อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 3 วันที่ 23 มิ.ย.61
ละครฉากแรกของเหมือนชนกคือการดึงความสนใจจากพ่อกลับมาที่เธอ แต่ครั้งนี้เธอจะไม่เปิดศึกซึ่งหน้าแบบงานคอนเสิร์ตแต่ใช้หน้าที่การงานบังหน้าให้พ่อปฏิเสธไม่ออกเหมือนชนกแอบได้ยินสุดใจเลขาสาวใหญ่ของพ่อ คุยโทรศัพท์กับพิมลแขเรื่องสัมภาษณ์คู่ลงนิตยสารจึงฉวยโอกาสนี้แย่งคิวพ่อด้วยการขอให้เขาไปร่วมงานแยกขยะในงานฟูลมูนบนเกาะพะงันธวัชจะไม่ยอมไป เหมือนชนกจึงหาเหตุผลมาอ้าง ทั้งเรื่องภาพลักษณ์บริษัทและสัจจะที่ให้ไว้กับผู้ใหญ่บนเกาะ
“นกรู้ว่างานนี้เป็นเวลาหาเงินของชาวบ้าน
แต่นกก็เชื่อว่าไม่มีใครไม่รักบ้านของตัวเอง นกผูกพันกับดินทุกก้อนในบ้านที่นกเกิด นกหวงต้นไม้ทุกต้นในบ้านของนก ชาวบ้านที่เกิดที่นั่นก็คงรักหาดทราย เสียงคลื่นและน้ำทะเลไม่ต่างกัน ดังนั้นนกไม่เชื่อว่าจะมีใครทนเห็นคนอื่นมาทำลายบ้านของตัวเองได้...ไม่ว่าชาวบ้านหรือนก!”
ลัคนัยทึ่งกับความสามารถในการพลิกเกมของเหมือนชนก แม้รู้ดีว่าเธอจงใจพูดกระแทกเขาด้วยในฐานะกาฝากประจำบ้านแต่ไม่ถือสาเพราะชินแล้ว ที่สำคัญ...เขาอยากรู้มากกว่าว่าเธอจะกล่อมธวัชสำเร็จหรือไม่
ธวัชไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่ากำลังติดบ่วงลูกสาว พยายามหยิบยกเหตุผลเรื่องความปลอดภัยมาแย้ง
“งานฟูลมูนมันไม่ได้มีแค่ชาวบ้าน มันยังมี
นักท่องเที่ยวมาจากทุกสารทิศ นกควบคุมไม่ได้หรอก!”
“ขนาดเมืองนอกนกยังอยู่คนเดียวได้ ทำไมงานนี้นกจะดูแลไม่ได้คะ”
เหตุผลนี้เข้าทางเหมือนชนกพอดี ธวัชเป็นฝ่ายชะงักเมื่อถูกลูกสาวตอกกลับ
“ให้นกไปทำงานเถอะค่ะ อย่าให้ใครในบริษัทว่าได้ว่าท่านไม่ยอมให้นกไปทำงานเพราะความเป็นห่วงส่วนตัว และอีกอย่าง...ตอนนี้คนที่ท่านห่วงและมีความสำคัญที่สุดของท่านไม่ใช่นกอีกแล้วแต่เป็นคนอื่น!”
เหมือนชนกตั้งใจเหน็บพ่อตัวเองเรื่องพิมลแข กดดันให้เขารู้สึกผิดซึ่งได้ผลและเธอก็ไม่รอช้าจะตอกย้ำ
“แค่งานปาร์ตี้ฟูลมูน...ถ้านกเอาตัวไม่รอดก็ให้นกรับผิดชอบและเรียนรู้เอง เพราะต่อไปชีวิตนกจะไม่มีใครดูแลและคุ้มครอง นกต้องรู้จักอยู่คนเดียวให้ได้ ท่านไปดูแลคนของท่านให้สบายใจเถอะค่ะ”
แผนกดดันของเหมือนชนกที่มีวิสาขาคอยเสี้ยมสำเร็จตามคาด ธวัชยอมยกเลิกนัดสัมภาษณ์คู่ลงนิตยสารกับพิมลแข และเปลี่ยนกำหนดการไปเกาะพะงันเพื่อร่วมโครงการแยกขยะในงานฟูลมูนของลูกสาว เมื่อพิมลแข
ทราบเรื่องก็เจ็บใจมากแต่ไม่ยอมแพ้โต้กลับด้วยการขอตามไปที่เกาะด้วย!
