อ่านละครเรื่อง เดือนประดับดาว ตอนที่ 3 วันที่ 4 ธ.ค.60
รุ่งเช้า แพงตื่นขึ้นมาเห็นโฮปนอนกอดตุ๊กตาน่ากลัวก็ตกใจร้องวี้ด...กระโดดลงจากเตียง โฮปสะดุ้งตื่นถามเป็นอะไร แพงชี้ว่าตุ๊กตาคุณไสยนั่นมาจากไหน โฮปรีบบอกว่าของตนและให้ดูว่ามันน่ารักอุ้มลูกไก่ด้วย แพงมองลูกไก่อย่างคุ้นตา โฮปตัดบทว่าหิวแล้วฉุดแพงให้ลุกขึ้นแพงพาโฮปเดินลงมาข้างล่าง เห็นบ้านเงียบก็พึมพำว่าใจคงออกไปตลาด ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องตอบคำถามว่าโฮปเป็นใคร แล้วแพงก็เปิดตู้เย็นหยิบอาหารแช่แข็งออกมาสองกล่อง โฮปเบ้หน้าที่แพงกินอาหารพวกนี้ อาสาทำอาหารให้ทานเอง...แพงทึ่งเมื่อเห็นโฮปทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว บ่นว่าตัวเองทำไม่เป็นสักอย่าง โฮปยิ้มปลอบว่าเพราะแพงเป็นเจ้าหญิง
โฮปถามแพงมีพี่น้องไหม แพงบอกอยากมีน้องมากแต่เพื่อนแม่เล่าว่า แม่มีลูกยากเลยถอดใจ แต่พอมาเจอโฮปก็คิดใหม่ว่าถ้ามีน้องคงจะดี ไม่เหงา โฮปยิ้มเศร้าๆ เพราะคิดเหมือนแพง
ooooooo
วรัชช์นั่งมองตุ้มหูของแพงที่หล่นในงานเมื่อคืน ได้ยินเสียงแชะๆก็หันมอง เห็นเฟยหลันแอบถ่ายรูป จึงเข้าไปบอกว่าขอถ่ายดีๆก็ได้ แล้วเลียบเคียงถามถึงโฮป เธอบอกว่ายังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน วรัชช์รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเดินปึงปังออกไป เฟยหลันงงมาก
นนท์เห็นท่าทางวรัชช์ก็แซวทำตัวเหมือนเสือติดจั่น วรัชช์โวยอย่างตนไม่มีทางติดกับดักใคร ว่าแล้วก็โทร. ชวนแตงโมออกไปเที่ยว นนท์เซ็งโทร.หาจิตจีรังบ้าง แต่กลับโดนเธอว๊ากใส่
ด้านกันลองประชุมเครียดที่บริษัท เขาพยายามให้แม่และพนักงานรุ่นใหญ่เข้าใจถึงการที่เขาอยากเปลี่ยนการโฆษณายาสตรีไก่ฟ้าพญาลอ จากที่เอาแต่นางงามภูมิภาคเป็นพรีเซ็นเตอร์ มาเป็นดาราหรือนางแบบดัง เพื่อขยายตลาดสู่กลุ่มลูกค้าสาวในเมืองที่มีกำลังซื้อสูงกว่า ทำตลาดออนไลน์ จ้างครีเอทีฟรุ่นใหม่เข้ามาเสริม เพิ่มทีมปรุงยาแผนตะวันตกเข้ามาผสมผสาน จะทำให้ยอดขายสูงขึ้นจากที่ผ่านมา...ชลลดาให้ทำแผนงานเสนอเข้ามาถ้าไม่เป็นการถลุงเงินจนเกินไป
ในกองถ่าย แพงนั่งดูรูปที่ถ่ายเซลฟี่กับโฮปแล้วขำ วรัชช์เข้ามายื่นตุ้มหูคืนให้พร้อมบอกว่า เมื่อคืนเธอโมโหได้น่ารักมาก แพงนิ่งทำเป็นไม่รู้เรื่อง เขาแซวว่าเมื่อคืนคงวิญญาณแฟนคลับลิงเข้าสิง แพงเดินหนีทำให้วรัชช์เซ็งทำไมถึงเปลี่ยนจากเมื่อคืน
