อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 5 วันที่ 7 ธ.ค.60

อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 5 วันที่ 7 ธ.ค.60

ลูกกวาดบอกว่าถ้างั้นที่ตนแซวเธอกับลุงเต็งขำๆ ก็น่าจะเป็นจริงละมั้ง...ถ้าตัดใจเรื่องโต้ได้ก็ดีแล้ว อยากให้ชิดดาวบ๊องๆคนเดิมกลับมาเร็วๆ หลายเดือนแล้วที่ไม่เห็นร่าเริงเหมือนเดิม ดีแล้วที่เธอไม่ปิดตัวเอง ไม่งั้นคงเสียใจมากกว่านี้

ชิดดาวชวนให้กลับไปทำงานกันเถอะเดี๋ยวโดนป้าด่าอีก ลูกกวาดยังถามแถมท้ายว่า

“แล้วโต้จะจำได้ไหมว่าวันนี้วันเกิดแก” ชิดดาวหยุดกึกปรามว่า อย่าไปบอกใครล่ะ “รู้แล้วน่า ถ้าไอ้โต้มันมา แล้วบอกว่าเราเลิกกันนะดาว คงเป็นของขวัญวันเกิดที่ถูกใจแกที่สุดเลยใช่ไหม” ชิดดาวไม่ตอบ ลูกกวาดเดินตามพูดดังๆ “ไม่รู้ฉันจะคิดมากไปไหม เป็นฉันหน่อยไม่ได้จะย้ายไปช่วยเลี้ยงกาโม่ให้ที่บ้านแล้วจับลุงปล้ำกินซะเลย”



พูดแล้วส่ายหน้าที่เพื่อนรักไม่ได้อย่างใจซะเลย

แล้วค่ำนี้ก็จัดงานวันเกิดชิดดาวกันที่บ้านเธอ เพื่อนๆ รวมทั้งเต็งมาร่วมอวยพรกัน มีการแซวกันไปมาอย่างสนุกสนาน เสียงดังจนทอยต้องเตือนกลัวกาโม่ตื่น

เต็งบอกให้แกะของขวัญกันดีกว่า ลูกกวาดถามว่าแกะของใครกล่องแรกดี

“ก็ต้องหวานใจเจ้าของวันเกิดสิครับ” เวนิสรับลูกพร้อมกับชี้ไปที่เต็ง เต็งถือกล่องของขวัญเดินมาหาชิดดาวเอ่ยอวยพร

“สุขสันต์วันเกิดนะครับคุณดาวแม่ทูนหัวของเจ้ากาโม่ ถ้าปีที่ผ่านมานี่ไม่มีคุณดาวยื่นมือมาช่วยเหลือพวกเรา ผมกับกาโม่คงมาไม่ถึงวันนี้”

“ตกลงอวยพรวันเกิดหรือจะสารภาพอะไรกันแน่คะลุงเต็ง ติ่งจะได้เตรียมกรี๊ดทัน” ลูกกวาดแซว

“งั้นมอบเลยแล้วกัน เบิร์ธเดย์ครับ” เต็งรวบรัดส่งของขวัญให้ ลูกกวาดตะโกนให้หอมเลย...หอมเลย

เวนิสติงว่าผิดงานแล้ว แต่เต็งกับชิดดาวต่างเขินกันแทบม้วน

ตลอดเวลาที่ลูกกวาดทำตัวเป็นกองเชียร์ให้เต็งกับชิดดาว ทอยกอดอกยืนดูพอทนไม่ได้ก็เมินไปทางอื่น แต่ขณะชิดดาวกำลังจะรับของขวัญนั่นเอง โต้ก็โผล่พรวดมาถามเสียงดัง

“ผมมาช้าไปไหมครับ”

บรรยากาศกร่อยไปทันที แต่ทอยกลับรู้สึกดี รีบเรียกโต้เข้ามา บอกว่าเขากำลังจะแกะของขวัญกัน

โต้รี่เข้ามาถามว่าตนมอบของขวัญเป็นคนแรกหรือเปล่า เต็งที่กำลังจะยื่นของขวัญให้ชิดดาวรีบเอากล่องของขวัญซ่อนไว้ข้างหลังทันที

