อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 18 วันที่ 1 ส.ค. 56

อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 18 วันที่ 1 ส.ค. 56

วันนี้...ขณะเกาเฟยอยู่กับเหม่ยอิงที่แหล่งมั่วสุมของพวกเขา พันหงปิงถือไม้เท้าเดินเข้ามา เหม่ยอิง ถามว่าขาเจ็บหรือ
“นิดหน่อย โดนสุนัขตัวโตขัดขา เลยหกล้มเท้าแพลงนิดหน่อย”
“โดนมังกรกระทืบล่ะไม่ว่า...ฮึ! จ้าวซันย่อมเป็นจ้าวซัน เขามีบุญญาบารมีแบบแปลกๆ มีบริวารเก่งๆ และจงรักภักดีมากมาย ถ้าไม่แน่จริงไม่พร้อมพอ อย่าได้บังอาจ” เหม่ยอิงพูดอย่างรู้พิษสงของจ้าวซันดี

เกาเฟยยอมรับว่าเราพลาดและคงจะหาโอกาสแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เหม่ยอิงเห็นด้วย เพราะเมื่อจ้าวซันรู้ตัวแล้วก็คงเตรียมตัวตั้งรับอย่างจริงจัง ความคิดที่จะอุ้มเขามาเป็นใบเบิกทางจบไปแล้ว เราต้องหาทางใหม่


“ไม่มีใครจัดการกับจ้าวซันได้หรอกครับ นอกจากคุณหนูใหญ่คนเดียว..เชื่อผมสิ ผู้ชายทำอะไรจ้าวซันไม่ได้หรอก ต้องผู้หญิงมารยาร้อยเล่มเกวียนเท่านั้นล่ะครับ” เกาเฟยเสนอ

หลังจากนั้น เหม่ยอิงก็โทรศัพท์เข้าไปที่บ้านสี่ฤดู เจอคนอื่นรับสายก็เงียบ วางสายแล้วโทร.ใหม่จนแม่สี่มารับสาย เธอจึงเผยตัวร้องไห้คร่ำครวญว่าเวลานี้ตนไม่มีที่พึ่งแล้วนอกจากแม่เท่านั้น และเมื่อบอกความต้องการของตัวเองแล้ว เธอกำชับแม่สี่อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาดมิฉะนั้นแม่จะไม่ได้เจอตนอีก นัดหมายวันเวลาสถานที่กันแล้ว เหม่ยอิงวางสายอย่างมีความหวัง

วางสายจากเหม่ยอิงไม่นาน แม่สี่ก็หิ้วตะกร้าหนักอึ้งบอกผิงอันที่มาเจอว่าจะไปศาลเจ้า ผิงอันถามว่าเพิ่งไปเมื่อวานนี้เองไม่ใช่หรือ แม่สี่เอ็ดว่าไปเมื่อวานแล้ววันนี้ไปอีกไม่ได้รึไง ครั้นผิงอันจะช่วยหิ้วตะกร้าให้ก็ไม่เอา จะให้รถไปส่งก็สะบัดเสียงใส่ว่า ไม่ต้อง เรียกแท็กซี่แล้ว แม่สี่ฉุนเฉียวเสียจนผิงอันแปลกใจ

ที่แท้แม่สี่นัดพบกับเหม่ยอิงที่สวนสาธารณะ ทันทีที่พบกัน เหม่ยอิงทวงของที่ขอทันที เมื่อแม่สี่ส่งกระเป๋าในตะกร้าให้ เธอคว้าแล้วจะไปทันที จนแม่สี่ต้องดึงแขนไว้

“เดี๋ยว...เหม่ยอิง!! เอาทองไปขายแล้วหนีไปให้ไกลเลย อย่าให้ตำรวจจับได้...อย่าทำอะไรที่มันไม่ดีอีก อย่าทำร้ายคนอื่น... แม่ขอร้องล่ะเลิกคบกับคนเลวแล้วไปมีชีวิตใหม่นะลูก”

“แม่...หนูต่างหากที่ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า พยายามทำดีแค่ไหนก็ไม่มีใครเห็น...แม่จะร้องไห้ทำไม มานี่ๆๆแล้วหยุดเสียที หนูเกลียดผู้หญิงเจ้าน้ำตา น้ำตามันคือความพ่ายแพ้ เข้าใจไหม!”

เหม่ยอิงลากแม่สี่ไปที่รถเข็นไอติมริมสวน แล้วนั่งกินไอติมกันบนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างกอดอกไม้สวย

แม่สี่ทำท่าจะร้องไห้อีก บอกว่าเมื่อก่อนลูกไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย เหม่ยอิงถามเสียงแข็งว่าจะพูดให้มันเศร้าทำไม เพราะตอนเด็กตนต้องไปอยู่โรงเรียนประจำ ส่วนแม่ก็ต้องวิ่งรับใช้จ้าวไทไทอยู่ทุกวี่วัน แม่สี่ตำหนิว่าตนผิดเองที่เป็นแค่เมียน้อยไม่มีอำนาจวาสนาอะไร ทำให้ลูกคับแค้นใจ

“หนูเกลียดการเป็นผู้หญิง ผู้หญิงเป็นได้แค่เหยื่อในบ้าน แม้แต่อีจ้าวไทไทมันก็คือเหยื่อ โดนเต้หาเมียน้อยมาเลี้ยงดูออกหน้าออกตา ข่มเหงน้ำใจมันมาตลอดเช่นกัน มันถึงเสียสติแบบนี้ไง”

