My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 7 วันที่ 21 มิ.ย.61
จันทิมาไปหาฉัตรชัยที่โรงเรียนสอนเต้น เจอกุ๊งกิ๊งจึงบอกว่าตนจะมาขอฉัตรชัยกลับมาทำงานที่นี่ กุ๊งกิ๊งบอกว่าถ้าอยากได้งานก็ต้องขอตน ถ้าอยากได้ตังค์ก็ต้องขอตนอีกเหมือนกัน พูดอย่างรู้ทันว่าเธอควงกับตำรวจอยู่คิดว่าตนเป็นคนร้ายใช่ไหม เชิญเสียเวลาไร้สาระไปคนเดียวเถอะ หลบไปอย่ามาเกะกะตนจะคุมเด็กซ้อมต่อ จันทิมาติงว่าในหัวเธอมีแต่เรื่องแพ้ชนะมันไม่ใช่เป้าหมายของการเต้นเลยนะ“ฉันต้องชนะ” กุ๊งกิ๊งแข็งกร้าว “ฉันต้องเอารางวัลที่หนึ่งไปตบหน้าพัสให้ได้ พัสจะได้เสียใจ เสียดายที่เขาเลือกนังขวัญกมลเน่านั่นแทนที่จะเป็นพวกเรา”
เมื่อกลับมาเล่าให้พัสกร นิรุตต์และหมวดนะฟัง นิรุตต์สรุปว่าถึงเราจะยังไม่รู้ว่ากุ๊งกิ๊งถือไพ่อะไรในมือ แต่ก็ชัดแล้วว่ากุ๊งกิ๊งเห็นขวัญกมลเป็นศัตรู หมวดนะย้ำว่าเราต้องการหลักฐานทางนิติเวชที่ชัดเจนกว่านี้
“หรือไม่...ก็คำสารภาพจากพวกเขา” นิรุตต์สรุป
“จะให้พวกเขาสารภาพหรือเราจะวางแผนหลอกล่อให้พวกเขาพูดทุกอย่างออกมา” จันทิมาพูดลอยๆ
แต่พอเดินมาถึงหน้าห้องซ้อม นิรุตต์ถามว่าขวัญกมลเต้นเป็นด้วยหรือวันก่อนตนเห็นเธอซ้อมกับพัสกร
จันทิมารับไม่ได้ที่พัสกรให้ขวัญกมลมาเต้นแทนตนยืนยันว่า นางไม่เคยเต้น นางเต้นไม่เป็น
ooooooo
ฝ่ายพัสกร เมื่อเข้าห้องนอนเอาผ้าถักนิตติ้งหนุนหัวแล้วเอามาคลี่ดูคิดถึงแหวนพลอย ถามว่าตนควรทำอย่างไรดีที่เพื่อนไม่ถูกกับแฟน บอกว่าตนไม่มีใครคุยด้วยแล้ว เขย่าผ้าให้บอกตนหน่อย ครู่หนึ่งลุกขึ้นไปเปิดลิ้นชักหยิบโหลใส่นกกระดาษออกมาพร่ำขอให้แหวนพลอยกลับมา
ที่แท้แหวนพลอยไปหาครูจันทราและป้านิด
ครูจันทราและป้านิดรู้ว่าแหวนพลอยมีปัญหาอะไร
ครูจันทราบอกแหวนพลอยว่าเห็นด้วยที่แหวนพลอยถอยหลังมาก่อน ปัญหาบางอย่างพอมองจากกรอบนอกมันอาจจะเห็นทางออกชัดเจนกว่าและเราจะได้มีเวลาอยู่กับตัวเอง ได้คิดทบทวนกับตัวเองด้วยว่าจริงๆแล้วเราต้องการอะไร
ครูจันทราให้คิดเป็นการบ้านว่ามีความฝันอย่างไร ความฝันที่ไม่ขึ้นกับคนอื่น แหวนพลอยตอบเสียงอ่อยว่า นอกจากเป็นติ่งของคุณพัสกรแล้วตนก็ไม่ถนัดอะไรเลย
พอดีพัสกรไปหาครูจันทราที่โรงเรียนทำเป็นซื้อขนมไปฝากคุยเรื่องราวอื่นๆ แหวนพลอยใจเต้นตึ้กตั้ก ป้านิดดึงให้หลบ แหวนพลอยสงสัยว่าเขามาทำไม?