“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับ” โต้เอ่ย

“ขอบคุณค่ะ” ดาวยิ้มบางๆ รับของขวัญ โต้ฉวยโอกาสที่เธอไม่ทันตั้งตัวหอมแก้มเธอเต็มๆ เย้ยเต็งจนทุกคนอึ้ง เต็งหน้าชา

พอชิดดาวตั้งหลักได้ก็ผละออกโยนกล่องของขวัญของโต้ไปที่โซฟาอย่างไม่ไว้หน้าแล้วเดินออกไปเลย โต้ยืนเสียหน้ามากรีบเดินตามชิดดาวออกไป

เวนิสถามว่าใครจุดธูปให้มันมาหรือ แต่ทอยอารมณ์ดี ชวนตัดเค้กกินกันดีกว่า

เต็งนิ่งงันมือกอดกล่องของขวัญที่ไม่ทันให้ชิดดาว มองตามตาละห้อย...

ooooooo

โต้ตามออกไปต่อว่าชิดดาวว่าฉีกหน้าตน ชิดดาวโต้ว่าแล้วที่เขาหอมแก้มตนให้เกียรติกันมั่งไหม

โต้ถามว่าเธอคบกับเต็งใช่ไหม ก็ถูกสวนไปว่าเขาก็คบกับละอองอยู่เหรอ โต้บอกว่ามันเป็นแค่ข่าวสร้างกระแส คาดคั้นถามว่าเธอคบกับเต็งใช่ไหม จะเลิกคบกับตนใช่ไหม

ชิดดาวถามว่าเขาจำวันเกิดตนได้ด้วยหรือจำกุหลาบที่ซื้อให้ตนได้ไหม

“ทำไมจะจำไม่ได้ กุหลาบดอกโตสีแดงสวยขนาดนี้ โต้ซื้อให้ดาวเองกับมือ”

“ที่โต้ซื้อให้ดอกสีชมพูต่างหาก มันตายไปแล้ว คุณเต็งเลยซื้อกุหลาบแดงมาปลูกให้ใหม่”

โต้โกรธลมออกหูพุ่งไปจะเหยียบขยี้ต้นกุหลาบ ชิดดาวปราดเข้าผลักอกจนโต้เซไป เขาจ้องหน้าชิดดาวอย่างรู้เต็มหัวใจว่าเธอปกป้องเต็ง ฮึดฮัดเดินกลับเข้าบ้าน ชิดดาวรีบตามเข้าไป

พอเจอหน้าเต็ง โต้ก็พูดใส่หน้าว่าตนได้งานละครสามสี่เรื่อง ตอนแรกว่าจะทิ้งรายการห่วยๆไปแต่เปลี่ยนใจแล้ว จะเป็นพิธีกรคู่กับเขาไปจนกว่ารายการจะเจ๊ง เวนิส ทนไม่ได้จะชกหน้าโต้แต่เต็งจับมือไว้ โต้จ้องหน้าเต็งอย่างอาฆาตแล้วเดินหัวเสียกระแทกไหล่ชิดดาวออกไปโดยไม่พูดกับใครเลย

ชิดดาวขอโทษทุกคน เต็งถามว่ายังมีอารมณ์แกะกล่องของขวัญอยู่ไหม เธอบอกว่าที่โมโหเพราะถูกขัดจังหวะกำลังจะแกะ เต็งหยอกว่าเห็นของขวัญแล้วอาจโมโหกว่าเดิมแล้วยื่นกล่องให้ เพื่อนๆตะโกน

“แกะเลย...แกะเลย...แกะเลย...”

ระหว่างชิดดาวแกะกล่องนั้น เวนิสเห็นทอยหลบออกไปจากบ้านแต่เขาไม่ติดใจสงสัยอะไร

ooooooo

ขณะโต้จะขึ้นรถ ทอยที่ตามมาก็ถามขัดจังหวะว่าเชื่อที่ตนบอกหรือยัง โต้ระแวงว่าทอยจะใช้ตนเป็นเครื่องมือ แต่ยังไงก็ขอบใจ ประกาศกร้าวว่า

“ของของฉัน ถ้าฉันไม่ให้ ใครก็เอาไปไม่ได้ ฉันเลิกกับใครได้ แต่ใครจะมาบอกเลิกฉันก่อนไม่ได้”

“หมาหวงก้างว่างั้นเถอะ” ทอยเยาะ

“งานนี้ก็คงมีหมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนั่นแหละ” โต้สวนแล้วขึ้นรถไปเลย ปล่อยให้ทอยยืนเจ็บใจอยู่ตรงนั้น แต่ที่หลังทอย ยังมีเวนิสแอบฟังอยู่เงียบๆ แต่ได้ยินทั้งหมด!

