อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 9 วันที่ 17 ธ.ค.60
ที่บ้านเต็ง หลังจากดูรายการเทปสุดท้ายจบก็ช่วยกันเก็บของเคลียร์บ้านให้เรียบร้อย เวนิสตัดสินใจที่จะพูดเรื่องเต็งกับทอยให้ชัดว่า“เก็บของเสร็จวันนี้ เราก็ไม่ควรมารบกวนชีวิตความเป็นส่วนตัวของเฮียเขาอีกแล้ว”
แต่ทอยบอกว่าตนยังจะช่วยเฮียต่อ เวนิสชี้ว่าความรับผิดชอบของพวกเราในฐานะทีมงานจบแล้ว ทอยโต้ว่าเวนิสจะคิดอย่างไรก็เรื่องของเขา แต่ตนยังต้องอยู่ช่วยเฮียดูแลกาโม่จนกว่าจะหาคนมาช่วยได้
“เฮียหาคนช่วยได้แล้วแต่เข้ามาไม่ได้เพราะแกยืนขวางประตูบ้านอยู่นี่แหละ” เวนิสโพล่งอย่างเหลืออด ถูกทอยด่าว่าปากเน่า เวนิสเลยแฉว่า อย่านึกว่าตนไม่รู้ว่าทอยปั่นหัวกาโม่ให้เกลียดคุณดาวจนคุณดาวเข้าบ้านไม่ได้
ทอยถูกแฉก็ด่าเวนิสว่าเมายารึไง พูดจาไร้สาระ เวนิสบอกว่าตนได้ยินที่ทอยวางแผนให้กาโม่หนีจากคุณดาวจนปั่นป่วนกันไปหมด
เต็งได้ยินเวนิสแฉทอยและทอยด่าเวนิสกลบเกลื่อนปัญหาของตัวเอง เต็งบอกเวนิสว่ารู้อะไรพูดออกมาให้หมด พอเต็งรู้ความจริงก็ถามทอยทำไมทำแบบนี้ แล้วตัดบทก่อนที่ทอยจะพูดว่า
“เราคุยกันแล้ว ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะผู้หญิงที่เฮียรักและอยากแต่งงานด้วยมีอยู่คนเดียวคือคุณดาว ถ้าไม่ใช่คุณดาว เฮียก็ไม่รู้จะรักใครได้มากขนาดนี้”
ทอยทนฟังไม่ได้วิ่งออกไป พอดีชิดดาวเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เต็งเรียกให้เข้าบ้านแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
เวนิสเห็นทอยวิ่งเตลิดไปจึงวิ่งตามไปหวังพูดให้ทอยเข้าใจและตัดใจจากเต็งว่าเต็งกับชิดดาวรักกัน ให้ทอยยอมรับความจริงเหมือนอย่างที่ตนยอมรับว่าทอยไม่ได้รักตน ตนจึงถอยออกมาและเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ถามว่าถ้าตนยังทู่ซี้ทอยอยู่จนถึงวันนี้จะเปลี่ยนใจทอยได้ไหม เห็นทอยน้ำตาท่วมเวนิสตอบเองว่า
“ฉันรู้คำตอบแกดีว่าไม่มีทาง เฮียก็เหมือนกัน”
แต่ไม่ว่าเวนิสจะทั้งแฉ ทั้งหว่านล้อมก็ไม่อาจเปลี่ยนใจทอยได้ เธอร้องไห้วิ่งไปขี่มอเตอร์ไซค์ เวนิสตะโกนถามว่า
