อ่านละคร โดมทอง ตอนที่ 10 วันที่ 4 ก.ค. 56
“อยากบังคับดีนัก เอากับแม่สิ แม่จะปล่อยให้รอให้เข็ด” วิรงรองพูดจบฮัมเพลงอย่างสบายอารมณ์...ผ่านไปพักใหญ่ อดิศวร์ไม่เห็นวิรงรองออกจากห้องน้ำสักทีชักเริ่มหงุดหงิด ทุบประตูเรียกให้ออกมาได้แล้ว เงียบไม่มีเสียงขานตอบ อดิศวร์ขู่ถ้าอีก 10 นาทีเธอไม่ออกมาจะเข้าไป วิรงรองลุกพรวดหน้าตาเลิ่กลั่ก รู้ดีว่าเขาพูดจริงทำจริง จำใจเปลี่ยนไปใส่ชุดสวยที่อดิศวร์ซื้อให้ แล้วออกจากห้องน้ำจ้องเขาราวกับจะเผาให้เป็นจุณ
“แต่งตัวสวยๆแล้วก็ต้องทำหน้าทำตาให้มันดีหน่อย”
วิรงรองไม่สนใจ เดินหน้าหงิกออกจากห้อง โดยมีอดิศวร์เดินตามอย่างอารมณ์ดี...
“ไอ้อีทรยศ”
แขกเหรื่อในงานหันมองเป็นตาเดียวกัน อุษาพยายามเรียกให้ท่านรู้สึกตัว พลันภาพของทั้งคู่กลับเป็นอย่างเดิม วิรงรองไม่อยากมีปัญหากระซิบกับอดิศวร์ว่าขอตัวก่อน แล้วหลบออกไปหาภูไทกับลานนา ท่านผู้หญิงสรรักษ์ไม่สนใจแขกเหรื่อที่เข้ามาทักทาย สั่งให้อุษาพากลับห้อง แสงแขร้องใจกลัวคุณย่าจะลืมเรื่องประกาศหมั้นรีบเดินตาม อดิศวร์ถอนใจหนักใจ ก่อนจะหันไปขอโทษแขกที่มาในงานแทนคุณย่าด้วย...
ครู่ต่อมา อุษากับแสงแขช่วยกันประคองคุณย่าให้นอนบนเตียง ท่านขอพักสักครู่หนึ่งก่อน แล้วค่อยออกไปใหม่อีกครั้ง แสงแขอ้าปากจะทวงถามเรื่องการหมั้น แต่อุษาเอานิ้วแตะปากเป็นเชิงห้ามรบกวนเสียก่อน
ooooooo
วิรงรองมองนาฬิกาแล้วเริ่มเป็นกังวล ใกล้เวลานัดเต็มทีแล้วแต่ยังไม่เห็นอุษาออกมาสักที ภูไทเห็นชุดสวยของเธอแล้วอดทักไม่ได้ว่า จะไปทั้งชุดนี้เลย หรือ วิรงรองยังไม่ทันจะตอบ เหลือบเห็นอนิรุทธิ์เข้ามาในงาน รีบโบกมือเรียกลานนาหน้าหงิกทันทีที่เห็นครู่อริมางานนี้ด้วย
อนิรุทธิ์ทักทายภูไทกับวิรงรองแล้ว หันมาแขวะลานนา ทั้งคู่ปะทะคารมกันเช่นเคย วิรงรองเห็นท่าไม่ดีรีบห้ามศึกก่อนเรื่องราวจะบานปลาย แล้วเหลือบดูนาฬิกาอีกครั้ง เห็นได้เวลาตามนัดรีบลุกขึ้น
“เดี๋ยวมา ฝากรุทธิ์ด้วยนะคะ ถ้าพูดไม่เข้าหูก็ทุบกะโหลกได้เลย” วิรงรองพูดจบ เร่งฝีเท้าเข้าไปในตัวตึก กวาดตามองหาอุษาไปทั่วบริเวณก็ไม่พบ...
ด้านอนิรุทธิ์พยายามสอบถามภูไทกับลานนาว่าวิรงรองไปไหน ทั้งคู่บ่ายเบี่ยงไม่ยอมตอบ...
ฝ่ายแสงแขเห็นอุษารีบร้อนออกจากห้องคุณย่า ตามมาถามว่าจะไปไหน เธออ้างว่าท้องเสียขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ฝากน้องสาวดูแลท่านให้ด้วย ยัยตัวแสบเห็นท่าทางมีพิรุธของพี่สาวฝากโอบดูแลคุณย่าอีกทอดหนึ่งแล้วรีบสะกดรอยตามเธอมาจนถึงอีกด้านหนึ่งของคฤหาสน์ที่เงียบสงบ เห็นวิรงรองซุบซิบบางอย่างกับอุษาก่อนจะพากันออกไป แสงแขไม่รอช้ารีบนำเรื่องนี้ไปฟ้องอดิศวร์ ตั้งข้อสังเกตว่าอุษาอาจจะแอบออกไปพบกับพันธ์สูรย์ เขาตาวาวขึ้นมาทันที...