ครูจันทรารู้ว่าพัสกรมีเรื่องที่ยังไม่กล้าพูด ถามว่านอกจากขนมแล้วมีเรื่องปวดหัวอะไรมาฝากครูอีกหรือเปล่า พัสกรโพล่งออกมาอย่างหมดความอดกลั้นว่า
“คือผมเพิ่งรู้ว่ากุ๊งกิ๊งไม่ชอบขวัญ” แล้วความอัดอั้นก็พรั่งพรูออกมาว่า “จันทิมาก็เกลียดขวัญเหมือนกันเพื่อนสนิทผมไม่ชอบแฟนผมตั้งแต่แรกๆที่เราคบกันแต่ไม่เคยมีใครบอกผมเลย ผมมารู้ในวันที่ทุกอย่างมันแย่ไปแล้ว แย่มาก ผมไม่รู้จะแก้ยังไง ตอนนี้ตำรวจกำลังคิดว่ากุ๊งกิ๊งเป็นผู้ต้องสงสัยคดีระเบิดทั้งหมดครับ”
ครูจันทรารู้ว่าพัสกรยังไม่ได้พูดปัญหาสำคัญ ครูค่อยๆสะกิดถาม พัสกรก็คายออกมาทีละเรื่องยอมรับอีกว่าตนยังเต้นไม่ได้ ครูจันทราบอกว่าค่อยเป็นค่อยไป ให้เวลาฝึกซ้อมเดี๋ยวก็ทำได้ แต่จนแล้วจนรอดครูจันทราก็ยังรู้สึกว่าพัสกรยังไม่ได้พูดปัญหาสำคัญออกมา พอถามอีกพัสกรโพล่งออกมาอย่างอัดอั้นว่า “แหวนพลอยทิ้งผมไปแล้วครับ” ครูจันทราถามว่าคิดถึงเหรอ “ครับ...ตลอดเวลา...แต่มันเป็นไปไม่ได้”
“ครูเข้าใจ ครูก็ไม่เห็นด้วยหรอกนะถ้าพัสจะทิ้งคนเก่าแล้วไปหาคนใหม่” พัสกรบอกว่าตนต้องเลือกสิ่งที่ถูกต้อง ตนมีขวัญกมลอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้ทำผิดอะไร ครูจันทราย้ำว่า “แต่การที่เรารู้จักยับยั้งชั่งใจไม่ไหลไปตามความต้องการมันจะทำให้เราภูมิใจ”
แหวนพลอยฟังแล้วซึ้งบอกว่าตนต้องไม่ทำให้คุณพัสกรกลายเป็นคนเลว ตนต้องเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องเหมือนกัน
“ตอนนี้ในหัวพัสคงยุ่งเหยิงมากเลยนะ...ลองคิดดูว่ามีปัญหาอะไรบ้าง ลำดับความสำคัญ ความยากง่ายแล้วค่อยไปแก้ไขทีละอย่าง อย่างเรื่องเพื่อน นานแค่ไหนแล้วที่พัสไม่ได้คุยกับกุ๊งกิ๊งแบบเปิดใจ”
ดังนั้นคืนนี้พัสกรจึงโทร.นัดกุ๊งกิ๊งออกมากินข้าวกัน หลังจากนั้นเขาถามกุ๊งกิ๊งตรงๆว่าเธอร่วมมือกับ ศัตรูมาทำลายหงส์เหินหรือ กุ๊งกิ๊งบอกว่าตนอยากชนะอยากดีเด่นก็จริง แต่ไม่โหดร้ายถึงกับต้องฆ่าใคร
พัสกรถามว่าแล้วฉัตรชัยล่ะ เธอมีความลับอะไรที่จะแบล็กเมล์ฉัตรชัย กุ๊งกิ๊งให้พัสกรสัญญาก่อนว่ารู้แล้วอย่าบอกใครเพราะเกี่ยวกับชื่อเสียงความน่าเชื่อถือของโรงเรียน เมื่อพัสกรสัญญา กุ๊งกิ๊งจึงเล่าว่าฉัตรชัยมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมกับเอวาเด็กสาวในสังกัด พัสกรจึงบอกนิรุตต์ให้จับตาฉัตรชัยให้ดีแต่ไม่พูดเรื่องเอวา
ooooooo
แหวนพลอยได้งานที่โรงเรียนสอนเต้นบัลเล่ต์เป็นงานที่เธอถนัดคือรับโทรศัพท์และประสานงาน เธอตั้งใจทำงานเต็มที่แต่ก็อดคิดถึงหงส์เหินไม่ได้คืนนี้จึงแอบไปดู
