อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 1 วันที่ 12 มิ.ย.61
ขี้ยาอย่างเขา ดวลยิ่งน้อยใจที่พ่อไม่รัก เมื่อได้อยู่ตามลำพังแม่ลูก ดวลถามท่านตรงๆเชื่อไหมว่าเขาเลิกใช้ยาแล้ว สกาวพยักหน้า น้ำตาไหลพรากสงสารลูก ดวลไม่เข้าใจแล้วทำไมพ่อถึงไม่เชื่อ...ณ สถานที่ท่องเที่ยวยอดฮิตของประเทศแอฟริกาใต้ ลูกทัวร์คนอื่นกำลังเพลิดเพลินกับธรรมชาติอันงดงามและพากันถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก เดือนสิบยืนหน้าเศร้า พลางยกสร้อยข้อมือเส้นเล็กๆที่ใส่ติดมือขึ้นมาส่องแดดดู คิดถึงลำธารคนให้สร้อยเส้นนี้เหลือเกิน ยุพราเห็นเข้าก็กระเซ้าสร้อยเส้นเล็กขนาดต้องส่องกับแดดเลยหรือ เธอหันมาค้อนเพื่อนรักที่ชอบเหน็บแนมแฟนของเธอ
แทนที่จะหยุดยุพรายิ่งเม้าท์สนุกปาก
“ดอกไม้สักดอกก็ไม่เคยมีให้ ดู๊ดูให้ของขวัญแฟนทั้งทีให้สร้อยเส้นบางเฉียบ หมาเห่าก็ขาดแล้ว”
“ของจะเล็กจะใหญ่มันสำคัญตรงไหน...มันอยู่ที่ใจต่างหาก” เดือนสิบเถียงฉอดๆทั้งที่รู้แก่ใจดีว่าเพื่อนพูดถูกทุกอย่าง ระหว่างนั้นเที่ยงวันเอารูปถ่ายของเดือนสิบมาให้ เธอฉีกยิ้มดีใจเพราะอยากได้ตั้งแต่แรกแล้ว ขอบคุณเขามากจะหยิบเงินค่ารูปให้ เขาส่ายหน้าไม่ต้องวาวาตูให้มาฟรีๆ เธอขอบคุณเขาอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างเขินไม่รู้จะคุยอะไรกันต่อจึงเสชมวิวแก้เก้อ ยุพราเห็นท่าทางของทั้งคู่ก็อดยิ้มไม่ได้...
อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก รื่นเริงกำลังยืนดูการถ่ายแบบอยู่กับนภางค์พอหันมาเห็นเที่ยงวันคุยอยู่กับเดือนสิบก็แอบนินทาว่าร้าย สวาทวิมลทนไม่ไหวจะเข้าไปลุยแต่ชีวาตม์ดึงแขนไว้
“คุณน้าเหนื่อยหรือยังครับ เราไปหาที่นั่งพักกันเถอะนะครับ”
สวาทวิมลเกรงใจชีวาตม์ยอมลดราวาศอกให้เดินตามแรงดึงของเขา รื่นเริงยังสนุกปากไม่เลิกแกล้งว่ากระทบไปถึงเที่ยงวันว่าเป็นพวกขี้ยา สวาทวิมลหมดความอดทนสะบัดแขนชีวาตม์เดินกลับมาเอาเรื่อง
“ก็เพราะอย่างนี้ไง ทูลเขาถึงไม่เลือกเธอ...ต่ำ แพ้ก็ต้องยอมรับไม่ใช่มาตามจองล้างจองผลาญกันแบบนี้” สวาทวิมลแทงใจดำรื่นเริงเต็มๆ ทั้งคู่มีปากเสียงกัน รื่นเริงเถียงสู้ไม่ได้เริ่มขึ้นไอ้ขึ้นอี เที่ยงวันเห็นท่าไม่ดีเข้ามาพาแม่ออกไป รื่นเริงถูกด่าว่าต่ำชั้นก็โกรธจะตามไปเอาเรื่องแต่ชีวาตม์จับตัวไว้ทัน...
ขนาดถูกล็อกตัวไว้รื่นเริงยังตะโกนด่าสวาทวิมลไล่หลังถึงตนจะต่ำแต่ก็ไม่มีลูกขี้ยา แต่คำว่าขี้ยาไม่ได้หลุดออกจากปากเพราะชีวาตม์ปิดไว้เสียก่อน เดือนสิบเดินมาจากอีกทางหนึ่งเห็นเที่ยงวันเดินหน้าเครียดออกมากับแม่ ขณะที่รื่นเริงดิ้นรนจะให้หลุดจากถูกชีวาตม์จับตัวไว้ เธอไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรกัน แต่รู้สึกได้ว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญที่กระทบกระเทือนความรู้สึกของเที่ยงวันมากแน่ๆ
ooooooo
เมื่อถึงโรงแรมที่พัก แทนที่จะกลับห้องตัวเอง ก้านวงศ์กลับตามเดือนสิบแจ ยิ่งเขาพยายามจะทำให้ประทับใจเธอยิ่งเบื่อหน่าย ยุพรารับรู้อารมณ์ของเพื่อนได้จึงขยิบตาให้เธอหลบไป เขามัวแต่กดลิฟต์ หันมาอีกทีเดือนสิบหายไปแล้ว ขยับจะไปตามแต่ยุพรา ขวางไว้...
