อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 2 วันที่ 12 มิ.ย.61
สารวัตรชี้ให้ดูว่า นอกจากเรื่องรถเข็นยังมีอีกจุดที่อยากให้ดู แล้วเปิดให้ดูอีกครั้ง ชี้จุดที่น่าสนใจว่าเห็นผู้หญิงที่ใส่ชุดสีชมพูเดินปะปนกับแขกไหม ชี้ให้ดูวินาทีต่อวินาทีว่า ตอนนั้นยืนตรงนี้ อีก 10 วิต่อมาก็เดินผ่านรถเข็นซึ่งเป็นจุดที่วางระเบิดสารวัตรชี้จุดที่ต้องสงสัยที่ผู้หญิงชุดสีชมพู
ปรากฏตัวบอกว่า แสดงว่าเธอเดินไปรอบๆโดยไม่หยุดพูดคุยกับใครเลย ผู้หญิงคนนี้ไม่อยู่ในกลุ่มคนที่บาดเจ็บหรือเสียชีวิต แสดงว่าเขาออกจากงานไปก่อนเกิดเหตุ
เมื่อวิเคราะห์อย่างละเอียดแล้ว สารวัตรถามพัสกรว่ารู้จักผู้หญิงคนนี้ไหม พัสกรดูแล้วบอกว่าไม่รู้จัก สารวัตรก็หันถามจันทิมาว่าเคยเห็นผู้หญิงคนนี้หรือเปล่า และเธอมีชุดสีชมพูไหม
จันทิมาตอบฉอดๆว่ามี เพราะชุดแบบนี้ที่ไหนก็มีขาย ถามสารวัตรอย่างไม่พอใจว่า ใครมีชุดแบบนี้ก็กลายเป็นผู้ต้องสงสัยทุกรายหรือ ปรามว่า “ถ้าคุณมีเบาะแสแค่เครื่องแต่งกายก็อย่ากล่าวหาใครสุ่มสี่สุ่มห้า”
ทันใดนั้นพัสกรได้รับโทรศัพท์จากเต้ ฟังแล้วเขาตกใจถามว่า “ว่าไงนะเต้...อะไรนะ” พอวางสายเขาบอกทุกคนว่า “ผมต้องรีบไปโรงพยาบาล” สารวัตรนิรุตต์จึงเชิญจันทิมาไปให้ปากคำต่อที่โรงพัก
“ฮะ...อะไรนะ!?” จันทิมาตกใจ ที่ฉอดๆเก่งๆอยู่เมื่อกี้ก็ไปไม่เป็นเอาเลย
ooooooo
พัสกรไปถึงโรงพยาบาลเจอเต้ยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เขาถามว่าขวัญกมลเป็นยังไงบ้าง เต้บอกว่าหมอยังไม่ออกมา ทางโรงพยาบาลติดต่อเขาไม่ได้พอดีเมื่อวานตนทิ้งเบอร์ไว้เขาเลยโทร.บอกตน
“ขวัญกมลไม่มีญาติที่ไหน มีแค่เราคนเดียว เราไม่น่าคิดถึงแต่ปัญหาของตัวเองแล้วทิ้งให้ขวัญกมลอยู่โรงพยาบาลตามลำพังเลย” พัสกรตำหนิตัวเองอย่างรู้สึกผิด
พอดีหมอออกมา พัสกรถามว่าขวัญกมลอาการเป็นอย่างไรบ้าง หมอบอกว่าได้ยาแล้วอาการดีขึ้น โดยรวมแล้วถือว่าอาการอยู่ในเกณฑ์ดีขึ้นแต่ยังต้องระวังเรื่องติดเชื้อแทรกซ้อนอีกระยะหนึ่ง พัสกรขอเข้าไปเยี่ยมหมอว่าดีคนไข้อยากเจอเขาเหมือนกัน
เมื่อเข้าไปเจอกัน ขวัญกมลมองสำรวจพัสกรอย่างละเอียด ถามว่า “พัส...คุณไม่เป็นอะไร...”
พัสกรยังตำหนิตัวเองที่ทิ้งเธอไว้ บอกว่าต่อไปนี้ไม่ต้องกลัว ตนอยู่ตรงนี้แล้ว เขาจับมือเธอแน่นดีใจที่เธอฟื้นขึ้นมาแล้ว
ที่ข้างนอกเต้มองผ่านกระจกเข้าไปเห็นพัสกรกุมมือขวัญกมลแน่นก็แค่นยิ้ม แต่ที่หลังเสา แหวนพลอยแอบดูอยู่ บอกตัวเองเหมือนดีใจแต่เสียงเศร้าว่า
“คุณขวัญกมล...คนที่คุณพัสกรรัก...”