พอทอยหันกลับมาเห็นเวนิสก็ตกใจ เวนิสจ้องหน้าทอยพูดเหมือนเจาะจงจิกทอยว่า

“คิดว่าฉันหูดีพอจะได้ยินที่คุยกัน เพราะงานนี้น่าจะมีหมาหวงก้าง 3 ตัว ไม่ใช่ 2” ทอยชะงักจะเดินเข้าบ้าน เวนิสจับแขนไว้พูดจริงจัง “แกเลิกทำยังงี้เถอะ เฮียไม่ชอบแก แล้วก็ไม่มีทางหันมองแก คิดกับแกเป็นอย่างอื่นได้นอกจากแค่น้องสาวคนนึง”

“ฉันจะทำ” ทอยหันมาเผชิญหน้าน้ำตาคลอ “จะเป็นความหวังลมๆแล้งๆ ฉันก็จะทำ ถึงความหวังจะริบหรี่ มันก็ดีกว่าต้องอยู่เฉยๆ เสียใจอยู่คนเดียวเงียบๆ”

“แล้วทำไมแกไม่หันมามองฉันมั่ง อย่าบอกว่าแกไม่รู้ว่าฉันแอบชอบแกอยู่ แกจะมากดบล็อกฉันเหมือนที่ชอบทำกับใครต่อใครในไลน์ไม่ได้นะ เพราะฉันไม่ไปไหนง่ายๆหรอก” ทอยสะบัดแขนบอกว่าเสียเวลา แต่เวนิสจับไว้แน่น ย้อนคำพูดของทอยย้ำความมุ่งมั่นของตนว่า “ถึงความหวังจะริบหรี่ มันก็ดีกว่าต้องอยู่เฉยๆ เสียใจอยู่คนเดียวเงียบๆ” ทอยอึ้งเมื่อถูกย้อนย้ำ สะบัดแขนแรงจนหลุด แต่กลับถูกเวนิสรวบเข้าไปกอด พร่ำบอกว่า “ฉันชอบแกมากนะทอย เปิดใจบ้างสิ”

ทอยสะบัดสุดแรงจนเวนิสกระเด็นไปกระแทกผนังบ้าน ทอยน้ำตาท่วมวิ่งเข้าบ้าน แต่แล้วก็เปลี่ยนใจวิ่งออกจากบ้านชิดดาวกลับบ้านไปเลย เวนิสมองตาละห้อยได้แต่ต้องทำใจ

เมื่องานเลิก เวนิสไปส่งลูกกวาด ขณะนั่งรถไปด้วยกัน ลูกกวาดบอกว่าทอยรักเฮียมาก บ่นๆว่า

“ความรักนี่มันตลกดีเนอะ ลงตัวยากซะจริง คนนี้ชอบคนนั้น คนนั้นไม่ชอบคนโน้น” แอบเหล่เวนิสหยั่งท่าที เห็นเขานิ่งก็ปลอบ “อย่าเสียใจไปเลยนะเวนิส ในรถคันนี้ไม่ได้มีคนผิดหวังอยู่คนเดียวซะหน่อย”

ลูกกวาดเลื่อนมือมากุมมือเวนิสที่ค้างอยู่บนเกียร์รถ เขาชำเลืองมอง ลูกกวาดยิ้มบางๆให้

ooooooo

ที่หลังเวทีเดินแบบ เมื่อโต้เดินแบบเสร็จเดินกลับมาหาละออง ละอองเล่าหน้าตาอิ่มเอิบว่าเพราะข่าวฉาวของเราสองคนแท้ๆ ละครติดต่อเข้ามาเรื่อยๆ เลยนะ

