อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 6 วันที่ 9 ธ.ค.60
หนูหริ่งต้องการสืบเรื่องเต็งกับชิดดาวและกาโม่ให้ลึกกว่านั้น วันนี้แกล้งไปเปิดประตูรั้วบ้านเต็งแล้วล่อคุณหลวงให้เข้าไปเล่นที่สนามบ้านเต็ง ทั้งๆที่คุณหญิงสั่งไม่ให้คุณหลวงไปเล่นกับเด็กข้างบ้านหนูหริ่งพยายามเลียบเคียงว่าเต็งกับชิดดาวเป็นพ่อกับแม่ของกาโม่ ชิดดาวจะชี้แจง แต่เต็งขอว่าให้เขาเข้าใจผิดต่อไปได้ไหม เพราะตนก็อยากให้เป็นแบบนั้นมานานแล้ว ชิดดาวแก้เกี้ยวเร่งให้ไปพากาโม่มาขึ้นรถเกรงจะไม่ทันกลุ่ม
ทอยร่วมเดินทางไประยองด้วย เวนิสดีใจบอกว่า
“ฉันดีใจนะที่แกยอมไป ตั้งแต่เราทำงานกับเฮียนี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ออกกองต่างจังหวัดด้วยกัน”
ลูกกวาดสะพายกระเป๋าแต่งตัวสวยจัดเดินมาที่รถ จัดแจงให้ทอยนั่งหน้าคู่กับคนขับ อ้างว่าตนขอนั่งหลังจะได้งีบเพราะเมื่อคืนนอนดึก นั่งได้ไม่นานก็ทำเป็นหลับแต่ที่แท้แอบดูแอบฟังทอยกับเวนิสคุยกัน
เวนิสเล่าเรื่องเต็งเตรียมขอชิดดาวแต่งงานหยั่งท่าที ทอยประชดว่าเขาเองก็นัดนังจิ้งจกแต่งเสียเลยจะได้แต่งพร้อมกันทีเดียวสองคู่
เวนิสถามว่าแล้วเธออยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอ ตนคงคิดถึงแย่ พูดแล้วทำเฉไฉบอกว่าไม่รู้จะแกล้งใคร แล้วทั้งสองก็หัวเราะที่ได้หยอกเย้ากัน ลูกกวาดที่แกล้งนอนหลับนึกในใจว่าสองคนนี้เหมาะสมกันดี เก็บความรู้สึกลึกๆของตัวเองแล้วแกล้งทำเป็นหลับต่อไป
เต็งเห็นรถหรูป้ายแดงขับตามมา บอกชิดดาวว่าโต้ตามมา กังวลว่าโต้จะตามไปถึงระยอง
ชิดดาวจึงโทร.เข้ามือถือโต้ โต้ถามว่าจะไปไหน ชิดดาวสวนไปว่าก็รู้อยู่แล้วไม่งั้นจะตามมาถูกหรือบอกว่าไม่ต้องตามแล้ว โต้ยังจะตามไปเรื่อยๆ ชิดดาวถามว่าต้องการอะไร โต้บอกว่าหวงแฟน
“มาหวงตอนที่กำลังจะเสียไปน่ะเหรอ” เห็นโต้เงียบ ถามว่าฟังอยู่หรือเปล่า เต็งบอกว่าเขาเลี้ยวไปแล้ว โต้เลี้ยวรถกลับเพราะถูกละอองโทร.ตามเร่งให้มาทำงาน โต้โกหกว่าออกมาเติมน้ำมันแล้วรีบขับรถกลับไป
หลังจากคุยกับโต้แล้ว ชิดดาวนั่งซึม เต็งเป็นห่วงถามว่าหมดสนุกเลยใช่ไหม เธอฝืนยิ้มกลบเกลื่อนว่า
กาโม่หลับอยู่ เต็งผสมโรงว่างั้นเราอยู่กันเงียบๆก่อน แล้วต่างนั่งเงียบ เต็งเป็นห่วงความรู้สึกของชิดดาว ชำเลืองมองทางกระจกหลัง เห็นเธอยกมือขึ้นปาดน้ำตาพอดี...