“ตกลงแกจะไม่ยอมหยุดแค่นี้ใช่ไหม...” ทอยหันจ้องหน้าเขาแววตาแข็งกร้าวขี่มอเตอร์ไซค์ตะบึงไป เวนิสมองตามพึมพำอย่างอ่อนใจ “นี่มันทอมบอยหรือนางอิจฉากันแน่วะ”
ooooooo
จากเรื่องราวที่สับสนวุ่นวายและเกี่ยวข้องกับคนรอบข้างในวงกว้างโดยเฉพาะกับกาโม่ เด็กน้อยที่ถูกใช้เป็นตัวประกันต่อรอง ทำให้ชิดดาวตัดสินใจยอมรับความจริงกับเต็งว่า
“ดาวไม่อยากวิ่งหนีปัญหา หลอกตัวเองอีกต่อไปแล้ว...คุณเปิดใจจริงใจกับดาวมาตลอด มีแต่ดาวที่ไม่เคยปริปากพูดอะไรสักคำ” ชิดดาวน้ำตาร่วง บอกเต็งว่า “ดาวไม่ควรปล่อยให้เรื่องดีๆมันจบไปอย่างน่าเสียดายเหมือนกับรายการของคุณ...ถ้าดาวคือกำลังใจที่จะทำให้คุณลุกขึ้นมาสู้ได้อีกครั้ง ดาวก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างคุณ”
“แต่งงานกับผมนะ” เต็งคุกเข่าขอแต่งงานและกอดชิดดาวไว้ น้ำตารื้นด้วยความดีใจ ตื้นตันใจไม่มีคำพูดใดๆจากใคร...มีแต่หัวใจที่เปี่ยมด้วยความรักในอ้อมกอดของกันและกัน
เต็งรีบพาชิดดาวไปหางามพิศ ผู้ใหญ่คนเดียวที่มีอยู่ให้เป็นพยานแล้วจะส่งผู้ใหญ่มาสู่ขออีกที
“ป้าดีใจด้วยนะ ตอนนี้ป้าเป็นญาติผู้ใหญ่สายตรงคนเดียวที่แก่สุดที่เหลืออยู่ของดาว ป้าไม่ใช่คนมีพิธีรีตองอะไร ถือว่ารับทราบและยินดีด้วย...ฤกษ์ยามจะให้ใครหาล่ะ”
“ผมขอฤกษ์สะดวกแล้วกัน พร้อมเร็วที่สุดเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น...กลัวเจ้าสาวเปลี่ยนใจหนีไปอีก” เต็งกุมมือชิดดาวมองตาหวานเชื่อม
“โอ๊ย...หมั่นไส้...ไปได้แล้ว หมั่นไส้มากๆ เดี๋ยวก็ไม่ยกให้ซะเลย”
ชิดดาวกราบตักงามพิศอย่างซึ้งใจ งามพิศลูบหัวอวยพรเปี่ยมด้วยเมตตาและยินดีว่า
“โชคดีแล้วลูกได้เจอคนดี รักเราจริงเสียทีนะ ป้าเชื่อว่าวิญญาณพ่อแม่เรารับรู้แล้วล่ะ และคงต้องยินดีเหมือนกับป้า”
ป้าหลานกอดกันด้วยความรัก เต็งยิ้มกับความรักที่ลงเอยอย่างมีความสุข...
ลูกกวาดรับรู้เรื่องราวดีๆของเพื่อนอย่างมีความสุขไปด้วย แต่แล้วก็ชะงักเมื่อทอยโทร.เข้ามาด่าสาดเสียเทเสียว่า “ผัวแกมันเลวมาก”
ลูกกวาดขอโทษทอยแทนเวนิส ถามว่าแต่ทอยก็ทำจริงๆไม่ใช่หรือ ถูกทอยด่าว่าเดี๋ยวนี้เห็นผัวดีกว่าเพื่อนแล้วใช่ไหม รู้เห็นเป็นใจด้วยกัน อยากเห็นเพื่อนโดนแฉให้อับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีนักรึไง!
