อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ลมไพรผูกรัก ตอนที่ 3 วันที่ 1 ก.ค.61
ตื่นนอนเช้านี้ปอนด์ลงมาเห็นคนนอนคลุมโปงที่โซฟารับแขกคิดว่าเป็นปิ๊กเลยบ่นอุบว่าเมื่อคืนคงเมามา แต่แล้วเสียงปิ๊กดังข้างหลังบอกให้รู้ว่าตนอยู่นี่ ที่นอนอยู่นั่นสามีของพี่ต่างหาก“แกมาเมื่อคืนตอนตีสองกว่าโน่น เห็นว่าไม่อยากขึ้นไปนอนบนห้องกลัวจะเสียงดังทำให้พี่ปอนด์ตื่น เลยกางผ้าห่มนอนมันตรงโซฟานี่แหละ”
อิสร์ขยับตัวตลบผ้าห่มออกเห็นเสี้ยวหน้าอิดโรย หนวดเคราไม่ได้โกน หลับสนิทเหมือนเด็ก อาการงอนของปอนด์หายเป็นปลิดทิ้ง ความสงสารเข้ามาแทนที่ ปิ๊กแอบมองสายตาพี่สาวแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ แกล้งบ่นว่าตนสายแล้วขอตัวไปก่อน
“อย่ากลับดึกนะ”
“ว้า...นี่ว่าจะกลับมืดๆหน่อย ปล่อยให้คู่ข้าวใหม่ปลามันเขาใช้เวลาด้วยกัน เอาเลยนะเจ๊ เต็มที่”
ปิ๊กชูกำปั้นทำหน้าล้อเลียนแล้วโบกมือบ๊ายบายเดินออกจากบ้าน ปอนด์นั่งลงข้างโซฟาพิจารณาหน้าสามีอย่างถี่ถ้วนด้วยความคิดถึง เห็นรอยยุงกัดตามแขนขาก็บ่นก่อนลุกขึ้นไปหยิบยามาทาให้ แต่อิสร์ก็ยังหลับสนิทไม่รู้สึกตัวเลยปล่อยให้นอนต่อไป ส่วนตัวเองเข้าครัวทำอาหารโปรดคือไก่อบ
ปอนด์กับอิสร์ชอบไก่อบและเคยทำด้วยกันสมัยเรียนหนังสือ เมื่อได้กินด้วยกันวันนี้เหมือนได้รำลึกความหลังซึ่งอิสร์จำทุกอย่างเกี่ยวกับปอนด์ได้หมด แน่นอนว่าปอนด์ประทับใจมากและมีความสุขที่มีสามีอยู่ด้วยตลอดทั้งวัน
หลังอาหารเช้าสองคนออกไปดูหนัง ถึงแม้อิสร์จะหลับแต่ปอนด์ก็แค่งอนเล็กๆ เธอเข้าใจดีว่าเขาทำงานหนักและอดนอนจึงขอไปซื้อกาแฟเลิศรสราคาแพงแล้วให้เขารอเพราะเธอต้องไปต่อแถวยาวเหยียด
ระหว่างรอกาแฟจากเมียนี่เอง อิสร์ได้พบเก๋อย่างคาดไม่ถึง เก๋เป็นฝ่ายเข้ามาทักอิสร์และชวนคุยอยู่นานแลกเปลี่ยนข้อมูลของกันและกัน เก๋ชอบอิสร์และเคยทำให้ปอนด์หึงหวงจนทะเลาะกับอิสร์แล้วเลิกรากันในที่สุด มาวันนี้เก๋บอกว่าตนเพิ่งเลิกกับแฟน ชีวิตไม่มีใคร
เก๋ขอแลกไลน์กับอิสร์ไว้ติดต่อกัน ปอนด์ถือกาแฟกลับมาเห็นสองคนคุยสนิทสนมก็ตาลุกวาวด้วยความหึงหวง แต่ข่มใจเหมือนไม่คิดอะไรเข้าไปทักทายเพื่อบอกให้รู้ว่าตัวเองแต่งงานกับอิสร์แล้ว แต่เก๋กลับแย่งพูดตลอดเวลาจนไม่มีโอกาส ทำราวกับปอนด์ไม่มีตัวตนตรงนั้น แถมยังทิ้งท้ายให้ชวนโมโหว่า...แล้วตนจะไลน์ไปหา
ปอนด์ตาลุกเป็นไฟ อิสร์หน้าซีด พอขึ้นรถได้สองคนก็นั่งเงียบอยู่นานก่อนที่ปอนด์จะออกอาการกระเง้ากระงอด อารมณ์ไม่ดีตลอดทาง ปิ๊กเห็นพี่สาวกับพี่เขยกลับมาเร็วก็แปลกใจ นึกว่าจะไปดินเนอร์จนกลับดึก