วิสาขาดักทางพิมลแขกับทอแสงถูกและคิดแผนรับมือด้วยการไหว้วานแสงดาว โปรดิวเซอร์รายการบิวตี้ ชาแนลให้ติดต่อขอถ่ายทำรายการโปรโมตสปาหรูของสองแม่ลูก แผนประกบธวัชของพิมลแขเลยล่มเพราะสองแม่ลูกเห็นแก่ชื่อเสียงและเงินทองมากกว่า จึงต้องอยู่กรุงเทพฯต้อนรับสื่อจากรายการดัง
ooooooo
เพ็ญพรรณีไม่ยอมแพ้เรื่องวงศ์เวศน์ เมื่อสืบจนรู้แน่ว่าวิสาขาคิดจับคู่เขาให้เหมือนชนกก็กระเหี้ยน กระหือรือจะครอบครองเขาให้ได้ก่อน ไพพรรณพยายามปรามแต่ลูกสาวคนเดียวไม่ฟังรั้นจะเอาชนะวิสาขากับเหมือนชนกให้ได้ ร้อนถึงลัคนัยต้องเตือนสติเน็ตไอดอลสาว
“การมีชีวิตเพื่อแย่งของคนอื่นมันทำให้เธอมีความสุขจริงเหรอเพนนี”
ลัคนัยเปิดฉากถามตรงๆ เพ็ญพรรณีรู้ว่าเขาหมายถึง เรื่องวงศ์เวศน์แต่ไม่ยี่หระ ตอกไม่ไว้หน้า
“ลองถามตัวคุณนัยดูสิคะ...แบรนด์เนม รถหรู...
แย่งของคนอื่นได้ขนาดนี้มีความสุขไหม”
“ฉันกับเธอ...มันไม่เหมือนกัน!”
“ไม่เหมือนกันตรงไหนคะ ในเมื่อทุกอย่างที่เราทำ ก็เพื่อถีบตัวเองให้พ้นจากคำว่าคนชั้นต่ำด้วยการใฝ่สูง!”
“นี่ไม่ใช่คำขอร้องนะเพนนี แต่เป็นคำเตือน ถ้าเธอคิดทำอะไรที่มันไม่ควรเธอเจอกับฉันแน่”
“แต่เรื่องอย่างนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังนะคะ ถึงคุณห้ามฉัน แต่ถ้าผู้ชายเห็นอย่างอื่นดีกว่าฉันคงช่วยไม่ได้”
วาจาหน้าไม่อายของเธอทำให้ลัคนัยเหลืออด “เธออาจลืมสันดานบางอย่างของผู้ชายไปนะเพนนี ที่ผู้ชายเลือกผู้หญิง บางที...ไม่ใช่เพราะเห็นว่าดีกว่าแต่อาจเป็นเพราะง่ายกว่า!”
เพ็ญพรรณีอ้าปากค้าง โกรธตัวสั่นแต่ไม่ทันสวนลัคนัยก็แขวะทิ้งท้าย “อยากทำอะไรก็ทำเลยเพนนี ที่จริงฉันควรขอบคุณเธอที่เสียสละตัวมาสกรีนผู้ชายว่าคนไหนมีค่าพอกับคุณนก...ขอบใจนะเพนนี”
คำพูดแดกดันของลัคนัยไม่ได้ทำให้เพ็ญพรรณีละความพยายามเรื่องวงศ์เวศน์ เน็ตไอดอลสาว
ไม่เปลี่ยนใจสั่งหยวนหยวนผู้จัดการส่วนตัวเคลียร์ตารางงานและมุ่งหน้าสู่เกาะพะงันเพื่อเผด็จศึกวงศ์เวศน์
ลัคนัยไม่ได้สนใจเรื่องเพ็ญพรรณีอีก รองประธานหนุ่มเดินทางไปเกาะพะงันพร้อมเหมือนชนก วิสาขา ธวัช และเหล่าพนักงานในบริษัท จอมยุทธผู้ช่วยหนุ่มคนสนิทของลัคนัยรับหน้าที่เตรียมงานรวมถึงย้ายซุ้มกิจกรรมเพนต์หน้าของเหมือนชนกไปอีกมุมตามคำสั่งรองประธานหนุ่มเพราะคำเตือนจากตำรวจท้องถิ่นเรื่องอันธพาลท้องถิ่น
เหมือนชนกโวยวายเมื่อเห็นว่าซุ้มกิจกรรมเพนต์หน้าที่ตัวเองรับผิดชอบถูกย้ายไปมุมอับ จอมยุทธละล้าละลังไม่กล้าเปลี่ยนเพราะเป็นคำสั่งลัคนัย คุณหนูขี้วีนเลยเหวี่ยงหนักจนรองประธานหนุ่มต้องรับมือด้วยตัวเอง
ลัคนัยใช้อำนาจตำแหน่งที่เหนือกว่ากำราบเหมือนชนกเรื่องย้ายซุ้มสำเร็จ จอมยุทธมองมาแบบไม่สบายใจเพราะรองประธานหนุ่มไม่ยอมบอกเหตุผลแท้จริงกับคุณหนูขี้วีนว่าต้องย้ายซุ้มเพื่อความปลอดภัย