ลูกกวาดบอกว่าเวนิสเป็นห่วงเธอ ทอยสวนทันทีว่า
“แต่หน้ามันสะใจมาก อยากแก้แค้นฉันที่ไม่รักมัน มันอกหักจนต้องหันไปคว้าแกแต่งงานไงล่ะ”
แม้ลูกกวาดจะเสียใจว่าเพื่อนไม่ควรพูดแบบนี้ แต่ก็สะกดกลั้นเอาไว้ เตือนสติทอยว่า
“ฉันพูดในฐานะเพื่อน แกจะฟังหรือไม่ก็เป็นเรื่องของแก คุณเต็งกับดาวเขารักกัน ตอนนี้เขาจูงมือกันมาหาป้างามพิศ คุณเต็งบอกป้างามพิศว่าจะแต่งงานกับดาว ทำใจเถอะ เขากำลังจะแต่งงานกันเร็วๆนี้แล้ว”
ทอยทนฟังไม่ได้ตัดสายทิ้ง ขบกรามแน่น สีหน้าแววตาไม่ยอมแพ้
ooooooo
ที่ห้องใต้หลังคา กาโม่ยังซ่อนอยู่ เอามือถือของคุณหลวงโทร.หาทอยถามว่าตนจะกลับบ้านได้หรือยัง ทอยทั้งปลอบทั้งขู่ไม่ให้กลับ กาโม่บอกว่าตนกลัว
ทอยเสียงแข็งว่ากลัวก็ต้องอดทน ต้องทำให้ได้ รู้ไหมว่าลุงเต็งเขาขอแต่งงานกับคุณดาวเรียบร้อยแล้ว กาโม่ตกใจถามว่าจริงหรือ ทอยยุแหย่ว่า
“ก็ใช่น่ะสิ ลุงเราเขาฉวยโอกาสตอนกาโม่หนีออกจากบ้านไปขอชิดดาวแต่งงาน ลุงเราเขาไม่สนใจตามหาเราเลยนะจะบอกให้ เราตกกระป๋องแล้วล่ะกาโม่ เตรียมตัวกลับไปอยู่กับพ่อได้แล้ว” เห็นกาโม่เงียบพูดไม่ออก ก็ขู่สำทับว่า “ถ้ากาโม่ไม่อยากกลับไปอยู่กับพ่อ กาโม่ต้องเชื่อที่อาทอยบอก อาทอยให้ทำอะไรกาโม่ก็ต้องทำตามทุกอย่าง อย่าดื้อ เข้าใจไหม”
พอกาโม่รับคำ ทอยย้ำว่ากาโม่ต้องหลบอยู่บ้านคุณหลวงห้ามกลับบ้านเด็ดขาด กลัวก็ต้องทน คอยดูซิว่า ลุงเขาจะตามหาเราไหม “รับปากอามาเดี๋ยวนี้ว่าจะหลบอยู่บ้านคุณหลวงจนกว่าอาทอยจะสั่งให้กลับได้”
กาโม่รับคำทั้งที่กลัวใจแทบขาด ทอยตัดสายจากกาโม่หน้าเครียดคิดแผนต่อไป
ooooooo
เต็งขับรถมาส่งชิดดาวที่บ้าน เห็นปั๊มยืนรออยู่หน้าบ้าน เต็งถามว่าตนจะไปเคลียร์กับปั๊มให้รู้เรื่องเลยดีไหม ชิดดาวบอกให้เต็งกลับไปก่อน ตนขอคุยเองง่ายกว่า แต่เต็งตัดสินใจตามชิดดาวไป
พอเข้าบ้าน ชิดดาวถามว่าทำไมไม่โทร.หาตน ปั๊มบอกว่าตนจะมาเฉยๆ บอกเต็งว่าไม่ต้องกังวลทั้งสองต่างยื่นมือเช็กแฮนด์กันอย่างแมนๆ เมื่อเต็งกลับมาขึ้นรถขับไป ปั๊มก็อึ้งสนิทเมื่อชิดดาวบอกว่า
“คุณเต็งขอดาวแต่งงาน”
ปั๊มเดินซึมออกมา ชิดดาวถามว่าจะกลับเลยหรือปั๊มบอกว่าไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไม เขาพูดอย่างสุภาพบุรุษว่าเรื่องนี้ไม่มีใครผิด เธอไม่ต้องรู้สึกแย่หรือโทษตัวเองอะไรเลย
ชิดดาวขอบใจที่เขาทำให้ตนสบายใจ ถามว่าแล้วห้องเช่าล่ะ ปั๊มบอกว่าโชคดีที่มีคนมาเช่าต่อตนจึงเสียแค่ค่าเสียเวลาช่างนิดหน่อยเท่านั้น แต่ก็นับว่าคุ้มมากที่ได้รู้คำตอบเสียที ชิดดาวพูดอย่างรู้สึกผิดว่า
“ถ้าดาวรู้ใจตัวเองแต่แรก ทุกอย่างก็คง...”