ไปถึงห้องซ้อมเห็นเต้แสดงบทบาทครูเต็มที่โดยไม่สนใจพัสกรเลยเห็นเขามีสีหน้าหดหู่ และขวัญกมลก็มากุมมือปลอบและเรียกเด็กๆให้พัก แจกน้ำและผ้าให้ เด็กๆยิ้มแย้มมีความสุขกันทุกคน
แหวนพลอยดูแล้วถอนใจถอยออกมา เดินไปถึงห้องครัวเห็นถ้วยชามกองซ้อนกันเขละแบบไม่ได้ล้างมาหลายวัน ข้าวก็ไม่ได้หุง คิดถึงเด็กๆว่าซ้อมเสร็จหิวจะกินอะไรกัน ทนไม่ได้เลยแอบล้างถ้วยชาม หุงข้าวและทอดไข่ไว้ให้ พอซ้อมเสร็จพัสกรบอกเด็กๆว่าเดี๋ยวออกไปกินข้าวข้างนอกกัน แต่ได้กลิ่นหอมจากในครัวเอะใจเดินไปดู แหวนพลอยทำอาหารเสร็จพอดีรีบหลบ พัสกรเข้าไปมองหาเกือบเห็นแหวนพลอยอยู่แล้ว ขวัญกมลก็เข้ามาบอกว่า “ทั้งหมดนี้ ฝีมือขวัญเอง”
ขวัญกมลแอบอ้างแล้วเรียกพวกเด็กๆมากินกันตนเตรียมอาหารไว้พร้อมแล้ว
คืนต่อมาแหวนพลอยซื้ออาหารสดมามากมายเอาเก็บในตู้เย็น ล้างถ้วยชามทำความสะอาดห้องครัวแล้วมองไปที่ห้องซ้อม เห็นไฟยังเปิดจึงย่องไปดู เห็นพัสกรนั่งพิงกระจกใสหลับอยู่ แหวนพลอยเข้าไปดูใกล้ๆถามเบาๆ “เหนื่อยมากเลยใช่ไหม” แล้วพอพักบ้าง นั่งเอาหัวพิงกระจกใสตรงที่พัสกรพิง เลยกลายเป็นสองคนเอาหัวพิงกันหลับโดยมีกระจกใสกั้นอยู่
รุ่งขึ้นพัสกรดูเทปจากกล้องวงจรปิดเห็นแหวนพลอยมานั่งหลับอยู่ เขาดีใจมากรีบไปหาเธอที่โรงเรียนสอนเต้นบัลเล่ต์
บังเอิญเป็นคืนฝนตก แหวนพลอยยังกลับไม่ได้จึงเล่นเปียโนฆ่าเวลา พัสกรมากดกริ่ง พอเปิดประตูเจอกันต่างมองกันอึ้ง พัสกรอยากเข้าไปกอดแต่ห้ามใจตัวเอง เลยขอให้เต้นกับตนสักครั้งได้ไหม
ทั้งสองเต้นกันด้วยหัวใจที่โหยหาซึ่งกันและกัน และพัสกรก็สามารถเต้นท่ายากที่เต้นไม่ได้ เขาดีใจมากบอกว่าตนทำได้แล้ว ทำได้เพราะเธอ...หลังจากนั้นพัสกรบอกว่า
“ฉันคิดถึงเธอ คิดถึงมากจริงๆ ฉันอยากให้เธอกลับไปอยู่กับฉันที่หงส์เหิน ไปดูแลเด็กๆด้วยกัน”
แหวนพลอยบอกว่าตนกลับไม่ได้เพราะเพิ่งมาทำงานตนไม่อยากทิ้งงานกลางคัน ความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญ ต่อให้เขาให้ค่าตอบแทนมากกว่าตนก็ขอเลือกความถูกต้องมากกว่าความถูกใจ ขอให้เขาสู้ต่อไป
ooooooo
พัสกรกลับมาห้องซ้อม เด็กๆเห็นเขาซึมเศร้าก็ซุบซิบกันว่าเป็นอาการคนอกหัก จ่อยบอกเพื่อนๆว่าตนนึกออกแล้ว ส่งข้อความไปหลอกแหวนพลอยว่าตนตกเก้าอี้แขนหัก
พอแหวนพลอยมา ก็ช่วยกันอ้อนวอนกระทั่งร้องไห้กับพัสกรให้แหวนพลอยอยู่ที่นี่อย่าทิ้งพวกเรา แหวนพลอยรับปากว่าจะไม่ทิ้งเด็กๆไปไหน พวกเด็กเฮดีใจกันสุดๆ ขวัญกมลแอบดูจิกตาแค้น คืนนี้เธอร้องไห้ฟูมฟายกับเต้ว่าไม่มีใครรัก ไม่มีใครแคร์ตนแล้ว เต้กอดปลอบว่าตนแคร์เธอ ตนจะอยู่ข้างเธอเสมอ