ooooooo
ไปถึงระยอง เต็งกับชิดดาวพากาโม่ไปเดินย่ำทรายที่ชายหาดหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ทอยแอบถ่ายรูปส่งไปให้โต้ดู ยุว่านี่ยังไม่เท่าไหร่ เป็นงานปาร์ตี้เลี้ยงส่งกาโม่ ยั่วยุให้โต้อารมณ์ขึ้นแล้วจึงบอกว่า
“แต่พรุ่งนี้สิ เป็นวันเกิดแฟนคุณไง หรือจำไม่ได้ ทอยบอกว่าเฮียวางแผนจะขอคุณดาวแต่งงานในคืนวันเกิด...ยังไงพรุ่งนี้หาทางมาให้ได้ก็แล้วกัน เกิดเขาตกปากรับคำยอมแต่งงานไปแล้วจะแก้ไขอะไรไม่ทันนะ”
โต้หงุดหงิดบอกว่าจะลองหาทางดูอีกที และจำต้องหยุดคุยกับทอยเพราะถูกละอองเร่งยิกๆให้รีบไปทำงาน ทอยวางสายจากโต้แล้วก็คิดวางแผนต่อ แววตาเจ้าเล่ห์
ตกเย็นที่โถงบ้านพักชายทะเล ถูกตบแต่งเป็นงานเลี้ยงส่งกาโม่บรรยากาศน่ารัก ทุกคนหยอกล้อกับกาโม่อย่างร่าเริง
เลิกงานเลี้ยงส่งกาโม่ตอนหัวค่ำ ชิดดาวพากาโม่เข้านอนแล้วไปนั่งเงียบๆอยู่ริมทะเลคนเดียว เต็งขอนั่งเป็นเพื่อน เต็งทำใจกล้าจับมือชิดดาวจะบอกความในใจ แต่พูดอ้อมค้อม จนชิดดาวถามว่าวันนี้เขากินอะไรมา เต็งจึงโพล่งไปว่า
“ผมกำลังจะเสียกาโม่คืนให้พ่อแม่เขาแล้ว ผมไม่อยากเสียคุณดาวคืนให้ใครอีก”
ชิดดาวอึ้ง เหลือบเห็นเงาคนทอดยาวผ่านทั้งสองไป เธอบอกว่ามีคนมา แต่พอหันมองเงานั้นก็หายไป เต็งพยายามจะพูดต่อ แต่ก็พูดไม่ออก จนโทรศัพท์ชิดดาวดังขึ้น เธอขอตัวเดินเลี่ยงไปรับสาย
เป็นสายจากโต้โทร.มาต่อว่าชิดดาวว่าไปกับคนอื่นแบบนี้มันคือนอกใจตน ทั้งที่ตนมาก่อน เลยไม่แน่ใจว่าเธอไม่รักตนหรือตนไม่รักเธอกันแน่ ตัดพ้อต่อว่าจนชิดดาวเงียบ ก็ถามว่าเงียบทำไม ตอบคำถามตนสิ ชิดดาว บอกว่า “ดาวไม่รู้”
“ดาวไม่รู้ ไม่รู้ มีปัญหากันทีไรเอะอะก็ไม่รู้ลูกเดียว โต้ถามจริงๆเถอะ ดาวรู้อะไรมั่ง”
“ดาวรู้ว่าดาวชอบคุณเต็ง ชอบมากขึ้นทุกวัน นี่ใช่ไหมที่โต้อยากได้ยิน” พูดแล้วตัดสายและน้ำตาทะลักอย่างอัดอั้น แล้วเดินขึ้นบ้านไป
