อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 30 มิ.ย.61
ด้วยความรีบร้อนทำให้ทั้งเดือนสิบและเที่ยงวันไม่ได้เอาเสื้อผ้าข้าวของอะไรติดตัวมาสักอย่าง จึงต้องอาศัยซื้อเสื้อจากร้านค้าที่อยู่บนเกาะแล้วเปลี่ยนเอาที่นั่นเลย เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาล รถยนต์ให้เช่าไม่เหลือสักคัน ทั้งคู่จึงต้องขี่มอเตอร์ไซค์ตระเวนหาดวลไปตามที่ต่างๆแต่ไร้วี่แววยังนับว่าเป็นโชคดีของเดือนสิบกับเที่ยงวันที่ป้าชุ่มแม่ค้าขายอาหารตามสั่งมีบังกะโลเหลืออีกหนึ่งหลังให้เช่า ไม่อย่างนั้นทั้งคู่ต้องข้ามกลับมาพักที่โรงแรมบนฝั่งซึ่งจะทำให้ยุ่งยากมากขึ้น แม้บังกะโลจะไม่หรูหราแต่ก็น่าอยู่ใช้ได้ จะติดก็แค่แช่มลูกชายป้าชุ่มเท่านั้นที่พาพวกมาสุมหัวดื่มเหล้าบริเวณที่พัก ป้าชุ่มต้องไล่ตะเพิดให้ไปที่อื่น แช่มเห็นเดือนสิบสวยสะดุดตา มองเขม็งจนเที่ยงวันไม่ค่อยจะพอใจนัก...
อีกมุมหนึ่งของเกาะ เอนกำลังถ่ายแบบเครื่องดื่มเกลือแร่ยี่ห้อหนึ่งอยู่ริมทะเล โอเล่ดูจะพอใจกับภาพที่ออกมา บอกกับเขาว่าแรกๆต้องถ่ายภาพนิ่งไปก่อน ถ้าลูกค้าชอบอาจได้เป็นพรีเซนเตอร์แบรนด์นี้
“ได้ครับพี่โอเล่ เดี๋ยวผมลงไอจี แล้วแท็กให้ลูกค้าด้วย”
โอเล่ดีใจมากที่เอนไม่เรื่องมาก นายแบบบางคนไม่ยอมทำให้อ้างว่าได้เงินน้อย ลงให้แบบนี้ลูกค้าต้องแฮปปี้แน่ๆเพราะเอนเองก็มีแฟนคลับเป็นแสนคน ห่างออกมาไม่มากนัก ก้านวงศ์มองการถ่ายแบบของเอนอยู่ด้วยความหมั่นไส้ จังหวะนั้นดวลสวมแว่นดำเดินผ่านมา ก้านวงศ์สบช่องแกล้งปั่นหัวเขาเล่น พูดเป็นทำนองว่าเขากับเอนมีอะไรกัน พอเขาปฏิเสธ ก้านวงศ์เปิดข่าวออนไลน์ให้ดู
ดวลเห็นภาพตัวเองตอนเล่นน้ำกับเอนซึ่งแต่ละรูปที่ลงในข่าว เลือกช็อตที่ทำให้คนอ่านจินตนาการไปว่าทั้งคู่เป็นมากกว่าเพื่อน แถมพาดหัวข่าวก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน ดวลรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ขว้างมือถือของก้านวงศ์ทิ้ง เอนเหลือบไปเห็นพอดี ดูท่าแล้วไม่ค่อยจะดีนักรีบวิ่งมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ดวลทั้งโกรธทั้งอายไม่ยอมตอบอะไร ก้านวงศ์เห็นโอเล่ตามมา ฟ้องทันทีว่าดวลโยนโทรศัพท์ของตนทิ้ง
“ทำไมทำแบบนี้ล่ะเธอ นี่เอนถ้าเธอพาเพื่อนมาแล้วก่อเรื่องสร้างปัญหาแบบนี้ทีหลังไม่ต้องเอามานะ”
โอเล่ไม่พอใจมากยิ่งขึ้นเมื่อก้านวงศ์เอาภาพข่าวในมือถือให้ดู พานคิดว่าเอนกับดวลเป็นแฟนกัน ต่อว่าเอนว่ามาทำงานดันเอาเมียมากกแบบนี้ไม่เป็นมืออาชีพ ดวลรับไม่ได้ที่ถูกมองอย่างนั้น เกือบจะมีเรื่องกับโอเล่ ดีที่เอนขวางไว้เสียก่อน ก้านวงศ์แอบยิ้มสะใจที่เล่นงานเอนโดยใช้ดวลเป็นเครื่องมือได้สำเร็จ
ooooooo
ภาพข่าวเอนกับดวลว่อนไปทั่วเน็ต นาราเห็นเข้าก็ตกใจรีบเอามาให้สกาวดูโดยไม่ได้ดูตาม้าตาเรือว่าดำเกิงอยู่แถวนั้น นาราพยายามจะเอาไอแพดหลบไม่ให้เขาเห็น แต่เขาแย่งเอาไปดูจนได้ ดำเกิงเห็นภาพข่าวก็โกรธมากก่นด่าลูกชายหยาบๆคายๆ ทั้งสกาวและนาราถึงกับหน้าเสีย...
