อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 3 วันที่ 17 มิ.ย.61
“ขอบคุณนะคะวาตม์สำหรับแหวน กิ่งรักวาตม์ที่สุดเลยค่ะ”...ระหว่างกินมื้อเที่ยงที่ห้องอาหารของโรงแรมที่พักซึ่งเป็นสไตล์ซาฟารี มีสัตว์ป่าที่ไม่ดุร้ายเดินไปเดินมารอบๆ รื่นเริงถอดแหวนเพชรวงนั้นออกเอาห่อกระดาษทิชชูไว้แล้วไปล้างมือในห้องน้ำ
พอกลับมาอีกทีแหวนหายไปแล้ว รื่นเริงหาจนทั่วก็ไม่เจอ โทษวาวาตูที่นั่งร่วมโต๊ะด้วยว่าเป็นคนขโมยไป ผู้จัดการโรงแรมลงมือค้นตัวคนถูกกล่าวหาด้วยตัวเองแต่ก็ไม่เจอแหวน จึงพยายามหว่านล้อมให้เขาเอาของที่ขโมยไปคืนมา วาวาตูยืนกรานว่าไม่ได้เอาไป รื่นเริงไม่เชื่อ
“ก็ต้องมันนี่แหละ มันนั่งติดกับฉัน มันจ้องแหวนฉันไม่วางตาเลย”
“เมื่อกี้ก็ได้ค้นตัวกันไปแล้วนี่ครับ เรายังไม่ได้ออกไปไหนกันเลย” เที่ยงวันช่วยแก้ต่างให้วาวาตู
ก้านวงศ์ได้ทีพูดขึ้นลอยๆว่าค้นแต่วาวาตูแต่ไม่ได้ค้นคนที่เดินไปนั่งกับเขาตอนที่รื่นเริงไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นแหวนก็หายไป นภางค์จำได้ว่าคนที่เข้าไปนั่งกับวาวาตูคือเที่ยงวันนั่นเอง เริ่มจะเชื่อว่าสองคนนี้อาจร่วมมือกัน
ooooooo
ทุกคนในทริปพากันเชื่อตามที่ก้านวงศ์ใส่ความว่าเที่ยงวันรู้เห็นเป็นใจกับวาวาตูขโมยแหวนเพชรไปจากรื่นเริง มีเพียงเดือนสิบ ยุพรากับชีวาตม์และสวาทวิมลเท่านั้นที่เชื่อว่าเขาบริสุทธิ์ เที่ยงวันเห็นสายตาของทุกคนที่เริ่มสงสัยในตัวเขาจึงตัดสินใจยอมให้ค้นตัว
“ค้นเลยครับ พี่วาตม์ครับ บอกให้เขาค้นตัวผมเลยดีกว่าเรื่องจะได้จบๆ” ว่าแล้วเที่ยงวันยืนกางแขนให้ ผู้จัดการโรงแรมค้นตัวจนทั่วไม่พบแหวน รื่นเริงโวยวายค้นแค่นี้ไม่ละเอียดพอ ต้องค้นแบบที่ค้นตัวผู้ต้องหาค้ายาเสพติดถึงจะถูก สวาทวิมลเสียงกร้าว ใครลองมาแตะลูกของตนเป็นได้เห็นดีกันแน่ ก้านวงศ์ยังเสี้ยมไม่เลิก
“ถ้าอยากจะได้แหวนคืนก็ต้องทำอย่างนั้นแหละครับ ใครจะไปรู้สองคนนี้ไม่คนใดคนหนึ่งอาจจะกลืนแหวนลงไปแล้วก็ได้”
“แหวนวงละตั้งเกือบล้าน คงเมาได้ข้ามปีเลยสินะ” รื่นเริงลอยหน้าน่าตบ สวาทวิมลโกรธมากที่มาดูถูกกัน หยิบบัตรเครดิตระดับพรีเมียมทั้งหมดออกมาวงเงินรวมกันแล้วมีเกือบสิบล้านบาท วานให้ชีวาตม์ช่วยไปรูดซื้อแหวนแบบของเขามาให้เต็มวงเงิน เพื่อที่ตนจะได้เอาแหวนปาใส่หน้าคนที่กล้ามาดูถูกเที่ยงวัน ไม่พูดเปล่าสวาทวิมลเอาบัตรเครดิตปาหน้ารื่นเริง ทั้งคู่หวิดจะมีเรื่องกัน ชีวาตม์จึงต้องจับแยก...
ในเมื่อทุกอย่างยังไม่เคลียร์ วาวาตูจึงถูกตำรวจควบคุมตัวไว้เพื่อตรวจอย่างละเอียดทางการแพทย์
เที่ยงวันสงสารเขามากเสนอตัวจะรับผิดแทน เดือนสิบร้องห้ามเสียงหลงไม่ให้ทำอย่างนั้น...