ที่แท้ทอยแอบดูและแอบฟังชิดดาวตลอด เมื่อได้ยินชิดดาวบอกโต้ว่ารักเต็ง ทอยถึงกับสมองตื้อก้าวขาไม่ออกเลย
โต้คุยโทรศัพท์กับชิดดาวจนถูกละอองคาดโทษว่าถ้าไม่ตั้งใจจริงตนจะเลิกปั้น ทำให้ตนเสียเครดิตหมด โต้รีบยกมือไหว้ขอโทษ
“ปิดมือถือไปเลยนะ จนกว่าจะเลิกกอง อย่าให้พี่เห็นโต้คุยโทรศัพท์กับใครอีกเข้าใจไหม”
โต้จ๋อย รีบปิดโทรศัพท์ ละอองค้อนเคืองๆ สั่งให้ตามมาเร็วๆเลย
ooooooo
เต็งยังยืนรอชิดดาวอยู่ ทอยเดินไปบอกว่าชิดดาวขึ้นบ้านไปแล้ว คุยกับตนแทนได้ไหม ฝ่ายชิดดาวพอขึ้นบ้านไปแล้วนึกได้ว่าทิ้งเต็งให้ยืนคอยอยู่ รีบลงจากบ้านไป
เต็งอึดอัดที่จะคุยกับทอย อ้างว่าขับรถมาทั้งวันเหนื่อยและง่วง ทำท่าจะเดินหนี ทอยตัดสินใจถาม “ถ้าทอยจะบอกว่าชอบเฮีย มันสายเกินไปแล้วใช่ไหม”
เต็งชะงักอึ้งทำอะไรไม่ถูก พูดไม่ออก ทั้งสองต่างอึดอัดกับภาวะกดดันนี้ ทอยเป็นฝ่ายตัดสินใจเดินไปที่ชายหาดปาดน้ำตาอย่างเจ็บปวด เต็งลังเลจะตามไปดีหรือไม่ สุดท้ายตัดสินใจไม่ตาม
แต่ที่หลังพุ่มไม้ ลูกกวาดมาแอบดูอยู่ เธอเห็นใจทั้งสองฝ่ายที่อยู่ในสภาพอัดอั้นกับความรู้สึกที่สวนกัน พอเดินออกมาลูกกวาดเหลือบเห็นเวนิสที่แอบดูเหตุการณ์อยู่อีกคน ลูกกวาดมองอย่างเข้าใจความรู้สึกของเวนิส
ชิดดาวเดินมาหาเต็งที่จุดเดิม แต่เต็งหายไปแล้ว... จึงเดินกลับบ้านพัก
ทอยกลับมาเปลี่ยนชุดนอนแล้วแต่นอนไม่หลับ เหลือบมองลูกกวาดที่นอนข้างๆ เห็นหลับแล้ว แต่ที่แท้ลูกกวาดทำเป็นหลับ เห็นทอยลุกเดินออกจากห้องก็แอบดูอยู่อย่างสงสัย
ทอยเดินมาที่ห้องนอนของกาโม่กับชิดดาว ลองจับลูกบิดดูปรากฏว่าไม่ได้ล็อก เปิดดูเห็นชิดดาวหลับอยู่กับกาโม่จึงย่องเข้าไป ชิดดาวรู้สึกตัวตื่นถามทอยว่าเข้ามาทำไม ทอยถามไม่มีปี่มีขลุ่ยว่า
“เธอรู้ไหมว่าฉันชอบคุณเต็ง ชอบมานานมากแล้วด้วย ถ้าถามว่านานไหม ก็ก่อนที่เธอจะเข้ามาในชีวิต ของพวกเรา” ชิดดาวถามว่าแล้วมาบอกตนทำไม “เธอไม่ควรจับปลาสองมือ มันน่าเกลียด ผู้หญิงดีๆเขาไม่ทำกันหรอก”