ตกค่ำทั้งเกาะคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศ ที่ออกมาสนุกสนานไปกับบรรยากาศงาน Full moon party ดวลกับเอนก็เป็นหนึ่งในพวกนั้น ทั้งคู่ทั้งดื่มทั้งเต้นรำชนิดลืมตาย เดือนสิบกับเที่ยงวันตามหาดวลไปทั่วแต่ผู้คนมากมายทำให้ตาลายไปหมด เขากลัวจะหลงกันจึงจับมือเธอไว้ เดือนสิบเหมือนจะเห็นดวลดีใจมาก สะบัดมือเที่ยงวันออกวิ่งฝ่าฝูงชนตามน้องชายไปแต่ไม่พบ
ครั้นตั้งสติได้ เดือนสิบพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางนักท่องเที่ยวเหลียวหาเที่ยงวันก็ไม่เห็น เธอใจเสียนึกว่าจะหลงกับเขา แต่สุดท้ายเที่ยงวันก็ตามเธอจนเจอ ก่อนจะพาออกไปจากบริเวณนั้น ทั้งคู่เดินหาดวลไปรอบๆอีกครั้งแต่ไม่เห็นวี่แวว จึงกลับบังกะโลที่พักอย่างผิดหวัง...
เอนยังคงเป็นเพื่อนที่ชักชวนเพื่อนไปในทางเลว เห็นดวลสนุกสนานติดลมจัดแจงเอายาเสพติดมาให้เสพ เพื่อจะได้สนุกสุดเหวี่ยงกันต่อ ดวลลังเลไม่อยากกลับไปอยู่ในวังวนเดิมๆอีก...
ทางด้านเดือนสิบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเปิดประตูบังกะโลออกมาเจอเที่ยงวันนอนเล่นอยู่บนเปลญวนหน้าห้อง แปลกใจทำไมเขามาอยู่ตรงนี้ไม่เข้านอนอีกหรือเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เขาขอนอนรับลมเล่นสักพัก เธอเองก็เหนื่อยมากแล้วเช่นกัน เชิญเธอไปนอนก่อนได้เลย หลับให้สบายใจรับรองจะปลอดภัยไร้กังวล
“เดี๋ยวผมง่วงก็จะเข้าไปนอนครับ”
เดือนสิบยิ้มให้เดินกลับเข้าไปนั่งบนเตียง ล้มตัวลงนอนชิดผนังด้านในสุดโดยเหลือที่ไว้ให้เที่ยงวันนอน
ooooooo
เสียงคลื่นซัดเข้าฝั่งทำให้เดือนสิบรู้สึกตัวตื่นขึ้น มองไปข้างๆไม่เห็นเที่ยงวันนอนอยู่ อีกทั้งไม่มีร่องรอยการถูกใช้งานด้วยซ้ำ จึงลุกขึ้นเดินไปดูหน้าบังกะโลเห็นเขานอนหลับอยู่ในเปล นั่นแปลว่าเขานอนอยู่ตรงนี้ทั้งคืน เธอประทับใจมากที่เขาให้เกียรติ เข้าไปเขย่าแขนปลุกให้ตื่น
เที่ยงวันฝันร้ายถึงฟานตอนที่มาบอกลา สะดุ้งตื่นคว้าแขนเดือนสิบไว้แน่น เธอตกใจร้องถามว่าเป็นอะไร เขาถึงได้สติรีบปล่อยมือพร้อมกับขอโทษพอดีเขาฝันร้าย เธอบอกให้เขาเข้าไปนอนต่อข้างใน แดดกำลังจะออกเดี๋ยวจะป่วยเอาได้ เขาทำเป็นบ่นว่าเผลอนอนหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ น่าอายมาก
“คุณไม่ได้เผลอหลับฉันรู้ว่าคุณจงใจนอนข้างนอก คุณกำลังย้ำให้ฉันรู้ว่าฉันไว้ใจคุณได้ ขอบคุณนะคะ”
ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มเขินที่ถูกจับโกหกได้ บอกให้เดือนสิบไปใช้ห้องน้ำได้เลย เขาขอนอนดูทะเลสักพัก เธอพยักหน้ารับคำแล้วกลับเข้าข้างใน เขามองตามสุขใจเหลือเกินที่ตื่นนอนขึ้นมาได้เจอเธอเป็นคนแรก...
