อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 7 วันที่ 12 ธ.ค.60
“แหม...เสียดาย นึกว่าคุณเต็งแต่งงานเสียอีก” ชิดจันทร์พึมพำ “แล้วเราจะไปงานเขาไหมล่ะ”ชิดดาวสีหน้าครุ่นคิด ปั๊มแอบสังเกตตลอดเวลา พอเข้าห้องครัวชิดจันทร์ปรารภกับเก่งว่าดาวอาจจะยอมไปงานเพราะซี้กับลูกกวาดมาก เก่งว่าถ้าไปก็ต้องเจอเต็งแน่ ชิดจันทร์เสนอให้ปั๊มตามไปด้วย เก่งว่าตามไปอย่างเดียวไม่ได้ ต้องควงแขนกันเข้าไปเลย
ปั๊มติงว่าน่าเกลียด พูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เก่งถามว่าจะถอดใจง่ายๆอย่างนี้หรือ ขืนถอยตอนนี้ถ่านไฟเก่าคุแน่ๆ ชิดจันทร์เสนอว่าเราต้องช่วยกันคิดวิธีให้ปั๊มตามประกบชิดดาวไปกรุงเทพฯให้ได้
ทอยลองชุดสูทให้กาโม่ชมว่าหล่อมาก ให้กาโม่เต๊ะท่าถ่ายรูปจะไปอวดลุงเต็ง กาโม่เลยทำท่าเลียนแบบเต็ง ท่าเปิดรายการอย่างน่ารัก ทอยถามว่าทำเลียนแบบลุงเต็งได้หมดไหม กาโม่ว่าได้ ทอยวิ่งไปที่โต๊ะทำงานเต็งเพื่อหาบทเก่ามาดู แต่เหลือบเห็นบิลค่าน้ำวางอยู่ 2 ใบ หยิบมาดูจึงรู้ว่าใบหนึ่งเป็นของบ้านชิดดาว เอะใจว่าเจ้าตัวไม่อยู่ทำไมมีค่าน้ำอีก เสียงกาโม่เร่งมา ทอยจึงวางบิลลงแล้วรีบไป
เวนิสจัดห้องหอในบ้านของป๊ากับม้า ม้าบอกว่าแต่งงานแล้วก็เตรียมลาออกมาช่วยงานบริษัทเราได้แล้ว ป๊าเห็นด้วยว่าแต่งงานแล้วจะเป็นสามีเป็นพ่อก็ต้องเป็นผู้นำครอบครัว จะมาหลักลอยแบบเดิมไม่ได้
“ถ้าแกมีความรับผิดชอบต่อครอบครัว รักม้ารักป๊า รักเมีย รักลูกที่จะมาเกิด ก็ถึงเวลาที่แกต้องมาดูแลบริษัททัวร์ของเราต่อจากป๊ากับม้าซะทีแล้ว” ม้าย้ำ
เวนิสนิ่งเงียบไปทันทีไม่มีเหตุผลจะหลีกเลี่ยงอีกแล้ว คิดปลงๆว่าหรือจะถึงเวลาแล้วจริงๆ
ooooooo
เมื่อถึงวันเดินทาง ชิดจันทร์กับเก่งมาส่งชิดดาวที่รถ จู่ๆปั๊มก็หิ้วกระเป๋าเดินทางมาบอกว่าจะเข้ากรุงเทพฯ ชิดจันทร์กับเก่งทำไก๋บอกว่าพอดีเลย ฝากดูแลดาวด้วยแล้วกัน ปั๊มรับปากทันที
พอจะไปขึ้นรถ ปั๊มแอบทำปากขอบคุณชิดจันทร์กับเก่ง ทั้งสองอวยพรให้โชคดีอย่างรู้กัน
พอเดินทางถึงกรุงเทพฯและเข้าไปในหมู่บ้าน ผ่านบ้านเต็ง ชิดดาวหลบๆ แอบดูเห็นบ้านเต็งยังปกติก็สบายใจ พอไปถึงทาวน์เฮาส์บ้านตัวเอง เธอแปลกใจที่ สภาพบ้านสะอาดเรียบร้อย ต้นกุหลาบก็ชูดอกออกช่อแข็งแรง จนปั๊มถามขำๆว่า
“กุหลาบก็ยังงามด้วย พันธุ์อะไรครับเนี่ยจะซื้อกลับไปปลูกมั่ง”
ที่บ้านเต็ง เย็นนี้ทอยจัดนมและขนมให้กาโม่แล้วเดินไปจัดโต๊ะทำงานของเต็ง เห็นบิลค่าน้ำสองใบยังอยู่ คิดทบทวนแล้วสงสัยว่าเต็งออกไปไหนทุกคืน
เมื่อสะกดรอยไปดูจึงรู้ว่าเต็งไปรดน้ำต้นไม้ที่บ้านชิดดาวทุกคืน...