“คุณอยากให้ผมทำยังไง อยากให้ผมยืนยันยังไงคุณบอกผมมาสิ...บอกมา”
ขวัญกมลทั้งอ้อนทั้งมารยาขอให้เต้ช่วยตน เต้รับปากว่า
“ทุกอย่างขวัญ...ทุกอย่าง...ผมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ...ผมสัญญา”
รุ่งขึ้น...ขวัญกมลเอาสบู่เหลวเทใส่พื้นห้องน้ำบริเวณประตูแล้วเอาน้ำราด พอพวกเด็กๆซ้อมเสร็จก็วิ่งมาห้องน้ำแหวนพลอยลุ้นว่าใครถึงก่อนได้อาบก่อน
ทันใดนั้นแตงกวาวิ่งมาถึงก่อนเหยียบสบู่เหลวล้มแขนหัก พอแม่แตงกวารู้ก็จะพาแตงกวากลับบ้านไม่ให้เรียนเต้นอีก แหวนพลอยพยายามรั้งไว้แต่พัสกรส่ายหน้าทำนองไม่ต้องตื๊อ
แหวนพลอยโทษตัวเองว่าเป็นคนลุ้นให้เด็กแข่งกันจนเกิดปัญหา พัสกรบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ขวัญกมลประชดว่าแล้วทำไมตอนตนดูแลไม่เห็นเกิดอุบัติเหตุอะไรเลย โทษว่าเป็นเพราะแหวนพลอยมาแล้วทำให้เกิดปัญหา ถ้าจะก่อเรื่องถี่ๆแบบนี้ก็อย่ากลับมาดีกว่า
แหวนพลอยตัดสินใจไป เต้จะไปรั้ง ขวัญกมลบอกว่าเขาอยากไปก็ให้ไป พาลว่าไม่มีตนสักคนพัสกรก็คงสบายใจแล้วออกไปอีกคน แล้ววิ่งออกไปจากประตูโรงพยาบาล ขวางรถที่แล่นมาด้วยความเร็ว ดีที่เต้กับพัสกรพุ่งไปดึงออกมาได้ทัน
พัสกรคุยกับเต้ว่าอยากให้ขวัญกมลคุยกับจิตแพทย์อย่างจริงจังสักครั้ง ถูกเต้ย้อนถามว่าใครทำให้เธอบาดเจ็บสาหัสซ้ำแล้วซ้ำอีก ชี้ว่าเธอซื่อสัตย์ต่อเขาตลอดแต่เขาเองกลับทรยศเธอได้ลงคอ ย้ำว่า
“คิดดีๆนะเว้ยพัสว่าปัญหานี้มันเกิดขึ้นจากใคร อย่าทำให้ผู้หญิงดีๆคนนึงต้องกลายเป็นคนเลว”
พัสกรอึ้ง คิดหนัก หันมองขวัญกมลที่อยู่ในสภาพน่าสงสารมาก...
ooooooo
เพราะแตงกวาแขนหักเต้นไม่ได้ แหวนพลอยจึงให้จันทิมาช่วยหาเด็กใหม่ให้ พอดีกุ๊งกิ๊งจับได้ว่าฉัตรชัยฉวยโอกาสลวนลามเมเมตอนสอนเต้น จึงเอาเมเมไปฝากที่โรงเรียนหงส์เหินและเลิกร่วมงานกับฉัตรชัย
เหตุการณ์ทั้งหมดถูกสารวัตรนิรุตต์แอบถ่ายรูปไว้ทั้งหมด ทันใดนั้นเขายังได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าเจอตัวคนร้ายขี่มอเตอร์ไซค์แล้ว นิรุตต์รีบไปสอบสวนทันที คนขี่มอเตอร์ไซค์บอกว่าตนไม่ได้เจตนาฆ่า ฉัตรชัยจ้างให้มาขี่มอเตอร์ไซค์ปาดหน้าแล้วก็ไปเท่านั้น
นิรุตต์จึงไปสอบถามฉัตรชัยเขาหัวเราะร่าบอกว่าเป็นการหยอกล้อกันประสาเพื่อนเท่านั้น
“ขอบคุณที่ยืนยันคำสารภาพ คุณคงรู้นะว่านี่ไม่ใช่คดีจราจรแต่เป็นพยายามฆ่า”
ฉัตรชัยหัวหมอบอกว่าถ้าจับตนข้อหานี้ควรไปหาหลักฐานมาให้ชัดเจนกว่านี้ ตนอยากกลับบ้านแล้ว นิรุตต์สวนไปทันทีว่าหลักฐานมีอยู่แล้วแต่เป็นคนละคดี ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ ตอนนี้มีคนแจ้งความเข้ามาเพียบ เห็นทีเขาจะกลับบ้านเร็วๆนี้ไม่ได้เสียแล้ว ฉัตรชัยที่กร่างทำเป็นหัวหมอหน้าเหลือสองนิ้ว ซีดไปทันที