ดำเกิงหัวเสียกับข่าวของดวลกับเอนไม่หาย ยิ่งเห็นก็ยิ่งโมโห พาลหาเรื่องสกาวไปด้วยว่าเลี้ยงลูกประสาอะไรถึงได้เป็นตุ๊ด ส่วนลูกสาวก็หายไปกับผู้ชายสองต่อสอง จังหวะนั้นลำธารแวะมาที่บ้านเพื่อถามหาเดือนสิบ ดำเกิงโกหกว่าเธอไปต่างประเทศ นี่เธอไม่ได้บอกเขาหรือ
“เขาโทร.หาผม บอกจะไปตามน้องชายที่ทะเล ตกลงเขาไปไหนกับใครครับ” ลำธารรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดความจริงมองคาดคั้น ดำเกิงเสียหน้าที่ถูกจับโกหกได้ ทำเฉไฉ
“อ้าวเหรอคุณสกาว ผมนึกว่ายัยเดือนไปต่างประเทศ ทำไมไม่บอกผมว่ายัยเดือนไปไหน”
สกาวหน้าเหลอที่โดนโบ้ยมาให้ ยอมรับว่าเดือนสิบไปตามหาน้องจริง แต่ท่านไม่รู้ว่าที่ไหน เห็นว่าชวน ยุพราแล้วแต่เธอไม่ว่างก็เลยไปคนเดียว ลำธารมองหน้าก็รู้ว่าสกาวปิดบังบางอย่างแต่ก็ไม่ได้ซักอะไรอีก ขอตัวไปทำงานก่อน แล้วเดินลิ่วออกไป...
ที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งบนเกาะพะงัน ชีวาตม์ตระหนักแล้วว่าเป็นความผิดมหันต์ที่ดันโทร.กลับไปหากิ่งคำแถมยอมรับอีกว่าตอนนี้อยู่กับยุพรา เธออาละวาดใส่เขาไม่ยั้งจนหูชาไปหมด เขารู้ดีว่าป่วยการจะอธิบายก็เลยวางสายเพื่อตัดปัญหา ยิ่งทำให้เธอโกรธ รื่นเริงที่ฟังอยู่ด้วยเสี้ยมให้ลูกสาวโทร.กลับไปเอาเรื่อง
ชีวาตม์มองมือถือในมือที่ดังไม่หยุดอย่างลังเล สุดท้ายปิดเครื่องไปเลย แล้วหันไปจะกลับห้องพัก เจอ ยุพรายืนอยู่ เธอขอโทษเขาด้วยที่ทำให้เดือดร้อน จริงๆแล้วเขาไม่น่าไปบอกเมียว่ามากับเธอ เสียงเมียกรี๊ดใส่ดังมาถึงนี่ เขาไม่อยากโกหก เกิดวันหนึ่งกิ่งคำรู้เข้านั่นแปลว่าเขาผิดเพราะโกหก แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ทำอะไรผิดสักอย่าง เขาเชื่อว่าการพูดความจริงดีที่สุด ยุพราอดถามไม่ได้แล้วถ้ากิ่งคำไม่เชื่อจะทำอย่างไร
“กิ่งเขาน่าจะรู้นะว่าผมเป็นคนยังไง ต่อให้คุณเองก็เถอะ คุณก็น่าจะรู้ว่าผมเป็นคนยังไง ผมเคยทำตัวไม่น่าไว้ใจเหรอ” ชีวาตม์มองตายุพราเขม็งเหมือนเป็นการยืนยันคำพูด เธอนึกถึงข้อความหวานที่เขาส่งมาให้เธอคราวก่อน ทำให้อดหวั่นไหวไม่ได้รีบขอตัวไปกินข้าวก่อนจะได้ไปตามหาเดือนสิบแล้วเดินออกไปเลย
“อ้าว ดูสิ นึกจะไปก็ไปซะงั้น” ชีวาตม์มองตามงงๆ...