เมื่อพัสกรกลับมาที่โรงเรียนหงส์เหิน เขามองสำรวจไปทั่ว พึมพำกับตัวเอง “ไม่อยู่แล้วจริงๆ...ก็ดี เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้แหวนพลอย อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย”
รุ่งขึ้นพัสกรไปเยี่ยมและอยู่กับขวัญกมลอย่างอบอุ่น แหวนพลอยไปแอบดูอีกตามเคย
จนกระทั่งหมอให้ขวัญกมลออกจากโรงพยาบาล กำชับว่าให้หมั่นทำกายภาพบ่อยๆอีกสองเดือนค่อยกลับมาพบกัน
เมื่อขวัญกมลกลับมาอยู่คอนโด พัสกรก็มาดูแลและประคองเธอเดินในสวนออกกำลัง เขาบอกว่า
“เข่านี่หายเจ็บเมื่อไหร่ ผมก็กลับไปเต้นได้ใหม่” เธอถามว่าเขาจะกลับไปเต้นอีกหรือ “แน่นอนสิ ถ้าผมไม่เต้นแล้วจะให้ผมทำอะไรล่ะ”
ขวัญกมลแสดงความเป็นห่วงว่าถ้าเขาเต้นอีกก็ให้ระวังตัวให้ดี มือระเบิดอาจจะกลับมาเล่นงานเขาอีกก็ได้ ขวัญกมลแสดงความเป็นห่วงมากจนพัสกรปลอบ
“โอ๋ๆคนดี ไม่ต้องกลัวนะ ตำรวจกำลังสืบคดีนี้อยู่ อีกไม่นานก็คงจับตัวคนร้ายได้...แล้วเราจะได้รู้ว่ามันเป็นใคร มาทำแบบนี้ทำไม”
ขวัญกมลถามว่าถ้าเขาจับไม่ได้แล้วจะมีคนมาคุ้มกันเราไหม พัสกรบอกว่าเราต้องพยายามให้ข้อมูลเขาให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถ้าเธอโอเคขึ้นแล้วตำรวจเขาอยากจะมาสอบปากคำด้วย ขวัญกมลส่ายหน้าบอกว่าไม่อยากนึกถึงเหตุการณ์นั่นอีกอยากลืมให้หมด พัสกรฟังแล้วเศร้าไปด้วย เธอจับหน้าเขามองถามว่า
“คุณจำได้ใช่ไหม ขวัญเคยเสียครอบครัวเหมือนกัน ทั้งพ่อแม่ทุกคนตายต่อหน้าขวัญ...ขวัญเข้าใจความเจ็บปวดของคุณนะคะ...ร้องเถอะค่ะ อย่าเก็บไว้เลย ร้องกับขวัญก็ได้”
พัสกรกอดขวัญกมลไว้อย่างซาบซึ้งที่เข้าใจความรู้สึกของตนเวลานี้...