ชิดดาวเจ็บที่โดนทอยพูดแทงใจดำ ทอยรุกต่ออีกว่า เต็งเกือบถูกยึดไม่ได้เป็นพิธีกรก็เพราะโดนโต้แฟนเธอแกล้ง นิ่งไปอึดใจแล้วรวบรัดว่า เธอเป็นคนฉลาด ตนคงไม่ต้องพูดอะไรมากกว่านี้
ชิดดาวบอกว่าตนเข้าใจที่ทอยพูดทุกอย่างและก็รู้เจตนาดีว่าต้องการอะไร ทอยขอบใจแล้วจะเดินออกไป ชิดดาวพูดหน้านิ่งเยือกเย็นว่า
“แต่ฉันกลัวว่าฉันถอย คุณเต็งจะไม่เลิกตาม ฉันอยากพูดกับเธอเท่านี้เหมือนกัน กู๊ดไนท์นะ”
“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเธอไม่บอกเลิกกับโต้ไปซะ” ชิดดาวบอกว่าตนตอบไม่ได้ เพราะไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทอยหน้าตึงเสียงเข้มทันทีว่า
“เธอนี่มันกวนประสาทหน้าตายจริง ทำเป็นโลกสวย เรียบร้อย แสนดี รักเด็ก แต่ที่จริงเธอมันร้ายกาจเจ้าแผนการ”
“งั้นเราก็เหมือนกัน ต่างกันแค่ฉันไม่ได้อยู่ในลุคทอมบอย” ชิดดาวย้อนหน้าตาเฉย ทอยแทบจะทนไม่ได้ สะกดกลั้นอารมณ์ถามว่า
“แล้วเธอจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้น่ะเหรอ”
ชิดดาวบอกว่าตนถามตัวเองอยู่หลายปีแต่ก็ยังไม่เจอคำตอบ เจอเมื่อไหร่จะบอกทอยเป็นคนแรก แล้วตัดบทว่าเดี๋ยวกาโม่ตื่นไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ก็แล้วกันแล้วชักผ้าห่มคลุม บอกทอยให้ช่วยปิดไฟล็อกประตูให้ด้วยเมื่อกี๊ตนผล็อยหลับไปเลยไม่ได้ล็อก พูดแล้วชักผ้าห่มคลุมโปงเลย
ที่หน้าห้อง ลูกกวาดมาแอบฟังอยู่อย่างอยากรู้อยากเห็น เมื่อรู้ความจริงแล้ว ลูกกวาดตัดสินใจจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อแก้ปัญหารักไขว้ไปไขว้มาของเพื่อนร่วมก๊วน เห็นทอยปิดประตูห้องชิดดาวล็อก ลูกกวาดนึกได้รีบวิ่งกลับห้องนอนทันที
ฝ่ายชิดดาว พอทอยไปแล้วก็ค่อยๆโผล่ออกจากโปง ยกมือไหว้พึมพำ...
“ขอบคุณละครเมื่อคืน ใครว่าละครดราม่าไม่มีประโยชน์” ถอนใจแล้วก็อดคิดถึงคำพูดต่างๆที่ทอยพูดเมื่อกี๊ไม่ได้...
