อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 16 วันที่ 20 ก.ค. 56
โชคดีที่พนักงานโรงแรมสามารถโอนข้อมูลของเครื่องนั้นมาที่เครื่องของสุริยะที่ให้จ้าวซันใช้อยู่ได้ ส่วนเบอร์โทรศัพท์ที่โทร.เข้าและข้อความที่เราไม่ได้รับก็ให้เขาแฟกซ์มาที่โรงแรมปรากฏว่ามีมิสคอลเข้ามาเป็นพันครั้งแต่เป็นเบอร์ซ้ำๆกัน ความไม่ปกตินี้ทำให้จ้าวซันกังวลมาก
เป็นเวลาที่พวกผู้กองเหลียงสะกดรอยตามเหม่ยอิงและเกาเฟยที่นัดพบกันที่ท่าเรือ แต่ทั้งสองรู้ตัวจึงพากันหนีไป ผู้กองเหลียงพยายามโทร.หาจ้าวซันอีก คราวนี้โทร.ติดผู้กองรีบพูด...
ได้รับโทรศัพท์จากผู้กองเหลียงแล้ว จ้าวซันกลับไปบอกบราลีว่าตนต้องกลับฮ่องกงเดี๋ยวนี้แล้ว ให้เธอรออยู่ที่นี่กับภูสินทรและคำฝาย ตนไปแค่วันเดียว พรุ่งนี้ก็จะกลับ บราลีนิ่งเหมือนยอมรับสภาพ แต่พอจ้าวซันออกเดินทางเท่านั้นเธอก็ลากกระเป๋าตามไป
“ถ้าคุณเป็นอะไรไป องค์ชายจะว่ายังไง” ภูสินทรพยายามทัดทาน
“แล้วถ้าจ้าวซันเป็นอะไรไป ฉันจะทำไง” บราลีย้อนถาม แล้วอ้างคำพูดของจ้าวไทไทว่า “จ้าวไทไทเคยบอกว่าจ้าวซันจะรอดปลอดภัย ถ้าฉันอยู่เคียงข้าง แต่ถ้าเขาไปคนเดียว เขาจะโชคร้าย หวังว่าคุณจะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของจ้าวไทไทมาบ้าง”
ภูสินทรอึ้งไปอย่างไม่อาจโต้แย้งเหตุผลของเธอได้...
ooooooo
จ้าวซันโทรศัพท์ถึงผู้กองเหลียงทันทีที่ไปถึงฮ่องกง ถามถึงสภาพที่บริษัทด้วยความเป็นห่วง ถามว่ามีหลายเรื่องใช่ไหม
“ถูกครับหลายเรื่อง จนไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นตรงไหน แต่ทั้งหมดมันก็เกี่ยวข้องกับคุณชาย รีบมาที่ออฟฟิศของผมก่อนก็แล้วกัน เราคงต้องประชุมกันยาว” ผู้กองเหลียงยังบอกว่าเวลานี้เต๋อเป่าฟื้นแล้ว และให้ข้อมูลสำคัญหลายอย่าง รวบรัดว่า “เอาเป็นว่า คุณชายอย่าเพิ่งไปไหน รีบมาที่นี่ก่อน อย่าให้คนอื่นรู้ว่าคุณชายมาถึงแล้ว...ก็แล้วกัน”
แต่พอวางสายจากผู้กองเหลียง เหม่ยอิงก็โทร.เข้ามา เธอทำเสียงดีใจมากที่โทร.ติด รำพึงรำพันความคิดถึงเขาและพรรณนาถึงความยากลำบากของตนที่ต้องแบกรับต้องแก้ปัญหามากมายในบริษัท ต้องหวานอมขมกลืนอยู่คนเดียว
จ้าวซันสะเทือนใจ สงสารน้อง พอเหม่ยอิงถามว่าเมื่อไรจะกลับ เขาเผลอบอกว่า “พี่อยู่ฮ่องกงแล้ว”
“จริงหรือคะ พี่คะ...พระเจ้าช่วยน้องแล้ว พี่จะมาที่ออฟฟิศได้ไหมคะ ด่วนมากๆเลยค่ะ”
“ด่วนมากหรือ พี่ไปธุระที่อื่นก่อนได้ไหม แล้วบ่ายๆเราค่อย...”