ปั๊มยกมือแตะริมฝีปากเธอไม่ให้พูดต่อ แต่ตัวเองบอกเธอว่า
“ปั๊มดีใจด้วยนะ งานแต่งดาวต้องเชิญปั๊มนะ ห้ามคิดแทนปั๊มเด็ดขาดว่าปั๊มจะรู้สึกยังไง คิดแค่ว่าไม่เชิญ ปั๊มจะเสียใจมาก”
ชิดดาวขอให้เขาโชคดีเจอคนดีๆเหมือนตน ปั๊มบอกว่าไม่น่าจะมีโอกาสแล้ว ทุกอย่างถูกกำหนดแล้วอย่าคิดมาก แล้วลากลับ ชิดดาวเดินไปส่ง กอดลากันด้วยความเข้าใจ
ooooooo
คุณหลวงเอาผลไม้ใส่ถุงก๊อบแก๊บมาให้กาโม่ที่หน้าห้องใต้หลังคา กระซิบบอกว่าพ่อกับแม่กลับมาแล้วอยู่เงียบๆนะ บอกให้กาโม่อยู่หลายๆวันนะ สนุกดี เหมือนเล่นซ่อนหาเลย
กาโม่รับถุงผลไม้ไปยิ้มแหยๆ เมื่อคุณหลวงขอลงไปก่อนเดี๋ยวพ่อกับแม่จับได้ กาโม่เรียกคุณหลวงถามว่าคืนนี้มานอนกับตนได้ไหม ตนกลัว คุณหลวงหยุดกึกเปลี่ยนจากสนุกเป็นกลัวขึ้นมาเหมือนกัน
คุณหญิงกับคุณชายเข้ามาถามคุณหลวงถึงอาการปวดท้องด้วยความเป็นห่วง คุณหลวงบอกว่าดีขึ้นแล้ว คุณชายจะให้หนูหริ่งทำอาหารอ่อนๆให้กิน หอมหน้าผากคุณหลวงบอกให้นอนพักผ่อนไปก่อน
กาโม่กลัวไม่กล้าอยู่บนห้องใต้หลังคา แอบย่องลงมา เจอคุณชายกับคุณหญิงก็รีบหลบควานไปเคาะประตูห้องคุณหลวง คุณหลวงเปิดประตูไม่เห็นกาโม่เพราะหมอบกับพื้นก็ตกใจร้องว่าผีหลอก กาโม่รีบบอกว่าตนเอง คุณหลวงรีบให้กาโม่เข้าห้องแล้วปิดประตูเลย
คุณชายเอายาและน้ำขึ้นมาได้ยินเสียงคุณหลวงร้อง ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า คุณหลวงบอกว่าตนตาฝาด คุณชายจึงกู๊ดไนท์ คุณหลวงรีบกู๊ดไนท์พ่อ ถอนใจโล่งอก ...เกือบไป!