ooooooo
เต็งกลับถึงห้องเห็นเวนิสยังไม่นอน เวนิสบอกว่ารอเฮีย แล้วถามตรงๆว่าเฮียเคยนึกชอบทอยบ้างไหม พอเต็งบอกว่าไม่เคย เวนิสบอกว่าแต่ทอยชอบเฮียมาก ชอบมาตลอดเวลา
“แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าทอยชอบใครแล้วใครชอบทอย แต่ก็นะ ตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่มือเดียวฟาดกบาลแกน่ะดังแน่นอน” เต็งตบแฉลบหัวเวนิสแล้วทิ้งตัวนอน แต่แล้วเวนิสก็เรียกอีก คราวนี้อยู่พ้นรัศมีมือเต็ง ทำท่าจะถามอะไรแต่ก็ไม่กล้า จนเต็งปรามว่า “ยังไงแกก็อย่าหลอกลูกกวาดหรือใช้น้องเป็นเครื่องมือก็แล้วกัน”
เวนิสถอยห่างอีก มองหน้าเต็งจริงจังบอกว่ามีเรื่องจะสารภาพ
ooooooo
รุ่งขึ้นทีมงานเตรียมไปถ่ายทำที่เกาะ ลูกกวาดทำอุบายบอกว่าตนเวียนหัวจะอยู่ดูแลกาโม่ให้ บอกชิดดาวให้ไปกับทีมงานจะได้พักผ่อนด้วย ทอยพยายามกีดกัน แต่เวนิสพยายามจะให้ชิดดาวไปกับเต็ง
ทอยกับเวนิสต่างลุ้นตามเจตนาของตน ลูกกวาดยืนยันว่าตนอยู่ดูแลกาโม่ได้ เวนิสเลยถามเต็งว่าจะให้ชิดดาวไปด้วยไหม
“ด้วยความเต็มใจสิ ถามได้”
เวนิสกับลูกกวาดขำลีลาฝืดๆของเต็ง แต่ทอยหน้าตึงเดินไปที่ชายหาดเลย
เรือเช่าของชาวประมงพาทีมงานเกือบถึงเกาะแล้ว เต็งถามชิดดาวว่าเมาเรือไหม ชิดดาวบอกว่าลูกชาวเล ไม่ต้องห่วง เต็งมองทิวทัศน์เสนอให้หยุดเรือถ่ายตรงนี้ก่อนไหมจะได้บรรยากาศการเดินทาง
เมื่อเต็งเตรียมทำหน้าที่ ชิดดาวไปติดไมค์ไร้สายให้ ทอยแทรกเข้าไปบอกว่าเดี๋ยวติดไม่ถูกตำแหน่งแล้วแย่งไปทำแทนหน้าตาเฉย
เต็งนั่งที่ขอบเรือทำหน้าที่พิธีกรอย่างมีชีวิตชีวา จนกระทั่งลงจากเรือ หอบอุปกรณ์ไปขึ้นเกาะ ปากก็บรรยายไปอย่างคล่องแคล่ว จนเมื่อถึงที่พักจึงหยุด
เวนิสชมว่าเยี่ยมมาก เต็งยิ้มมีความสุขหันไปมองชิดดาว เธอยกนิ้วโป้งให้ เขายิ้มเต็มหน้าอย่างมีความสุขมาก...
ooooooo
เช้านี้ที่คอนโดละออง พอเตรียมอาหารเช้าเสร็จ ละอองไปตามโต้ที่ห้องนอน โต้ยังนอนอยู่อ้างว่ามึนหัว ละอองเอามืออังหน้าผากก็ไม่ร้อน เร่งให้รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวไปกองกัน
โต้อ้อนว่าตนไม่สบาย ละอองบอกให้แข็งใจหน่อย วันนี้มีฉากสำคัญ ตนไม่อยากให้ต้องยกกองเพราะเขา ปลุกเร้าว่าถ้าไม่ไหวก็ไปล้มพับในกองเลย ให้เขาเห็นว่าเรามีสปิริต...จะตายก็ตายในหน้าที่ ละอองประคองโต้ไปเข้าห้องน้ำ โต้จำต้องไป แต่แอบผิดหวังที่แผนป่วยของตนใช้ไม่ได้ผล