“ขืนไปไหนต่อก็คงได้เจอกิ๊กอีกหลายคน น้องเก๋ น้องก้อย น้องกุ๊ก น้องไก่ นับกันไม่หมด” ปอนด์กระแทกเสียงแล้วหันมาถลึงตาใส่น้องอย่างพาลๆ อิสร์เซ็งแต่ไม่อยากเถียง สบตาปิ๊กเบื่อๆ พูดลอยๆ
“พี่ไปบ้านโน้นก่อนแล้วกัน”
“เชิญค่ะ ตามใจต้องการเลย” ปอนด์สะบัดหน้าหนี เดินกระแทกเท้าปึงปังขึ้นชั้นบน อิสร์หงุดหงิดเหมือนกันเดินลิ่วออกจากบ้าน ปิ๊กมองคนโน้นทีคนนี้ทีอย่างงุนงง
ooooooo
อิสร์กลับมาบ้านตัวเองเห็นพี่ชายอยู่กับสาวสวยวัยเอ๊าะนางหนึ่งในลักษณะสนิทสนมแนบชิดทั้งที่เจนก็อยู่ด้วย แต่เจนไม่มีท่าทีหึงหวงสักนิด พอเขาแอบถามเธอถึงรู้ว่าน้องคนนี้มาเรียนถ่ายรูปกับโอม สองคนเพิ่งกลับมาหลังจากออกไปถ่ายรูปกันทั้งวัน ส่วนเจนรออยู่ที่บ้านเย็นฉ่ำสบายใจ
อิสร์ตะลึงงัน ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงใจกว้างขนาดนี้ทั้งที่เห็นแฟนตัวเองนั่งอ้อร้อกับสาวสวยคนอื่น...คิดในใจว่าอยากให้ปอนด์เป็นแบบนี้จัง
ปอนด์งอนอิสร์จนไม่ยอมทำอาหารเย็น ปิ๊กพลอยอดไปด้วย แต่สักครู่อิสร์กลับมาพร้อมหอยทอดที่เจนทำ
ปิ๊กบอกรอดตายแล้ว คว้าหม้อใส่หอยทอดวิ่งตื๋อเข้าครัว
กินเสร็จอิ่มหนำสำราญ ปิ๊กกับอิสร์ช่วยกันล้างจาน ล้างไปคุยไป ส่วนใหญ่เป็นเรื่องงานที่อุทยานฯของอิสร์ ปอนด์ไม่ได้ตั้งใจฟังแต่ได้ยินก็หงุดหงิด ปิดทีวีแล้วขึ้นข้างบนทันที
ปิ๊กให้อิสร์ตามไปง้อ แต่แทนที่เขาจะพูดอะไรกลับนอนคลุมโปงเมื่อเห็นอีกฝ่ายนอนหลับตาปี๋ชิดขอบเตียงอีกด้าน ปอนด์เคืองเป็นที่สุดแทบจะลุกขึ้นทุบกำปั้นใส่เขาเสียให้ได้ แต่พอตกดึกอิสร์มากอดรัดปอนด์ก็โอนอ่อนนอนซุกอกเขาอย่างมีความสุข
เช้าขึ้นปอนด์รีดชุดทำงานให้อิสร์ที่จะกลับไปอุทยานฯเย็นนี้ แทนที่สามีจะขอบคุณภรรยากลับห้ามไม่ให้รีดเพราะการรีดผ้าทำให้โลกร้อน เท่านั้นเองปอนด์หน้าตึงทันที
เสียงเจ้าบ๊อบบี้เห่าหน้าบ้านทำให้สองคนต้องออกไปดู กรรชิตนั่งรถหรูราคาแพงมีคนขับมาจอด เขาทักทายปอนด์ด้วยรอยยิ้มแต่ทำเหมือนไม่เห็นอิสร์ที่ยืนอยู่ด้วยกัน
กรรชิตบอกว่าตนมาแสดงความยินดีกับปอนด์เรื่องแต่งงาน ตอนนั้นตนยังทำใจไม่ได้เลยทำตัวเสียมารยาทไปหน่อย
“แล้วตอนนี้ทำใจได้แล้วหรือครับ” อิสร์ถาม
เสียงเรียบ ปอนด์มองหน้าเขาปรามๆ ไม่อยากให้มีเรื่อง
“ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ ลูกผู้ชายเราต้องมีน้ำใจนักกีฬาครับ รู้แพ้รู้ชนะ เราต้องยอมรับกติกาให้ได้...