ooooooo
ละอองกำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าอยู่ที่คอนโดเพื่อเตรียมไปงานคืนนี้ ช่างแต่งหน้าไปก็เล่นโทรศัพท์มือถือไปทำท่าคันปากอยากพูดแต่ก็ไม่กล้าพูด จนละอองถามว่ามีอะไร
เท่านั้นเองช่างแต่งหน้าก็เอามือถือให้ละอองดูรูปโต้กำลังโอบเอวหนมอบบอกว่าเพื่อนตนเจอเดินกันอยู่ที่สนามบิน ละอองดูแล้วพูดอย่างไม่สนใจว่าไม่เห็นมีอะไรบ่งบอกว่าเป็นสนามบินเลย แล้วเร่งให้รีบแต่งหน้าต่อ ช่างถามว่าไม่โกรธไม่หึงบ้างหรือ
“เฉยๆ พี่ไม่ได้เลี้ยงโต้คนแรกซะหน่อย เร็วช้าวันนี้ก็ต้องมาถึง พี่ไม่คิดว่าจะมีคนจริงจังกับพี่เท่าไหร่หรอก” ช่างแต่งหน้าบอกว่าเป็นตนเหวี่ยงบ้านแตกไปแล้ว ละอองพูดหน้านิ่งว่าถือว่าเจ๊ากัน เร่งช่างให้รีบแต่งเดี๋ยวตนไม่ทันงาน แล้วนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือไปอย่างไม่แคร์อะไรจนช่างแต่งหน้างง
ooooooo
พอคุณชายกลับเข้าห้องไป กาโม่ก็โดดขึ้นเตียงคุณหลวงขอนอนด้วยคนตนกลัวผี คุณหลวงลากกาโม่ลงจากเตียงบอกว่าไม่ได้เดี๋ยวดึกๆพ่อกับแม่มาเจอ ถ้าพ่อกับแม่มาเจอตนโดนตีแน่ๆ
กาโม่บอกว่าตนกลัวจริงๆ คุณหลวงเลยไล่ให้กลับบ้านไปเสีย กลับตอนนี้ยังทัน กาโม่ไม่ยอมกลับแต่ขอให้คุณหลวงไปนอนเป็นเพื่อนตน คุณหลวงเอาผ้าห่มคลุมตัวเองกับกาโม่ไว้ ตัวเองโผล่หน้าเดินนำไป เจอหนูหริ่งเดินมาพอดี ต่างตกใจผงะร้องลั่น ผ้าห่มหลุด หนูหริ่งเห็นกาโม่ก็ตกใจร้องเสียงดัง
“คุณหลวงเหรอลูก” คุณชายโผล่จากห้องมาถาม หนูหริ่งกลัวความผิดส่งสัญญาณให้กาโม่รีบหลบใต้ผ้าห่ม คุณหลวงรับหน้าพ่อกับแม่ที่ออกมาดู ถามว่าโวยวายทำไม ปวดท้องหรือ
คุณหลวงสวมรอยว่าใช่ เลยถูกคุณหญิงกับคุณชายพาไปกินยาข้างล่าง หนูหริ่งสะบัดผ้าห่มออกจ้องกาโม่ถามว่าแอบมาอยู่ในบ้านนี้ทำไม กาโม่สารภาพว่าตนหนีออกจากบ้าน
กาโม่ขอให้หนูหริ่งนอนเป็นเพื่อนตน หรือไม่ก็อยู่เป็นเพื่อนตนจนกว่าจะหลับ หนูหริ่งรำคาญและกลัวถูกจับได้จึงยอม แต่กาโม่ก็ไม่หลับสักที ถูกหนูหริ่งดุว่าตนง่วงมากแล้วขู่เดี๋ยวตีตายเลย กาโม่ร้องไห้จะไปหาลุงเต็ง หนูหริ่งตกใจสั่งห้ามร้องเดี๋ยวคุณหญิงตื่น กาโม่ปิดปากไม่ให้เสียงดังสะอื้นฮักๆ
ฝ่ายเต็งกลับถึงบ้านยังไม่เห็นกาโม่กลับก็เป็นห่วงว่ากาโม่จะนอนไม่หลับเพราะเป็นคนขี้กลัว แต่เต็งก็นอนไม่หลับเป็นห่วงกาโม่เลยลุกออกจากห้องไป เจอหนูหริ่งกำลังพากาโม่จะไปส่งบ้านเจอเต็งเข้าพอดี กาโม่ดีใจมากโผกอดเต็งแน่น เต็งกอดหลานไว้อย่างปลอบโยน บอกว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันยาวเลยนะ
พากาโม่กลับถึงโถงบ้านเต็งถามกาโม่ว่ารู้ตัวไหมว่าทำผิด กาโม่พยักหน้าจ๋อยๆ แต่เต็งก็ตำหนิตัวเองว่าไม่ควรตีกาโม่แรงๆอย่างนั้น ถามว่าลุงเสียใจมากรู้ไหม จ้องหน้าบอกกาโม่ว่า
“กาโม่ยกโทษให้ลุงด้วยนะที่ควบคุมอารมณ์ตัวเอง ไม่อยู่ ลุงสัญญาว่าจะไม่ทำอีก...ถ้ากาโม่ไม่ดื้อ”
เต็งสอนกาโม่อย่างจริงจังว่าไม่ว่าจะโกรธจะไม่พอใจลุงแค่ไหนก็ไม่ควรหนีออกจากบ้าน เพราะเป็นการตัดสินใจของคนไม่ฉลาด ถ้ากาโม่ติดนิสัยแบบนี้อีกหน่อยกาโม่ก็จะต้องหนีปัญหาไปตลอดชีวิต กาโม่ถามว่าอาดาวต้องหนีออกจากบ้านเหมือนกาโม่แน่ เต็งชะงักถามว่ากาโม่รู้เรื่องอาดาวได้ยังไง
เต็งทั้งตะล่อมทั้งหลอกล่อถามว่าอาทอยเล่าใช่ไหม กาโม่พยักหน้า เต็งบอกว่าต่อไปนี้เลิกติดต่ออาทอยได้แล้วเพราะจากวันนี้ไปอาทอยจะไม่มาที่บ้านเราอีกแล้ว รายการของลุงเลิกทำแล้ว กาโม่ถามว่าแล้วอาดาวจะมาอยู่บ้านเราแทนใช่ไหม เต็งบอกว่าพรุ่งนี้ค่อยคุยกันวันนี้ดึกแล้ว เต็งยังย้ำกับกาโม่ว่า
“สรุป วันนี้ลุงขอกาโม่ 2 ข้อ หนึ่งห้ามหนีออกจากบ้านอีก ถ้ามีครั้งต่อไปลุงจะลงโทษสถานหนักเลยเข้าใจไหม ข้อสอง ห้ามโทร.หาอาทอยอีก ถ้าอาทอยโทร.มาลุงจะรับเอง”
สอนกาโม่แล้วถามว่ารักลุงไหม กาโม่บอกว่ารัก
“ลุงก็รักกาโม่มาก เพราะฉะนั้นลุงสอนอะไร เตือนอะไร ขออะไร กาโม่ต้องเชื่อลุงและทำตามที่ลุงขออย่างเคร่งครัดตกลงไหม” กาโม่รับคำ เต็งยิ้มดึงกาโม่เข้าไปกอด ชวนไปนอนกันดีกว่า แล้วอุ้มกาโม่ตัวลอยพาเดินขึ้นชั้นบน
กาโม่ซบหน้ากับบ่าเต็งด้วยความรักและรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยอย่างที่สุด
ooooooo
เต็งพาชิดดาวไปดูโรงแรมที่จะจัดงานแต่งเป็นโรงแรมขนาดกะทัดรัด แต่น่ารักทันสมัย ชิดดาวถามว่าจะไม่พาตนไปกราบพ่อแม่เขาก่อนหรือ เต็งบอกว่าเคลียร์กับพี่สาวเธอน่าจะง่ายกว่า จึงนัดจะไปหาชิดจันทร์กันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้
ทอยถูกตัดโอกาสที่จะได้พบกาโม่ จึงไปหากาโม่ที่โรงเรียน ต่างดีใจที่ได้เจอกัน ทอยถามว่าทำไมกาโม่ไม่โทร.หาอาทอยเลย กาโม่บอกว่าลุงเต็งห้ามและอาทอยไม่มาบ้านเราอีกแล้ว อาทอยลาออกแล้ว
ทอยไม่พอใจยุกาโม่ว่าลุงเต็งแต่งงานกับอาดาวแล้วจะพาอาดาวมาอยู่บ้านแทนอาทอย กาโม่ถามว่าแล้วเขาก็จะส่งตนไปอยู่กับพ่อใช่ไหม ทอยยุว่าเมื่อเขามีลูกก็ไม่เก็บกาโม่ไว้เป็นภาระอีกต่อไป ยุแหย่ให้กาโม่ทำดีให้ทั้งสองคนตายใจว่าเป็นเด็กน่ารักว่าง่ายเชื่อฟัง ถ้ากาโม่ทำตามที่อาทอยบอก รับรองว่าจะไม่มีใครไล่กาโม่ออกจากบ้านไปอยู่กับพ่อเด็ดขาด
กาโม่ยิ้มดีใจที่ตนจะไม่ถูกส่งไปอยู่กับพ่อ ขณะเดียวกันทอยก็วางแผนการต่อไป