เมื่อไปถึงกองถ่าย โต้ซ้อมชกต่อยกับพระเอกช้าๆ ครูฝึกพอใจว่าท่าเป๊ะแล้วขอให้เร็วแบบเหมือนจริงเลย โต้เคลียร์คิวกับพระเอกอีกที ผู้กำกับสั่งประจำบล็อก ให้ซ้อมเหมือนจริงเลย
โต้เล่นแผนต่อ แกล้งทำเป็นผิดคิวโดนพระเอกชกจริงๆ แต่พระเอกยั้งมือทัน โต้เลยโดนแค่เฉียดๆ ละอองโวยวายลั่นกลัวโต้เจ็บ พระเอกไหว้ขอโทษโต้ แต่บอกกับผู้กำกับเคืองๆว่าโต้นั่นแหละผิดคิว ผู้กำกับตบบ่าให้กำลังใจว่า
“พี่รู้ ช่างเถอะ แบ็กเขาแข็ง...เรามาซ้อมกับพี่ต่อดีกว่า”
ooooooo
ที่ชายหาดของเกาะที่ถ่ายรายการ เต็งใส่เสื้อเชิ้ต แขนยาวติดกระดุมถึงคอ เวนิสบอกว่ามาถ่ายที่ทะเลแต่งชุดแบบนี้ดูตลก ให้ปลดกระดุมเสื้อบ้าง และเปลี่ยนเป็นนุ่งกางเกงขาสั้น
เวนิสกล่อมจนเต็งยอม พอเริ่มถายเวนิสก็เสนอให้ชิดดาวทำเป็นเดินผ่านกล้องและยิ้มให้เต็ง ทอยเบ้ปากอย่างหมั่นไส้มาก เร่งให้รีบถ่ายเดี๋ยวไม่ทัน
ขณะที่เวนิสเริ่มถ่าย ทอยก็เอามือถือแอบถ่ายภาพเหตุการณ์ตามที่เวนิสกำกับ แล้วส่งไปให้โต้ดู
ผ่านการถ่ายรายการที่เวนิสอวยให้ชิดดาวกับเต็งได้เข้ากล้องด้วยกัน พอพักกินอาหาร ชิดดาวบอกว่าปีนี้เป็นวันเกิดที่สนุกที่สุดของตน กินอาหารแล้วเต็งกับชิดดาวไปเดินเล่นที่ชายหาด ชิดดาวเดินตกหลุมทรายเซ เต็งจึงจูงมือเดินไปด้วยกันอย่างสนิทสนม
เมื่อเริ่มถ่ายต่อ ทอยแอบคุยโทรศัพท์กับโต้ ถามว่าดูคลิปหรือยัง พอโต้บอกว่าดูแล้ว ทอยก็ยุว่าที่ส่งมาเป็นแค่น้ำจิ้ม นอกคลิปอย่าให้บรรยายเลยเดี๋ยวจะอ้วก โต้บอกให้ทอยออกหน้าขวางบ้าง ทอยบอกว่าตนทำใจได้ ทำได้นานแล้วด้วย ตนช่วยโต้ได้แค่นี้แหละแล้ววางสายเลย โต้หัวเสียมากเดินงุ่นง่านคิดหาวิธีที่จะขัดขวางเต็งกับชิดดาวให้ได้
ooooooo
ทอยยังส่งคลิปไปให้โต้ดูตลอดจนโต้ทนไม่ได้ดูไม่ทันจบก็ปิดบ่นว่านี่ก็ขยันส่งมาจัง กดหาเบอร์โทร.ของชิดดาวมีแต่เสียงบอกให้ฝากข้อความ
“ดาว นี่โต้เองนะ เผื่อจะจำไม่ได้ โทร.กลับด้วย”
โต้ฝากข้อความแล้วโยนโทรศัพท์ไว้ที่เป้เดินหงุดหงิดไป ครู่เดียวละอองก็มาหยิบโทรศัพท์เช็กเบอร์ทันที ครู่เดียวโทรศัพท์ของชิดดาวที่กำลังเลือกซื้ออาหารทะเลที่ตลาดกับเต็งก็ดังขึ้น พอรับสาย ปลายสายถามว่า “คุณดาวหรือเปล่าคะ” พอรับว่าใช่ ปลายสายก็ตัดทิ้งทันที ชิดดาวงงๆ แต่ไม่ติดใจ
ละอองโทร.เช็กแล้วหึงจนต้องไปนั่งสงบสติอารมณ์ที่มุมเงียบในกองถ่าย
แผนแรกของโต้ที่ทำเป็นพระเอกผิดคิวจะให้ยกกองไม่สำเร็จ พอเริ่มถ่ายใหม่ โต้ก็แกล้งผิดคิวเสียเองชกปากพระเอกจนเลือดกบปากต้องไปโรงพยาบาล คราวนี้ผู้กำกับสั่งยกกองสมใจโต้