แม้ว่าในหัวใจจะรู้สึกยังไง เราก็ไม่ควรจะแสดงออก คุณจะไม่เชิญผมเข้าบ้านกันสักหน่อยเหรอ”
ปอนด์อึกอักแต่อิสร์เชื้อเชิญ กรรชิตทำเป็นเข้าใจความรู้สึกปอนด์ บอกไม่เข้าก็ได้ พลางสั่งคนขับรถให้หยิบกล่องของขวัญผูกโบสีดำออกมา
กรรชิตส่งกล่องของขวัญให้ปอนด์แล้วคะยั้นคะยอให้เปิดเพราะมันคือกระเป๋าสะพายยี่ห้อดังราคาแสนแพงที่อิสร์ไม่สามารถซื้อให้เธอได้แน่ ปิ๊กหมั่นไส้ตอกหน้ากรรชิตแทนพี่เขยไปหลายคำ แต่กรรชิตก็ยังอุตส่าห์ยัดเยียดกระเป๋านั้นให้ปอนด์ไว้จนได้
กระเป๋าราคาแพงกลายเป็นประเด็นให้อิสร์กับปอนด์มีปากเสียงกันเมื่อปิ๊กถามพี่สาวว่าจะทำยังไงต่อ
“กำลังคิดอยู่”
“ทำไมต้องคิด ชอบเหรอ”
“เอ๊ะ พี่อิสร์นี่ถามแปลกๆนะ”
“ก็ไม่แปลกนะที่ปอนด์จะชอบ ถ้าไม่ชอบสิแปลก ของสวยๆหรูหราแบบนี้”
“ถึงชอบปอนด์ก็ไม่เอา...เข้าใจมั้ย”
“ใช่สิ เพราะปอนด์กลัวว่าจะมีคนคิดว่าไปเอาเงินจากไหนมาซื้อใช่ไหม แล้วปอนด์ต้องขึ้นรถตู้ รถไฟฟ้าไปทำงาน เพราะสามีของปอนด์เป็นแค่ข้าราชการจนๆ ถ้าปอนด์มีสามีเป็นผู้บริหารรวยๆแล้วปอนด์ได้นั่งรถแบบรถของนายกรรชิต มันก็ว่าไปอย่าง”
“เอ๊ะพี่อิสร์ ทำไมถึงพูดแบบนี้”
“ก็มันจงใจเอาของนี้มาให้เพื่อจะบอกปอนด์อ้อมๆไงว่าปอนด์เลือกได้ที่จะถือกระเป๋าใบนี้แล้วมีชีวิตอีกแบบ”
“มันกวนนะไอ้นี่...แล้วท่าทางจะโรคจิตด้วย” ปิ๊กแทรก
“เพราะงี้ไง ที่พี่ขอคิดก่อนน่ะ”
“ขอโทษปอนด์ด้วยนะที่พี่มันกระจอกเกินไป ไม่มีปัญญาจะซื้อของหรูๆให้ปอนด์ ถ้าปอนด์เป็นเมียพี่แล้วอยากมีข้าวของแบบนี้ พี่ก็มีทางเดียวแหละคือต้องขายตัวให้ไอ้พวกนายทุนตัดไม้ หาไม้พะยูงให้มันได้ซักท่อน คงได้เงินมาซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมให้เมียถือได้”
“นี่พี่อิสร์มาพาลใส่ปอนด์เหรอ นี่จะทะเลาะกันใช่มั้ย”