ขณะที่เกิดเรื่องวุ่นๆในทริปเที่ยวแอฟริกาใต้ ยาเสพติดที่ดวลเสพเริ่มหมดฤทธิ์ อาการปวดแผลก็กลับมาอีกครั้ง เขาจึงขอให้เอนหายามาให้เสพ เอนอ้างไม่มีเงินซื้อ ยาชุดก่อนเขาก็เอาไปเสพจนเกลี้ยงแล้ว
ดวลทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดเรี่ยวแรง เอนไล่ให้เขาไปอาบน้ำ เดี๋ยวอาการก็จะดีขึ้นเอง
“แต่ถ้ามึงไม่ไหวจริงๆ เงินแม่มึงไง ขอดีๆเขาก็ให้หรอก”
ooooooo
วันนี้คณะทัวร์ต้องเดินทางกลับเมืองไทย ชีวาตม์บอกให้ลูกทัวร์เอากระเป๋าเดินทางวางไว้ที่เคาน์เตอร์แล้วไปกินอาหารได้เลย และย้ำให้ดูข้าวของในห้องด้วยเพราะเราจะไม่ย้อนกลับมาแล้ว สวาทวิมลเสียดายกำลังเริ่มสนิทกันก็ต้องมากลับกันแล้ว เที่ยงวันมองเดือนสิบที่เมินหน้าหนีก็ใจหาย
“ยังมี wifi เดือนไปนัดแนะกับธารก่อนนะยุพ” พูดจบเดือนสิบก้าวฉับๆออกไปส่งข้อความหาลำธารว่าเครื่องลงตอนหนึ่งทุ่ม แต่ถ้าเขาไม่สะดวกจะมารับ ช่วยบอกให้รู้ด้วยเธอจะได้ให้พ่อมารับ...
ลำธารซึ่งอยู่ที่เมืองไทยกำลังจะกินมื้อค่ำกับแม่และป้า ได้รับข้อความจากเดือนสิบถึงกับหน้าเครียด เพราะพรุ่งนี้เขานัดกับมิถุนาเอาไว้จะไปดูที่ดินเป็นเพื่อน ครั้นจะเลิกนัดกับเธอก็ทำไม่ได้เพราะแม่กับป้าย้ำนักย้ำหนาให้เขาช่วยมิถุนาดูเอกสารให้ดีเพราะเธอต้องเอาเช็คยี่สิบล้านบาทไปวางมัดจำให้เจ้าของที่ดิน ลำธารมองมือถือในมือ ชั่งใจว่าจะตอบเดือนสิบไปว่าเขาไม่สะดวกไปรับดีหรือเปล่า...
เดือนสิบยังคงมองมือถือรอคำตอบจากลำธารแต่เงียบไม่มีอะไรส่งมา พลันมีเสียงเที่ยงวันดังมาจากด้านหลังว่าลำธารไม่มารับแน่นอนเชื่อตนได้ เธอตำหนิเขาว่าไม่มีสิทธิ์มาแอบอ่านข้อความในมือถือของเธอ เที่ยงวันไม่ตอบโต้อะไร ยังใจจดจ่ออยู่กับเรื่องที่ลำธารจะมารับเธอหรือไม่ เดือนสิบยืนกรานว่าแฟนของเธอจะต้องมารับเธอแน่นอน เที่ยงวันท้าพนันหากลำธารไม่มารับเธอที่สุวรรณภูมิจะถือว่าเธอแพ้
“แล้วไงคะ แพ้แล้วไง”
“ถ้าแพ้ คุณต้องใส่สร้อยข้อมือเส้นนี้” เที่ยงวันชูสร้อยข้อมือที่ตัวเองซื้อให้เดือนสิบดู แล้วหันหลังเดินกลับไปเลย เธอจะเปลี่ยนใจล้มเลิกการท้าพนันก็ไม่ทันเสียแล้ว...
ที่บ้านดำเกิง กรุงเทพฯ ประมุขของบ้านอารมณ์ดีเป็นพิเศษเนื่องจากพรุ่งนี้ค่ำๆเดือนสิบจะเดินทางกลับ กำชับให้สกาวทำอาหารเผื่อลำธารด้วย เขาจะไปรับลูกเรามาส่งบ้าน สกาวท้วงปกติเขาไม่เคยแวะเข้ามาในบ้าน ดำเกิงของขึ้นทันทีตวาดลั่นบอกให้เตรียมก็เตรียม
เขาจะแวะหรือไม่ก็เรื่องของเขา...