รู้ดังนั้นคืนนี้ทอยจึงทำไม่รู้ไม่ชี้เตือนเต็งเพื่อบอกให้เขารู้ว่าตนรู้เรื่องทุกอย่างว่า
“เฮียอย่าลืมจ่ายค่าน้ำบ้านดาวด้วยล่ะ จะเดดไลน์แล้วนะ”
เต็งชะงักที่ทอยรู้เรื่องบิลค่าน้ำบ้านชิดดาว แต่ทอยทำไม่รู้ไม่ชี้จัดเตรียมอาหารตามปกติทั้งที่อดเสียใจไม่ได้ที่เต็งยังไม่ลืมชิดดาว...
คืนนี้เต็งแอบโดดข้ามรั้วไปรดน้ำต้นไม้ที่บ้านชิดดาวอีก ชิดดาวที่เข้าบ้านแต่ไม่ได้เปิดไฟใช้แสงจากโทรศัพท์มือถือส่องขึ้นข้างบน ได้ยินเสียงคนโดดข้ามรั้วมาก็ตกใจนึกว่าขโมย ย่องไปหยิบมีดอีโต้ในครัวเดินไปแอบดู
ชิดดาวอึ้งเมื่อเห็นเป็นเต็งกำลังตั้งอกตั้งใจรดน้ำต้นไม้ฮัมเพลงอารมณ์ดีที่สนาม ทำอีโต้หล่นเสียงดัง ดีที่มีรถมาจอดหน้าบ้านพอดีเลยกลบเสียงอีโต้หล่น
เต็งเห็นรถมาจอดหน้าบ้านจึงรีบปิดน้ำหลบไปหลังพุ่มไม้แอบดู
ที่แท้ปั๊มกลัวชิดดาวหิว ซื้ออาหารมาให้ แต่เห็นบ้านปิดไฟมืดจึงโทร.เข้ามือถือ ชิดดาวตกใจกลัวโทรศัพท์เสียงดังรีบปิดเครื่อง ปั๊มจึงกลับไป เต็งย่องไปแอบดูที่หน้าต่างตรงที่ชิดดาวมาแอบดูข้างนอกพอดี
แต่ต่างไม่เห็นกัน เต็งพึมพำเศร้า “ทำไมวันนี้ผมคิดถึง คุณจัง...”