ooooooo
พัสกรสะอื้นออกมาเบาๆแล้วเงียบไป เขาจับขวัญกมลให้ห่างออกมองหน้าอย่างจริงจัง
“ขวัญ ผมนึกไม่ออกเลยว่า คนที่อยากจะฆ่าผมมันเป็นใคร ต้องการอะไร คุณอยู่กับผมคุณอาจจะไม่ปลอดภัย” ขวัญกมลบอกว่าตนไม่เหลือใครแล้ว เขาก็เหมือนกัน เรามีกันแค่สองคนเราจะไม่ทิ้งกัน อ้อนว่าขวัญรักคุณนะคะ พัสกรกอดเธอไว้แนบอก “ขอบคุณนะขวัญ ผมจะดูแลคุณเอง”
แหวนพลอยที่แอบดูอยู่เห็นทั้งสองกอดกันก็รู้ว่า ทั้งสองรักกันมาก สะกดรอยตามจนพัสกรพาขวัญกมลขึ้นห้อง แหวนพลอยย่องไปดูเพื่อจำเลขห้องไว้ แต่ทันใดนั้นประตูเปิดผลัวะออก แหวนพลอยผงะเมื่อพัสกรออกมาพูดใส่หน้าว่า
“นึกแล้วว่าต้องเป็นเธอ”
อึดใจเดียวขวัญกมลก็ตามออกมาถามพัสกรว่าใครหรือ แหวนพลอยมองขวัญกมลตื่นๆ พยายามยิ้มให้ญาติดีด้วย ขวัญกมลมองงงๆปนระแวง เมื่อเข้าในห้องพัสกรแนะนำว่าแหวนพลอยเป็นเด็กที่บ้านพ่อตนที่อุบลฯ ปู่แหวนพลอยทำงานให้ปู่ของตน คอยดูแลบ้านให้
ขวัญกมลเลียบเคียงถามความสัมพันธ์ของพัสกรกับแหวนพลอย ว่าเหมือนเขากับพิณหรือ พัสกรยืนยันว่าเป็นเด็กในบ้านเท่านั้น
“อ๋อ...เป็นเด็กรับใช้น่ะเหรอคะ” ขวัญกมลจะเอาให้ชัด พัสกรทำท่าจะปฏิเสธ แหวนพลอยชิงบอกว่าใช่ ตนเป็นคนรับใช้ทั่วไป ให้ขวัญกมลเรียกใช้ได้เลย ตนคล่องมาก แล้วรีบหางานทำ คว้าถุงผลไม้จะเอาไปล้างและแช่ตู้เย็นให้ พัสกรเรียกก็ทำหูทวนลมเดินไปเลย
พัสกรรีบตามบอกว่าเธอควรกลับอุบลฯไปตั้งนานแล้วไม่ใช่หรือ แต่นี่มาเฝ้าตนตลอดหรือว่าเป็นโรคจิต
“ก็ปู่เป็นห่วงคุณพัสกร บอกให้แหวนพลอยมาดูแล” พูดพลางหยิบขวดน้ำผลไม้ออกมาถาม “ตู้เย็นอยู่ไหนเหรอคะ” พอเหลือบเห็นก็ร้องอ๋อแล้วเอาขวดน้ำผลไม้จะไปแช่ในตู้เย็น แต่พอเปิดตู้เย็นก็ผงะอุทานถามว่าช้างตายทั้งตัวอยู่ในนี้หรือไงเนี่ย ขวัญกมลรีบมาบอกว่าไม่ได้อยู่ตั้งนานของคงเน่าเสียหมดแล้ว สงสัยต้องล้างทั้งตู้เย็นเลย
ขวัญกมลทำท่าจะไปล้างตู้เย็น พัสกรรีบบอกว่า “ให้คนที่อยากทำเขาจัดการสิ” แล้วมองแหวนพลอยแบบอยากทำก็ทำเสียให้เข็ด แหวนพลอยกลั้นใจเอานิ้วคีบอาหารเน่าทิ้งในถุงดำจนหมด
ขวัญกมลสังเกตพัสกร ถามว่าเขาไม่ชอบแหวนพลอยหรือ ตนจะได้ไปบอกให้กลับ พัสกรรีบบอกว่าไม่ต้อง อย่างที่เธอบอกนั่นแหละให้แหวนพลอยทำไปเราจะได้ไม่เหนื่อย แล้วตะโกนบอกแหวนพลอยว่าเสร็จแล้วให้ถูพื้นด้วย
“รับทราบค่า” แหวนพลอยตะโกนตอบ พัสกรหันไปยิ้มให้ขวัญกมลอย่างสมใจ
ooooooo