เหมือนชนกเข้าใจผิดคิดว่าลัคนัยจะขัดขวางความสำเร็จงานแรกที่เธอรับผิดชอบ เธอหนีไปเดินเล่นระบายอารมณ์แต่ดันขาพลิกเพราะสะดุดเท้าตัวเอง ลัคนัยเป็นห่วงตามมาช่วยแต่เธอก็เบี่ยงตัวหนีหยิ่งๆ
“ถ้าเดินไปถึงที่พัก แผลคุณระบมแน่”
“ไม่ต้องมาเสแสร้ง เพราะนายนั่นแหละทำให้ฉันเจ็บ”
“ใช่...ผมเป็นคนทำให้คุณเจ็บ ผมต้องรับผิดชอบ”
พูดจบลัคนัยก็ช้อนร่างบางแนบอก เหมือนชนก
หน้าแดงก่ำดิ้นให้ปล่อย รองประธานหนุ่มปฏิเสธด้วยการกระชับอ้อมแขนแน่นและแกล้งแหย่
“เอาเลยครับ...ถ้าผมต้องเจ็บตัวเพื่อแลกกับการที่คุณจะไม่บาดเจ็บไปมากกว่าเดิม...ผมยอม!”
เหมือนชนกอึ้งไปอึดใจ หยุดดิ้นจนลัคนัยใจชื้นเตือนสติยิ้มๆ “อย่าลืมสิครับว่าคืนนี้เรามีหน้าที่ที่ต้องทำ คุณคงไม่อยากให้ผมฉายเดี่ยวทำคะแนนในโครงการที่คุณคิดขึ้นมาหรอกใช่ไหมครับ...”
ooooooo
คำพูดท้าทายของลัคนัยทำให้เหมือนชนกฮึดสู้ ตั้งหน้าตั้งตาตรวจงานจนธวัชอดห่วงไม่ได้ แม้จะดีใจที่ลูกสาวเอาใจใส่งาน แต่ท่าทีมึนตึงซึ่งมีให้เห็นตลอดวันก็ทำให้เขาทนเฉยต่อไม่ไหว
“เรื่องที่พ่อลำบากใจสุดคือเรื่องลูกโกรธพ่อ ถึงพ่อจะไม่ได้เป็นพ่อที่ดีนักในสายตาลูก แต่พ่อก็อยากให้ลูกรู้ว่าพ่อยังเป็นพ่อที่รักลูกและเป็นห่วงลูกเสมอ มันไม่จริงเลยที่ลูกจะต้องต่อสู้คนเดียว ที่พ่อพูดจริงหรือเปล่า...
ลูกน่าจะรู้อยู่แก่ใจ ลูกน่าจะรู้ว่าทำไมพ่อถึงมาที่นี่ด้วย”
ธวัชพยายามเอาอกเอาใจลูกสาวทุกอย่างเพื่อไถ่โทษ ในที่สุดเหมือนชนกก็ใจอ่อนยอมทานอาหารที่พ่อนำมาให้และพูดคุยกับเขาดีๆ ส่วนวิสาขาซึ่งตามมาช่วยงานลูกสาวไม่ได้สนใจเรื่องธวัชนัก มัววางแผน
บุพเพอาละวาดกับพัชราเพื่อนสนิทให้เหมือนชนกเจอวงศ์เวศน์
ลัคนัยรู้เห็นแผนการบุพเพอาละวาดของวิสาขาโดยบังเอิญเลยตกกระไดพลอยโจนร่วมมือด้วย วิสาขาเริ่มแผนด้วยการแกล้งเป็นลมต่อหน้าลูกสาวและให้พัชราพาวงศ์เวศน์มาช่วย สองหนุ่มสาวจะได้เจอกัน
วงศ์เวศน์ก็ไม่รู้แผนการของแม่ ยอมมาพักผ่อนที่เกาะพะงันด้วยตามคำขอ และความซื่อของเขาก็เกือบทำให้แผนบุพเพอาละวาดแตกเมื่อเขาดันหลุดปากว่าเคยเจอวิสาขา
ธวัชลอบมองบรรยากาศแปลกๆด้วยความสงสัย ยิ่งเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของวิสาขาอดีตภรรยายิ่งมั่นใจว่าเธอมีแผนบางอย่าง ลัคนัยจึงถูกเรียกตัวมาคาดคั้นหลังจากนั้น
“วิวางแผนจับคู่ให้นกใช่ไหม”
“ผมว่า...คุณน้าถามน้าวิดีกว่าครับ”
“เธอรู้จักวงศ์เวศน์มาก่อนไหมนัย”
“ไม่ทราบครับ แต่น้าวิเชื่อว่าเหมาะกับคุณนก”
“เหมาะสำหรับวิแต่อาจไม่เหมาะสำหรับน้าก็ได้ นัยก็รู้ว่าวิเป็นคนคิดอะไรง่ายๆ เอาแค่สนุก ไม่คิดถึงผลระยะยาว...ระหว่างที่น้ายังไม่รู้จักผู้ชายคนนั้นดี ไม่ว่าวิจะวางแผนยังไง นัยต้องอย่าให้นกใกล้กับวงศ์เวศน์!”
