อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 6 วันที่ 29 มิ.ย.61
“ไม่จริง ดวลก็รู้ว่าเรารักดวล ใช่ไหมดวล” นาราจับแขนดวลไว้แน่น เอนเห็นแววตาลึกซึ้งที่ทั้งคู่มองสบตากัน กลัวดวลจะเปลี่ยนใจผลักนารากระเด็นแล้วฉุดมือเขาหนี...เดือนสิบโทษเที่ยงวันว่าเป็นต้นเหตุให้เกิดความวุ่นวายครั้งนี้ ไล่ตะเพิดเขาไปให้พ้นอย่ามายุ่งกับ
ครอบครัวของเธออีก เขาพยายามอธิบายแต่เธอไม่ฟัง ในเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่อง เที่ยงวันตัดใจเดินจากไป...
กิ่งคำกลับถึงบ้านด้วยความรู้สึกผิดต่อชีวาตม์ นึกว่าเขาจะรอเธออยู่แต่ปรากฏว่าเขาไปทำงาน เธอบ่นกับแม่ด้วยความน้อยใจว่าเธอหายไปทั้งคืนเขายังมี
แก่ใจไปทำงานอีกหรือ
“จะงอนจะอะไรก็ให้มันพอดีๆหน่อย เล่นหายไปทั้งคืนแบบนี้เดี๋ยวผัวจะเข้าใจผิดหาว่าไปมีชู้”
หญิงสาวแอบสะดุ้งกับคำพูดของแม่ กลัวท่านจะจับพิรุธได้รีบเดินเลี่ยงขึ้นห้อง
ooooooo
ตั้งแต่ดวลหนีไป สกาวเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด ดำเกิงรำคาญตะคอกใส่หน้าจะร้องให้มันได้อะไรขึ้นมา เดือนสิบสงสารแม่ปลอบว่าน้องคงไม่ได้ไปไหนไกลคงจะไปอยู่ที่คอนโดฯที่พักของเอน พรุ่งนี้เธอจะไปดูให้
“ทำยังกับมันโง่ มันจะกลับไปให้แกไปตามมันหรือไง ทำยังกับเด็กเล่นซ่อนหา”
สกาวยิ่งร้องไห้หนักขึ้นแล้วนี่ดวลจะไปอยู่ที่ไหน ดำเกิงหงุดหงิดแช่งให้ลูกตายๆไปเลยจะได้หมดเรื่องหมดราว คราวนี้สกาวปล่อยโฮ เดือนสิบต้องเข้าไปกอดปลอบแม่...
ฝ่ายเที่ยงวันนำเรื่องที่มีปัญหากับเดือนสิบไปปรึกษาชีวาตม์ซึ่งแนะให้เขารีบไปเคลียร์เรื่องนี้ให้จบๆ อย่าทิ้งให้ปัญหาคาราคาซัง ไม่อย่างนั้นชีวิตของเขาจะไม่มีวันสงบสุข...
เป็นอย่างที่ดำเกิงว่าไว้ไม่มีผิด เอนไม่ได้พาดวลไปกบดานที่คอนโดฯที่พักของตัวเองแต่พาไปไกลถึงเกาะพะงัน เนื่องจากตัวเองมีคิวถ่ายแบบที่นั่น สองสาววัยรุ่นซึ่งเป็นแฟนคลับของเอนเห็นเขาก็จำได้เข้าไปขอถ่ายรูปด้วย ดวลรำคาญเดินเลี่ยงไปทางอื่น...
เดือนสิบแวะไปที่ออฟฟิศทำให้รู้ว่าเอนมาหลอกถามถึงโรงพยาบาลที่ดวลไปนอนรักษาตัวจากยุพรา
ไม่ใช่เที่ยงวันพาไปอย่างที่เธอกับพ่อเข้าใจ เธอรู้สึกผิดต่อเขาที่ไปกล่าวหาอย่างนั้นโดยไม่ได้ถามไถ่ให้ดีก่อน ระหว่างนั้นป้าแมวเอารูปเอนที่มีคนโพสต์ในเฟซบุ๊กมาให้สองสาวดู เดือนสิบสนใจมากไปได้รูปมาได้อย่างไร ป้าแมวได้มาจากเพื่อนหลานที่ไปเที่ยวเกาะพะงัน แล้วไปเจอเขาในเรือพอดีเลยส่งมาให้ดู
“เดือนจะไปตามดวล”
“ใจเย็นๆก่อนสิเดือน บ่ายนี้เรามีนัดคุยงานกับลูกค้าที่บริษัทคุณวาตม์นะ เดือนต้องไปน่ะ” คำพูดของยุพราไม่ได้เข้าหูเดือนสิบแม้แต่น้อยเพราะใจเธอจดจ่อกับข่าวของเอน รีบคว้ามือถือโทร.หาลำธารจะชวนไปเป็นเพื่อน เขาอยู่กับมิถุนาก็เลยปฏิเสธไม่ยอมไปกับเธอ อ้างติดงานที่สำคัญ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดวลอยู่ไหนแล้วจะไปตามได้อย่างไร เธอวางสายทั้งน้ำตา ก่อนจะหันไปหายุพรา
“เดือนจะไปหาดวล ฝากงานตอนบ่ายด้วยนะ” พูดจบเดือนสิบผลุนผลันออกไป ยุพรารีบตามจนทันขอร้องให้เธอตั้งสติหน่อย รอให้ประชุมตอนบ่ายเสร็จก่อนแล้วตนจะพาเธอไปที่เกาะพะงันเอง เดือนสิบรอถึงตอนนั้นไม่ได้ กลัวน้องจะถูกชักชวนให้กลับไปเสพยาอีก เที่ยงวันเดินเข้ามาพอดี เดือนสิบดีใจมากไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก เที่ยงวันยังไม่ทันจะอธิบายเรื่องเมื่อวาน เธอขอให้เขาช่วยเธอด้วย เธอจะไปหาดวล...