โต้ถามว่าภาพหลุดนั่นเป็นฝีมือพี่อองใช่ไหม ละอองถามว่าแล้วดีไหมล่ะ โต้ขอบคุณตนจะได้เล่นละครเสียที ละอองจะบอกเลิกการเป็นพิธีกรแต่โต้บอกว่าอย่าเพิ่งเพราะมันไม่ได้เสียเวลาอะไรมาก อีกอย่างทำไปทำมาตนชักจะรักงานนี้เหมือนกัน บอกว่าถือว่าเป็นโรงเรียนฝึกการเป็นพิธีกรก็แล้วกัน

ละอองตามใจ พอโต้ถูกทีมงานตามตัวไปเปลี่ยนเสื้อ เขาเดินผละไป ยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะอยู่เป็นพิธีกรจะได้เป็นก้างขวางคอชิดดาวกับเต็งต่อไป

ฝ่ายเต็งมอบของขวัญให้ชิดดาวเป็นรูปโคมไฟหมุนรูปดาว พูดอ้อนๆว่าอย่าลืมเปิดตอนนอนนะ

เต็งซื้อโคมไฟหมุนรูปดาวสองอัน ซื้อเป็นของขวัญวันเกิดชิดดาวและตัวเองด้วย คืนนี้ต่างเปิดนอนดูยิ้มอย่างมีความสุข แม้จะต่างคนต่างดูแต่ก็ดูอย่างมีความสุขฝันในเรื่องเดียวกัน

เต็งนอนดูในห้องนอนกาโม่ ดูไฟบนเพดานแล้วถามกาโม่ว่า

“แกชอบคุณดาวเหมือนลุงไหม” กาโม่ดูไฟแล้วชอบใจครู่เดียวก็หลับประสาเด็ก เต็งพูดเข้าข้างตัวเองว่า “เงียบแปลว่าชอบ หลับก็แปลว่าชอบ สรุปแกต้องชอบคุณดาวเข้าใจไหมกาโม่” พูดเองเออเองแล้วมองไฟที่เพดาน “แกน่ะ ต้องช่วยลุงจีบคุณดาวนะกาโม่ ให้คุณดาวหลงแกมากๆ เมื่อไหร่แกจะพูดได้ซะทีนะ จะได้ช่วยเป็นกองหนุนให้ลุง” เต็งพูดเองเออเองและเคลิ้มไปเอง...

สายวันหนึ่ง เต็งกับชิดดาวพากาโม่ไปหาหมอเด็ก ปรึกษาเรื่องกาโม่พูดช้าขวบกว่ายังไม่พูดเลยหมอแนะนำว่าคุณพ่อกับคุณแม่ต้องช่วยหมอด้วย ให้เวลากับลูก ช่วยสังเกตพฤติกรรม จะได้พบความผิดปกติเร็วขึ้น ชิดดาวถามว่าการที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงเกี่ยวไหม หมอมองทั้งสองเต็มตาเชิงถาม เต็งบอกว่าตนเป็นลุง ส่วนชิดดาวบอกว่าตนเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่เนิร์สเซอรี่แล้วก็เหมือนเรื่องอัศจรรย์เมื่อจู่ๆกาโม่ก็เรียก

“หมั่ม...หมั่ม...”

เต็งดีใจจนสติแตก จับแขนหมอเขย่าบอกว่ากาโม่พูดแล้ว...กาโม่พูดแล้วหมอได้ยินไหม

ครู่เดียวกาโม่ก็พูดอีก เรียก “แม่...” คราวนี้ไม่เพียงเต็งดีใจสติแตก ชิดดาวเองก็ปลื้มจนน้ำตาร่วง

ooooooo

วันนี้มีการถ่ายทำรายการเกี่ยวกับวิธีการป้องกันตัวเอง โต้แสดงเป็นคนถูกล้วงกระเป๋าแต่รู้ตัว ถูกครูฝึกที่แสดงเป็นนักล้วงจับทุ่มไปกับพื้นทั้งที่ทุ่มลงบนเบาะแต่โต้ก็โวยว่าเจ็บ ถามว่าทำไมต้องเป็นตนที่ถูกทุ่ม ละอองก็ผสมโรงว่าถ้าโต้เป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง เพราะคิวละครยาวข้ามปีเลยนะ โต้โวยว่าถูกเต็งแกล้งเพราะในสคริปต์ไม่เห็นมี