คำสั่งของธวัชทำให้ลัคนัยหนักใจ เพราะนั่นเท่ากับเขาต้องปะทะอารมณ์กับเหมือนชนกอย่างเลี่ยงไม่ได้ ราวจะเป็นบทพิสูจน์หัวใจว่าเขาจะทนท่าทางจงเกลียดจงชังของคู่ปรับวัยเด็กได้แค่ไหน
และบทพิสูจน์ก็เริ่มต้นบ่ายวันเดียวกันนั่นเอง เมื่อเหมือนชนกกับวงศ์เวศน์ถูกบรรดาแม่ๆเจ้ากี้เจ้าการให้อยู่ด้วยกัน หมอหนุ่มเริ่มรู้ตัวว่าถูกจับคู่แต่ไม่นึกรังเกียจเพราะว่าที่คู่หมายก็น่ารักดี เหมือนชนกไม่มีทางเลือก พาเขาไปช่วยงานที่ซุ้มเพนต์หน้าและถือโอกาสนี้ใช้เขาเป็นนายแบบเพนต์ลวดลายต่างๆตามตัว
ลัคนัยเห็นภาพบาดตาที่เหมือนชนกใกล้ชิดและสนิทสนมกับวงศ์เวศน์อย่างรวดเร็ว รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอมีให้คนอื่นเสมอจนเขาอดหึงไม่ได้ ต้องพร่ำบอกตัวเองว่าเป็นเพราะคำสั่งแกมขอร้องของธวัชทำให้เขาเอาตัวแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาว
สายตาดุและคำพูดตำหนิถึงความไม่สมควรของลัคนัยทำให้เหมือนชนกแอบรู้สึกผิด วงศ์เวศน์ก็เช่นกัน เขาเอ่ยขอโทษเพราะเข้าใจว่าลัคนัยเป็นพี่ชายของเหมือนชนก
“ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมเป็นคนให้เกียรติผู้หญิงไม่น้อยไปกว่าคุณ...คุณนกผมขอโทษที่ทำให้คุณถูกเข้าใจผิด”
พูดจบวงศ์เวศน์ก็สวมเสื้อและผละไป ทิ้งเหมือนชนกให้มองตามเซ็งๆก่อนหันไปเอาเรื่องลัคนัย
“นายกล้าคิดว่าฉันจะทำอะไรต่ำๆแบบนั้นหน้าชายหาดเนี่ยนะ”
“ผมรู้ว่าคุณไม่คิด แต่คนอื่นเห็นเขาจะคิดกับ คุณยังไง”
“อย่าเอาความคิดทุเรศๆของนายมาตัดสินว่าฉันควรทำหรือไม่ควรทำอะไร!”
