแต่นั่งซึมและเหม่อลอย สวาทวิมลเห็นลูกอยู่ในสภาพแบบนี้ก็ไม่สบายใจเพราะเหมือนตอนที่ฟานบอกเลิกกับลูกไม่มีผิดเพี้ยน บ่นกับทูลว่ากลัวเหลือเกินว่าลูกจะรับสภาพนี้ไม่ได้และหันกลับไปพึ่งยาเสพติดอีก ทูลขอให้ดูๆไปก่อน อาจจะไม่มีอะไรก็ได้อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้
“คุณก็ใจเย็นแบบนี้ทุกที ฉันจะไม่ยอมให้เที่ยงกลับไปทุกข์ทรมานแบบนั้นอีกเด็ดขาด”...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 5 วันที่ 24 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