ก่อนที่คณะทัวร์จะเคลื่อนพลออกจากโรงแรมที่พัก ชีวาตม์ได้รับข่าวดีจากผู้จัดการโรงแรมว่าเจอแหวนเพชรของเขาแล้ว แต่ต้องอึ้งไปตามๆกันเพราะเจอมันในกองอึยีราฟ รื่นเริงไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้ อาจจะมีใครที่ร่วมมือกับวาวาตูจับแหวนยัดเข้าไปในนั้นก็ได้ ชีวาตม์ยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง กล้องวงจรปิดจับภาพไว้ได้
“ของก็ได้คืนมาแล้ว มันควรจะจบได้แล้วนะครับ”
รื่นเริงไม่ยอมจบในเมื่อยังไม่ได้เอาใครเข้าคุก ยุพราเหลืออดโวยกลับไปบ้าง รื่นเริงไม่พอใจปรี่เข้าไปตบคนปากดี ชีวาตม์เอาตัวขวางไว้รับฝ่ามือพิฆาตของแม่ยายเต็มๆ แทนที่จะหยุดรื่นเริงยังจะเอาเรื่องยุพราให้ได้ เขาหมดความอดทนสั่งให้ท่านกลับไปขึ้นรถ ถ้าไม่ไปมีเรื่องแน่ รื่นเริงเห็นเขาเอาจริงก็ไม่กล้าหือ จังหวะนั้นวาวาตูเข้ามาร่ำลาคณะทัวร์ด้วยการมอบภาพที่ตัวเองถ่ายรูปแต่ละคนเอาไว้
รูปคู่ของยุพรากับชีวาตม์ที่มีอยู่หลายใบเป็นรูปที่สดใสน่ารัก วาวาตูทำสัญลักษณ์ว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน สองคนแก้ตัวเป็นพัลวันว่าไม่เป็นอะไรกัน โดยเฉพาะชีวาตม์ออกตัวว่ามีเมียแล้วไม่อยากหัวแตก เดือนสิบเห็นรูปตัวเองก็อดชมวาวาตูไม่ได้ว่าถ่ายรูปได้สวยมาก เขาจะจดจำทุกคนไว้ไม่ลืมโดยเฉพาะเที่ยงวันที่ช่วยเหลือเขามาตลอด แล้วกอดลาทุกคนด้วยความอาลัย
ooooooo
เมื่อคณะทัวร์กลับถึงเมืองไทย ลำธารมารับเดือนสิบไม่ได้เพราะมัวแต่ติดธุระอยู่กับมิถุนา แทนที่เขาจะโทร.บอกเธอว่ามาไม่ได้ กลับปล่อยให้เธอรออยู่ที่สนามบินสองชั่วโมง โชคยังดีที่ยุพราอยู่รอเป็นเพื่อน
ฝ่ายเที่ยงวันเป็นห่วงเดือนสิบจึงย้อนกลับมาที่สนามบิน พบว่าเธอยังรอลำธารมารับ เขาบอกให้ยุพรา กลับก่อนได้เลย เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง ยุพราโทร.บอกให้ป๊าวนรถมารับ แล้วหันไปทางเที่ยงวัน
“ยุพฝากเดือนด้วยนะคะ ยุพไปนะเดือน เดี๋ยวป๊าวนมาแล้วไม่เจอ” ยุพราพูดจบลากกระเป๋าเดินทางออกไป เดือนสิบจะตามแต่เที่ยงวันคว้าแขนเอาไว้
“เดี๋ยวก่อน คุณจะทำตามสัญญาใช่ไหม” เที่ยงวันหยิบสร้อยข้อมือเส้นนั้นออกมามองเธอเป็นทำนองทวงสัญญา เธอตัดใจยื่นมือไปให้เขาสวมสร้อยให้...
ระหว่างนั่งแท็กซี่มาที่บ้านดำเกิง เดือนสิบอดถามเที่ยงวันไม่ได้ว่าจะให้เธอใส่สร้อยข้อมือเส้นนี้ถึงเมื่อไหร่ เขาขอให้เธอสวมมันไว้จนกว่าเธอจะแต่งงาน จังหวะนั้นลำธารโทร.มา เดือนสิบดีใจจนออกนอกหน้า รีบรับสายแทบไม่ทัน ถามว่าอยู่ไหน เขาติดธุระอยู่ เสร็จงานไม่ทันไปรับเธอ ถามว่าถึงบ้านหรือยัง
“อะไรนะครับ นั่งรออยู่ 2 ชั่วโมง แล้วเดือนรอผมทำไม”
“เดือนไม่เห็นธารตอบอะไรมา เดือนเลยรอ...
ไม่เป็นไรค่ะ เดือนเข้าใจค่ะ ขับรถกลับบ้านดีๆนะคะ” เดือนสิบวางสายแล้วหันหน้าไปทางนอกรถกลัวเที่ยงวันจะเห็นน้ำตาที่เริ่มไหลริน เขาสงสารเธอจับใจ อยากจะดึงมาซบไหล่แต่ไม่กล้า...
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 3 วันที่ 17 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