“แหม...โดนทุ่มนิดทุ่มหน่อยทำมาโวยวาย ได้ข่าวว่าละครที่เขาจ้างไปก็เล่นเป็นตัวโกงไม่ใช่เหรอ น่าจะโดนจัดหนักกว่านี้เยอะ ถือว่าซ้อมเอาไว้” เวนิสแทรกขึ้นแฉในที โต้เสียหน้า จ้องเวนิสอย่างเอาเรื่อง

เต็งบอกว่าถ้าไม่พอใจเดี๋ยวตนเล่นใหม่เองก็ได้เมื่อกี้ถือว่าทุ่มฟรีก็แล้วกัน ละอองรีบบอกว่าช่างมันเถอะรีบถ่ายต่อเสียเพราะเย็นนี้โต้มีอีเวนต์อีกสองงาน แล้วบ่นเบาๆกับโต้ว่า

“พี่บอกแล้วให้ถอนตัวก็ไม่ฟัง”

ooooooo

ถ่ายทำรายการเสร็จ เต็ง เวนิส และทอยช่วยกันเก็บอุปกรณ์ เวนิสบอกว่าโต้ทำให้รายการเรามีสีสันขึ้นเหมือนกันนะ เต็งบอกว่าพอเขาดังก็อาจจะถอนตัว

เวนิสเชื่อว่ายากเพราะโต้ประกาศเจตนารมณ์ไว้ขนาดนั้นแล้วว่าจะเป็นก้างขวางคอเฮียกับคุณดาวแต่ก็พูดอย่างรู้ลึกรู้จริงว่า

“โต้มันหวงก้างไปงั้นแหละ เขารู้กันทั่วว่ามันเด็กยัยละอองนั่น” เวนิสถามเต็งว่า เขาเคยจับมือดาวบ้างหรือยัง ถูกเต็งด่าว่าใครจะไวไฟเหมือนเขากับลูกกวาด คบกันตอนไหนก็ไม่รู้ “ก็คบกันตอนไม่มีใครรู้นั่นแหละเฮีย ประจักษ์แล้ว รักคนที่เขารักเราดีกว่า ฟินสุด”

ทอยเก็บของอยู่ใกล้ๆได้ยินทั้งหมด เก็บของเสร็จมาเร่งให้กลับกันได้แล้ว

เวนิสถามทอยว่าทอยรถเสียจะให้ไปส่งไหม ทอยเหยียดปากบอกว่าไม่ชอบยืมจมูกคนอื่นหายใจแล้วบอกเต็งว่าไปนะ เวนิสฟ้องเต็งว่า “เฮียดูลูกน้องคนโปรดของเฮียสิมันด่าผมไม่เว้นช่องไฟให้ตอบโต้เลย”

“คู่นี้นะกัดกันจนเฮียแอบลุ้นว่าจะชอบกันเสียอีก” เวนิสชะงัก เต็งปรารภว่า “ตั้งแต่คุณดาวกลับมา ค่อยยังชั่ว ไม่ค่อยเจอสถานการณ์อึดอัด” เวนิสถามว่ากับทอยใช่ไหม เต็งไม่ตอบแต่ยักไหล่แทนแล้วหยิบของขึ้นบอกว่า “เฮียไปล่ะ เดี๋ยวคุณดาวจะรอนาน”

เวนิสบอกว่าไปพร้อมกันก็ได้ รับสาวที่เดียวกัน เต็งเลยกอดคอเวนิสไปด้วยกัน

ทอยแอบดูอยู่ มองตามเต็งกับเวนิสไปอย่างเจ็บใจ

ooooooo

หนูหริ่งทำหน้าที่เป็นสายให้แม่เต็งอย่างเอาการเอางานเพราะเงินดี บอกตัวเองว่าไม่ได้รักได้ตังค์ก็ยังดี วันนี้ก็แอบถ่ายรูปเต็งกับชิดดาวจูงมือกาโม่ไปหัดเดินที่สวนหย่อมหมู่บ้าน