ooooooo
โต้กลับจากญี่ปุ่นก็ประจบเอาอกเอาใจละอองเข้านัวเนียรำพันความคิดถึง แต่พอละอองถามว่าสนุกไหม โต้บอกว่าทำงานตลอดไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน อ้อนว่าซื้อของมาฝากพี่อองด้วย
ละอองไม่สนใจเรื่องของฝากเร่งให้โต้ไปอาบน้ำนอนพักเสียเพราะค่ำๆตนรับงานไว้จะได้สดชื่น
พอโต้ไปเตรียมอาบน้ำ ละอองก็ส่งไลน์ภาพโต้ควงกับหนมอบไปให้ โต้ตกใจแทบช็อกรีบกลับมาหาละออง ถูกปรามว่าทำอะไรอย่าคิดว่าตนไม่รู้ โต้แก้ตัวว่าเป็นการเจอกันโดยบังเอิญ
ละอองบอกว่าข่าวนี้กำลังแชร์กันสนุก อีกไม่เกินชั่วโมงคงเป็นกระแส พอดีมือถือละอองดังขึ้นเธอพูดกับปลายสาย โต้จับความได้ว่า นักข่าวจะสัมภาษณ์โต้กับหนมอบ ละอองบอกปลายสายว่า
“ค่ำนี้โต้มีงานโชว์ตัวค่ะ...ไปแน่นอนค่ะ รับรองเคลียร์ชัดทุกประเด็น เตรียมคำถามไว้ได้เลย แล้วเจอกันค่ะ”
พอละอองวางสาย โต้ก็ขอโทษละอองที่ทำให้เดือดร้อน ละอองเดินไปจ้องหน้าคาดโทษ
“คราวนี้พี่ทัณฑ์บนไว้ก่อน อย่าโกหกพี่อีกก็แล้วกัน” พูดจบกระชากไอแพดจากโต้ไปเลย
ooooooo
วันนี้เต็งกับชิดดาวไปรับกาโม่ที่เรียนและพาไปกินข้าวนอกบ้านเพื่อจะบอกเรื่องทั้งสองจะแต่งงานกัน เต็งเล่าเรื่องความวุ่นวายตอนโต๊ดกับพายพากาโม่มาฝากตนเลี้ยงให้กาโม่ฟัง
เต็งเล่าว่าที่ต้องวุ่นวายแก้ปัญหาเพราะตอนนั้นโต๊ดยังเรียนไม่จบ พ่อแม่รู้เรื่องจะต้องรับไม่ได้ ชิดดาวเสริมว่าไม่ใช่ว่าปู่กับย่าไม่รักกาโม่ ปู่กับย่ารักและหลงกาโม่ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเป็นหลานด้วยซ้ำ
แล้วเต็งจึงบอกเรื่องตนจะแต่งงานกับชิดดาว สัญญาว่าเราจะอยู่กันสามคนด้วยความรัก
ระหว่างนั้นทอยสะกดรอยสังเกตอยู่ตลอดเวลา เห็นบรรยากาศความรักความเข้าใจกันของทั้งสามก็ไม่พอใจมาก
ถึงวันเสาร์แล้ว...เต็งตึงเครียดเมื่อไปหาชิดจันทร์เพื่อจะบอกเรื่องแต่งงาน จนชิดดาวต้องให้กำลังใจและให้กาโม่ออกหน้าเข้าไป
อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 9 วันที่ 17 ธ.ค.60
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทประพันธ์โดย เอกลิขิตละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทโทรทัศน์โดย เอกลิขิต
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญบุตร
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ควบคุมการผลิตโดย ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ออกอากาศทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ทางไทยทีวีสีช่อง 3 และช่อง 33
ที่มา ไทยรัฐ