ค่ำนี้ที่ชายหาดระยอง...เต็ง ทอย ช่วยกันปิ้งอาหารทะเล แต่เต็งใจไม่อยู่กับตัวเพราะชิดดาวยังไม่ลงมา ครู่ใหญ่พอชิดดาวลงมา เต็งก็จัดอาหารทะเลที่ปิ้งแล้วใส่จานรีบยกไปให้เธอ ถามว่ากาโม่งอแงหรือ วางจานกุ้งเผาบอกให้กินก่อน
เวนิสกับลูกกวาดรีบไปนั่งฝั่งเดียวกันเพื่อให้เต็งกับชิดดาวนั่งด้วยกัน แต่จับตาหาเรื่องแซวเต็งกับชิดดาว ทำให้เต็งเขินจัดมือปัดน้ำจิ้มหก เขารีบเอามือกั้นไว้ไม่ให้น้ำจิ้มไหลเปื้อนชิดดาว
เวนิสได้ช่องแซว “โอ้โห...ประทับใจมาก” ลูกกวาดประสานเสียงเชียร์คู่จิ้น “TD TD” ยกมือแปะกันอย่างสนุกสนาน
ชิดดาวดึงทิชชูให้เต็งเช็ดมือแต่ไม่สะอาด เต็งจึงดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ด ทำให้กล่องของขวัญเล็กๆ ในกระเป๋าตกมาด้วย เวนิสรู้ว่ากล่องอะไรก็แซวว่าเฮียใจร้อน ยังไม่ได้เป่าเค้กเลย จะแกะของขวัญเสียแล้ว ส่วนลูกกวาดไม่รอช้าเชียร์ให้แกะเลย...แกะเลย...เวนิสเลยผสมโรงเชียร์ด้วย
แต่พอเต็งจะแกะก็ชะงักเมื่อมีเสียงดังปังสองสามครั้งติดๆกัน แล้วพลุไฟสีสวยก็กระจายสวยงาม
อึดใจเดียวโต้ก็เดินเข้ามาพร้อมไฟเย็นในมือ บรรยากาศกร่อยไปทันที แต่ทอยอยู่ที่เตาปิ้งยิ้มกริ่มสมใจ
โต้เข้ามาอวยพรวันเกิดชิดดาว พูดกันท่าเหล่ไปทางเต็งว่า
“ผมมางานคนสุดท้ายทุกปีเลย แต่โชคดีที่รักกับดาวก่อน” พนักงานยกกล่องของขวัญกล่องโตมาถามโต้ว่าวางที่ไหน “ทางนี้เลยครับ เจ้าของวันเกิดอยู่ทางนี้ครับ”
พอพนักงานวางกล่องของขวัญกล่องโตไว้ข้างหน้าชิดดาว เต็งก็แอบเอากล่องของขวัญเล็กๆของตัวเองใส่กระเป๋ากางเกง
ชิดดาวอึดอัดกับบรรยากาศนั้น จึงเดินเลี่ยงไป โต้ตามมาตัดพ้อออดอ้อน ชิดดาวขอร้องว่าวันนี้วันเกิดตนขอสักวันได้ไหม โต้ถามว่าขออะไร ขอให้ตนเลิกกับเธอหรือเปล่า ชิดดาวเงียบ โต้จึงขอให้อธิษฐานขอพรวันเกิด แต่พอเธอจะพูด โต้ก็ขัดขึ้นว่า
อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 6 วันที่ 9 ธ.ค.60
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทประพันธ์โดย : เอกลิขิตละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง กำกับการแสดงโดย : อดุลย์ บุญบุตร
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ออกอากาศทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ทางไทยทีวีสีช่อง 3 และช่อง 33 เริ่มตอนแรกวันที่ 3 ธ.ค 60
ที่มา ไทยรัฐ