จันทิมากับกุ๊งกิ๊งช่วยสอนเมเมเต้นเชื่อว่าเมเมมีพื้นฐานอยู่บ้าง ฝึกอีกหน่อยน่าจะทันประกวด
แต่แล้วก็มีปัญหา เมื่อขวัญกมลเข้ามาแทรกหาว่าสองคนเอาเมเมเข้ามาเป็นไส้ศึกให้ฉัตรชัยเพราะกุ๊งกิ๊งก็เคยทรยศต่อพัสกรมาแล้ว ยุพัสกรว่าอันตรายอย่าไว้ใจ กุ๊งกิ๊งบอกพัสกรว่าที่กลุ่มเราแตกก็เพราะนางชะนีตัวนี้แหละรู้ไว้ด้วย
“ไม่!!! พวกแกขี้อิจฉา ใส่ร้าย อร๊ายยยย” ขวัญกมลแผดเสียงคว้าของใกล้มือขว้างปาจันทิมากับกุ๊งกิ๊ง พัสกรบอกให้พอแล้ว เธอถามพัสกรว่าเขาเชื่อใคร
“ผมเชื่อคุณ...แต่ผมก็ไว้ใจกุ๊งกิ๊งกับจัน...ผมจะรับเด็กคนนี้เข้าทีม”
จันทิมากับกุ๊งกิ๊งดีใจ แต่ขวัญกมลโกรธจนตัวสั่นริกๆ
เมื่อคุยกันตามลำพัง พัสกรบอกขวัญกมลว่ายิ่งเธอเป็นห่วง ตนก็ยิ่งไม่มีความสุข เลยอยากให้ไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดดู...พัสกรพูดไม่ทันจบขวัญกมลก็ตีโพยตีพายว่าเขาไม่รักตนแล้ว เขาเปลี่ยนไปแล้ว
“ขวัญ...ผมสัญญาว่าผมจะดูแลคุณ” พัสกรบีบมือเธอแน่น แต่ขวัญกมลก็สะบัดลุกขึ้นร้องกรี๊ดๆ
“เพราะมัน เพราะอีแหวนพลอยมันทำให้พัสเปลี่ยนไป พัสใจร้ายหยาบคายเย็นชากับขวัญเพราะมัน พัสรักมัน!!!”
พัสกรยืนยันว่าตนกับแหวนพลอยต่างรู้สึกดีต่อกันปรารถนาดีต่อกันเท่านั้น ขวัญกมลยังคลุ้มคลั่งท้าให้ เขาสาบาน ถ้าเขากลับไปหาแหวนพลอยเมื่อไหร่ขอให้ตายช้าๆอย่างทรมานทั้งคู่ ถามว่า
“เลือกเอา จะอยู่อย่างทรมานกับขวัญ หรือตายอย่างทรมานกับมัน เลือกเอา!” แล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง พัสกรมองอย่างเหนื่อยใจ...
ooooooo
แหวนพลอยคอยดูและติชมการเต้นของเด็กๆ เขียนผ่านนกกระดาษให้พัสกรทุกวันจนเด็กๆปรับปรุงแก้ไขเต้นได้ดีและสนุกสนาน จันทิมาที่ยืนดูอยู่ข้างแหวนพลอยชมว่า
“ก็เพราะเธอนะ...หงส์กลับมาเหินได้อีกครั้งก็เพราะลมใต้ปีกอย่างเธอนะแหวนพลอย” จันทิมาขอบคุณที่แหวนพลอยมาอยู่ในชีวิตของพัสกร เพราะ “อย่างน้อยรอบตัวเขาก็มีเธอคนนึงที่รักและปรารถนาดีกับเขาจริงๆ”
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 7 วันที่ 21 มิ.ย.61
มนตราลายหงส์ บทประพันธ์โดย ศตรัศมิ์มนตราลายหงส์ บทโทรทัศน์โดย ปลายสี
มนตราลายหงส์ กำกับการแสดงโดย ฉัตรชัย นาคสุริยะ,นัฐพงศ์ วงษ์กวีไพโรจน์
มนตราลายหงส์ ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี บราเธอร์ จำกัด
มนตราลายหงส์ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