“เปล่า แต่พี่อยากให้ปอนด์รู้ว่าถ้าปอนด์เป็นเมียคนอย่างพี่ สมมติว่าพี่ไปถูกหวยมา ซึ่งก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะพี่ไม่ซื้อหวย แต่นั่นแหละ ถ้าพี่มีเงินขนาดนี้พี่ก็ไม่เอาไปซื้อของแบบนี้หรอก เงินขนาดนี้ถ้าเอาไปให้หน่วยของพี่มันจะทำอะไรได้หลายอย่างที่เป็นประโยชน์กับส่วนรวมได้มาก”
“ใช่สิ พี่อิสร์เป็นคนดี รักโลก แต่ปอนด์มันเป็นผู้หญิงหลงวัตถุ อยากมีผัวรวย อยากถือกระเป๋าแบบนี้จนตัวสั่น...นี่ปอนด์มันดูเป็นผู้หญิงแบบนั้นเหรอ ปอนด์เคยทำอะไรมั่งที่แสดงว่าเป็นคนแบบนั้น ปอนด์ใช้ชีวิตแบบหรูหราฟุ้งเฟ้อเหรอ ปอนด์ไม่พอเพียงเหรอ ทำไมพี่อิสร์ไม่รู้จักปอนด์เลย เห็นกันมาตั้งหลายปีทั้งตอนเรียนและตอนนี้...ปอนด์เคยเป็นคนบ้าของยี่ห้อเหรอ แล้วที่ปอนด์บอกว่าขอคิดก่อนคือปอนด์ต้องคิดหาวิธีเอาของไปคืนพี่เก้ายังไงไม่ให้เขาทำอะไรแปลกๆตอบโต้มาอีก ปอนด์อยู่ที่ทำงานเดียวกับเขา แล้วเขาเป็นผู้ใหญ่ ปอนด์ต้องทำยังไงให้มันไม่มีเรื่อง ให้มันไม่น่าเกลียด ให้มันไม่มีปัญหา ก็เท่านั้นเอง ปอนด์หมายความอย่างนั้น”
ปอนด์ระเบิดอารมณ์เสร็จก็สะบัดหน้าเดินปึงปังขึ้นบ้านทันที ทิ้งอิสร์กับปิ๊กยืนหน้าจ๋อยอยู่ตรงนั้น
ooooooo
ตกเย็นอิสร์เตรียมตัวกลับอุทยานฯ ปอนด์เอาขนมและอาหารแห้งใส่ถุงมาให้หน้าบ้าน อิสร์ยิ้มแฉ่งดีใจ
“ขอบใจนะปอนด์ พี่ขอโทษนะที่พี่ทำตัวแย่หลายอย่าง เวลาเราอยู่ด้วยกันยิ่งน้อยแทนที่จะอยู่ดีๆ พี่กลับทำให้ปอนด์โกรธ ไอ้กรรชิตมันทำแบบนั้นเพื่อให้เราระหองระแหงกัน แล้วพี่ก็ดันเป็นไปตามเกมของมันอีก”
“ปอนด์ก็ขี้โมโหไปหน่อย...แล้วปอนด์จะพยายามปรับตัวให้เป็นผู้ใหญ่กว่านี้นะคะ ไปถึงแล้วก็ไลน์มาบอกด้วยนะคะ”
“ไม่อยากไปเลย” อิสร์ทำท่าอาวรณ์และออดอ้อนจนปอนด์ใจอ่อนยวบ...กว่าจะล่ำลากันเสร็จก็ล่วงเลยเวลาไปมาก...