ระหว่างถ่ายทำวรัชช์จึงเล่นนอกบท ดึงแพงเข้าไปกอดหนักหน่วง เธอมองผู้กำกับซึ่งไม่ยอมสั่งคัต จึงต้องเล่นนอกบทไปด้วย ด้วยการเตะหน้าแข้งเขาให้ปล่อย ผู้กำกับชอบใจมากดูเป็นธรรมชาติ พอสั่งคัต แพงเดินไปให้ช่างซับหน้า ทีมขนย้ายไฟตั้งไม่ระวัง ขาตั้งไฟล้มมาใส่แพง วรัชช์เห็นเข้าไปดึงเธอออกมาแต่โดนเฉี่ยวบริเวณศีรษะแตกเลือดออก และหัวแหวนที่นิ้วของวรัชช์ข่วนคอเธอเลือดซิบ แพงตกใจจนสลบ เขารีบอุ้มเธอส่งโรงพยาบาล
โฮปกำลังเก็บของเตรียมเดินทาง รู้สึกเจ็บหัวจี๊ดขึ้นมาอย่างประหลาด ทันใดเฟยหลันโทร.เข้ามาบอกว่าแพงประสบอุบัติเหตุในกองถ่าย ก็ตกใจมาก...ด้านรื่นจิตง่วนกับงานที่ทำ เห็นมือถือขึ้นชื่อทวิตตี้ พอจะรับ ลูกน้องเข้ามาบอกว่าลูกค้ารอเซ็นสัญญา จึงผละไปพบลูกค้าก่อน...ทางกันลองกำลังซาวเสียงพนักงานว่า ช่วงนี้ใครที่กำลังดังและมาแรง ส่วนใหญ่เสนอชื่อแพงอาภรณ์ เขายิ้มกริ่มเพราะคิดอยู่แล้ว พลันปิติโพล่งขึ้นเมื่อเห็นข่าวแพงได้รับอุบัติเหตุ
กันลองไม่รอช้าออกจากบริษัททันที...โฮปใส่หมวกแก๊ปนั่งมอเตอร์ไซค์มาโรงพยาบาล เห็นแฟนคลับแน่นขนัด เฟยหลันวิ่งมาบอกไม่รู้จะฝ่าไปได้อย่างไร โฮปนึกได้ให้เพื่อนทำเป็นหญิงท้องแก่ แล้วร้องขอทางว่าคนจะคลอดลูก ทุกคนแหวกทางให้โดยอัตโนมัติ
ooooooo
เฟยหลันทำทีเจ็บท้องร้องครวญคราง พยาบาลให้โฮปกรอกประวัติคนไข้ โฮปเห็นเจ๊ทวิตตี้กำลังกรอกประวัติแพง ก็รีบหาทางหลบเข้าไปดูแพงในห้องฉุกเฉิน เฟยหลันเริ่มกลัวจะถูกจับได้ แกล้งรัวภาษาจีนใส่พยาบาล วรัชช์เดินมาเห็นเฟยหลันก็แปลกใจ
“ปกติน้องเขาพูดไทยได้ สงสัยอาการหนักนะครับคุณพยาบาล ผมว่าตามล่ามเถอะ”
พยาบาลรีบเดินไป เฟยหลันจะคว้าแขนวรัชช์ให้ช่วยแต่เขาเดินไปเสียก่อน เธอจึงทำทีบอกพยาบาลอีกคนว่าขอเข้าห้องน้ำ แล้วชิ่งหนีไปอย่างหวุดหวิด
โฮปเข้ามาเห็นแพงกำลังจะลืมตาก็ร้องไห้ โผกอดด้วยความห่วงใย แพงถามจะร้องทำไมตนไม่ได้เป็นอะไร แต่ก็รู้สึกดีที่มีคนห่วงใย โฮปกุมมือแพงแน่นตัดสินใจโพล่งขึ้นมาว่า
“แพง จริงๆแล้วไอมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้บอก ไอโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในไทย แล้วย้ายไปออสเตรเลีย แพง...เราตรวจดีเอ็นเอกันเถอะนะ!”