สารวัตรนิรุตต์กับหมวดนะพากันไปซุ่มดูฉัตรชัยกับจันทิมาซ้อมเต้นกันที่โรงเรียน ท่าทางทั้งสองสนิทกันมาก ระหว่างนั้นหมวดนะส่งแผ่นข้อมูลที่สืบมาให้สารวัตรดู
เป็นรายได้ของจันทิมา ทั้งงานอีเวนต์ งานรับสอน เงินเดือนจากพัสกร และอีกส่วนเป็นเงินที่ฉัตรชัยทุ่มซื้อตัวเธอจากหงส์เหินเป็นเช็คเงินสด ระบุเงินเดือนได้มากกว่าเดิม 3 เท่า ทั้งสองสงสัยว่าฉัตรชัยเอาเงินจากไหนมาซื้อตัวจันทิมา อาชีพเต้นกับทำโรงเรียนจะมีเงินเป็นล้านไปซื้อใจผู้หญิงเพื่อเอาชนะคู่แข่งเชียวหรือ
เมื่อวิเคราะห์ฐานะทางครอบครัว พ่อแม่ก็เป็นข้าราชการบำนาญธรรมดาๆ หมวดนะเสนอว่าต้องค้นหาเส้นทางการเงินของเขาต่อไป
ทั้งสองเห็นฉัตรชัยซ้อมเต้นกับจันทิมาเซล้มแล้วประคองกอดมองกันอย่างใกล้ชิด นิรุตต์ถึงกับร้อง
“เฮ้ยๆๆ สงสัยฉัตรชัยจะไม่ได้ซื้อใจจันทิมาด้วยเงินอย่างเดียวซะแล้วสิ”
เมื่อฉัตรชัยพาจันทิมาไปกินข้าวที่ร้านอาหารหรู นิรุตต์กับหมวดนะก็เข้าไปขอนั่งด้วย จันทิมาไม่พอใจจึงขอตัวกลับ นิรุตต์จึงตามไปถามจันทิมาตรงๆว่า “คุณคบกับคุณฉัตรชัยอยู่หรือ” จันทิมาไม่ทันตอบ นิรุตต์เห็นฉัตรชัยเดินหัวเสียมาเขาจึงดึงจันทิมาหลบในซอกใกล้ๆ ฉัตรชัยตามมามองหาไม่เห็นก็นึกว่าจันทิมากลับไปแล้ว
จันทิมาหงุดหงิด ถามนิรุตต์ว่าจะให้บอกกี่ครั้งว่าตนไม่ได้วางระเบิดหงส์เหิน พัสกรเป็นเพื่อน เพื่อนรัก...แล้วตนจะทำร้ายเพื่อนได้ยังไง จิกตาบอกว่าให้เขาเอาเวลาไปตามจับคนร้ายตัวจริงไม่ดีกว่าหรือ
“งั้นคุณยินดีพิสูจน์ไหม ถ้าคุณอยากให้ผมตัดคุณออกจากผู้ต้องสงสัยก็ควรให้ความร่วมมือกับผมสักทีสิครับ คุณจันทิมา”
นิรุตต์จริงจังจนจันทิมานิ่งไปไม่รู้ว่าเขาจะให้ร่วมมือยังไง ปรากฏว่านิรุตต์พาจันทิมากลับมาที่โรงพักให้เธอแต่งชุดสีชมพูและใส่หมวกเทียบกับรูปที่พิณถ่ายไว้ ยิ่งดูก็ยิ่งคล้าย เหมือนจะใช่แต่ก็ไม่เชิง แต่ใกล้เคียงมาก จันทิมาพูดอย่างเหลืออดว่า
“ที่ฉันยอมร่วมมือกับคุณก็เพราะคิดว่ามันจะมีประโยชน์ แต่ถ้าคุณคิดจะยัดข้อหาให้ฉันเพราะแค่เสื้อผ้าพวกนี้ก็ลองดู”
นิรุตต์ฟังแล้วเครียด เพราะไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า
ooooooo
พัสกรใช้ให้แหวนพลอยทำโน่นนี่นั่นจนขวัญกมล ถามว่าปกติเขาไม่ค่อยใช้ใครทำอะไร เหมือนจะแกล้งแหวนพลอย เขาถามว่าจะแกล้งทำไม อยากทำก็ให้ทำเสียให้เข็ด แต่แหวนพลอยก็ไม่เข็ด
แหวนพลอยถูกใช้ให้ขัดห้องน้ำ ขวัญกมลเหม็นกลิ่นน้ำยาขัดห้องน้ำจนอ้วก แหวนพลอยตกใจถามว่าแพ้ท้องหรือ พัสกรบอกว่าคงเป็นอาการข้างเคียงเกี่ยวกับสมองบวม ปลอบใจว่าเดี๋ยวก็หายแล้วประคองไปที่ห้องนอน แหวนพลอยพรวดตามไป พัสกรกันไว้บอกว่าไม่ต้องตนจัดการเอง