เช้าวันรุ่งขึ้นอิสร์ออกจากบ้านพักของตนไปบ้านคณาที่ออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นต่อ เขาหิ้วขนมนมเนยมาเยี่ยมลูกน้องและซักถามว่าเข้าป่าไปทำอะไรถึงโดนยิงมาแบบนี้
“ผมก็เข้าไปคุยกับสายของเรานั่นแหละพี่ มันส่งข่าวมาว่าจะมีคนมาตัดไม้อีก”
“แล้วทำไมเข้าไปคนเดียว ไม่เอาคนอื่นไปด้วย ไม่รู้รึไงว่ามันอันตราย”
“ก็เขายุ่งๆกันทุกคน ลุงบรรจงก็โดนยิง พวกพรานที่บาดเจ็บทางเราก็ต้องพาไปโรงพัก พี่อิสร์กับหัวหน้าพนัสก็ต้องรีบไปงานแต่ง มันก็เหลือผมคนเดียวนี่แหละพี่”
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ แล้วเป็นไงโดนยิงเกือบตาย แล้วจำอะไรได้บ้างวันนั้น”
“จำอะไรล่ะ รู้ตัวอีกทีก็เจ็บพุง เจ็บขา กระโดก กระเดกมาถึงบ้านเอาผ้ากดแผลไว้ ดีว่าที่ขามันไม่โดนตรงๆ เฉียดไปนิดหนึ่ง”
“เห็นหน้าคนยิงมั้ย”
“มืดจะตายพี่ จะไปเห็นอะไร”
“เอ็งโดนยิงจากข้างหน้าไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่เห็นหน้ามันบ้าง แล้วจำอะไรได้บ้างเนี่ย มันต้องจำอะไรได้บ้างสิ เอ็งโดนยิงที่ท้องนะเว้ย ไม่ใช่ที่หัว”
“โอ๊ย...พี่จะถามอะไรนักหนาเนี่ย จำไม่ได้ จำอะไรไม่ได้ทั้งนั้นแหละ รู้ตัวอีกทีก็ไปนอนโรงพยาบาลแล้ว” คณาโวยวายแล้วกุมท้องนอนตัวงอร้องโอดโอย อิสร์ตกใจและรู้สึกผิดที่คาดคั้นคนป่วยมากไป
“พี่ก็แค่อยากหาตัวคนที่ยิงเอ็งมาลงโทษ”
“ขอโทษครับพี่ ผมมีเรื่องเครียดๆหลายเรื่อง น้องก็ต้องใช้เงิน แม่ก็จะโดนยึดที่ไร่ แถมผมก็ยังมาเจ็บแบบนี้อีก”
“เออ งั้นพักผ่อนไปก่อน หายดีเมื่อไหร่เราค่อยคุยกัน พี่ไปก่อนล่ะ อ้อ ขนมนี่เมียพี่ให้มานะ อร่อยๆทั้งนั้น ว่างๆเอ็งก็กินซะจะได้มีแรง”
คณาพยักหน้า ยกมือไหว้อิสร์อย่างซึ้งใจ
ooooooo
อิสร์เข้าประชุมกับทีมงานเรื่องการอบรมเยาวชนรักป่าซึ่งจัดต่อเนื่องเป็นครั้งที่ 6 โดยมีนักเรียนมัธยมกลุ่มใหญ่เข้าร่วมโครงการพร้อมครูจำนวนหนึ่ง นอกจากนี้วันเสาร์ยังมีการปลูกป่ารักษ์โลก เป็นคนนอกที่มีความประสงค์บำเพ็ญประโยชน์เพื่อส่วนรวม
บรรจงยังไม่หายดีหลังจากโดนยิงแขนแต่ก็มาประชุมด้วย เจ้าหน้าที่ป่าไม้ทุกคนตื่นเต้นกับโครงการนี้เหมือนทุกครั้ง นำเสนอให้มีการปลูกป่าและทำกิจกรรมสนุกๆเพื่อไม่ให้นักเรียนเบื่อหน่าย
ทันทีที่ประชุมเสร็จ พนัสขอตัวทำธุระแต่อิสร์กับชาติขอไปด้วยทั้งที่ไม่รู้ว่าหัวหน้าจะไปไหน พนัสไปคุยกับลุงชัยที่ไร่ซึ่งเดิมทีปลูกพืชอย่างเดียว แต่พนัสมาแนะนำให้ลุงเปลี่ยนเป็นทำไร่สวนผสมเพื่อความอยู่รอดและเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีกับชาวบ้านละแวกนี้ด้วย