แพงอึ้งพูดอะไรไม่ออกเห็นสีหน้าโฮปที่มองอย่างกดดัน จึงแย้งว่าเราเกิดคนละวันและตนก็มีแม่ โฮปสวนเชื่อได้อย่างไรว่าคนอื่นไม่โกหก อยากแน่ใจว่าเราสองคนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ทันใดเสียงวรัชช์เรียกแพง โฮปรีบมุดซ่อนใต้เตียง แพงนิ่วหน้าหาทางทำให้วรัชช์ออกไปก่อน แกล้งอ้อนให้เขาไปซื้อน้ำเต้าหู้ตอนนี้ พอเขาเดินไป โฮปก็โผล่ขึ้นมาย้ำ
“ไอบอกสิ่งที่ไอคิดไปหมดแล้ว ที่เหลือก็แล้วแต่ยู ตีหนึ่งคืนนี้ไอจะขึ้นเครื่องกลับออสแล้ว...เทกแคร์นะ” โฮปหน้าเศร้ากลับออกไป แพงสับสนอย่างบอกไม่ถูก
แต่แล้วพอกันลองมาเยี่ยม แพงก็ขอออกจากโรงพยาบาล กันลองเป็นห่วงอยากให้แอดมิทดูอาการสักวันสองวัน แพงอ้างว่าเอกซเรย์แล้วไม่มีอะไร ตนอยากนอนบ้าน...พอถึงบ้าน แพงขอบคุณด้วยสีหน้าหม่น เพราะแม่ไม่อยู่บ้านตามเคย โทร.ไปก็ไม่รับ กันลองรีบบอก
“ไม่เป็นไรนะคะ พะลองอยู่ใกล้นิดเดียว เหงาเมื่อไหร่ก็ปีนรั้วไปหาแพงได้สบายมาก”
แพงยิ้มสบายใจขึ้น กันลองเปิดประตูรถให้และกำชับอย่าลืมกินยา...แพงยังเครียดเรื่องโฮป เข้าบ้านมาก็ตรงไปห้องหนังสือ หยิบรูปที่ประทับฝ่าเท้าจากโรงพยาบาลตอนแรกเกิดขึ้นมาดู นึกถึงคำพูดของโฮป... เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคนอื่นจะไม่โกหกเรา...แพงสะบัดหัวไปมา เดินไปหยิบนิยายเรื่องเดือนประดับดาวของพ่อจากชั้นมานั่งอ่านเนื้อหา
ตกค่ำแพงเปิดตู้เย็นหาของกิน พบว่าว่างเปล่า จึงมาจบที่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปตามเคย ขณะเดียวกัน โฮปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางแถวโรงแรมที่พักอย่างซังกะตาย จู่ๆวรัชช์เข้ามานั่งตรงข้ามสั่งคนขายเอาแบบโฮปหนึ่งชาม โฮปไล่บอกอยากนั่งคนเดียว เขาโต้
“คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย ไม่เคยได้ยินหรือไง เฮ้อ...” เห็นโฮปไม่สนใจคิดว่าไม่เข้าใจจึงอธิบาย “เขาหมายถึงเวลาทำอะไรสองคนมันดีกว่าทำคนเดียวไง”
วรัชช์แกล้งคีบลูกชิ้นในชามโฮปมากิน เธอโวยว่าสองคนก็แย่งกันกินแบบนี้ ไม่เป็นเจนเทิลแมนบ้างเลย ชายหนุ่มเห็นเธอโกรธจริงก็รีบเอาใจและชวนคุย ถามว่าไม่ได้ข่าวไอดอลได้รับอุบัติเหตุในกองถ่ายหรือ เห็นแต่เฟยหลันที่โรงพยาบาล ร้องครวญครางปวดท้อง เป็นอะไรมากหรือเปล่าก็ไม่รู้ โฮปไม่มีอารมณ์คุย วางเงินบนโต๊ะแล้วบอกว่าตนเลี้ยงเอง เขารีบถามจะไปไหน