เที่ยงวันหมดปัญญาจะตามหาดวล ตัดสินใจคืนห้องให้ป้าชุ่ม เดือนสิบยังไม่อยากกลับแต่ก็เกรงใจเขาจึงไม่ได้ทัดทานอะไร แต่อยู่ๆโชคก็วิ่งมาชนเมื่อเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งที่มาสั่งข้าวกิน พูดถึงเอนกับการมาถ่ายแบบของเขาที่ชายหาดแห่งหนึ่ง ทั้งคู่ดีใจมากรีบวิ่งไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ขับออกไปทันที ป้าชุ่มตะโกนไล่หลัง
“ไอ้หนุ่ม กุญแจล่ะ...เออดีๆ พักต่ออีกหลายๆวันนะ เดี๋ยวไปเก็บตังค์”
ooooooo
ข่าวฉาวของเอนกับดวลมียอดคนฟอลโลพุ่งกระฉูด โอเล่ดีใจกันมากคิดหาทางทำเงินจากเหตุฉาวครั้งนี้ จึงจับเอนกับดวลถ่ายแบบด้วยกันในกิริยาท่าทางใกล้ชิดเกินเพื่อน ดวลไม่ค่อยจะพอใจนักผิดกับเอนที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ภาพออกมาอย่างที่โอเล่อยากให้เป็น ดวลทนไม่ไหวทำท่าจะไม่ยอมถ่ายต่อ
“เฮ้ย อะไรอีกวะดวล ช่วยๆกันหน่อยไม่ได้รึไง”
ดวลขอเปลี่ยนเป็นช่วยอย่างอื่นได้ไหม โอเล่เข้ามาเร่งให้รีบถ่ายให้จบๆเพราะเริ่มร้อนมากแล้ว ดวลยืนกรานไม่ยอมถ่ายแล้วเดินหนี เอนวิ่งตามจนทันขอร้องให้กลับไปถ่ายให้เสร็จ ดวลทำไม่ได้ ป่านนี้พ่อคงเห็นข่าวฉาวนั่นแล้วและคงจะโกรธเขามาก เอนไม่เห็นว่าจะต้องไปแคร์ ดำเกิงก็โกรธเขาที่หนีมาอยู่แล้ว ที่สำคัญตอนนี้ชีวิตเป็นของเขาแล้ว ใช้ให้เต็มที่ไม่ดีกว่าหรือ จากนั้นเข้าไปโอบไหล่เขาไว้จะพากลับมาถ่ายแบบต่อ
โอเล่ที่ยืนมองอยู่ถูกใจกับภาพตรงหน้าสั่งให้ตากล้องถ่ายเก็บไว้ อย่าลืมบิดมุมกล้องให้ดูจิ้นๆด้วย...
ด้านก้านวงศ์เดินหัวเสียกลับมาที่รีสอร์ตที่แผนเตะตัดขาเอนไม่ได้ผล กลับทำให้เขายิ่งดังเป็นพลุแตกมียอดคนเข้าไปฟอลโลข่าวฉาวหลายแสนคน แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นชีวาตม์กับยุพรานั่งอยู่ที่เก้าอี้รับรองแขก จากที่หัวเสียเขาเปลี่ยนยิ้มร้าย หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพทั้งคู่เอาไว้แล้วส่งไลน์ไปให้รื่นเริงซึ่งส่งต่อให้กิ่งคำดูอีกทอดหนึ่ง เธอถึงกับปรี๊ดแตกแค้นใจชีวาตม์มากทำไมทำแบบนี้กับเธอได้ลงคอ...