เต็งเดินไปมองซ้ายมองขวาแล้วโดดข้ามรั้วออกไป ชิดดาวมองตามเต็งไปทั้งซึ้งสะเทือนใจและว้าวุ่นใจมาก
ปั๊มขับรถออกมาแล้วจึงโทร.เข้ามือถือชิดดาว
อีกครั้ง พอเธอรับสายเขาบอกว่าซื้ออาหารมาฝากนึกว่าไม่อยู่บ้านเลยกลับ ชิดดาวบอกว่าตนไม่เปิดไฟ เกรงคนจะรู้ว่ากลับมาบ้าน ขอบใจที่ซื้ออาหารมาฝาก บอกเขาให้ขับรถดีๆ ตนง่วงแล้ว
ปั๊มนัดพรุ่งนี้จะมารับไปส่งที่งานและนั่งรอในรถ ชิดดาวเกรงใจ ปั๊มอ้อนจนชิดดาวตามใจ ปั๊มนัดพรุ่งนี้บ่าย 4 โมงเย็นเจอกันแล้ววางสายยิ้มอย่างสมหวัง มีความสุข
ooooooo
เย็นวันรุ่งขึ้น กาโม่แต่งหล่อ เต็งแต่งเท่ และทอยแต่งสวยแปลกตาจนเต็งทักว่านึกยังไงแต่งซะเต็มขนาดนี้ ทอยแก้เกี้ยวว่าแต่งแกล้งไอตี๋มัน ทั้งที่ตั้งใจแต่งอยากให้เต็งดูและเพื่อให้เข้าคู่และเข้ากันกับเขา
เต็งใส่ชุดหล่อแต่ใส่รองเท้าแตะมา จนทอยทักจึงขอเวลาไปเปลี่ยน กาโม่มองตามเต็งแล้วหันมองทอยบ่นซึมๆว่า...
“ถ้าอาทอยเป็นแม่ ลุงเต็งเป็นพ่อกาโม่ได้ก็ดีน่ะสิ”
ทอยแอบดีใจแต่พูดปลอบกาโม่ว่า “อาทอยกับลุงเต็งก็รักกาโม่ไม่แพ้พ่อแม่แท้ๆหรอกจ้ะ” เห็นกาโม่ยังเศร้าก็ปลอบ “อย่าทำหน้าเศร้ายังงั้นสิครับกาโม่ แต่งตัวหล่อขนาดนี้ ต้องยิ้มเอาไว้”
เมื่อกาโม่ฝืนยิ้ม ทอยแอบดีใจ แอบมีความหวัง ที่กาโม่คิดอย่างนั้น
ปั๊มมารับชิดดาวตามนัด เขามองเธอนิ่งอึ้ง เมื่อขึ้นรถผ่านบ้านเต็ง ชิดดาวพยายามหลบๆกลัวเต็งเห็น เปรยๆว่าเต็งจะไปงานนี้หรือเปล่า ปั๊มบอกว่าน่าจะไปเพราะเวนิสเป็นน้องรักของเขา ทำงานด้วยกันมานาน
ชิดดาวอึ้งไปอย่างลำบากใจ ปั๊มเข้าใจความรู้สึกของเธอจึงเลือกที่จะเงียบแต่ในใจก็อดกังวลไม่ได้
ที่หน้างานแต่ง...เวนิสกับลูกกวาดต่างหล่อและสวยในชุดงานกลางคืนคอยถ่ายรูปกับแขกที่หน้างาน ลูกกวาดเหลือบเห็นเต็ง ทอย กับกาโม่จูงมือกันเข้ามา ก็แอบกระซิบกับเวนิส
“ดูนังทอยซิ มันจะแย่งซีนฉัน”
เวนิสเห็นทอยก็ตะลึงจนลูกกวาดมองอย่างทำใจเมื่อตระหนักแก่ใจว่า เวนิสยังไม่อาจลืมทอยได้ แต่เวนิสก็กระซิบข้างหูลูกกวาดจนเธอยิ้มปลื้มว่า
“วันนี้ เจ้าสาวผมสวยกว่า”
ooooooo
ปั๊มขับรถพาชิดดาวมาถึงงาน แต่ชิดดาวยังนั่งเฉยจนปั๊มเรียกจึงได้สติบอกเขาว่าตนเปลี่ยนใจแล้ว เรากลับกันดีกว่า ปั๊มถามว่าทำไม
“ดาวไม่อยากเจอเขาอีก เรื่องทั้งหมดกำลังกลายเป็นความทรงจำดีๆที่จางลงเรื่อยๆนะปั๊ม ดาวไม่ควรทำให้อดีตกลับมาเป็นปัจจุบันอีก”