คืนนี้เองขณะพัสกรพาแหวนพลอยขึ้นแท็กซี่กลับเห็นเธอนวดแขนก็ถามว่าเหนื่อยล่ะสิ จะพาไปส่งขึ้นรถกลับบ้าน แหวนพลอยไม่ยอมกลับนั่งเถียงกันในรถแท็กซี่จนมาถึงหน้าโรงเรียนหงส์เหิน พอพัสกรลงจากรถก็บอกคนขับแท็กซี่ให้ไปหมอชิตต่อ แหวนพลอยโดดผลุงจากรถบอกแท็กซี่ให้ไปโลด
พอแท็กซี่ไปกวงก็ขับรถเข้ามาจอด ต่อว่าแหวนพลอย ที่โทร.หาแล้วไม่รับสาย ไปหาที่ห้องเขาบอกว่าเธอคืนห้องแล้วไม่จ่ายค่าเช่าเดือนหน้าเขาเลยขนของออกแล้วปล่อยให้คนอื่นเช่าไปแล้ว แหวนพลอยตกใจบ่นว่าจ่ายช้าแค่ครึ่งวันต้องไล่กันขนาดนี้เลยหรือ แล้วคืนนี้จะนอนที่ไหนล่ะ
กวงบอกให้ไปนอนที่คอนโดตนก็ได้ มีทุกอย่างพร้อมอยู่แล้ว บ่นว่าชวนตั้งนานแล้วก็ไม่ยอมไปเปลืองค่าเช่าเปล่าๆ พอพัสกรได้ยินก็เกิดอาการหวงก้างขึ้นมาทันที สั่งแหวนพลอยว่า
“ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น นอนที่นี่นั่นแหละ”
แหวนพลอยดีใจ แต่กวงถามว่าจะอยู่ได้ยังไงผู้หญิงกับผู้ชาย บัดสีบัดเถลิง พัสกรย้อนว่าแล้วทีกวงชวนไปอยู่คอนโดกันล่ะไม่น่าเกลียดหรือไง เลยโต้เถียงกันทั้งสองต่างพูดให้เห็นว่าตนไม่สนใจผู้หญิงอย่างแหวนพลอยหรอก ต่างขุดคุ้ยจุดอ่อนข้อบกพร่องออกมาอ้าง
ทั้งสองยิ่งเถียงกันก็ยิ่งแฉแหวนพลอยจนเธอทนไม่ไหวบอกให้พอเถอะ รู้แล้วว่าเป็นสุภาพบุรุษทั้งคู่แต่ไม่ต้องโต้เถียงกันขนาดนี้ก็ได้ พัสกรจึงตีหน้าขรึมบอกว่าถ้ากวงไม่สบายใจจะอยู่ที่นี่ด้วยกันก็ได้ มานอนเฝ้าแฟนเอาไว้ แหวนพลอยตกใจรีบบอกว่าไม่ใช่ ไม่ใช่...แต่พูดไม่ทันจบกวงก็บอกพัสกรว่าก็ได้ ตนจะนอนเฝ้าแหวนพลอยเอง ขู่ว่า “ใครคิดจะมาดมมาดอม ผมจะถอนขนจมูกทิ้งให้หมดเลย”
พัสกรส่ายหน้าแบบไร้สาระแล้วเดินเข้าโรงเรียนไปเลย แหวนพลอยดุกวงว่าก่อนจะขู่คุณพัสกรทำไมไม่บอกเขาก่อนว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน กวงบอกว่าเขาไม่สนใจฟังหรอก เห็นไหมเดินไปโน่นแล้ว
“เออจริง” แหวนพลอยพึมพำเหวอๆ แต่พอพัสกรเดินออกไปก็บ่นตัวเองว่าไปเสนอแบบนั้นทำไมวะ
ที่ด้านนอกโรงเรียน เต้ใส่ฮู้ดสีดำ ใส่หมวก จนดูไม่ออกว่าเป็นใคร กำลังยืนมองอยู่เห็นพัสกรเดินห่างออกไป เห็นกวงกับแหวนพลอยเดินอยู่ในโรงเรียนด้วย เขาล้วงไปในถุงดำอย่างรอเวลาจัดการพัสกรอีกครั้ง
ooooooo
