.jpg)
อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 14 วันที่ 16 ก.ค. 56
ไม่เพียงแต่ในวังที่มีความเห็นต่างกรณีจ้าวซันจะมาเป็นเจ้าหลวง แม้แต่ในหมู่ชาวบ้านก็มีทั้งเสียงสดุดีด้วยความปีติแต่ก็มีเสียงที่ไม่เห็นด้วย ถือข้างศิขรนโรดม จนเกิดโต้เถียงกันพวกนางในก็พากันซุบซิบนินทาจ้าวซันว่า สำรับขององค์ชายน่านปิงต้องเป็นแบบฝรั่งทุกวัน บ่นว่าทั้งแพงทั้งต้องสั่งซื้อจากเมืองไทย เป็นเจ้าหลวงคีรีรัฐแต่เสวยอาหารประจำชาติของเราไม่เป็น องค์ชายศิขรนโรดม
น่ารักกว่าเยอะทรงโปรดอาหารคีรีรัฐที่สุด
“ที่จริงองค์ชายน่านปิงไม่เคยเรื่องมาก และโปรดอาหารคีรีรัฐที่สุด ถึงจะทรงเติบโตที่อื่น แต่ก็มีคนคีรีรัฐหลายคนที่ตามไปถวายรับใช้ ใครเป็นคนบอกให้พวกเธอทำอาหารฝรั่ง ที่จริงไม่จำเป็นเลย คนที่นี่รับประทานอะไรกัน องค์ชายน่านปิงก็เสวยได้ทั้งนั้น”
แม่นมมาได้ยินพอดีถามว่าอะไรกัน พอบราลีเล่าให้ฟัง แม่นมปรามนางในเหล่านั้นว่า อย่าให้รู้นะว่าใครนินทาองค์ชายจะลงโทษให้หนักเลยทีเดียว พวกนางในพากันแยกย้ายไปทำงาน บางคนทำเป็นซุบซิบกันขณะเดินผ่านบราลีว่าเรื่องแค่นี้ก็ต้องฟ้อง อีกคนทำท่าหวาดกลัวเกินเหตุถามว่า หาเรื่องคอขาดรึไง! บราลีฟังแล้วทั้งเซ็งทั้งฉุน
ooooooo
นับวันมิถิลาก็ยิ่งมีอคติกับบราลีและจ้าวซัน จนบางครั้งใช้วาจาจาบจ้วงจนศิขรนโรดมไม่พอใจเรียกไปตำหนิตักเตือน ทำให้มิถิลายิ่งไม่พอใจ
มิถิลาริษยาที่ตัวเองด้อยกว่าบราลีทุกด้าน แต่ลึกๆกว่านั้นคือ มีตราบาปในใจที่คิดว่าตนเป็นลูกกบฏ เธอประณามทั้งบราลีและจ้าวซันว่าเป็นคนลวงโลก ทำทีว่ามาช่วยศิขรนโรดมปราบกบฏ แต่สุดท้ายก็ต้องการเป็นเจ้าหลวงเสียเอง ทั้งสองดีแต่แย่งของของคนอื่น
“เจ้าพี่น่านปิงไม่ใช่คนแบบนั้น เธอกำลังเข้าใจผิด” บราลีโต้
“ใช่...พวกเราเข้าใจผิด เข้าใจผิดคิดว่าจ้าวซันเป็นคนดี ที่แท้ก็ทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นและเอาคืน!”
ด่าว่าอย่างสะใจแล้วมิถิลาวิ่งหนีไป บราลีอึ้ง
คิดหนัก เดินไปนั่งริมธารเล็กๆที่ไหลสู่แม่น้ำเวียงสาย จนจ้าวซันตามเจอ บอกว่าถ้ามิถิลาไม่บอกตนก็คงหาเธอ
ไม่เจอ พอได้ยินจ้าวซันเอ่ยถึงมิถิลา เธอก็ชะงักชักสีหน้าเล็กน้อย
“จะว่าไปก็น่าสงสาร เด็กผู้หญิงคนนี้ กลับต้องมาแบกรับปัญหาอะไรไม่รู้” จ้าวซันเอ่ย บราลีเมินไปทางอื่นพูดงอนๆว่า ตนก็ต้องแบกรับปัญหาไม่ต่างกัน จ้าว-ซันเอามือลูบหัวอย่างเอ็นดู บอกว่า “เธอต้องทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่กว่ามิถิลาสิ เพราะเธอต้องเป็นพี่สะใภ้ของเขา” เห็นบราลีนิ่งไป จ้าวซันถามอีก “องค์ชายน่านปิงนรเทพแห่งคีรีรัฐ กับคุณชายจ้าวซันแห่งอาณาจักรจ้าวฉินเย่ว์ สองคนนี้เธอรักใครมากกว่ากัน”
บราลีตอบงอนๆว่า หม่อมฉันไม่ทราบ จ้าวซันถามอีกว่าถ้าตนได้เป็นเจ้าหลวงขึ้นมาจริงๆ เธอจะยอมมาเป็นพระเทวีไหม บราลีจึงระบายความอัดอั้นกังวลของตนว่า
“คนที่ยังจงรักภักดีต่อองค์ชายศิขรนโรดมมีอยู่มากมาย ถ้าสักวันมีคนมาปองร้ายเจ้าพี่ขึ้นมาอีก...เรื่องยุ่งยากวุ่นวายคงมีมาให้แก้ไขไม่เว้นแต่ละวัน” แต่เมื่อจ้าวซันทักท้วงว่า ไหนเธอเคยบอกว่าพร้อมจะอยู่เคียงข้างกัน บราลีพูดอย่างตัดใจว่า “น้องคงไม่สามารถไปบังคับจิตใจเจ้าพี่ได้ แล้วแต่เจ้าพี่ก็แล้วกันเพคะ” พูดแล้วลุกไปงอนๆ จ้าวซันได้แต่พึมพำ
“ไม่เข้าใจอะไรเล้ยยย...”