“ถ้ามันเป็นอดีตแล้วจริงๆ ดาวคงไม่ลังเลอย่างนี้หรอก”
ชิดดาวยอมรับว่าตนไม่อยากขึ้นไปงานเพราะกลัวว่ายังลืมเขาไม่ได้ ปั๊มเองก็ยอมรับว่าตนกลัวว่าเธอขึ้นไปแล้วจะไม่กลับมาเหมือนกัน ถอนใจอย่างทำใจ ตัดใจแล้ว บอกชิดดาวว่า
“แต่การขึ้นไปงานวันนี้ มันจะทำให้ดาวได้รู้ใจตัวเองจริงๆ บางทีปั๊มก็จะได้รู้คำตอบด้วยว่าทำไมเราถึงไปไม่ถึงไหนซะที...ลงมาเถอะครับ วันนี้ดาวสวยมากจนปั๊มไม่อยากเห็นอยู่คนเดียว” ปั๊มโค้งเชิญอีกครั้ง
พอชิดดาวก้าวลงจากรถปั๊มให้กำลังใจว่า “ปั๊มจะนั่งรออยู่ในรถนะ ดาวอยากกลับเมื่อไหร่ก็ลงมาได้เลย”
ชิดดาวเดินต่อสู้กับความคิดของตัวเองไปจนถึงหน้าลิฟต์ยังหยุดชั่งใจ กดลิฟต์แล้วก็ยังลังเล
ในที่สุดชิดดาวกลับมา ปั๊มดีใจถามว่าดาวไม่ไปแล้วหรือ ยิ้มเจื่อนเมื่อเธอบอกว่าเปล่า แต่แล้วก็อึ้งนึกไม่ถึงเมื่อชิดดาวบอกว่า
“แต่ดาวอยากชวนปั๊มขึ้นไปงานเป็นเพื่อน”
ชิดดาวมองชุดที่ปั๊มใส่แล้วบ่นเสียดายน่าจะให้เขาเอาสูทมาด้วย ปรารภว่าจะไปเช่าที่ไหนให้ทันงาน ปั๊มยิ้มเต็มหน้าถามว่าทำไมต้องเช่าล่ะ แล้วเดินไปที่ท้ายรถหยิงถุงใส่สูทออกมาโชว์บอกว่าตนเตรียมไว้แล้วเสื้อชุดเดียวกับกางเกงตัวนี้เป๊ะ ชิดดาวถามว่าเขาเตรียมการไว้แล้วหรือ
“ก็นิดหน่อย ปั๊มกะขอไปงานแต่งด้วยแต่แรกแล้วล่ะ แต่ไม่กล้า” ปั๊มยิ้มอย่างภูมิใจ ชิดดาวชวนงั้นก็ไปกันเลย
ชิดดาวกับปั๊มเข้าลิฟต์ยืนคู่กันดูสมกันมาก แต่ชิดดาวยังประหม่าเล็กน้อย ปั๊มปลอบว่า
“ปั๊มอยู่ทั้งคนไม่ต้องกลัว” แล้วตั้งแขนให้ชิดดาวคล้องแขนทันทีอย่างอุ่นใจ “สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆครับ” ปั๊มบอกพร้อมกับทำไปด้วยกัน
พอลิฟต์ขึ้นถึงชั้นจัดงาน ปั๊มกับชิดดาวเดินออกจากลิฟต์คู่กันเข้าไปในงาน
ooooooo
ป๊ากับม้ากำลังแนะนำคู่บ่าวสาวให้ญาติๆรู้จักอย่างสดชื่น มีความสุข และถ่ายรูปหมู่กัน เวนิสเหลือบเห็นชิดดาวเดินมากับปั๊มก็สะกิดให้ลูกกวาดดู
ลูกกวาดดีใจมาก วิ่งไปกอดชิดดาวบอกว่าคิดถึงที่สุดเลย ชิดดาวแสดงความดีใจกับเพื่อน ลูกกวาดถามว่า นึกไม่ถึงล่ะสิว่าตนจะมีวันนี้ แล้วมองไปทางปั๊มทำนองให้แนะนำ ชิดดาวรู้แต่ทำเฉไฉหันไปแสดงความดีใจ
กับเวนิส