ยุพรานั่งรอนานเริ่มบ่นทำไมต้องมานั่งรอตรงนี้ ไปเดินหาไม่ดีกว่าหรือ ชีวาตม์ไม่เข้าใจจะต้องไปเดินหาเดือนสิบให้เมื่อยทำไมในเมื่อถ้าเธอพักอยู่ที่นี่จริงจะต้องเดินผ่านตรงนี้ แต่ถ้าเราไปตามหาอาจคลาดกันได้ แล้วเหลือบไปเห็นก้านวงศ์ยืนอยู่ที่มุมหนึ่ง ถึงกับเซ็ง อะไรจะซวยขนาดนี้แล้วชี้ชวนให้ยุพราดู เธอหันไปเห็นก้านวงศ์ก็ถอนใจเซ็งเช่นกัน ยิ่งเขาเดินเข้ามาทัก ทั้งคู่แทบจะลุกหนีถ้าไม่ติดต้องรอเดือนสิบ
นายแบบตัวแสบไม่ได้แค่เข้ามาทักทายธรรมดา ยังพูดจาสองแง่สองง่ามเป็นไปในทำนองว่าทั้งคู่แอบมาหาความสุขกันไกลถึงเกาะพะงัน ยุพราเลือดขึ้นหน้าด่าสวนว่าเพราะเขาเป็นแบบนี้ใครต่อใครถึงรังเกียจโดยเฉพาะเดือนสิบเพื่อนของเธอไม่มีวันสนใจคนจิตใจสกปรกอย่างเขา
“เฮอะ เพื่อนคุณน่ะเหรอ ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหรอก ก็แค่เล่นขำๆ ผมอยู่กับแวดวงนางแบบนักแสดง นึกว่าผมจะสนใจผู้หญิงบ้านๆแบบเพื่อนคุณจริงๆเหรอ... ผู้หญิงใฝ่ต่ำที่ชอบเกลือกกลั้วกับไอ้ขี้ยา”
เดือนสิบกับเที่ยงวันมาทันได้ยินพอดี ถามก้านวงศ์ว่ากำลังพูดถึงเธอกับเขาอยู่หรือ คนพูดหน้าเจื่อนไม่คาดคิดว่าจะเจอทั้งคู่ที่นี่...
มิถุนาเริ่มไม่พอใจที่ลำธารดูจะห่วงใยเดือนสิบที่เดินทางไปตามหาน้องชายเพียงลำพัง จึงเสี้ยมว่าเธออาจจะไม่ได้ไปคนเดียวก็ได้ เขาชะงักเริ่มคิดคล้อยตามคำยุแยงของมิถุนา...
ก้านวงศ์ยังไม่หยุดปากเสียเที่ยวว่าคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย เที่ยงวันทนไม่ไหวปล่อยหมัดตรงใส่อีกฝ่ายถึงกับล้มกลิ้ง ชีวาตม์ต้องเข้าไปล็อกตัวเพื่อนรุ่นน้องของตัวเองเอาไว้ ก้านวงศ์ยังปากดีด่าเขาว่าไอ้ขี้ยาอีก เขาสะบัดหลุดจากมือชีวาตม์จะเข้าไปต่อยซ้ำแต่เดือนสิบมาขวางไว้เช่นเคย
“เดือน คนปากแบบนี้เดือนจะปกป้องมันทำไม” ยุพรามองเพื่อนรักสายตาเต็มไปด้วยคำถาม
เจ้าหน้าที่โรงแรมกับ รปภ.รีบเข้ามาระงับเหตุพร้อมกับเชิญเที่ยงวันกับพวกออกไปเนื่องจากไม่ใช่แขกของที่นี่ เดือนสิบเข้าไปขอร้องก้านวงศ์อย่าไล่พวกเราได้ไหม เธอมาตามหาน้องชายซึ่งมากับเอนนายแบบที่มาถ่ายแฟชั่นที่นี่ ก้านวงศ์ไม่คิดว่าจะจุดไต้ตำตอขนาดนี้ ที่แท้ดวลก็เป็นน้องชายของเธอนี่เอง อาสาจะพาเธอไปพบกับน้อง แล้วหันไปแจ้งกับเจ้าหน้าที่และ รปภ.