วิรงรองพาอุษามาจนถึงมุมลับตาคนตรงที่ผูกม้าตัวหนึ่งเอาไว้ อุษาตกใจนายสมรู้เรื่องนี้ด้วยหรือ
“ไม่หรอกค่ะ วิจ่ายค่าปิดปากให้คนงานนิดหน่อย พี่อุษารีบไปเถอะ วิจะอยู่คอยแก้สถานการณ์ในบ้านให้”
อุษากลัวไปหมดไม่กล้าไปพบพันธ์สูรย์ วิรงรองต้องปลอบว่าเธอจะไปพบคนรักไม่ได้ไปเจอผีจะต้องกลัวอะไร อุษาหัวเราะแบบแกนๆ แล้วรีบขึ้นม้าควบออกไป วิรงรองถึงกับถอนใจโล่งอก เดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีกลับไปที่งาน แต่ถูกอดิศวร์ซึ่งมาดักรออยู่ดึงแขนไว้ ถามเสียงเขียวว่าพาอุษาไปไหน เธอปฏิเสธทันทีว่าเปล่า
“อย่าโกหก เธอเจ้ากี้เจ้าการให้น้องฉันไปพบกับไอ้พันธ์สูรย์...อย่าให้ฉันจับได้ก็แล้วกัน” อดิศวร์ขู่จบ ขยับจะไปตามหาอุษา วิรงรองรีบแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า แกล้งเป็นลมทรุดลงไปกองกับพื้น อดิศวร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจอุ้มเธอกลับไปที่คฤหาสน์ด้านที่ไม่ได้จัดงาน แล้ววางเธอลงบนโซฟา ร้องเรียกเบาๆให้เธอรู้สึกตัว วิรงรองค่อยๆลืมตาขึ้น ทำท่าเหมือนอ่อนแรงเต็มที
“อยู่ดีๆก็หน้ามืดค่ะ ไม่รู้เป็นอะไร”
อดิศวร์เห็นวิรงรองไม่ได้เป็นอะไรมาก ขยับจะออกไปตามหาอุษา เธอร้องเตือนไล่หลังว่าป่านนี้พิณทองคงกำลังตามหาเขาอยู่เพราะเขาเป็นคนจัดงานฉลองสมรสครั้งนี้ให้เธอ อดิศวร์ชะงัก
“อย่าให้ฉันจับได้นะวิรงรอง”
“คุณอุษาอาจจะอยู่ข้างบนก็ได้ เธอไม่มีอันตรายอะไรหรอกค่ะ”
ชายหนุ่มมองเธอนิ่งราวกับจะค้นหาความจริง แล้วตัดสินใจกลับเข้างาน วิรงรองถึงกับถอนใจโล่งอก
ooooooo
ไม่นานนัก อุษาควบม้ามาถึงชายป่าละเมาะ ยิ้มตื้นตันใจที่เห็นทางเดินไปยังตัวน้ำตกถูกตกแต่งด้วยเทียนไขที่จุดไว้ เธอเดินตามแสงของเทียนไขไปจนพบพันธ์สูรย์ซึ่งอยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนโผกอดกันด้วยความรักและคิดถึง พันธ์สูรย์จะต่อสู้กับอุปสรรคอย่างไม่หวั่นเกรงตราบที่มีอุษาอยู่เคียงข้าง
“เราไม่มีวันชนะหรอกค่ะ”
“ถ้าคุณเชื่อและมั่นใจในตัวผม” พันธ์สูรย์รวบมืออุษามากุมไว้
อุษาเชื่อและมั่นใจในตัวเขา แต่ที่เธอยอมมาที่นี่ก็เพื่อมาบอกลา ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกัน เธอไม่อยากให้เราสองคนต้องเจ็บปวดใจมากไปกว่านี้ ยังมีผู้หญิงที่คู่ควรกับเขามากกว่าเธอ อย่างลานนาเป็นต้น แค่เจอกันไม่กี่ครั้ง เธอก็มองออกว่าลานนามีใจให้เขา พันธ์สูรย์รวบตัวอุษามากอดไว้ ไม่อยากให้พูดถึงใครนอกจากเราสองคนเท่านั้น...
ขณะที่พันธ์สูรย์กับอุษากำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ที่กลางงานเลี้ยงฉลอง อดิศวร์เชิญชวนแขกผู้มีเกียรติทุกท่านร่วมดื่มอวยพรให้หลานสาวและหลานเขยของเขา ขอให้การสมรสของทั้งคู่ยืนยาวไปจนตลอดชีวิต ทุกคนชูแก้วในมือแล้วดื่มให้คู่แต่งงานใหม่ วิรงรองยืนอยู่อีกมุมหนึ่งอย่างใจคอไม่ดีกับภูไท อนิรุทธิ์และลานนา พลางบ่นอุบว่าป่านนี้แล้วทำไมอุษาถึงยังไม่กลับ ภูไทเริ่มหงุดหงิด
“ไม่รู้พันธ์สูรย์คิดยังไง มันจะทำให้ทุกคนเดือดร้อนกันไปหมด โดยเฉพาะน้องวิ”
“อย่าโทษคุณพันธ์สูรย์เลยค่ะเป็นความผิดของวิเอง”
อนิรุทธิ์ฟังอยู่นานแล้ว ยื่นหน้าเข้ามาถามว่ามีเรื่องอะไรกัน ลานนาด่าสวนทันทีว่าเจ๋อ เขาถึงกับอึ้ง...
งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป โดยพิณทองกับพิชญ์เปิดฟลอร์เต้นรำด้วยเพลงรักหวานซึ้ง ภูไทกับอนิรุทธิ์พร้อมใจกันจะชวนวิรงรองเต้นรำ แต่ต้องกินแห้วเพราะอดิศวร์ชิงตัดหน้าพาเธอไปกลางฟลอร์เสียก่อน ท่ามกลางสายตาริษยาของแสงแข อดิศวร์รีบออกตัว
“อย่านึกว่าฉันอยากจะเต้นรำกับเธอนักหรอกนะ... อุษาอยู่ที่ไหน”
วิรงรองไม่ยอมตอบ พิชญ์ชะเง้อคอยาวมองไปที่คู่ของอดิศวร์กับวิรงรองตลอด จนพิณทองทนไม่ไหว ถ้าเขาอยากจะเปลี่ยนคู่ก็เชิญได้เลย พิชญ์อยากจะทำอย่างนั้นเช่นกันแต่ไม่อยากให้เธอเสียหน้า พิณทองโกรธจะเดินหนี แต่เขารั้งตัวไว้ เตือนว่านี่คืองานเลี้ยงของเราสองคนอย่าเสียมารยาท พิณทองจำใจเต้นรำต่อไป...
ในเมื่อวิรงรองไม่ยอมบอกว่าอุษาอยู่ที่ไหน อดิศวร์กึ่งลากกึ่งจูงเธอไปที่คอกม้า แล้วพาขึ้นม้าตัวเดียวกันออกตามหาอุษา โดยให้วิรงรองนั่งด้านหน้าส่วนเขาโอบเธอไว้จากด้านหลัง แล้วควบม้าตรงไปยังป่าละเมาะ...
ด้านแสงแขไม่เห็นคุณย่าออกจากห้องสักทีจึง ตามมาดู ปรากฏว่าท่านเผลอหลับ เธอรีบปลุกให้เตรียมประกาศการหมั้นระหว่างเธอกับอดิศวร์ แต่เนื่องจากฝ่ายชายไม่อยู่ออกไปตามหาอุษา ท่านผู้หญิงสรรักษ์จึงสั่งให้รอจนกว่าเขากลับ แล้วค่อยมาตามท่านออกไป...
ระหว่างที่แสงแขร้อนใจกลัวคุณย่ายกเลิกการหมั้น อดิศวร์ตามหาอุษากับพันธ์สูรย์จนเจอขณะทั้งคู่กำลังกอดล่ำลากัน เขาไม่พอใจมาก สั่งให้อุษาเดินมาหา เธอไม่กล้าหือขยับจะไปแต่พันธ์สูรย์รั้งตัวไว้
“อุษากลับโดมทองกับพี่ แล้วพี่สัญญาว่าจะไม่มีการลงโทษอะไรทั้งนั้น” อดิศวร์เสียงกร้าว
พันธ์สูรย์สบตาอดิศวร์แน่วแน่ก่อนจะสารภาพว่าเขารักอุษา เราสองคนรักกันมาก ขอร้องให้อดิศวร์เห็นใจพวกเราด้วย วิรงรองพยายามช่วยพูดอีกแรงแต่กลับถูกอดิศวร์ เอ็ดลั่นไม่ให้มายุ่ง อุษาไม่อยากให้เรื่องลุกลามไปกันใหญ่ ขอร้องพันธ์สูรย์ทั้งน้ำตาให้กลับไปก่อน เขายืนยันหนักแน่นจะไม่ไปไหนทั้งนั้น อดิศวร์หมดความอดทนต่อยเขาจนล้มคว่ำ ทั้งอุษาและวิรงรองต่างร้องวี้ดว้ายด้วยความตกใจ
ooooooo
อ่านละคร โดมทอง ตอนที่ 10 วันที่ 4 ก.ค. 56
ละครเรื่อง โดมทอง บทประพันธ์โดย วราภาละครเรื่อง โดมทอง บทโทรทัศน์โดย : ภาวิต
ละครเรื่อง โดมทอง กำกับการแสดงโดย : นนทนันท์ ธัญญาสิริทรัพย์
ละครเรื่อง โดมทอง ควบคุมการผลิตโดย : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง โดมทอง แนวละคร : ชีวิต ลึกลับ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง โดมทอง ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