“ขอบคุณครับ” เวนิสเอ่ย มองไปทางปั๊ม ทำท่าจะทักทาย ชิดดาวชิงตัดบทว่า ไปถ่ายรูปกันก่อน เวนิสจึงชวนปั๊มไปถ่ายรูปด้วยกัน
เมื่อเดินไปที่ซุ้มถ่ายรูป ปั๊มมองหน้าชิดดาวเชิงขอความเห็น แต่ลูกกวาดชิงไปควงปั๊มเอ่ยร่าเริง
“หล่อๆยังงี้ต้องอยู่ข้างเจ้าสาว”
ปั๊มสบตาชิดดาว เห็นเธอพยักหน้าจึงเดินไปกับลูกกวาด รูปหมู่ที่ออกมาจึงกลายเป็นว่า ปั๊มยืนขนาบข้างเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว ชิดดาวยืนถัดไป ยิ้มบางๆแอบเกร็งเล็กน้อย
ooooooo
ทอยถือจานอาหารเดินตามกาโม่ที่วิ่งเล่นกับเด็กๆรุ่นเดียวกันอย่างสนุกสนานดูเหมือนแม่ที่ดูแลลูก ส่วนเต็งกำลังเดินไปที่โต๊ะอาหารค็อกเทล ขณะจะหยิบขนมก็จ๊ะเข้ากับปั๊ม ต่างชะงักเชิญอีกฝ่ายก่อน
ปั๊มมองเต็งเต็มตาอย่างรู้ว่าคนนี้คือคนรักเก่าของชิดดาว ส่วนชิดดาวกำลังดีใจกับลูกกวาดที่ไม่ได้เจอกันนาน ชิดดาวชมว่าวันนี้ลูกกวาดสวยมาก ลูกกวาดรู้ทันให้เล่าเรื่องสุดหล่อที่เธอควงมา ชิดดาวเลี่ยงไปเลี่ยงมาจนลูกกวาดถูกเวนิสโทร.ตามตัวไป
ก่อนไปลูกกวาดขอเบอร์โทร.ชิดดาวไว้ เธอเลี่ยงอีกตามเคยจนลูกกวาดขู่ว่าถ้าไม่ให้จะถือว่าเธอไม่ได้นับตนเป็นเพื่อนอีกต่อไป ชิดดาวพูดไม่ออก ได้แต่ถอนใจยาว...
ชิดดาวเดินมองหาปั๊มหลบๆเลี่ยงๆกลัวจะเจอเต็ง ถูกทอยที่เดินตามหากาโม่เห็นเข้าอย่างจัง ทอยรีบหลบ จับตามองตามชิดดาวกลัวจะเจอกับเต็ง
ชิดดาวมองหาปั๊ม เธอชะงักอึ้งเมื่อเห็นปั๊มกำลังยืนคุยกับเต็งอยู่ที่มุมโต๊ะเบเกอรี่ ปั๊มคุยอย่างรู้จักเต็งดีว่าเป็นพิธีกรรายการที่เขาดูประจำ ชิดดาวมองเต็งน้ำตารื้นด้วยความคิดถึง อีกใจก็กลัวเต็งเห็น ปั๊มเหลือบเห็นชิดดาวจึงขอตัวกับเต็งเดินมาหา ชิดดาวกลัวเต็งเห็นยืนขาตายเหมือนถูกสาป
ปั๊มเดินมาหาชิดดาวเธอยังยืนช็อกอยู่ วินาทีนั้นเต็งมองมากำลังจะเห็นชิดดาวแต่ไฟห้องงานดับพึ่บพอดี! พร้อมกับเสียงปรบมือดังจากทางหน้าเวที
ชิดดาวบอกปั๊มว่าตนจะกลับแล้วเพราะไม่อยากเผชิญหน้ากับเต็ง แล้วรีบเดินไปที่ลิฟต์ พอเข้าลิฟต์กดปิดก็เห็นกาโม่วิ่งมาตามทอย ชิดดาวกดลิฟต์เปิดค้างไว้อย่างลืมตัว มองกาโม่อย่างไม่แน่ใจเพราะไม่ได้เห็นหลายปี ทอยสบตากับชิดดาวแว่บหนึ่งแต่ถูก
กาโม่ดึงไปบอกว่าอาเวนิสจะพูดแล้ว
ปั๊มเห็นชิดดาวยืนช็อก ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เธอปฏิเสธรีบกดปิดลิฟต์ก้มหน้ายกมือขึ้นเช็ดน้ำตา