แม่สี่เล่าว่า เวลานี้ผิงอันกำลังจะได้รับการเชิดชูขึ้นมาเป็นผู้บริหารฉินเย่ว์กรุ๊ปและเอาตัวผิงอันมาปรับปรุงพัฒนาเพื่อขึ้นเป็นไท้เผ่งแทน ฉินเจียงพูดอย่างภูมิใจว่า

“เด็กผู้หญิง ลูกเมียน้อยแท้ๆจะได้เป็นใหญ่ในธุรกิจของครอบครัวนะลูก”

แต่นั่นยิ่งทำให้เหม่ยอิงแค้น เครียด คำรามว่า “เป็นไปไม่ได้!” ปาไอติมทิ้งตาขวาง จนแม่สี่อึ้ง

ooooooo

กลับไปถึงห้องพัก เหม่ยอิงรื้อของในกระเป๋าออกดู เธอยิ่งแค้นที่แม่สี่ไม่ได้เอาของสำคัญ...สัญลักษณ์ของสตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลเจ้ามาให้ นั่นคือ เครื่องเพชรชุดใหญ่
เหม่ยอิงระแวงว่าเครื่องเพชรชุดนั้นอาจอยู่ที่บราลี ทำให้ยิ่งเคียดแค้นหาว่าบราลีแย่งทุกอย่างไปจากตน ประกาศว่าตนจะต้องกลับไปพูดกับพวกนั้นให้รู้เรื่อง ตนจะไม่ยอมเป็นผู้แพ้ จะต้องเอาทุกอย่างคืนมา เกาเฟยปลอบให้ใจเย็นๆ ให้ความหวังว่าเราต้องเอาเครื่องเพชรชุดนั้นคืนมา และจ้าวซันกับบราลีจะต้องไม่ได้แต่งงานกัน ยกยอปอปั้นว่า

“ไม่มีใครยิ่งใหญ่กว่าคุณหนูได้ เชื่อผม”

เหม่ยอิงปรามาสว่า น้ำหน้าอย่างเขาจะทำอะไรได้ ตนไม่ได้โง่ อย่ามาหลอกกันเหมือนหลอกเด็ก

“พันหงปิงมันจะเป็นเครื่องมือของเรา เราจะใช้มัน ให้มันนึกว่ามันจะได้เงินมหาศาลจากการจับตัวจ้าวซันมาให้ได้ จากนั้นเราจะให้จ้าวซันเอาทุกอย่างมาให้คุณหนู แล้วพอถึงเวลา เราก็จะรอด ลอยตัว โดยมีไอ้พันหงปิงเป็นแพะรับบาปไปคนเดียว เราจะได้ทุกอย่างและไปจากทุกคน เมื่อเราชนะแล้ว” เกาเฟยฝันเฟื่อง

เหม่ยอิงเคลิ้มไปกับแผนการของเกาเฟยจนค่อยๆ สงบลง...

ooooooo

เพื่อเตรียมรับสถานการณ์ที่นับวันล่อแหลมและตึงเครียด จ้าวซันกับบราลีร่วมกันฝึกซ้อมมวยคีรีรัฐอย่างจริงจัง เธอถามจ้าวซันว่า ทำไมเราไม่เป็นฝ่ายเล่นงานพวกนั้นก่อนบ้าง

จ้าวซันขอให้เธออยู่เฉยๆ ทั้งหมดเหล่านั้นเป็นหน้าที่ของตน ขอให้เธอทำทุกอย่างตามที่ตนบอก เพราะเราจะพลาดไม่ได้อีกแล้ว บราลีถามอย่างตื่นเต้นว่า “แปลว่าตอนนี้เรากำลังจะเป็นฝ่ายบุกแล้วใช่ไหมคะ”

จ้าวซันไม่พูดแต่สีหน้าแววตาที่พร้อมลุยของเขาเป็นคำตอบที่ทำให้บราลีฮึกเหิมขึ้นมาอย่างประหลาด ต่างจับมือให้สัญญากันอย่างหนักแน่นมั่นคง

คืนนี้ พันหงปิงไปหาเกาเฟยที่ห้องพัก ภายในห้องมืด เงียบจนคิดว่าไม่มีใครอยู่ เดินเข้าไปจึงเห็นเหม่ยอิงนั่งตาลอยพิงฝาผนังอยู่เหมือนหุ่น พอพันหงปิงเข้าไปดู เธอก็ลืมตาโพลง พล่ามไม่หยุดปาก “จ้าวซัน... จ้าวซัน...พี่ชายใหญ่...”

พันหงปิงเห็นยาข้างตัวเธอ หยิบดูรู้ว่าเป็นยานอนหลับ คิดชั่วร้ายหมายเคลมไล่ลูกน้องให้ออกไปก่อน แล้วเข้าเล้าโลมเหม่ยอิงที่ยังพร่ำเพ้อรำพันรักที่มีต่อจ้าวซัน... จนอ่อนระทวยหลับ ตาค้าง น็อกไปคาอกพันหงปิง

ooooooo

อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 18 วันที่ 1 ส.ค. 56

โดย บทประพันธ์โดย วราภา จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ปราณศักดิ์สวัสดิ์
กำกับการแสดงโดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ควบคุมการผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด
โดยผู้จัด : ธงชัย ประสงค์สันติ/มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ออกอากาศเริ่มตอนแรก วันพฤหัสบดีที่ 13 มิ.ย. 2556
ที่มา ไทยรัฐ