ooooooo
เหม่ยอิงยังคงไล่บี้ฉินเจียงไม่เลิก นอกจากลดหุ้นของเขาเหลือเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์แล้ว ยังปลอมแปลงเอกสารว่าซื้อที่ดินที่ตั้งร้านขายของเก่าที่จ้าวซันช่วยเปิดให้ และไล่ซูหลิงออกจากที่นั้นด้วย
เมื่อกลับมาที่บ้านสี่ฤดู ก็วางอำนาจบาตรใหญ่เดินผ่านอากงที่อยู่หน้าห้องจ้าวไทไทจนเกือบชน
เมื่อเข้าไปในห้องจ้าวไทไทก็ตะคอกถามว่าจ้าวซันใกล้จะกลับมาหรือยัง จ้าวไทไทตอบอย่างชิงชังครั้งแล้วครั้งเล่าว่า “ไม่รู้” เหม่ยอิงเจ็บใจเห็นไม่มีใครอยู่ในห้อง จึงชักมีดออกมาตะคอกถาม
“จ้าวซันจะกลับมาเมื่อไหร่!”
“อีโง่!” จ้าวไทไทด่า เหม่ยอิงเงื้อมีดขู่ เลยท้า “ฆ่าสิ ฆ่าเลย กล้าหรือเปล่า อีโง่ น้ำหน้าอย่างแกเป็นใหญ่ไม่ได้หรอก โหงวเฮ้งมันไม่ให้” เหม่ยอิงตวาดให้หุบปาก จ้าวไทไทยังพูดต่อ “หน้าผากแบบนี้ คิ้วแบบนี้ ไม่ตายโหงก็ตายในคุก เอาสิฆ่าเลย...ฆ่าเลย!”
เหม่ยอิงสืบเท้าเข้าไปจะฆ่าจริงๆ พอดีอากงเข้ามาถามว่าจะทำอะไร เหม่ยอิงทิ้งมีดลงพื้นแล้วเดินเชิดออกไปอย่างยโส จ้าวไทไทหัวเราะด่าไล่หลัง...
“อีโง่...แน่จริงกลับมาฆ่าข้าสิ!”
เหม่ยอิงเดินพรวดๆลงบันได เจอผิงอันก็ตะคอกถามว่า “พี่ชายกะอีนั่นจะกลับเมื่อไหร่” ผิงอันตอบอย่างไม่เกรงกลัวว่า เลิกยุ่งกับพี่ชายใหญ่เสียที ตนไม่รู้ว่าจะกลับเมื่อไร รู้แต่ว่าทันทีที่กลับมาก็จะแต่งงานกับพี่บรีทันที ทำให้เหม่ยอิงยิ่งคลั่ง ขู่ไม่ได้ผลก็ทำร้าย ดีที่อาม่ามาเจอเลยเข้ากันผิงอันไว้บอกให้รีบขึ้นห้องเสีย แล้วยืนเผชิญหน้าท้า
“คุณหนูใหญ่จะทำอะไรอาม่า ก็เชิญเลย”
เหม่ยอิงจ้องอย่างอาฆาต แล้วออกไปหาเกาเฟยที่วัดชินหลิน จนเกาเฟยแปลกใจถามว่า
“นัดผมมาที่แบบนี้ ไม่สมกับเป็นคุณหนูใหญ่เลยนะครับ...คุณหนูคิดแผนการดีๆออกแล้วใช่ไหมครับ”
เหม่ยอิงบอกว่าแผนชั่วต่างหาก ในเมื่อทำดีไม่ได้ดีก็ต้องเปลี่ยนใจมาทำชั่ว
“คุณชายจ้าวซันยังไม่รีบกลับมาใช่ไหมครับ”
“ไม่กลับมาก็ช่าง จะไปขึ้นเขาลงห้วยกับอีนังแพศยาที่ไหน นานเท่าไหร่ก็เชิญ แต่กลับมาเมื่อไหร่ เขาจะไม่มีที่ยืนในฮ่องกงอีกต่อไป”
“คุณจะได้เป็นไท้เผ่งอย่างถาวร”
“แล้วฉันจะทำลายมันให้เป็นเสี่ยงๆ โดยมีแกช่วย แกอาจจะไม่ต้องเสี่ยงตายเหมือนครั้งก่อนๆแล้ว”
“ผมจะได้แต่งชุดนักธุรกิจหรูๆหรือเปล่า” เกาเฟยตาเป็นประกาย เหม่ยอิงหัวเราะหึๆในลำคอ บอกว่า
“แกจะได้แต่งแบรนด์เนมตั้งแต่หัวจรดเท้า แกคอยดูวันที่จ้าวเหม่ยอิงคนนี้ครอบครองทุกอย่าง และก็ยิ่งใหญ่กว่าผู้หญิงคนไหนๆที่แกเคยรู้จักมาทั้งชีวิต”
เหม่ยอิงยิ้มเหี้ยม ประกายตาเพชฌฆาต!
ooooooo
อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 14 วันที่ 16 ก.ค. 56
โดย บทประพันธ์โดย วราภา จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ปราณศักดิ์สวัสดิ์กำกับการแสดงโดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ควบคุมการผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด
โดยผู้จัด : ธงชัย ประสงค์สันติ/มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ออกอากาศเริ่มตอนแรก วันพฤหัสบดีที่ 13 มิ.ย. 2556
ที่มา ไทยรัฐ