คนที่เดือนสิบตามหากำลังเล่นน้ำทะเลกับเอนอย่างสนุกสนานโดยไม่รู้เลยว่าก้านวงศ์แอบถ่ายคลิปทั้งคู่เอาไว้ เน้นให้ภาพออกมาดูประหนึ่งว่าทั้งคู่เป็นมากกว่าเพื่อน...
เดือนสิบรีบร้อนออกจากออฟฟิศ ลืมหยิบมือถือติดมาด้วยจะโทร.ถามป้าแมวเผื่อมีข้อมูลของเอนเพิ่มเติมก็ทำไม่ได้ ถึงกับบ่นอุบแล้วแบบนี้เราจะไปตามหาดวลที่ไหน เที่ยงวันซึ่งทำหน้าที่สารถีปลอบว่าไม่ต้องกังวลไป เราจะต้องหาเขาเจอแน่ๆ เดือนสิบประทับใจกับความมุ่งมั่นของเขาที่ตั้งใจจะช่วยเหลือเธอ ผิดกับลำธารลิบลับที่ไม่เคยอยู่เป็นที่พึ่งอะไรให้เธอได้เลย
ooooooo
ดวลนั่งเหม่อใจลอยอยู่ริมหาด คิดถึงแม่ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง เริ่มไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือเปล่าที่หนีออกมาแบบนี้ เอนเข้ามาปลอบว่าอย่าคิดมากไหนๆก็ออกมาแล้ว ควรจะเดินหน้าต่อไป เขาจะเดินหน้าได้อย่างไรในเมื่อเรียนก็ไม่จบ เอนคุยว่าตัวเองก็เรียนไม่จบ ยังเลี้ยงตัวเองได้ แล้วหยิบยา
ออกมาให้ดวล
“นิดๆหน่อยๆนะ บรรยากาศแบบนี้น่าจะได้ซักนิด เอาสิ”
“กูกำลังจะเลิกมันได้แล้ว ไม่อยากกลับไปหามันอีก”
เอนอ้างว่านี่ไม่ใช่เฮโรอีนอย่างที่ดวลติด แต่เป็นแค่ขนมกรุบกริบไว้เคี้ยวเล่น เขาไม่เห็นจะต่างกันตรงไหนในเมื่อเป็นยาเสพติดเหมือนกัน เอนอยากรู้ว่าเขาต้องการจะเลิกยาด้วยเหตุผลใด เพราะเท่าที่รู้เขาอยากเลิกเพื่อพ่อเพื่อแม่เพื่อพี่ไม่ใช่เพื่อตัวเองแล้วจะเลิกไปทำไม
“มึงอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะจะต้องมานั่งทุกข์ทรมานให้ชาวบ้านเขาพอใจทำไม”...
โชคไม่เข้าข้างเดือนสิบกับเที่ยงวัน กว่าจะมาถึงท่าเรือข้ามฟากไปเกาะพะงันเรือเที่ยวสุดท้ายออกไปแล้ว ทั้งคู่จึงต้องค้างที่ฝั่งก่อน พรุ่งนี้ 6 โมงเช้า เรือเที่ยวแรกถึงจะออก ช่วงนี้ใกล้คืนพระจันทร์เต็มดวง บนเกาะจัดให้มีงาน Full moon party ห้องพักจึงหายากมากแม้จะเป็นห้องพักบนฝั่ง ถ้าจะเลือกโรงแรมใกล้ท่าเรือ เดือนสิบกับเที่ยงวันจะต้องพักห้องเดียวกันเนื่องจากเหลือแค่ห้องเดียว
เที่ยงวันไม่อยากให้เดือนสิบเสียหายจึงต้องไปหาโรงแรมที่ไกลจากท่าเรือถึงจะมีห้องพักให้คนละห้อง การกระทำของเขาครั้งนี้ทำให้เธอไว้ใจเขามากขึ้นที่เขาไม่ฉวยโอกาสตอนที่เธอกำลังเดือดร้อน...