“บ่ายๆเหรอคะ” นํ้าเสียงเธอเปลี่ยนทันที “มีธุระอะไรสำคัญกว่ากิจการของพวกเราอีกเหรอคะ งั้นก็แล้วแต่พี่ก็แล้วกัน น้องทนได้ น้องทนเผชิญหน้ากับปัญหาทุกอย่างคนเดียวได้มาตั้งนานแล้ว ทนอีกวันทำไมจะทนไม่ได้”
เหม่ยอิงมารยาดราม่าเสียจนจ้าวซันใจอ่อน สั่งคนขับรถให้ไปส่งตนที่ฉินเย่ว์กรุ๊ปแทน
ooooooo
ที่โรงพยาบาล...เต๋อเป่าคุยกับอาหลี่อย่างสบายใจว่าจ้าวซันมาตนก็จะได้กลับบ้านเสียที
เสียงเคาะประตูทำให้ทั้งคู่ผละจากกัน เต๋อเป่ารีบล้มตัวลงนอนทำตาลอยหน้าเอ๋อ ปรากฏว่าหมวดจางเปิดประตูเข้ามาตามด้วยบราลี เต๋อเป่าเด้งขึ้นมาด้วยความดีใจ บราลีโผเข้าจับมือเขย่าดีใจมากที่เต๋อเป่าหายป่วยแล้ว
เต๋อเป่าถามถึงจ้าวซัน บราลีจึงรู้ว่าจ้าวซันไม่อยู่ที่นี่ หมวดจางบอกว่าจ้าวซันอาจไปที่ออฟฟิศผู้กองเหลียงก่อน ดูเหมือนทั้งสองจะนัดกันไว้ พูดไม่ทันขาดคำหมวดจางก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้กองเหลียงบอกว่าจ้าวซันเลื่อนนัดไปเป็นตอนบ่าย เพราะจะไปที่ออฟฟิศก่อน
เต๋อเป่าตกใจมากอุทาน “หรือ...ไปหานางปิศาจ”
“ท่าจะไม่ดีแล้ว ทำไมผู้กองไม่บอกคุณชายว่านางนั่นแหละตัวการ!” อาหลี่ถามหมวดจาง
หมวดจางคาดว่า ผู้กองคงบอกแล้วแต่จ้าวซันก็ยังจะไปกระมัง บราลีตกใจมากถามว่านางปิศาจหมายถึงเหม่ยอิงใช่ไหม เต๋อเป่าบอกว่า “มันฆ่าคุณชายได้เลยนะ” ทำเอาทุกคนอึ้งไปหมด
บราลีรีบโทร.หาจ้าวซันทันที พยายามทักท้วงทัดทานห้ามเขาไปเจอยัยปิศาจเด็ดขาด จ้าวซันไม่ได้สนใจเรื่องที่เธอพูด แต่กลับถามว่าเธอโทร.จากไหนบอกมาเดี๋ยวนี้ พอรู้ว่าบราลีอยู่ที่ฮ่องกงแล้ว จ้าวซันโมโหมาก ทั้งดุตัวเธอและตำหนิภูสินทรที่ปล่อยเธอมา
“ไม่มีใครห้ามน้องได้ แต่เจ้าพี่นั่นแหละ ที่กำลังตกอยู่ในอันตราย ยัยเหม่ยอิงเขาฆ่าพี่ได้ เขาคือคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง ตอนนี้เขายึดบริษัทพี่ไว้หมดแล้ว น้องขอร้องว่าพี่อย่าไปเจอเขาเลย ถ้าจะไปก็ต้องให้น้องไปด้วย”
“ม่านฟ้า ถ้าเธออยู่ที่นี่ก็กลับไปที่บ้าน ไปอยู่กับอากง อย่าออกมาเที่ยวเกะกะ เหม่ยอิงเขาไม่ทำอะไรพี่หรอก พี่เป็นพี่น้องกับเขา ไม่ว่าเรื่องทุกอย่างมันจะจริงหรือไม่จริง พี่ก็พร้อมที่จะคุยกับเขา”
ไม่ว่าบราลีจะพูดอย่างไร จ้าวซันก็ยืนยันจะไปพบเหม่ยอิง บราลีพูดอย่างทนไม่ไหวก่อนวางสายว่า
“น้องจะไปรับเจ้าพี่ เป็นไงเป็นกัน!”
ooooooo
เหม่ยอิงกับเกาเฟยนั่งอยู่ในห้องทำงานจ้องมอนิเตอร์วงจรปิด จับตาดูการเคลื่อนไหว จนเห็นจ้าวซัน เข้ามาในบริษัท เกาเฟยถามว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป เหม่ยอิงบอกว่าขอดูความประพฤติก่อน
แต่แล้วทั้งคู่ก็แปลกใจที่จู่ๆจ้าวซันก็หยุดและหันเดินกลับออกไป เหม่ยอิงเอะใจว่าหรือมีใครบอกอะไรทำให้เขาเปลี่ยนใจ พริบตานั้นเห็นบราลีวิ่งเข้ามา เหม่ยอิง จิกตาคำราม “บราลี...นั่งนี่นี่เอง!”