“งั้นผู้หญิงคนนี้เป็นแขกผมนะ ส่วนคนอื่นไล่ไปให้หมดเลย...ไปครับคุณเดือน”
ยุพราทั้งห้ามทั้งขอร้องไม่ให้เพื่อนไปกับก้านวงศ์แต่เธอไม่สนใจสิ่งอื่นใดนอกจากจะตามหาดวล เที่ยงวันมองตามเดือนสิบไปด้วยความน้อยใจและขุ่นเคืองที่เธอไม่แคร์เขาหรือเพื่อนของเธอแม้แต่น้อย
ooooooo
เที่ยงวันทั้งเสียใจและน้อยใจเดือนสิบที่ทิ้งเขาแล้วไปกับก้านวงศ์หน้าตาเฉย ทนอยู่ต่อไปไม่ไหวเดินไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ขี่กลับไปยังบังกะโลที่พัก
ไม่สนใจเสียงเรียกให้กลับมาอยู่ด้วยกันก่อนของชีวาตม์ ยุพราถึงกับออกปากทำไมเพื่อนของชีวาตม์ถึงได้ผีเข้าผีออกนัก เขาแก้ตัวแทนเพื่อนว่าเป็นผลมาจากการเสพยา...
ทางฝ่ายมิถุนายังคงเสี้ยมลำธารตอนเดินมาส่งที่รถว่าอย่าลืมเช็กว่าเดือนสิบไปคนเดียวหรือมีเพื่อนไปด้วย ตนเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะไม่ปลอดภัย ซึ่งฟังแล้วเหมือนจะจริงใจ แต่หาได้เป็นอย่างนั้นไม่...
ก้านวงศ์ไม่ได้พาเดือนสิบไปหาดวลอย่างที่รับปากไว้แต่กลับเอาคลิปฉาวของเอนกับดวลให้ดู เธอเห็นภาพล่อแหลมของน้องชายแล้วนึกถึงพ่อขึ้นมาทันที ป่านนี้ระเบิดลงบ้านไปแล้วแน่ๆ ก้านวงศ์เห็นเธอหน้าตาเคร่งเครียดก็แอบยิ้มสะใจ...
เที่ยงวันยังคงอยู่ที่เกาะพะงันทำให้ไปทำหน้าที่ที่บ้านโอบอุ้มไม่ได้จึงโทร.ไปขอให้หมอตามมาช่วยทำแทน เงินยวงแอบผิดหวังนึกว่าวันนี้จะได้ทำกิจกรรมร่วมกับเที่ยงวัน...
ไม่นานนักเที่ยงวันกลับมาถึงบังกะโลที่พัก เจอแช่มและเพื่อนๆนั่งรอท่าอยู่ก่อนแล้ว แปลกใจว่ามาทำไม แช่มมาเก็บเงินค่าที่พักล่วงหน้าให้แม่ เขาควักเงินให้หนึ่งพันบาท แช่มเห็นเงินในกระเป๋าเขาเยอะจัดแจงเสนอยาเสพติดให้ เขาไม่สนใจเดินเข้าไปไขกุญแจบังกะโล แช่มเอายาเสพติดที่อยู่ในซองพลาสติกยัดใส่มือเขา ให้ทดลองใช้ก่อน
อ่านละคร ข้ามสีทันดร ตอนที่ 7 วันที่ 30 มิ.ย.61
ละคร ข้ามสีทันดร บทประพันธ์โดย กฤษณา อโศกสินละคร ข้ามสีทันดร บทโทรทัศน์โดย กู๊ดโฮป
ละคร ข้ามสีทันดร กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละคร ข้ามสีทันดร ผลิตโดย บริษัท จันทร์ 25 จำกัด
ละคร ข้ามสีทันดร ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