“เพิร์ธ...” วรัชช์ร้องเฮ้ย โฮปขยายความ “คืนนี้... เทกแคร์นะ” แล้วเดินดุ่มๆไป
วรัชช์มองตาม อยากจะเรียกแต่เปลี่ยนใจนั่งซดก๋วยเตี๋ยวต่อ มีสาวโทร.เข้ามา เขาคุยยิ้มกริ่มตามสไตล์คนเจ้าชู้ แถมบอกว่ายังไม่ได้ทานอะไรเลย ทั้งที่ชามก๋วยเตี๋ยวอยู่ตรงหน้า
ooooooo
คืนนั้นแพงนั่งเสิร์ชหาเรื่องการตรวจดีเอ็นเอในไอแพด ด้านโฮปมองเฟยหลันเก็บของลงกระเป๋า บรรจงม้วนโปสเตอร์รูปวรัชช์อย่างดี โฮปเปรยออกมาว่า เธอคงต้องทิ้งตนไว้ที่นี่ เพื่อนสาวชะงักท้วงว่าแพงไม่ยอมตรวจดีเอ็นเอแล้วจะอยู่ต่อไปทำไม โฮปหวังว่าแพงจะเปลี่ยนใจ
“ถ้าเขาไม่เปลี่ยนใจสักที แกก็ต้องรออยู่อย่างนี้ตลอดไปน่ะเหรอ...แล้วถ้าแกไม่กลับไปตอนนี้ ฉันจะตอบมัมแกว่ายังไง”
“เดี๋ยวไอจัดการเรื่องนี้เอง ไม่ให้ยูต้องเดือดร้อนหรอก”
เฟยหลันดึงชายเสื้อโฮปขึ้น เห็นรอยสักนกนางนวลตรงเอว “จำได้ไหมว่าหลังจากแกไปสักไอ้นางนวลนี่มา กี่วันมัมถึงจับได้” โฮปเสียงอ่อยว่าวันเดียว “งั้นพนันได้เลยว่าไม่เกินอาทิตย์ มัมก็ต้องรู้ความจริง แล้วถ้าเขารู้ จะเสียใจแค่ไหนที่แกมาไล่ตามหาพี่น้องทั้งที่ยังมีเขาอยู่”
โฮปคิดว่ามัมไม่แคร์ เฟยหลันโวยว่ามัมรักเธอมาก โฮปจึงขอร้องให้ช่วยปิด เพื่อนสาวย้อนถามนี่หรือจะไม่ให้เดือดร้อน แล้วแนะนำให้กลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อน บ้านเธออยู่เพิร์ธ ว่าแล้วก็หยิบเสื้อผ้าของโฮปโยนออกจากตู้ โฮปพับอย่างซังกะตาย เก็บขนมที่ซื้อฝากซาร่าลงเป้
อ่านละครเรื่อง เดือนประดับดาว ตอนที่ 3 วันที่ 4 ธ.ค.60
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว บทประพันธ์โดย จันทร์ รีจรูญ แอนเดอร์สันละครเรื่อง เดือนประดับดาว บทโทรทัศน์โดย ระกาช่อนรูป
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว กำกับการแสดงโดย มนัสนันท์ เลิศวงศ์สกุล
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ผลิตโดย บริษัท ดอร์เธอร์ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น.
ติดตามชม ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