ปั๊มได้แต่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
เวนิสกับลูกกวาดยืนอยู่บนเวที เวนิสออกตัวเขินๆ ว่าเคยอยู่แต่หลังกล้อง จนลูกกวาดต้องจับมือให้กำลังใจ เวนิสจึงพูดมือยังกุมอยู่กับลูกกวาดว่า
“ผมรู้ว่ายังมีหลายเรื่องที่ลูกกวาดเขายังไม่มั่นใจในตัวผมอยู่ ผมก็เลยอยากจะพูดให้เขามั่นใจในวันนี้เลยว่า ถึงกวาดจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ผมเคยหลงรัก แต่กวาดคือผู้หญิงที่ผมเลือกเป็นคู่ชีวิต ไม่ใช่ผู้หญิงที่อยู่ได้แค่ในความทรงจำ...และผมก็มั่นใจว่าหลังจากวันนี้ กวาดจะลบภาพผู้หญิงในความทรงจำของผมได้หมดและกวาดจะเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดเพียงคนเดียว”
เสียงปรบมือดังกึกก้อง ลูกกวาดน้ำตาไหลพราก เวนิสเองก็น้ำตาซึม แต่ในบรรยากาศนั้นทอยไม่ได้สนใจอะไรเลย จูงมือกาโม่เดินซอกแซกหาเต็ง พอเจอก็ตรงรี่ไปบอกว่าชิดดาวมา เต็งดีใจมากถามว่าอยู่ไหน ทอยบอกว่ากลับไปแล้ว เต็งทำท่าจะตาม แต่แล้วก็ชะงักเมื่อทอยบอกว่า
“มากับผู้ชายด้วย น่าจะแฟนนะเฮีย ทอยเห็นจูงมือกันด้วย” เต็งฟังแล้วหน้าเจื่อนยืนอึ้งงัน...
ชิดดาวเดินมากับปั๊มเกือบถึงรถอยู่แล้ว จู่ๆโต้ก็ลงจากรถมาขวางหน้ามองชิดดาวพูดกวนๆ
“นึกแล้วว่าต้องได้เจอดาวแน่ แต่ไม่คิดว่าจะเจอตรงนี้กับใครที่ไม่ใช่ไอ้เต็ง”
ชิดดาวเดินเลี่ยงชวนปั๊มไปกันเถอะ โต้ขวางหน้าอีกถามว่าแฟนใหม่หรือ แล้วพูดกับปั๊มว่าตนเป็นแฟนคนแรกก่อนเต็งเสียอีก ยินดีที่รู้จัก
“ผมไม่สนใจอดีตที่ผ่านมาแล้วและจบไปแล้วหรอกครับ ผมรู้แต่ว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน”
อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 7 วันที่ 12 ธ.ค.60
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทประพันธ์โดย เอกลิขิตละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทโทรทัศน์โดย เอกลิขิต
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญบุตร
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ควบคุมการผลิตโดย ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ออกอากาศทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ทางไทยทีวีสีช่อง 3 และช่อง 33
ที่มา ไทยรัฐ