วันนี้พัสกรพยายามซ้อมเต้นแต่เข่ายังไม่ดีจึงเซล้ม กวงบ่นว่ายังไม่หายดีจะอยากเต้นทำไมเดี๋ยวได้เดี้ยงถาวรหรอก แหวนพลอยไม่พอใจโต้ว่า หงส์มีปีกบินได้ฉันใด คุณพัสกรก็ต้องเต้นใหม่ได้ฉันนั้น
แหวนพลอยไล่กวงให้รีบไปวันนี้มีนัดไม่ใช่หรือ แต่พอดันหลังกวงออกไปแล้วปิดประตู ครู่เดียวบรรดาเพื่อนๆก็แห่กันมาเยี่ยมพัสกร ทั้งจันทิมา เต้ กุ๊งกิ๊งและสุดท้ายคือขวัญกมล ทุกคนหิ้วอาหารที่พัสกรชอบมาเพียบ จันทิมา เต้ และกุ๊งกิ๊งไม่เคยเห็นแหวนพลอยต่างสงสัยว่าเป็นใคร
พอพัสกรออกมาเจอเพื่อนๆต่างรุมกันถามว่าแหวนพลอยเป็นใคร แต่แหวนพลอยดีใจที่ได้เจอทีมเต้นในดวงใจของตน บอกว่าตนเป็นแฟนคลับสายคัฟเวอร์ด้วย จู่ๆเสียงขวัญกมลก็แทรกขึ้นว่า
“แฟนคลับสายคัฟเวอร์ก็แปลว่าเธอเต้นก๊อบปี้ทุกคนได้ดีงั้นเหรอแหวนพลอย แบบนี้เธอก็เป็นแฟนคลับพัสกรด้วยงั้นสิ นึกว่าเป็นแค่เด็กรับใช้อย่างเดียวซะอีก”
ทุกคนหันมองขวัญกมลงงๆว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่
พอขวัญกมลมา พัสกรก็โอ๋ออกนอกหน้าจนเหมือนมีอยู่กันเพียงสองคน ขวัญกมลหวานกับทุกคนแม้แต่กับแหวนพลอยก็พูดหวานแต่จิกใช้อย่างคนใช้
ปล่อยให้พัสกรกับขวัญกมลหวานกันจนพอแล้ว เต้ถามพัสกรว่าดีขึ้นแล้วใช่ไหม พัสกรถามว่าจะให้ตีลังกาโชว์เลยไหมล่ะ แต่พอเต้บอกให้ทำท่ายากให้ดู พัสกรก็ขอติดไว้พรุ่งนี้แล้วกัน แล้วหัวเราะขำกันเอง
ขวัญกมลแสดงตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพัสกรและเจ้ากี้เจ้าการจัดการเรื่องของเขา จิกสอนแหวนพลอยให้รู้รับใช้พัสกร จำไว้ว่าเขาชอบอะไรไม่ชอบอะไร และธรรมเนียมปฏิบัติบนโต๊ะอาหาร พัสกรเลยจัดการช่วยตัวเองและไล่แหวนพลอยจะไปไหนก็ไป ส่วนกุ๊งกิ๊งกับจันทิมาก็ถูกขวัญกมลทำจนเหมือนเป็นส่วนเกิน จนทั้งสองหมั่นไส้
บรรยากาศเสียไปทันทีเมื่อพัสกรเล่าถึงการทำคดีของตำรวจที่เอารูปผู้ต้องสงสัยมาให้ดู พอดูรูปกุ๊งกิ๊งถามว่าตำรวจจับแพะหรือเปล่า ผู้ต้องสงสัยเป็นผู้หญิงได้ไง คนใจคอโหดเหี้ยมปานนี้
จันทิมากระอักกระอ่วนใจติงว่าไม่อยากให้เชื่อตำรวจคนนี้มากนัก พอพัสกรเอารูปผู้ต้องสงสัยมาให้ดู
ขวัญกมลดูรูปแล้วถึงกับผวาเบือนหน้าหนี เต้ช่วยแก้ต่างให้ว่าเธออยู่ในเหตุการณ์มันต้องกระทบกระเทือนจิตใจอยู่แล้ว ยิ่งที่นี่เป็นที่เกิดเหตุด้วย ขวัญกมลทนอยู่ไม่ได้ขอตัวกลับ พัสกรเป็นห่วงรีบตามไปส่ง ขวัญกมลทำเป็นเกรงใจบอกว่าตนกลับเองได้ พัสกรถามว่าได้ไงแล้วบอกเพื่อนๆให้กินกันไปก่อนเดี๋ยวมา