แน่นอนว่าไกรสรไม่พอใจ ให้ลูกน้องสอดส่องโดยมีทัศน์เป็นหัวโจกพาชายฉกรรจ์กลุ่มใหญ่มาลอบยิงข่มขู่พวกพนัส แต่พออิสร์กับชาติจับได้ไล่ทัน ทัศน์ก็พูดจายียวนกวนประสาทเอาตัวรอดไปได้อีกตามเคย ทิ้งความเจ็บแค้นใจไว้ให้อิสร์กับชาติเป็นอย่างมาก หนำซ้ำไม่ทันข้ามวันก็ต้องไปเผชิญหน้ากับไกรสรที่เอาปุ๋ยมาแจกชาวบ้านแต่อ้างว่าเป็นปุ๋ยของแม่จึงไม่ผิดกติกา ไม่ได้เป็นการหาเสียงแบบผิดกฎหมาย
ที่กรุงเทพฯ ปอนด์รู้ว่าเพื่อนจะแต่งงานก็เตรียมวาดฝันว่าจะไปร่วมงานพร้อมสามี โดยให้เจนช่วยเลือกชุด เผื่ออิสร์ก่อนที่ตัวเองจะโทร.ไปคุยกับเขาแล้วยังจะทำแกงฮังเลหม้อใหญ่ไว้รอ อิสร์ฟังแล้วพูดไม่ออก ไม่กล้าบอกว่า เสาร์อาทิตย์นี้ที่อุทยานฯมีงาน
พอวางสายอิสร์นั่งกลุ้ม พนัสยืนฟังอยู่ข้างหลังพูดโพล่งว่าทำไมไม่บอกเมียไปว่ากลับไปหาไม่ได้ อิสร์ บอกว่าเธอกำลังอารมณ์ดีเลยไม่รู้จะพูดยังไง ขืนบอกไปเธอต้องอารมณ์เสียแน่ๆ
“นายนี่ก็แปลก ทำไมไม่พูดอะไรให้มันง่ายๆตรงๆ”
“ไว้เดี๋ยวโทร.หาเขาพรุ่งนี้ ผมจะบอก”
“ทำไมไม่รีบบอก แล้วชวนเขามาร่วมด้วยก็ได้ เขาจะได้เห็นไงว่าในวันหยุดของคนอื่น แต่พวกเรามีงาน
ต้องทำกันตลอดเวลา เขาจะได้เข้าใจ แล้วงานปลูกป่าวันเสาร์ของกลุ่มรักษ์โลกก็เป็นพวกทำงานออฟฟิศจากกรุงเทพฯเป็นส่วนใหญ่ด้วย ชวนเขามาเลย เขาน่าจะชอบนะ”
“ครับ...แล้วผมจะลองชวนดู” อิสร์ตอบเสียงแผ่วเพราะไม่มั่นใจ
ooooooo
ปอนด์ตื่นเต้นมากชวนปิ๊กไปซื้อข้าวของมาทำแกงฮังเลเพื่อเอาใจอิสร์ คิดมาคิดไปอยากทำกับข้าวเพิ่มจึงโทร.หาเขาแต่ทางโน้นไม่มีสัญญาณ
เวลานั้นค่ำแล้ว อิสร์กลุ้มใจเพราะพรุ่งนี้วันศุกร์แต่ยังไม่ได้บอกปอนด์ แล้วก็ไม่รู้จะบอกยังไงถึงจะไม่โดนด่า พอดีปอนด์ส่งไลน์มาว่าตนจะทำแกงฮังเลหม้อใหญ่ เผื่อให้เขาห่อกลับไปแจกเพื่อนๆเย็นวันอาทิตย์...อิสร์ยุ่งยากใจพิมพ์ข้อความตอบกลับทั้งที่กล้าๆกลัวๆ
“ปอนด์จ๊ะ พี่ขอโทษ อาทิตย์นี้ที่อุทยานฯมีงานปลูกป่า คงกลับบ้านไม่ได้ แต่อยากชวนปอนด์มาปลูกป่าด้วย สนใจไหม ชวนปิ๊กมาตั้งแต่เย็นวันศุกร์”
ปอนด์อ่านข้อความนั้นเสร็จปิดโทรศัพท์ทันที หน้าบูดบึ้งด้วยความโมโห อิสร์เห็นเธอเงียบไปนานก็รู้ชะตาตัวเองว่าซวยแล้ว...แต่ปิ๊กไม่รู้อะไรไปหยิบเครื่องแกงฮังเลมาส่งให้พี่สาว ปรากฏว่าเจอตวาดจนผงะ
“ไม่ต้องแล้ว...เอาไปเก็บ นี่ด้วยๆ นี่อีก เอาไปเก็บให้หมด พอ! เลิก! กลับบ้าน ไม่ทงไม่ทำแล้ว ไม่มีคนกิน” ปอนด์กวาดของทุกอย่างในตะกร้ายัดใส่มือน้องชาย