ครั้นประชุมงานกับชีวาตม์เสร็จ ยุพรารบกวนให้เขาช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปเกาะพะงันให้ เนื่องจากบริษัททัวร์ของเขาใหญ่กว่า ปรากฏว่าตั๋วเต็มหมด เธอตัดสินใจจะขับรถไปสมทบกับเดือนสิบที่นั่น ชีวาตม์เป็นห่วงความปลอดภัยของเธอที่ต้องขับรถทางไกลคนเดียวจึงอาสาไปเป็นเพื่อน ช่วงแรกยุพราให้เขาเป็นคนขับก่อน โดยจะนั่งคุยเป็นเพื่อน ง่วงเมื่อไหร่ก็ให้บอกเธอจะได้เปลี่ยนมาขับแทน
ชีวาตม์เห็นดีด้วย ถ้าง่วงก็ไม่อยากฝืนขับเดี๋ยวจะเป็นอันตรายเปล่าๆ พูดจบหันมองยุพรา นั่งคอพับหลับไปเรียบร้อย เขาอดขำไม่ได้ไหนว่าจะนั่งคุยเป็นเพื่อน ไม่ทันไรหลับปุ๋ย...
ฝ่ายรื่นเริงรู้เรื่องที่ชีวาตม์ออกไปกับยุพราก็ยุแยงกิ่งคำให้โทร.ไปเล่นงาน เธอทำตามคำเสี้ยมของแม่โทร.หาชีวาตม์แต่เขาไม่รับสาย เนื่องจากเขากำลังขับรถคิดว่าถ้ารับสายเธอตอนนี้จะยิ่งมีปัญหา
“เดี๋ยวเจอนายเที่ยงพรุ่งนี้แล้ว ค่อยคุยดีกว่าจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดมากว่าอยู่กันสองต่อสองกับคุณยุพ”
ชีวาตม์คิดผิดการที่เขาไม่รับสายทำให้รื่นเริงสบโอกาสเหมาะใส่ความว่าเขากำลังกุ๊กกิ๊กอยู่กับยุพราก็เลยมารับสายไม่ได้ กิ่งคำแค้นอกแทบระเบิด
ooooooo
ระหว่างนั่งเรือข้ามฟากไปเกาะพะงัน เที่ยงวันเข้ามาบอกเดือนสิบว่าลองเอารูปให้เด็กเรือดูว่าเคยเห็นเอนหรือเปล่า เด็กเรือไม่เห็นแต่รู้มาว่า
เมื่อวันก่อนมีทีมไปถ่ายแฟชั่นมาขึ้นเรือ
“เหรอคะ เขาบอกไหมคะว่าทีมไปพักที่ไหน”
เที่ยงวันส่ายหน้า ความหวังที่จะได้เจอดวลของเดือนสิบริบหรี่ลงไปอีก...
ในเวลาเดียวกัน ดำเกิงโกรธมากเมื่อรู้ว่าที่เดือนสิบหายตัวไปไม่กลับบ้านเป็นเพราะไปตามหาดวลถึงสุราษฎร์ธานี และคนที่ไปเป็นเพื่อนเธอไม่ใช่ใครที่ไหน คือเที่ยงวันนั่นเอง...
ขณะที่เดือนสิบกับเที่ยงวันมุ่งหน้าสู่เกาะพะงัน ยุพรากับชีวาตม์เพิ่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นในปั๊มน้ำมันบนเส้นทางไปสุราษฎร์ธานี เขาง่วงมากขับรถต่อไม่ไหวก็เลยแวะนอนที่นี่ ทั้งคู่หลับเพลินไปหน่อย นี่เท่ากับเรือข้ามฟากเที่ยวแรกไปเกาะพะงันออกไปแล้ว ยุพราถึงกับเซ็ง แล้วนี่เราจะเจอเที่ยงวันกับเดือนสิบได้อย่างไร
“เอาน่ะ เกาะมันไม่ได้ใหญ่มากยังไงก็ได้เจอกันหรอก” ชีวาตม์มองโลกในแง่ดี...
ด้วยความรีบร้อนทำให้ทั้งเดือนสิบและเที่ยงวันไม่ได้เอาเสื้อผ้าข้าวของอะไรติดตัวมาสักอย่าง จึงต้องอาศัยซื้อเสื้อจากร้านค้าที่อยู่บนเกาะแล้วเปลี่ยนเอาที่นั่นเลย เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาล รถยนต์ให้เช่าไม่เหลือสักคัน ทั้งคู่จึงต้องขี่มอเตอร์ไซค์ตระเวนหาดวลไปตามที่ต่างๆแต่ไร้วี่แวว
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 6 วันที่ 29 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