กุ๊งกิ๊งไม่พอใจที่ขวัญกมลฉกพัสกรไปก็ชวนจันทิมากลับ เต้จึงหันไปดูรูปผู้หญิงในชุดสีชมพูมีเข็มกลัดขนนกติดประดับอีกที แต่พอเห็นว่าแหวนพลอยมองอยู่ก็เดินตามเพื่อนๆออกไป แหวนพลอยมองอย่างสงสัยแต่แน่ใจว่า กุ๊งกิ๊งกับจันทิมาไม่ชอบขวัญกมล
ooooooo
ในที่สุดพัสกรก็ได้หลักฐานเข็มกลัดขนนกเหมือนกับที่ติดบนเสื้อของหญิงชุดสีชมพู เพราะแหวนพลอยทำของหล่นใต้โซฟาก้มเก็บเจอเข้า เขาให้สารวัตรนิรุตต์ดู มันเป็นเข็มกลัดสั่งทำพิเศษเป็นที่ระลึกรุ่นจึงไม่รู้ว่าเป็นของใคร
พัสกรยืนยันว่าจันทิมาไม่ทำแน่เพราะเป็นเพื่อนมาสิบกว่าปีทั้งยังเป็นผู้บุกเบิกหงส์เหินมาด้วยกัน
สารวัตรถามว่าเป็นไปได้ไหมที่จะเป็นเรื่องหึงหวง พัสกรยืนยันว่า “เป็นไปไม่ได้ ผมกับจันทิมาไม่เคยกิ๊กกั๊กกันแม้แต่น้อย แล้วจันทิมาจะไปหัดทำระเบิดจากไหน มันไม่ได้ทำกันง่ายๆเหมือนทำบราวนี่นะครับ”
สารวัตรนิรุตต์กับหมวดนะไม่ทิ้งประเด็นจันทิมาและจะตรวจสอบประวัติเธออีกที จึงขอหนังสือรุ่นจากพัสกรไปหาข้อมูล พัสกรบอกว่าหนังสืออยู่ที่บ้านพ่อแม่บุญธรรม
คืนนี้เต้ไปหาขวัญกมลที่คอนโด ทั้งสองต่างพูดอย่างรู้กันว่า เสียดาย...มันไม่ควรเลย ขวัญกมลบอกว่าตนกลัว ถามว่าเขากลัวไหม เต้บอกว่ากลัวแต่เราจะจมอยู่ในความกลัวไม่ได้ เราต้องก้าวไปข้างหน้าขวัญกมลถามว่าถ้าตำรวจยังจับคนร้ายไม่ได้ เราจะทำยังไง
“อีกไม่นานหรอกขวัญ ใครทำดีก็ต้องได้ดี ใครทำชั่วก็ต้องได้รับกรรมของมันสิ ผมเชื่ออย่างนั้น คุณไม่ต้องกลัวนะ” เต้พูดเป็นนัยว่ายังจะต้องลงมือต่อไป
พัสกรตัดสินใจไปที่บ้านพ่อแม่บุญธรรมเพื่อเอาหนังสือรุ่น เจอมนตรีออกมาด่าและไล่ตะเพิดไม่ยอมให้เข้าบ้าน ดีที่ทนายวิโรจน์มาเจอ บอกให้ยามเปิดประตู และดีใจที่พัสกรมาวันนี้เพราะเป็นวันนัดเปิดพินัยกรรม ถ้าขาดใครคนใดคนหนึ่ง โดยเฉพาะพัสกรก็จะเปิดพินัยกรรมไม่ได้
มนตรีไม่ยอมให้พัสกรเข้าบ้าน พัสกรเองก็ขอสละสิทธิ์ในกองมรดก ทนายวิโรจน์ขอร้องว่า
“ได้โปรดอยู่ในความสงบเถอะครับ กลับไปนั่งและรอฟังไม่เกินชั่วโมงก็เสร็จ นะครับคุณพัสกร สงสารทนายตาดำๆอย่างผมเถอะครับ”
ooooooo
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มนตราลายหงส์ ตอนที่ 2 วันที่ 12 มิ.ย.61
มนตราลายหงส์ บทประพันธ์โดย ศตรัศมิ์มนตราลายหงส์ บทโทรทัศน์โดย ปลายสี
มนตราลายหงส์ กำกับการแสดงโดย ฉัตรชัย นาคสุริยะ,นัฐพงศ์ วงษ์กวีไพโรจน์
มนตราลายหงส์ ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี บราเธอร์ จำกัด
มนตราลายหงส์ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