ด้านเที่ยงวันคุยกับแม่และชีวาตม์ที่ล็อบบี้เสร็จขอตัวไปเดินเล่นก่อน ยังไม่อยากกลับห้องพัก แม้สวาทวิมลจะไม่สบายใจที่เห็นลูกสีหน้าเคร่งเครียดแต่ก็ไม่อยากขัดใจได้แต่พยักหน้าให้ ชีวาตม์รู้ว่าเธอเป็นห่วงลูกอาสาจะไปดูให้แล้วเดินตามเขาจนทัน ปลอบว่าไม่ต้องคิดอะไรมาก
“ผมไม่เป็นไร” แม้ปากจะพูดไปแบบนั้นแต่ในใจของเที่ยงวันกลับรู้สึกตรงกันข้าม แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ หยิบรูปถ่ายของชีวาตม์กับยุพราที่ซื้อจากวาวาตูออกมาให้ ชีวาตม์ถึงกับร้องเอะอะรูปอื่นดีๆมีตั้งหลายรูปทำไม
ไม่ซื้อ เขาเห็นว่าน่ารักดีก็เลยซื้อ แล้วบอกชีวาตม์ให้ไปพักผ่อนได้เลยไม่ต้องเป็นห่วง เขาขอเดินดูอะไรสักหน่อยแล้วจะขึ้นนอน ชีวาตม์เตือนให้เขารีบไปรีบกลับ แม่ของเขาต้องการเขา เที่ยงวันพยักหน้ารับคำ...
ไม่นานนักเที่ยงวันเดินมาถึงจุดชมวิว เป็นจุดที่มองลงไปเห็นเมืองที่อยู่ด้านล่างสว่างไสวด้วยแสงไฟ เขานึกถึงตอนที่คุยกับหมอตามขึ้นมาได้ ท่านเคยเตือนไว้แล้วว่าเขาอาจจะต้องต่อสู้อย่างหนักเพื่อที่จะกลับไปมีที่ยืนในสังคม และอาจจะต้องใช้เวลาในการพิสูจน์ตัวเองให้สังคมยอมรับ
“แต่หมอเชื่อว่าคุณเที่ยงทำได้ มองไปข้างหน้าให้ไกลที่สุด อย่าจมจ่อมอยู่กับอดีตของตัวเอง เชื่อหมอ”...
เที่ยงวันลองทำตามที่หมอตามว่า เพื่อที่จะได้มองเห็นได้ไกลๆ เขาก้าวขึ้นไปยืนบนแนวกันตกซึ่งกว้างและมั่นคง แล้วทอดสายตาออกไป รู้สึกได้ถึงการปลดปล่อย ค่อยๆหลับตาลงปล่อยให้ลมอ่อนๆปะทะใบหน้า เดือนสิบผ่านมาเห็นพอดีคิดว่าเขาจะฆ่าตัวตายวิ่งเข้าไปกระชากตัวลงมาจากแนวกันตกล้มกลิ้งไปด้วยกันโดยมีร่างของเธอทับอยู่บนตัวเขา ปากก็พร่ำบอกว่าเขาจะตายไม่ได้ ทำไมคิดสั้นแบบนี้
“คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย” เที่ยงวันตะคอกเสียงลั่น ผลักเดือนสิบออกห่าง เธอละล่ำละลักนี่เขาไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายหรือ เขาด่าสวนทันทีว่าเธอเอาสมองส่วนไหนคิดแล้วเดินจากไปอย่างหัวเสีย...