เหมือนชนกโกรธลัคนัยมาก หลังต่อว่าจนหนำใจก็รีบไปหาวงศ์เวศน์เพื่อบอกความจริงว่าลัคนัยไม่ใช่
พี่ชายแต่เป็นแค่คนรู้จัก หมอหนุ่มไม่ถือสาเพราะก็แอบคิดว่าตัวเองผิดจริง แต่กระนั้นก็อดสงสัยไม่ได้ว่าลัคนัยคิดอย่างไรกับเหมือนชนก...แต่สายตาผู้ชายด้วยกันดูออกว่าไม่ซื่อแน่ๆ
ooooooo
เหมือนชนกขอนัดเลี้ยงเหล้าวงศ์เวศน์ไถ่โทษแทนลัคนัยที่เสียมารยาท หมอหนุ่มรับปากด้วยความยินดีเพราะก็อยากลองใช้เวลากับว่าที่คู่หมายสักครั้ง
หลังตกลงกันได้เหมือนชนกก็แยกย้ายไปเตรียมตัวทำงานในช่วงเย็น เหล่าพนักงานช่วยกันเช็กของในซุ้มเป็นครั้งสุดท้าย ลัคนัยมองดูทุกอย่างด้วยความโล่งใจ เหมือนชนกรับผิดชอบและทำงานได้ดีกว่าที่คิด ไอเดียของเธอไม่เหมือนใครตามประสาพวกมีหัวด้านออกแบบ งานวันนี้จึงดูแปลกตาแต่เต็มไปด้วยสีสันมากกว่าครั้งไหน
เหมือนชนกขึ้นเวทีโปรโมตกิจกรรมแยกขยะโดยมีธวัชไปด้วยในฐานะประธานจัดงาน กำหนดการทุกอย่างราบรื่น ผู้มาร่วมงานให้ความสนใจถังแยกขยะหลากสีของเหมือนชนก เช่นเดียวกับซุ้มเกมโยนขยะของลัคนัย วิสาขามาร่วมงานด้วย ภูมิใจในตัวลูกสาวมากแต่ไม่ได้อยู่ช่วยนานแยกตัวไปปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสนิทหลังจากนั้น
ความจริงคือวิสาขาตั้งใจทิ้งวงศ์เวศน์ให้ช่วยงานเหมือนชนก แต่หมอหนุ่มมาช้า เปิดโอกาสให้ลัคนัยทำคะแนนแทน เมื่อจู่ๆซุ้มเพนต์หน้าของเหมือนชนกก็ถูกอันธพาลท้องถิ่นยกพวกป่วน!
เหตุการณ์เป็นไปตามคำทำนายของตำรวจท้องถิ่น เหล่าอันธพาลฉวยจังหวะชุลมุนลวนลามเหมือนชนก ลัคนัยปราดถึงตัวคู่ปรับวัยเด็กในเวลาไม่นานและช่วยเธอทัน แต่กระนั้นก็มีแผลฟกช้ำตามตัวไม่น้อย
จอมยุทธ พริบพราวและสุดใจ เหล่าพนักงาน
ขาเม้าท์ประจำบริษัทพยุงลัคนัยไปพักและอาสาล้าง
สีเพนต์หน้าที่เลอะตามตัวให้แต่เขาปฏิเสธขอพักเงียบๆ เหมือนชนกมองตามด้วยความรู้สึกผิดนิดๆแอบตามไปช่วยล้างสีเพื่อไถ่โทษ แต่ลัคนัยกลับกวนประสาทด้วยการขอให้เธอเพนต์ตัวกับหน้าเขาบ้าง
“ไม่มีพนักงานว่างเลย คุณเพนต์ให้หน่อยสิ”
“นี่กล้าดียังไงมาใช้ฉันน่ะ!”
ลัคนัยไม่ตอบแต่ยิ้มยียวน เหมือนชนกปรี๊ดแตก
“อ๋อ...หรือคิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองเป็นฮีโร่เลยฉวยโอกาสทวงบุญคุณ”
“แล้วทวงได้ไหมล่ะ”
“นายมีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยของงานอยู่แล้ว”
“งั้นคุณก็มีหน้าที่ต้องเพนต์หน้าเพื่อช่วยรณรงค์อยู่แล้ว...แสดงให้ผมเห็นหน่อยว่าเป็นมืออาชีพรู้จักแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว...นี่ต่อหน้าลูกน้องด้วยนะ”
เหมือนชนกยอมเพนต์หน้าให้แบบเสียไม่ได้ อารมณ์หงุดหงิดทำให้ออกแรงที่มือหนักจนลัคนัยต้องเตือนดุๆ
“เดี๋ยว...ถ้าจะแกล้งผมก็อย่าลืมว่าหน้าผม ภาพลักษณ์ของผมมีผลต่อแบรนด์เรานะ”
อ่านละคร เกมเสน่หา ตอนที่ 3 วันที่ 23 มิ.ย.61
ละคร เกมเสน่หา บทประพันธ์โดย กันยามาสละคร เกมเสน่หา บทโทรทัศน์โดย คนปั้นฝัน
ละคร เกมเสน่หา กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ละคร เกมเสน่หา ผลิตโดย บริษัท ละครไท จำกัด
ละคร เกมเสน่หา ออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