แล้วบ่นระบายอีก “หน็อย...ยังมีหน้ามาชวนไปปลูกป่าวันเสาร์ คนบ้า ก็เขาต้องไปงานแต่งงานเพื่อน ตัวเองก็ต้องไปด้วย บอกไปตั้งนานแล้วก็ไม่เคยสนใจ ไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย”
ปอนด์น้อยใจแทบร้องไห้ ปิ๊กหน้าซีดไม่รู้จะปลอบยังไง...ผ่านไปพักใหญ่ปอนด์กลับถึงบ้านก็ไลน์หาอิสร์อีกครั้งว่า “คงไปปลูกป่าด้วยไม่ได้เพราะต้องไปงานแต่งงานเพื่อน นึกว่าพี่อิสร์จะมาด้วยเสียอีก อุตส่าห์เตรียมชุดไว้ให้ แต่ก็ไม่เป็นไร ปอนด์ก็คงต้องไปคนเดียว”
อิสร์อ่านแล้วรีบตอบกลับทันทีว่า “ขอโทษด้วยนะปอนด์ พี่อิสร์ขอแก้ตัวอาทิตย์หน้านะครับ รักปอนด์นะ”
ปอนด์นั่งมองจอโทรศัพท์มือถืออย่างแค้นๆ พูดเสียงสั่นเครือต่อหน้าปิ๊กที่นั่งอยู่ด้วย
“รักเหรอ คำว่ารักนี่มันพูดง้ายง่ายเนาะ รักๆๆๆ แต่การกระทำมันไม่เห็นจะไปกับคำพูดเลย”
“พี่อิสร์เขาคงกลับมาไม่ได้จริงๆแหละ พี่ปอนด์ต้องเข้าใจสิ งานปลูกป่ามันก็สำคัญ แล้วคนที่ไปปลูกป่าส่วนใหญ่เขาก็จะมาทำกิจกรรมได้แค่วันหยุดนะ พี่อิสร์ก็ต้องอยู่”
“ไม่ได้โกรธที่เขาต้องอยู่ แต่เขาควรจะบอกฉันแต่แรก จริงมั้ย นี่มาบอกเอาคืนพฤหัสฯ แล้วที่บอกก็เพราะฉันเองที่เป็นฝ่ายไลน์ไปถามก่อน แบบนี้แกจะให้ฉันรู้สึกไงล่ะ”
ปิ๊กอึ้ง สงสารพี่สาวที่จะร้องไห้อยู่รอมร่อ...ด้านอิสร์รู้สึกแย่มาก โทร.หาพี่ชายจะให้ไปงานแต่งกับปอนด์แทนตัวเอง แต่เสาร์นี้โอมกับเจนมีธุระที่หัวหิน อิสร์ได้แต่เศร้าใจไม่รู้จะหาทางออกยังไงให้เมียไม่โกรธ...
วันศุกร์ที่อุทยานฯมีอบรมเยาวชนรักป่า แล้วรุ่งขึ้นก็เป็นหมู่คณะคนทำงานบริษัทที่มาจากกรุงเทพฯเพื่อปลูกป่า แต่ปรากฏว่ามีครูสาวคนหนึ่งที่มาเมื่อวานเกิดพึงพอใจอิสร์ วันนี้เลยขอมาปลูกป่าด้วย และในกลุ่มคนทำงานที่มาจากกรุงเทพฯก็มีเก๋ซึ่งรู้จักกับอิสร์ดี เรื่องยุ่งๆ จึงเกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
เก๋กับครูสาวดักหน้าดักหลังอิสร์ขณะปลูกป่า
ปุ้มที่เคยปิ๊งอิสร์เห็นเข้าก็ทนไม่ไหวแทรกตัวเข้ามาเป็นก้างขวางคอแถมยังป่าวประกาศว่าอิสร์แต่งงานแล้ว หากใครอยากปลูกหรือปีนต้นงิ้วก็เชิญ
ปุ้มทิ้งระเบิดเสร็จก็เดินลอยหน้าจากไป ทิ้งให้สองสาวยืนอึ้ง ช็อกไปด้วยกัน
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ลมไพรผูกรัก ตอนที่ 3 วันที่ 1 ก.ค.61
ลมไพรผูกรัก บทประพันธ์โดย อุธิยาลมไพรผูกรัก บทโทรทัศน์โดย ปราณประมูล
ลมไพรผูกรัก กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
ลมไพรผูกรัก ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
ติดตามชมละคร ลมไพรผูกรัก ได้ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