ขณะที่เดือนสิบซึ่งอยู่ที่แอฟริกาใต้เข้าใจผิดคิดว่าเที่ยงวันจะฆ่าตัวตาย ดวลที่อยู่ในกรุงเทพฯมีปากเสียงกับพ่ออีก ดำเกิงไม่พอใจที่ลูกเถียงคำไม่ตกฟากยันยอดอกเขาหงายหลังตึง แทนที่จะสงบปากสงบคำ ดวลยังคงว่าพ่อตัวเองฉอดๆ “พ่อเคยทำอะไรสำเร็จบ้าง ล้มเหลวทุกอย่าง พ่อมันก็ไอ้ขี้แพ้เหมือนกันนั่นแหละ”
ดำเกิงฉุนขาดปรี่เข้าไปจะอัดลูกอีกครั้ง สกาวพุ่งไปกอดขาไว้ขอร้องอย่าทำอะไรลูก แล้วไล่ลูกออกไปก่อน ดวลมองภาพแม่ที่กอดขาพ่อซึ่งกำลังอาละวาดอย่างหมดหวัง ก่อนจะเดินลิ่วออกจากบ้าน เสียงพ่อด่าไล่หลังดังขึ้นเป็นระยะๆ นาราซึ่งอยู่บ้านติดกันได้ยินเสียงเอะอะออกมามอง เห็นดวลเปิดประตูรั้วออกมา รีบวิ่งไปถามว่าจะไปไหน เขาไม่ตอบ เธอขอร้องอย่าไปไหนเลย กลับเข้าไปขอโทษพ่อจะดีกว่า
“คนอย่างนั้นมันน่าขอโทษตรงไหน”
“ดวล ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ นั่นพ่อดวลนะ” นาราเตือนสติ
ดวลกลับเสียงกร้าวใส่ว่านั่นไม่ใช่พ่อของเขาเพราะท่านเองก็ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นลูก แล้วคร่ำครวญว่าไม่มีใครรักเขาสักคน เธอเถียงคอเป็นเอ็นว่าไม่จริง
เขายังมีทั้งแม่ พี่เดือนสิบและเธอที่รักเขา ดวลถึงกับอึ้งที่นาราสารภาพความในใจ แม้เขาเองจะรู้สึกแบบเดียวกันกับเธอ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม มีเสียงพ่อตะโกนด่าเขาดังขึ้นอีก ชายหนุ่มหันขวับไปมองในบ้าน ก่อนจะแกะมือนาราออกแล้วเดินจากไป
ooooooo
เดือนสิบวิ่งตามเที่ยงวันจนทันกันที่หน้าโรงแรมที่พักขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขาไม่สนใจจะเสวนาด้วยเดินหนีไปอีก เธอรีบวิ่งไปดักหน้าเอามือยันอกเขาไว้ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี ต่างฝ่ายต่างมองสบตากันนิ่งงัน เขากุมมือเธอให้จับที่อกด้านซ้ายแน่นขึ้น เผลอเรียกชื่อ “ฟาน” ออกมา
เสียงเรียกของเดือนสิบปลุกเที่ยงวันให้ตื่นจากภวังค์ เขารีบปล่อยมือที่กุมมือเธอไว้ เธอขอร้องเขาอย่าโกรธกันเลย เขาพยักหน้ายอมรับคำขอโทษ
เธอดีใจมากยังไม่ทันจะคุยอะไรกันอีก ก้านวงศ์เดินออกมาจากโรงแรมเจอทั้งคู่อยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยพอใจ
“ผมไปหาคุณเดือนที่ห้อง คุณยุพบอกว่าคุณยังไม่กลับ ผมเลยจะออกไปตามน่ะครับ เป็นห่วงแทบแย่”
เที่ยงวันไม่อยากรับรู้อะไรด้วยเดินเลี่ยงเข้าโรงแรม เดือนสิบมองตามเสียดายที่ยังคุยกับเขาไม่เคลียร์...
ในขณะเดียวกัน เงินยวงซึ่งอยู่ที่เมืองไทยได้ยินยี่สุ่นกับบุญหยาด แม่กับป้าคุยกันเรื่องที่จะยกขันหมากไปขอผู้หญิงที่ชื่อมิถุนาให้กับพี่ชายตัวเอง ก็ร้องทักว่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า แฟนพี่ธารชื่อเดือนสิบ แต่
มิถุนาคือเดือนหก ยี่สุ่นกับบุญหยาดมองหน้ากันนิ่ง เงียบไป เงินยวงเตือนว่าพี่ธารกับพี่เดือนรักกัน แม่จะไปขอคนอื่นให้เขาได้อย่างไร ที่สำคัญน้องชายของพี่เดือนจะเป็นอย่างไรก็ไม่เกี่ยวกับพี่เดือนสักหน่อย
“นี่มันเรื่องชื่อเสียงเกียรติยศของวงศ์ตระกูล คนในวงศ์ตระกูลต้องช่วยกันรักษา”
“คนที่เขาสูงกว่าเราก็มีตั้งเยอะแยะ ถ้าวันหนึ่งยวงโดนครอบครัวของแฟนรังเกียจเพราะเราต่ำต้อยกว่า คุณแม่...” เงินยวงพูดยังไม่ทันจบ ยี่สุ่นสวนขึ้นเสียก่อนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับชาติตระกูลแต่เป็นเรื่องของพฤติกรรม ไม่ว่าเงินยวงจะโน้มน้าวแม่กับป้าให้ล้มเลิกความคิดที่จะแยกพี่ธารออกจากพี่เดือนอย่างไรก็ไร้ผล ท่านทั้งสองยืนยันว่าไม่ต้องการจะเกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่มีน้องชายติดยา...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 1 วันที่ 12 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