เต็งพูดถึงวันที่กาโม่เรียกแม่ขำๆ แต่ที่จริงจงใจตอกย้ำความหมายกับชิดดาว เธอพูดออกตัวกลัวจะถูกหาว่าสอนกาโม่ บอกว่ากาโม่ก็คงพูดตามเด็กในเนิร์สเซอรี่ เต็งบอกว่าดีแล้วกาโม่จะได้ไม่รู้สึกขาดหรือแตกต่างกับเด็กอื่น แล้วชวนนั่ง

ชิดดาวเอาน้ำจากกระเป๋าให้กาโม่ดื่ม ทั้งสองหยอกกาโม่ให้หัวเราะแล้วก็พากันหัวเราะปลื้มอกปลื้มใจ เต็งลุ้นกาโม่ให้เรียกพ่ออีก กาโม่มองหน้าแล้วเรียก “ป้อ...”

ชิดดาวมองหนูหริ่งที่แอบถ่ายรูปอยู่ หนูหริ่งทำเป็นเซลฟี่ตัวเองแล้วรีบเลี่ยงไป ชิดดาวไม่ได้คิดอะไร

เต็งพยายามจะให้กาโม่เรียกตนว่าลุง ชิดดาวบอกว่ามันยากเกินไปสำหรับเด็กหัดพูด เต็งบอกกาโม่ว่า “นี่ลุงเต็งนะ ลุงของกาโม่ พ่อตัวจริงน่ะปีหน้าก็มารับตัวแกกลับไปแล้ว” พูดแล้วเต็งก็ใจหายจนเงียบไป ส่วนกาโม่ก็ยังเห่อพูด ป้อ...ป้อ...ไม่เลิก เต็งยิ่งฟังก็ยิ่งใจหายเมื่อนึกถึงวันที่กาโม่จะต้องไป...

ooooooo

เวลาผ่านไปไวเหลือเกิน วันนี้ที่ร้านไอศกรีม มีงานฉลองวันเกิดให้กาโม่อย่างคึกคักน่ารัก มีลูกโป่งสีสดลอยโดดเด่น ที่ลูกโป่งมีข้อความว่า

“พ่อมาลุงลาก่อน” (กาโม่ 2 ขวบ)

พนักงานร้านมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกให้ ชิดดาวอุ้มกาโม่นั่งตัก เต็งขยับเข้าใกล้และมีเค้กวันเกิดกาโม่วางอยู่ข้างหน้า

เต็งพยายามโทร.ติดต่อโต๊ดแต่ โทร.ไม่ติด เต็งบ่นว่าสงสัยลืมวันเกิดลูก ชิดดาวบอกว่าอาจติดธุระอยู่

“ปีๆผ่านไปเร็วจัง” เต็งเอ่ยแล้วชำเลืองมอง

ชิดดาวพูดเป็นนัย “แต่ความคลุมเครือมันผ่านไปช้าจัง เหมือนเราไปไม่ถึงไหนเลย”

“แต่ดาวว่ามันก็ดีนะคะ ช่วงเวลาที่ผ่านมามันช่วยพิสูจน์ความรู้สึกของเราได้จริงๆ”

ชิดดาวตอบอย่างรู้ใจกัน เต็งเห็นกาโม่เล่นกับชิดดาวน่ารักก็รำพึง...

“อีกไม่กี่เดือน พ่อแม่ก็กลับมารับตัวแกไปแล้วล่ะ แกจะได้มีครอบครัวสมบูรณ์แบบเหมือนคนอื่นเขาซะทีนะกาโม่”

ชิดดาวน้ำตารื้นเมื่อนึกถึงวันนั้น...เต็งเองก็มองกาโม่ใจหายอย่างบอกไม่ถูก...

ooooooo

อ่านละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 5 วันที่ 7 ธ.ค.60

ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทประพันธ์โดย : เอกลิขิต
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง กำกับการแสดงโดย : อดุลย์ บุญบุตร
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ออกอากาศทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ทางไทยทีวีสีช่อง 3 และช่อง 33 เริ่มตอนแรกวันที่ 3 ธ.ค 60
ที่มา ไทยรัฐ