จ้าวซันหันไปดุบราลีที่ไม่เชื่อฟังตนบอกว่าเธอเสียนิสัยจนเกินเยียวยาแล้ว คราวนี้ตนโกรธมาก โกรธจริงๆ
“เจ้าพี่...” บราลียกมือไหว้ “น้องกราบล่ะค่ะ อย่าเพิ่งโกรธน้องเลย เจ้าพี่ไปกับเราเถอะค่ะ หลี่รออยู่แล้ว เจ้าพี่จะไปพบผู้กองเหลียงหรือเต๋อเป่าก่อนก็ได้ เจ้าพี่ไปรับทราบรายละเอียดทั้งหมดก่อน แล้วเจ้าพี่ค่อยพบกับคุณจ้าวเหม่ยอิง ก็ยังไม่มีอะไรสายไปหรอกค่ะ”
จ้าวซันอึ้ง มองหน้ากันครู่หนึ่ง บราลีก็จูงมือเขาออกไป
เหม่ยอิงจ้องจอมอนิเตอร์ตาแทบทะลัก พอเห็น จ้าวซันเดินออกไปกับบราลี เหม่ยอิงก็คำราม แค้นจนอกแทบระเบิด
“อีนังจิ้งจอก! พี่ชายเป็นทาสมันหรือไงนะ!”
ooooooo
จ้าวซันพาบราลีกลับไปบ้านสี่ฤดู สั่งให้เธอต้องอยู่ที่นี่จะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น บราลีสวนกลับทันทีว่าได้ แต่เขาต้องอยู่ด้วย ทำเอาจ้าวซันเหนื่อยใจมาก
บราลีถามว่าทำไมเขาต้องไปหาเหม่ยอิงทั้งที่นัดผู้กองเหลียงไว้แล้ว ทำไมถึงเชื่อใจเหม่ยอิงนัก ทำไมถึงไม่ฟังที่ตนพูด ตนเตือนบ้าง
“พอแล้ว! เลิกพูดเรื่องนี้สักที ต่อไปพี่จะไม่ยุ่งไม่สนใจอะไรอีกแล้ว อยากทำอะไรทำ อยากไปไหนไป... หลี่เอากุญแจรถมา!”
อาหลี่อึกอัก จ้าวซันกระชากกุญแจรถไปกดรีโมต เปิดประตูขึ้นนั่งที่คนขับ ถอยรถอย่างเร็ว พลันก็ต้องเบรกกึก เมื่อมีรถตำรวจสวนเข้ามาอย่างเร็วเช่นกัน พอรถตำรวจจอด ผู้กองเหลียงและหมวดจางก็ก้าวลงมา ประตูหลังเปิดออก เต๋อเป่าก้าวออกมาช้าๆ ก้มหัวคำนับจ้าวซันยิ้มเย็นๆ จ้าวซันมองเต๋อเป่าตะลึง!
ooooooo
เหม่ยอิงไปที่ห้องคอนโทรล สั่งพนักงานให้หาภาพบราลีเข้ามา ปรากฏว่ามีแต่บราลีจูงมือจ้าวซัน
ออกไปก็ยิ่งเดือดพล่าน กล้องเจ้ากรรมก็เกิดค้างตรง ภาพนั้นพอดี เธอแทบจะคลั่ง ปัดข้าวของบนโต๊ะตกเกลื่อน หวีดร้องคำรามเหมือนเสียสติ
“หน้าด้าน...พาพี่ชายฉันไปกกมาเป็นเดือนแล้วยังไม่หนำใจอีกรึไง คิดจะแย่งจ้าวซันไปจากฉันจริงๆใช่ใหม่ ได้! งั้นก็เตรียมตัวตายได้เลย ฉันจะพาปิศาจอย่างแกกลับไปส่งนรกเอง!!”
เหม่ยอิงวิ่งออกจากห้องไปตาขวาง เห็นใครขวางหน้าก็ด่ากราด กระทั่งเอากาแฟสาดหน้าเอาน้ำร้อนสาดแม่บ้าน พนักงานที่เคราะห์ร้ายบาดเจ็บหนีกันชุลมุน บางคนเคราะห์ร้ายถูกเอาของแข็งขว้างหัวแตกเลือดอาบ เกาเฟยพยายามตามห้ามจนต้องรั้งไว้ ก็ถูกตวาด
“ปล่อยฉัน...ปล่อยฉัน บอกให้ปล่อย แกไอ้ขี้ข้า!”
เกาเฟยตัดสินใจลากเหม่ยอิงออกไป บรรดาพนักงานที่เคราะห์ร้ายพากันมองตามอย่างเคียดแค้น
ooooooo
อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 16 วันที่ 20 ก.ค. 56
โดย บทประพันธ์โดย วราภา จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ปราณศักดิ์สวัสดิ์กำกับการแสดงโดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ควบคุมการผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด
โดยผู้จัด : ธงชัย ประสงค์สันติ/มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ออกอากาศเริ่มตอนแรก วันพฤหัสบดีที่ 13 มิ.ย. 2556
ที่มา ไทยรัฐ